Αν σηκώσεις την πέτρα, πάλι πέτρα θα βρεις

[maska_29]

Κοντά στο ξακουστό Ζαγόρι βρίσκεται η επαρχία Πωγωνίου. Μια επαρχία που αριθμεί πολλά χωριά, με μικρή τουριστική ανάπτυξη. Μια επαρχία συνδεδεμένη με την ξενιτιά που καλεί τον επισκέπτη να την εξερευνήσει. Χωριά έρημα, με παλιά αρχοντικά, μέρη από όπου ξεκινούσαν οι μάστορες της πέτρας. Μέρη που όλα γίνονται τραγούδι, πωγωνίσιο πολυφωνικό που σμίγει τις φωνές των ανθρώπων.

Τα περισσότερα χωριά ζωντανεύουν το καλοκαίρι με πολλά πανηγύρια που γίνονται στην περιοχή. Ωστόσο, και οι άλλες εποχές, ίσως περισσότερο η άνοιξη και το φθινόπωρο, ενδείκνυνται για τους λάτρεις της φύσης.

Ας μιλήσουμε για το Πωγώνι λοιπόν σε αυτό το νήμα. Κάνω απλά την αρχή.

(Αφορμή για το θέμα αποτέλεσε η ιστορία της the Lycan για μια επίσης πανέμορφη αλλά λιγότερο γνωστή περιοχή της Ηπείρου.
http://www.travelstories.gr/community/threads/Τα-Μαστοροχώρια-της-Κόνιτσας.33426/ )

 

[maska_29]

 

[maska_29]

Ποταμός Καλαμάς

Ο Καλαμάς (αλλιώς Θύαμις) είναι από τα σημαντικότερα ποτάμια της περιοχής. Πηγάζει από τη λεκάνη του Παρακαλάμου όπου ενώνεται με τα νερά του Γορμού κι εκβάλει στο Ιόνιο. Κοντά στη ροή του ποταμού ξεχωρίζει η Μονή Βελλάς και το Θεογέφυρο.

Κοντά στο χωριό Καλπάκι, κοντά στο πολεμικό μουσείο στην είσοδο του χωριού στο δρόμο προς Χρυσορράχη βρίσκεται η επιβλητική μονή Βελλάς. Λίγο μετά βρίσκεται μια ωραία καφετέρια (την οποία έχω επισκεφτεί μόνο καλοκαίρι) όπου μπορείτε να πιείτε τον καφέ σας. Το μέρος είναι ωραίο και για παιδιά μιας και δίπλα στα τραπέζια υπάρχει μικρός διαμορφωμένος χώρος με πέστροφες.



Το εντυπωσιακό Θεογέφυρο βρίσκεται κοντά στο χωριό Λίθινο και είναι ένα φυσικό γεφύρι από βράχια με τον ποταμό Καλαμά να περνάει από κάτω. Δεν είναι ορατό από το δρόμο. Παρκάρετε κάπου κοντά στη γέφυρα το αυτοκίνητό σας και ακολουθήστε το κατηφορικό μονοπάτι που αρχίζει αμέσως μετά τη γέφυρα στα δεξιά σας.

Όταν ανεβείτε ξανά, μπορείτε να συνεχίσετε τη διαδρομή με το αυτοκίνητό σας μετά τη γέφυρα. Γύρω στο 1 χμ. θα δείτε ένα κτίσμα δίπλα στο ποτάμι. Είναι ο "Μύλος του Αχιλλέα" (που παλιά ήταν νερόμυλος). Είναι μια καλή στάση για καφέ, φαγητό ή ξεκούραση δίπλα στις όχθες του Καλαμά. Η βλάστηση είναι και εδώ πυκνή και το τοπίο πολύ όμορφο. Τα τραπέζια του μαγαζιού βρίσκονται ακριβώς δίπλα στο ποτάμι. Η παλιά ρόδα του μύλου υπάρχει ακόμα και γυρίζει κανονικά.

 

[maska_29]

Από τους πολλούς νερόμυλους της περιοχής ενδιαφέρον έχει κι αυτός στον Αγ. Γεώργιο Δολιανών. Παλιό ανακαινισμένο κτίριο με έναν μεγάλο πλάτανο δίπλα. Στο κτίσμα υπάρχει και αλευρόμυλος του 18ου αιώνα. Τους καλοκαιρινούς μήνες μέχρι και το Σεπτέμβρη ο μύλος είναι επισκέψιμος.

 

[maska_29]

Στην περιοχή του ιστορικού Μπουραζανίου, 400μ. από τα ελληνοαλβανικά σύνορα βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης. Εκεί οι πρόποδες του όρους Νεμέρτσικα συναντούν τον Αώο ποταμό, κοντά στη συμβολή του με το Σαραντάπορο. Το όνομα της Μονής προέρχεται από τις μολύβδινες πλάκες που, αντί για κεραμίδια ή πέτρινες πλάκες, σκέπαζαν το καθολικό της παλιότερα.

Το μοναστήρι, κατά την παράδοση, ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Κων/νο Πωγωνάτο, καθώς επέστρεφε από την εκστρατεία του στη Σικελία (671–672 μ.Χ) και αργότερα ανακαινίστηκε από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Παλαιολόγο (1328– 341 μ.Χ.). Στα μετέπειτα χρόνια ανακαινίστηκε από κατοίκους της Πωγωνιανής, οι οποίοι και αγιογράφησαν το καθολικό της, το 1522.

Η Μονή υπήρξε έδρα της αρχιεπισκοπής Πωγωνιανής από τον 12ο έως τον 17ο αιώνα. Από τον 14ο αιώνα λειτουργούσε σχολή χειρογράφων στην οποία ιεροδιδάσκαλοι δίδασκαν χειρογραφία σε μοναχούς και λαϊκούς. Πολλοί λόγιοι και συγγραφείς της εποχής αποφοίτησαν από τη συγκεκριμένη σχολή. Τον Ιούλιο του 1943 η μονή βομβαρδίστηκε από τους Ναζί.

Η Μονή, σήμερα, είναι ενεργό ανδρικό μοναστήρι και γιορτάζει κάθε χρόνο τον δεκαπενταύγουστο.

Κοντά βρίσκεται το χωριό Μολυβδοσκέπαστη, χτισμένο σε πλαγιά του όρους Νεμέρτσικα, πολύ κοντά στην ελληνοαλβανική μεθόριο.
Στο χωριό υπάρχει παρατηρητήριο που είναι ορατά τα σύνορα.

 

[chris7]

Πολύ ωραίο θέμα.
Μια ακόμη φωτογραφία από τη Μολυβδοσκέπαστη.

 

[alma]

Επισκέφτηκα κάποια από αυτά τα μέρη και πραγματικά εντυπωσιάστηκα από την ομορφιά τους,την γαλήνη που εκπέμπουν αλλά και πόσο λίγοι Αθηναίοι τα γνωρίζουν ως ενδιαφέροντες προορισμούς. Στην ιστορία μου έγραψα κάποιες εντυπώσεις...
http://www.travelstories.gr/communi...ες-γιορτινή-ατμόσφαιρα-και-ο-Αλή-Πασάς.50853/