Έτυχε να επισκεφθώ την Κάρπαθο και πραγματικά μου έκανε εντύπωση η τόσο θεσμοθετημένη μητριαρχια. Μάλιστα μέχρι πριν μερικές δεκαετίες ή πρωτοτοκη κόρη έπαιρνε την περιουσία και οι υπόλοιποι τίποτα. Και στη Ρόδο που έζησα κάποιους μήνες ως φαντάρος (και την έχω επισκεφτεί και αρκετά λόγω φίλης μου που παντρεύτηκε Ροδίτη), είδα ότι γενικά οι γυναίκες δεν έχουν κανένα θέμα σέ οποιαδήποτε δραστηριότητα τους και παραδοσιακά ήταν οι "κουμανταδορισσες". Πάντως η φιλη μου αυτή μου ανέφερε ότι και στη Ρόδο ακόμα ο εγκλιματισμος της όντας Αθηναία δεν ήταν εύκολος τους πρώτες μηνες. Τα σόγια και το τί θα πει ο κόσμος (χώρια το κουτσομπολιό και ή έντονη παραδοπιστια- "αρχοντοχωριατοσυνη") υπάρχει ως ένα βαθμό στα χωριά της Ρόδου (μένει εκτός πόλης). Πάντως στην πόλη της Ρόδου τα πράγματα είναι σαφέστερα διαφορετικά και πιο "ανοιχτά". Και εννοείται η φίλη μου ζει πια πολύ ευτυχισμένη στο νησί
Σε χωριό μένω και εγώ και δεν αντιλέγω! Ο "ξένος" είναι πάντα θέμα συζήτησης όταν καταφθάνει (ειδικά αν παντρευτεί κάποιον ντόπιο- μας πήρε "ξένη" τον γαμπρό;;; -δεν έχει και σπίτι;;; ) Σημ. Εννοείται πως κάνω πλάκα ..
Σε όλες τις κοινωνίες υπάρχει ενδιαφέρον για το νέο. Τουλάχιστον μέχρι να αφομοιωθεί στην κοινότητα. Πάντως είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που ξέρω που δεν κατάφεραν να ενσωματωθούν στα παράξενα της Ροδιτικης κοινωνίας. Υπομονή θέλει απ' όλους και ευελιξία ,το παράδειγμα της φιλης σας το αποδεικνύει άλλωστε