Καλησπέρα σας, Θα ήθελα να σας πω και εγώ την ιστορία μου σχετικά με ένα ταξίδι που πήγα πρόσφατα.
Ξεκίνησα λοιπόν να πάω στην Πορταριά Πηλίου. Είχα κλείσει δωμάτιο 140 Ευρώ σε έναν ξενώνα που υποτίθεται ότι θα είχε πρωινό με πηλιορείτικες γεύσεις ομελέτες, φρέσκα αυγά κ.τ.λ. Φυσικά όλα αυτά μόνο μέσα στο site, γιατί δεν υπήρχε τίποτα το φρέσκο, ένα κεικ μπαγιάτικο, μια μαρμελάδα που μάλλον LIDL θα ήτανε ομελέτα δεν υπήρξε ποτέ, αυγά επίσης, πίτες όπως έλεγε το site υπήρχε, ήτανε μία σπανακόπιτα που ήτανε φτιαγμένη πριν 5 ημέρες. Το δωμάτιο εκ πρώτης όψεως όταν μπήκα ήτανε πολύ ωραίο, στη συνέχεια διαπίστωσα ότι το μπάνιο ήτανε τόσο μικρό που δεν υπήρχε περίπτωση να κάνεις μπάνιο μέσα εκεί. Επίσης θα ήθελα να θίξω και τις όμορφες αράχνες που υπήρχαν στα πολύφωτα και στο τζάκι.
Σεντόνια δεν αλλάχτηκαν καμία από τις ημέρες που μείναμε εκεί. Και όλα αυτά επειδή το βάφτισαν ξενώνα και κοπανήσανε μία τιμή 140 ευρώ. Με αυτήν την τιμή σε ξενοδοχείο τουλάχιστον θα υπήρχε καθαριότητα.
Θα συνεχίσω λοιπόν για να πάω την πρώτη ημέρα για φαγητό σε ένα από τα γνωστά εστιατόρια στην κεντρική πλατεία του χωριού. Το συγκεκριμένο είναι εστιατόριο και ξενοδοχείο. Καθίσαμε στις 12:30 μεσημέρι και περιμέναμε, στης 12:45 ρώτησα αν σερβίρουνε και μου είπανε ότι η κουζίνα ανοίγει στις 1:00. Αφού λοιπόν ήρθε το γκαρσόνι στις 1:05 μας έδωσε ένα πανάκριβο μενού που είχε για εκείνη την ημέρα. Νομίζαμε και εμείς ότι ΟΚ αυτό το menu έχει, ας παραγγείλουμε (εμείς θέλαμε να φάμε πηλιορείτικο φαγητό αλλά αυτό ήτανε αθηναϊκό), οι τιμές ήτανε το λιγότερο το πιάτο 10 ευρώ και άθλιο φαγητό. Πριν φύγουμε με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι στα άλλα τραπέζια υπήρχαν και άλλα εδέσματα όπως κολοκυθοκεφτέδες, πίτες κ.τ.λ τα οποία το γκαρσόνι δεν μπήκε στον κόπο να μας ενημερώσει.
Όσο για τον καφέ, όποιος πιστεύει ότι θα πιεί καφέ ελληνικό μερακλήδικο σε χωριό του βουνού καλύτερα να πάρει από καμιά καντίνα του βόλου. Ο καφές ήτανε άθλιος ελληνικός φτιαγμένος μάλλον σε μηχανή.
Δυστυχώς η Πορταριά είναι ένα ωραίο χωριό, έχει όμως ανθρώπους που σε βλέπουνε σαν χρήμα και μόνο, δεν τους νοιάζει να ξανά πάς στον τόπο τους γιατί ξέρουν ότι θα περάσουμε όλοι από εκεί. Δεν τους ενδιαφέρει να δώσουνε στον κόσμο τουλάχιστον αυτό που πληρώνει. Υπάρχει αντίθεση με την γραφικότητα του συγκεκριμένου χωριού και με τα υποτιθέμενα αρχοντικά - ξενώνες και με τα κυριλέ εστιατόρια που νομίζεις ότι τρως στο κολωνάκι. Δεν υπήρχε ούτε η γραφική ταβέρνα ούτε ο άνθρωπος που θα σου χαμογελάσει για να σε εξυπηρετήσει και να σε κερδίσει έτσι ώστε να πεις ότι θα ξαναπάω για να δω αυτόν τον κόσμο, να νοιώσω την ζεστασιά του χωριού και του κόσμου της.
Αυτά σας τα γράφω γιατί πραγματικά θα ήθελα να αποτρέψω κάποιον που θέλει να πάει να ξεκουραστεί σε ένα παραδοσιακό χωριό του βουνού, λάθος θα είσαστε στην ΑΘΗΝΑ (και χειρότερα) του ΠΗΛΙΟΥ.
ΠΡΟΣΟΧΗ : Μην φάτε στην πλατεία του χωριού.
Ξεκίνησα λοιπόν να πάω στην Πορταριά Πηλίου. Είχα κλείσει δωμάτιο 140 Ευρώ σε έναν ξενώνα που υποτίθεται ότι θα είχε πρωινό με πηλιορείτικες γεύσεις ομελέτες, φρέσκα αυγά κ.τ.λ. Φυσικά όλα αυτά μόνο μέσα στο site, γιατί δεν υπήρχε τίποτα το φρέσκο, ένα κεικ μπαγιάτικο, μια μαρμελάδα που μάλλον LIDL θα ήτανε ομελέτα δεν υπήρξε ποτέ, αυγά επίσης, πίτες όπως έλεγε το site υπήρχε, ήτανε μία σπανακόπιτα που ήτανε φτιαγμένη πριν 5 ημέρες. Το δωμάτιο εκ πρώτης όψεως όταν μπήκα ήτανε πολύ ωραίο, στη συνέχεια διαπίστωσα ότι το μπάνιο ήτανε τόσο μικρό που δεν υπήρχε περίπτωση να κάνεις μπάνιο μέσα εκεί. Επίσης θα ήθελα να θίξω και τις όμορφες αράχνες που υπήρχαν στα πολύφωτα και στο τζάκι.
Σεντόνια δεν αλλάχτηκαν καμία από τις ημέρες που μείναμε εκεί. Και όλα αυτά επειδή το βάφτισαν ξενώνα και κοπανήσανε μία τιμή 140 ευρώ. Με αυτήν την τιμή σε ξενοδοχείο τουλάχιστον θα υπήρχε καθαριότητα.
Θα συνεχίσω λοιπόν για να πάω την πρώτη ημέρα για φαγητό σε ένα από τα γνωστά εστιατόρια στην κεντρική πλατεία του χωριού. Το συγκεκριμένο είναι εστιατόριο και ξενοδοχείο. Καθίσαμε στις 12:30 μεσημέρι και περιμέναμε, στης 12:45 ρώτησα αν σερβίρουνε και μου είπανε ότι η κουζίνα ανοίγει στις 1:00. Αφού λοιπόν ήρθε το γκαρσόνι στις 1:05 μας έδωσε ένα πανάκριβο μενού που είχε για εκείνη την ημέρα. Νομίζαμε και εμείς ότι ΟΚ αυτό το menu έχει, ας παραγγείλουμε (εμείς θέλαμε να φάμε πηλιορείτικο φαγητό αλλά αυτό ήτανε αθηναϊκό), οι τιμές ήτανε το λιγότερο το πιάτο 10 ευρώ και άθλιο φαγητό. Πριν φύγουμε με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι στα άλλα τραπέζια υπήρχαν και άλλα εδέσματα όπως κολοκυθοκεφτέδες, πίτες κ.τ.λ τα οποία το γκαρσόνι δεν μπήκε στον κόπο να μας ενημερώσει.
Όσο για τον καφέ, όποιος πιστεύει ότι θα πιεί καφέ ελληνικό μερακλήδικο σε χωριό του βουνού καλύτερα να πάρει από καμιά καντίνα του βόλου. Ο καφές ήτανε άθλιος ελληνικός φτιαγμένος μάλλον σε μηχανή.
Δυστυχώς η Πορταριά είναι ένα ωραίο χωριό, έχει όμως ανθρώπους που σε βλέπουνε σαν χρήμα και μόνο, δεν τους νοιάζει να ξανά πάς στον τόπο τους γιατί ξέρουν ότι θα περάσουμε όλοι από εκεί. Δεν τους ενδιαφέρει να δώσουνε στον κόσμο τουλάχιστον αυτό που πληρώνει. Υπάρχει αντίθεση με την γραφικότητα του συγκεκριμένου χωριού και με τα υποτιθέμενα αρχοντικά - ξενώνες και με τα κυριλέ εστιατόρια που νομίζεις ότι τρως στο κολωνάκι. Δεν υπήρχε ούτε η γραφική ταβέρνα ούτε ο άνθρωπος που θα σου χαμογελάσει για να σε εξυπηρετήσει και να σε κερδίσει έτσι ώστε να πεις ότι θα ξαναπάω για να δω αυτόν τον κόσμο, να νοιώσω την ζεστασιά του χωριού και του κόσμου της.
Αυτά σας τα γράφω γιατί πραγματικά θα ήθελα να αποτρέψω κάποιον που θέλει να πάει να ξεκουραστεί σε ένα παραδοσιακό χωριό του βουνού, λάθος θα είσαστε στην ΑΘΗΝΑ (και χειρότερα) του ΠΗΛΙΟΥ.
ΠΡΟΣΟΧΗ : Μην φάτε στην πλατεία του χωριού.
