tryxx
Member
- Μηνύματα
- 83
- Likes
- 885
Οι συνειρμοί στη σκέψη της Αιγύπτου είναι κοινότυποι για όσους ακόμη θυμούνται τα σχολικά τους χρόνια ή διαβάζουν ειδήσεις: Πυραμίδες, Νείλος, Φαραώ, Σαρκοφάγοι, Μούμιες, Αραβική Άνοιξη, Σινά, Σουέζ, Αλεξάνδρεια, Καβάφης…
Ναι! Όλα αυτά συν μια οσμή βρώμας, κάτουρου και σκουπιδιών συνθέτουν μια γοητευτική, παράξενη έλξη… μια βρώμικη αγάπη δύσκολο να εξηγηθεί αλλά εύκολο να βιωθεί!
Το ταξίδι με τον φίλο Νίκο κράτησε 17 μέρες, διασχίσαμε κατά μήκος του Νείλου τη χώρα από Νότο προς Βορρά συν μια αρχική παρένθεση στην Ερυθρά θάλασσα.
Εισαγωγή
Η αλήθεια είναι ότι βρεθήκαμε από σπόντα στην Αίγυπτο μιας και το εισιτήριο και η επιθυμία μας από πέρσι ήταν να επισκεφθούμε το Ιράν. Τα γεγονότα του Οκτωβρίου 2023 (είχαμε εισιτήρια για τα μέσα Οκτώβρη) μας ανάγκασαν να αναβάλλουμε την πτήση για ένα χρόνο. Τα φετινά πάλι επεισόδια του ίδιου μήνα μας ανάγκασαν να αλλάξουμε κατεύθυνση μιας και θα χάναμε τα εισιτήρια που έληγαν.
Έτσι βρεθήκαμε σε πτήση για Πόλη και από κει για Αίγυπτο.
Είναι γραμμένα τόσα πολλά για την πολύπαθη αυτή χώρα μιας και είναι από τις αρχαιότερες με πηγές και ευρήματα που χάνονται σε βάθος χιλιετιών. Μια ματιά στη Wikipedia ή όπου αλλού δίνει τροφή για πολύ μα πολύ υλικό!
Το μυαλό μου και οι σκέψεις μου για το ταξίδι αυτό, αφού επιστρέψαμε, είναι ακόμα χαώδεις… “Ίσως φταίει το κυκλοφοριακό χάος του Καΐρου”, σκωπτικά ανέφερε ο Νίκος!
Πιθανόν! Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω και τι να πρωτογράψω.
Τα εκατοντάδες στη σειρά ξενοδοχεία της Χουργκάντα, οι τεράστιες ευθείες δρόμου στην έρημο, ο ζωοδόχος Νείλος, οι επιβλητικοί ναοί και οι τάφοι του Λούξορ, το τεράστιο φράγμα του Ασουάν, ο μοναδικός ναός του Άμπου Σίμπελ στα σύνορα του Σουδάν, το χαοτικό Κάιρο με τις απόκοσμες πυραμίδες, η γοητεία της παρακμασμένης Αλεξάνδρειας…
Απ΄ την άλλη οι πρόθυμοι και φιλικοί Αιγύπτιοι που αγαπάνε την Ελλάδα σίγουρα, η πολύβουη οδηγική κόλαση – χωρίς φώτα, χωρίς φανάρια, χωρίς κράνη -, οι μυρωδιές και τα μπαχάρια της ανατολής στα σουκ και τα παζάρια αναμειγμένα με ιδρώτα, κάτουρα, σκουπίδια και μούχλα, οι απίστευτοι χυμοί μάνγκο, οι ναργιλέδες, οι καφέδες, τα τσάγια και το ραχάτι, τα μεγαλόπρεπα τζαμιά, οι καμήλες και τα άλογα, η νεολαία διχασμένη στη μαντήλα και την ανατολίτικη ραπ…
Ωπ! Σίγουρα το κουβάρι του μυαλού μου δεν έχει αρχή και τέλος! Καλύτερα αυτήν την αίσθηση πήρα και θέλω να την κρατήσω! Αυτήν την Αίγυπτο ένιωσα και αγάπησα… Μια βρώμικη αγάπη!! Give me your dirty love που τραγουδούσε και ο μακαρίτης Frank Zappa. Ναι, η Αίγυπτος τη δίνει απλόχερα!
1η Μέρα Πόλη
Η πρωινή πτήση της Pegasus μας έφερε νωρίς στην Πόλη. Τα μεσάνυχτα πετούσαμε για Χουργκάντα πολλές ώρες αναμονή. Εκείνη τη μέρα το ρολόι του Νίκου έγραψε 22χλμ περπάτημα! Τρέλα, μιας και είχα στραμπουλήσει το πόδι μια βδομάδα πριν. Αποτέλεσμα έγινε τούμπανο και ακόμα δεν συνήλθε αλλά δε βαριέσαι!
Από το Sabiha το πιο παλιό στην ασιατική πλευρά – το νέο αεροδρόμιο IST είναι στα βόρεια στην ευρωπαϊκή πλευρά – παίρνοντας το μετρό ξαμοληθήκαμε στις αγκαλιές της Πόλης που είναι πολλές! Πρώτη στάση στο πολύβουο Καντίκιοϊ (Kadıköy) με πολλά ουζερί, κόσμο. μαγαζιά (έπαιζε και η Φενέρ Μπαχτσέ με την Γαλατάσαραϊ εκείνο το απόγευμα, χαμός από οπαδούς!)
Βόλτα στο Καντίκιοϊ
Να και ένα γλέντι καταμεσής του δρόμου
Μες του Βοσπόρου τα στενά!
Φέρι για την απέναντι πλευρά και ατέλειωτη πορεία μέχρι πάνω την Ταξίμ! Μπόλικη βροχή σε κάποια φάση. Ευκαιρία για σιροπιαστά! Θεϊκά γλυκά και ο Νίκος – μισός από μαμά Κωνσταντινουπολίτης – ξέρει τις καλύτερες διευθύνσεις! Για λουκούμια, γλυκά, προφιτερόλ, κεμπάπ, Λαχματζούν και Πιντέ (Pide) ρωτήστε τον! Φάγαμε εννοείται λίγο από όλα!
Αργά τη νύχτα πήραμε την πτήση για Αίγυπτο.
Ο πύργος του Γαλατά
Θεϊκά σιροπιαστά γλυκά
Η πλατεία Ταξίμ
2η-3η Μέρα Χουργκάντα (Hurghanda)
Βάρβαρη ώρα 3- 3.30 ήμασταν στη ζέστη της Αιγύπτου. Ένα μικρό λουξ μίνι βαν κλεισμένο από το booking μας οδήγησε σε ένα συμπαθητικό ξενοδοχείο με πολύ ευγενικούς ανθρώπους.
Η διαδρομή κόστισε κάτι 3ευρώ – γελοία τιμή για 17χιλιόμετρα – με Uber θα πληρώναμε… λιγότερο!
Η πόλη είναι ένα τεράστιο ξενοδοχειακό project. Άπειρα πολυτελή κατά βάση συγκροτήματα με ιδιωτική παραλία μη προσβάσιμη, εκτός αν πας για φαγητό. Κάποια μπαρ της παραλίας απαιτούν ένα φτηνό εισιτήριο εισόδου. Κομμάτια παραλίας για το κοινό είναι ελάχιστα. Το χωριό κωμόπολη ας πούμε δεν έχει κάτι ιδιαίτερο. Τα πάντα είναι για τον τουρισμό. Κάποια μεγάλα project βόρεια και νότια περιλαμβάνουν την El Gouna όπου ένα τεχνητό περιφραγμένο τεράστιο χωριό με μαρίνες, καταστήματα, εστιατόρια, σχολεία, και κατοικίες απαιτεί διαβατήριο και δικαιολογία εισόδου του στυλ πάω να φάω ή να επισκεφθώ μια σχολή kitesurfing. Υπάρχουν πολλές καλές σχολές εδώ με τεράστια αμμουδιά και ιδανικές συνθήκες σε ρηχά νερά.
Hurghanda στην λαϊκή αγορά μπόλικη … βρωμιά
Παραλία πληρώνεις λίγα ψιλά για πρόσβαση!
El Gouna Μια τεχνητή πόλη βόρεια της Hurghanda
El Gouna
El Gouna ωραίες διαπλάσεις
Kitesurf σχολή El Gouna
Νότια της Hurghanda μια ακόμη τεχνητή πόλη στην έρημο
Παρόμοιο είναι και άλλο ένα Project στα νότια της Hourghada περίπου στα 30χλμ. Εκτός από το kitesurfing ο κυριότερος πόλος έλξης είναι φυσικά ο πανέμορφος βυθός της Ερυθράς θάλασσας και οι καταδύσεις. Άπειρες σχολές και πλεούμενα μεταφέρουν τους δύτες να θαυμάσουν τα κοράλλια η να μάθουν scuba diving.
Νοικιάζοντας ένα μηχανάκι περιηγηθήκαμε όλη μέρα την ατέλειωτη ακτογραμμή και ζαλισμένοι από το πλήθος των ξενοδοχείων καταλήξαμε να απολαμβάνουμε τοπική μπύρα με ντόπιους σε ένα συμπαθητικό μπαράκι της πόλης.
4η-6η Μέρα Λούξορ (Luxor)
Νωρίς με την Go Bus και ύστερα από ένα ευχάριστο 5ωρο ταξίδι βρεθήκαμε στα ενδότερα. Ο Νείλος μας υποδέχτηκε με τη δροσιά του σβήνοντας την δίψα της ατέλειωτης μονότονης οδήγησης στις ευθείες της ερήμου.
Οδηγώντας λίγη ώρα παράλληλα του συνειδητοποιείς πως είναι συνώνυμο της ζωής και αιτία του αρχαιότατου πολιτισμού των Αιγυπτίων. Πηγάζοντας βαθιά στην κεντρική Αφρική κάτω από τον Ισημερινό είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός του κόσμου και ο δεύτερος μεγαλύτερος σε παροχή νερού μετά τον Αμαζόνιο. Ατέλειωτες γοητευτικές κρουαζιέρες ξεκινάνε από το Λούξορ η παρακάτω από το Ασουάν. Χιλιάδες φελούκες – τα μικρά παλιά ξύλινα πλεούμενα με τα τριγωνικά πανιά διασχίζουν τα νερά του, απόλαυση να πλέεις πάνω τους η ακόμα και απλά να τα βλέπεις στα μοναδικά ηλιοβασιλέματα. Παράδεισος…
Ένα μικρό φτηνό κεντρικό hostel θα μας φιλοξενούσε τα επόμενα 3 βράδια. Αψηφώντας την μεσημβρινή ραστώνη – ήδη οι θερμοκρασίες ήταν στους 40 βαθμούς – βγήκαμε για περιήγηση. Αργότερα το απόγευμα επισκεφθήκαμε το εντυπωσιακό τέμπλο του Λούξορ στο κέντρο της πόλης δίπλα στον Νείλο. Στην αρχαιότητα το Λούξορ ήταν η πόλη των Θηβών (Thebes) πρωτεύουσα των Φαραώ. Το τέμπλο το μοναδικό με νότιο προσανατολισμό κοιτούσε προς το διπλανο μεγάλο τέμπλο του Καρνάκ. Ήταν η πρώτη φορά που ήρθαμε πρόσωπο με πρόσωπο με τα τεράστια αγάλματα ενός ναού που το μέγεθος τους σε καθηλώνει.
Είσοδος στο Τέμπλο του Λούξορ
Τέμπλο του Λούξορ
Εντυπωσιακές κολώνες στο τέμπλο
Ακόμη και ο Μ. Αλέξανδρος ξαναέκτισε μέρος του για να βάλει τη δική του προπαγάνδα στον κόσμο της αρχαιότητας. Εικόνες του σκαλισμένες στον βωμό τον παριστάνουν ως Φαραώ θυσιάζοντας στον Amun, την μεγάλη αιγυπτιακή θεότητα.
Ο Μ.Αλέξανδρος ως Φαραώ
Δρόμος με τις σφίγγες οδηγούσε προς τον Ναό του Καρνάκ
Luxor Temple τη νύχτα εντυπωσιακά φωτισμένο στο κέντρο της πόλης
Το δεύτερο πρωινό θα το ξοδεύαμε στο εντυπωσιακό τέμπλο Καρνάκ και το απόγευμα στο μουσείο του Λούξορ θα αντικρίζαμε τις πρώτες …μούμιες. Από τη μύτη αφαιρούσαν τον εγκέφαλο και από μια οπή κάπου στα γεννητικά όργανα θα βγάζανε όλα τα σπλάχνα εκτός από την καρδιά που έπρεπε να συνοδεύει τον νεκρό στον κάτω κόσμο. Τα νεφρά δεν μπορούσαν να αφαιρεθούν.
Μούμια σε άψογη κατάσταση στο μουσείο του Λούξορ
Μουσείο Λούξορ Φαραώ Akhenaten
Μουσείο Λούξορ τα κεφάλια του Amenhotep III
Εντυπωσιακή είσοδος στο Καρνάκ
Τεράστιοι κίονες στο τέμπλο
Λίγο έξω από τα κεντρικά κτίσματα του Καρνάκ
Τέμπλο της θεότητας Ptah πιο πέρα από το κεντρικό Καρνάκ
Λίμνη στο Καρνάκ
Επιβλητικό το τέμπλο Καρνάκ από όλες τις γωνίες
Ο Αλαντίνο ένα παλικάρι με ταξί θα μας πηγαινόφερνε στις επισκέψεις όπως και την επόμενη μέρα στους περίφημους βασιλικούς τάφους. Η πλάκα και τα αστεία δεν περιγράφονται! Μας έπαιρνε τηλέφωνο και μιλούσαμε ακόμα και όταν τελείωνε το ταξίδι μέρες αργότερα!
Το ταξί του Αλαντίνο ένα θρυλικό Peugeot 504 δεκαετία 60!
Η κοιλάδα των Βασιλέων (Valley of the Kings) είναι μια εντυπωσιακή κοιλάδα στην έρημο με πολλούς τάφους σκαμμένους στους λόφους. Πληρώνεις 8 ευρώ για 3 από έξι τάφους και κάποιοι ακόμη έχουν έξτρα χρέωση. Ο εντυπωσιακότερος είναι του Seti I με είσοδο πάνω από 30ευρώ, το πιο ακριβό μνημείο της Αιγύπτου! Δεν τον είδαμε αλλά ωραίοι ήταν και οι υπόλοιποι συν κάποιους έξτρα που πληρώσαμε.
Η κοιλάδα με τους Βασιλικούς τάφους
Προχωρώντας στο εσωτερικό του τάφου
Εντυπωσιακές αίθουσες και σαρκοφάγοι
Αναπαραστάσεις στο εσωτερικό των τάφων
Αναπαραστάσεις στο εσωτερικό των τάφων
Φαραώ και Θεότητες του κάτω κόσμου
Η αίσθηση του Λούξορ είναι γαλήνια, το βράδυ οι βόλτες στην κοίτη του Νείλου με τα ωραία καφέ και εστιατόρια, μοναδικές, αλλά επίσης οι βόλτες στους πολύβουους 2-3 εμπορικούς δρόμους της πόλης με τα ατέλειωτα μαγαζιά και ντόπια street food απολαυστικές!
Ο σταθμός τρένων του Λούξορ
Βόλτες στην κοίτη του Νείλου, Λούξορ
Βόλτες στην προμενάδα
Μαγικό Δειλινό στον Νείλο
Μαγικό Δειλινό στον Νείλο
Από το προσωπικό μου Blog Φυσαλίδες - Ταξίδι, ημερολόγια, μοτοσυκλέτα, travel stories, motorbike blog
Ναι! Όλα αυτά συν μια οσμή βρώμας, κάτουρου και σκουπιδιών συνθέτουν μια γοητευτική, παράξενη έλξη… μια βρώμικη αγάπη δύσκολο να εξηγηθεί αλλά εύκολο να βιωθεί!
Το ταξίδι με τον φίλο Νίκο κράτησε 17 μέρες, διασχίσαμε κατά μήκος του Νείλου τη χώρα από Νότο προς Βορρά συν μια αρχική παρένθεση στην Ερυθρά θάλασσα.
Εισαγωγή
Η αλήθεια είναι ότι βρεθήκαμε από σπόντα στην Αίγυπτο μιας και το εισιτήριο και η επιθυμία μας από πέρσι ήταν να επισκεφθούμε το Ιράν. Τα γεγονότα του Οκτωβρίου 2023 (είχαμε εισιτήρια για τα μέσα Οκτώβρη) μας ανάγκασαν να αναβάλλουμε την πτήση για ένα χρόνο. Τα φετινά πάλι επεισόδια του ίδιου μήνα μας ανάγκασαν να αλλάξουμε κατεύθυνση μιας και θα χάναμε τα εισιτήρια που έληγαν.
Έτσι βρεθήκαμε σε πτήση για Πόλη και από κει για Αίγυπτο.
Είναι γραμμένα τόσα πολλά για την πολύπαθη αυτή χώρα μιας και είναι από τις αρχαιότερες με πηγές και ευρήματα που χάνονται σε βάθος χιλιετιών. Μια ματιά στη Wikipedia ή όπου αλλού δίνει τροφή για πολύ μα πολύ υλικό!
Το μυαλό μου και οι σκέψεις μου για το ταξίδι αυτό, αφού επιστρέψαμε, είναι ακόμα χαώδεις… “Ίσως φταίει το κυκλοφοριακό χάος του Καΐρου”, σκωπτικά ανέφερε ο Νίκος!
Πιθανόν! Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω και τι να πρωτογράψω.
Τα εκατοντάδες στη σειρά ξενοδοχεία της Χουργκάντα, οι τεράστιες ευθείες δρόμου στην έρημο, ο ζωοδόχος Νείλος, οι επιβλητικοί ναοί και οι τάφοι του Λούξορ, το τεράστιο φράγμα του Ασουάν, ο μοναδικός ναός του Άμπου Σίμπελ στα σύνορα του Σουδάν, το χαοτικό Κάιρο με τις απόκοσμες πυραμίδες, η γοητεία της παρακμασμένης Αλεξάνδρειας…
Απ΄ την άλλη οι πρόθυμοι και φιλικοί Αιγύπτιοι που αγαπάνε την Ελλάδα σίγουρα, η πολύβουη οδηγική κόλαση – χωρίς φώτα, χωρίς φανάρια, χωρίς κράνη -, οι μυρωδιές και τα μπαχάρια της ανατολής στα σουκ και τα παζάρια αναμειγμένα με ιδρώτα, κάτουρα, σκουπίδια και μούχλα, οι απίστευτοι χυμοί μάνγκο, οι ναργιλέδες, οι καφέδες, τα τσάγια και το ραχάτι, τα μεγαλόπρεπα τζαμιά, οι καμήλες και τα άλογα, η νεολαία διχασμένη στη μαντήλα και την ανατολίτικη ραπ…
Ωπ! Σίγουρα το κουβάρι του μυαλού μου δεν έχει αρχή και τέλος! Καλύτερα αυτήν την αίσθηση πήρα και θέλω να την κρατήσω! Αυτήν την Αίγυπτο ένιωσα και αγάπησα… Μια βρώμικη αγάπη!! Give me your dirty love που τραγουδούσε και ο μακαρίτης Frank Zappa. Ναι, η Αίγυπτος τη δίνει απλόχερα!
1η Μέρα Πόλη
Η πρωινή πτήση της Pegasus μας έφερε νωρίς στην Πόλη. Τα μεσάνυχτα πετούσαμε για Χουργκάντα πολλές ώρες αναμονή. Εκείνη τη μέρα το ρολόι του Νίκου έγραψε 22χλμ περπάτημα! Τρέλα, μιας και είχα στραμπουλήσει το πόδι μια βδομάδα πριν. Αποτέλεσμα έγινε τούμπανο και ακόμα δεν συνήλθε αλλά δε βαριέσαι!
Από το Sabiha το πιο παλιό στην ασιατική πλευρά – το νέο αεροδρόμιο IST είναι στα βόρεια στην ευρωπαϊκή πλευρά – παίρνοντας το μετρό ξαμοληθήκαμε στις αγκαλιές της Πόλης που είναι πολλές! Πρώτη στάση στο πολύβουο Καντίκιοϊ (Kadıköy) με πολλά ουζερί, κόσμο. μαγαζιά (έπαιζε και η Φενέρ Μπαχτσέ με την Γαλατάσαραϊ εκείνο το απόγευμα, χαμός από οπαδούς!)
Φέρι για την απέναντι πλευρά και ατέλειωτη πορεία μέχρι πάνω την Ταξίμ! Μπόλικη βροχή σε κάποια φάση. Ευκαιρία για σιροπιαστά! Θεϊκά γλυκά και ο Νίκος – μισός από μαμά Κωνσταντινουπολίτης – ξέρει τις καλύτερες διευθύνσεις! Για λουκούμια, γλυκά, προφιτερόλ, κεμπάπ, Λαχματζούν και Πιντέ (Pide) ρωτήστε τον! Φάγαμε εννοείται λίγο από όλα!
Αργά τη νύχτα πήραμε την πτήση για Αίγυπτο.
2η-3η Μέρα Χουργκάντα (Hurghanda)
Βάρβαρη ώρα 3- 3.30 ήμασταν στη ζέστη της Αιγύπτου. Ένα μικρό λουξ μίνι βαν κλεισμένο από το booking μας οδήγησε σε ένα συμπαθητικό ξενοδοχείο με πολύ ευγενικούς ανθρώπους.
Η διαδρομή κόστισε κάτι 3ευρώ – γελοία τιμή για 17χιλιόμετρα – με Uber θα πληρώναμε… λιγότερο!
Η πόλη είναι ένα τεράστιο ξενοδοχειακό project. Άπειρα πολυτελή κατά βάση συγκροτήματα με ιδιωτική παραλία μη προσβάσιμη, εκτός αν πας για φαγητό. Κάποια μπαρ της παραλίας απαιτούν ένα φτηνό εισιτήριο εισόδου. Κομμάτια παραλίας για το κοινό είναι ελάχιστα. Το χωριό κωμόπολη ας πούμε δεν έχει κάτι ιδιαίτερο. Τα πάντα είναι για τον τουρισμό. Κάποια μεγάλα project βόρεια και νότια περιλαμβάνουν την El Gouna όπου ένα τεχνητό περιφραγμένο τεράστιο χωριό με μαρίνες, καταστήματα, εστιατόρια, σχολεία, και κατοικίες απαιτεί διαβατήριο και δικαιολογία εισόδου του στυλ πάω να φάω ή να επισκεφθώ μια σχολή kitesurfing. Υπάρχουν πολλές καλές σχολές εδώ με τεράστια αμμουδιά και ιδανικές συνθήκες σε ρηχά νερά.
Παρόμοιο είναι και άλλο ένα Project στα νότια της Hourghada περίπου στα 30χλμ. Εκτός από το kitesurfing ο κυριότερος πόλος έλξης είναι φυσικά ο πανέμορφος βυθός της Ερυθράς θάλασσας και οι καταδύσεις. Άπειρες σχολές και πλεούμενα μεταφέρουν τους δύτες να θαυμάσουν τα κοράλλια η να μάθουν scuba diving.
Νοικιάζοντας ένα μηχανάκι περιηγηθήκαμε όλη μέρα την ατέλειωτη ακτογραμμή και ζαλισμένοι από το πλήθος των ξενοδοχείων καταλήξαμε να απολαμβάνουμε τοπική μπύρα με ντόπιους σε ένα συμπαθητικό μπαράκι της πόλης.
4η-6η Μέρα Λούξορ (Luxor)
Νωρίς με την Go Bus και ύστερα από ένα ευχάριστο 5ωρο ταξίδι βρεθήκαμε στα ενδότερα. Ο Νείλος μας υποδέχτηκε με τη δροσιά του σβήνοντας την δίψα της ατέλειωτης μονότονης οδήγησης στις ευθείες της ερήμου.
Οδηγώντας λίγη ώρα παράλληλα του συνειδητοποιείς πως είναι συνώνυμο της ζωής και αιτία του αρχαιότατου πολιτισμού των Αιγυπτίων. Πηγάζοντας βαθιά στην κεντρική Αφρική κάτω από τον Ισημερινό είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός του κόσμου και ο δεύτερος μεγαλύτερος σε παροχή νερού μετά τον Αμαζόνιο. Ατέλειωτες γοητευτικές κρουαζιέρες ξεκινάνε από το Λούξορ η παρακάτω από το Ασουάν. Χιλιάδες φελούκες – τα μικρά παλιά ξύλινα πλεούμενα με τα τριγωνικά πανιά διασχίζουν τα νερά του, απόλαυση να πλέεις πάνω τους η ακόμα και απλά να τα βλέπεις στα μοναδικά ηλιοβασιλέματα. Παράδεισος…
Ένα μικρό φτηνό κεντρικό hostel θα μας φιλοξενούσε τα επόμενα 3 βράδια. Αψηφώντας την μεσημβρινή ραστώνη – ήδη οι θερμοκρασίες ήταν στους 40 βαθμούς – βγήκαμε για περιήγηση. Αργότερα το απόγευμα επισκεφθήκαμε το εντυπωσιακό τέμπλο του Λούξορ στο κέντρο της πόλης δίπλα στον Νείλο. Στην αρχαιότητα το Λούξορ ήταν η πόλη των Θηβών (Thebes) πρωτεύουσα των Φαραώ. Το τέμπλο το μοναδικό με νότιο προσανατολισμό κοιτούσε προς το διπλανο μεγάλο τέμπλο του Καρνάκ. Ήταν η πρώτη φορά που ήρθαμε πρόσωπο με πρόσωπο με τα τεράστια αγάλματα ενός ναού που το μέγεθος τους σε καθηλώνει.
Ακόμη και ο Μ. Αλέξανδρος ξαναέκτισε μέρος του για να βάλει τη δική του προπαγάνδα στον κόσμο της αρχαιότητας. Εικόνες του σκαλισμένες στον βωμό τον παριστάνουν ως Φαραώ θυσιάζοντας στον Amun, την μεγάλη αιγυπτιακή θεότητα.
Το δεύτερο πρωινό θα το ξοδεύαμε στο εντυπωσιακό τέμπλο Καρνάκ και το απόγευμα στο μουσείο του Λούξορ θα αντικρίζαμε τις πρώτες …μούμιες. Από τη μύτη αφαιρούσαν τον εγκέφαλο και από μια οπή κάπου στα γεννητικά όργανα θα βγάζανε όλα τα σπλάχνα εκτός από την καρδιά που έπρεπε να συνοδεύει τον νεκρό στον κάτω κόσμο. Τα νεφρά δεν μπορούσαν να αφαιρεθούν.
Ο Αλαντίνο ένα παλικάρι με ταξί θα μας πηγαινόφερνε στις επισκέψεις όπως και την επόμενη μέρα στους περίφημους βασιλικούς τάφους. Η πλάκα και τα αστεία δεν περιγράφονται! Μας έπαιρνε τηλέφωνο και μιλούσαμε ακόμα και όταν τελείωνε το ταξίδι μέρες αργότερα!
Η κοιλάδα των Βασιλέων (Valley of the Kings) είναι μια εντυπωσιακή κοιλάδα στην έρημο με πολλούς τάφους σκαμμένους στους λόφους. Πληρώνεις 8 ευρώ για 3 από έξι τάφους και κάποιοι ακόμη έχουν έξτρα χρέωση. Ο εντυπωσιακότερος είναι του Seti I με είσοδο πάνω από 30ευρώ, το πιο ακριβό μνημείο της Αιγύπτου! Δεν τον είδαμε αλλά ωραίοι ήταν και οι υπόλοιποι συν κάποιους έξτρα που πληρώσαμε.
Η αίσθηση του Λούξορ είναι γαλήνια, το βράδυ οι βόλτες στην κοίτη του Νείλου με τα ωραία καφέ και εστιατόρια, μοναδικές, αλλά επίσης οι βόλτες στους πολύβουους 2-3 εμπορικούς δρόμους της πόλης με τα ατέλειωτα μαγαζιά και ντόπια street food απολαυστικές!
Από το προσωπικό μου Blog Φυσαλίδες - Ταξίδι, ημερολόγια, μοτοσυκλέτα, travel stories, motorbike blog
