Nikos86
Member
- Μηνύματα
- 569
- Likes
- 4.259
Σύμφωνοι αλλά και ο κάτοικος της Βουλιαγμενης και της Γλυφάδας το έχει αυτό.ναι αλλά ειχες μια ωραια θάλασσα που πήγαινες με τα ποδια κάτι που για αλλους μοιαζει με ονειρο..
Σύμφωνοι αλλά και ο κάτοικος της Βουλιαγμενης και της Γλυφάδας το έχει αυτό.ναι αλλά ειχες μια ωραια θάλασσα που πήγαινες με τα ποδια κάτι που για αλλους μοιαζει με ονειρο..
Διαβάζοντας το συγκεκριμένο post, κάποια προηγούμενα αλλά και από προσωπική εμπειρία, διαπιστώνω ότι οι γυναίκες νιώθουμε ότι δεχόμαστε μεγαλύτερη κοινωνική πίεση στην Επαρχία.Οι γυναικες μαλιστα ειναι πιο ευαλωτες σ αυτο για διαφορους λογους.
Ενα χρονο, βοηθεια μου. Σαν βετερανος απο το Βιετναμ ενιωσα και οσοι/ες φυγαμε τρεχοντας.Χωρις να θίξω οποιους το διαβασουν και εχουν καταγωγή απο εκει.
Μακραν η χειροτερη περιοχη (μαζι με Αγρινιο) για να μείνει καποιος και ειδικά ξενομερίτης.
Καποτε βρεθηκα τρεις μερες στην ευρυτερη περιοχη και εφριξα. Αλλη νοοτροπια που δεν θα αντεχα . Δυο χρόνια και γυναικα ; Ηρωιδα .
Δεν είχα καμιά όρεξη να συμμετάσχω στο θέμα αλλά το ότι βρίσκεις την επαρχία βρώμικη και την Αθήνα με την Θεσσαλονίκη αντίστοιχες με ευρωπαϊκές, π.χ Μαδρίτη, μάλλον χρήζει εξέτασης από το τμήμα του ΑΠΘ που αναλύει τα λύματα και βρίσκει εκτός από κόβιντ, κόκα και άλλα παραισθησιογόνα.Θα συμφωνησω με τους περισσοτερους που λενε οτι ολα ειναι θεμα επιλογων,προτεραιοτητων,προτιμησεων, ηλικιας κτλπ.
Ειναι σαν να λεμε σουβλακι ή πιτσα;
Και σιγουρα αλλη επαρχια οι μεγαλες επαρχιακες πολεις και αλλη στα μικρα χωρια.Επισης αλλη Αθηνα στο Γκυζη,στα Πατησια κι αλλη στον Αλιμο ή στο Γερακα.
Το θλιβερο για μενα ειναι ποση μεγαλη διαφορα εχουν οι επαρχιακες μας πολεις σε σχεση με τις αντιστοιχες της Ιταλιας,της Γαλλιας,της Γερμανιας κ αλλων ευρωπαικων χωρων ακομα και ιδιου μεγεθους οπως πχ της Πορτογαλιας.
Εδω, εκτος ελαχιστων εξαιρεσεων ατακτα δομημενες, χωρις κανενα σεβασμο στο περιβαλλον, βρωμικες και με τοσα αλλα,οπως το θεμα υγειας που αναφερθηκε.
Χωρις αυτες τις προυποθεσεις δυσκολα καποιος,οπως το βλεπω εγω θα πηγαινε επαρχια.Ενω η Αθηνα κ η Θεσσαλονικη, μοιαζουν καπως με αλλες μεγαλες ευρωπαικες οπως πχ. Μαδριτη.Θελω να πω δεν ειναι τοσο μεγαλη η διαφορα οσο με την ελληνικη επαρχια.
Σκεφτομαι πολεις της επαρχιας της Γερμανιας οπως πχ Νυρεμβεργη,ισοπεδωμενη μετα το Β παγκοσμιο,και μια αντιστοιχη ελληνικη και δεν υπαρχει καν συγκριση, για μενα.
ε ναι.. αυτο ειχα πει αρχικα .. αμα καποιος μενει σε πρασινο προαστιο θαλασσα κλ ποιος ο λογος να φυγει αν δεν εχει οπως ειπα ιδαιτερο καημο με την ενασχόληση στη φυση... μονο για τη βαβουρα και τις μετακινησεις που και γω παρα την λογική αποσταση απο τη δουλεια ετρωγα 2 ωρες πηγαινελα στο νορμαλ.. τρελα..Σύμφωνοι αλλά και ο κάτοικος της Βουλιαγμενης και της Γλυφάδας το έχει αυτό.
Μαλλον επειδή δεν μεγαλωσατε επαρχία οπως εγω τα βρηκατε μπαστούνια.Ενα χρονο, βοηθεια μου. Σαν βετερανος απο το Βιετναμ ενιωσα και οσοι/ες φυγαμε τρεχοντας.
Οσοι εμειναν 2 χρονια, οπως συναδελφισσα που εχασε τα παιδια της στο δικαστηριο και προχωρησε παρακατω με νεο συντροφο και γι αυτο βαφτιστηκε "τσουλαρα", δεν ειχε ανθρωπο να της μιλαει εκτος δουλειας.
Δεν θελω να εξαιρεσω την πατριδα μου στη Β. Ελλαδα. Ικανοτατη φιλη που εκανε παιδι εκτος γαμου δεν καταφερε να επιβιωσει ως δικηγορος γιατι βαφτιστηκε κατι αναλογο.
Τελος παντων, οπως λενε "μικρο χωριο, κακο χωριο".
Οι αντρες νομιζω οτι περνανε πιο καλα, αρκει να μην τους τυχει αλλο στιγμα, πχ σεξουαλικου προσανατολισμου, @vanda
Παρολα αυτα μου εκανε εντυπωση που ο @Yorgos ανεφερε πιο προσφατο και πιο ηπιο περιστατικο με παρομοιους χαρακτηρισμους. Πιθανον πρεπει κανεις να δωσει καποιον αγωνα για να κερδισει την αποδοχη, αλλα δεν ειναι ολοι για κατι τετοιο.Μαλλον επειδή δεν μεγαλωσατε επαρχία οπως εγω τα βρηκατε μπαστούνια.
Ειδικα οι φιλες σου.
Η προσωπική μου ζωη ειναι "εκκεντρική ¨για επαρχια . Ποτέ ομως δεν ειχα προβλημα στα επαγγελματικά μου. Δεν τους εδωσα το δικαιωμα να μου φερθουν διαφορετικά .
Ο γυιος μου εζησε πολλά χρόνια με τον πατερα του γιατι δουλευα στην Αθηνα αλλά ποτέ δεν με αντιμετωπισαν σαν τσουλαρα . Ουτε καν στο χωριο μου που εχει 50 κατοικους.
Στο Γυθειο δυο γνωστες μου εχουν παιδια ( πολλα χρονια ηδη ) εκτος γαμου και η μια με αφαντο πατερα και ζουν χωρις κανενα προβλημα . Και οι δυο πετυχημενες επαγγελματιες χωρις καμιά επιπτωση στην δουλεια τους .
Η επεσες σε τραβηγμενες καταστασεις ή οι κοπελες δειλιασαν και τους συνεβησαν αυτά .
Παρασκευη υπαρχουν φορες που κανεις αντιλογο ετσι για να βρισκομαστε σε δουλειά χαχαχαΠαρολα αυτα μου εκανε εντυπωση που ο @Yorgos ανεφερε πιο προσφατο και πιο ηπιο περιστατικο με παρομοιους χαρακτηρισμους. Πιθανον πρεπει κανεις να δωσει καποιον αγωνα για να κερδισει την αποδοχη, αλλα δεν ειναι ολοι για κατι τετοιο.
Συγκρινεις την εντοπιοτητα με τον αλεξιπτωτιστη σε εναν τοπο ομως, που σημαινει οτι η αποδοχη εχει κερδηθει εδω και χρονια για τον ντοπιο και εχει ηδη τις παρεες του. Ο αλεξιπτωτιστης ειναι σε αλλη θεση. Γι αυτο και οι περισσοτεροι ψαχνουν τροπο να την κοπανησουν στα αστικα κεντρα για να μη δινουν τετοιους αγωνες.
Έτυχε να επισκεφθώ την Κάρπαθο και πραγματικά μου έκανε εντύπωση η τόσο θεσμοθετημένη μητριαρχια. Μάλιστα μέχρι πριν μερικές δεκαετίες ή πρωτοτοκη κόρη έπαιρνε την περιουσία και οι υπόλοιποι τίποτα. Και στη Ρόδο που έζησα κάποιους μήνες ως φαντάρος (και την έχω επισκεφτεί και αρκετά λόγω φίλης μου που παντρεύτηκε Ροδίτη), είδα ότι γενικά οι γυναίκες δεν έχουν κανένα θέμα σέ οποιαδήποτε δραστηριότητα τους και παραδοσιακά ήταν οι "κουμανταδορισσες". Πάντως η φιλη μου αυτή μου ανέφερε ότι και στη Ρόδο ακόμα ο εγκλιματισμος της όντας Αθηναία δεν ήταν εύκολος τους πρώτες μηνες. Τα σόγια και το τί θα πει ο κόσμος (χώρια το κουτσομπολιό και ή έντονη παραδοπιστια- "αρχοντοχωριατοσυνη") υπάρχει ως ένα βαθμό στα χωριά της Ρόδου (μένει εκτός πόλης). Πάντως στην πόλη της Ρόδου τα πράγματα είναι σαφέστερα διαφορετικά και πιο "ανοιχτά". Και εννοείται η φίλη μου ζει πια πολύ ευτυχισμένη στο νησίΣυμφωνώ με τον @Nikos86 σχετικά με τη θέση της γυναίκας στα νησιά των Δωδεκανήσων. Από παραδοσιακής πλευράς οι γυναίκες των Δωδεκανήσων ήταν πιο ανεξάρτητες και σε πολλές περιπτώσεις οι οικογένειες ήταν μητριαρχικες. Ειδικά όταν οι άντρες ναυτικοί έφευγαν για μεγάλα διαστήματα. Με την ανάπτυξη του τουρισμού τα πράγματα έγιναν ακόμα καλύτερα.
Το πώς σου συμπεριφέρονται σε μια νέα κοινωνία είναι πολλές φορές απόρροια της ίδιας σου της συμπεριφοράς.Αν το αφήσεις να σε επηρεάσει τότε θα δώσει τροφή για περισσότερα σχόλια
Αυτό που παρατήρησα όσα χρόνια εμένα στην Αθήνα ήταν ότι οι άνθρωποι δεν ήταν τόσο ανοιχτοί στο νέο και είχαν μια συστολή απέναντι στο διαφορετικό. Αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση αφού περίμενα ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και πως οι άνθρωποι που ζουν σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία θα ήταν πιο ανοιχτομυαλοι. Παρόλα αυτά διαπίστωσα ότι συνέβαινε το αντίθετο! Ως απόδειξη για αυτό είναι το ότι οι φοιτητές από επαρχία εκαναν περισσότερη παρέα με αντίστοιχους επαρχιώτες φοιτητές παρά με Αθηναίους. Προσωπικά ως Ροδιτισσα έβρισκα περισσότερα κοινά με τους Κύπριους συμφοιτητές μου( αλλά αυτό είναι ενα άλλο θέμα) Το αναφέρω όμως σε σχεση με το θέμα πρωτεύουσα-επαρχια στο επίπεδο ανθρωπίνων σχεσεων. Δεν είναι λοιπον δύσκολο μόνο για έναν "πρωτευουσιανο" να ενσωματωθεί στην κοινωνία της επαρχίας αλλά και για εναν "επαρχιώτη" να γίνει αποδεκτός από τους κατοίκους της πρωτεύουσας.