Τουρκία Αϊβαλί και εντυπώσεις

[alma]

Βλέπω πολλούς συμφορουμίτες να ζητούν πληροφορίες για εκδρομή στο Αϊβαλί. Γράφω λοιπόν εδώ κάποιες εντυπώσεις από την εξόρμηση μας εκεί το περσινό καλοκαίρι.
Αν και το Αϊβαλί δεν με ξετρέλανε ούτε θα ήταν καμιά μεγάλη απώλεια να μην το είχα δει, ήταν μια φτηνή (10 ευρώ πήγαινε-έλα με το αργό πλοίο) και σχετικά γρήγορη εκδρομή από την κοντινή Μυτιλήνη. Αν δεν έχεις πολλές προσδοκίες μπορείς να περάσεις μια συμπαθητική μέρα εκεί σε ημερήσια εκδρομή.

Στα θετικά θα έβαζα την ευγένεια που συνάντησα σε πολλά μαγαζιά από τους ντόπιους, πολλοί από τους οποίους δεν μιλούσαν λέξη αγγλικά και ενθουσιάστηκαν όταν έβλεπαν πως ήξερες μερικές τούρκικες φράσεις....ήθελαν και περαιτέρω συζήτηση αλλά δεν έφτασαν ως εκεί οι γνώσεις μας. Πάντως θυμάμαι με γλυκύτητα την προσπάθεια συνεννόησης. Επίσης , θετικό το χαμηλό κόστος μετάβασης από τη Μυτιλήνη στο Αϊβαλί , το οποίο ανέφερα και παραπάνω, καθώς και η εγγύτητα. Μπορείς να φας καλά γεύσεις γνώριμες σε εμάς(όχι βέβαια φτηνά).

Στα αρνητικά τώρα ότι δεν βλέπεις και κάτι το ιδιαίτερο. Η αρκετή ώρα αναμονής στον ήλιο έξω από το τελωνείο τους , καθώς και το ότι παρά την αφόρητη ζέστη στο βαποράκι δεν έβαζε κλιματισμό στο γυρισμό(ναι στο πήγαινε έβαλε) παρότι του το ζητούσαν όλοι(δεν ξέρω στο ακριβό βαπόρι τι γίνεται). Ότι το περίφημο παζάρι έχει μεν χαμηλές τιμές αλλά και χαμηλή ποιότητα και πράγματα που βρίσκεις σχεδόν παντού στον κόσμο. Άλλο αρνητικό ήταν κάποιες συντηρητικά ντυμένες και καλυμμένες παντού ντόπιες που σε κοιτούσαν άγρια αν ήσουν ντυμένη δυτικά π.χ. με κοντομάνικο(σε καμία περίπτωση δεν λέμε προκλητικά). Σε αντιδιαστολή νέα κορίτσια ντόπια φορούσαν τόσο κοντά σορτς, όσο εδώ στην Ευρώπη. Η πόλη των αντιθέσεων. Επίσης οι τιμές αναλογικά με το τι θα περιμένει κανείς δεν είναι χαμηλές σε πολλά προϊόντα.(Για παράδειγμα το ψάρι σε ένα καλό εστιατόριο με θέα θάλασσα κοστίζει το ίδιο όσο και στην Ελλάδα).


Συνοψίζοντας, κάποιος που έχει πολλές μέρες στη διάθεση του και έχει ξαναπάει Μυτιλήνη, μπορεί να κάνει ένα πέρασμα και από Αϊβαλί , αρκεί να μην περιμένει πως θα δει κάτι εντυπωσιακό ή ιδιαίτερο.

 

[maroulini]

Μου κάνει τρομερή εντύπωση αυτό που γράφεις για το ντύσιμο, εμείς πάμε συχνά απέναντι, ποτέ δεν έχω σκεφτεί τι ρούχα θα φορέσω, καλοκαίρι φοράω συνήθως κοντά φορεματάκια και ποτέ μα ποτέ και το τονιζω δεν έχω παρατηρήσει να με κοιτάει κανείς περίεργα. Ειδικά στα παράλια ο τρόπος ζωής μοιάζει πάρα πολύ με το δικό μας. Μαντηλοφορούσες θα δεις συνήθως την Πέμπτη στο παζαρι και οι ίδιοι οι ντόπιοι τις θεωρούν "κατώτερες" και απ ότι λένε έχουν έρθει από το εσωτερικό και μένουν σε χωριά. Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι Τουρκοκρητικοί που ήρθαν με την ανταλλαγή το 1923 και μιλάνε ελληνικά με κρητική προφορά. Τώρα όσον αφορά στο Αιβαλί η γοητεία του είναι να χαθείς μέσα στα σοκάκια της παλιάς πόλης, να χαζέψεις μέσα τα μισογκρεμισμένα παλιά ελληνικά σπίτια με τις ημερομηνίες που χτίστηκαν ή ακόμη και ταμπέλες που σώζονται, υπάρχει σπίτι που έχει απέξω την ταμπέλα ακόμη της Εθνικής τράπεζας, να δεις το σπίτι του Βενέζη, να περπατήσεις στα Μοσχονήσια και φυσικά χρυσός κανόνας να μην πας Πέμπτη γιατί είναι το παζάρι και γίνεται χαμός και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, δεν το προτείνω με τίποτα.

 

[greco]

Παρεμπιπτοντως,η Nazan Oncel που διαφημιζεται στο πανο της 4ης φωτο εχει μερικα πολυ ωραια τραγουδια!

 

[alma]

Έχω πάει κι εγώ σε πολλά παράλια και πράγματι στο Αϊβαλί μου φάνηκαν περισσότερες οι γυναίκες με μαντήλα. Τώρα αν έπαιξε ρόλο που ήταν Πέμπτη και είχε παζάρι και αν οι μαντηλοφορούσες κυκλοφορούν περισσότερο την ημέρα του παζαριού δεν το ξέρω. Γενικά στα παράλια μου φαίνονται αρκετά μοντέρνοι σε σχέση με άλλες περιοχές της Τουρκίας. Λιγότερες μαντήλες από το Αϊβαλί, είδα σε Τσεσμέ, Κουσάντασι,Έφεσσο και ίσως κάποιες περιοχές της Σμύρνης. Γενικά είχε και πολλές στο παζάρι που ψώνιζαν μαντήλες....


Μισογκρεμισμένα παλιά ελληνικά σπίτια όντως έχει αρκετά. Κάποια μάλιστα φαίνεται πως πρέπει να ήταν ωραία κάποτε.