Ανασκαφές πλούσιες σε ευρήματα

[Rosa]

Αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν 'βαμπίρ

Σόφια, Βουλγαρία
Δύο σκελετούς από τον μεσαίωνα ξέθαψαν αρχαιολόγοι στη Βουλγαρία, οι οποίοι ήταν τρυπημένοι στο στέρνο από σιδερένιες ράβδους -μια πρακτική που χρησιμοποιείτο για να μην γίνουν οι νεκροί... βρικόλακες και επιστρέψουν από τον τάφο.

Τα ευρήματα αποτελούν την τελευταία προσθήκη σε μια σειρά παρόμοιων ευρημάτων στη δυτική και κεντρική Ευρώπη τα οποία δείχνουν πόσο σοβαρά έπαιρναν κάποτε οι άνθρωποι τον πανάρχαιο φόβο της απειλής της νεκρανάστασης, συμβάλλοντας έτσι στη δημιουργία των μύθων των βαμπίρ.

Οι δύο σκελετοί οι οποίοι είναι περίπου 800 ετών, ανακαλύφθηκαν κοντά σε ένα μοναστήρι στην πόλη Σοζοπόλ.
«Οι δύο σκελετοί που είχαν μαχαιρωθεί με τις ράβδους δείχνουν μια πρακτική η οποία ήταν κοινή σε ορισμένα βουλγάρικα χωριά ως και την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα», δήλωσε ο διευθυντής του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου στη Σόφια Μποζιντάρ Ντιμιτρόφ.

Σύμφωνα με τις παγανιστικές πεποιθήσεις, οι άνθρωποι που θεωρούνταν κακοί κατά τη διάρκεια της ζωής τους ενδέχεται να γίνονταν βαμπίρ μετά θάνατον αν δεν τους έμπηγαν στο στέρνο έναν σιδερένιο ή ξύλινο πάσσαλο πριν θαφτούν.
Πολλοί πίστευαν, επίσης, ότι εάν τούς κάρφωναν μια ράβδο ή πάσσαλο στο φέρετρο θα τους εμπόδιζαν τους να βγουν τα μεσάνυχτα από τους τάφους τους και να τρομοκρατήσουν τους ζωντανούς.

Όπως αποκαλύπτει ο Ντιμιτρόφ τα «βαμπίρ» ήταν συχνά αριστοκράτες και κληρικοί.
«Το παράξενο είναι ότι ανάμεσά τους δεν υπήρχαν γυναίκες. Δεν φοβούνταν τις μάγισσες» λέει.

Παρόλα αυτά τον περασμένο μήνα ερευνητές ανακάλυψαν αυτό που πιστεύουν ότι είναι η σορός μιας γυναίκας «βαμπίρ» στην Βενετία, θαμμένης με ένα τούβλο σφηνωμένο ανάμεσα στα σαγόνια της για να την αποτρέψουν από το να τραφεί από τα θύματα της πανούκλας που σάρωσε την πόλη τον 16ο αιώνα.
Ο καθηγητής ανθρωπολογίας στο πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, Ματέο Μπορίνι, δήλωσε ότι η ανακάλυψη υποστηρίζει την μεσαιωνική θεώρηση ότι οι βρικόλακες βρίσκονταν πίσω από την εξάπλωση επιδημιών όπως ο Μαύρος Θάνατος.

in.gr - «Βαμπίρ» ανακάλυψαν στη Βουλγαρία αρχαιολόγοι - Ειδήσεις - Κόσμος

 

[Borealis]

Ενα κορίτσι στον τάφο

και καθώς συνεχίζει το φετινό ατέλειωτο καλοκαίρι, σκάβοντας πάντα στο ρήγμα, αυτή τη φορά η εκπληξη ήρθε από τον τάφο ενός μικρού κοριτσιού, το οποίο, φορούσε ούτε λίγο ούτε πολύ 61 βραχιόλια (ναι, εξήντα ένα) και πολλά πολλά ακόμη κοσμήματα. Η Εορδαία μικρή ''πριγκήπισα'' πιθανότατα έζησε για λίγο εκεί στην αρχή της μεγαλης ανατροπής στις πρώτες δρκαετιες του 6ου αι. π.Χ Τις επόμενες μέρες υπόσχομαι να προσπαθήσω να ανεβάσω φωτό.

 

[panpan]

και καθώς συνεχίζει το φετινό ατέλειωτο καλοκαίρι, σκάβοντας πάντα στο ρήγμα, αυτή τη φορά η εκπληξη ήρθε από τον τάφο ενός μικρού κοριτσιού, το οποίο, φορούσε ούτε λίγο ούτε πολύ 61 βραχιόλια (ναι, εξήντα ένα) και πολλά πολλά ακόμη κοσμήματα. Η Εορδαία μικρή ''πριγκήπισα'' πιθανότατα έζησε για λίγο εκεί στην αρχή της μεγαλης ανατροπής στις πρώτες δρκαετιες του 6ου αι. π.Χ Τις επόμενες μέρες υπόσχομαι να προσπαθήσω να ανεβάσω φωτό.

Nαι προσπαθησε pls

 

[Rosa]

Τα 10 σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα του 2012 κατά το Archaeology

«Ίσως η μεγαλύτερη ανακάλυψη του 2012 να είναι ότι βρισκόμαστε ακόμα εδώ» δηλώνουν χαριτολογώντας οι συντάκτες του αμερικανικού περιοδικού «Archaeology» (τεύχος Ιανουαρίου/ Φεβρουαρίου 2013) ως προς το πολυσυζητημένο ημερολόγιο των Μάγια που προφητεύει το τέλος του κόσμου σε λίγες μέρες. Αφορμή για το σχόλιο ήταν ο ετήσιος απολογισμός του περιοδικού για τις δέκα σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις της χρονιάς που σχεδόν πέρασε, ένα πλούσιο σε «σοδειά» έτος, όπως η αποκάλυψη για τις φαρμακευτικές γνώσεις των Νεάντερνταλ ή ο εντοπισμός ενός τεράστιου τελετουργικού πλοίου, μήκους 6 μέτρων, το αρχαιότερο πλοίο που έχει βρεθεί στην Αίγυπτο, καθώς χρονολογείται στο 2950 π.Χ.

Στα σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα της χρονιάς που μας φεύγει εντάσσονται σίγουρα οι εντυπωσιακές μάσκες των Μάγια, οι οποίες χρονολογούνται μεταξύ 350 και 400 μ.Χ. και βρέθηκαν στην πόλη Ελ Ζοτζ στη Γουατεμάλα. Απεικονίζουν τον πλανήτη Ήλιο σε διάφορες φάσεις στον ουρανό, αλλά και πλανήτες όπως η Αφροδίτη, «μια ουράνια συμφωνία», όπως αποκάλεσαν τις αναπαραστάσεις οι αρχαιολόγοι. Οι μάσκες, ύψους περίπου 1,5 μέτρου, διακοσμούσαν έναν ναό στην κορυφή της πυραμίδας Ελ Ντιάμπλο, ήταν βαμμένες με φωτεινό κόκκινο χρώμα και απεικόνιζαν διάφορες θεότητες, μεταξύ των οποίων και τον θεό Ήλιο.

Εξάλλου, μια σειρά αναλύσεων που πραγματοποίησαν δύο ερευνητές από το Καταλανικό Ινστιτούτου Ερευνών και Προηγμένων Σπουδών στην Ισπανία και το βρετανικό Πανεπιστήμιο Γιορκ, οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι οι Νεάντερταλ κατανάλωναν φαρμακευτικά φυτά. Η ερευνητική ομάδα, εξετάζοντας τα χημικά κατάλοιπα που βρέθηκαν στην ασβεστοποιημένη πλάκα των δοντιών πέντε Νεάντερταλ, ηλικίας μεταξύ 50.600 και 47.300 ετών, από το Σπήλαιο Ελ Σιντρόν στην Ισπανία, εντόπισαν μεταξύ των τροφών που είχαν καταναλώσει και τα πικρά στη γεύση χαμομήλι και αχίλλεια. Μια ανακάλυψη που ανοίγει τον δρόμο και για άλλες σημαντικές αποκαλύψεις σχετικά με τη διατροφή ανθρωποειδών, που έζησαν πριν από εκατομμύρια χρόνια.

Ένα οδοντωτό ξύλινο ραβδί από το Σπήλαιο Μπόρντερ στη Νότια Αφρική, ηλικίας 24.000 ετών, περιέχει το αρχαιότερο δηλητήριο. Σ' αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι σύγχρονες χημικές αναλύσεις που εφαρμόστηκαν στο αντικείμενο, γνωστό ήδη από τη δεκαετία του '70, και οι οποίες αποκάλυψαν ίχνη ουσίας από το φυτό Ρίκινο (castor bean), γνωστό για την τοξικότητα των σπόρων του. Το ξύλο μπορεί να χρησιμοποιήθηκε για την προσθήκη δηλητήριου στις αιχμές βελών, ακριβώς όπως κάνουν ακόμα και σήμερα οι ιθαγενείς Σαν, οι οποίοι βάζουν δηλητήριο στα βέλη τους όταν πάνε για κυνήγι.

Μια συγκλονιστική και μακάβρια ανακάλυψη περίμενε τους αρχαιολόγους του Τέμπλο Μαγιόρ, ενός από τους κύριους ναούς των Αζτέκων, εκεί που σήμερα βρίσκεται η Πόλη του Μεξικού: Περισσότερα από 1.000 οστά, μεταξύ των οποίων 45 κρανία και 250 γνάθοι, συγκεντρωμένα γύρω από τον σκελετό γυναίκας, ο μοναδικός που ήταν πλήρης. Πιθανόν πρόκειται για οστά από προηγούμενες ταφές, από όπου απομακρύνθηκαν και θάφτηκαν ξανά με τη γυναίκα. Η ανακάλυψη, ωστόσο, δεν σταματούσε εκεί: Κάτω από μια ηφαιστειακή πλάκα, που χρησιμοποιούσαν για ανθρωποθυσίες, βρέθηκαν άλλα πέντε κρανία διάτρητα, προφανώς για την τοποθέτησή τους σε πασσάλους.

Η ανακάλυψη 75 αρχαίων καρφιών από τις σόλες σανδαλιών σε περιοχή της πόλης Hermeskeil στη νοτιοδυτική Γερμανία, οδήγησαν στην αποκάλυψη ενός ρωμαϊκού στρατοπέδου του 50 π.Χ., εποχή που ο Ιούλιος Καίσαρας πραγματοποιούσε τρεις εκστρατείες κατά των Γαλατών και των ισχυρών ηγετών τους. «Είναι πολύ πιθανόν το στρατόπεδο να χτίστηκε από τις λεγεώνες του Καίσαρα» δηλώνει στο περιοδικό ο διευθυντής των ανασκαφών Σάμπιν Χόρνουνγκ, από το Πανεπιστήμιο Johannes Gutenberg του Μάιντς.

Η χάραξη ενός γυναικείου γενετικού οργάνου στον βράχο του σπηλαίου Αμπρί Καστανέ στη Γαλλία, είναι ένα από τα πρωιμότερα δείγματα βραχογραφίας στην Ευρώπη, ηλικίας περίπου 37.000 ετών. Ο αριθμός αυτός είναι και το ελάχιστο όριο ηλικίας του καλλιτεχνήματος, καθώς σχεδιάστηκε ακριβώς την εποχή που κατέρρευσε η οροφή της σπηλιάς. Ο βράχος στον οποίο εντοπίστηκε η ενδιαφέρουσα απεικόνιση βρίσκεται πάνω από μια επιφάνεια η οποία περιέχει εκατοντάδες αντικείμενα από την εποχή της Ωρινιάκιας πολιτισμικής φάσης, στην οποία εμφανίζονται οι σύγχρονοι άνθρωποι στην Ευρώπη.

Η αρχαιότερη κεραμική μετρήθηκε φέτος και κατασκευάστηκε πριν από 19.000 ώς 20.000 χρόνια. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται οι ερευνητές των αγγείων που εντοπίστηκαν πριν από χρόνια στο σπήλαιο Xianrendong, στην επαρχία Jiangxi, της νοτιοανατολικής Κίνας. Έτσι, η θεωρία ότι η ανακάλυψη των αγγείων για τη συλλογή, την αποθήκευση και το μαγείρεμα τροφών αποτέλεσε μέρος της Νεολιθικής Επανάστασης πριν από περίπου 10.000 χρόνια, θα πρέπει μάλλον να τροποποιηθεί.

Ελάχιστα είναι τα ευρήματα σκόπιμης μουμιοποίησης στην Ευρώπη κι ένα από αυτά ανακαλύφθηκε το 2001 σε μια τοποθεσία της Εποχής του Χαλκού στο Νότιο Γιουίστ, του βρετανικού συμπλέγματος των Εβρίδων. Πρόκειται για ένα ζευγάρι ηλικίας 3.000 ετών, που είχαν όμως ακόμη πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να αποκαλύψουν, καθώς τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα αποτελούνταν από διαφορετικά μέλη άλλων σκελετών, κάποια μάλιστα παλαιότερα από τα άλλα, ένα περίπλοκο αίνιγμα που μένει να λύσουν οι αρχαιολόγοι.

Ένας θησαυρός από χρυσά κοσμήματα και νομίσματα, που ανακαλύφθηκε φέτος το καλοκαίρι μέσα σε λάκκο στην αυλή ενός αρχαίου κτιρίου στην περιοχή Kiryat Gat, στο νότιο Ισραήλ, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα του 2012. Σύμφωνα με τους ειδικούς, χρονολογείται μεταξύ 132 και 135 μ.Χ, την εποχή της εξέγερσης του Bar Kokhba, μια από τις μεγαλύτερες εβραϊκές επαναστάσεις κατά των Ρωμαίων.

Μια φράση του θρυλικού Γάλλου αιγυπτιολόγου Πιέρ Μοντέ στο ημερολόγιο των ανασκαφών του το 1914 σχετικά με ένα «ξύλινο πάτωμα» δίπλα σε τάφο της Πρώτης Δυναστείας (3150-2890 π.Χ.) στο Αμπού Ραουάς (8 χλμ. νότια της Γκίζας), προβλημάτισε τον σύγχρονό του Γιάν Τρίσταντ από το Πανεπιστήμιο Macquarie του Σίδνεϊ. Καθώς γνώριζε ότι κανένας άλλος αρχαιολόγος δεν είχε αναφέρει ποτέ για ξύλινα πατώματα γύρω από τάφους, οδήγησε την ανασκαφική ομάδα του στο ίδιο σημείο του Γάλλου ομολόγου του. Η κατάληξη ήταν να ανακαλυφθεί ένα μεγάλο ξύλινο τελετουργικό πλοίο του 2950 π.Χ., το οποίο είναι και το αρχαιότερο πλοίο που έχει βρεθεί στην Αίγυπτο.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τα 10 σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα του 2012 κατά το Archaeology - Ειδήσεις - Πολιτισμός - in.gr

 

[Rosa]

Οι επιστήμονες αποφαίνονται: ο Ραμσής Γ' δολοφονήθηκε από συνωμότες

Κάιρο, Αίγυπτος
Συνωμότες κρύβονται τελικά πίσω από τη δολοφονία του Φαραώ Ραμσή Γ’, ο οποίος αποχαιρέτησε τα εγκόσμια εξαιτίας μιας βαθιάς μαχαιριάς στον λαιμό, σύμφωνα με νέα ιατροδικαστική ανάλυση που έγινε στην μούμια του.
Το μυστικό ήταν καλά κρυμμένο για αιώνες, καθώς γάζες έκρυβαν τη μαχαιριά στο λαιμό και δεν μπορούσαν να αφαιρεθούν, για να μην γίνει ζημιά στην συντήρηση της μούμιας.
Η αποκάλυψη ίσως βάλει τέλος στη διαμάχη μεταξύ επιστημόνων για το πώς πέθανε ο Ραμσής Γ’, αναφέρει το BBC.
Αρχαία έγγραφα, μεταξύ των οποίων και ο Κανόνας του Τορίνο, ανέφεραν ότι το 1.155 πΧ μέλη του χαρεμιού του Ραμσή Γ' αποπειράθηκαν να τον σκοτώσουν στο πλαισίου πραξικοπήματος.
Ωστόσο, παραμένει ασαφές εάν ο Ραμσής έχασε τη ζωή του στο πραξικόπημα αυτό ή εάν κατάφερε να επιβιώσει, έστω και βραχυπρόθεσμα.
Στον Κανόνα του Τορίνο αναφέρεται ότι έγιναν τέσσερις ξεχωριστές δίκες και ότι αποδόθηκαν τιμωρίες στους ενόχους της συνομωσίας. Μεταξύ όσων τιμωρήθηκαν ήταν η μία από τις δύο γνωστές συζύγους του Φαραώ, η Τίι, και ο γιος της, πρίγκιπας Πενταβέρε, πιθανός διάδοχος του θρόνου.
Σύμφωνα με τον ίδιο πάπυρο, ο Πενταβέρε, ο μόνος από τους πολλούς γιους του Ραμσή Γ’ που επαναστάτησε εναντίον του, ήταν αναμεμειγμένος στην συνομωσία, βρέθηκε ένοχος στη δίκη και έπειτα αυτοκτόνησε.
Αναζητώντας περισσότερα στοιχεία, ο παλαιοπαθολόγος δρ Άλμπερτ Ζινκ και συνάδελφοί του εξέτασαν την μούμια του Ραμσή και μια μη αναγνωρισμένη σορό που είχε ταφεί σε βασιλικό τάφο κοντά στην Κοιλάδα των Βασιλέων και εικάζεται ότι ανήκει στον Πενταβέρε.
Και οι δύο μούμιες φυλάσσονται στο Αιγυπτιακό Μουσείο του Καΐρου, όπου διενεργήθηκαν αξονικές τομογραφίες και τεστ DNA. Η εξέταση της μούμιας του Ραμσή έδειξε ότι ο Φαράω έφερε κόψιμο βάθους επτά ολόκληρων εκατοστών στον λαιμό, λίγο πάνω από τον λάρυγγα, που πιθανότατα έγινε με κοφτερή λεπίδα και προκάλεσε άμεσο θάνατο.
«Μέχρι τώρα είχαν γίνει μόνο ακτινογραφίες της μούμιας και αυτές δεν αποκάλυπταν το παλιό τραύμα. Παλιότερα δεν υπήρχε πρόσβαση σε αξονικό τομογράφο. Είμαστε έκπληκτοι από το εύρημά μας. Ακόμη δεν μπορούμε να είμαστε απολύτως σίγουροι ότι η τομή τον σκότωσε, αλλά πιστεύουμε ότι έτσι έγινε. Θεωρητικά θα μπορούσαν να την έχουμε κάνει οι ταριχευτές, όμως δεν υπάρχει κανένα προηγούμενο για κάτι τέτοιο» λέει ο δρ Ζινκ.
Μάλιστα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν χωμένο μέσα στην πληγή ένα φυλακτό του θεού Ώρου, που πιθανότατα τοποθέτησαν εκεί οι ταριχευτές για να βοηθήσει στην επούλωση μετά θάνατον.
Το γενετικά τεστ αποκάλυψαν ότι η αγνώστων στοιχείων σορός ανήκει σε νεαρό άντρα, οποίος ήταν 18 ετών όταν πέθανε και ήταν εξ αίματος συγγενής του Ραμσή Γ' και πιθανότατα ο γιος του Πενταβέρε.
Newsroom ΔΟΛ

Ο Ραμσής Γ' τελικά δολοφονήθηκε από συνωμότες, αποφαίνονται επιστήμονες - Ειδήσεις - Πολιτισμός - in.gr

 

[galat]

Οι ελληνικές ανασκαφές της τελευταίας 10ετίας σε έντυπη και ηλεκτρονική έκδοση του υπουργείου Πολιτισμού

Ένα πανόραμα του ανασκαφικού έργου των υπηρεσιών του υπουργείου Πολιτισμού κατά την περίοδο 2000-2010, από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη και από τις υποθαλάσσιες έρευνες μέχρι τις σπηλαιολογικές αποστολές περικλείεται στις σελίδες του βιβλίου «2000-2010. Από το ανασκαφικό έργο των Εφορειών Αρχαιοτήτων», που εξέδωσε πριν από λίγες ημέρες η Γενική Γραμματεία Πολιτισμού του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Το πιο ενδιαφέρον μάλλον είναι ότι το σύνολο των κειμένων των Εφορειών του Υπουργείου Πολιτισμού από ολόκληρη την χώρα από το πλούσιο ανασκαφικό τους έργο της περιόδου 2000-2010 με πλήθος φωτογραφιών βρίσκεται στην ιστοσελίδα του ΥΠΠΟ σε μορφή pdf στην δάθεση του κοινού :
2000 - 2010 από το Ανασκαφικό Έργο των Εφορειών Αρχαιοτήτων

 

[galat]

Από το ανασκαφικό έργο των Κυκλάδων της περιόδου 2000-2010

Από το κείμενο της ΚΑ' Εφορείας προϊστορικών και κλασικών αρχαιοτήτων, στην οποία υπάγονται οι Κυκλάδες, παραθέτουμε (σε συνέχεια του προηγούμενου post) ορισμένες ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με το σημαντικό ανασκαφικό έργο στον χώρο των Κυκλάδων της τελευταίας δεκαετίας :

1. Στρόφιλα Άνδρου : Ο οικισμός της Τελικής Νεολιθικής περιόδου.
Η ανασκαφική έρευνα της τελευταίας δεκαετίας έδειξε ότι ο αξιολογότατος οικισμός του Στρόφιλα Άνδρου, που χρονολογείται στην Τελική Νεολιθική εποχή, έχει έκταση 20 στρεμμάτων περίπου, προστατεύεται από ισχυρό τείχος και διαθέτει μεγάλα οικοδομήματα, καθώς και οργανωμένο ιερό. Ιδιαίτερο εύρημα αποτελούν οι εκτεταμένες επίκρουστες ή σκαλιστές βραχογραφίες που κοσμούν το τείχος, το δάπεδο του ιερού και τμήματα του βράχου κατά μήκος του τείχους με παραστάσεις φυσιοκρατικές (ζώα, ψάρια και πάνω από 60 πλοία) και συμβολικές (σπείρες, δακτυλιόσχημα θέματα στο σχήμα των νεολιθικών ειδωλίων). Ο Στρόφιλας, όπως και ο σύγχρονός του μεγάλος οικισμός που επισημάνθηκε στον Άγιο Γεώργιο Φαλατάδου
στην Τήνο, καταδεικνύουν ότι ήδη από την 4η χιλιετία π.X. αναπτύχθηκαν στις βορειοανατολικές Κυκλάδες οργανωμένες κοινωνίες, προδρομικές των πρωτοκυκλαδικών κοινωνιών της 3ης χιλιετίας π.Χ.

2. Σκάρκος Ίου : Πρωτοκυκλαδικός οικισμός
Οι πρόσφατες ανασκαφές ανέδειξαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Σκάρκου Ίου, που αποτελεί το μεγαλύτερο έως σήμερα γνωστό οικισμό της ακμής του πρωτοκυκλαδικού κόσμου (πρώιμη Πρωτοχαλκή ΙΙ περίοδος, μέσα 3ης χιλιετίας π.Χ.). Η έκτασή του είναι περίπου 11 στρέμματα και η κατάσταση διατήρησής του εξαιρετική. Ο οικισμός διαθέτει περικεντρικό πολεοδομικό σχέδιο, σύστημα απορροής των ομβρίων υδάτων και εντυπωσιακά διώροφα κτήρια που διατηρούν τα θυραία ανοίγματα, τις κλίμακες, τα ερμάρια, τις κτιστές κασέλες και σε ορισμένες περιπτώσεις τα πλακόστρωτα δάπεδα των ορόφων

3. Χαλανδριανή Σύρου. Συστάδα τάφων του πρωτοκυκλαδικού νεκροταφείου.
Οι πρόσφατες ανασκαφές σε πρωτοκυκλαδικά νεκροταφεία και άλλες σχετικές θέσεις δίνουν δυνατότητες επανεξέτασης των ταφικών εθίμων της εποχής υπό το φως της σύγχρονης έρευνας. Στη Χαλανδριανή Σύρου ήλθε στο φως νέα συστάδα 32 αδιατάρακτων τάφων του γνωστού νεκροταφείου της πρωτοκυκλαδικής ΙΙ περιόδου και τμήμα κτιστού περιβόλου. Στα κτερίσματα συμπεριλαμβάνονται μαρμάρινα ειδώλια, μια οστέινη σφραγίδα και ε ντυπωσιακά τηγανόσχημα σκεύη με παραστάσεις πλοίων και αστέρων.

4. Άγιος Ανδρέας Σίφνου : Ακρόπολη με μυκηναϊκό τείχος και πόλη των ιστορικών χρόνων.
Με την πρόσφατη ανασκαφική έρευνα στο δασώδη λόφο του Αγίου Ανδρέα Σίφνου ήλθε στο φως το μυκηναϊκό εξωτερικό τείχος, μήκ. 300 μ., έως το ύψος των 3 μ., η τάφρος ανάμεσα στο εξωτερικό και το εσωτερικό τείχος, καθώς και ορθογώνιος πύργος της οχύρωσης. Όσον αφορά στην πόλη των ιστορικών χρόνων, αποκαλύφθηκε ο πυκνός πολεοδομικός ιστός της αρχαϊκής φάσης, οικοδομήματα παλαιότερων φάσεων, καθώς και το ιερό, από το οποίο προήλθαν αξιόλογα κινητά ευρήματα.

5. Υψηλή Άνδρου : Το ιερό και συνοικία της αρχαϊκής φάσης της ακρόπολης.
Στην Υψηλή Άνδρου, που αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους οχυρωμένους οικισμούς της πρώιμης εποχής του Σιδήρου στο Νότιο Αιγαίο, αποκαλύφθηκε πρόσφατα μεγάλο τμήμα του πολεοδομικού ιστού της αρχαϊκής φάσης της ακρόπολης, καθώς και της οχύρωσης
της γεωμετρικής εποχής.

6. Αρχαία Θήρα
Κατά την ανασκαφή τάφου στο νεκροταφείο της αρχαίας Θήρας, στη νο τιο δυτική Σελλάδα αποκαλύφθηκε μαρμάρινη δαιδαλική κόρη υπερφυσικού μεγέθους, ύψ. 2,30 μ. Το μοναδικό αυτό άγαλμα, που είναι ήδη γνωστό ως η κόρη της Θήρας και χρονολογείται κατά τον ανασκαφέα στο β΄ μισό του 7ου αι. π.Χ., ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της αρχαϊκής πλαστικής.

 

[soudianos]

Τάφος του 9ου αιώνα π.Χ αποκαλύφθηκε στο Καβροχώρι


Ένας ακόμη αρχαίος τάφος, που χρονολογείται περίπου στον 9ο αιώνα π.Χ και περιείχε περισσότερα από δέκα αγγεία, αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια εργασιών στη μονάδα του βιολογικού καθαρισμού Καβροχωρίου του δήμου Μαλεβιζίου.
Κατά τη διάνοιξη των τελευταίων τμημάτων των αγωγών για τα δίκτυα της μονάδας, οι εκσκαφείς αποκάλυψαν μικρών διαστάσεων κοιλότητα, η οποία όπως αποδείχτηκε αποτελούσε αρχαίο τάφο. Αμέσως, ο επιβλέπων αρχαιολόγος του έργου Α. Λυριντζής, σταμάτησε τους εκσκαφείς και ειδοποίησε την Αρχαιολογική Υπηρεσία, η αναπληρώτρια διευθύντρια της οποίας Ι. Σερπετσιδάκη μετέβη επιτόπου, όπως επίσης και ο δήμαρχος Μαλεβιζίου Κώστας Μαμουλάκης.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, ο τάφος ανήκει στη Γεωμετρική εποχή και χρονολογείται περίπου στον 9ο αιώνα πΧ. Περιείχε περισσότερα από 10 αγγεία τα οποία είναι των συνήθων τύπων της εποχής. Ανήκει στην κατηγορία των ομαδικών ταφών και πολλά από τα αγγεία περιείχαν οστά νεκρών. Πιο σημαντικά αγγεία ήταν μια τεφροδόχος κάλπη και μια εξαιρετικής τέχνης οινοχόη.
Σε δηλώσεις του, ο δήμαρχος Μαλεβιζίου Κώστας Μαμουλάκης εξέφρασε την ικανοποίησή του για το νέο αρχαιολογικό εύρημα που αναδεικνύει την πλούσια ιστορία του τόπου και πρόσθεσε ότι «με τόσα εργοτάξια στον δήμο Μαλεβιζίου, είναι σχεδόν αναμενόμενη η αποκάλυψη αρχαίων και γι΄ αυτό, σε κάθε μας έργο παρίστανται αρχαιολόγοι που επιβλέπουν τις εργασίες, όπως επιβάλει άλλωστε κι ο αρχαιολογικός νόμος».
Πηγή: ΑΜΠΕ




"Καθημερινή" 2-3-2013

Ο δήμος Μαλεβιζίου είναι δυτικά του δήμου Ηρακλείου

 

[mariath]

"Επιβεβαιώνεται" ο θρύλος της ηλιόπετρας των Βίκινγκ

Πώς κατάφεραν οι Βίκινγκ να φτάσουν στην Αμερική, δεδομένου ότι δεν γνώριζαν τη χρήση της πυξίδας, και δεν έβλεπαν καν τα άστρα στο διαρκές φως του αρκτικού καλοκαιριού; Ίσως τους βοήθησε η θρυλική «ηλιόπετρα», ένας κρύσταλλος που γινόταν φωτεινός ή σκοτεινός ανάλογα με τη θέση του Ήλιου και την κατεύθυνση του πολωμένου φωτός.

Η θεωρία της ηλιόπετρας δείχνει τώρα να επιβεβαιώνεται μετά την ανακάλυψη ενός τέτοιου κρυστάλλου σε βρετανικό πλοίο που ναυάγησε στη Μάγχη το 1592.

Στις περισσότερες περιοχές του κόσμου, οι αρχαίοι ναυτικοί έβρισκαν το δρόμο τους μετρώντας τις θέσεις των ουράνιων σωμάτων με αστρολάβο ή εξάντα. Οι αρχαίοι Κινέζοι, μάλιστα, είχαν εφεύρει την πυξίδα τον 3ο αιώνα π.Χ.

Στην Ευρώπη, όμως, η πυξίδα δεν ήταν γνωστή μέχρι τις αρχές του 14ου αιώνα, πολύ μετά την ακμή των Βίκινγκ, από τον 8ο έως τον 11ο αιώνα μ.Χ. Ούτως ή άλλως, η πυξίδα μάλλον θα ήταν άχρηστη τόσο κοντά στον (μαγνητικό) Βόρειο Πόλο όπου άκμασαν οι Βίκινγκ.

Οι τρομεροί Σκανδιναβοί δεν μπορούσαν καν να χρησιμοποιήσουν τη θέση των άστρων, που εξαφανίζονταν για μήνες το αρκτικό καλοκαίρι, ούτε και τη θέση του Ήλιου, συνήθως κρυμμένου από συννεφιασμένους ουρανούς.

Πώς κατάφεραν τότε να εξαπλωθούν στη Σκανδιναβία, τη Βόρεια Ευρώπη, τα βρετανικά νησιά και τη Βόρειο Αμερική;

Η συνέχεια εδώ

 

[galat]

Προικοσύμφωνο της Σύρου από το 1671

Ένα απίστευτο ντοκουμέντο από τα αρχεία της Νομαρχίας Κυκλάδων, δείγμα του πώς γίνονταν τα προικοσύμφωνα τον 17ο αιώνα:

"Εν έτι 1671 μηνί Ιανουαρίω ημέρα δεκάτη εν Σύρω.

Eν ονόματι της Αγίας Τριάδος και της Κοκκίνης προστάτιδος της νήσου Σύρου Προκοσύμφωνον της πρώτης μας κόρης και της θυγατρός του Κωστάκη και της Σμαράγδας και της μακαρίτισσας της γυναικός μου Πιπινίτσας ήτις θα πάρη νόμιμον σύζυγον τον Ντεμογιαννάκη του Κωνσταντάκη της Πιπινίτσας Πηνελόπης Βαρβαρίτσας.

Και εγώ και η μακαρίτισσα η γυναίκα μου Πιπινίτσα δίδομεν την συγκατάθεσίν μας εις το να πάρη η κόρη μας Κατή, νόμιμον σύζυγον και να τον έχη να τον νέμεται μέρα νύκτα, τον Ντεμογιαννάκη Μανωλάκην του Κωνσταντάκη και της Πιπινίτσας Πηνελόπης Βαρβαρίτσας.

Εν πρώτοις δίδομεν από τα φύλλα της καρδιάς μας την ευχήν να τρισευτυχήσουν και να πολυχρονίσουν.

Δεύτερον δε τέσσαρα εικονίσματα το πρώτον ευς ξύλον δυνατόν και χονδρόν δύο δάκτυλα και τα άλλας εις αχιβάδα.

Τρία υποκάμισα τα δύο μικρά και το ένα μεγάλο, δύο μικρά αποκατινά (εσώβρακα) παστρικά, ατρύπητα και ολόγερα Δύο μισοφόρια ολόγερα και μπουγαδιασμένα.

Ενάμισυ ζευγάρι κάλτσες εως ότου να γίνη ο γάμος έχη καιρόν να πλέξη και την άλλη για να γίνουν δύο ζευγάρια. Ενα φουστάνι από τσίτι ριγωτό, άλλο ένα από σακονέτα της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου.

Ενα μανδύλι του λαγιού και δύο μανδοσαλάμια
Μια φασκιά για τα καλορίζικα
Δύο ζεύγη παπούτσια το ένα μπαλωμένο
Σαράντα πήχες βρακοζώνα και μετά τον θάνατο του παπού μας άλλη τόση
Του γαμβρού μια σκούφια να την φορή βραδιά παρά βραδιά δια να μη του τρυπήση γρήγορα.
Δύο τσουκάλια κάστρινα της καραίτισσας της γιαγιάς μου
Δύο φλιτζάνια του καφέ χωματίνια.
Το αμελέτητο με δύο χέρια νεροπαστρικό και άπιαστο
Τρεις βελόνες της κάλτσας.
Ένα ζάρφι χωματένιο
Ενα στρώμα μπαλωμένο της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου από φύλλα καλαμόφυλλα.
Ενα λύχνο χωματένιο και άλλον έναν από ντενεκέ
Ενα κλειδί
Μια ψυράγγα (χωράφι) ίθα με μιά παλέστρα του γαϊδάρου
Τρία ρεάλια, πέντε παράδες και επτά άσπρα.

Κοντά με όλα αυτά που τους κάμαμεν τους νοικοκυραίους της Σύρου την μίαν κάμαραν του σπιτικού που καθούμαστε και άμα πεθάνω εγώ και ο παππούς της Κατής όλο το σπίτι.

Ακόμη δε και αυτά 2 κόττες ένα πετεινό, είκοσι αυγά, ένα κόσκινο, μία μπιρμπιτσέλια σπητίσια μακαρόνια, και αν προφθάσουμεν θα κάνουμε άλλα τόσα.

Δέκα οκάδες ελιές και πέντε οκάδες χαμάδα, 2 βάζα κάπαρι, δύο ντουζίνες χήνους, σαράντα κοπόνια κρομμύδια όλα αυτά να τα κάμουν θάλασσα να τρών και να πίνουν όλο το οκταήμερο γαμβρός και νύμφη και όλο το συμπεθεριό και οι ποιό κοντά γειτόνοι.

Εις τον γαμβρόν, την Κατή με τα ούλα της.
Ο πενθερός
Κωνσταντάκης της Σμαράγδας
Εν Σύρω τη 10 Ιανουαρίου 1671"

Υ.Γ. Το παραπάνω κείμενο το έλαβα μέσω email οπότε δεν γνωρίζω την πηγή του. Από έρευνα στο διαδίκτυο διαπίστωσα ότι ευρίσκεται αναρτημένο σε πολλά blogs. Η παλαιότερη ανάρτηση ευρίσκεται εδώ (σελίδα 5). Συνοδεύεται από την παρακάτω φωτογραφία, η οποία πάντως δεν φαίνεται να αφορά το συγκεκριμένο προικοσύμφωνο.

​

 

[antzelis]

ολα αυτα που γραψατε και τις φοτογραφιες που ανεβασατε ειναι τελεια εμενα μου αρεσαν πολυ και οι ανασκαφες της βεργινας

 

[harilander]

ολα τα λεφτά το προικοσύμφωνο!