Αλβανία Αφήγηση από Αλβανία

[dk]

Αυτα εγιναν το 1985..ποιοs ξερει τι εχει αλλαξει απο τοτε και αν ειναι προs το καλυτερο..
Ακρωs συγκινητικη η ιστορια , δεν ξερω τι αλλο να πω , χαιρομαι που τη μοιραστηκεs μαζι μαs.

Eχουν αλλαξει πολλα απο τοτε μεχρι σημερα.Ολοι αυτοι που κρεμοντουσαν απο το πουλμαν σημερα βρισκονται στην Ελλαδα,μαγαζια για ψωνια και χωροι διασκεδασεις υπαρχουν εκατονταδες και ο κοσμος δεν φοβαται πλεον τιποτα.Το μονο που εχει μεινει ιδιο απο τοτε ειναι ο δρομος.

 

[StellAnna]

΄Εχεις δίκιο
Ο δρόμος θα μείνει στην ιστορία

 

[NTINA]

Εμπειρία φοβερή

ανήκεις στους λίγους που είχαν την τύχη
να δουν μια χώρα που για χρόνια δεν είχε επαφή
με τον έξω κόσμο.Πολλά πράγματα που περιγράφεις,
τα είχα ακούσει από μια συνάδελφο ,που ήταν και εκείνη
στους πρώτους 'Ελληνες που επισκέφτηκαν την Αλβανία.

 

[StellAnna]

Ναί Ντίνα, έχεις δίκιο
Αυτές οι εμπειρίες σε χώρες που για χρόνια ήταν κλειστές στον έξω κόσμο, είναι κάτι σαν ιστορία των κοινωνιών.
Πήγα για πρώτη φορά στη Ρωσία, λίγους μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Γκορμπατζώφ
Ο αδελφός μου είχε πάει λίγες μέρες πριν πεθάνει ο προκάτοχός του, ο Μπρέζνιεφ.
Η Ρωσία που είδε αυτός, με τη Ρωσία που είδα εγώ, έστω και λίγους μήνες μετά, ήταν μια άλλη χώρα.
Γι΄ αυτό πρέπει εδώ να καταγράφουμε τις εμπειρίες μας. Κάθε χρόνος που περνάει είναι και μια αλλαγή στο ύφος μιας χώρας.
Κάποτε θα πρέπει να γράψουμε συγκριτική ταξιδιο-λογία (πού τη βρήκα τη λέξη? οι καθηγές μην φωνάξουν, παρακαλώ) )))

 

[dimosf]

Ναί Ντίνα, έχεις δίκιο
Αυτές οι εμπειρίες σε χώρες που για χρόνια ήταν κλειστές στον έξω κόσμο, είναι κάτι σαν ιστορία των κοινωνιών.
Πήγα για πρώτη φορά στη Ρωσία, λίγους μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Γκορμπατζώφ
Ο αδελφός μου είχε πάει λίγες μέρες πριν πεθάνει ο προκάτοχός του, ο Μπρέζνιεφ.
Η Ρωσία που είδε αυτός, με τη Ρωσία που είδα εγώ, έστω και λίγους μήνες μετά, ήταν μια άλλη χώρα.
Γι΄ αυτό πρέπει εδώ να καταγράφουμε τις εμπειρίες μας. Κάθε χρόνος που περνάει είναι και μια αλλαγή στο ύφος μιας χώρας.
Κάποτε θα πρέπει να γράψουμε συγκριτική ταξιδιο-λογία (πού τη βρήκα τη λέξη? οι καθηγές μην φωνάξουν, παρακαλώ) )))

Γιατί καλέ; Μια χαρά λέξη είναι

 

[StellAnna]

Σε ευχαριστώ Δήμο,
θα πάρω τα πάνω μου, ως λεξιπλάστης

 

[GTS]

Τρομερή αφήγηση και τρομερά τα γερόντια που ήταν μαζί σας!!! Ιδίως αυτός που έφερε το μπαστούνι στο κεφάλι του ξεναγού, χαχαχαχα.

 

[varsa]

μπραβο στελλα 10 στα 10!!!
πολυ ανθρωπινη ιστορια και με συγκινησες.... μπραβο σου!!! το εζησα μεσα απο την ιστορια σου αλλα θα ηθελα να το ζησω κι εγω με μια θεση σ'αυτο το λεωφορειο...

 

[StellAnna]

Και να φανταστείς Βαρσαμία ότι έχουν περάσει 22 χρόνια...
Ακόμα θυμάμαι κάθε λεπτομέρεια αυτού του ταξιδιού, ενώ έχω κάνει πρόσφατα ταξίδια, από τα οποία θυμάμαι γενικότητες.
Υπάρχουν στιγμές και σκηνές που μένουν πάντα χαραγμένες στη μνήμη μας.
Το ταξίδι στην τότε Αλβανία σμίλεψε την μνήμη και την ψυχή μου.

 

[KIKI]

Στελλα τι εκπληκτικη ιστορια ειναι αυτη!!
Οντως χρειαστηκα χαρτομαντηλο στο κομματι με τον παππου και τους πεθαμενους συμπολεμιστες....
Σου ανταποδιδω το κομπλιμεντο για το γραψιμο ... το δικο σου ειναι πολυ καλο και κυριως με ψυχη

 

[Yorgos]

Καταπληκτική αφήγηση. Τρομερά ενδιαφέρουσα ιστορία. Φαντάζομαι ότι η χώρα θα έχει αλλάξει άρδην, είστε πολύ τυχεροί που τη ζήσατε έτσι.

Η ιστορία μου θύμισε πολύ την περσινή επίσκεψη στη Βόρειο Κορέα, όπου απαγορευόταν να μιλάμε στους ντόπιους, είχαμε μαζί μας καμεραμάν που μας έπαιρνε 24/24, απαγορεύονταν τα τηλέφωνα, οι φωτογραφίες και φυσικά το να βγαίνουμε από το ξενοδοχείο. Όποιος δεν προσκυνούσε ένα από τα (χιλιάδες) αγάλματα του Κιμ Ιλ Σουνγκ θα συλλαμβανόταν, ενώ η συνουσίες με ντόπιους θα επέφεραν θανατική ποινή. Η κορυφή ήταν όταν μας είπαν (επίσημα!) ότι θα υπάρχουν μικρόφωνα και κάμερες στα δωμάτιά μας και γι αυτό δε θα'πρεπε να "λέμε βλακείες". Ήμουνα με τους συγγενείς των παικτών της Αυστραλέζικης ομάδας ποδοσφαίρου, που είχαν πάει να παίξουν προκριματικά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και οι άνθρωποι τα'χανε κάνει πάνω τους, ενώ άλλοι ήταν ανίδεοι κι έπεσαν από τα σύννεφα με αυτά που είδαν, νομίζοντας πως πηγαίνουν σε χώρα αντίστοιχη της Νοτίου Κορέας!

 

[StellAnna]

Σε ευχαριστώ Γιώργο
Γιατί δεν γράφεις ξεχωριστά ένα κομμάτι γι αυτή την εμπειρία?
Πρέπει να είναι συγκλονιστικές οι λεπτομέρειες.
Ξέρεις, αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στην περιγραφή ενός ταξιδιού και στην καταγραφή της ιστορίας.
Σε λίγα χρόνια θα διαβάζουμε το κείμενό σου για την βόρειο Κορέα και θα λέμε (όπως τώρα για την Αλβανία) "ήταν κάποτε έτσι, ε?"