Απο το φαραγγι των Νεκρων στο σπηλαιο των Πελεκητων...

[LULLU]

...Το ζηταγα απεγνωσμένα ενα ξεκουραστο τετραήμερο , ενιωθα το αδειασμα των παταριων και η επαναφορτηση ηταν αναγκαια..
- 4ημερο λες ε? και για που σκέφτεσαι? ρωτα ο συζυγος..
-Εκτος και επι τα αυτα...λεω εγω..Και να εξηγούμαι , μακρια απο τα Χανια και τη κοσμοσυρροη αλλα εντος Κρητης..ας πουμε Ζακρο!!
-Ζακρο???? ειναι ωραία εκει?
- Παμε και βλέπουμε...εξ αλλου εχουμε δει και τα χειρότερα!..
Ειχα ακούσει απο την αδελφη μου που πηγε προσφατα σε ενα γάμο και βαπτιση στη Χιωνα και Κουρεμένο πως ειναι ομορφα, μια αγρια ομορφιά και μια απεραντη γαλήνη καλύπτει τη περιοχή..
Μια γρηγορη ματια στο booking μας δίνει τη μοναδικη διαθεσιμότητα σε ενα πολυ καλο στουντιο που ακουει στο ονομα Terra Minoica village ,την οποια αρπαξαμε παραυτα..
Οι ετοιμασίες έγιναν το βραδυ της Τριτης αφου επεστρεψα απο τη δουλεια αν και το προγραμμα, ο σχεδιασμός ειχε γίνει και κατατεθει απο το συζυγο αλλα η εκτελεση βαραινε εμενα....και όσο το να γεμίζω βαλίτσες δεν ειναι το φορτε μου αν και αυτο κάνω μια ζωή, τόσο σε μένα πεφτει η κουλουρα....
-Γεμισαμε το αυτοκινητο πραγματα...μα τι κουβαλαμε για 4 μέρες γμ μετακομιση κανουμε?
-Εμ βέβαια, ενα ψυγείο για τα δωλωματα , ενα σακκιδιο με ψαρικά, 4 καλάμια λες και εμεις ως δυνατοι ψαράδες, δεν θα αφηναμε ουτε το γόνο στη θάλασσα εκείνη, δυο σακκιδια με τα ορειβατικα και τα ειδη θαλασσης , τα ρουχα, τροφιμα , κόντεψε η Ποπη που θα ερχόταν μαζί μας να παρει το λεωφορειο του ΚΤΕΛ απο τον Αγιο Νικόλαο... Στριμωξε -στριμωξε μπήκε η Ποπη και τα πραγμα της , με μια μικρή δυσκολία και στενότητα ως τη Σητεία που ξεφορτωσαμε τα τροφιμα που προορίζονταν για μια οικογένεια..
Ο δρόμος απο Αγιο ως Σητεία στενός αλλα αδειος οπότε η οδηγηση δεν μας προβληματισε ιδιαιτερα... Στη Κάτω Ζακρο φτάσαμε στις 6 το απόγευμα παραμονής της Παναγιάς . Το Terra Minoica χτισμενο στη πλαγια του βουνού και με θέα τη θάλασσα αποτελειται απο 5 διπατα πετρινα κτισματα , φτιαγμενα με σεβασμο στο περιβάλλον, διακοσμημένα με ιδιαιτερη φροντίδα, προσεγμένα και στη πιο μικρη λεπτομέρια..
http://www.travelstories.gr/community/attachments/p1170794-jpg.15388/

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 7

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 7

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[LULLU]

..Μετά το θαυμασμό και επιφωνήματα μας για το χώρο, αφήσαμε τα πράγματα και κατεβήκαμε στη παραλία που απέχει μόλις 200 μέτρα . Εδώ ο κάθε ένας ασχολήθηκε με τα χόμπι του. Εγώ στο κολύμπι και στο πεταλιδομαζωμα , ο σύζυγος με το ψάρεμα και η φίλη στο πλατσούρισμα….. Τα νερά υπέροχα, καθαρά κρυστάλλινα. Μπορούσες να δεις τα ψάρια από απόσταση 10 μέτρων αλλά δυστυχώς μάλλον και αυτά έβλεπαν εμάς και τα αγκίστρια οπότε με μαεστρία έτρωγαν τα δολώματα και εξαφανίζονταν εκτός από 4 μικρούλικα πεινασμένα και μάλλον χαζά που πιάστηκαν στο σκουληκάκι....

Έδυσε ο ήλιος , το φεγγάρι εμφανίστηκε λαμπρό που αν και μισό σκόρπισε ένα απαλό φως πάνω στα βράχια και στο νερό, ενώ έξω από τις 2 σκηνές και το τροχόσπιτο που βρίσκονται κάτω από τα αλμυρίκια τρεμοπαίζουν οι φλόγες της φωτιάς που σιγοψήνει το δείπνο των ιταλών κατασκηνωτών… Μια απίστευτη γαλήνη, ηρεμία, ένας απόκοσμος και δεν σου κάνει καρδιά να μιλήσεις ή να γελάσεις δυνατά μην διαταράξεις αυτή τη ηρεμία…..

Αφού καλοταΐσαμε τα ψάρια είπαμε να ταΐσουμε και τους εαυτούς μας.. Πήραμε τα κουβαδάκια μας και μεταφερθήκαμε στο εστιατόριο του Νικόλα το δεύτερο στη σειρά πάνω στο δρόμο. Εδώ να πω πως, η Κάτω Ζάκρος αποτελείται από ένα χωμάτινο παραλιακό δρόμο( 100 μέτρων και ούτε,) με 5 εστιατόρια . Ο ίδιος δρόμος πριν την τελευταία ταβέρνα στρίβει αριστερά περνά απο τον Μινωικό αρχαιολογικό χώρο και καταλήγει στη έξοδο του φαραγγιού των Νεκρών..Όλα και όλα τα σπίτια είναι οι 5-6 μικρές τουριστικές μονάδες και οι 5 ταβερνούλες και αυτό είναι..that’sit που λέμε. Ούτε περίπτερα, ούτε minimarket, ούτε παράγκες με κρεμασμένα τουριστικά χαρματζιμπαλα ή ξεθωριασμένα από το ηλιο μπλουζάκια , ή αποξηραμένα αντηλιακά και βατραχοπέδιλα, ντεκόρ που χαρακτηρίζει τον Πλατανιά και Αγία Μαρίνα Χανίων και όχι μόνο… Εμάς πάντως πολύ μας άρεσε που δεν συνωστιζόμασταν στη παραλία, που δεν υπήρχαν κράχτες εξω από τα μαγαζιά, που δεν υπήρχε συνωστισμός και διπλοπαρκαρισμενα αυτοκίνητα και κυρίως μας άρεσε ο κόσμος χωρίς τουπέ , χωρίς σνομπισμό , χωρίς θεατρινισμούς…, μας άρεσε αυτή η γλυκιά τίμια , ντόμπρα ειλικρινή συμπεριφορά των λιγοστών κατοίκων …..

Έτσι αναπάντεχα γλυκά και ήρεμα πέρασε το πρώτο βράδυ μας στη Κάτω Ζάκρο….

 

[soudianos]

φίνα LULLU γιατί παραμένει όπως τόδα πριν 14 χρόνια.
σχεδόν.τότε 2 ταβέρνες αλλά τα άλλα τα ίδια. κρασάκι ροζε Σητειακό είναι ξακουστό και παίρνει βραβεία!!
πάντως με ενημέρωσες γι αυτό που περίμενα δηλ τα αποτελέσματα των καλαμιών. κι εγώ έτσι ξεκινώ. στο next σας, θα του πω σίγουρο τόπο. από δική μας πλευρά και νότια

 

[LULLU]

φίνα LULLU γιατί παραμένει όπως τόδα πριν 14 χρόνια.
σχεδόν.τότε 2 ταβέρνες αλλά τα άλλα τα ίδια. κρασάκι ροζε Σητειακό είναι ξακουστό και παίρνει βραβεία!!
πάντως με ενημέρωσες γι αυτό που περίμενα δηλ τα αποτελέσματα των καλαμιών. κι εγώ έτσι ξεκινώ. στο next σας, θα του πω σίγουρο τόπο. από δική μας πλευρά και νότια

..
ετσι ειναι Αντωνη..μια ηρεμια, ομορφια απιστευτη..σιγουρα θα ξαναπαω χειμωνα μιας και ειναι ανοικτο το Μinoica να μονασω...

 

[LULLU]

.. Ξημέρωσε η 15 η Αυγούστου και αφού δεν πήγαμε ως μη καλοί χριστιανοί στη μικρή εκκλησούλα για να εκκλησιαστούμε , είπαμε να ξεναγηθούμε στο μινωικό παλάτι , ένα ακόμη θησαυρό του Μινωικού πολιτισμού που ήλθε στο φώς τον περασμένο αιώνα αρχικά από τον άγγλο αρχαιολόγο David Hogarth και το 1961 ο Έλληνας αρχαιολόγος Νικόλαος Πλάτωνας έφερε στο φως το επισκέψιμο τμήμα του παλατιού. Το παλάτι βρίσκεται στη έξοδο του φαραγγιού των Νεκρών είναι ανοικτό όλες τις ημέρες εκτός Δευτέρας με εισιτήριο 3 ευρώ και είναι ένα από τα 4 παλάτια που έχουν ανασκαφτεί στη Κρήτη ως σήμερα αλλά είναι και το μικρότερο. Καλύπτει μια έκταση 4.500 τμ αν και στοιχεία αποκαλύπτουν πως η συνολική έκταση ήταν 8.000 τμ ..Τώρα αν το δεις από τον απέναντι λόφο (που βρίσκεται και το ξενοδοχείο μας) φαίνεται καθαρά πως τα σύνορα του συγκροτήματος του παλατιού πάνε πέρα από τα οριοθετημένα και υπό αναστήλωση τμήματα και ότι οι δενδροφυτευμένες πεζούλες και μποστανοχωραφα δεν είναι άλλο παρά κομμάτια του αρχαιολογικού χώρου ιδιοκτησίας άλλων.., για την ώρα!!!

Οι ανασκαφές έφεραν στο φως περίπου 10 ύστερο-μινωικά σπίτια και αρκετά ενδιαφέροντα ευρήματα, όπως κεραμικά, χάλκινα εργαλεία και σημαντικές ενδείξεις ανταλλαγής αλληλογραφίας ήδη από την προϊστορική - Μινωική εποχή… Στους χώρους αυτούς βρέθηκε το μοναδικό ασύλητο μινωικό θησαυροφυλάκιο και το αρχείο πινακίδων Γραμμικής Α γραφής…. Το Ανάκτορο στη Ζάκρο θεωρείται ότι υπήρξε διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο με ιδιαίτερα σημαντικό εμπορικό λιμάνι. Ένας εμπορικός σταθμός δηλαδή που συνέδεε τη Μινωική Κρήτη με τα σπουδαία κέντρα της εποχής στην Αφρική και την Ασία. Η στρατηγική θέση του Ανακτόρου από μόνη της υποδεικνύει το σημαντικό ρόλο μιας και βρίσκεται στην ανατολικότερη ακτή της Κρήτης, προστατευμένο από τη φύση με το Ακρωτήρι Σίδερο. Ενδεικτικό επίσης για αυτή τη θεωρία είναι ότι βρέθηκαν στο χώρο μεγάλες ποσότητες αποθηκευμένων πρώτων υλών και εξαγώγιμων αγαθών, όπως επίσης αντικείμενα τέχνης με ντόπια καταγωγή βρέθηκαν στην Κύπρο, στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή. Αυτά για τη ιστορική σημασία του χώρου…

..Τώρα τι βλέπει ο επισκέπτης??.. Στο νου μου έρχονται τα λόγια του φίλου Νεκτάριου που κατάγεται από εδώ κοντά όταν του είπα πως θέλω να δώ το παλάτι..

- Και ιντα μωρέ κοπελιά θες να δεις που δεν είναι η μια πέτρα απανω στην άλλη…..

Και πράγματι….. ένας χώρος από πέτρες σκόρπιες και οι λιγοστές πέτρες που πάνε να αποτελέσουν κομμάτι ενιαίου τμήματος είναι ενωμένες με ένα ροζουλι τσιμέντο, ανθρώπινη επέμβαση και παρέμβαση ατυχή τόσο σε χρώμα, υλικό και τέχνη…. Αλλού τα χτισίματα δεικνύουν πως ο χώρος κατοικείτο και αποτελούσε το σπίτι, τη στάνη , τη στέρνα, το χωράφι των εδώ κατοίκων…. Δεν ένιωσα μα τη αλήθεια καμιά υπηρηφάνεια βλέποντας σκόρπιες αλυσίδες, σχοινιά, κουβάδες, δοκούς και τις επιγραφές ‘’απαγορεύεται η είσοδος λόγω έργων αναστήλωσης’’ που φαντάζομαι θα διαρκούν δεκαετίες…. δεν μπόρεσα να μην θαυμάσω το πείσμα ενός μοναχικού τουρίστα που επέμενε να δει , να ανακαλύψει εν vivoτα σχέδια που έβλεπε πάνω στο τουριστικό χάρτη…….

Πήρα το δρόμο για τη παραλία που κάποτε αποτελούσε τη κεντρική αρτηρία σύνδεσης του παλατιού με το λιμάνι…. .καιρός να απολαυσω τα κρυστάλλινα νερά και να προσπαθήσω να ξεγελάσω τα πανέξυπνα ψάρια με σκορπώντας για λιχουδιά ένα πανάκριβο μπασμό( πιο ακριβός ο μπασμος από τα ψάρια που έχω πιάσει ΟΛΟΟΟ ΤΟ ΧΡΌΝΟ)!!!!!! και για μεζέ το αμερικανινο σκουληκάκι….

 

[LULLU]

Το παλατι...

 

[LULLU]

.. Πρωινό ξύπνημα στις 5.30. Απολαυσαμε το καφέ μας στο μπαλκόνι και πριν οι πρώτες αχτίνες του ήλιου φανούν στο ορίζοντα πήραμε τα σακίδια μας αναχωρώντας για το φαράγγι των Νεκρών…. Τσεκ τελευταίο για νερό, φακό,( δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί) μαχαίρι,( δεν ξέρεις τι μπορεί να συναντήσεις) αναπτήρα όχι για τσιγάρο αλλά για άναμμα φωτιάς αν χρειαστεί, που ξέρεις μπορείς να νυχτωθείς και να ξεπαγιάσεις και κάτι φαγώσιμο σε στικ δημητριακών(λόγω δίαιτας) .. Μην αναρωτηθείτε αν έχω λάβει μέρος σε κανένα Survivor , η απάντηση είναι όχι αλλά πάντα ανάλογα με το που πάω ξέρω το τι θα πρέπει να περιέχει το σακίδιο μου..
Ο σύζυγος θα μας πήγαινε με το αυτοκίνητο ως τη είσοδο Β΄ γιατί υπάρχει φυσικά και η είσοδος Α ακριβώς μέσα από την Άνω Ζάκρου, αλλά εμείς προτιμήσαμε την Β που βρίσκεται 4 χιλιόμετρα πιο κάτω από το χωριό της Ζάκρου. Προσοχή στην είσοδο Β . Βρίσκεται σε ένα άπλωμα του δρόμου διπλα στη στάση αλλά εκεί θα δείτε 2 δρόμους. Ο πλέον εμφανής λίγο αναφορικός που έχει και πινακίδα Φαράγγι Νεκρών , ανάβαση με ποδήλατα δεν σε πάει μέσα στο φαράγγι αλλά πάνω στη ακροκορυφη του.. , στο χείλος..
Το κατηφορικό δρομάκι λίγα μέτρα πριν τη στάση αυτό είναι το κανονικό μονοπάτι που μέσα από χωράφια και βοσκοτόπια σε βγάζει στη κλειστή με μια σιδερένια προχειρόπορτα είσοδο. Ανοίγεις και περνάς το κατώφλι στο νεκροφαραγγο.. Και μην φανατιστείτε πως ονομάστηκε έτσι γιατί άφησαν εδώ το κοκαλάκι τους πεζοπόροι αλλά γιατί εδώ οι αρχαίοι Μινωίτες χρησιμοποιούσαν τις σπηλιές που βρίσκονται στα απότομα βράχια για να θάβουν τους νεκρούς τους.. Ένα υπερυψωμένο νεκροταφείο λοιπόν στις δεκάδες σπηλιές του φαραγγιού.

Από τη πρώτη ματιά καταλαβαίνεις πως το φαράγγι είναι εύκολο, βατό αλλά καθόλου όμορφο , κατ εμέ κυρίως. Έχοντας βέβαια και τη ιστορία του Kalspiro για το φαράγγι του Ριχτη στο μυαλό , ετουτο εδώ το φαράγγι καταντά μικρούλι , τοσοδούλη και αδιάφορο… Μετά τα πρώτα μέτρα βρισκόμαστε στη κοίτη του ποταμού που είναι κατάξερος, ούτε μια στάλα νερό , μόνο η σπασμένη ένωση των σωληνώσεων του αγωγού που φέρνει το νερό από τη Πάνω Ζάκρο στη Κάτω Ζάκρο, ( ναι περνά μέσα από το φαράγγι ο αγωγός, τσιμεντένιος, μεγάλος και επιφανειακός κατά το μεγαλύτερο τμήμα του ) νοτίζει το ξερό χώμα……
Κατηφορίζουμε με μια απίστευτη ταχύτητα λες και κάποιος μας έσπρωχνε προς τη έξοδο μια δύναμη μας απωθούσε ίσως γιατί δεν υπήρχε και τίποτα να θαυμάσουμε . Μόνο οι φωνές των πουλιών που καλύπτονταν από τα δυνατά τσιρίγματα των περδίκων και οι λαγοί που περνοδιάβαιναν ανενόχλητοι κορδωτοί, καμαρωτοί ήταν η μόνη συντροφιά στο πέρασμα μας….
Και ενώ οι οδηγοί ανέφεραν πως το περπάτημα θα ήταν 3ωρο εμείς βρεθήκαμε στη έξοδο μέσα σε ούτε μια ώρα!!!!!!!!!
- Ρε συ μπας και πήραμε καμιά παράκαμψη?
- ..ΑΑΑΑΑ μπα… έχεις ακούσει για το νευτη και την χρήση του ???
Στην έξοδο αν πας αριστερά βγαίνεις στο αρχαιολογικό χώρο και μετά στη παραλία της Κάτω Ζάκρου….
Εμείς αφού το παλάτι το είχαμε επισκεφτεί την προηγούμενη , πήραμε τηλέφωνο το σύζυγο να έλθει να μας πάρει , το παίξαμε και κουρασμένες, αν και μπορούσαμε να ανηφορίσουμε ως το ξενοδοχείο μας που βρίσκεται ακριβώς απέναντι..
- Βρε πως έτσι ? Ούτε δεύτερο καφέ δεν πρόλαβα να πιω και ήλθατε!!!!!!
- …Ναι είδες ταχύτητα! …Αγώνα ανωμάλου δρόμου κάναμε…. και καφέ και για εμάς παρακαλώ….
Το υπόλοιπο πρωινό το περάσαμε χωμένες στα κρυστάλλινα νερά κολυμπώντας και ψαρεύοντας..

​

​

 

[interted]

Ελπίζω το σπήλαιο των Πελεκητών να είναι λίγο πιο ζωντανό

 

[taxidiara]

Αχ τι μου θύμησες τώρα!! Ονειρεμένες διακοπές φέτος στο πανέμορφο νομό Λασιθίου, άφησα για πάντα την καρδιά μου στην παραλία Αμάτου στον Ξερόκαμπο (και εν γένει στον Ξερόκαμπο).. Από τη στιγμή που την επισκέφτηκα (δεν έμενα εκεί) ξετρελάθηκα τόσο πολύ που αν και σπατάλησα πολύ χρόνο στο πήγαινε-έλα για να την ξαναεπισκεφτώ, δεν είχα χρόνο ούτε για βόλτα μέχρι τον Κάτω Ζάκρο, αν και το ήθελα! Το Φαράγγι δεν με ενδιέφερε οπότε τον άφησα για άλλη φορά (αν ξαναπάω-κλαψ).. Έχεις πάει Ξερόκαμπο??
Πάντως μου κάνει εντύπωση που θέλησες να περάσεις 4 μέρες σε μέρος σχετικά ερημικό, εγώ αν και θα ήθελα να το επισκέπτομαι για μπάνιο και βόλτα, το θεωρώ αδιανόητο να μένω το βράδυ συνέχεια κλεισμένη μέσα γιατί δεν έχει τίποτα να κάνω έξω, έστω και για λίγο, για βολτίτσα και φαγητό.. Αλλά βέβαια γούστα είναι αυτά..
Έλα για συνέχισε..

 

[LULLU]

Αχ τι μου θύμησες τώρα!! Ονειρεμένες διακοπές φέτος στο πανέμορφο νομό Λασιθίου, άφησα για πάντα την καρδιά μου στην παραλία Αμάτου στον Ξερόκαμπο (και εν γένει στον Ξερόκαμπο).. Από τη στιγμή που την επισκέφτηκα (δεν έμενα εκεί) ξετρελάθηκα τόσο πολύ που αν και σπατάλησα πολύ χρόνο στο πήγαινε-έλα για να την ξαναεπισκεφτώ, δεν είχα χρόνο ούτε για βόλτα μέχρι τον Κάτω Ζάκρο, αν και το ήθελα! Το Φαράγγι δεν με ενδιέφερε οπότε τον άφησα για άλλη φορά (αν ξαναπάω-κλαψ).. Έχεις πάει Ξερόκαμπο??
Πάντως μου κάνει εντύπωση που θέλησες να περάσεις 4 μέρες σε μέρος σχετικά ερημικό, εγώ αν και θα ήθελα να το επισκέπτομαι για μπάνιο και βόλτα, το θεωρώ αδιανόητο να μένω το βράδυ συνέχεια κλεισμένη μέσα γιατί δεν έχει τίποτα να κάνω έξω, έστω και για λίγο, για βολτίτσα και φαγητό.. Αλλά βέβαια γούστα εί..
ναι αυτά..
Έλα για συνέχισε..

... Ξεροκαμπο πηγα δυο φορες και πραγματι οι παραλίες ειναι πολυ ομορφες αλλα εγω δεν προτιμω την αμμο οποτε καλα μου πηγε η Ζακρος... Πραγματι δεν εχει να κανεις νυχτερινη ζωή εκτος του να φας στις ταβερνες στη παραλία και αν δεν σε κοβουν τα 38 χιλιομετρα πας ως τη Σητεια που ειναι πανεμορφη και πολυ ζωντανη αυτο το καιρο.. Εγω παντως ειχα αναγκη ηρεμια και ξεκουραση μετα απο πολλα προβληματα που μου εφερε το 2013 και βρηκα καταφυγιο εκει.. και οπως μου ειπε και η αφελφη μου οταν της ειπα που παω.. αν δε βρει εκει ηρεμια,.μετα πιο ηρεμα μονο στο νεκροταφειο!!!!!!!!!!!!

 

[LULLU]

Και ενώ είσαι κάτω από τη ομπρέλα ακούς… Φτου..έμεινα από τσιγάρα…..

-Μεγάλο κακό θα μου πείτε?

-- Μάλλον… αφού για να αγοράσουμε το οτιδήποτε πρέπει να ανεβούμε στο χωριό της Άνω Ζάκρου μια και εδώ δεν υπάρχει κανένα ψιλικατζίδικο η περίπτερο… .Εγκαταλείψαμε τη παραλία και καταμεσήμερο ψάχναμε στο χωριό τσιγάρα.. Φάγαμε πόρτα και στα δυο περίπτερα αφού η αγαπημένη μάρκα του συζύγου δεν φιγουράριζε στα ράφια… ,

-Μας τέλειωσαν… λένε είχαμε πολύ κόσμο..

-Μα που είναι αυτός ο πολύ κόσμος? Που πάει? Που κολυμπά? Όλες τις μέρες που είμαστε εδώ δεν είδαμε και καμιά κοσμοσυρροή ή συνωστισμό και ας είναι δεκαπενταύγουστος , η αιχμή της τουριστικής σεζόν.... Με αυτή την απορία αρχίσαμε την αναζήτηση Καμελ και κακό θάνατο, με πρώτο σταθμό το Ξερόκαμπο..

Ο Ξερόκαμπος βρίσκεται στα 9 χιλιόμετρα νότια της Ζάκρου και είναι μια άλλη παραλιακή ήσυχη περιοχή με υπέροχες αμμώδεις παραλίες για τους λάτρεις της άμμου… Ο δρόμος αν και στενός δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολος . Η διαδρομή μέσα από ελαιώνες (μίνι ελαιώνες) με αυτά τα μικρούλικα δενδράκια που αν και κοντουλια γέρνουν από τη μια πλευρά, αποτέλεσμα των συνεχών δυνατών ανέμων …

Στο Ξερόκαμπο ακολουθήσαμε τις πινακίδες ‘’σε 2 χιλιόμετρα minimarket, σε ένα χιλιόμετρο, σε 500 μέτρα ώσπου το προσπεράσαμε , αναγκασμένοι να κάνουμε αναστροφή έξω από το τελευταίο σπίτι που στο ανοικτό γκαράζ φιλοξενεί μια Ferrari !!!! στο πιο απαίσιο χρώμα του κόσμου…ένα πρασινολαδογκρι..

- αισχοςςςςςς… αναφωνώ..

-Αισχος το αυτοκίνητο? ρωτά η Πόπη..

-Όχι καλέ το χρώμα!!

..Στο minimarket ευτυχώς βρήκαμε τσιγάρα και για να το γιορτάσουμε κατεβήκαμε στη παραλία στο ‘’ακρογιάλι’’ για φαγητό…. Το ακρογιάλι όπως και τα τόσα άλλα ίδια ακρογιάλια που έχω δει, πάνω στη παραλία με μια αυλή και κάμποσα δένδρα με τα φτηνά χάρτινα τραπεζομάντηλα( που δεν είναι και κακό στη τελική,) αλλά με το πλαστικοποιημένο φωτογραφικό μενού που εγγυημένα πια δηλώνει πως η ποιότητα είναι καθαρά τουριστική τόσο σε γεύση όσο και σε τιμή.….. Ας είναι, όντως στο μαγαζί οι μόνοι Έλληνες είμαστε εμείς, οι Ιταλοί και Γάλλοι η πλειοψηφία…. Ένα δυνατό γκρου-γκρου… και η Ferrari έρχεται και παρκάρει κάτω από το αλμυρίκι…. Με μιας έγινε το μοναδικό φωτογραφικό γεγονός της ημέρας, δεκάδες μηχανές , συνέλαβαν στο φακό τους τα κάλλη και τη φωτογένεια του διθέσιου… Όσο για τον ιδιοκτήτη, αν υποθέσω ότι ήταν ο κύριος που κοκορεύονταν με τη φουσκωτή κοιλίτσα και τα πόδια με ελεφαντίαση μάλλον το διθέσιο δεν του προσθέτει καμιά παραπάνω γοητεία …..

Η μεσημεριανή σιέστα πέρασε και εμείς ετοιμαστήκαμε να εγκαταλείψουμε για απόψε την απόλυτη σιωπή και να αφεθούμε για λίγο στη βουή και στη λάμψη της Σητείας….

Η πόλη έχει φορέσει τα γιορτινά της , λάμπει και ο κόσμος της επίσης λαμπρά ντυμένος βολτάρει στα στενά και στο παραλιακό δρόμο..

Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο κλειστό υπαίθριο δημοτικό παρκιν που έχει μηδενική χρέωση, ναι είναι δωρεάν , μόνο όταν αφήσεις το αυτοκίνητο στο δρόμο κόβεις το ανάλογο χαρτάκι …

Τα παραλιακά μαγαζιά στο φόρτε τους.., με μουσική η χωρίς προσπαθούν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των υποψηφίων πελατών.. Είχαμε δώσει ραντεβού με τη Βίκυ και Γιάννη ( τραβελοστορικα ο Τσοκ ) που έρχονταν από Νότια Κρήτη και αύριο φεύγουν για Χάλκη….

Περπατήσαμε και εμείς στα μικρά και λίγο ανηφορικά στενά, κάναμε και τα ψώνια μας( ζηλέψαμε τις βιτρίνες, μας έλειψε το shoppingtherapy) γιατί όπως έχω πει στη Κάτω Ζάκρο δεν υπάρχει ούτε ένα μαγαζί και καθίσαμε στου Babis όχι μόνο για ξεκούραση αλλά και να καλμάρουμε τη πείνα μας υπό τον ήχο του πιο κακότεχνου μπουζουκιού και του πλέον παράφωνου τραγουδιστή αλλά παρόλα αυτά εμείς περάσαμε καλά …
Στις μια και βαλε πήραμε το δρόμο επιστροφής για το καταφύγιο μας….

 

[LULLU]

....Ferrari!!!!
Σητεια .. ..καλοκαιρινη ομορφια...