interted
Member
- Μηνύματα
- 1.355
- Likes
- 8.200
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ράφτινγκ στον Ουρουμπάμπα
Νούμερο 3: Ένα κατακόρυφο ταξίδι
Στην είσοδο του Αγ. Πέτρου, δίπλα από μια ηλικιωμένη επαίτισσα βρίσκεται η ταμπέλα: "Ο πύργος είναι επισκέψιμος μετά τις 10:00". Στήνομαι κι εγώ λοιπόν στο προθάλαμο από τις 9:45, περιμένοντας κάποιον να σηκώσει την κορδέλα για μια στενή σκάλα η οποία φαίνεται να οδηγεί στον πύργο. Μάταια όμως, καθώς το μόνο που καταφέρνω είναι να με ρωτήσει η ζητιάνα 20 φορές αν έχω ψιλά και ο κόσμος που περνάει να αναρωτιέται τι παίζει με την σκάλα.
Τελικά κάνοντας μερικές γύρες στο εσωτερικό εντοπίζω ένα γραφείο όπου ένας καλός άνθρωπος θα μου λύσει κάθε απορία: δίνοντας 3 ευρώ, αποκτώ πρόσβαση στην πίσω πόρτα όπου βρίσκεται η βάση μιας σπειροειδούς σκάλας. Αυτή είναι η αρχή μια κατακόρυφης πορείας 544 σκαλιών που διασχίζει τα διάφορα μέρη του πύργου: το κωδωνοστάσιο με το γραφείο που κάποτε βρισκόταν ο άνθρωπος και το σφυρί του, τα ρολόγια και τον περίτεχνο μηχανισμό που τα κινεί κτλ.. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνω τόσο πιο πολλοί οι ιστοί που συσσωρεύονται πάνω μου διαταράσσοντας την ησυχία των μονίμων κατοίκων του πύργου. Το τελευταίο κομμάτι είναι μέσα από τον χάλκινο πύργο όπου τα πράγματα έχουν στενέψει αισθητά, για να καταλήξω στην κορυφή όπου μερικά μικρά ανοίγματα επιτρέπουν την θέα στο απέναντι δημαρχείο (φωτό), την λίμνη έως και τις τεράστιες πλατφόρμες του λιμανιού στο βάθος. Και το ταξίδι ξεκινάει πάλι προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Στην είσοδο του Αγ. Πέτρου, δίπλα από μια ηλικιωμένη επαίτισσα βρίσκεται η ταμπέλα: "Ο πύργος είναι επισκέψιμος μετά τις 10:00". Στήνομαι κι εγώ λοιπόν στο προθάλαμο από τις 9:45, περιμένοντας κάποιον να σηκώσει την κορδέλα για μια στενή σκάλα η οποία φαίνεται να οδηγεί στον πύργο. Μάταια όμως, καθώς το μόνο που καταφέρνω είναι να με ρωτήσει η ζητιάνα 20 φορές αν έχω ψιλά και ο κόσμος που περνάει να αναρωτιέται τι παίζει με την σκάλα.
Τελικά κάνοντας μερικές γύρες στο εσωτερικό εντοπίζω ένα γραφείο όπου ένας καλός άνθρωπος θα μου λύσει κάθε απορία: δίνοντας 3 ευρώ, αποκτώ πρόσβαση στην πίσω πόρτα όπου βρίσκεται η βάση μιας σπειροειδούς σκάλας. Αυτή είναι η αρχή μια κατακόρυφης πορείας 544 σκαλιών που διασχίζει τα διάφορα μέρη του πύργου: το κωδωνοστάσιο με το γραφείο που κάποτε βρισκόταν ο άνθρωπος και το σφυρί του, τα ρολόγια και τον περίτεχνο μηχανισμό που τα κινεί κτλ.. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνω τόσο πιο πολλοί οι ιστοί που συσσωρεύονται πάνω μου διαταράσσοντας την ησυχία των μονίμων κατοίκων του πύργου. Το τελευταίο κομμάτι είναι μέσα από τον χάλκινο πύργο όπου τα πράγματα έχουν στενέψει αισθητά, για να καταλήξω στην κορυφή όπου μερικά μικρά ανοίγματα επιτρέπουν την θέα στο απέναντι δημαρχείο (φωτό), την λίμνη έως και τις τεράστιες πλατφόρμες του λιμανιού στο βάθος. Και το ταξίδι ξεκινάει πάλι προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Last edited: