Αποδράσεις στην Κρήτη

[Triplover]

Φαράγγι Αγίας Ειρήνης
​

Το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης βρίσκεται στο δυτικό τμήμα των Λευκών Ορέων, κοντά στο ομώνυμο χωριό του Δήμου Καντάνου-Σελίνου και αποτελεί τμήμα του Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Ε4. Το χωριό απέχει 46 χλμ. από τα Χανιά σε έναν ασφαλτοστρωμένο, αλλά κακό δρόμο γεμάτο στροφές. Η βόρεια είσοδός του βρίσκεται στο ομώνυμο χωριό και η έξοδός του 5 χιλιόμετρα βόρεια της Σούγιας. Το μήκος του φαραγγιού είναι 7,50 χλμ και η διάβαση του διαρκεί περίπου τρεις ώρες. Έχει είσοδο 2€.

Εμείς επιλέξαμε να πάμε με το αυτοκίνητο, να το παρκάρουμε στην Αγία Ειρήνη και μετά την διάβαση του φαραγγιού να επιστρέψουμε με το ΚΤΕΛ πίσω στο χωριό. Από την έξοδο μέχρι το δρόμο που διέρχεται το λεωφορείο νομίζω ότι είναι απόσταση περίπου 1-2 χιλιομέτρων. Η διαδρομή μπορεί να εξυπηρετηθεί αποκλειστικά από το ΚΤΕΛ (http://www.e-ktel.com/component/imeticket?view=routetable).

Η διάβασή του είναι σχετικά εύκολη. Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο φαράγγι με πλούσια βλάστηση με κυπαρρίσια, πεύκα αλλά και μικρότερα φυτά και θάμνους. Στην έξοδο υπάρχει καφετέρια.

Ιστορικά το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης έχει αποτελέσει ορμητήριο και καταφύγιο των επαναστατών της περιοχής. Στο παλιό γεφύρι που συναντάει κανείς κοντά στην είσοδό του, οχυρώνονταν οι ντόπιοι κατά την επανάσταση το 1866 για να προστατέψουν τα γυναικόπαιδα της περιοχής από τους Τούρκους.

Μερικές εικόνες από το καταπράσινο φαράγγι.

Και εδώ έχουμε ίσως το πιο στενό πέρασμα του φαραγγιού.

Μετά από περίπου 2,5-3 ώρες ευχάριστης διαδρομής βγήκαμε από το φαράγγι και ακολουθήσαμε τον χωματόδρομο μέχρι τη κεντρική επαρχιακή οδό Χανίων – Σούγιας, από όπου και θα πέρναμε το ΚΤΕΛ για την Αγία Ειρήνη.

Βγαίνοντας στο δρόμο, αντικρύσαμε ένα Μνημείο αφιερωμένο στους κατοίκους της Επαρχίας Σελίνου – Κανδάνου που εξορίστηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα της Γερμανίας και η πλειονότητα αυτών δεν γύρισε ποτέ.

Εδώ θα κάνω μια μικρή παρένθεση προκειμένου να αναφερθώ σε μία από τις πιο θλιβερές σελίδες του αγώνα των Κρητών ενάντια στους ναζί Γερμανούς. Οι κάτοικοί της Καντάνου και των γύρω χωριών αποφάσισαν ν΄ αντισταθούν και να θυσιαστούν στην επέλαση των ναζί. Στις 24 και 25 Μαΐου 1941 στο φαράγγι της Καντάνου, μετά από σφοδρή μάχη, κατορθώνουν να σκοτώσουν πολλούς Γερμανούς.

Σε αντίπανα τα γερμανικά στρατεύματα απαντούν με ανελέητο βομβαρδισμό του χωριού, ενώ στη συνέχεια τα πεζοπόρα τμήματα καίνε και ισοπεδώνουν όλα τα σπίτια. Συγκεντρώνουν τους κατοίκους και αρχίζουν τις εκτελέσεις. Στις 3 Ιουνίου 1941, είχαν κάψει και ισοπεδώσει την Κάντανο.

Τρείς επιγραφές άφησαν οι ναζί στην Κάντανο προς παραδειγματισμό μελλοντικών αντιστεκούμενων. Η πρώτη αναφέρει «Δια την κτηνώδη δολοφονίαν Γερμανών αλεξιπτωτιστών, αλπινιστών και του μηχανικού από άνδρας, γυναίκας και παιδιά και παπάδες μαζί και διότι ετόλμησαν να αντισταθούν κατά του μεγάλου Ράιχ κατεστράφη την 3-6-1941 κ Κάνδανος εκ θεμελίων, δια να μην επαναοικοδομηθεί πλέον ποτέ». Η δεύτερη αναφέρει «ως αντίποινων των από οπλισμένων ανδρών και γυναικών εκ των όπισθεν δολοφονηθέντων Γερμανών στρατιοτόν, κατεστράφη η Κάνδανος», ενώ η τρίτη «Εδώ υπήρχε η κάνδανος κατεστράφη προς εξιλασμόν της δολοφονίας 25 Γερμανών στρατιωτικών».

Και καθότι το κλίμα βάρυνε πολύ, κλείνω με δυο όμορφες εικόνες από το σημείο του μνημείου.

 

[Triplover]

​

Εδώ υπάρχει ένα σπιτάκι στο οποίο πετύχαμε έναν παππούλη, ο οποίος ασχολείται με τα ζώα και τα μελίσσια. Ο θεός να τον έχει καλά. Μας άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του. Μας έδωσε νερό. Καθίσαμε, συζητήσαμε και αφού μας γέμισε από ενα μεγάλο μπουκάλι νερό και μετά από ένα μισάωρο στάσης, αναχωρήσαμε για το προορισμό μας. Δεν ξέρω ποια θα ήταν η έκβαση της εκδρομής χωρίς τα νερά που μας έδωσε. Τον ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας.

​

Πρόσφατα και με αφορμή κουβέντα που είχα με μέλος του ΕΟΣ Χανίων έμαθα για την ιστορία του παππούλη που είχα γράψει. Ο μπάρμπα Γιάννης Τζάτζιμος έχει την καλύβα του λίγο μετά την Τρυπητή. Σήμερα 83 ετών βάλε, μας άνοιξε τις πόρτες του όταν κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας μας στη περιοχή του ζητήσαμε νερό. Να τον έχει καλά ο θεός.
http://www.haniotika-nea.gr/erimitis-sto-farangi-tripitis-aitos-ston-gkigkilo/

 

[Triplover]

Χουδέτσι​

Στη τελευταία μου εξόρμηση στη πόλη του Ηρακλείου, επέλεξα να επισκεφτώ το Χουδέτσι. Το χωριό βρίσκεται μόλις 22 χιλιόμετρα νότια του Ηρακλείου. Πριν λίγο καιρό παραδώθηκε ο νέος δρόμος, ο οποίος είναι εξαιρετικός και σε πολλά σημεία του με δύο λωρίδες.

Το Χουδέτσι είναι χτισμένο σε υψόμετρο 440 μέτρων και έχει περίπου 1000 κατοίκους.

Η πρώτη ιστορική αναφορά στο χωριό χρονολογείται στα τέλη του 13ου αιώνα μ.Χ. Σύμφωνα με μια εκδοχή το όνομα «Χουδέτσι» προέρχεται από την αραβική λέξη «guds», που σημαίνει άγιος. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι προκύπτει από την σύνθεση των λέξεων «χους» (χώμα) και δέος. Βέβαια υπάρχει και ο θρύλος ότι η ονομασία οφείλεται στον πρώτο άρχοντα του χωριού, τον Χούνδιο.

Πλατεία του χωριού

​

Στη πλατεία μπορεί να βρει κανείς καφενεία και ταβέρνες.

Είναι ένα παραδοσιακό και ιδιαίτερα γραφικό χωριό για τα δεδομένα της Κρήτης.

Μόνο τις Αρχάνες μπορώ να σκεφτώ ως πιο εντυπωσιακές. Τα στενά σοκάκια και τα υπέροχα πετρόκτιστα σπίτια κάνουν ευχάριστη και ενδιαφέρουσα την περιπλάνηση στο χωριό.

Μου άρεσε το γεγονός ότι σε πάρα πολλά σπίτια έβλεπες από έξω πλήθος από υπέροχες γλάστρες.

Κατά τη Μάχη της Κρήτης οι χωριανοί πολέμησαν κατά των Γερμανών εισβολέων και στην πλατεία βρίσκεται το μνημείο σε ανάμνηση των ηρωικών τους αγώνων.

Ωστόσο, αυτό για το οποίο έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη των χωριό είναι η παρουσία του «Λαβύρινθου» (http://www.labyrinthmusic.gr/el/).

Το πρότυπο μουσικό εργαστήρι ιδρύθηκε από τον φημισμένο Ιρλανδό μουσικό Ross Daly. Η Κρήτη και το Χουδέτσι ήταν ο σταθμός μιας μακράς περιόδου ταξιδιών και μουσικών αναζητήσεων του Daly στην Κεντρική Ασία και την Μέση Ανατολή. Τελικά το 1982 εγκαθίσταται στη περιοχή και ιδρύει τον Λαβύρινθο.

Το καλοκαίρι το εργαστήρι διοργανώνει σεμινάρια με αντικείμενο εκμάθησης διάφορες μουσικές παραδόσεις του κόσμου (Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, κεντρική Ασία, Ινδία, Βόρεια Αφρική, κ.α.). Οι επισκέπτες του χωριού πολλαπλασιάζονται σε δυσθεώρητα επίπεδα. Το αποκορύφωμα των εκδηλώσεων είναι οι συναυλίες. Κατά τα λεγόμενα δύο κυριών του χωριού την περίοδο αυτή, οι επισκέπτες φτάνουν έως και τους 50.000, δηλαδή 50πλάσια του πληθυσμού.

Το εργαστήρι λειτουργεί και ως μουσείο μουσικών οργάνων. Το απόγευμα που έφτασα εγώ, είχε κλείσει. Έμαθα ότι ο Ross Daly μένει στις Αρχάνες, ενώ αυτό που μου έκανε εντύπωση από τα βίντεο στο youtube είναι η έντονη κρητική του προφορά.

Στο Χουδέτσι δεν λείπουν βέβαια και οι εκκλησίες.

Παναγία (1862)

Πολιούχος του χωριού είναι ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος.

Άγιος Ιωάννης Θεολόγος

​

Η όμορφη εκκλησία κτίστηκε το 1874. Στις 25 και 26 Σεπτεμβρίου διοργανώνεται πανηγύρι για τον εορτασμό του πολιούχου.

Ο ναός έχει μία υπέροχη αυλή.

Απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη βρίσκεται το δημοτικό σχολείο του χωριού, ένα όμορφο κτήριο.

Γυμνάσιο και λύκειο δεν υπάρχει. Τα παιδιά πηγαίνουν σε διπλανό χωριό.

Σε ένα από τα ψηλότερα σημεία του χωριού βρίσκεται ο σπηλαιώδης ναός της Αγίας Παρασκευής.

Αγία Παρασκευή

​

Κάπου εδώ πετυχαίνω δύο κυρίες με το σκυλάκο τους, ένα λαμπραντόρ. Μου γαβγίζει στην αρχή, αλλά τελικά ηρεμεί. Πιάνω κουβέντα με τις κυρίες. Κάνουν το απογευματινό τους περπάτημα. Το κάνουν τρεις φορές τη βδομάδα, μου λένε. Κάθε φορά και άλλη διαδρομή.

Τις ζητάω να τις ακολουθήσω και εγώ. Κανένα θέμα. Μαθαίνω πράγματα για το χωριό, τους κατοίκους τους, για το φεστιβάλ του Ross Daly.

Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού εργάζονται στο Ηράκλειο. Άλλωστε ο δρόμος είναι πραγματικά καταπληκτικός για δεδομένα Κρήτης. Οι υπόλοιποι με ελιές και αμπέλια.

Την περίοδο του φεστιβάλ πλήθος επισκεπτών συρρέει στο Χουδέτσι. Έως και 50 φορές τον πληθυσμό του χωριού. Τα τελευταία χρόνια δημιουργούνται πρότυπες τουριστικές μονάδες στο χωριό, όπως βίλες και ξενώνες.

Βίλα – ξενοδοχείο στη μέση του πουθενά

Παραδοσιακά Διαμερίσματα Πετρονικολής

​

Η βόλτα μας διαρκεί περίπου μία ώρα. Είναι πολύ ευχάριστη.

Στο βάθος οι Αρχάνες

​

Φτάνουμε στο χωριό. Ευχαριστώ τις κυρίες για την βόλτα και συνεχίζω την περιπλάνηση στα στενάκια.

Τι υπέροχη παιδική χαρά

​

Ο ήλιος έχει δύσει πια. Σιγά σιγά να την κάνουμε από αυτό το υπέροχο χωριουδάκι, που βρίσκεται μία ανάσα από το Ηράκλειο. Η επιλογή της βόλτας μου ήταν καλή. Φεύγω γεμάτος. Το Χουδέτσι σίγουρα είναι από τα 2-3 πιο όμορφα χωριά της Κρήτης που έχω επισκεφτεί.

 

[Triplover]

Μονή Σαββαθιανών​

Μια εξαιρετική επιλογή για εξόρμηση από την πόλη του Ηρακλείου είναι ο παραδοσιακός οικισμός της Ρογδιάς και το κοντινό γυναικείο μοναστήρι των Σαββαθιανών. Πήρα το αμαξάκι μου και τράβηξα για μία απογευματινή βόλτα στην επαρχία Μαλεβιζίου.

Ο δρόμος μετά την έξοδο από το ΒΟΑΚ είναι κλασικός κρητικός επαρχιακός δρόμος. Στενοί δρόμοι, στροφές και πάλι στροφές. Η άσφαλτος είναι οκ.

Η Ιερά Μονή Σαββαθιανών απέχει 21 χιλιόμετρα από την πόλη του Ηρακλείου και βρίσκεται σε μία πανέμορφη τοποθεσία στα 440 μέτρα υψόμετρο στο όρος Βασιλικός.

Για την ονομασία της μονής υπάρχουν δύο εκδοχές. Σε κοντινή απόσταση από τη σημερινή τοποθεσία υπήρχε η παραθαλάσσια Μονή του Αγίου Σάββα. Ωστόσο, οι μοναχοί αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν μετά από άγρια επίθεση που δέχτηκαν από πειρατές. Έτσι εγκαταστάθηκαν στη σημερινή τοποθεσία.

Η άλλη εκδοχή έχει να κάνει με αναφορά του 16ο αιώνα στη Μονή του Αγίου Αντωνίου του Σαββάτιου από το όνομα του ηγούμενου της Μονής. Η ακριβής ημερομηνία ίδρυσης δεν είναι γνωστή.

Η Μονή δεν γλίτωσε το μένος των Τούρκων κατά την πολιορκία του Χάνδακα το 1647. Περίπου 300 χρόνια μετά, η παρακμασμένη ανδρική μονή αλλάζει εποχή. 8 μοναχές από μοναστήρι της Πελοπονήσσου εγκαθίστανται στη Μονή και ξεκινάει η νέα περίοδος.

Το μοναστήρι είναι ιδιαίτερα φροντισμένο με υπέροχους κήπους. Τα χρώματα και οι μυρωδιές από τα λουλούδια εντυπωσιάζουν.

​

Κατά την επίσκεψή μου πέτυχα μόνο δύο επισκέπτες και κάποιους εργάτες να κάνουν διάφορες εργασίες. Εκεί που περιπλανιόμουν, με πλησιάζει μία μοναχή. Μου ανοίγει την αίθουσα επισκεπτών. Λογικά είχα πάει αργά και εκτός ωρών επισκέψεως. Μου προσφέρει νερό και γλυκό του κουταλιού.

Μου αναφέρει μερικά ιστορικά στοιχεία για τη Μονή, αλλά και τις κατά περιόδους κλοπές των παγκαριών. Είναι ειλικρινής. «Δυστυχώς με όλα αυτά τα γεγονότα είμαστε αναγκασμένες να είμαστε κάπως επιφυλακτικοί και να έχουμε την προσοχή μας σε ανθρώπους που περιπλανιούνται στο μοναστήρι». Λογικό μου ακούγεται.

Μου δωρίζει ένα βιβλιαράκι με την ιστορία της Μονής. Παίρνω και ένα μπρελόκ με εικόνα του Αγίου Αντωνίου. Ευχαριστώ την μοναχή και συνεχίζω τη γύρα μου.

Είμαι εντυπωσιασμένος από τους κήπους. Τόσο όμορφα χρώματα. Αυτά τα τριαντάφυλλα πόσο ωραία μπορεί να μυρίζουν.

Προχωράω προς τον Ναό του Αγίου Αντωνίου – Αγίου Σάββα.

​

Και εδώ εργάτες. Συνεχής δραστηριότητα στο μοναστήρι.

Ναός Αγίου Αντωνίου – Αγίου Σάββα

​

Δίπλα στο ναό είναι το κοιμητήριο της Μονής, όπως φαίνεται στη προηγούμενη φωτογραφία.

Οστεοφυλάκιο

​

Πετυχαίνω άλλη μία μοναχή. Μου έχει κάνει εντύπωση πόσο καθαρό και περιποιημένο είναι το μοναστήρι. Τη ρωτάω αν είναι πολλές οι μοναχές που δουλεύουν. Μου απαντάει αρνητικά. Οι περισσότερες είναι μεγάλες σε ηλικία.

«Και οι εργάτες είναι εθελοντές ή δουλεύουν επί πληρωμής»; ρωτώ.
«Πληρώνονται κανονικά από τη Μονή» αποκρίνεται.

Μετά από περιπλάνηση μίας ώρας περίπου κατευθύνομαι στο αμάξι μου για να κατηφορίσω στη γραφική Ρογδιά.

 

[Triplover]

Ρογδιά​

Η Ρογδιά απέχει μόλις 16 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο και βρίσκεται σε μία υπέροχη τοποθεσία με θέα το Ηράκλειο. Με βάση την απογραφή του 2011 οι μόνιμοι κάτοικοι ήταν περίπου 800.

Κατέβηκα στο χωριό από τη Μονή και πάρκαρα στη γεμάτη από παιδάκια πλατεία του χωριού. Η Ρογδιά αποκαλείται το "μπλακόνι του Ηρακλείου" και ιδού ο λόγος.

Πρώτη στάση το πιο ιστορικό κτήριο του χωριού, η ενετική έπαυλη των Μοδινών.

Κτίστηκε το 15ο αιώνα και αποτέλεσε την έδρα των φεουδαρχών της περιοχής. Κάποτε ανήκε στους ενετούς αδερφούς Γεώργιο και Φραγκίσκο Μοδινό, που ήταν φεουδάρχες στη περιοχή.

Μπήκα στα γραφικά στενάκια του χωριού και άφησα πίσω μου το μέγαρο.

Το χωριό βρίσκεται σε πανοραμική θέση και στο κέντρο της παρακάτω φωτογραφίας φαίνεται ο παραθαλάσσιος οικισμός του Παλαιοκάστρου με τη γέφυρά του.

Στις αυλές των σπιτιών κυριαρχούν γλάστρες με ωραία λουλούδια.

Η επίσκεψή μου πραγματοποιήθηκε τον Μάιο και για αυτό τα λουλούδια ήταν ανθισμένα.

Η Ρογδιά συνδυάζεται τέλεια με τη Μονή Σαββαθιανών, καθώς ο δρόμος για το μοναστήρι περνάει από το χωριό.

Η ώρα είχε περάσει. Άρχισα το κατήφορο για τη πλατεία.

Προσπέρασα το ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και σε λίγο βρισκόμουν στο αυτοκίνητο.

Δεν θα καθίσω για καφέ. Ο δρόμος με τις στροφές του με αποθαρρύνει. Προτιμώ να αποφύγω να οδηγήσω στο σκοτάδι σε τέτοιες συνθήκες και να επιστρέψω στο Ηράκλειο, αφήνοντας πίσω μου ένα συμπαθητικό χωριό της περιοχής.

 

[Triplover]

Φαράγγι Αράδαινας - Μάρμαρα - Σφακιά​

Αυτή η εξόρμηση πραγματοποιήθηκε πριν από 4 χρόνια περίπου. Ήταν η περίοδος γνωριμίας μου με τις ομορφιές της ευλογημένης Κρήτης.

Αρχή μονοπατιού Ε4 Σφακιά - Αγία Ρουμέλη
Διότι στη Κρήτη δεν γαζώνουν πινακίδες μόνο όξω από τον Άγιο Σύλλα

Το παραλιακό κομμάτι το έχω ξανακάνει σε πεζοπορία από τα Σφακιά μέχρι την Αγία Ρουμέλη, που είναι σαφώς πιο απαιτητική. Έτσι, θα χρησιμοποιήσω υλικό και από αυτή την εξόρμηση για να εμπλουτίσω φωτογραφικά την ενότητα. Για να κάνω πιο ενδιαφέρουσα την ανάγνωση, θα δηλώσω ότι τη διαδρομή Μάρμαρα - Σφακιά τη θεωρώ από τα ωραιότερες, που μπορεί να κάνει κανείς στα Χανιά.

Είναι αντιπροσωπευτική του τόπου με συνδυασμό θάλασσας και άγονου πεδίου. Επίσης, εδώ συναντάς δύο από τις ομορφότερες παραλίες της Κρήτης, τα Μάρμαρα και τα Γλυκά Νερά και ένα από τα πιο γραφικά παραθαλάσσια χωριά, το Λουτρό. Τέλος, δεν μπορώ να αρνηθώ ότι είμαι λάτρης της άγριας ομορφιάς των Σφακίων, της ξεραήλας, των βράχων και των πετρών.

Ξεκινάμε λοιπόν νωρίς νωρίς από τα Χανιά, έχοντας γεμίσει τους σάκους μας με νερό και λίγη τροφή. Σημεία ανεφοδιασμού σε νερό στη διαδρομή υπάρχουν, αλλά όχι μέσα στο φαράγγι.

Σφακιά

Τα Σφακιά απέχουν περίπου 75 χιλιόμετρα από τα Χανιά. Ο δρόμος μετά την έξοδο από τον ΒΟΑΚ (Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης) είναι γεμάτος στροφές, αλλά με υπέροχη θέα στη Λυβικό Πέλαγος. Έχει μία έντονη ταυτότητα, οι κάτοικοί του φημίζονται για τη σκληράδα και την ανδρειοσύνη τους, έχει ένα λιμάνι, που εξυπηρετεί το φαράγγι της Σαμαριάς και τη Γαύδο, και είναι και ο Δήμος, την κεφαλή του οποίου κατείχε ο όχι και ιδιαίτερα δημοφιλής στα ΜΜΕ γιατρός και πολιτικός Παύλος Πολάκης.

Παρκάρουμε το αμάξι, επιβιβαζόμαστε στο βανάκι του ΚΤΕΛ Χανίων – Ρεθύμνης (https://www.e-ktel.com/) με προορισμό το εγκαταλειλημένο χωριό της Αράδαινας, που βρίσκεται σε απόσταση 15 km από τα Σφακιά. Εδώ η διαδρομή είναι ακόμα πιο ταλαίπωρη με έντονη κλίση και απότομες στροφές στο χείλος του γκρεμού.

Η Αράδαινα είναι ένα απομονωμένο ορεινό χωριό, που βρίσκεται σε υψόμετρο 520 μ. Μέχρι το 1987 δεν υπήρχε η σιδερένια γέφυρα. Η πρόσβαση στο χωριό ήταν δυνατή μόνο με τα πόδια. Η γέφυρα κατασκευάστηκε με δωρεά της οικογένειας Βαρδινογιάννη, η οποία έχει μακρινή καταγωγή από τα Σφακιά.

Γέφυρα Αράδαινας

Βρίσκεται σε ύψος 138 μ. και το καλοκαίρι πραγματοποιούνται άλματα bungy jumping. Είναι η ψηλότερη γέφυρα για άλματα στην Ελλάδα και δεύτερη στην Ευρώπη, σύμφωνα με την εταιρία που τα οργανώνει (http://www.bungy.gr/aradaina-bungy-jumping.html).

Λέγεται ότι το χωριό ερήμωσε τη δεκαετία του 1950 λόγω βεντέτας για το κουδούνι μιας κατσίκας. Αποτέλεσμα αυτής ήταν ο θάνατος 7 ανθρώπων και η φυγή των υπόλοιπων προκειμένου να γλιτώσουν από το κακό.

Αράδαινα

​

Το φαράγγι της Αράδαινας είναι ένα από τα πολλά των Σφακίων και ένα από τα πιο γνωστά των Χανίων. Δεν έχει τη βλάστηση του φαραγγιού της Αγίας Ειρήνης, ούτε την επιβλητικότητα αυτού της Σαμαριάς, αλλά είναι αρκετά ωραίο. Είναι ιδιαίτερα κακοτράχαλο και θέλει προσοχή.

Φαράγγι Αράδαινας - Στη δεξιά φωτογραφία φαίνεται η γέφυρα μέσα από το φαράγγι

Η διαδρομή από τη γέφυρα μέχρι την έξοδο στη παραλία είναι περίπου 7 χιλιόμετρα, αλλά δεν είναι αυτό το πραγματικό μήκος του φαραγγιού. Είναι το μισό στην πραγματικότητα. Αν κινηθεί κανείς βόρεια θα φτάσει στο εντυπωσιακό σπήλαιο Δρακολάκι, όπου θεωρείται ότι είναι το ένα άκρο του.

Το πεδίο είναι βραχώδες και άγονο. Βέβαια στη νότια Κρήτη τα κατσίκια είναι κυρίαρχα.

Φαράγγι Αράδαινας

Σε κάποιο σημείο που γίνεται έντονη η κατάβαση υπάρχει σιδερένια σκάλα. Θέλει προσοχή. Υπάρχει τρόπος να παρακαμφθεί η γέφυρα, κινούμενοι προς τα δεξιά αυτής.

Φαράγγι Αράδαινας

Σε ένα τρίωρο περίπου βγαίνεις σε μία από τις ωραιότερες παραλίες του νησιού, τα Μάρμαρα. Έχει μία καντίνα με ξαπλώστρες. Επίσης, στο μικρό λιμανάκι της φτάνουν θαλάσσια ταξί που σε μεταφέρουν στα Σφακιά.

Μάρμαρα

​

Τα Μάρμαρα είναι γνωστά για τις υπέροχες σπηλιές τους. Μπαίνεις κολυμπώντας από τη μία και βγαίνεις από την άλλη. Πραγματικά εντυπωσιακή παραλία. Τα νερά σαφώς είναι πεντακάθαρα, αφού στη περιοχή δεν υπάρχει πρόσβαση με το οδικό δίκτυο, ούτε με το πλοίο γραμμής.

Μάρμαρα

​

Θα δείτε πολύ κόσμο να κάνει μακροβούτια πάνω από τους βράχους.

Μάρμαρα

​

Αφού κάναμε και εμείς τις βουτιές μας και εξερευνήσαμε τις σπηλιές, ξεκινάμε για το δεύτερο μέρος της διαδρομής μας . Η σήμανση είναι πολύ καλή. Δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να χαθεί, αφού σχεδόν σε όλη τη διαδρομή κινείται παραλιακά ή λίγο πάνω από την θάλασσα.

Μάρμαρα

Κινούμαστε στο πανευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4. Διέρχεται από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ισπανία, η Ελβετία, η Ρουμανία και η Κύπρος.

Μετά από κανά μισάωρο βρισκόμαστε στη παραλία του Λύκου. Είναι μία μικρή βραχώδης παραλία, χωρίς να παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερη ομορφιά, αλλά είναι ιδανική για χαλάρωμα. Υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Λύκος

Συνεχίζουμε τη πορεία μας και σε λίγο βρισκόμαστε στο Φοίνικα. Προσωπικά μου αρέσει αυτός ο μικρός κολπίσκος. Είναι πολύ ήσυχο μέρος. Υπάρχουν μερικά ενοικιαζόμενα και καμία ταβέρνα.

Φοίνικας

​

Κινούμαστε στο μικρό ακρωτήρι, στην Άκρα Μούρες.

Στην δυτική πλευρά της άκρας είναι ο Φοίνικας και στην ανατολική το δημοφιλές Λουτρό. Λίγο πριν το Λουτρό, πετυχαίνουμε ένα παλιό Τούρκικο Φρούριο, το Κούλε του Λουτρού. Κτίστηκε το 1868 για να καταπνίγει τις διάφορες εξεγέρσεις των Σφακιανών.

Κούλες Λουτρού

Στη νότια Κρήτη υπάρχουν αρκετά τέτοια φρούρια (π.χ. Ποικίλασος).

Κούλες Λουτρού

Σε λίγο φτάνουμε στο μικρό και κουκλίστικο Λουτρό.

Λουτρό

​

Υπάρχουν πολλά δωμάτια για να μείνεις. Μίνι μάρκετ για να δροσιστείς. Ταβέρνες να τσιμπήσεις κάτι. Βέβαια οι τιμές στη διαμονή για νότια Κρήτη είναι αρκετά υψηλές. Νομίζω ότι είναι ιδανική περίπτωση για να ξεφύγεις από την βαβούρα της πόλης, να πας στη μέση του πουθενά, αλλά να έχεις και κανά δυο επιλογές σε ταβέρνα και καφέ.

Λουτρό

​

Φεύγουμε από το Λουτρό, δίχως να βουτήξουμε. Θα προτιμήσουμε κάποια πιο ήρεμα παραλία.

Το μονοπάτι είπαμε κινείται δίπλα στη θάλασσα. Είναι αρκετά ασφαλές. Λίγη ώρα μετά το Λουτρό, βρίσκονται οι δύο μικρές παραλίες των Περιβολακίων και η παραλία του Τιμίου Σταυρού.

Παραλία Τιμίου Σταυρού

Εδώ θα κάνουμε μία μικρή στάση για βουτιά. Είναι έρημες παραλίες, τις οποίες σπάνια επιλέγουν οι πεζοπόροι για στάση.

Η παραλία του Τιμίου Σταυρού παίρνει το όνομά της από το ομώνυμο ξωκλήσι που βρίσκεται λίγα μέτρα πιο πάνω.

Τίμιος Σταυρός

​

Εδώ γίνεται μεγάλο πανηγύρι στις 14 Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο.

Τίμιος Σταυρός

​

Επόμενος σταθμός η μποέμικη παραλία των Γλυκών Νερών.

Γλυκά Νερά

​

Ονομάζεται έτσι, γιατί υπάρχουν πηγές γλυκού νερού στη παραλία. Είναι μία πανέμορφη παραλία, κάτω από τεράστιος βραχώδους όγκους.

Γλυκά Νερά

​

Έχει σκιά και μια ταβέρνα. Ο περισσότερος κόσμος κάνει γυμνισμό εδώ.

Η ταβέρνα στα Γλυκά Νερά

Είναι από τις παραλίες που θα έπρεπε να είναι στη λίστα αυτών που θα επισκεφτούν τα Χανιά για πάνω από 4-5 μέρες.

Γλυκά Νερά

Εδώ πριν μερικά χρόνια είχε σκοτωθεί μια νεαρή Σλοβάκα κατασκηνώτρια, όταν βράχος έπεσε και την πλάκωσε. Για αυτό θέλει προσοχή. Καλές οι σκιές, αλλά μην είμαστε εκτεθειμένοι σε πτώσεις.

Ξεκινάμε την ανηφόρα. Η τελική ευθεία για να ανεβούμε στην άσφαλτο και να πάμε στα αυτοκίνητά μας.

Πόσα χρόνια λιγουρεύομαι αυτό το σημείο. Δυστυχώς, η πρόσβαση από στεριά είναι αρκετά δύσκολη. Για αυτές ακριβώς τις καβάτζες λατρεύω τα νότια Χανιά.

Βγήκαμε στο δρόμο. Βλέπουμε αυτοκίνητα παρκαρισμένα. Εδώ γαρ ξεκινάει το μονοπάτι. Προς τα πάνω είναι ο δρόμος προς Ανώπολη, Αράδενα, Αη Γιάννη και κάτω προς τα Χανιά. Πέρνουμε το κάτω δρόμο. Το αμάξι είναι στο χωριό.

Ίλιγγας

Η παραλία του Ίλιγγα μου αρέσει αρκετά και τη θεωρώ την πιο αξιόλογη των Σφακίων. Θα κάνουμε μια μικρή βουτιά χαλάρωσης και αποθεραπείας, πριν καταλήξουμε για μπυρίτσα στο χωριό. Στα Σφακιά πρόσφατα ανακάλυψα ένα καφέ που έχει πολύ ωραία γλυκά σε εξαιρετικές τιμές, το Καφέ Δέσποινα νομίζω.

Κλείνοντας και αυτό το κεφάλαιο, θα έλεγα ότι η βόλτα από τα Σφακιά μέχρι τα Μάρμαρα είναι πραγματικά πολύ ωραία και σχετικά εύκολη. Θα την συνιστούσα ανεπιφύλακτα. Είναι περίπου 7-8 χιλιόμετρα. Δεν είναι πολλά. Μπορείτε να κανονίσετε θαλάσσιο ταξί να σας πάρει το απόγευμα ή να γυρίσετε από τα Μάρμαρα στο Λουτρό και να πάρετε το πλοίο της γραμμής.

 

[katkats]

Μπράβο @Triplover που συνεχίζεις να εμπλουτίζεις την ιστορία σου με αποδράσεις στην Κρήτη!

 

[Triplover]

Μπράβο @Triplover που συνεχίζεις να εμπλουτίζεις την ιστορία σου με αποδράσεις στην Κρήτη!

Ευχαριστώ. Συνήθως γράφουμε ιστορίες για ξένους τόπους, που επισκεπτομαστε για λίγες μέρες. Νομίζω όμως ότι μια ιστορία για τον τόπο σου μπορεί να έχει μεγαλύτερη χρηστικη αξία για το φόρουμ, καθώς έχεις μεγαλύτερη γνώση του μέρους. Κάποια στιγμή πρέπει να γράψω για το κοντινό στα Χανιά Ακρωτήρι ή για κάνα δυο χωριά του Ρεθύμνου, που τα θεωρώ αξιόλογα.

 

[giorgos t]

Καλησπέρα σας !
Θα είμαι διακοπές Κρήτη για 14 μέρες . 7 ημέρες είμαι ήδη Χανιά και μένω στην πόλη , και θέλω τη γνώμη σας που να μείνω τις υπόλοιπες 7.
Ρέθυμνο (πόλη) - Παλαιόχωρα - Αγία γαλήνη ; Ή κάτι άλλο που προτείνετε ;

 

[Triplover]

Καλησπέρα σας !
Θα είμαι διακοπές Κρήτη για 14 μέρες . 7 ημέρες είμαι ήδη Χανιά και μένω στην πόλη , και θέλω τη γνώμη σας που να μείνω τις υπόλοιπες 7.
Ρέθυμνο (πόλη) - Παλαιόχωρα - Αγία γαλήνη ; Ή κάτι άλλο που προτείνετε ;

Θεωρώ ότι το Ρέθυμνο αξίζει σίγουρα μιας διαμονής. Η Παλαιόχωρα το βράδυ είναι υπέροχη και έχει ωραίες βοτσαλοτες παραλίες κοντά. Σαν βάση για νότιο Ρέθυμνο θα μπορούσε να είναι ο Πλακιάς. Η Αγία Γαλήνη βολεύει αν θέλετε να φτάσετε μέχρι Ματαλα και Αγιοφάραγγο. Εξαρτάται από τα γούστα σας και από το τι ψάχνετε. Θα βοηθούσε να μου πείτε αυτή τη βδομάδα στα Χανιά τι κάνατε;

 

[giorgos t]

Θεωρώ ότι το Ρέθυμνο αξίζει σίγουρα μιας διαμονής. Η Παλαιόχωρα το βράδυ είναι υπέροχη και έχει ωραίες βοτσαλοτες παραλίες κοντά. Σαν βάση για νότιο Ρέθυμνο θα μπορούσε να είναι ο Πλακιάς. Η Αγία Γαλήνη βολεύει αν θέλετε να φτάσετε μέχρι Ματαλα και Αγιοφάραγγο. Εξαρτάται από τα γούστα σας και από το τι ψάχνετε. Θα βοηθούσε να μου πείτε αυτή τη βδομάδα στα Χανιά τι κάνατε;

Χανιά λόγω ότι το συνδυάσαμε και με δουλειά δεν φύγαμε πολύ από την πόλη , αλλά πήγαμε Ελαφονήσι - Φαλάσαρνα-Σταύρο-μάραθι αγ μαρίνα .
Ρέθυμνο είναι καλή επιλογή για βάση ; Ή δεν θα δίνει τόσο την αίσθηση νησιού σαν αν μέναμε αγ μαρίνα - ή πλακιά ή Παλαιόχωρα ;

 

[Triplover]

Ρέθυμνο είναι καλή επιλογή για βάση ; Ή δεν θα δίνει τόσο την αίσθηση νησιού σαν αν μέναμε αγ μαρίνα - ή πλακιά ή Παλαιόχωρα ;

Το Ρέθυμνο είναι υπέροχο αλλά όχι ιδανική επιλογή για βάση γύρω από την οποία θα επισκέπτεστε παραλίες. Οι ωραίες παραλίες είναι στο νότο. Και από Ρέθυμνο θέλεις σίγουρα ένα μισάωρο. Το πράγμα αλλάζει αν θέλετε κλαμπακια, μπαράκια κτλ το βράδυ. Διαφορετικά μείνετε ένα βράδυ Ρέθυμνο για να την δείτε το βράδυ. Στο ενδιάμεσο από Χανιά κάντε μια βόλτα λίμνη Κουρνα, Γεωργιουπολη και πηγές Αργυρούπολης. Θα έλεγα να μείνετε 2 βράδια Πλακιά. Εχει τρομερές παραλίες τριγύρω. Η Αγία γαλήνη έχει κοντά τριοπετρα, άγιο Παύλο, ματαλα, αγιοφαραγγο. Οπότε είναι και αυτή μια εξαιρετική βάση για επισκέψεις σε παραλίες