Αγαπητοί φίλοι,
Δεν σας κρύβω ότι παρακολουθώ το site εδώ και μερικές ημέρες και με την ευκαιρία κάποιων ατυχιών που μου προέκυψαν κατά την διάρκεια των διακοπών θέλω να σας μεταφέρω την εμπειρία μου.
Ξεκινήσαμε λοιπόν στις 11 αυγούστου του 2009 τις διακοπές μας για την Κεφαλονιά που είναι και ο τόπος καταγωγής της συζύγου μου μαζί με τα δύο παιδιά μας 18 και 14 ετών αντίστοιχα.
Δυστυχώς για εμάς την δεύτερη ημέρα των διακοπών είχαμε την ατυχία να σπάσει η σύζυγος τον αχίλλειο τένοντα της και να αναγκαστούμε εσπευσμένα (από την παραλία) να την μεταφέρουμε στο νοσοκομείο Αργοστολίου.
Έγινε αμέσως εισαγωγή και διάγνωση και προγραμματίστηκε η επίπονη επέμβαση (3 ώρες) για την επομένη. Καταλαβαίνεται ότι μόλις ακούσαμε περί επεμβάσεως τέτοιου μεγέθους σε ένα περιφερειακό νοσοκομείο παγώσαμε όλοι. Για καλή μας τύχη όμως οι άνθρωποι στο νοσοκομείο ήταν απίστευτοι!!!. Κατ αρχάς μας έβαλαν σε ένα δωμάτιο μόνους μας. Τα πάντα ήταν πεντακάθαρα και άψογα (μέχρι τηλεόραση είχαν στο δωμάτιο). Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό ήταν άψογοι. Την επομένη που έγινε η επέμβαση (και ευτυχώς πήγαν όλα καλά), κάθε 5 λεπτά υπήρχε γιατρός και νοσοκόμος να επιβλέπουν την πορεία. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι η κυρία που σέρβιρε το φαγητό ρωτούσε κάθε μέρα την σύζυγο τι φαγητό προτιμά να φάει. Πραγματικά άψογη εξυπηρέτηση.
Έτσι λοιπόν θέλω με την ευκαιρία να ευχαριστήσω τον χειρούργο Κο Μπουζικάκο αλλά και όλο το νοσηλευτικό προσωπικό του Γενικού Νοσοκομείου Κεφαλλονιάς για την συμπεριφορά τους, διότι πραγματικά σε μία τόσο ατυχή για εμάς στιγμή μας συμπεριφέρθηκαν ΑΨΟΓΑ!!!.
Τέλος θα ήθελα να σημειώσω ότι παρότι έκανα προσπάθεια να του δώσω κάποιο δωράκι δεν δέχτηκαν να πάρουν δραχμή!!!!.
Αυτά για να μην καταγγέλλουμε μόνο τα κακώς κείμενα αλλά να επιβραβεύουμε και τα καλώς.
Ελπίζω στα επόμενα μηνύματά μου να αναφερθώ σε πολύ πιο χαρούμενα πράγματα και υπόσχομαι ότι θα το κάνω μιας και έχω μαζέψει αρκετές ταξιδιωτικές εμπειρίες τις οποίες και θα μοιραστώ μαζί σας.
Δεν σας κρύβω ότι παρακολουθώ το site εδώ και μερικές ημέρες και με την ευκαιρία κάποιων ατυχιών που μου προέκυψαν κατά την διάρκεια των διακοπών θέλω να σας μεταφέρω την εμπειρία μου.
Ξεκινήσαμε λοιπόν στις 11 αυγούστου του 2009 τις διακοπές μας για την Κεφαλονιά που είναι και ο τόπος καταγωγής της συζύγου μου μαζί με τα δύο παιδιά μας 18 και 14 ετών αντίστοιχα.
Δυστυχώς για εμάς την δεύτερη ημέρα των διακοπών είχαμε την ατυχία να σπάσει η σύζυγος τον αχίλλειο τένοντα της και να αναγκαστούμε εσπευσμένα (από την παραλία) να την μεταφέρουμε στο νοσοκομείο Αργοστολίου.
Έγινε αμέσως εισαγωγή και διάγνωση και προγραμματίστηκε η επίπονη επέμβαση (3 ώρες) για την επομένη. Καταλαβαίνεται ότι μόλις ακούσαμε περί επεμβάσεως τέτοιου μεγέθους σε ένα περιφερειακό νοσοκομείο παγώσαμε όλοι. Για καλή μας τύχη όμως οι άνθρωποι στο νοσοκομείο ήταν απίστευτοι!!!. Κατ αρχάς μας έβαλαν σε ένα δωμάτιο μόνους μας. Τα πάντα ήταν πεντακάθαρα και άψογα (μέχρι τηλεόραση είχαν στο δωμάτιο). Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό ήταν άψογοι. Την επομένη που έγινε η επέμβαση (και ευτυχώς πήγαν όλα καλά), κάθε 5 λεπτά υπήρχε γιατρός και νοσοκόμος να επιβλέπουν την πορεία. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι η κυρία που σέρβιρε το φαγητό ρωτούσε κάθε μέρα την σύζυγο τι φαγητό προτιμά να φάει. Πραγματικά άψογη εξυπηρέτηση.
Έτσι λοιπόν θέλω με την ευκαιρία να ευχαριστήσω τον χειρούργο Κο Μπουζικάκο αλλά και όλο το νοσηλευτικό προσωπικό του Γενικού Νοσοκομείου Κεφαλλονιάς για την συμπεριφορά τους, διότι πραγματικά σε μία τόσο ατυχή για εμάς στιγμή μας συμπεριφέρθηκαν ΑΨΟΓΑ!!!.
Τέλος θα ήθελα να σημειώσω ότι παρότι έκανα προσπάθεια να του δώσω κάποιο δωράκι δεν δέχτηκαν να πάρουν δραχμή!!!!.
Αυτά για να μην καταγγέλλουμε μόνο τα κακώς κείμενα αλλά να επιβραβεύουμε και τα καλώς.
Ελπίζω στα επόμενα μηνύματά μου να αναφερθώ σε πολύ πιο χαρούμενα πράγματα και υπόσχομαι ότι θα το κάνω μιας και έχω μαζέψει αρκετές ταξιδιωτικές εμπειρίες τις οποίες και θα μοιραστώ μαζί σας.