Όταν η Μπριζ γίνεται Δίλοφο...

[elenara88]

Aχ αυτός ο άτιμος ο καιρός τι μπορεί να σου κάνει… Από κει που ετοιμάζεις βαλίτσες για Μπρυζ να βρίσκεσαι στο Δίλοφο Ιωαννίνων…
Όλα είχαν κανονιστεί ένα μήνα πριν Χριστούγεννα στο Βέλγιο … μέχρι και τις ευλογιές του Ελληνικού στρατού είχαμε (ειδική άδεια εξόδου του φαντάρου) άλλα δεν ήρθαν τελικά όλα όπως τα περιμέναμε… Χιόνια ,κλειστά αεροδρόμια ,βαρυχειμωνιά μπλακ άουτ και φυσικά που να διακινδυνεύσεις να αργήσει να γυρίσει στο στρατόπεδο … Ποιος άκουγε την γκρίνια του κυρίως…

1η μέρα
Έτσι λοιπόν ομόφωνα πήραμε την απόφαση να μεταφέρουμε τα εισιτήρια και πρωί πρωί 22 Δεκεμβρίου φεύγουμε για Ζαγοροχώρια…
Μετά από 7 ώρες περίπου βρισκόμαστε στο Δίλοφο, ένα υπέροχο γραφικό χωριό με πέτρινα σπιτάκια και λιθόστρωτα δρομάκια …

Το Διλοφο​

Παρκάρουμε το αυτοκίνητο και μετά από μια μίνι ανάβαση βρισκόμαστε στο δωμάτιο που είχαμε κλείσει το προηγούμενο βράδυ… Ομολογουμένως για τελευταία στιγμή ήταν εξαιρετική επιλογή… Τζάκι , ξύλινα έπιπλα και παράθυρο με θέα στο χωριό…

Το τζακι στο δωματιο​

Μετά από τέτοιο ταξίδι όμως το στομάχι μας γουργούριζε για τα καλά… κούραση μας δεν μας άφηνε όμως πολλά περιθώρια για κάτι πιο μακρινό από την πλατειά του χωριού την οποία κοσμεί ένας τεράστιος πλάτανος… Μπαίνουμε λοιπόν στην ταβερνούλα - καφενείο που υπήρχε εκεί … Το Σωποτσέλι μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση με γλυκύτατους ιδιοκτήτες και εντελώς παρείστικο κλίμα – το μέγεθος της δεν σου αφήνει και άλλες επιλογές άλλωστε-.Το φαγητό ικανοποιητικό , η αλευροπιτα πολύ καλή αλλά το καλύτερο ήταν η χειροποίητη πορτοκαλόπιτα στο τέλος…
Αφού λοιπόν ικανοποιήσαμε την όρεξη μας έπρεπε να ικανοποιήσουμε και την νύστα μας , συμφωνήσαμε λοιπόν να κοιμηθούμε και να πάμε βραδινή βέλτιστα κατά τις 9 στα κοντινά χωριά…
Πράγματι λοιπόν 9:30 βρισκόμασταν στο χωριό Ελάτη , αναρωτιόμασταν όμως για πολλή ώρα αν ήμασταν πράγματι εκεί γιατί κυριολεκτικά δεν υπήρχε ψυχή … Λίγη ώρα μετά πετύχαμε έναν από τους 15 μόνιμους κατοίκους του χωριού ο οποίος μας ενημέρωσε ότι αν βρούμε τίποτα ανοιχτό στην περιοχή θα είμαστε πολλοί τυχεροί… δεν ήμασταν τελικά… ούτε η Βίτσα ούτε το Μονοδενδρι αλλά ούτε και το οβελιστήριο που συστεγαζόταν με ένα βενζινάδικο και μας το είχε προτείνει ο κυριούλας ήταν ανοιχτό…
Μας έπιασε μια μικρή απογοήτευση για λίγο αλλά τελικά αποφασίσαμε να πάρουμε τον δρόμο για Ιωάννινα by night…

2η μέρα
Ξυπνήσαμε κατά τις 9 , κατεβήκαμε για το πρωινό που απαρτίζονταν από φρεσκοζυμωμένο ψωμί, μαρμελάδες, αβγουλάκια και αλλά τέτοια καλούδια και αφού πήραμε ενεργεία αποφασίσαμε να ξεχάσουμε την χθεσινή έρημη νύχτα και να κάνουμε εξόρμηση στα γραφικά χωριά της περιοχής.
Πήραμε το δρόμο για το Πάπιγκο… Κάναμε στάση σε ένα υπέροχο γεφυράκι και θαυμάσαμε τα τουρκουάζ νερά του Βοϊδομάτη…

Βοϊδομάτης

Βοϊδομάτης​

Ήπιαμε το καφεδάκι μας σε μια βεράντα με θέα , ναι σε βεράντα, κρύο ούτε για δείγμα… και μετά ακολούθησε η απαραίτητη βολτίτσα στο χωριό … δεν ήταν τόσο έρημο όσο τα χθεσινά αλλά δεν έσφυζε και από ζωή…

Παπιγκο​

Σειρά είχε το μικρό Πάπιγκο που ήταν ακόμη πιο γραφικό … αλλά και κει κόσμος πουθενά μόνη ανθρωπινή ύπαρξη ήταν ένας υπάλληλος στο γραφείο της WWF… και ένα ζευγάρι που είδαμε φεύγοντας…

Χαρακτηριστικό των ημερών...​

Δεν μπορώ να πω ήμασταν μαγεμένοι από τις εικόνες που βλέπαμε , την γραφικότατα και την αυθεντικότατα των χωρίων άλλα μας ήχε πιάσει και μια μικρή μελαγχολία που ήταν όλα τόσο έρημα…

Μικρό Παπιγκο​

Επιγραφη στο Μικρό Παπιγκο​

Μικρό Παπιγκο
​

Το πρόγραμμα είχε μεσημεριανό στην Καλλιόπη στο Μεγάλο Πάπιγκο… (Πολύ καλό φαγητό το προτείνω ανεπιφύλακτα…)
Το βράδυ η φυλαγμένη αλευροπιτα από χτες και το φρεσκοψημένο λουκάνικο μαζί με ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί που έφερε ο κάλος μου από την ταβέρνα του χωριού στο δωμάτιο έγιναν αιτία να περάσουμε μια τέλεια βραδιά μπροστά στο τζάκι μας…

3η μέρα
Παραμονή Χριστουγέννων το σκηνικό είχε αρχίσει να αλλάζει πλέον στο δρόμο συναντούσαμε αυτοκίνητα στο Μονοδενδρι είχαν ανοίξει μέχρι και μαγαζάκια με σουβενίρ.
Σήμερα η μέρα είχε αγνάντι στη χαράδρα του Βίκου… Πραγματικά εκπληκτική θέα που κόβει την ανασα… Ήταν όλα όμορφα πολύ όμορφα...

H χαραδρα του Βικου
​

Και έπειτα βόλτα ως το Τσεπέλοβο… να πω την αλήθεια από όσα χωριά είδαμε αυτό με ενθουσίασε λιγότερο (μαζί με το Καλπάκι)… Φάγαμε σε μια ταβέρνα στην είσοδο του χωριού που όσο περιποιημένη φαίνεται απ έξω τόσο μας απογοήτευσε με το εσωτερικό της και το μέτριο φαγητό που προσέφερε σε αρκετά τσιμπημένες τιμούλες…
Το βράδυ απαιτούσε ρεβεγιόν… εναλλακτικό ρεβεγιόν … στην ταβέρνα του χωριού που αλλού παρείστικα χαλαρά χωρίς στημένα πράγματα… ήταν μια ωραία βραδιά με πολύ γέλιο αφού ο μάγειρας που βγήκε και έκατσε μαζί μας έδινε ρεσιτάλ χιούμορ…

4η μερα
Χριστούγεννα
Περιήγηση εκ νέου στην Ελάτη και επίσκεψη στο χωριό Δίκορφο είχαμε στο μυαλό μας όμως καταρρακτώδης βροχή που έπεφτε από το προηγούμενο βράδυ μας ανάγκασε να δούμε και τα δυο χωριά μέσα από το αυτοκίνητο… Να σημειώσω εδώ ότι η διαδρομή από την Ελάτη ως το Δικορφο (10 λεπτά περίπου ) είναι πανέμορφη…
Όπως είχα διαβάσει και από εδώ , στην Ελάτη έπρεπε να φάμε Στα Ριζά… πράγματι ήταν πολύ καλή επιλογή … Ωραιότατο περιβάλλον σουπερ φαγητό σε γενναίες μερίδες και καλές τιμές αν βρεις και τραπεζάκι στο μπαλκονάκι τι άλλο να ζητήσεις…
Η βροχή συνέχιζε να πέφτει και μείς αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε πως αυτή ήταν η τελευταία μας μέρα … αύριο φεύγουμε… μας έπιασε όσο να πεις μια μελαγχολία…
Το απόγευμα ήπιαμε καφεδάκι στον ξενώνα μαζεύοντας τα πράγματα μας… Η βροχή και τα γλιστερά λιθόστρωτα δρομάκια δεν σε αφήναν να πολυσκεφτείς τις βόλτες…
Το τελευταίο κρασάκι μας το ήπιαμε στο καλύτερο μαγαζί από όλα όσα επισκεφτήκαμε …
Ο Λίθος στο Δίλοφο, ένα παλιό αρχοντικό πετρόχτιστο που είχε διαμορφωθεί με πολύ γούστο…

Εστιατοριο ο Λιθος​

Ο κατάλογος του αρκετά περιορισμένος άλλα ήταν αυτό που λεμέ λίγα και καλά … τι καλά δηλαδή τέλεια… Μια τηγάνια που έλιωνε στο στόμα σου μαζί με μαύρες σταφίδες και δενδρολίβανο και μια μυρωδιά από τσάι (!!!) , πατατοσαλάτα με μικρές ψητές πατατούλες και σως φέτας , φέτα ψητή με μαρμελάδα ντομάτας (πραγματικά απίστευτη) και για το τέλος λικέρ βατόμουρο και φραμπουαζ… Οι ιδιοκτήτες ήταν ένα ζευγάρι Κερκυραίων με ευδιάκριτη τη ‘’ζούρλια’’ τους και μάγειρας ο μεγαλύτερος γιος τους.

5η μέρα
Η μέρα της επιστροφής έφτασε. Δεν ήταν όμως τόσο καταθλιπτική όσο άλλες γιατί ευτυχώς θα κάναμε ‘’στάση’’ στην Χρυσομηλια ένα άλλο όμορφο χωριουδάκι κοντά στο Περτούλι Τρικάλων για άλλες 4 μερούλες και έτσι ο πόνος της επιστροφής γινόταν μια γλυκιά προσμονή για τον επόμενο προορισμό…
Υ.Γ 1 Για την ιστορία το Διλοφο έχει 4 μονίμους κατοίκους : μια χήρα, έναν ξεναγό, και έναν συνταξιούχο γιατρό με τη γυναίκα του...
Υ.Γ 2 Ξεκίνησα για Φωτο-ιστορια ξέροντας πως η πένα μου δεν θα σας μαγέψει αλλά τελικά κατάλαβα ότι travel story είναι το ταξίδι του καθενός με τα δικά του μάτια και τα δικά του λόγια έτσι λοιπόν πρόεκυψε αυτό (φωτοστορυ με προτάσεις φαγητού μου μοιάζει)!

 

[hydronetta]

Θυμήσου τη ρύση: Μια εικόνα χίλιες λέξεις!
Βάλε περισσότερες από Δίλοφο. Θυμάμαι ότι μου είχε αρέσει πολύ

 

[Bahari]

Πολύ όμορφη η βόλτα σας! :xmas_lol: Εύχομαι στην επόμενη άδεια εξόδου του φαντάρου να κάνετε το ταξίδι που, λόγω ανωτέρας βίας, αναγκαστήκατε να αναβάλλετε!

 

[elenara88]

Πολύ όμορφη η βόλτα σας! :xmas_lol: Εύχομαι στην επόμενη άδεια εξόδου του φαντάρου να κάνετε το ταξίδι που, λόγω ανωτέρας βίας, αναγκαστήκατε να αναβάλλετε!

6-11 Oκτωβριου παρακαλω:xmas_cool::xmas_mrgreen:

 

[maska_29]

Και έπειτα βόλτα ως το Τσεπέλοβο… να πω την αλήθεια από όσα χωριά είδαμε αυτό με ενθουσίασε λιγότερο (μαζί με το Καλπάκι)…

Το Καλπάκι είναι ένα χωριό με μικρή ιστορία (μιλάω για το χωριό, όχι για τη μάχη... παρεμπιπτόντως διοργανώνονται ωραίες εκδηλώσεις κάθε 28 Οκτ. ή 1-2 μέρες πριν, δε θυμάμαι ακριβώς) και σίγουρα δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο χρώμα ή κάποιο αξιοθέατο (ίσως το πολεμικό μουσείο στην είσοδό του χωριού καθώς έρχεται κανείς από Γιάννενα)

 

[NTINA]

Προσωπικά θεωρώ την περιοχή του Ζαγορίου την πιο όμορφη
της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Τα Ριζά στην Ελάτη τα προτείνω κι εγώ ανεπιφύλακτα στους καλοφαγάδες.
Η επόμενη εξόρμησή σας εύχομαι να γίνει σύντομα και όχι τον Οκτώβρη
(κομματάκι μακριά πέφτει):xmas_wink:

 

[marianino]

τέλεια η ιστορία σου ... το Δίλοφο για μένα είναι ένα απο τα ομορφότερα χωριά της Ελλάδος ...και το τσιπουράκι δίπλα στον πλάτανο είναι επιβεβλημένο όταν πας στο Δίλοφο...

 

[Dva Srca]

Πανέμορφα χωριά... Ακόμα και η ερημιά και η μελαγχολία φαίνονται να ταιριάζουν απίστευτα με το μέρος. Όσο για τα φαράγγια και τα ποτάμια δε στο συζητώ καν. Μετά το ντουέτο Φλώρινα-Καστοριά, τα χωριά του νομού Ιωαννίνων είναι ο επόμενός μου στόχος για εξόρμηση εντός της ενδοχώρας. Ο πρώτος επετεύχθη πέρυσι (ή μάλλον πρόπερυσι μιας και αλλάξαμε χρονιά), για τον δεύτερο μάλλον θα χρειαστεί λίγος καιρός ακόμα

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ελλάδας.

 

[ioanna karagianni]

Μετά από ενάμιση χρόνο, επιτέλους διάβασα και εγώ την ιστορία σου. Μου θύμισε πόσο πολύ μου αρέσουν και εμένα αυτά τα χωριά. Να σε καλά που μπήκες στον κόπο να γράψεις.

 

[NoFX182]

πολυ καλη περιγραφη! ποσο σας βγηκε με τα εξοδα αυτο το 5ημερο;

 

[elenara88]

χμμ νομιζω η διαμονη 90 τη βραδια εντελως τελευταια στιγμη κ Χριστουγεννα!
στα εστιατορια γυρω στα 15-20 ευρω το ατομο