Άγιος Δομήνικος ΑΓΙΟΣ ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ - Το στολίδι της Καραϊβικής

[xenos]

Σαμανα εληφθη και καταχωρηθηκε στον σκληρο δισκο,εξαλλου ειπωθηκε και η μαγικη λεξη.
Ολες οι πληροφοριες ειναι χρησιμες,και οταν ερθει η ωρα θα χρησιμοποιηθουν.
go2 και vario δωστε various πληροφοριες.
Παντα τετοια ταξιδια ευχομαι και στις δυο.

 

[varioAthens]

Τι ειναι αυτο?Εισαι σιγουρη οτι ειναι στο cayo Levantado?Ελεγα να το ψαξω στο νετ αλλα φοβαμαι τι αλλο θα δω να εχουν κανει στο νησι:killme:

Nαι δυστυχώς! Είναι εκεί που σε αφήνει η βάρκα! Ελπίζω η πίσω παραλία να έχει μείνει όπως ήτανε!
Ώρες είναι να δούμε και στο Samana all inclusive και γήπεδα γκόλφ!

Ευχαριστούμε φίλε xenos!

 

[go2dbeach]

Όταν φτάσαμε στην Πούντα Κάνα και ανεβήκαμε στο πούλμαν για το ξενοδοχείο, συνέβη και κάτι που θεωρώ ότι ήταν μεμωνομένο γεγονός. Σε κάποιο χωριό, λόγω κίνησης, το πούλμαν έμεινε λίγη ώρα ακίνητο και εκεί μας πλησίασαν απέξω μερικοί νεαροί που χτυπούσαν τα τζάμια, φώναζαν και έκαναν χειρονομίες. Το σκηνικό, προσωπικά, μου θύμισε περισσότερο αμερικάνικα γκέτο παρά τον Δομήνικο όπως τον είδα συνολικά στο ταξίδι μας. Ο αρχηγός της εκδρομής, Δομηνικανός και αυτός, μας είπε "Μην τους παρεξηγείτε! Δεν είναι κακοί αλλά καμιά φορά ο πλούτος των τουριστών τους προκαλεί". Πλούσιοι εμείς? Που μαζεύουμε ευρουδάκι-ευρουδάκι τα λεφτά για τα ταξίδια μας? Τέλος πάντων!

Σε σχεση με τους ντοπιους που αναφερεις σαφως και ειμαστε πλουσιοι και βαζω και τον εαυτο μου μεσα που επισης μαζευω σεντ το σεντ για ένα ταξιδι. Αρκει να σκεφτεις ότι οι ανθρωποι αυτοι όχι ταξιδι στη χωρα μας δε μπορουν να ερθουν αλλα ουτε καν στα πολυτελη ξενοδοχεια που δεσποζουν στην περιοχη τους δε μπορουν να μπουν.
Στο θυμο τους συμβαλλει το γεγονος ότι δεν υπαρχει καν προσβαση στην παραλια τους αφου το ένα ριζορτ είναι τοιχος -τοιχος με το διπλανο.Εγω που δεν εμεινα σε Α/Ι αλλα πηγα για μπανιο στην Πουντα κανα , βρηκα δυσκολα προσβαση και αυτό κατοπιν υποδειξης αλλων backpackers από συγκεκριμενο χωματοδρομο. Πιστεψε με , αν δεν εμενες στο ριζορτ και ηθελες να πας για μπανιο , να δεις την παραλια , να βγαλεις μια φωτο , θα σε εκνευριζε το γεγονος ότι χιλιομετρα παραλιας δεν εχει προσβαση! Ανεπιτρεπτο!
Νομιζω ότι αυτό που τους θυμωνει περισσοτερο είναι ότι η χωρα τους δεχεται μεγαλο αριθμο τουριστων οι οποιοι όμως δε συνεισφερουν καθολου στη ντοπια οικονομια αφου δε βγαινουν καθολου από τα Α/Ι. Εχοντας προπληρωσει διαμονη , φαγητο και κλεινοντας εκδρομες τις οποιες χρυσοπληρωνουν στο ριζορτ , το τελευταιο είναι αυτό που επωφελειται από τη διαμονη τους.
Γι’αυτό λεω ότι είναι καλο να μενουμε σε ντοπια ξενοδοχεια , να τρωμε σε ντοπια μαγαζια και να πηγαινουμε εκδρομες με ντοπιους.
Είναι πιο διασκεδαστικο , πιο περιπετειωδες , πιο φθηνο και κυριως ο καλυτερος τροπος για να βοηθησουμε.
Περιμενω τη συνεχεια της ιστοριας!

 

[vagantos]

Στο θυμο τους συμβαλλει το γεγονος ότι δεν υπαρχει καν προσβαση στην παραλια τους αφου το ένα ριζορτ είναι τοιχος -τοιχος με το διπλανο.Εγω που δεν εμεινα σε Α/Ι αλλα πηγα για μπανιο στην Πουντα κανα , βρηκα δυσκολα προσβαση και αυτό κατοπιν υποδειξης αλλων backpackers από συγκεκριμενο χωματοδρομο. Πιστεψε με , αν δεν εμενες στο ριζορτ και ηθελες να πας για μπανιο , να δεις την παραλια , να βγαλεις μια φωτο , θα σε εκνευριζε το γεγονος ότι χιλιομετρα παραλιας δεν εχει προσβαση! Ανεπιτρεπτο!
Νομιζω ότι αυτό που τους θυμωνει περισσοτερο είναι ότι η χωρα τους δεχεται μεγαλο αριθμο τουριστων οι οποιοι όμως δε συνεισφερουν καθολου στη ντοπια οικονομια αφου δε βγαινουν καθολου από τα Α/Ι. Εχοντας προπληρωσει διαμονη , φαγητο και κλεινοντας εκδρομες τις οποιες χρυσοπληρωνουν στο ριζορτ , το τελευταιο είναι αυτό που επωφελειται από τη διαμονη τους.
Γι’αυτό λεω ότι είναι καλο να μενουμε σε ντοπια ξενοδοχεια , να τρωμε σε ντοπια μαγαζια και να πηγαινουμε εκδρομες με ντοπιους.

Ετσι είναι...
Ας κάνουμε τον κόπο να βλέπουμε τα πράγματα κι απ την άλλη πλευρά.
Οι ντόπιοι κάτοικοι δεν ειναι αυτοι που απλά συμπληρώνουν τα εξωτικά τοπία.
Ειναι ο τοπος τους και το ελάχιστο που τους οφείλουμε ειναι σεβασμός και όποια βοήθεια ( οχι ελεημοσύνη) μπορούμε

 

[varioAthens]

Santo Domingo

Η επόμενη εκδρομή ήταν στην πρωτεύουσα του νησιού Santo Domingo.

Το Santo Domingo είναι η μεγαλύτερη πόλη του Δομήνικου και η 2η μεγαλύτερη πόλη της Καραϊβικής μετά την Αβάνα. Επίσης είναι η πρώτη και παλαιότερη πόλη του “Νέου Κόσμου”. Ο Κολόμβος αν και πρωτοέφτασε εδώ το 1492, επισήμως η ίδρυση της πόλης χρονολογείται από το 1496.
Πρίν κατοικούσαν οι Ινδιάνοι Ταϊνο, πρόγονοι των Δομηνικάνων, οι οποίοι μοιράζονταν το νησί με τους Ινδιάνους Αγίτι, πρόγονους των Αϊτινών. Μέχρι σήμερα, για όσους δεν γνωρίζουν, το κράτος του Δομήνικου μοιράζεται το ίδιο νησί, που λέγεται Ισπανιόλα, με το κράτος της Αϊτής.

Πρώτη στάση της εκδρομής μας ήταν ο “Φάρος του Κολόμβου” που έχει κτιστεί προς τιμήν (?) του Κολόμβου. Εξωτερικά είναι φάρος αλλά εσωτερικά στο κέντρο του κτιρίου βρίσκεται παρεκκλήσι με τάφο του Κολόμβου. Οι Δομηνικάνοι ισχυρίζονται ότι εκεί και μόνο εκεί βρίσκονται τα οστά του Κολόμβου. Τον ίδιο ισχυρίζονται βέβαια και οι Ισπανοί (Σεβίλλη) και οι Κουβανοί. Επιπλέον υπάρχουν και άλλες αίθουσες με πίνακες, αντικείμενα και αναφορές στους “κατακτητές”. Αν και επικρατεί η αντίληψη ότι οι Δομηνικάνοι δεν έχουν και σε μεγάλη υπόληψη τους κατακτητές τους, ωστόσο σε μας τους τουρίστες μίλαγαν με πολύ θαυμασμό γι’ αυτούς, σχεδόν με περηφάνια, κατά τη διάρκεια της ξενάγησης στο χώρο. Δεν ξέρω αν θα μας έλεγαν τα ίδια και off the record……

Επόμενη στάση μας ήταν το Park Nacional Los Tres Ojos. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα σύμπλεγμα σπηλαίων και λιμνών. Αρχικά το σπήλαιο ήταν ένα με μία ενιαία λίμνη. Λόγω ενός σεισμού, όμως, διαμορφώθηκαν 3 επιμέρους σπήλαια με μία λίμνη στο καθένα. Εμείς περπατήσαμε ανάμεσα στα σπήλαια και κάποιοι από εμάς κάναμε και βαρκάδα στην πιο μεγάλη λίμνη η οποία οδηγεί σε μια 4η λιμνούλα, η οποία δεν είναι άμεσα ορατή από τον επισκέπτη και τη βλέπει κανείς μόνο με τη βάρκα. Είναι πραγματικά πολύ όμορφο μέρος και το πιο ενδιαφέρον είναι ότι εκεί τελούσαν τις θρησκευτικές τελετές τους οι Ινδιάνοι Ταϊνο!.

Μετά επισκεφθήκαμε το Alcazar de Colon. Το Παλάτι του Κολόμβου ήταν το “φτωχικό” όπου κατοικούσε ο γιος του Κολόμβου (Ντιέγκο) με τη σύζυγό του. Το παλικάρι το διόρισε ο μπαμπάκας του ως κυβερνήτη της περιοχής για να έχει κι αυτό μία δουλίτσα να απασχολείται. Βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Οζάμα. Το Παλάτι είναι πραγματικά ένα υπέροχο αποικιοκρατικό κτίσμα και μέσα υπάρχουν ακόμα άθικτα πολλά από τα έπιπλα και σκεύη τα οποία πλέον εκτίθενται ως μουσειακά κομμάτια.

Από το Alcazar de Colon ξεκινάει η Αποικοκρατική Ζώνη η οποία έχει ανακηρυχθεί από την Unesco ως Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς και περιλαμβάνει υπέροχα κτίρια αποικιοκρατικού (φυσικά!) ρυθμού (εκκλησίες, κατοικίες κ.λ.π.).
Μεταξύ των κτιρίων αυτών περιλαμβάνεται και η πανέμορφη εκκλησία Catedral Santa Maria La Menor η οποία είναι ο παλαιότερος Καθολικός Καθεδρικός Ναός της Αμερικής (χρονολογείται από το 1540). Το σκηνικό έξω από την εκκλησία με την πλακόστρωτη πλατεία γεμάτη περιστέρια και σκεπασμένη από δέντρα ήταν λες και έβλεπες ταινία εποχής. Το συγκεκριμένο σημείο έχει χρώμα και “μυρωδιά” Αβάνας.

Άλλα αξιοθέατα που είδαμε ήταν το National Palace (λειτουργεί ως κοινοβούλιο), το Pantheon Nacional (μαυσωλείο όπου φυλάσσονται τα λείψανα πολλών διακεκριμένων θρησκευτικών προσωπικοτήτων) και τα λοιπά συνήθη κτίρια που βλέπει κανείς κατά την ξενάγησή του σε οποιαδήποτε πρωτεύουσα.

Το μεσημεριανό μας φαγητό το απολαύσαμε συνοδεία τοπικών χορών και μουσικής σε παραδοσιακό εστιατόριο και μετά είχαμε την ευκαιρία να σουλατσάρουμε στα στενά της Αποκιοκρατικής Ζώνης αλλά και στην Malecon δηλ. την παραλιακή λεωφόρο. Άλλο ένα σημείο της πόλης που έχει “άρωμα” Αβάνας.
Δεν διανυκτερεύσαμε για να το διαπιστώσω η ίδια άλλα, το Santo Domingoλέγεται πως φημίζεται για τη νυχτερινή ζωή του.

Ως γενική άποψη για το Santo Domingo είναι ότι πρόκειται για μία ρετρό πόλη, λες και είναι βγαλμένη από ταινία εποχής. Είναι πολύ γραφική, ρομαντική και γοητευτική. Η αποικιοκρατική ατμόσφαιρά της πραγματικά μας γοήτευσε, ειδικά μιας και τότε δεν είχαμε ακόμα επισκεφθεί την Κούβα.

Κατά την επιστροφή μας στην Πούντα Κάνα, κάναμε μία στάση στη γνωστή παραλία Boca Chica που βρίσκεται λίγο πιο έξω από το SantoDomingo. H παραλία αυτή είναι άλλη μία όμορφη παραλία του νησιού με τα κλασικά χαρακτηριστικά της Καραϊβικής (άσπρη αμμουδιά και καταγάλανα νερά) πλην όμως είναι αρκετά τουριστικοποιημένη (με καρεκλίτσες πλαστικές κ.λ.π.). Αξίζει όμως να την επισκεφθεί κανείς λόγω του ότι συγκεντρώνει πολλούς ντόπιους, γεγονός που σε βάζει στο κλίμα της χώρας πολύ περισσότερο από τα πανέμορφα απομονωμένα, πλην μη προσβάσιμα στους Δομηνικάνου, νησάκια (που έχω ήδη περιγράψει).
Μετά τη δροσιστική μας βουτιά στην Boca Chica (ό,τι έπρεπε μετά από μία τόσο κουραστική εκδρομή με τρελές θερμοκρασίες) πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο μας.

Άλλη μία γεμάτη εικόνες μέρα είχε τελειώσει......

 

[go2dbeach]

Το Santo Domingo αξιζει οπωσδηποτε μια επισκεψη. Αυτα ειναι καποια απο τα βασικα σημεια που πρεπει να επισκεφτει καποιος.Δεν πηγα στο Tres Ojos αλλα πιο πολυ απο τα μερη που αναφερεις απολαυσα τη βολτα στη malecon. Απο κει και περα η πολη εχει πολλα παρκα , βοτανικους κηπους , αλλα και γειτονιες με γνησιο χρωμα και ηχους καραιβικης.
Νομιζω οτι ειναι η πολη με τη μεγαλυτερη ποικιλια νυχτερινης ζωης στην καραιβικη.

 

[xenos]

Πολυ καλη η ξεναγηση σου στον Αγ.Δομινικο varioAthens.
Σημαντικο ειναι που γραφονται και οι τοποθεσιες που χρηζουν επισκεψης,για οσους πανε χωρις γκρουπ.

Καλη συνεχεια,στην ιστορια σου

 

[varioAthens]

Κάλλιο αργά παρά ποτέ επανέρχομαι για το τελευταίο μέρος της ιστορίας!

Η τελευταία εκδρομή ήταν αυτή σε Santiago και Jarabacoa, δηλαδή ακριβώς στην "καρδιά" του νησιού. Τα μέρη αυτά είναι σχεδόν απάτητα από τουρίστες (για να μην πώ και από τους ντόπιους) λόγω της δύσκολης διαδρομής. Οι δρόμοι είναι δύσβατοι (κοινώς κατσικόδρομοι) και περνάνε μέσα από βουνά. Όμως, παρά την ταλαιπωρία, αξίζει γιατί πραγματικά "χώνεσαι" στα πιο παρθένα τροπικά δάση του Δομήνικου.

Λόγω της δύσκολης διαδρομής η συγκεκριμένη εκδρομή πραγματοποιείται είτε με μικρά αεροπλανάκια είτε με jeep. Λόγω του ότι είχαμε χρησιμοποιήσει αεροπλανάκι για Samana, αποφασίσαμε αυτή τη φορά να ταξιδέψουμε με Jeep (δεν θα το συνιστούσα σε όσους ζαλίζονται).
Έτσι λοιπόν, πρωϊ-πρωϊ (6 π.μ.) μας περίμεναν 3 jeep (μιας και μόνο 3 ζευγάρια είμασταν οι τολμηροί που αποφασίσαμε να πάρουμε τα βουνά) με ντόπιο οδηγό το καθένα.
Μιας και έχω περιγράψει πολλές φορές πόσο φανταστικές είναι οι διαδρομές μέσα από τα χωριά, το προσπερνάω και πάω κατευθείαν στις στάσεις της εκδρομής.

Η πρώτη στάση μετά από ένα "ατελείωτο" ταξίδι ήταν η Jarabacoa. Η πόλη αυτή είναι χτισμένη στα 500 μέτρα υψόμετρο, στο κέντρο μιας μεγάλης οροσειράς και ουσιαστικά είναι η πύλη που οδηγεί στην ψηλότερη κορυφή της οροσειράς, το λεγόμενο Pico Duarte. Το Pico Duarte αποτελεί την ψηλότερη κορυφή του Δομήνικου, αλλά και όλων των νησιών της Καραϊβικής, με υψόμετρο 3.500 μέτρα παρακαλώ.
Στην Jarabacoa κάποτε πήγαιναν για αναψυχή οι πλούσιοι Δομηνικανοί λόγω του καλού κλίματος. Σήμερα αποτελεί ορμητήριο για πολλές δραστηριότητες: rafting, trekking κ.λ.π. Υπάρχουν 2 ποτάμια (ονόματα δεν θυμάμαι) όπου μπορεί να κάνεις rafting, αλλά εμείς επιλέξαμε να επισκεφθούμε τον καταρράκτη Salto de Jimenoa, μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Jarabacoa. Αφού διανύσαμε το μεγαλύτερο μέρος της απόστασης με τα αυτοκίνητα, παρκάραμε σε ένα σημείο όπου σταματάει πλέον ο δρόμος (υπάρχει διαμορφωμένο πάρκινγκ) και ξεκινήσαμε με τα πόδια. Η διαδρομή με τα πόδια ήταν γύρω στο μισάωρο και ήταν απλά υ-π-έ-ρ-ο-χ-η καθώς περπατούσαμε δίπλα σε ποταμό και ανάμεσα σε οργιώδη βλάστηση. Δέντρα πανύψηλα, ο ήχος του νερού από το ποτάμι και όσο πλησιάζαμε στον καταρράκτη ήχος και από τα ορμητικά νερά! Φτάνοντας στον καταρράκτη είδαμε να σχηματίζεται μία πανέμορφη λίμνη. Δεν βουτήξαμε αυτή τη φορά γιατί εδώ τα νερά ήταν κρύα και έτσι συνεχίσαμε το περπάτημα. Είναι σημεία που νομίζεις ότι δεν μπορείς να προχωρήσεις παραπέρα κι όμως.... υπάρχουν μικρά μονοπάτια που δεν φαίνονται λόγω της πυκνής βλάστησης και όταν μπεις μέσα σ' αυτά νιώθεις πως χάνεσαι στα βάθη κάποιας ζούγκλας (ας είναι καλά ο ένας οδηγός που μας τα υπέδειξε).
Μετά από 1,5 ώρα πεζοπορίας μέσα στο δάσος, πήραμε το δρόμο για τον επόμενο σταθμό μας, το Santiago που βρίσκεται στα 45΄-50΄ από τη Jarabacoa.
Το Santiago είναι η 2η μεγαλύτερη πόλη του Δομήνικου και από πλευράς εισοδήματος και βιοτικού επιπέδου είναι ίσως η πιο εύρωστη (έτσι τουλάχιστον μας είπαν). Είναι περιτριγυρισμένη από ψηλά βουνά και από (τι άλλο?) πυκνό τροπικό δάσος και λόγω της μορφολογίας της προστατεύεται και από τους τυφώνες τις περισσότερες φορές.
Το Santiago έχει χρώμα αποικιοκρατικό, με τα χαρακτηριστικά colonial ρυθμού κτίρια, άμαξες, πλακόστρωτες πλατείες με περιστέρια κ.ό.κ. Την λίγη ώρα που είχαμε, αποφασίσαμε να την εκμεταλλετούμε όχι τρώγωντας (αν και θεονήστικοι) αλλά βολτάροντας. Και ήταν υπέροχα γιατί, λόγω έλλειψης τουρισμού, το Santiago είναι απόλυτα αυθεντική πόλη. Στη βόλτα μας αυτή ανεβήκαμε και στο πιο σημαντικό αξιοθέατο, το Monument a los Heroes, που από τα 65 μέτρα ύψος η θέα στις στέγες της πόλης ήταν πραγματικά μοναδική.

Το ταξίδι της επιστροφής ήταν εφιαλτικό καθώς είμασταν εξαντλημένοι, πεινασμένοι, ο δρόμος κακοτράχαλος και το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής το διανύσαμε βράδυ. Φτάσαμε στο ξενοδοχείο μετά από 18 ώρες πραγματικά εξουθενωμένοι αλλά απόλυτα ικανοποιημένοι μιας και είχαμε φτάσει στην "καρδιά" του νησιού, εκεί που ελάχιστοι τουρίστες έχουν φτάσει......

 

[varioAthens]

Πρέπει να ομολογήσω ότι ανάμεσα στις εκδρομές μας, κάποιες μέρες μας αποφασίσαμε να απολαύσουμε την τέλεια αίσθηση του "δεν-κάνω-απολύτως-τίποτα" που ισοδυναμεί με ατελείωτο άραγμα στην παραλία (σε υπέρδιπλα κρεβάτια με στρώματα αντί για τις παραδοσιακές σεζ-λονγκ), πίνοντας απίθανα κοκτέιλ (πάντα με βάση το ρούμι) και κάνοντας από θαλάσσια σπορ μέχρι μαθήματα χορού (μπατσάτα και μερένγκε) και spa (να και ένα καλό του Α/Ι....).

Μια από αυτές τις χαλαρές μέρες κάναμε και το περιβόητο scuba-doo! Τι είναι αυτό? Είναι ένα υποθαλάσσιο σκουτεράκι, με το οποίο καταδύεσαι (χωρίς να φοράς μάσκα και αναπνευστήρα) και οδηγώντας το "κόβεις βόλτες" στο βυθό ανάμεσα σε ψάρια και κοράλια....Είναι καταπληκτική εμπειρία!!! Ckeck it out:

Αυτή ήταν η ταξιδιωτική μου ιστορία από τον Δομήνικο, έναν προορισμό που συνιστώ σε όλους ανεπιφύλακτα: είτε σε περιπετειώδεις ταξιδιώτες, είτε σε τουρίστες που θέλουν να απολαύσουν χλιδή και ξεκούραση. Είναι ένα νησί με απίστευτη φυσική ομορφιά (λες και έχει ξεπηδήσει από καρτ-ποστάλ) και υπέροχους ανθρώπους.... το στολίδι της Καραϊβικής!

 

[ΕΡΣΗ]

Μας ξεσηκωνεις!

 

[varioAthens]

Χαίρομαι γι' αυτό!
Θεωρώ ότι η Καραϊβική είναι λίγο "παραγκωνισμένη" σε σχέση με άλλους προορισμούς (π.χ. Νοτιοανατολική Ασία) και είναι κρίμα γιατί είναι πανέμορφο μέρος!

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Κεντρικής & Νότιας Αμερικής.