Βαρετη Αμοργος

[thanos75]

Τι να εκανα, να εμπαινα μεσα στο καμπινγκ Αιγιαλη με το ζορι, ή να την επεφτα στη Νινα τη δημιουργο κοσμηματων, μηπως με φιλοξενησει;

Το νησι που μου ταιριαζει ειναι η Πάρος και η Αντίπαρος, αλλα οχι στο καμπινγκ-στρατοπεδο που τρως μπουλιινγκ, σε δωματιο.

Σκεφτομαι να βρω μια δουλεια εκει και να συνεχισω να γραφω.

Στο εύχομαι ολόψυχα, και ειδικά το γράψιμο. Νομίζω θα σου πήγαινε να ζήσεις σε νησί για κάποιο διάστημα (πιστεύω ότι ειδικά το χειμώνα θα σου άρεσε πολύ περισσότερο η ζωή εκεί)

 

[Travel Soul]

Ιεροσυλία ο τίτλος του post πραγματικά!Είναι κι εμένα ένα από τα αγαπημένα μου νησιά και δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν μπορεί κάποιος να βρει κάτι όμορφο εκεί!Για παρόμοιες εμπειρίες θα προτείνω μια βουτιά στον Μούρο, ένα γλυκάκι στην Καλλιστώ στη χώρα και μερικές ψημένες ρακές και κάπως έτσι επανέρχονται οι εργοστασιακές ρυθμίσεις!

 

[Triplover]

Χαχα, και τα δυο εχουν την ωρα τους.

Με επιασε μια κουραση και πηγα για υπνο καμια ωρα. Πιστευετε στα ενεργειακα βαμπιρ;

Την πρωτη μερα που εστησα ηρθε μια Γερμανιδα ολο χαμογελα και μου ζητησε να παμε πεζοπορια. Ειχε μελετησει ολα τα μονοπατια του νησιου. Της ειπα ενταξει, αν ξυπνησω νωρις.

Την αλλη μερα μου ειπε να παμε Αιγιαλη και μετα Χωρα. Συμφωνησα, λεγοντας της οτι αν και ειχα ξαναπαει Χωρα και δε μου αρεσε, θα τη συνοδευα για την παρεα. Ακομα δεν ειχα γνωρισει κανεναν αλλον στο καμπ.

Κατσαμε σε μια καφετερια στην Αιγιαλη και μιλησαμε. Εκει προσεξα καποια πραγματα που παρεπεμπαν σε ατομο με προβληματα ψυχικης φυσης, οπως καταμαυρα απο λιγδα νυχια, κιτρινομαυρα δοντια, μανιωδες καπνισμα και γενικα απλυσια. Φανηκε ξαφνικα να νιωθει πιεση χρονου.

Πηγα μεσα να ρωτησω πως παμε Λευρωσο-Ψιλη Αμμο. Επιστρεφοντας την επιασα να μονολογει τσαντισμενη. Μολις φτασαμε στο μονοπατι εφυγε μπροστα μονη της και ουτε με περιμενε. Ιδρωσε, κοκκινησε, καπνιζε το ενα τσιγαρο μετα το αλλο. Ετρεχα πισω απο ενα γερμανικο τρενο!

Μολις βρηκαμε μια σκια της ειπα να σταματησει λιγο. Δεν καταλαβαινα γιατι βιαζοταν. Μου ειπε πρεπει να μπω στο νερο τωρα.

Να μην τα πολυλογω οταν φτασαμε μπηκε μονη της για μπανιο, εκατσε να διαβασει τα βιβλια της χωρις να μου μιλαει, στην επιστροφη δεν πολυμιλαγε, και οταν εφτασε το λεωφορειο στη χωρα μού ειπε να παω μονος μου.... Νομιζω η αγενεια της σε αυτο το σημειο χτυπησε κοκκινο. Οταν γυρισαμε στο καμπ, πηγε στη σκηνη της χωρις να χαιρετησει.

Αυτη ειναι η ιστορια της Γερμανιδας που σας ελεγα. Αν θελετε τη διαβαζετε.

Το αλλο βραδυ, στο καφε ηταν λιγα ατομα. Αυτη μιλαγε με δυο τυπους. Περασα απο μπροστα και εκανε οτι δε με ειδε, οποτε εκατσα μακρια. Πολυ γαιδουρα. Μετα κοντα τους εκατσε ενας τυπος που ξεκινησε να τραγουδαει, η σερβιτορα εκλεισε τη μουσικη, και ολοι μαζευτηκαν γυρω απο τον τραγουδιστη. Ολοι εκτος απο εμενα γιατι δεν ηθελα να ενοχλησω το ατομο που δε με ηθελε κοντα του.

Αυτο μετα οδηγησε στο να αποφευγω να καθομαι στο καφε που ειναι ο βασικος χωρος κοινωνικοποιησης του καμπ.

Περασαν 3-4 μερες ετσι. Ουτε της μιλαγα, ουτε μου μιλαγε. Οποτε περναγα διπλα της ενιωθα μια αρνητικη ενεργεια, σα να φοβοταν οτι θα της μιλησω και θα της ζητησω να ξαναβγουμε (χαχα).

Αυτο το πραγμα ομως επηρεαζε πολυ τη διαθεση μου. Δεν ειχα κανει κατι κακο και ειχα δημιουργησει ηδη μια αντιπαθεια. Οι διακοπες χρειαζονται καλο μουντ. Δεν ειναι εργασια. Επισης δεν ενιωθα ανετα να καθομαι κοντα της στο καφε ή να μιλαω σε ατομα που μιλαγε.

Μετα τις 3-4 μερες ξαφνικα μου λεει Goodmorning Kosta! Goodmorning Kosta! Goodmorning!!

Μυγα την τσιμπησε, σκεφτηκα. Καθως εδενα τη σκηνη μου σηκωθηκε απο μονη της και με βοηθησε. Μετα μου ειπε good luck I'm leaving και πηρε δρομο γρηγορα. Ηταν σα να νομιζε οτι θα τη ρωτουσα που παει για να ερθω μαζι της...

Μετεφερα πιο μακρια τη σκηνη μου, και το απογευμα εφερε να μου συστησει ενα φιλο της απο Αθηνα. Ειχε ενα υφος αυτοπεποιθησης, σα να μου ελεγε εχω καποιον τωρα. Ο τυπος μου επιασε την κουβεντουλα, αλλα δεν ειχε φιλικη ενεργεια. Με ρωταει θα μαγειρεψεις το βραδυ; Ισως του απανταω. Θα τα πουμε στην κουζινα μου λεει.

Οταν καποιος θελει να γινει φιλος, σου λεει παμε για κανα καφε, οχι θα τα πουμε το βραδυ στην κουζινα. Αυτη η ξαφνικη επισκεψη δεν καταλαβα τι λογο ειχε. Μαλλον η Γερμανιδα φοβοταν ακομα οτι ηθελα να κανουμε παρεα.

Υπαρχει μια προκαταληψη εναντιον των αντρων που ειναι μονοι. Μας περνανε για κλεφτες, για εγκληματιες. Αν μιλησουμε σε καποιον αυτοματως φοβαται ωχ αυτος θα μου γινει τσιμπουρι γιατι δεν εχει κανεναν αλλον να μιλησει.

Αντιθετα, οταν βλεπουν μια γυναικα μονη, τη λυπουνται. Λενε ας την καλεσουμε στην παρεα μας.

Ο τυπος μου μιλαγε στα Αγγλικα, η μανα του ειπε ηταν Αγγλιδα, αλλα I speak Greek also. Πολλες φορες ξενοι μου λενε οτι μιλανε λιγα Ελληνικα, οποτε τον ρωτησα στα Ελληνικα που γεννηθηκε.

Why are you talking to me in Greek in front of "Germanida". It isn't right...

Ενταξει σκεφτηκα, αλλος βλαμμενος. Λες και πηγα συνωμοτησω... Το βραδυ εννοειται δεν πατησα στην κουζινα. Προσεξα βεβαια, οτι ουτε εκεινοι πατησαν.

Η κοπελα μού ειχε πει για κατι φοβιες που ειχε στο προηγουμενο καμπ σχετικα με δολοφονιες (ειχε δολοφονηθει μια Πολωνεζα σε ενα νησι). Στη βολτα οταν τις προσεφερα κουλουρακια τα αρνηθηκε, με τη δικαιολογια οτι δεν τρωει το πρωι.

Αυτη η μουρλεγκω παιζει να νομιζε οτι θελω να τη δολοφονησω!

Καθολου καλη διαθεση δε μου δημιουργουν ολα αυτα. Οποτε τους βλεπω στο εστιατοριο φευγω. Σημερα καθισαν κοντα μου και ενιωσα κουραση (τουλαχιστον δε μου μιλανε). Ισως να τα σκεφτομαι ολα αυτα συνεχεια με κουραζει πνευματικα. Δεν ειναι ωραια να νιωθεις αποκλεισμενος, ποσο μαλλον κατηγορουμενος για κατι που δεν εκανες.

Αν βγεις με καποιον και δεν ταιριαζετε, απλα δεν ξαναβγαινεις μαζι του. Εχει κι αυτος δικαιωμα να υπαρχει στο ιδιο μερος και να αλληλεπιδρα κοινωνικα με τους υπολοιπους.

Περασαν εξω απο τη σκηνη μου οπου ημουν ξαπλωμενος, και ειπαν ο ενας στον αλλο: It's good to have energy again.

Ενεργειακα βαμπιρ.

Έχεις πάρα πολύ ωραία περιγραφή. Θυμίζεις Καμύ χαχα.

 

[Delmem31458]

Έχεις πάρα πολύ ωραία περιγραφή. Θυμίζεις Καμύ χαχα.

Μεγαλη μου τιμη αλλα δε φτανω ουτε το νυχακι του χαχα. Θελω να ξαναφυγω ρε γαμωτο. Εχω γεμισει αγχος στην Αθηνα και δεν κανω τιποτα. Τελικα διακοπες τον Ιουλιο δεν ειναι καλη ιδεα.

 

[Dr. Claw]

Ας κανω μια συνοψη...

Συμπερασματικα η Αμοργος ειναι ενα νησι...

Πάντως, αφού κατέληξε κανονική ιστορία, θα μπορούσε να επανενταχθεί στην ενότητα της Αμοργού για πιο εύκολη αναζήτηση ανά προορισμό, συμμετοχή σε διαγωνισμό κλπ

 

[blade_]

Δυστυχως ειδα εντελως τυχαια το ποστ φετος,πραγματικα απολαυστικη η ιστορια(οχι για σενα,για μας)

Εγω τη λατρεψα την αμοργο. Εμεινα στο καμπινγκ του καστανη ,το οποιο αν εξαιρεσουμε τη μετεωρη κατασταση απο αποψη μετακινησης,αν και τα καταπολα ειναι κανενα μισαωρο και με λιγο παραπανω εισαι στο μαλτεζι) ειναι εξαιρετικο καμπινγκ, η κοπελα που ειναι υπευθυνη ειναι φανταστικη,η θεα ηταν απιθανη και γενικα σουπερ. Τα κτελ οντως ειναι λιγο ****** αλλα παιζει πολυ carpool .. σκεψου μας μαζεψαν 3-4 φορες τις μερες που ειμασταν εκει,γαλλοι και δανοι,χωρις να τους κανουμε καν σημα.απλα μας πηραν. Ο ενας μαλιστα τυχαινει να ηταν υψηλα ισταμενος στην δανεζικη κυβερνηση και ειχε παει διακοπες με τα παιδακια του. αυτο απο μονο του δειχνει τη φαση της αμοργους..

Κατα τα αλλα οι παραλιες αγριας ομορφιας και φανταστικες,λατρεψα την αγια αννα και την γραμβουσα, η χωρα υπεροχη την περπατησα αρκετα,ωραιοι χαλαροι ρυθμοι..λογω λεωφορειων εκανα λιγοτερο μπανιο απ οτι συνηθως,αναγκαστικα,αλλα δεν με χαλασε καθολου...απο την αιγιαλη περασα μονο μια μερα και αυτο γιατι πηγα στα θολαρια μετα απο την προτροπη ενος ντοπιου,για να φαμε στον Βαρυ(εξαιρετικος και οντως λιγο βαρυς).

Τελος,μου εκανε εντυπωση κατι.. επειδη ημασταν ολη μερα στους δρομους,δεν προλαβα καθολου να κανω εστω ενα ντουζ στο καμπινγκ,παροτι ηταν πεντακαθαρα,απλα δεν υπηρχε χρονος και η κουραση ηταν μεγαλη. Ο λογος ομως δεν ηταν αυτος,καθως χωρις καθε μερα μπανιο εγω δεν κανω, νομιζω ομως πως ο αερας που δεν μας αφηνε να ιδρωσουμε, η απουσια υγρασιας αλλα και οι θαλασσες που δεν νομιζω οτι ειχαν ιδιαιτερη περιεκτικοτητα σε αλατι,μου αφηναν το δερμα και τα μαλλια σε "φρεσκια" κατασταση..δεν το εχω ζησει πουθενα αλλου αυτο. Το δευτερο που θυμαμαι ηταν ποσο επικινδυνα οδηγουσαν στα κτελ(ειναι ιδιωτικα εκει) και σε καποια φαση οταν ειχαμε ξαποστασει καπου,καναμε κουβεντα μηπως νοικιασουμε αυτοκινητο ,μας ακουει ενας περαστικος κανει αναστροφη και ερχεται να μας πει,να μην νοικιασουμε και οτι τοσα χρονια που οδηγαει,ενα μηνα στην αμοργο τα εχει δει ολα...

Περιμενουμε νεα ιστορια φετος!

 

[Delmem31458]

Περιμενουμε νεα ιστορια φετος!

Χρωσταω μια ιστορια με τιτλο αναμνησεις απο την Αντιπαρο και το καμπινγκ Αντιπαρος, αλλα δεν ειχα χρονο...

Φυσικα οταν αρχισω να ταξιδευεω θα μου συμβουν σιγουρα πραγματα που αξιζει να μοιραστω.

Ιδεες για προορισμους χρειαζομαι. Η Αιγιαλη ειναι μερος που θελω να ξαναεπισκεφθω. Αυγουστο θα εχει και πανηγυρια.