Βοσνία-Ερζεγοβίνη Κροατία Μαυροβούνιο Ουγγαρία Π.Γ.Δ.Μ. Σερβία Βαλκανικές ασκήσεις επί χάρτου... με ολίγη Βουδαπέστη.

[vasiliss]

@vasiliss να σε ρωτήσω εάν κατάλαβα καλά ... Το εισιτήριο για το πάρκο Plitvice είναι 25 € το άτομο ανεξαρτήτου διαδρομής; Δηλαδή είτε επιλέξεις την A είτε την C πληρώνεις το ίδιο εισιτήριο; Και το πάρκινγκ πόσο κοστίζει την ώρα ή την ημέρα;

To 25€ το έγραψα χοντρικά και ναι είναι ανεξάρτητα από την διαδρομή.
Παίζει βέβαια ρόλο και η περίοδος που θα πας.
Το πάρκινγκ κοστίζει 7 kuna η ώρα.
Δες λίγο στο site τους παρακάτω τις ακριβείς τιμές.
http://www.np-plitvicka-jezera.hr/en/plan-your-visit/operating-hours-and-prices/

 

[damasta]

με το παρκινγκ στο Zagreb τί ισχύει; ποσο ευκολο ειναι;

 

[vasiliss]

με το παρκινγκ στο Zagreb τί ισχύει; ποσο ευκολο ειναι;

Τα διαμερίσματα που έκλεισα ήταν εκτός κέντρου και με δικό τους πάρκινγκ, κοντά σε στάση του τραμ 17. Όταν ρωτήσαμε τους ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων εάν είναι εύκολο να πάμε με το αυτοκίνητο στο κέντρο απάντησαν αρνητικά και όλοι πρότεινα χρήση του τραμ, που μας βόλεψε πολύ.
Σε άλλη ιστορία εδώ στο φόρουμ, διάβασα για το πάρκινγκ του εμπορικού κέντρου (νομίζω) Cvjetni, αλλά δεν το χρησιμοποιήσαμε γιατί το τραμ μας φάνηκε εύκολο και γρήγορο.

 

[Grerena]

με το παρκινγκ στο Zagreb τί ισχύει; ποσο ευκολο ειναι;

Αγαπητή @damasta,
Θα ήθελα να σου πω σχετικά με το parking στο Zagreb, ότι εγώ δεν δυσκολεύτηκα καθόλου. Πριν ενάμισι περίπου μήνα ήμουν εκεί και πάρκαρα στο κέντρο του. Συγκεκριμένα πάρκαρα στην είσοδό της πόλης, στο κεντρικότατο υπόγειο parking ‘garaža Langov trg’, πίσω από τον καθεδρικό της. Πιο κεντρικά δεν έχει. Στα 100 μ. από την κεντρική πλατεία Jelačić. Διεύθυνση:Trg Josipa Langa 13, Zagreb. Είναι ένα υπόγειο parking κάτω ακριβώς από ένα βενζινάδικο. Ενδεικτικά αναφέρω ότι απ¨όλες τις πόλεις που επισκέφτηκα στο οδικό ταξίδι που έκανα φέτος το Σεπτέμβριο το παρκάρισμα στο Zagreb ήταν το πιο εύκολο και το πιο οικονομικό.

Αν σε ενδιαφέρει από την άλλη εβδομάδα θα ανεβάσω και εγώ ιστορία που θα περιλαμβάνει και Zagreb.

 

[Grerena]

@vasiliss συγνώμη αν είμαι offtopic, αλλά συμπληρωματικά ανεβάζω μια φωτογραφία του γκαράζ στο Zagreb.
Το ανέβασα λίγο καθυστερημένα γιατί στο προηγούμενο post δεν μπορούσα για κάποιο λόγο και τώρα ευτυχώς μπόρεσα (νόμιζα ότι δεν μπορούσα και αγχώθηκα).

Πίσω από τα δέντρα φαίνεται λίγο και ο Πυργίσκος του καθεδρικού.

 

[vasiliss]

@vasiliss συγνώμη αν είμαι offtopic, αλλά συμπληρωματικά ανεβάζω μια φωτογραφία του γκαράζ στο Zagreb.
View attachment 217680

Κανένα πρόβλημα. Καλό είναι να εμπλουτίζονται οι ιστορίες με νέες πληροφορίες, έτσι ώστε όλοι μας να βοηθηθούμε.

 

[damasta]

θα περιμενω με υπομονη και την δικη σου ιστορια grenera οπως και του vasillis
οι ιστοριες σας περα απο την ευχαριστη αναγνωση που μου προσφερουν ,αποτελουν για εμενα πηγη εμπνευσης αλλα και μαθησης(παιρνω μαθηματα οργανωσης) ενω μικρες πρακτικες λεπτομερειες μου δημιουργουν την αισθηση οτι ολα ειναι υπο ελεγχο.

 

[vasiliss]

Ημέρα 6η – 7η – 8η : Βουδαπέστη


Για την Βουδαπέστη και τα αξιοθέατά της δεν νομίζω ότι χρειάζεται να προσθέσω κάτι, γιατί έχει αρκούντως αναλυθεί, πλήθος αξιόλογων ιστοριών και πληροφοριών έχουν γραφτεί στο forum και νομίζω ότι δεν έχω τίποτα νέο να προσθέσω.

Προσωπικά το τελευταίο εξάμηνο πριν από το ταξίδι προσπάθησα να μην διαβάσω τίποτα για τη Βουδαπέστη, και κυρίως να μη δω φωτογραφίες, ώστε να υπάρξει έστω και λίγο κάποια «έκπληξη» όταν πάω εκεί, και ανέθεσα την οργάνωση του 3ημέρου στην κουμπάρα μου.

Σε αυτό το κεφάλαιο θα γράψω λίγες πληροφορίες και μερικές σκόρπιες σκέψεις για αυτά που συναντήσαμε στην πόλη.

Σύνορα: Για το πέρασμα των συνόρων της Ουγγαρίας, πολύ είχα αγχωθεί και είχα αγχώσει τους συνταξιδιώτες μου. Είχα διαβάσει για ενδελεχείς ελέγχους των Ούγγρων στα σύνορα, που είχαν σαν αποτέλεσμα μεγάλες ουρές και πολύωρες αναμονές.

Ε λοιπόν το πέρασμα των συνόρων μπαίνοντας και βγαίνοντας από την Ουγγαρία, ήταν τα πιο γρήγορα που κάναμε στο ταξίδι μας. Πως έγινε αυτό;; Γιατί ευτυχώς μπήκαμε στην Ουγγαρία από τα σύνορα της Κροατίας (ερχόμενοι από Ζάγκρεμπ) και ήμασταν σχεδόν τα μοναδικά αυτοκίνητα που πέρασαν εκείνη τη στιγμή, έλεγχος πλην των ταυτοτήτων – διαβατηρίων δεν υπήρξε ( μάλλον λόγω Ε.Ε.) και βγήκαμε από τα σύνορα με την Σερβία (Border Crossing Horgos) με πολύ μικρή αναμονή - στο αντίθετο όμως ρεύμα εισόδου στην χώρα γινόταν κυριολεκτικά της κακομοίρας.

Εδώ να σημειώσω ότι ο Έλληνας ιδιοκτήτης της pansion που μείναμε στη Βουδαπέστη όταν ήταν να φύγουμε μας πρότεινε να περάσουμε από το συνοριακό πέρασμα ÁSOTTHALOM, λίγο πιο δίπλα από το κεντρικό ( Horgos ), αλλά έπειτα μπήκε στον υπολογιστή, μάλλον σε αυτή τη σελίδα:
http://www.police.hu/en/hirek-es-informaciok/hatarinfo?field_hat_rszakasz_value=szerb határszakasz
και είδε ότι η αναμονή στο κεντρικό συνοριακό σταθμό ήταν μικρή οπότε τελικά περάσαμε από τον κεντρικό.

Βινιέτα: Οι πληροφορίες από την Ουγγαρία έλεγαν ότι την βινιέτα θα την πάρουμε από ένα κιόσκι μετά τα σύνορα και κοστίζει 10€ για μία εβδομάδα. Όμως εμείς όταν μπήκαμε από τα σύνορα της Κροατίας δεν βρήκαμε κανένα κιόσκι (αυτός που μας το έγραψε μάλλον εννοούσε τα σύνορα με τη Σερβία). Πριν περάσουμε τα σύνορα είχαμε δει σε ένα βενζινάδικο της Κροατίας ότι πωλούσαν τη βινιέτα, αλλά δεν δώσαμε σημασία και τώρα ήταν πια αργά. Προς στιγμή νιώσαμε λίγο αγχωμένοι, αλλά ευτυχώς λίγα χιλιόμετρα μετά συναντήσαμε μία πινακίδα που μας έστελνε σε έξοδο από την εθνική προς αναζήτηση βινιέτας. Μπήκαμε στην διασταύρωση και μετά από λίγο συναντήσαμε ένα μοτέλ που την πουλούσε προς 13€.

Η βινιέτα είναι ηλεκτρονική και πρέπει να κρατήσετε την μικρή απόδειξη που θα σας δώσουν για πιθανό έλεγχο. Για αρκετά χιλιόμετρα μετά συναντούσαμε ταμπέλες που σε κατεύθυναν εκεί όπου μπορούσες να την προμηθευτείς, οπότε μην αγχωθείτε αν δεν προλάβετε να στρίψετε στην πρώτη διασταύρωση.

Διαμονή: Όταν ψάχνω την διαμονή για το γκρουπ μας, εκτός από την τιμή, βάζω δύο παραμέτρους που προσπαθώ να ικανοποιήσω. Η πρώτη είναι να υπάρχει πάρκινγκ για τα αυτοκίνητά μας και η δεύτερη να μείνουμε αν είναι δυνατόν όλοι στον ίδιο χώρο.

Ψάχνοντας λοιπόν για το που θα μείνουμε, κεντρικά, στην Βουδαπέστη, ήταν πολύ δύσκολο να ικανοποιήσω τα δύο αυτά κριτήρια. Τυχαία έπεσα πάνω στο Olympos Pansion που από το όνομα και κάποιες φωτογραφίες κατάλαβα ότι ο ιδιοκτήτης του είχε κάποια σχέση με την Ελλάδα.

Συζητώντας το ένα βράδυ με έναν από τους συνταξιδιώτες μου, θυμήθηκε ότι 20+ χρόνια πριν με ένα χορευτικό συγκρότημα είχαν μείνει στην Βουδαπέστη σε μία πανσιόν που την είχε Έλληνας που δραστηριοποιούταν με την εκεί ελληνική παροικία. Και η πανσιόν βέβαια ήταν αυτή.

Κάποιος από τα μέλη είχε λοιπόν κρατήσει επαφή μαζί του, επικοινωνήσαμε, και μας πρόσφερε τα δωμάτια που χρειαζόμαστε σε πολύ καλή τιμή. Αφού είχε και ασφαλές πάρκινγκ για τα αυτοκίνητα, το συζητήσαμε με τους υπόλοιπους και αποφασίσαμε να μείνουμε εκεί.

Η πανσίον βέβαια ήταν αρκετά έξω από την Βουδαπέστη, στο προάστιο Budaors, αλλά είχε καλή συγκοινωνία και σε μισή περίπου ώρα μπορούσες να είσαι στο κέντρο.

Εκείνο λοιπόν που θα μου μείνει πιο έντονα χαραγμένο στην μνήμη, περισσότερο και από τα αξιοθέατα της Βουδαπέστης, είναι η γνωριμία με τον πολύ δραστήριο Βασίλη Σ. , τον ιδιοκτήτη της πανσιόν και ενεργό μέλος της μικρής πια ελληνικής παροικίας της Βουδαπέστης.

Παιδί Ελλήνων γονιών, που έφυγαν από την πατρίδα τους την περίοδο του εμφυλίου, μας διηγήθηκε πολλά και συνταρακτικά για την ζωή των γονιών του αλλά και την δική του, στο χωριό Μπελογιάννης, για την περίοδο του κομμουνισμού, την μετάβαση στον καπιταλισμό και πολλά άλλα ενδιαφέροντα από την πολυτάραχη ζωή του.

Πήγαμε μαζί του στην ελληνική ταβέρνα που έχει στην περιοχή, χορέψαμε, έσπασε πιάτα – όπως στην Ελλάδα – είπε και γενικά νιώσαμε πολύ χαρούμενοι που γνωρίσαμε τον πολυτάλαντο και πολυπράγμων αυτόν λάτρη της Ελλάδας.

Εάν λοιπόν, για τους δικούς σας λόγους, δεν θέλετε να μείνετε ντε και καλά στο κέντρο της Βουδαπέστης ( κακά τα ψέματα το κέντρο σου προφέρει πολλές ευκολίες), ψάξτε να βρείτε και να επικοινωνήσετε (δεν είναι δύσκολο) με τον Βασίλη και να μείνετε στην πολύ καλή Olympos Pansion.

Συγκοινωνία: Δεν έχει τύχει να χρησιμοποιήσω ΜΜΜ στις ελάχιστες μεγάλες πόλεις της Ευρώπης που έχω επισκεφτεί, οπότε μου έκανε μεγάλη, θετική, εντύπωση το όλο δίκτυο ΜΜΜ της Βουδαπέστης. Αν και όπως έγραψα πιο πάνω, μέναμε αρκετά έξω από το κέντρο της πόλης, πήγαμε εύκολα και γρήγορα παντού στην πόλη της Βουδαπέστης, ακόμη και αργά το βράδυ. Το δε 24ωρο εισιτήριο για 5 άτομα (3300 HUF) μας βγήκε πολύ οικονομικό για τις τόσες μετακινήσεις που κάναμε κάθε μέρα. Άριστα λοιπόν στα ΜΜΜ της πόλης.

Άνθρωποι: Είχα διαβάσει αρκετά αρνητικά σχόλια σχετικά με την όλη συμπεριφορά και ψυχρότητα των Ούγγρων, πίστευα όμως ότι ίσως ήταν τυχαία περιστατικά και δεν μπορεί να είναι τα πράγματα έτσι. Εν τέλει αν δεν ζήσεις κάτι μερικές φορές είναι δύσκολο να το πιστέψεις. Πιο σοβαρούς, αγέλαστους, πολλές φορές αγενείς ανθρώπους, προσωπικά δεν έχω συναντήσει. Δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις, αλλά δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων που συναντήσαμε και συναναστραφήκαμε, ήταν ακριβώς έτσι. Και πολλές φορές μιλάμε για ανθρώπους που έχουν σχέση με τον τουρισμό και λογικά περιμένεις άλλη αντιμετώπιση από αυτούς.
Στην εντύπωση αυτή, έπαιξε ρόλο βέβαια ότι είχαμε έρθει και έπειτα πήγαμε σε χώρες με πολύ φιλόξενους, χαμογελαστούς και εξυπηρετικούς ανθρώπους – βλέπε Βόσνιους και Σέρβους – οπότε το γεγονός αυτό έκανε την διαφορά να φαντάζει μεγαλύτερη.

Ένα βράδυ, γυρίζοντας αργά στην Pansion με το νυχτερινό λεωφορείο, μία κοπέλα παραξενεύτηκε με 17 μαζεμένους ανθρώπους που μιλούν μια άγνωστη σε αυτή γλώσσα και έτσι μας έπιασε την κουβέντα. Ήταν τόσο χαμογελαστή, ομιλητική, πρόσχαρη, και πρόθυμη να μας βοηθήσει και να μας δώσει πληροφορίες, ώστε την ρωτήσαμε 2 φορές από πού είναι, γιατί δεν πιστέψαμε την πρώτη απάντησή της, ότι είναι ντόπια!!!

Happening: Ένα μεσημέρι, βρισκόμαστε έξω από τον Άγιο Στέφανο, μόλις έχουμε κατέβει από τον τρούλο, και καθόμαστε στα παγκάκια να ξαποστάσουμε. Δύο μουσικοί παίζουν στην πλατεία ουγγαρέζικους σκοπούς και ξαφνικά γύρω τους ξεκινούν κάποιοι να χορεύουν. Σιγά – σιγά, τραβούν στον κύκλο τον κόσμο που χαζεύει και στο τέλος βρισκόμαστε οι περισσότεροι να χορεύουμε μαζί τους. Μετά από 2-3 χορούς, σταματούν την μουσική και προχωρούν παρακάτω για να συνεχίσουν τη «δράση» τους κάπου αλλού.

Σε κάποιους από εμάς πήρε συνέντευξη και κάποιο κανάλι. Ναι, αν μας είδατε, εμείς ήμασταν!!!

Φαγητό – τιμές: Έχοντας διαβάσει σε πολλά σχόλια εδώ στο φόρουμ ότι η Βουδαπέστη είναι φτηνή πόλη, μετά από 3 ημέρες, έμεινα με την απορία μήπως εγώ πήγα σε λάθος πόλη. Ακριβή δεν την λες, αλλά ούτε και φτηνή, θα έλεγα στα επίπεδα της Ελλάδας. Μία παρόμοια συζήτηση είχαμε με τον ιδιοκτήτη της Pansion ο οποίος επίσης υποστήριζε το ίδιο πράγμα. Εμείς πάντως ακόμη και στα σούπερ μάρκετ, είδαμε παρόμοιες με τις δικές μας τιμές. Ίσως να σχηματίσαμε αυτή την άποψη ερχόμενοι από πραγματικά πολύ φτηνές για εμάς χώρες, όπως η Σερβία και η Βοσνία.

Στο φαγητό πάλι δεν ευτυχήσαμε, γιατί ως τόσο μεγάλη παρέα ήταν δύσκολο να βρούμε και να κλείσουμε οπουδήποτε, από όπου έχει προταθεί στο φόρουμ, αν και κάναμε αρκετές προσπάθειες. Η μόνη λύση ήταν να χωριστούμε σε μικρότερες ομάδες, αλλά όταν το πήραμε απόφαση, ήταν αργά.

Πολύ καλή και πρωτότυπη ιδέα, μας φάνηκε ο χώρος KARAVAN, τον οποίο βρήκαμε τυχαία. Ένας περίκλειστος από κτίρια χώρος, με πολλούς πάγκους στην μέση και αρκετές διαφορετικές καντίνες γύρω – γύρω για γρήγορο φαγητό ή ποτό.

Η πρώτη φωτογραφία από το διαδίκτυο.

 

[Grerena]

Εξαιρετική η αφήγησή σου, αν και είναι διαφορετικού ύφους από ότι μας έχεις συνηθίσει.
Ταίριαζε όμως με την περίπτωση της Βουδαπέστης νομίζω.
Επίσης... φ ο β ε ρ έ ς οι φωτογραφίες σου! Μπράβο!

 

[vasiliss]

Εξαιρετική η αφήγησή σου, αν και είναι διαφορετικού ύφους από ότι μας έχεις συνηθίσει.
Ταίριαζε όμως με την περίπτωση της Βουδαπέστης νομίζω.
Επίσης... φ ο β ε ρ έ ς οι φωτογραφίες σου! Μπράβο!

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

Άσχετο @Grerena, αλλά το οδικό στην Πολωνία που είδα ως επόμενο ταξίδι σου, τριγυρνάει κι εμένα από πέρυσι στο μυαλό μου,αλλά μάλλον θα αφήσω να το κάνεις εσύ πρώτη, ώστε να το βρω έτοιμο.

 

[vasiliss]

Ημέρα 9η : Βουδαπέστη – Νόβι Σαντ – Νις

Δυστυχώς το ταξίδι πλησιάζει στο τέλος του. Οι δύο επόμενες ημέρες είναι αυτές που θα μας οδηγήσουν σιγά - σιγά στη βάση μας. Έχουμε αρκετά χιλιόμετρα να κάνουμε και ενδιάμεσα θα επισκεφτούμε τις δύο αυτές πόλεις, το Νόβι Σαντ και τη Νις, όπου και θα διανυκτερεύσουμε.

Όταν πηγαίνεις στο ξενοδοχείο αργά το απόγευμα, μόνο για ένα βράδυ, η αναχώρηση είναι εύκολη και γρήγορη. Τρεις ημέρες στον ίδιο χώρο, τα τελευταία 2 χρόνια είναι σπάνιο γεγονός για εμάς, οπότε όσο να ‘ναι «απλωθήκαμε» πολύ και το συμμάζεμα ήταν κάπως δύσκολο.

Αφού το κάναμε κι αυτό, είπαμε στον Βασίλη εις το επανιδείν και πήραμε τον δύσκολο δρόμο του γυρισμού. Το κομμάτι έως τα σύνορα είχε αρκετή κίνηση και φοβηθήκαμε μήπως βρούμε τίποτα ουρές χιλιομέτρων, αλλά πλησιάζοντας αραίωσε και όπως έγραψα και πιο πάνω περάσαμε πολύ γρήγορα τα σύνορα, σε αντίθεση με αυτούς που βρίσκονταν στο αντίθετο ρεύμα, όπου πρέπει να περίμεναν αρκετές ώρες.

Μετά από περίπου μία ώρα φτάνουμε στο Νόβι Σαντ και κατευθυνόμαστε προς το φρούριο Petrovaradin, με σκοπό να κάνουμε μια βόλτα και να πιούμε καφέ βλέποντας την πόλη από ψηλά. Δεν μπορώ να πω ότι είδαμε και πολλά γιατί η παρέα ήταν κουρασμένη, η ζέστη μεγάλη, όπου δεν ευνοούσε το περπάτημα, οπότε αρκεστήκαμε σε αυτά τα λίγα και αφήσαμε την πόλη για κάποια επόμενη φορά.

Είχε ήδη έρθει το μεσημέρι, είχαμε ακόμη τουλάχιστον 3,5 ώρες οδήγηση, η κίνηση ήταν μεγάλη σε όλη την επιστροφή, το gps για πολλά χιλιόμετρα μας έστειλε παραπλεύρως της εθνικής, γενικώς υπήρχε μία κούραση κι ένα βαρύ κλίμα.

Γύρω στις 19.00 φτάσαμε επιτέλους στα δωμάτιά μας, που αυτή την φορά ήταν εντός της πόλης, πολύ κοντά στο κέντρο της. Μετά από μία σύντομη ξεκούραση, πήγαμε για φαγητό στο εστιατόριο Gusar, που μας το είχαν προτείνει τα παιδιά στη ρεσεψιόν. Όμορφος χώρος, ακριβώς πάνω στο ποτάμι Νίσαβα, με αρκετά καλό φαγητό και καλές τιμές.

Είναι Σάββατο βράδυ, ακριβώς απέναντι, στο θεατράκι του πάρκου είναι σε εξέλιξη μία ροκ συναυλία, οπότε μετά το φαγητό, οι μισοί κατευθυνόμαστε προς τα εκεί, ενώ οι υπόλοιποι, προς τον πεζόδρομο για βόλτα και παγωτό.

Αν δεν με απατά η μνήμη μου, η μπάντα λεγόταν Kristali, ήταν συμπαθητική, αλλά δεν προλάβαμε να καθίσουμε και πολύ γιατί 11.30 - δώδεκα παρά, το πανηγύρι είχε σχολάσει. Μα καλά τόσο νωρίς τελειώνουν οι ροκ συναυλίες στη Σερβία;

Τι μας απέμενε λοιπόν παρά βαθύς ύπνος στα κρεβάτια μας. Καληνύχτα!!!

 

[Grerena]

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

Άσχετο @Grerena, αλλά το οδικό στην Πολωνία που είδα ως επόμενο ταξίδι σου, τριγυρνάει κι εμένα από πέρυσι στο μυαλό μου,αλλά μάλλον θα αφήσω να το κάνεις εσύ πρώτη, ώστε να το βρω έτοιμο.

Δεν ξέρω για ποιο λόγο είδα καθυστερημένα το μήνυμά σου αυτό, πάντως καθυστερημένα θα σου απαντήσω γιατί δεν μπορώ να μην το κάνω.
Σχετικά με την Πολωνία...
Δεν νομίζω ότι υστερείς στο να φτιάχνεις ωραία οδικά προγράμματα. Το αντίθετο μάλιστα. "Σέρνεις" μαζί σου και 17 άτομα κάτι που εγώ δεν θα μπορούσα να κάνω με τίποτα. Εδώ με τα 5 δυσκολεύομαι.
Θα μπορούσα να προτείνω όμως το εξής συμβιβαστικό σενάριο: να μελετήσουμε και οι δύο πρόγραμμα έως Πολωνία ανταλλάσσοντας απόψεις και όταν καταλήξουμε να πας εσύ τον Αύγουστο που το συνηθίζεις και εγώ τον Σεπτέμβριο όπως πάντα και να συναντηθούμε κάπου π.χ. στη Σερβία για φαγητό όλοι μαζί και να τα πούμε. Θα αναλάβεις όμως εσύ να κλείσεις το τραπέζι για 17+5 = 22 άτομα.