nasos_traveler
Member
- Μηνύματα
- 254
- Likes
- 1.016
- Επόμενο Ταξίδι
- Περού-Σβάλμπαρτ
Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε μέσα Μαΐου .Η Άνοιξη είχε μπει για τα καλά και εγώ έψαχνα ένα φθηνό , εναλλακτικό και σύντομο ταξιδάκι για να πάρω κουράγιο μέχρι την καλοκαιρινή άδεια. Κάπου είχε πάρει το μάτι μου το Βιλνιους και μου είχε καρφωθεί ή ιδέα να πάω. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα για 4ήμερο στο Βίλνιους. Αν και ήταν ή πρώτη φόρα που πήγα πιστεύω ότι άνοιξη ( τέλη Απριλίου με Μάιο) είναι η καλύτερη εποχή. Δεν έχει κρύο, δεν έχει υπερβολική ζέστη, και το κυριότερο, το Βιλνιους έχει πολλά πάρκα και έτσι μπορείς να απολαύσεις βόλτες .
Το εισιτήριο το έκλεισα από Raianair με 130. Σίγουρα μπορείτε να βρείτε και ποιο φθηνά μιας και το δρομολόγιο αυτό το κάνει και η WIizz.
Για διαμονή προτίμησα AIRBNB μιας και τα ξενοδοχεία ήταν λίγο τσιμπημένα. Το σπίτι για 3 βράδια μου στοίχησε μόνο 90 ευρώ και ήταν 20 λεπτά από το κέντρο με τα πόδια. Καινούργιο διαμέρισμα, βγαλμένο από τις σελίδες του ΙΚΕΑ. Πραγματικά ήταν τέλεια επιλογή. Ας πάμε όμως στο ταξίδι.
1η Μέρα.
Έφτασα στο αεροδρόμιο του Βιλνιους λοιπόν. Πόλυ μικρό αεροδρόμιο. Αν θέλετε να κάνετε την ανάγκη σας όταν φτάσετε, να πάτε στις πρώτες τουαλέτες που θα βρείτε στον χώρο της άφιξης (κάτι που δεν έκανα εγώ) διότι όταν βγείτε από τον χώρο αυτό και μπείτε στον κύριος χώρο πριν της έξοδο, οι τουαλέτες είναι ελάχιστες και με ουρά (κάτι που με εξόργισε για να είμαι ειλικρινής). Ακριβώς έξω από το αεροδρόμιου έχει τα αστικά. Θα πρέπει να έχετε κοιτάξει πρίν φθάσετε ποιο δρομολόγιο θα πάρετε. Εισιτήριο βγάζετε στην είσοδο του λεωφορείου, στον οδηγό. Κόστος 1 ευρω. Θα πρέπει επίσης να το χτυπήσετε στο μηχανημα.
Αφού έφτασα νωρίς το μεσημέρι και ταχτοποιήθηκα στο χώρο, άμεσος την έκανα για εξόρμηση στην πόλη. Μετά από ένα 20λεπτο περπατώντας έφθασα στην παλιά πόλη.
Σαν πρώτο προορισμό είχα βάλει την πύλη της αυγής. Η πύλη της αυγής είναι μια πύλη στην οποία πάνω έχει ένα μπαλκόνι και εκεί είναι τοποθετημένη μια θαυματουργή εικόνα της παναγίας. Για να ανεβείτε απάνω και να προσκυνήσετε θα πρέπει να μπείτε στην δεξιά πόρτα που βρίσκετε λίγα μέτρα πριν , θα περπατήσετε τον διάδρομο, θα ανεβείτε τα σκαλιά και μπροστά σας θα βρείτε την εικόνα. Προσοχή μην κάνετε φασαρία διότι υπάρχουν πολύ πιστοί που προσεύχονται με ζήλος. Εντύπωση μου έκαναν τα πολλά τάματα.
Στην συνέχεια κατηφόρισα προς την παλιά πόλη. Πραγματικά πολύ γραφικά με πάρα πολύ όμορφες εκκλησίες ή οποία είναι προστατευώμενη απο την Unesco. Ξαφνικά θυμήθηκα οτί έπρεπε κάτι να φάω. Μετά από αρκετό ψάξιμο βρήκα ένα φθηνό μαγαζί με παραδοσιακή κουζίνα. Παρήγγειλα κάτι κίτρινα όσπρια που ήταν σαν ρεβίθια, αφτιά γουρουνιού και κεπελιναι ( βραστές πατάτες γεμισμένες με κύμα) .Δυστυχώς κανένα από τα τρία πιάτα δεν μου άρεσε. Τα αφτιά γουρουνιού περίμενα να είναι καλοψημένα και τραγάνα , ότι πρέπει για μπυρομεζε αλλά ήταν σαν να τα έτρογα ωμά. Μάλλον πρέπει να μην ήταν καλό το μαγαζί Παρόλο αυτά μαζί με μισό λιτρο μπύρα μου στοίχησε 13 ευρω.
Εν τέλη συνέχισα μέχρι να βρω τον πολυφωτογραφησμένο καθεδρικό ναό με τον πύργο διπλά.( Cathredal Square λεγετε η περιοχή- Πλατέια του Καθεδρικου). Πραγματικά ήταν πολύ όμορφη και απλωτή πλατεία.
Μετά από της πολλές φωτογραφίες που έβγαλα αποφάσισα να ανηφορήσω προς τον λόφο με τους τρεις σταυρούς. Στα δεξιά μου είδα και τον πύργο της Γκεντιμίνας. Δυστυχώς λόγο έργων δεν ήταν προσβάσιμος για επίσκεψη,
Δεν πειράζει όμως γιατί μπορούσα να το βγάλω φωτογραφία από τον λόφο με τους τρείς σταυρούς. Παρέα με τους ήχους από το διπλανό ποταμάκι που ήταν στο μονοπάτι για το λόφο ,έφθασα στα σκαλιά για να ανέβω τον λόφο. ΠΡΟΣΟΧΗ.!!! Υπάρχει και άλλος δρόμος ο οποίος είναι ασφαλτωμένος και ανηφορικός από την πίσω μεριά του λόφου. Τα σκαλοπάτια είναι για πολύ fit καταστάσεις. Ακόμα και εγώ που τα έχω καλά με την γυμναστική, τα έφτυσα. Οπότε αν είστε κάποια ηλικίας ή κάποιον παραπανήσιων κιλών προτιμήστε το πίσω ασφαλτωμένο μονοπάτι.
Αφού κατάφερα και ανέβηκα η θέα αμέσως με ξεκούρασε. Πραγματικά είναι must αυτός ο λόφος. Δυστυχώς για μένα ή ώρα ήταν γύρω στις 7 το απόγευμα και ο ήλιος ήταν κόντρα οπότε δεν ήταν η ιδανική ώρα γι α φωτογραφίες.
Έδωσα ραντεβού με τον λόφο για την επόμενη μέρα και αναχώρησα για το σπίτι για να ξεκουραστώ και για κάποια ψώνια.
Διαπίστωσα ότι στην παλιά πόλη δεν υπήρχε ούτε για δείγμα minimarket και μετά από πολύ κόπο κατάφερα και βρήκα με την βοήθεια του google map πολύ έξω από την παλιά πόλη αλλά προς τον δρόμο προς το σπίτι. Αφού ψώνισα τα διάφορα σνακ που θα μου γέμιζαν το στομάχι την επόμενη μέρα, είχα την ιδέα να πάρω να δοκιμάσω και 1-2 ντόπιες μπύρες στο σπίτι. Με μεγάλη έκπληξη η υπάλληλος μου είπε ότι μετά τις 8 το βράδυ τα market ( η ώρα ηταν 8:10) δεν πουλάνε αλκοόλ σε όλη την Λιθουανία. Αν θες να πιεις το βράδυ μόνο στα μπαράκια και στα εστιατόρια θα βρεις. Αργότερα έμαθα ότι ή Λιθουανία είχε πρόβλημα με τον αλκοολισμό και έτσι ψήφισαν αυτόν τον νόμο για να μην βρίσκουν φθηνό αλκοόλ στα market τις βράδυνες ώρες. Και έτσι πήρα μόνο τα σνακ και έφυγα. Να σας πω εδω ότι οι τιμές δεν διαφέρανε πολύ με τις Ελλάδας, πάνω κάτω τα ίδια ήταν. Έφτασα σπίτι και έπεσα ξερός, με μεγάλη προσμονή για την επόμενη μέρα.
Μέρα 2ή
Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στην εξερεύνηση της παλιάς πόλης και στην επίσκεψη όλων τον ναών .Από την προηγούμενη μέρα είχα διαπιστώσει ότι υπήρχαν πάρα πολύ ναοί μέσα στην παλιά πόλη. Αφού ήπια τον καφεδάκι μου σε ένα καφέ κοντά στην πύλη της αυγής,
ξεκίνησα την επίσκεψη μου στην ορθόδοξη εκκλησία/ μοναστήρι του αγίου πνεύματος. Αφού περπάτησα λίγο στον κήπο, μπήκα μέσα στην εκκλησιά ,
Το απρόβλεπτο και μη συνηθισμένο καταπράσινο τέμπλο ήταν ότι καλύτερο θα μπορούσα να δώ. Πραγματικά μοναδικό στο είδος του.
Αφού κάθισα λίγο στην εκκλησία ( εκείνη την ώρα είχε λειτουργιά ) συνέχισα την επίσκεψη μου στην καθολική εκκλησία της αγίας Τερέζας που ήταν παραδίπλα. Δυστυχώς δεν είχε ανοίξει ακόμα και έπρεπε να περιμένω. Να σημειώσω έδω ότι τα περισσότερα μαγαζιά και τα επισκέψιμα μέρη ανοίγουν μετά της 9, 9 :30 το πρωί. Εκεί έχουν άλλο ωράριο. Καμία σχέση με το δικό μας.
Το εσωτερικό της εκκλησίας ήταν φανταστικό! Πραγματικά δεν πρέπει να το χάσετε. Από τα πρώτα μπαρόκ κτίρια που κτίστηκαν στο Βιλνιους.
Αφού έβγαλα τις απαραίτητες φωτογραφίες προχώρησα προς τα κάτω μέχρι που συνάντησα την καθολική εκκλησία του Άγιου Casimir που είναι κοντά στο Δημαρχείο και είναι η πρώτη εκκλησιά στου Βίλνιους.
Δυστυχώς την βρήκα κλειστεί και οι επισκέψιμες ώρες ήταν μετά της 10:30 οπότε την άφησα για μία άλλη στιγμή.
Αφού έφτασα στην πλατεία του δημαρχείου έβγαλα μερικές φωτογραφίες και κατηφόρισα μέχρι που βρήκα τον ορθόδοξο ναό του Αγίου Νικολάου. Ο συγκεκριμένος ναός είχε χτιστή γύρω στο 1350 όπου καταστράφηκε το 1740 από φωτιά και ξανακτίστηκε . Μικρή και ατμοσφαιρική εκκλησία.
Λίγο παρακάτω σταμάτησα για καφέ στο coffee inn. Πολύ καλός καφές σε πλαστικό και άραγμα στο απέναντι πάρκο για να απολαύω το καφέ μου μαζί με της μυρωδιές των ανθέων. Ότι καλύτερο !!!
Επόμενος σταθμός το παλιό πανεπιστήμιο. Το παλιότερο και μεγαλύτερο πανεπιστήμιο και ένα από τα παλιότερα στις βαλτικές χώρες. Για να μπεις πρέπει να πληρώσεις είσοδο γύρω στα 2 ευρω και άλλα 2 ευρω για να ανέβεις στο καμπαναριό. Είναι όμορφο παλιό γραφικό κτίριο, Στο πανεπιστήμιο επικρατούσε απόλυτη ησυχία και δημιουργούσε μια αίσθηση φιλική.
Στο κέντρο είχε ένα καθεδρικό ναό του αγίου Ιωάννη και αποφάσισα να τον επισκεφτώ. Άλλος ένας εντυπωσιακός ναός μπαρόκ ρυθμού.
Στο εσωτερικό του ναού σε ένα δωμάτιο είχε και 4 μεγάλες σε μέγεθος υδρόγειος σφαίρες που χρονολογούνται στα 1650-1750. Πραγματικά εντηπωσικακο.
Σε ένα άλλο δωματιάκι είχε κάποια αγάλματα που τα είχαν αναστηλώσει και σε ένα άλλο διαφορά πανεπιστημιακά συγγράμματα του 16ου. Αφού έκανα μερικές βόλτες στον χώρο του πανεπιστήμιου
αποφάσισα να ανέβω και στο καμπαναριό. Αν και είχε ασανσέρ εγω προτίμησα να πάω από τα σκαλιά. Εδώ να σας πω ότι το ασανσέρ δεν πάει μέχρι τέρμα απάνω αλλά φτάνει μέχρι ένα σημείο και μετά πρέπει να πας με τα πόδια( Η σκάλες είναι λίγο απότομες). Ύστερα από πάρα πολύ μεγάλο κόπο έφτασα στην κορυφή. Η θέα ήταν απίστευτη. Πραγματικά αξίζει τον κόπο να το επισκεφτείτε. Το καλύτερο μέρος για να απόλαυσης την παλιά πόλη από ψηλά.
Αφού άραξα και έβγαλα της απαραίτητες φωτογραφίες αποφάσισα να κατέβω και να συνεχίσω την βόλτα μου. Επομένη στάση ξανά η πλατεία με τον καθεδρικό ναό του Βιλνιους. Πίσω ακριβώς από τον καθεδρικό ναό είναι το παλάτι του Μεγάλου Δουκα. Του έριξα μια μάτια αλλά ήταν πολύ αδιάφορο. μπήκα στον καθεδρικό ναό ο όποιος εξωτερικά μοιάζει πολύ με αρχαίο ελληνικό ναό αλλά μέσα δεν ήταν και τίποτα το ιδιαίτερο. Δίπλα είχε και ένα πύργο με καμπάνα τον όποιο για να ανέβεις έχει είσοδο 4-5 ευρω. Δεν νομίζω ότι αξίζει να δώσεις αυτά τα λεφτά αν έχεισ ανεβεί στο καμπαναριό του πανεπιστήμιο ή στον λόφο με τους 3 σταυρούς.
Έτσι έφυγα από κει και συνέχισα για το Μουσείο των θυμάτων της Γενοκτονίας
Μετά από από ένα 15λεπτο περπατήματος στην σύγχρονη μεριά της πόλης έφθασα στο Μουσείο. Είσοδος 4 Ευρώ. Δεν θα έφευγα από την πόλη αν δεν το επισκεπτόμουν, Αν κάποιος θέλει να πάρει μια γεύση από τον πολύπαθο αυτό λαό και να νιώσει κάτι για την ιστορία της χώρας και των ανθρώπων της καλό θα είναι να μην το παραλείψει σαν αξιοθέατο. Πολύ όμορφα παρουσιασμένο, ανατριχιάζεις βλέποντας την αναπαράσταση των εκτελέσεων στο υπόγειο. Το κτήριο στέγαζε Γερμανούς ναζί και στην συνέχεια την KGB. Θα ήθελα να ήξερα παραπάνω αγγλικά για να διαβάζω της λεζάντες στους τοίχους που αφηγούνται την σύγχρονη μεταπολεμική Λιθουανία μέχρι την πτώση του καθεστώτος.
Τα μπουντρούμια στο υπόγειο είναι πολύ ανατριχιαστικά.
Αφού έφυγα από το μουσείο, επισκευθηκα και άλλεσ εκκλησιες αλλά πάνω κάτω όλλεσ ίδιεσ ήταν οπότε δεν τησ αναφέρω. Αξιζει να τησ επισκευθειτε απο κόντα. Ξεκίνησα την επιστροφή στο σπίτι για ξεκούραση. Ήμουν τυχερός γιατί έπεσε σε φεστιβάλ street food. Είχε φαγητό από πολλές χώρες της Ευρώπης ( Την Ελλάδα την εκπροσωπούσε ο Μουσακάς και η Φασολάδα ).Προτίμησα να φάω 2 hot dog γερμανικά με τοπική λιθουανική μπύρα. Μετά το φαί είχε σιέστα. Το απόγευμα ξαναπήγα στον λόφο με τους τρεις σταυρούς περιμένοντας να πέσει ο ήλιος για να βγάλω φωτογραφίες. Στον δρόμο συνάντησα τον καθεδρικό ναό της αγίας Άννας τον οποίο θα τον επισκεπτόμουνα την επομένη
Αφού ανέβηκα από το εύκολο μονοπάτι έπρεπε να περιμένω να δύσει ο ήλιος . Δεν λογάριασα όμως ότι εκεί αργεί να βραδιάσει μιας και είναι βόρεια χώρα οπότε έπρεπε να περιμένω αρκετά. Η θέα της πόλης αξιομνημόνευτη.
Μέτα της φωτογραφίες έκανα μερικές βόλτες στην νυχτερινή πόλη, ήπια μια μπύρα και επέστρεψα για άραγμα και ύπνο. Ό δρόμος με τα καλυτέρα μαγαζιά για ποτό και φαί είναι ο VILNIAUS G.
Ημέρα 3η
Το σημερινό πρόγραμμα περιλαμβάνει βόλτα στο φημισμένο κάστρο του Τρακάι. Ο ποιο εύκολος και οικονομικός τρόπος για να πας εκεί είναι με το λεωφορείο. Κοντά στην πύλη της Αυγής είχε και ένα τουριστικό γραφείο που κάνει το δρομολόγιο με ξεναγό για όποιον ενδιαφέρετε αλλά το κόστος ήταν γύρω στα 50. Ειλικρινά δεν άξιζε να δώσεις τόσα λεφτά αφού το λεωφορείο της γραμμής μου κόστισε 8 ευρω πήγαινε-έλα. Αφού περπάτησα κάνα 20 λεπτό έφτασα στο VILNIUS BUS STATION, Πήγα στα ταμεία και έβγαλα εισιτήριο για Τρακαι και μετά πήγα στην αποβάθρα. Δρομολόγια έχει πάρα πολύ συχά . Μπορείς να βγάλεις εισιτήριο από τα εκδοτήρια ή από τον οδηγό του λεωφορείου. Εγώ έβγαλα μόνο για one way. Ό μόνος κίνδυνος που υπάρχει άμα βγάλεις εισιτήριο από τον οδηγό είναι άμα πέσεις σε mini bus και δεν υπάρχουν θέσεις οπότε θα πρέπει να περιμένετε το επόμενο. Στο Τρακαί πήγα με mini bus και επέστρεψα με μεγάλο πούλμαν. Όπως και να έχει δεν πρέπει να ανησυχείτε για τα εισιτήρια ή για τα λεωφορεία. Μετά από μισή ώρα περίπου διαδρομή με το λεωφορείο έφτασα στην περιοχή του τρακαί. Για να πας στο κάστρο θέλει πάλι περπάτημα, γυρω στα 20 λεπτά και μάλλον δεν υπάρχει συγκοινωνία για πας μέχρι το κάστρο. Το χωριουδάκι που διάνυσα μέχρι να φτάσω στο κάστρο ήταν πολύ γραφικό, ήσυχο και όμορφο με ξύλινα σπιτάκια. Το περιβάλλον είναι μοναδικό με τις λίμνες και τα νησάκια.
Κάποια στιγμή συνάντησα και το κάστρο. Το τοπίο πάρα πολύ μαγευτικό. Το κάστρο σε πηγαίνει σε άλλη εποχή. Το τοπίο σε ηρεμεί τόσο που δεν θες να φύγεις. Ένα θαυμάσιο κάστρο στο κέντρο της λίμνης σε μία υπέροχη τοποθεσία. Αφού περπάτησα την ξύλινα γέφυρα έφτασα στο κάστρο. Η είσοδος είχε γύρω στα 7 ευρω+ 1,5 για να βγάλεις φωτογραφίες ( δεν το κατάλαβα αυτό , αλλά το πλήρωσα) .
Αφού το γύρισα μέσα, έκανα και την βόλτα μου γύρω από το κάστρο στον εξωτερικό χώρο και άραξα για σουπερ καφεδιά αγναντεύοντας στο κάστρο. Ότι καλύτερο !!!!
Αγόρασα τα απαραίτητα σουβενίρ και έβαλα πλώρη για τον γυρισμό στο Βίλνιους. Το λεωφορείο το πήρα από κει που με άφησε το προηγούμενο από το Τρακάι. Αυτή τη φορά ήταν πούλμαν και ήταν άδειο.
Αφού έφτασα στο Βίλνιους ξεκίνησα για να επισκεφτώ τα τελευταία αξιοθέατα που μου είχαν μείνει. Η εκκλησία της Αγίας Άννας και η περιοχή του Ουζουπις.
Ο καθολικός ναός της αγίας Άννας είναι απίστευτης αρχιτεκτονικής οικοδόμημα που δεν πρέπει να χάσετε. Είναι τεράστιος ναός με πρόσοψη από ποικιλία κόκκινων τούβλων και το εσωτερικό του έχει έντονα γοτθικά και μπαρόκ στοιχειά. Κάπου διάβασα ότι ο Ναπολέων εντυπωσιάστηκε τόσο που ήθελε να την μεταφέρει στο Παρίσι ( δεν ξέρω αν όντως ισχύει)
Μετά τον ναό συνέχισα στην αυτόνομη συνοικία του Βίλνιους του Ουζουπης. Μια από τις περιοχές του Βίλνιους που φέρει κάτι σε Εξάρχεια. Τα σοκάκια του ακροβατούν μεταξύ αρτίστικ και βουκολικού . Δεν εντυπωσιάστηκα ιδιαιτέρα γιατί δεν είμαι πολύ μποέμ τύπος.
Αφού επέστρεψα στο σπίτι για ξεκούραση, το απόγευμα έκανα μια τελευταία βόλτα στα σοκάκια της παλιά πόλης και κάπου εδώ το ταξίδι έλαβε τέλος.
Το Βίλνιους δεν είναι Ρώμη, Παρίσι ή Βερολίνο. Είναι μια ήσυχη, μικρή πόλη για ανοιξιάτικες, οικονομικές απόδρασης, Το ταξίδι αυτό το ευχαριστήθηκα γιατί ξεκουραστικά πνευματικά και δεν είχα το άγχος να τρέξω να προλάβω να δώ ξακουστά μνημεία όπως γίνετε στις παραπάνω μεγαλούπολης.
Αυτή ήταν και η πρώτη μου ιστορία στο FORUM . Ελπίζω να μη έγινα κουραστικός. Για οποιαδήποτε απορία ευχαρίστως να σας βοηθήσω
Το εισιτήριο το έκλεισα από Raianair με 130. Σίγουρα μπορείτε να βρείτε και ποιο φθηνά μιας και το δρομολόγιο αυτό το κάνει και η WIizz.
Για διαμονή προτίμησα AIRBNB μιας και τα ξενοδοχεία ήταν λίγο τσιμπημένα. Το σπίτι για 3 βράδια μου στοίχησε μόνο 90 ευρώ και ήταν 20 λεπτά από το κέντρο με τα πόδια. Καινούργιο διαμέρισμα, βγαλμένο από τις σελίδες του ΙΚΕΑ. Πραγματικά ήταν τέλεια επιλογή. Ας πάμε όμως στο ταξίδι.
1η Μέρα.
Έφτασα στο αεροδρόμιο του Βιλνιους λοιπόν. Πόλυ μικρό αεροδρόμιο. Αν θέλετε να κάνετε την ανάγκη σας όταν φτάσετε, να πάτε στις πρώτες τουαλέτες που θα βρείτε στον χώρο της άφιξης (κάτι που δεν έκανα εγώ) διότι όταν βγείτε από τον χώρο αυτό και μπείτε στον κύριος χώρο πριν της έξοδο, οι τουαλέτες είναι ελάχιστες και με ουρά (κάτι που με εξόργισε για να είμαι ειλικρινής). Ακριβώς έξω από το αεροδρόμιου έχει τα αστικά. Θα πρέπει να έχετε κοιτάξει πρίν φθάσετε ποιο δρομολόγιο θα πάρετε. Εισιτήριο βγάζετε στην είσοδο του λεωφορείου, στον οδηγό. Κόστος 1 ευρω. Θα πρέπει επίσης να το χτυπήσετε στο μηχανημα.
Αφού έφτασα νωρίς το μεσημέρι και ταχτοποιήθηκα στο χώρο, άμεσος την έκανα για εξόρμηση στην πόλη. Μετά από ένα 20λεπτο περπατώντας έφθασα στην παλιά πόλη.
Σαν πρώτο προορισμό είχα βάλει την πύλη της αυγής. Η πύλη της αυγής είναι μια πύλη στην οποία πάνω έχει ένα μπαλκόνι και εκεί είναι τοποθετημένη μια θαυματουργή εικόνα της παναγίας. Για να ανεβείτε απάνω και να προσκυνήσετε θα πρέπει να μπείτε στην δεξιά πόρτα που βρίσκετε λίγα μέτρα πριν , θα περπατήσετε τον διάδρομο, θα ανεβείτε τα σκαλιά και μπροστά σας θα βρείτε την εικόνα. Προσοχή μην κάνετε φασαρία διότι υπάρχουν πολύ πιστοί που προσεύχονται με ζήλος. Εντύπωση μου έκαναν τα πολλά τάματα.
Στην συνέχεια κατηφόρισα προς την παλιά πόλη. Πραγματικά πολύ γραφικά με πάρα πολύ όμορφες εκκλησίες ή οποία είναι προστατευώμενη απο την Unesco. Ξαφνικά θυμήθηκα οτί έπρεπε κάτι να φάω. Μετά από αρκετό ψάξιμο βρήκα ένα φθηνό μαγαζί με παραδοσιακή κουζίνα. Παρήγγειλα κάτι κίτρινα όσπρια που ήταν σαν ρεβίθια, αφτιά γουρουνιού και κεπελιναι ( βραστές πατάτες γεμισμένες με κύμα) .Δυστυχώς κανένα από τα τρία πιάτα δεν μου άρεσε. Τα αφτιά γουρουνιού περίμενα να είναι καλοψημένα και τραγάνα , ότι πρέπει για μπυρομεζε αλλά ήταν σαν να τα έτρογα ωμά. Μάλλον πρέπει να μην ήταν καλό το μαγαζί Παρόλο αυτά μαζί με μισό λιτρο μπύρα μου στοίχησε 13 ευρω.
Εν τέλη συνέχισα μέχρι να βρω τον πολυφωτογραφησμένο καθεδρικό ναό με τον πύργο διπλά.( Cathredal Square λεγετε η περιοχή- Πλατέια του Καθεδρικου). Πραγματικά ήταν πολύ όμορφη και απλωτή πλατεία.
Μετά από της πολλές φωτογραφίες που έβγαλα αποφάσισα να ανηφορήσω προς τον λόφο με τους τρεις σταυρούς. Στα δεξιά μου είδα και τον πύργο της Γκεντιμίνας. Δυστυχώς λόγο έργων δεν ήταν προσβάσιμος για επίσκεψη,
Δεν πειράζει όμως γιατί μπορούσα να το βγάλω φωτογραφία από τον λόφο με τους τρείς σταυρούς. Παρέα με τους ήχους από το διπλανό ποταμάκι που ήταν στο μονοπάτι για το λόφο ,έφθασα στα σκαλιά για να ανέβω τον λόφο. ΠΡΟΣΟΧΗ.!!! Υπάρχει και άλλος δρόμος ο οποίος είναι ασφαλτωμένος και ανηφορικός από την πίσω μεριά του λόφου. Τα σκαλοπάτια είναι για πολύ fit καταστάσεις. Ακόμα και εγώ που τα έχω καλά με την γυμναστική, τα έφτυσα. Οπότε αν είστε κάποια ηλικίας ή κάποιον παραπανήσιων κιλών προτιμήστε το πίσω ασφαλτωμένο μονοπάτι.
Αφού κατάφερα και ανέβηκα η θέα αμέσως με ξεκούρασε. Πραγματικά είναι must αυτός ο λόφος. Δυστυχώς για μένα ή ώρα ήταν γύρω στις 7 το απόγευμα και ο ήλιος ήταν κόντρα οπότε δεν ήταν η ιδανική ώρα γι α φωτογραφίες.
Έδωσα ραντεβού με τον λόφο για την επόμενη μέρα και αναχώρησα για το σπίτι για να ξεκουραστώ και για κάποια ψώνια.
Διαπίστωσα ότι στην παλιά πόλη δεν υπήρχε ούτε για δείγμα minimarket και μετά από πολύ κόπο κατάφερα και βρήκα με την βοήθεια του google map πολύ έξω από την παλιά πόλη αλλά προς τον δρόμο προς το σπίτι. Αφού ψώνισα τα διάφορα σνακ που θα μου γέμιζαν το στομάχι την επόμενη μέρα, είχα την ιδέα να πάρω να δοκιμάσω και 1-2 ντόπιες μπύρες στο σπίτι. Με μεγάλη έκπληξη η υπάλληλος μου είπε ότι μετά τις 8 το βράδυ τα market ( η ώρα ηταν 8:10) δεν πουλάνε αλκοόλ σε όλη την Λιθουανία. Αν θες να πιεις το βράδυ μόνο στα μπαράκια και στα εστιατόρια θα βρεις. Αργότερα έμαθα ότι ή Λιθουανία είχε πρόβλημα με τον αλκοολισμό και έτσι ψήφισαν αυτόν τον νόμο για να μην βρίσκουν φθηνό αλκοόλ στα market τις βράδυνες ώρες. Και έτσι πήρα μόνο τα σνακ και έφυγα. Να σας πω εδω ότι οι τιμές δεν διαφέρανε πολύ με τις Ελλάδας, πάνω κάτω τα ίδια ήταν. Έφτασα σπίτι και έπεσα ξερός, με μεγάλη προσμονή για την επόμενη μέρα.
Μέρα 2ή
Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στην εξερεύνηση της παλιάς πόλης και στην επίσκεψη όλων τον ναών .Από την προηγούμενη μέρα είχα διαπιστώσει ότι υπήρχαν πάρα πολύ ναοί μέσα στην παλιά πόλη. Αφού ήπια τον καφεδάκι μου σε ένα καφέ κοντά στην πύλη της αυγής,
ξεκίνησα την επίσκεψη μου στην ορθόδοξη εκκλησία/ μοναστήρι του αγίου πνεύματος. Αφού περπάτησα λίγο στον κήπο, μπήκα μέσα στην εκκλησιά ,
Το απρόβλεπτο και μη συνηθισμένο καταπράσινο τέμπλο ήταν ότι καλύτερο θα μπορούσα να δώ. Πραγματικά μοναδικό στο είδος του.
Αφού κάθισα λίγο στην εκκλησία ( εκείνη την ώρα είχε λειτουργιά ) συνέχισα την επίσκεψη μου στην καθολική εκκλησία της αγίας Τερέζας που ήταν παραδίπλα. Δυστυχώς δεν είχε ανοίξει ακόμα και έπρεπε να περιμένω. Να σημειώσω έδω ότι τα περισσότερα μαγαζιά και τα επισκέψιμα μέρη ανοίγουν μετά της 9, 9 :30 το πρωί. Εκεί έχουν άλλο ωράριο. Καμία σχέση με το δικό μας.
Το εσωτερικό της εκκλησίας ήταν φανταστικό! Πραγματικά δεν πρέπει να το χάσετε. Από τα πρώτα μπαρόκ κτίρια που κτίστηκαν στο Βιλνιους.
Αφού έβγαλα τις απαραίτητες φωτογραφίες προχώρησα προς τα κάτω μέχρι που συνάντησα την καθολική εκκλησία του Άγιου Casimir που είναι κοντά στο Δημαρχείο και είναι η πρώτη εκκλησιά στου Βίλνιους.
Δυστυχώς την βρήκα κλειστεί και οι επισκέψιμες ώρες ήταν μετά της 10:30 οπότε την άφησα για μία άλλη στιγμή.
Αφού έφτασα στην πλατεία του δημαρχείου έβγαλα μερικές φωτογραφίες και κατηφόρισα μέχρι που βρήκα τον ορθόδοξο ναό του Αγίου Νικολάου. Ο συγκεκριμένος ναός είχε χτιστή γύρω στο 1350 όπου καταστράφηκε το 1740 από φωτιά και ξανακτίστηκε . Μικρή και ατμοσφαιρική εκκλησία.
Λίγο παρακάτω σταμάτησα για καφέ στο coffee inn. Πολύ καλός καφές σε πλαστικό και άραγμα στο απέναντι πάρκο για να απολαύω το καφέ μου μαζί με της μυρωδιές των ανθέων. Ότι καλύτερο !!!
Επόμενος σταθμός το παλιό πανεπιστήμιο. Το παλιότερο και μεγαλύτερο πανεπιστήμιο και ένα από τα παλιότερα στις βαλτικές χώρες. Για να μπεις πρέπει να πληρώσεις είσοδο γύρω στα 2 ευρω και άλλα 2 ευρω για να ανέβεις στο καμπαναριό. Είναι όμορφο παλιό γραφικό κτίριο, Στο πανεπιστήμιο επικρατούσε απόλυτη ησυχία και δημιουργούσε μια αίσθηση φιλική.
Στο κέντρο είχε ένα καθεδρικό ναό του αγίου Ιωάννη και αποφάσισα να τον επισκεφτώ. Άλλος ένας εντυπωσιακός ναός μπαρόκ ρυθμού.
Στο εσωτερικό του ναού σε ένα δωμάτιο είχε και 4 μεγάλες σε μέγεθος υδρόγειος σφαίρες που χρονολογούνται στα 1650-1750. Πραγματικά εντηπωσικακο.
Σε ένα άλλο δωματιάκι είχε κάποια αγάλματα που τα είχαν αναστηλώσει και σε ένα άλλο διαφορά πανεπιστημιακά συγγράμματα του 16ου. Αφού έκανα μερικές βόλτες στον χώρο του πανεπιστήμιου
αποφάσισα να ανέβω και στο καμπαναριό. Αν και είχε ασανσέρ εγω προτίμησα να πάω από τα σκαλιά. Εδώ να σας πω ότι το ασανσέρ δεν πάει μέχρι τέρμα απάνω αλλά φτάνει μέχρι ένα σημείο και μετά πρέπει να πας με τα πόδια( Η σκάλες είναι λίγο απότομες). Ύστερα από πάρα πολύ μεγάλο κόπο έφτασα στην κορυφή. Η θέα ήταν απίστευτη. Πραγματικά αξίζει τον κόπο να το επισκεφτείτε. Το καλύτερο μέρος για να απόλαυσης την παλιά πόλη από ψηλά.
Αφού άραξα και έβγαλα της απαραίτητες φωτογραφίες αποφάσισα να κατέβω και να συνεχίσω την βόλτα μου. Επομένη στάση ξανά η πλατεία με τον καθεδρικό ναό του Βιλνιους. Πίσω ακριβώς από τον καθεδρικό ναό είναι το παλάτι του Μεγάλου Δουκα. Του έριξα μια μάτια αλλά ήταν πολύ αδιάφορο. μπήκα στον καθεδρικό ναό ο όποιος εξωτερικά μοιάζει πολύ με αρχαίο ελληνικό ναό αλλά μέσα δεν ήταν και τίποτα το ιδιαίτερο. Δίπλα είχε και ένα πύργο με καμπάνα τον όποιο για να ανέβεις έχει είσοδο 4-5 ευρω. Δεν νομίζω ότι αξίζει να δώσεις αυτά τα λεφτά αν έχεισ ανεβεί στο καμπαναριό του πανεπιστήμιο ή στον λόφο με τους 3 σταυρούς.
Έτσι έφυγα από κει και συνέχισα για το Μουσείο των θυμάτων της Γενοκτονίας
Μετά από από ένα 15λεπτο περπατήματος στην σύγχρονη μεριά της πόλης έφθασα στο Μουσείο. Είσοδος 4 Ευρώ. Δεν θα έφευγα από την πόλη αν δεν το επισκεπτόμουν, Αν κάποιος θέλει να πάρει μια γεύση από τον πολύπαθο αυτό λαό και να νιώσει κάτι για την ιστορία της χώρας και των ανθρώπων της καλό θα είναι να μην το παραλείψει σαν αξιοθέατο. Πολύ όμορφα παρουσιασμένο, ανατριχιάζεις βλέποντας την αναπαράσταση των εκτελέσεων στο υπόγειο. Το κτήριο στέγαζε Γερμανούς ναζί και στην συνέχεια την KGB. Θα ήθελα να ήξερα παραπάνω αγγλικά για να διαβάζω της λεζάντες στους τοίχους που αφηγούνται την σύγχρονη μεταπολεμική Λιθουανία μέχρι την πτώση του καθεστώτος.
Τα μπουντρούμια στο υπόγειο είναι πολύ ανατριχιαστικά.
Αφού έφυγα από το μουσείο, επισκευθηκα και άλλεσ εκκλησιες αλλά πάνω κάτω όλλεσ ίδιεσ ήταν οπότε δεν τησ αναφέρω. Αξιζει να τησ επισκευθειτε απο κόντα. Ξεκίνησα την επιστροφή στο σπίτι για ξεκούραση. Ήμουν τυχερός γιατί έπεσε σε φεστιβάλ street food. Είχε φαγητό από πολλές χώρες της Ευρώπης ( Την Ελλάδα την εκπροσωπούσε ο Μουσακάς και η Φασολάδα ).Προτίμησα να φάω 2 hot dog γερμανικά με τοπική λιθουανική μπύρα. Μετά το φαί είχε σιέστα. Το απόγευμα ξαναπήγα στον λόφο με τους τρεις σταυρούς περιμένοντας να πέσει ο ήλιος για να βγάλω φωτογραφίες. Στον δρόμο συνάντησα τον καθεδρικό ναό της αγίας Άννας τον οποίο θα τον επισκεπτόμουνα την επομένη
Αφού ανέβηκα από το εύκολο μονοπάτι έπρεπε να περιμένω να δύσει ο ήλιος . Δεν λογάριασα όμως ότι εκεί αργεί να βραδιάσει μιας και είναι βόρεια χώρα οπότε έπρεπε να περιμένω αρκετά. Η θέα της πόλης αξιομνημόνευτη.
Μέτα της φωτογραφίες έκανα μερικές βόλτες στην νυχτερινή πόλη, ήπια μια μπύρα και επέστρεψα για άραγμα και ύπνο. Ό δρόμος με τα καλυτέρα μαγαζιά για ποτό και φαί είναι ο VILNIAUS G.
Ημέρα 3η
Το σημερινό πρόγραμμα περιλαμβάνει βόλτα στο φημισμένο κάστρο του Τρακάι. Ο ποιο εύκολος και οικονομικός τρόπος για να πας εκεί είναι με το λεωφορείο. Κοντά στην πύλη της Αυγής είχε και ένα τουριστικό γραφείο που κάνει το δρομολόγιο με ξεναγό για όποιον ενδιαφέρετε αλλά το κόστος ήταν γύρω στα 50. Ειλικρινά δεν άξιζε να δώσεις τόσα λεφτά αφού το λεωφορείο της γραμμής μου κόστισε 8 ευρω πήγαινε-έλα. Αφού περπάτησα κάνα 20 λεπτό έφτασα στο VILNIUS BUS STATION, Πήγα στα ταμεία και έβγαλα εισιτήριο για Τρακαι και μετά πήγα στην αποβάθρα. Δρομολόγια έχει πάρα πολύ συχά . Μπορείς να βγάλεις εισιτήριο από τα εκδοτήρια ή από τον οδηγό του λεωφορείου. Εγώ έβγαλα μόνο για one way. Ό μόνος κίνδυνος που υπάρχει άμα βγάλεις εισιτήριο από τον οδηγό είναι άμα πέσεις σε mini bus και δεν υπάρχουν θέσεις οπότε θα πρέπει να περιμένετε το επόμενο. Στο Τρακαί πήγα με mini bus και επέστρεψα με μεγάλο πούλμαν. Όπως και να έχει δεν πρέπει να ανησυχείτε για τα εισιτήρια ή για τα λεωφορεία. Μετά από μισή ώρα περίπου διαδρομή με το λεωφορείο έφτασα στην περιοχή του τρακαί. Για να πας στο κάστρο θέλει πάλι περπάτημα, γυρω στα 20 λεπτά και μάλλον δεν υπάρχει συγκοινωνία για πας μέχρι το κάστρο. Το χωριουδάκι που διάνυσα μέχρι να φτάσω στο κάστρο ήταν πολύ γραφικό, ήσυχο και όμορφο με ξύλινα σπιτάκια. Το περιβάλλον είναι μοναδικό με τις λίμνες και τα νησάκια.
Κάποια στιγμή συνάντησα και το κάστρο. Το τοπίο πάρα πολύ μαγευτικό. Το κάστρο σε πηγαίνει σε άλλη εποχή. Το τοπίο σε ηρεμεί τόσο που δεν θες να φύγεις. Ένα θαυμάσιο κάστρο στο κέντρο της λίμνης σε μία υπέροχη τοποθεσία. Αφού περπάτησα την ξύλινα γέφυρα έφτασα στο κάστρο. Η είσοδος είχε γύρω στα 7 ευρω+ 1,5 για να βγάλεις φωτογραφίες ( δεν το κατάλαβα αυτό , αλλά το πλήρωσα) .
Αφού το γύρισα μέσα, έκανα και την βόλτα μου γύρω από το κάστρο στον εξωτερικό χώρο και άραξα για σουπερ καφεδιά αγναντεύοντας στο κάστρο. Ότι καλύτερο !!!!
Αγόρασα τα απαραίτητα σουβενίρ και έβαλα πλώρη για τον γυρισμό στο Βίλνιους. Το λεωφορείο το πήρα από κει που με άφησε το προηγούμενο από το Τρακάι. Αυτή τη φορά ήταν πούλμαν και ήταν άδειο.
Αφού έφτασα στο Βίλνιους ξεκίνησα για να επισκεφτώ τα τελευταία αξιοθέατα που μου είχαν μείνει. Η εκκλησία της Αγίας Άννας και η περιοχή του Ουζουπις.
Ο καθολικός ναός της αγίας Άννας είναι απίστευτης αρχιτεκτονικής οικοδόμημα που δεν πρέπει να χάσετε. Είναι τεράστιος ναός με πρόσοψη από ποικιλία κόκκινων τούβλων και το εσωτερικό του έχει έντονα γοτθικά και μπαρόκ στοιχειά. Κάπου διάβασα ότι ο Ναπολέων εντυπωσιάστηκε τόσο που ήθελε να την μεταφέρει στο Παρίσι ( δεν ξέρω αν όντως ισχύει)
Μετά τον ναό συνέχισα στην αυτόνομη συνοικία του Βίλνιους του Ουζουπης. Μια από τις περιοχές του Βίλνιους που φέρει κάτι σε Εξάρχεια. Τα σοκάκια του ακροβατούν μεταξύ αρτίστικ και βουκολικού . Δεν εντυπωσιάστηκα ιδιαιτέρα γιατί δεν είμαι πολύ μποέμ τύπος.
Αφού επέστρεψα στο σπίτι για ξεκούραση, το απόγευμα έκανα μια τελευταία βόλτα στα σοκάκια της παλιά πόλης και κάπου εδώ το ταξίδι έλαβε τέλος.
Το Βίλνιους δεν είναι Ρώμη, Παρίσι ή Βερολίνο. Είναι μια ήσυχη, μικρή πόλη για ανοιξιάτικες, οικονομικές απόδρασης, Το ταξίδι αυτό το ευχαριστήθηκα γιατί ξεκουραστικά πνευματικά και δεν είχα το άγχος να τρέξω να προλάβω να δώ ξακουστά μνημεία όπως γίνετε στις παραπάνω μεγαλούπολης.
Αυτή ήταν και η πρώτη μου ιστορία στο FORUM . Ελπίζω να μη έγινα κουραστικός. Για οποιαδήποτε απορία ευχαρίστως να σας βοηθήσω
Attachments
Last edited:
