Αθήνα vs επαρχία.

[KIKI]

Δεν σε κατάλαβα; Γιατί ένα παιδί που του αρέσει και έχει όνειρα να σπουδάσει μια τέχνη, μια επιστήμη, μι δεξιότητα ή να ασχοληθεί επαγγελματικά με κάποιο άθλημα θα αισθάνεται ξένο όπου και να πάει; Και σε ποιο χωριό και πως ένα παιδάκι θα βρει σοβαρή ψυχολογική υποστήριξη;

Μαλλον εχεις χάσει τα νέα δεδομένα της επαρχίας.
Το κοριτσάκι του αβαταρ ειναι πλεον 14χρονη έφηβη.
Το πρόγραμμα που εχει ειναι τόσο βαρύ και κουραστικό( που δεν με βρίσκει σύμφωνη αλλά αυτό ειναι άλλη ιστορία άσχετη με το τόπικ.)
Αγγλικά ,Ισπανικά ,Γαλλικά στα δυο πρώτα δίνει για το πρωτο διπλωμα σε λίγους μήνες.
Γυμναστικη τυπου ζούμπα και κατι άλλα της εκάστοτε μόδας.
Χορωδία , θεατρικά .Ενα μιουζικαλ που παιζει εχει κάνει παραστασεις σε πολλά μερη της Ελλαδας και στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά.
Αγώνες ιστιοπλοίας σε πολλά μερη .Συν μίνι μαραθωνιους σε διάφορες πόλεις της Πελοποννησου.
Σαν γκρούπι γιαγιά την ακολουθώ ,με εχουν φάει τα δρομολόγια!
Πιθανόν ξεχνάω και κάποιες άλλες ασχολίες.
Αλλά τουλάχιστον το Καλοκαίρι κανει 100 μπάνια , συνανταει τους φίλους της τακτικά και κυκλοφορουν στα στέκια τους εύκολα και γρήγορα λογω μικρων αποστάσεων.
Και δεν ειναι η εξαίρεση είναι ο κανόνας πλεον για τα περισσοτερα παιδιά.

Οσο για ψυχολογική υποστήριξη και απο αυτό εχει στις επαρχίες. Στη Σπαρτη έχει κάμποσους ψυχολόγους (εκεί λέω στους γονείς της να πάνε!) και καλή παιδοψυχολόγο που ελπίζω να μην χρειαστει στην Ελενίτσα γιατί με τόσα που ασχολιεται συν τα 20αρια που εχει στο σχολείο τη βλέπω να καίει φλάντζες στο μέλλον.Χιουμοράκι κάνω αλλά κατι μου λεει οτι πολλά παιδια θα καούν,μακάρι να πέσω εξω.

 

[tripakias]

Το πρόγραμμα που εχει ειναι τόσο βαρύ και κουραστικό που δεν με βρίσκει σύμφωνη αλλά αυτό ειναι άλλη ιστορία.

Η Ελενίτσα σας είναι σε ηλικία και θέση να καταλάβει και να εκφράσει από μόνη της αν το πρόγραμμα είναι βαρύ ή όχι. Δεν θέλω να κάνω τον σύμβουλο γονέων, ούτε το δικαίωμα έχω ούτε την ειδικότητα, αλλά μου φαίνεται αδιανόητο σήμερα να εξαναγκάζεται ένα παιδί σε σπουδές και δραστηριότητες που επιβαρύνουν την υγεία, το εξαντλούν και δεν το γεμίζουν. Και να μην σταματάει χθες ό,τι δεν του αρέσει.

Προσωπικά ο στόχος στην ανατροφή των παιδιών μου είναι να είναι ευτυχισμένα και να σέβονται καθετί που υπάρχει στη γη. Αδιαφορώ για το εάν θα είναι πρώτα ή τελευταία κι έχω δουλέψει με τον εαυτό μου για να αποβάλω κάθε είδους υπερηφάνεια με τις επιτυχίες τους ή στεναχώριας/ντροπής με τις αποτυχίες τους. Και οι επιτυχίες και οι αποτυχίες είναι δικές τους και πρέπει να μάθουν να εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες που πηγάζουν από αυτές απολαμβάνοντας τα εύσημα ή αναλαμβάνοντας τις συνέπειες αντίστοιχα.

Δεν με ενδιαφέρει αν θα είναι πρώτοι ή τελευταίοι. Στην πραγματικότητα δεν κατατάσσω τους ανθρώπους. Η αξία του καθενός μας είναι αποτέλεσμα αμέτρητων συνιστωσών που μεταβάλλονται διαρκώς.

Δεν καταλαβαίνω δηλαδή γιατί π.χ. ένα παιδάκι που δεν είναι καλό και δεν αγαπάει τα αγγλικά οι γονείς του επιμένουν να το πιέζουν να τα μάθει με τη μέθοδο που έχουν επιλέξει αυτοί, αποκαλώντας το κιόλας παράλληλα στουρνάρι και εκβιάζοντας το πως αν δεν μάθει θα γίνει τσομπάνος. Η λύση δηλαδή είναι να κάνεις το παιδί σου να ντρέπεται;

Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος βρίσκει τρόπο να επιβιώσει και δεν παραιτείται ποτέ από τη ζωή. Κι αν για την Ελλάδα κάποια προσόντα όπως συγκεκριμένες γνώσεις και δεξιότητες μοιάζουν σχεδόν απαραίτητα για να φτιάξει κάποιος μία ευτυχισμένη ζωή, υπάρχουν άλλες χώρες που μπορούν να σε αγκαλιάσουν και να σε βοηθήσουν να εκφράσεις τα ταλέντα σου και τις δεξιότητες σου και να ζήσεις όμορφα. Αντί να σπαταλάμε χρήματα, χρόνο και ψυχικά αποθέματα για να κάνουμε τα παιδιά μας αυτό που εμείς θέλουμε, νομίζω πως είναι προτιμότερο να τα δώσουμε απλώς 2 φτερά και να τα αφήσουμε να πετάξουν.

 

[paefstra]

Μαλλον εχεις χάσει τα νέα δεδομένα της επαρχίας.
Το κοριτσάκι της φωτογραφιας του αβαταρ ειναι πλεον 14χρονη έφηβη.
Το πρόγραμμα που εχει ειναι τόσο βαρύ και κουραστικό που δεν με βρίσκει σύμφωνη αλλά αυτό ειναι άλλη ιστορία. Αγγλικά ,Ισπανικά ,Γαλλικά στα δυο πρώτα δίνει για το πρωτο διπλωμα σε λίγους μήνες.
Γυμναστικη τυπου ζούμπα και κατι άλλα της εκάστοτε μόδας.
Χορωδία , θεατρικά .Ενα μιουζικαλ που παιζει εχει κάνει παραστασεις σε πολλά μερη της Ελλαδας και στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά.
Αγώνες ιστιοπλοίας σε πολλά μερη .Συν μίνι μαραθωνιους σε διάφορες πόλεις της Πελοποννησου.
Σαν γκρούπι γιαγιά την ακολουθώ ,με εχουν φάει τα δρομολόγια!
Πιθανόν ξεχνάω και κάποιες άλλες ασχολίες.
Αλλά τουλάχιστον το Καλοκαίρι κανει 100 μπάνια , συνανταει τους φίλους της τακτικά και κυκλοφορουν στα στέκια τους εύκολα και γρήγορα λογω μικρων αποστάσεων.
Και δεν ειναι η εξαίρεση είναι ο κανόνας πλεον για τα περισσοτερα παιδιά.

Οσο για ψυχολογική υποστήριξη και απο αυτό εχει. Στη Σπαρτη έχει κάμποσους ψυχολόγους (εκεί λέω στους γονείς της να πάνε!) και καλή παιδοψυχολόγο που ελπίζω να μην χρειαστει στην Ελενίτσα γιατί με τόσα που ασχολιεται συν τα 20αρια που εχει στο σχολείο τη βλέπω να καίει φλάντζες στο μέλλον.

Στα 14 συνηθως χρειαζεται θεραπεια οικογενειας, οχι μονο παιδιου.
Οποτε προσοχη τι προτεινετε γιατι ανοιγουν οι ασκοι του Αιολου

 

[Sassenach77]

Eγω δεν συμφωνω με αυτον τον αφορισμο

Μπορείς να το βαφτίσεις όπως θέλεις αυτό που είπα. Δεν θα σου χαλάσω χατίρι. Η ελληνική κοινωνία όμως δεν θα γίνει λιγότερο συντηρητική έτσι....

Θεσσαλονικη

Δεν καταλαβαίνω γιατί μου μιλάς για τη Θεσσαλονίκη σαν να είπα ότι είναι προοδευτική κοινωνία. Ουτε καν αναφέρθηκα σε αυτή. Ζω 29 χρόνια στο Σαλονισταν και ξερω πολύ καλά τι είναι, το βιώνω καθημερινά. Δεν χρειάζεται να ανατρέξω στη λογοτεχνία. Η επίδειξη γνώσεων δεν με αγγίζει.

Αν νομίζεις όμως ότι εσύ που ζεις στην Αθήνα έχεις περισσότερες ευκαιρίες να ξεφύγεις απο "το τι θα πουν οι άλλοι" όταν η πρώτη σου έγνοια είναι αυτό ακριβώς, δλδ τι θα πουν οι άλλοι, τότε μάλλον κάτι λάθος έχεις στο μυαλό σου.

Κατά τ άλλα ανοίγουμε ένα war Αθήνα vs Θεσσαλονίκη και ξεκατινιαζομαστε

 

[paefstra]

Η Ελενίτσα σας είναι σε ηλικία και θέση να καταλάβει και να εκφράσει από μόνη της αν το πρόγραμμα είναι βαρύ ή όχι. Δεν θέλω να κάνω τον σύμβουλο γονέων, ούτε το δικαίωμα έχω ούτε την ειδικότητα, αλλά μου φαίνεται αδιανόητο σήμερα να εξαναγκάζεται ένα παιδί σε σπουδές και δραστηριότητες που επιβαρύνουν την υγεία, το εξαντλούν και δεν το γεμίζουν. Και να μην σταματάει χθες ό,τι δεν του αρέσει.

Οντας στη δουλεια με τα παιδια εδω και δεκαετιες, δεν υπαρχει εξαναγκασμος. Στη συσταση "κοψτε κατι" η απαντηση των γονιων ειναι "Μα αφου θελει".
Το ιδιο λεει και το παιδι. "αφου θελω".

Παντως η απωλεια της παιδικοτητας και η νεοφιλελευθερου μοντελου επενδυση και εξαργυρωση του χρονου της παιδικης ηλικιας λες και ειναι αλογα κουρσας ειναι φαινομενο πολεων και χωριων της χωρας μας καθως και αλλων ασιατικων χωρων και οχι τοπικο χαρακτηριστικο. Στα χωρια της ΚΙνας και της Νοτιας Κορεας απαντωνται παρομοια προτυπα συμπεριφορας.

 

[Sassenach77]

Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος βρίσκει τρόπο να επιβιώσει και δεν παραιτείται ποτέ από τη ζωή

Μπερδεύεις την ευτυχία με την αυτάρκεια. Ξέρω πολλούς που άλλαξαν χώρα και περιμένουν το τσεκ του μπαμπά.
Δεν είναι λύση να φύγουμε όλοι απο την Ελλάδα.

Στα απο πάνω που γράφεις στο ίδιο μηνυμα, συμφωνώ.

 

[tripakias]

Μπερδεύεις την ευτυχία με την αυτάρκεια. Ξέρω πολλούς που άλλαξαν χώρα και περιμένουν το τσεκ του μπαμπά.
Δεν είναι λύση να φύγουμε όλοι απο την Ελλάδα.

Δεν εννοώ μόνο βιολογική επιβίωση αλλά κάθε είδους, συναισθηματικής συμπεριλαμβανομένης.

Συμφωνώ δεν είναι λύση να φύγουμε ολοι από την Ελλάδα, ούτε είναι λύση όμως να μείνουμε όλοι με το στανιό σε αυτήν, λες και δεν υπάρχουν διέξοδοι.

 

[Sassenach77]

Δεν εννοώ μόνο βιολογική επιβίωση αλλά κάθε είδους, συναισθηματικής συμπεριλαμβανομένης.

Πάνω απ όλα! Χωρίς ισορροπημένο ψυχισμό δεν μπορείς να κάνεις και πολλά

Συμφωνώ δεν είναι λύση να φύγουμε ολοι από την Ελλάδα, ούτε είναι λύση όμως να μείνουμε όλοι με το στανιό σε αυτήν, λες και δεν υπάρχουν διέξοδοι.

Ε ναι με το στανιο δεν καταφέρνεις τίποτα. Διεξοδοι υπάρχουν, αλλά θα ξεβολευτουν πολλοί...

 

[tripakias]

Οντας στη δουλεια με τα παιδια εδω και δεκαετιες, δεν υπαρχει εξαναγκασμος. Στη συσταση "κοψτε κατι" η απαντηση των γονιων ειναι "Μα αφου θελει".
Το ιδιο λεει και το παιδι. "αφου θελω".

Ματαιοδοξίες. Τέλος πάντων επειδή αν πω παραπάνω θα πέσουν να με φάνε αυταρεσκοι γονείς που προβάλλουν τις κομπλεξικες τους φιλοδοξίες στα παιδιά τους, θα ευχηθώ απλά καλές γιορτές με χρόνο και χώρο για τα παιδιά.

Αναγνωρίζω πως πρόκειται για παγκόσμιο φαινόμενο. Και σε άλλες χώρες υπάρχει φυσικά και στη Γαλλία έως ένα βαθμό. Ωστόσο στις ασιατικές χώρες τα παιδιά εκπαιδεύονται από μικρά στην πειθαρχία και φαίνεται η στέρηση να δίνει καρπούς. Στην Ελλάδα μένει μόνο η πίεση και το άγχος στους περισσότερους. Κάτι κάνουμε λάθος. Από την άλλη τα αμερικανακια και τα αγγλακια, που είναι λίγο πουτσα τους όλα, διαπρέπουν.

Υπάρχει τρόπος δηλαδή να πετύχεις και χωρίς ασφυκτική πίεση.

 

[paefstra]

Αν νομίζεις όμως ότι εσύ που ζεις στην Αθήνα έχεις περισσότερες ευκαιρίες να ξεφύγεις απο "το τι θα πουν οι άλλοι" όταν η πρώτη σου έγνοια είναι αυτό ακριβώς, δλδ τι θα πουν οι άλλοι, τότε μάλλον κάτι λάθος έχεις στο μυαλό σου.

Παρντον;

. Από την άλλη τα αμερικανακια και τα αγγλακια, που είναι λίγο πουτσα τους όλα, διαπρέπουν.

Υπάρχει τρόπος δηλαδή να πετύχεις και χωρίς ασφυκτική πίεση.

Κι αυτο ειναι αφορισμος. Δεν διαπρεπουν αν ερχονται απο χαμηλα κοινωνικα στρωματα.
Τεραστια συζητηση, αστην χριστουγεννιατικα, δεν ειναι για τετοια.

 

[KIKI]

Οντας στη δουλεια με τα παιδια εδω και δεκαετιες, δεν υπαρχει εξαναγκασμος. Στη συσταση "κοψτε κατι" η απαντηση των γονιων ειναι "Μα αφου θελει".
Το ιδιο λεει και το παιδι. "αφου θελω".

Παντως η απωλεια της παιδικοτητας και η νεοφιλελευθερου μοντελου επενδυση και εξαργυρωση του χρονου της παιδικης ηλικιας λες και ειναι αλογα κουρσας ειναι φαινομενο πολεων και χωριων της χωρας μας καθως και αλλων ασιατικων χωρων και οχι τοπικο χαρακτηριστικο. Στα χωρια της ΚΙνας και της Νοτιας Κορεας απαντωνται παρομοια προτυπα συμπεριφορας.

Τα ειπες όλα σε δύο παραγραφους!
Ετσι ακριβώς συμβαινει .
Και αφου μιλάμε για την Ελενίτσα η απάντηση της ειναι οτι όλα αυτά τα θέλει και τα ζηταει απο τους γονεις .Ετσι κάνουν τα περισσοτερα , το ένα μιμείται το άλλο.Ευτυχως οι γονείς βάζουν φρένο στις απαιτήσεις της κάθε λιγο και λιγάκι.
Οταν την ρωτάω γιατι τελειωσε την πρωτη Γυμνασίου με εικοσι σε όλα τα μαθήματα μου απαντάει "γιατι μπορώ."
Ξεφύγαμε απο το τόπικ αλλά ο τριπακιας εγραψε οτι τα παιδιά στην επαρχια δεν εχουν ίδιες ευκαιρίες
απάντησα οτι άλλαξαν πλεον τα πράγματα.

Οσο για το οτι χρειάζονται ψυχολόγο οι γονείς ειναι το μαύρο χιουμορ μου που στο γραπτό λόγο σε ανθρωπους που δεν με γνωρίζουν δεν γίνεται αντιληπτό και το κατανοώ.
Θα αρχίσω να βάζω ανάλογες φατσούλες (smileys) !

 

[KIKI]

Η Ελενίτσα σας είναι σε ηλικία και θέση να καταλάβει και να εκφράσει από μόνη της αν το πρόγραμμα είναι βαρύ ή όχι. Δεν θέλω να κάνω τον σύμβουλο γονέων, ούτε το δικαίωμα έχω ούτε την ειδικότητα, αλλά μου φαίνεται αδιανόητο σήμερα να εξαναγκάζεται ένα παιδί σε σπουδές και δραστηριότητες που επιβαρύνουν την υγεία, το εξαντλούν και δεν το γεμίζουν. Και να μην σταματάει χθες ό,τι δεν του αρέσει.

Προσωπικά ο στόχος στην ανατροφή των παιδιών μου είναι να είναι ευτυχισμένα και να σέβονται καθετί που υπάρχει στη γη. Αδιαφορώ για το εάν θα είναι πρώτα ή τελευταία κι έχω δουλέψει με τον εαυτό μου για να αποβάλω κάθε είδους υπερηφάνεια με τις επιτυχίες τους ή στεναχώριας/ντροπής με τις αποτυχίες τους. Και οι επιτυχίες και οι αποτυχίες είναι δικές τους και πρέπει να μάθουν να εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες που πηγάζουν από αυτές απολαμβάνοντας τα εύσημα ή αναλαμβάνοντας τις συνέπειες αντίστοιχα.

Δεν με ενδιαφέρει αν θα είναι πρώτοι ή τελευταίοι. Στην πραγματικότητα δεν κατατάσσω τους ανθρώπους. Η αξία του καθενός μας είναι αποτέλεσμα αμέτρητων συνιστωσών που μεταβάλλονται διαρκώς.

Δεν καταλαβαίνω δηλαδή γιατί π.χ. ένα παιδάκι που δεν είναι καλό και δεν αγαπάει τα αγγλικά οι γονείς του επιμένουν να το πιέζουν να τα μάθει με τη μέθοδο που έχουν επιλέξει αυτοί, αποκαλώντας το κιόλας παράλληλα στουρνάρι και εκβιάζοντας το πως αν δεν μάθει θα γίνει τσομπάνος. Η λύση δηλαδή είναι να κάνεις το παιδί σου να ντρέπεται;

Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος βρίσκει τρόπο να επιβιώσει και δεν παραιτείται ποτέ από τη ζωή. Κι αν για την Ελλάδα κάποια προσόντα όπως συγκεκριμένες γνώσεις και δεξιότητες μοιάζουν σχεδόν απαραίτητα για να φτιάξει κάποιος μία ευτυχισμένη ζωή, υπάρχουν άλλες χώρες που μπορούν να σε αγκαλιάσουν και να σε βοηθήσουν να εκφράσεις τα ταλέντα σου και τις δεξιότητες σου και να ζήσεις όμορφα. Αντί να σπαταλάμε χρήματα, χρόνο και ψυχικά αποθέματα για να κάνουμε τα παιδιά μας αυτό που εμείς θέλουμε, νομίζω πως είναι προτιμότερο να τα δώσουμε απλώς 2 φτερά και να τα αφήσουμε να πετάξουν.

Ναι σε όλα . Ετσι μεγάλωσα τον μονογενή και μια χαρά τύπος βγήκε.
Οπότε αυτή η μέθοδος εχει αποτελέσματα.

Οσο για την εγγόνα απάντησα στο ποστ 479. Ειναι ειδικό μοντελάκι η μικρή ,άλλαξαν και οι καιροί αστα βράστα.Η πλειοψηφια των παιδιών πλεον στη χώρα μας ετσι πορεύεται.