tita
Member
- Μηνύματα
- 732
- Likes
- 223
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
(έκανα 2ο τόπικ, αν έκανα λάθος, ας μου το διορθώσει κπ υπεύθυνος
)
Στο site λοιπόν που κοιτούσα κάθε μέρα και μάλιστα με συχνές επαναλήψεις για να έχω συνεχώς update, βρήκα κάτι που μου φάνηκε καλή περίπτωση. Μία κοπέλα αναζητούσε
κάποιον να μείνει για 4 μήνες (Μάιο-Αύγουστο) στο σπίτι της, στην περιοχή Prenzauer Berg, αλλά θα έπρεπε να επικοινωνήσει μαζί της μέχρι τη Δευτέρα. Η μέρα που ανέβασε την αγγελία στο site ήταν Σάββατο (Μ.Σάββατο για εμάς).
Επειδή δεν είχα πολύ εμπιστοσύνη στα προφορικά γερμανικά μου, της έστειλα mail (αν θυμάμαι καλά δεν είχε βάλει κπ νούμερο τηλεφώνου, οπότε μου ήρθε κουτί) για να τη ρωτήσω περισσότερες πληροφορίες. Της είπα πού εργάζομαι και ότι χρειάζομαι ένα σπίτι για το συγκεκριμένο διάστημα, οπότε κανονίσαμε να περάσω να δω το σπίτι την επόμενη μέρα.
Κυριακή του Πάσχα λοιπόν, μεσημεράκι, παίρνω το S-bahn και πάω σπίτι. Φρόντισα να πάω κανα μισάωρο νωρίτερα, ώστε να δω λίγο τη γειτονιά, και να ελένξω κάποια πράγματα (φασαρία στο δρόμο, μαγαζιά, αρχιτεκτονική και παλαιότητα κτηρίων, πολυκατοικία κλπ). Βρισκόταν πάνω σε κεντρικό δρόμο, αλλά είναι hinterhaus, που σημαίνει είναι το πίσω σπίτι. Το γεγονός ότι ήταν πάνω σε κεντρικό δρόμο, από τη μία ήταν πολύ καλό, διότι θα υπάρχει κίνηση και ταυτόχρονα ήταν πολύ κοντά στη στάση του s-bahn, αλλά από την άλλη περίμενα ότι θα είχε κάπως φασαρία και θα ακουγόταν το τρένο. Επίσης, μπροστά από το σπίτι περνούσε tram, με το οποίο σε 10' είσαι στην Alexanderplatz. Supermarket υπήρχαν τουλάχιστον 4 σε απόσταση 5' από το σπίτι: Aldi, Kaiser's, Edeka και Netto τουλάχιστον. Δλδ κάποια από τα σχετικά φθηνά καταστήματα στη Γερμανία.
Κανά 10' πριν το ραντεβού μας, μπήκα στην πολυκατοικία, η οποία από έξω μου άρεσε πολύ. Είχε χρώμα πορτοκαλο-ροζ και πράσινο γύρω γύρω από κάθε παράθυρο. Με το που ανοίγω την πόρτα όμως, έπαθα ένα πολιτισμικό σοκ. Μου φάνηκε σαν κάποιες από τις πολυκατοικίες της Γαλλίας. Όποιος έχει δει την ταινία "Taken", μου θύμισε την πολυκατοικία που επισκέφθηκε ο Liam Nisson κάτι τύπους για να βρει αυτόν που είχε τη σωστή προφορά. Περνάει την πρώτη είσοδο, βρίσκεται σε μία ενδιάμεση "αυλή" και μετά προχωράει (πώς τα γράφω έτσι τρομάρα μου). Τέλοσπάντων, κάπως έτσι. Προχωρώντας λοιπόν στο hinterhaus, μου συνέβει και ένα παράξενο/αστείο περιστατικό, αλλά θα το γράψω σε επόμενο τόπικ, όπου θέλω να περιγράψω 3 από τα πιο περίεργα περιστατικά που μου έχουν συμβεί εδώ στο Βερολίνο. Ανέβηκα λοιπόν, και προσπάθησα να αφουγκραστώ τον ήχο του κτηρίου. Δλδ τους ήχους που ίσως θα άκουγα τους επόμενους μήνες. Ήθελα να διαπιστώσω κατά πόσο μπορείς να ακούσεις τους γείτονες, αν υπάρχουν τίποτα περίεργοι θόρυβοι από το ίδιο το κτήριο κλπ. Δεν άκουγα σχεδόν τίποτα, εκτός από κάπου στο βάθος, μία ηλεκτρική σκούπα. Η πολυκατοικία από μέσα φαινόταν σχετικά παλιά, όχι και παμπάλαια όμως, και κάπως άρχισα να αποκαρδιώνομαι. Ο κάθε όροφος είχε 3 διαμερίσματα και ενδιάμεσα υπήρχαν και ημιόροφοι στο δεξί σου χέρι με ένα διαμέρισμα ο καθένας. Το διαμέρισμα που αναζητούσα, ήταν στον 4ο.
Χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε μία κοπέλα γύρω στα 25-30. Μπήκα στο σπίτι, και με το που το είδα, το ερωτεύτηκα. Είχε στρωμένο άσπρο χαλί στο πάτωμα, και στο μοναδικό δωμάτιο που υπήρχε, τα έπιπλα ήταν μοντέρνου στυλ, καφέ σκούρο τραπεζάκι και κομοδίνο και το κρεβάτι και ο καναπές σε ψάθινο στυλ. Στη μια πλευρά του δωματίου υπήρχε και μία μεγάλη επίπεδη τηλεόραση που εκείνη την ώρα ήταν "γυρισμένη" και έπεζε ραδιόφωνο. Μου έδειξε τους υπόλοιπους χώρους, ένα μικρό αλλά καθαρό μπάνιο, χωρίς περίεργες μυρωδιές, και μία κουζίνα με καινούρια σχεδόν κουζίνα, ψυγείο, ντουλάπια κλπ. Το σπίτι ήταν ήσυχο, παρόλο που είναι κοντά στο s-bahn, δεν ακούγεται καθόλου, είναι φωτεινό(οι Βερολινέζοι λατρεύουν το φως), καθαρό και δεν μυριζει καθόλου. Αν και καπνίστρια, κάπνιζε στο περβάζι και έτσι το σπίτι δεν μυρίζει καθόλου. Καθήσαμε να μου πει τα του ενοικίου κλπ και να πούμε κπ πράγματα η μία για την άλλη. Αυτή μου είπε ότι θα έφευγε για δουλειά στην Ελβετία και μετά ίσως Ν.Ζηλανδία και αργότερα Αυστραλία (την καϋμένηη....;-Ρ), οπότε μου είπε ότι υπάρχει μία προοπτική να χρειαστεί ΑΝ τυχόν μου έδινε το σπίτι σε εμένα, να μπορούσα να μείνω παραπάνω. Την ίδια μέρα θα έβλεπε και κάποιον άλλο που ενδιαφερόταν, και το βραδυ μου είπε ότι θα μου απαντούσε.
Με το που βγήκα από το σπίτι και πήγα στο τρένο, αμέσως έστειλα στην αδερφή μου για το πόσο τέλειο ήταν το διαμέρισμα και το πόσο ήθελα να μου το δώσει...Περίμενα εναγωνίως μέχρι τις 9μμ και όταν κοίταξα στο ίντερνετ ξανά για την αγγελία, είδα ότι την είχε ήδη βγάλει. Περίμενα εναγωνίως κανα μισάωρο ακόμα και μετά απελπίστηκα: για να έβγαλε την αγγελία και να μην μου απαντά, θα το έχει δώσει αλλού. Κατά τις 11.30 όμως μου έστειλε mail και μου λέει: "αν ακόμα θέλεις το σπίτι, είναι δικό σου". Της απάντησα ΑΜΕΣΩΣ ότι την ευχαριστώ πολύ και κανονίσαμε να βρεθούμε την Τρίτη για να της δώσω την Kaution(την εγγύηση δλδ) , να δει την Haftpflichtversicherung(liability insurance, συγγνώμη, δεν ξέρω πώς λεγεται στα ελληνικά, είναι η ασφάλιση που αν κάνεις κπ ζημιά σε κπ ανθρωπο/καταστημα κλπ, να στο πληρώσει η ασφάλιση) και φυσικά να υπογράψουμε το συμβόλαιο.
Μετά από αυτό, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ευτυχισμένη ένιωθα. Είχα βρει το τέλειο σπίτι, σε μια υπέροχα καλή περιοχή, σε καλή τιμή, επιπλωμένο και μάλιστα η κοπέλα μου άφηνε σχεδόν τα πάντα, καθώς δεν μπορεί να τα πάρει μαζί της. Πράγμα μου σήμαινε ότι δεν χρειαζόταν να επενδύσω καθόλου χρήματα σε έπιπλα, οικοσκευές, πιατικά κλπ...
Την επόμενη που πήγα στη δουλειά, ο Λ. (ο Αλγεριανός), μου είπε ότι έπρεπε να θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό, διότι παρόλο που υπάρχουν αρκετά σπίτια στο Βερολίνο, χρειάζεσαι μέρες για να βρεις αυτό που θέλεις. Ο supervisor μου είπε ότι 363Ε είναι πάνω από το μέσο όρο (~300Ε), αλλά εμένα δεν με πείραζε πολύ. Αρκεί που ήταν όλα καλυμένα και δεν χρειαζόταν άλλα έξοδα. Βέβαια, τον επόμενο μήνα, επειδή η ασφάλεια υγείας βγαίνει σχετικά ακριβή, μου δώσαν αύξηση 100ευρώ, ώστε, όπως λέει, να τα βγάζω πιο εύκολα πέρα. Δεν νομίζω ότι θα υπήρχε πρόβλημα, αλλά φυσικά τα +100Ε δεν μου κάθονται καθόλου άσχημα!
Από ότι μου είπαν και οι άλλοι, η περιοχή είναι πολύ καλή και τον τελευταίο μήνα που είχαμε 3 "καινούριους", βλέπω ότι οι 2 βρήκαν σπίτι στην περιοχή μου, και τουλάχιστον άλλοι 3-4 μένουν ήδη κάπου εδώ κοντά. Ο τελευταίος που ήρθε, ένας από την Ουαλία, ο οποίος σπούδασε στην Αμερική, μας είπε χθες ενθουσιασμένος: "πρώτη φορά ερχομαι σε πόλη και μου δίνουν το πρώτο σπίτι που βρήκα. Στο Ν.Jersey, θα έκανα 1 μήνα για να βρω ένα αντίστοιχο!" (αν και αυτός βρήκε σε άλλη περιοχή, αλλά έκλεισε μόνο για 2 μήνες, για την αρχή).
Σήμερα πάντως που ρωτούσα τον Λ., μου λέει ότι για τα επόμενα χρόνια, έτσι όπως το βλέπει αυτός, η προσφορά σπιτιών θα μένει η ίδια ή και μεγαλύτερη. Ο κόσμος φεύγει προς το Νότο, οπότε υπάρχουν σπίτια. Αυτός τώρα ψάχνει κοντά στο παλιό αεροδρόμιο, που έχει πολλά πλεονεκτήματα: ανοιχτοί χώροι, ήσυχη περιοχή πλέον, δεν υπάρχουν μεγάλα κτήρια κλπ.
Στο σπίτι μπήκα 1/5 (αν και η κοπέλα τελικά λόγω κπ προβληματος με την Ελβετια θα εφευγε 1/6, το συμβολαιο το ειχαμε κλεισει, οποτε και αυτη βρηκε ευκαιρια να παει στη μαμα της, ταξιδια σε φιλους κλπ). Πληροφοριακά: το ενοικιο το πληρωνω εξολοκληρου μέσω e-banking, χωρίς να παιδεύομαι με λογαριασμούς κλπ, το έχω βάλει να γίνεται αυτόματα και ησύχασε το κεφάλι μου.
Α, κάτι που μου έκανε εντύπωση: το κλειδί μου ανοίγει και την εξώπορτα. Πράγμα που με κάνει να αναρωτιέμαι: όλοι έχουν το ίδιο κλειδί; άρα ο οποιοσδήποτε μπορεί να μπει στο σπίτι μου; τόσο ήσυχοι είναι δλδ από θεμα ασφαλειας; Δεν ξέρω...
Για να κλείσω: όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, απολαμβάνω το σπιτάκι μου και τη γειτονιά μου. Το σπιτι συνδιάζει όλα αυτά που είχα ονειρευτεί να έχω στο σπίτι μου: να συνδιάζει το μοντέρνο με το μπαμπού και με την ηρεμία. Και είχε τέτοιο γουστο η κοπέλα πριν 6μήνες που το ανακαίνησε, που τα έχει συνδιάσει όλα αυτά. Είναι μία περιοχή που την προτιμούν άνθρωποι που μόλις έχουν κάνει παιδιά, γιατί είναι ασφαλής, ήσυχη, πρακτική και όμορφη. Και αυτό με κάνει να νιώθω ακόμα καλύτερα! Το σκέφτομαι να ανεβάσω κπ φωτό, αλλά δεν ξέρω αν είναι πολύ καλή ιδέα. Ίσως ανεβάσω καμία από τότε που τους έκανα το "greek evening" και φαίνονται (εκτός από τα φαγητά) και μερικά πράγματα στο σπίτι.
Και κάτι τελευταίο. Για όποιον θέλει να έχει μια ιδέα για τις τιμές, κάνω copy από άλλο post:
Το σπίτι που μένω τώρα είναι περίπου 37τμ (ετσι μου είπε, αν και εμενα μου φαινεται περισσοτερο, ίσως λόγω διαρρύθμισης). Συνολικά πληρώνω 363 τα οποία είναι:
205Ε Kaltmiete (σκετο ενοικιο δλδ-κρύο όπως λένε αυτοί)
47Ε θέρμανση και ζεστό νερό
30Ε ρεύμα
10Ε αέριο
30Ε τηλέφωνο(απεριόριστες κλήσεις εντός Γερμανίας)+ιντερνετ στη Vodafone, με ταχυτητα δεν ξερω ονομαστική, αλλά από rapidshare κατεβαζω με 600
41Ε Nebenkosten, δλδ όλα τα υπόλοιπα. Δεν ξερω λεπτομερειες, αλλά λογικά περιλαμβανει κοινόχρηστα, κάδους ανακύκλωσης κλπ.
(κλασικά, πάλι πόσα δεν έχω γράψει, αλλά είμαι ανοιχτή σε κάθε ερώτηση...)
Σας ευχαριστώ που αντέξατε και διαβάσατε μέχρι εδώ!!!
)Στο site λοιπόν που κοιτούσα κάθε μέρα και μάλιστα με συχνές επαναλήψεις για να έχω συνεχώς update, βρήκα κάτι που μου φάνηκε καλή περίπτωση. Μία κοπέλα αναζητούσε
Επειδή δεν είχα πολύ εμπιστοσύνη στα προφορικά γερμανικά μου, της έστειλα mail (αν θυμάμαι καλά δεν είχε βάλει κπ νούμερο τηλεφώνου, οπότε μου ήρθε κουτί) για να τη ρωτήσω περισσότερες πληροφορίες. Της είπα πού εργάζομαι και ότι χρειάζομαι ένα σπίτι για το συγκεκριμένο διάστημα, οπότε κανονίσαμε να περάσω να δω το σπίτι την επόμενη μέρα.
Κυριακή του Πάσχα λοιπόν, μεσημεράκι, παίρνω το S-bahn και πάω σπίτι. Φρόντισα να πάω κανα μισάωρο νωρίτερα, ώστε να δω λίγο τη γειτονιά, και να ελένξω κάποια πράγματα (φασαρία στο δρόμο, μαγαζιά, αρχιτεκτονική και παλαιότητα κτηρίων, πολυκατοικία κλπ). Βρισκόταν πάνω σε κεντρικό δρόμο, αλλά είναι hinterhaus, που σημαίνει είναι το πίσω σπίτι. Το γεγονός ότι ήταν πάνω σε κεντρικό δρόμο, από τη μία ήταν πολύ καλό, διότι θα υπάρχει κίνηση και ταυτόχρονα ήταν πολύ κοντά στη στάση του s-bahn, αλλά από την άλλη περίμενα ότι θα είχε κάπως φασαρία και θα ακουγόταν το τρένο. Επίσης, μπροστά από το σπίτι περνούσε tram, με το οποίο σε 10' είσαι στην Alexanderplatz. Supermarket υπήρχαν τουλάχιστον 4 σε απόσταση 5' από το σπίτι: Aldi, Kaiser's, Edeka και Netto τουλάχιστον. Δλδ κάποια από τα σχετικά φθηνά καταστήματα στη Γερμανία.
Κανά 10' πριν το ραντεβού μας, μπήκα στην πολυκατοικία, η οποία από έξω μου άρεσε πολύ. Είχε χρώμα πορτοκαλο-ροζ και πράσινο γύρω γύρω από κάθε παράθυρο. Με το που ανοίγω την πόρτα όμως, έπαθα ένα πολιτισμικό σοκ. Μου φάνηκε σαν κάποιες από τις πολυκατοικίες της Γαλλίας. Όποιος έχει δει την ταινία "Taken", μου θύμισε την πολυκατοικία που επισκέφθηκε ο Liam Nisson κάτι τύπους για να βρει αυτόν που είχε τη σωστή προφορά. Περνάει την πρώτη είσοδο, βρίσκεται σε μία ενδιάμεση "αυλή" και μετά προχωράει (πώς τα γράφω έτσι τρομάρα μου). Τέλοσπάντων, κάπως έτσι. Προχωρώντας λοιπόν στο hinterhaus, μου συνέβει και ένα παράξενο/αστείο περιστατικό, αλλά θα το γράψω σε επόμενο τόπικ, όπου θέλω να περιγράψω 3 από τα πιο περίεργα περιστατικά που μου έχουν συμβεί εδώ στο Βερολίνο. Ανέβηκα λοιπόν, και προσπάθησα να αφουγκραστώ τον ήχο του κτηρίου. Δλδ τους ήχους που ίσως θα άκουγα τους επόμενους μήνες. Ήθελα να διαπιστώσω κατά πόσο μπορείς να ακούσεις τους γείτονες, αν υπάρχουν τίποτα περίεργοι θόρυβοι από το ίδιο το κτήριο κλπ. Δεν άκουγα σχεδόν τίποτα, εκτός από κάπου στο βάθος, μία ηλεκτρική σκούπα. Η πολυκατοικία από μέσα φαινόταν σχετικά παλιά, όχι και παμπάλαια όμως, και κάπως άρχισα να αποκαρδιώνομαι. Ο κάθε όροφος είχε 3 διαμερίσματα και ενδιάμεσα υπήρχαν και ημιόροφοι στο δεξί σου χέρι με ένα διαμέρισμα ο καθένας. Το διαμέρισμα που αναζητούσα, ήταν στον 4ο.
Χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε μία κοπέλα γύρω στα 25-30. Μπήκα στο σπίτι, και με το που το είδα, το ερωτεύτηκα. Είχε στρωμένο άσπρο χαλί στο πάτωμα, και στο μοναδικό δωμάτιο που υπήρχε, τα έπιπλα ήταν μοντέρνου στυλ, καφέ σκούρο τραπεζάκι και κομοδίνο και το κρεβάτι και ο καναπές σε ψάθινο στυλ. Στη μια πλευρά του δωματίου υπήρχε και μία μεγάλη επίπεδη τηλεόραση που εκείνη την ώρα ήταν "γυρισμένη" και έπεζε ραδιόφωνο. Μου έδειξε τους υπόλοιπους χώρους, ένα μικρό αλλά καθαρό μπάνιο, χωρίς περίεργες μυρωδιές, και μία κουζίνα με καινούρια σχεδόν κουζίνα, ψυγείο, ντουλάπια κλπ. Το σπίτι ήταν ήσυχο, παρόλο που είναι κοντά στο s-bahn, δεν ακούγεται καθόλου, είναι φωτεινό(οι Βερολινέζοι λατρεύουν το φως), καθαρό και δεν μυριζει καθόλου. Αν και καπνίστρια, κάπνιζε στο περβάζι και έτσι το σπίτι δεν μυρίζει καθόλου. Καθήσαμε να μου πει τα του ενοικίου κλπ και να πούμε κπ πράγματα η μία για την άλλη. Αυτή μου είπε ότι θα έφευγε για δουλειά στην Ελβετία και μετά ίσως Ν.Ζηλανδία και αργότερα Αυστραλία (την καϋμένηη....;-Ρ), οπότε μου είπε ότι υπάρχει μία προοπτική να χρειαστεί ΑΝ τυχόν μου έδινε το σπίτι σε εμένα, να μπορούσα να μείνω παραπάνω. Την ίδια μέρα θα έβλεπε και κάποιον άλλο που ενδιαφερόταν, και το βραδυ μου είπε ότι θα μου απαντούσε.
Με το που βγήκα από το σπίτι και πήγα στο τρένο, αμέσως έστειλα στην αδερφή μου για το πόσο τέλειο ήταν το διαμέρισμα και το πόσο ήθελα να μου το δώσει...Περίμενα εναγωνίως μέχρι τις 9μμ και όταν κοίταξα στο ίντερνετ ξανά για την αγγελία, είδα ότι την είχε ήδη βγάλει. Περίμενα εναγωνίως κανα μισάωρο ακόμα και μετά απελπίστηκα: για να έβγαλε την αγγελία και να μην μου απαντά, θα το έχει δώσει αλλού. Κατά τις 11.30 όμως μου έστειλε mail και μου λέει: "αν ακόμα θέλεις το σπίτι, είναι δικό σου". Της απάντησα ΑΜΕΣΩΣ ότι την ευχαριστώ πολύ και κανονίσαμε να βρεθούμε την Τρίτη για να της δώσω την Kaution(την εγγύηση δλδ) , να δει την Haftpflichtversicherung(liability insurance, συγγνώμη, δεν ξέρω πώς λεγεται στα ελληνικά, είναι η ασφάλιση που αν κάνεις κπ ζημιά σε κπ ανθρωπο/καταστημα κλπ, να στο πληρώσει η ασφάλιση) και φυσικά να υπογράψουμε το συμβόλαιο.
Μετά από αυτό, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ευτυχισμένη ένιωθα. Είχα βρει το τέλειο σπίτι, σε μια υπέροχα καλή περιοχή, σε καλή τιμή, επιπλωμένο και μάλιστα η κοπέλα μου άφηνε σχεδόν τα πάντα, καθώς δεν μπορεί να τα πάρει μαζί της. Πράγμα μου σήμαινε ότι δεν χρειαζόταν να επενδύσω καθόλου χρήματα σε έπιπλα, οικοσκευές, πιατικά κλπ...
Την επόμενη που πήγα στη δουλειά, ο Λ. (ο Αλγεριανός), μου είπε ότι έπρεπε να θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό, διότι παρόλο που υπάρχουν αρκετά σπίτια στο Βερολίνο, χρειάζεσαι μέρες για να βρεις αυτό που θέλεις. Ο supervisor μου είπε ότι 363Ε είναι πάνω από το μέσο όρο (~300Ε), αλλά εμένα δεν με πείραζε πολύ. Αρκεί που ήταν όλα καλυμένα και δεν χρειαζόταν άλλα έξοδα. Βέβαια, τον επόμενο μήνα, επειδή η ασφάλεια υγείας βγαίνει σχετικά ακριβή, μου δώσαν αύξηση 100ευρώ, ώστε, όπως λέει, να τα βγάζω πιο εύκολα πέρα. Δεν νομίζω ότι θα υπήρχε πρόβλημα, αλλά φυσικά τα +100Ε δεν μου κάθονται καθόλου άσχημα!
Από ότι μου είπαν και οι άλλοι, η περιοχή είναι πολύ καλή και τον τελευταίο μήνα που είχαμε 3 "καινούριους", βλέπω ότι οι 2 βρήκαν σπίτι στην περιοχή μου, και τουλάχιστον άλλοι 3-4 μένουν ήδη κάπου εδώ κοντά. Ο τελευταίος που ήρθε, ένας από την Ουαλία, ο οποίος σπούδασε στην Αμερική, μας είπε χθες ενθουσιασμένος: "πρώτη φορά ερχομαι σε πόλη και μου δίνουν το πρώτο σπίτι που βρήκα. Στο Ν.Jersey, θα έκανα 1 μήνα για να βρω ένα αντίστοιχο!" (αν και αυτός βρήκε σε άλλη περιοχή, αλλά έκλεισε μόνο για 2 μήνες, για την αρχή).
Σήμερα πάντως που ρωτούσα τον Λ., μου λέει ότι για τα επόμενα χρόνια, έτσι όπως το βλέπει αυτός, η προσφορά σπιτιών θα μένει η ίδια ή και μεγαλύτερη. Ο κόσμος φεύγει προς το Νότο, οπότε υπάρχουν σπίτια. Αυτός τώρα ψάχνει κοντά στο παλιό αεροδρόμιο, που έχει πολλά πλεονεκτήματα: ανοιχτοί χώροι, ήσυχη περιοχή πλέον, δεν υπάρχουν μεγάλα κτήρια κλπ.
Στο σπίτι μπήκα 1/5 (αν και η κοπέλα τελικά λόγω κπ προβληματος με την Ελβετια θα εφευγε 1/6, το συμβολαιο το ειχαμε κλεισει, οποτε και αυτη βρηκε ευκαιρια να παει στη μαμα της, ταξιδια σε φιλους κλπ). Πληροφοριακά: το ενοικιο το πληρωνω εξολοκληρου μέσω e-banking, χωρίς να παιδεύομαι με λογαριασμούς κλπ, το έχω βάλει να γίνεται αυτόματα και ησύχασε το κεφάλι μου.
Α, κάτι που μου έκανε εντύπωση: το κλειδί μου ανοίγει και την εξώπορτα. Πράγμα που με κάνει να αναρωτιέμαι: όλοι έχουν το ίδιο κλειδί; άρα ο οποιοσδήποτε μπορεί να μπει στο σπίτι μου; τόσο ήσυχοι είναι δλδ από θεμα ασφαλειας; Δεν ξέρω...
Για να κλείσω: όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, απολαμβάνω το σπιτάκι μου και τη γειτονιά μου. Το σπιτι συνδιάζει όλα αυτά που είχα ονειρευτεί να έχω στο σπίτι μου: να συνδιάζει το μοντέρνο με το μπαμπού και με την ηρεμία. Και είχε τέτοιο γουστο η κοπέλα πριν 6μήνες που το ανακαίνησε, που τα έχει συνδιάσει όλα αυτά. Είναι μία περιοχή που την προτιμούν άνθρωποι που μόλις έχουν κάνει παιδιά, γιατί είναι ασφαλής, ήσυχη, πρακτική και όμορφη. Και αυτό με κάνει να νιώθω ακόμα καλύτερα! Το σκέφτομαι να ανεβάσω κπ φωτό, αλλά δεν ξέρω αν είναι πολύ καλή ιδέα. Ίσως ανεβάσω καμία από τότε που τους έκανα το "greek evening" και φαίνονται (εκτός από τα φαγητά) και μερικά πράγματα στο σπίτι.
Και κάτι τελευταίο. Για όποιον θέλει να έχει μια ιδέα για τις τιμές, κάνω copy από άλλο post:
Το σπίτι που μένω τώρα είναι περίπου 37τμ (ετσι μου είπε, αν και εμενα μου φαινεται περισσοτερο, ίσως λόγω διαρρύθμισης). Συνολικά πληρώνω 363 τα οποία είναι:
205Ε Kaltmiete (σκετο ενοικιο δλδ-κρύο όπως λένε αυτοί)
47Ε θέρμανση και ζεστό νερό
30Ε ρεύμα
10Ε αέριο
30Ε τηλέφωνο(απεριόριστες κλήσεις εντός Γερμανίας)+ιντερνετ στη Vodafone, με ταχυτητα δεν ξερω ονομαστική, αλλά από rapidshare κατεβαζω με 600
41Ε Nebenkosten, δλδ όλα τα υπόλοιπα. Δεν ξερω λεπτομερειες, αλλά λογικά περιλαμβανει κοινόχρηστα, κάδους ανακύκλωσης κλπ.
(κλασικά, πάλι πόσα δεν έχω γράψει, αλλά είμαι ανοιχτή σε κάθε ερώτηση...)
Σας ευχαριστώ που αντέξατε και διαβάσατε μέχρι εδώ!!!
