Έχετε κάνει το Ταξίδι - Όνειρο ;

[Defkalion]

Δε ξέρω πόσοι έχετε συμπληρωμένο το Ταξίδι-Όνειρο στο προφίλ σας (αν το έχετε, φαίνεται εδώ δίπλα κάτω από το avatar), αλλά δε θυμάμαι να έχουμε κάνει αντίστοιχη κουβέντα ποτέ.

Πόσοι έχετε πραγματοποιήσει το ταξίδι-όνειρό σας, και πώς ήταν η εμπειρία σε σχέση με αυτό που περιμένατε, τα expectations που λένε και στο χωριό μου;

Και, κυρίως, μετά από αυτό το ταξίδι, παρέμεινε στη θέση του ως ταξίδι-όνειρο ή αντικαταστάθηκε από κάποιο καινούριο εφόσον "η κορυφή αυτή κατακτήθηκε" ;

 

[mpampis1979]

το ταξιδι-ονειρο ζωης πραγματοποιηθηκε περυσι τετοιο καιρο (φλεβαρης 2018) για την Ινδια! Απο μικρος γοητευομουν με τις εικονες αυτης της μαγικης χωρας κ περυσι τις ειδα απο κοντα.Ειναι ενα δυσκολο ταξιδι που πρεπει να ξεπερασεις τα ορια σου για να αντεξεις καποια πραγματα ομως μοναδικο ταξιδι...θα ηθελα καποια στιγμη να ξαναβρεθω σε αυτη την αχανη χωρα για να δω κ να ζησω νεες εμπειριες!!!

 

[panlek30]

Πραγματοποιηθηκε! Ηταν το Βιετναμ-Καμποτζη. Το Βιετναμ λιγο το απομυθοποιησα οταν πηγα. Οχι οτι δεν ηταν ωραια αλλα δεν ηταν αυτο που ειχα πλασει στο μυαλο μου αν θελετε. Το Ανγκορ ομως ηταν κατι ασυλληπτο! Περα απο καθε σκεψη και φαντασια μου!
Εννοειται ομως οτι οταν το πραγματοποιησα κατι αλλο το αντικατεστησε. Ακολουθησε η Ισλανδια που δυσκολα νομιζω θα την επισκιασει κατι...Τωρα πια πολλα υπαρχουν στο μυαλο μου. Πολλα για να μη μπορουν να πραγματοποιηθουν ολα αμεσα και ψαχνω παλι !!!!
Και θα ξανααντικατασταθουν αν καταφερω και αυτα! Αλιμονο αν σταματησουμε να ονειρευομαστε...

 

[buffon85]

το ονειρο μου ηταν η λατινικη αμερικη γενικα. οποτε μπορω να πω οτι το εχω πραγματοποιησει και δεν το εχω πραγματοποιησει ταυτοχρονα, μιας και δεν ειναι μια συγκεκριμενη πολη ή χωρα. χαιρομαι που το πρωτο μου ταξιδι ηταν ενα ταξιδι-ονειρο στο μεξικο, χρειαστηκε να τσιμπηθω πολλες φορες να δω αν θα ξυπνησω. η λιστα ειναι ατελειωτη, ο,τι θα πραγματοποιω θα ανανεωνεται. μεξικο θελω να επιστρεψω

 

[xalara]

Το ταξίδι όνειρο ήταν τα Bora Bora. Απο πολύ μικρός θυμάμαι να εχω σαν wallpaper στον υπολογιστή μια αιώρα με θεα το βουνο Otemanu και τα γαλανα νερά του νησιου. Δεν ηξερα την τοποθεσια της φωτογραφιας αλλα με τη βοήθεια του google αργοτερα εμαθα οτι ηταν απο τα Bora Bora.

Μεγαλώνοντας σε ενα διαμερισματακι αθηναϊκής πολυκατοικίας το "θα παω στα μπορα μπορα" ηταν το απιαστο ονειρο - κατι σαν το "ταξιδια μακρινά ως τη τζαμαικα" που λέει και το γνωστο άσμα. Φαινόταν τοσο μακρινός προορισμος και οι τιμές απαγορευτικες οπότε ειχα πειστεί οτι θα αρκεστώ στο wallpaper.

Αρκετα χρόνια μετα και εξαιτίας διαφόρων συμπτώσεων, δοθηκε η ευκαιρία και κλείσαμε με την κοπελα μου εισητηρια για την Γαλλική Πολυνησία τον Απρίλιο που έρχεται! Τα expectations που ρώτησε και ο Δεφκαλιωνας ειναι ποιο προσγειωμένα μιας και πλεον εχουμε επισκεφτεί άλλους τοπ στη λιστα μας προορισμους ωστε να ξέρουμε τι περιμένουμε.

Μετα απο αυτο το ταξίδι, ο επομενος ονειρικος προορισμός που θα μπει στο στόχαστρο είναι το Θιβετ.

 

[alma]

Κάθε φορά που ένα από τα ταξίδια-όνειρα πραγματοποιείται, ένα άλλο μπαίνει στη θέση του. Όσο για τις προσδοκίες τώρα...Χμμμ...
Η Κούβα που ήταν μία από τις χώρες στη λίστα μου,μου άρεσε πολύ. Η Αργεντινή το ίδιο, αν και δεν είδα ούτε τα μισά από όσα θα ήθελα να δω,λόγω αποστάσεων και μεγέθους χώρας.Οι Αζόρες πάλι ήταν χρόνια στόχος, κάποια στιγμή τις ξέχασα και μετά μου ξανακαρφώθηκαν στο μυαλό. Όταν τελικά πήγα ήταν υπέροχες. Ανταποκρίθηκαν πλήρως στις προσδοκίες μου και πέρασα καλύτερα από ότι περίμενα, παρόλο που φοβόμουν αρχικά τις αλλαγές του καιρού μέσα στο Χειμώνα.

 

[Nikos1986]

Όταν είχα πρωτογραφεί στο forum είχα συμπληρώσει την Αυστραλία και την Καλιφόρνια (εννοώντας τον Pacific Coast Highway).

Την Αυστραλία κατάφερα επιτέλους να την επισκεφθώ τα Χριστούγεννα 2011-2012, 3,5 χρόνια αφού κόλλησα το μικρόβιο του ταξιδιού. Ήμασταν με τον αδερφό μου και μείναμε χοντρικά από 1 βδομάδα σε Μελβούρνη-Σίδνεϊ και 2 μέρες στην πρωτεύουσα, Καμπέρα.

Οι εντυπώσεις από αυτό το ταξίδι ήταν οι καλύτερες.
Περάσαμε υπέροχα, είδαμε μια χώρα με την ενέργεια που είχαμε εμείς το '04, επισκεφθήκαμε τους συγγενείς μας που μένουν μόνιμα εκεί. Ήταν η μόνη φορά που έκλαψα στο ταξίδι της επιστροφής.

Από την άλλη, το road trip στην Καλιφόρνια δεν το έχω κάνει, αν και τυπικά έχω βρεθεί εκεί (ως διήμερο stopover στο Λος Άντζελες, αλλά είδαμε ελάχιστα από τα αξιοθέατα της πόλης και δεν μετράει ).

Όλα αυτά τα χρόνια έχω μάθει για νέα μέρη τα οποία θα ήθελα πολύ να επισκεφθώ και δεν τα γνώριζα όταν γραφόμουν εδώ. Αν ξαναεπέλεγα τους συγκεκριμένους προορισμούς, σίγουρα θα κράταγα την Αυστραλία. Άνετα θα ξαναέκανα το ίδιο ταξίδι, ή διαφορετικά το road trip από το Perth μέχρι το Broome στη Δυτική Αυστραλία. Την Καλιφόρνια μάλλον θα την αντικαθιστούσα με τα νησιά Cook (Rarotonga - Aitutaki - Mangaia) και Vanuatu (Tanna - Espiritu Santo), τα οποία ούτε καν ήξερα πού βρίσκονται πριν από μερικά χρόνια.

 

[turms]

χμ...να κανω σκι στην παταγωνια...βασικα δεν ειναι και τοσο ονειρο πια και με δυο παιδια μοιαζει κομματακι δυσκολο...

αλλα μαλλον το ονειρο ξεφτισε...θα προτιμουσα ενα ταξιδι με αυτοκινουμενο δυο βδομαδες Καναδα κλπ...

οποτε μαλλον δεν θα γινει ποτε πραγματικοτητα...φυσικα ποτε δεν ξερεις αλλα...

 

[psilos3]

Το ταξίδι - όνειρο πραγματοποιήθηκε περίπου πριν από ένα χρόνο και ήταν στη Κούβα.
Δε συνηθίζω να δίνω τέτοιους τίτλους. Προτιμώ τη λέξη «στόχος» γιατί τα όνειρα είναι πολλές φορές άπιαστα, ωστόσο το συγκεκριμένο προορισμό τον είχα στα θέλω μου περίπου 17 χρόνια (χωρίς να το κυνηγάω όσο ζεστά έπρεπε), οπότε έμεινε κάτι σαν όνειρο που πραγματοποιήθηκε. Φυσικά και θα ξαναπάω!

Από κει και πέρα ναι, είμαι κι εγώ της άποψης -όπως και οι περισσότεροι βέβαια- ότι όταν κατακτηθεί μια κορυφή, βάζουμε μπρος για την επόμενη, και αυτό είναι που οφείλουμε να κάνουμε! Το πεδίο «ονειρεμένο ταξίδι» λοιπόν άλλαξε πρόσφατα με τρεις προορισμούς που έχω σ΄αυτή τη κατηγορία. Το Βιετνάμ ήταν ο τέταρτος κι έφυγε απο εκεί, γιατί ακολουθεί σε λίγες μέρες

 

[Μανολης Γκ.]

Και εγώ Κούβα έλεγα πολλά χρόνια και μετά Νέα Ζηλανδία και Περού. Τώρα που πήγα Κούβα και Περού ονειρό μου είναι να ξαναπάω!

 

[underwater]

Από μικρή είχα διάφορα ταξίδια-όνειρα στο μυαλό μου. Κάποια τα έχω πραγματοποιήσει, κάποια όχι.

Είχα όνειρο να ταξιδέψω στην Αίγυπτο, πήγα ως φοιτήτρια το 2004. Θυμάμαι είχα ενθουσιαστεί, αλλά ήταν και μια από τις πρώτες "εξωτικές" χώρες που επισκέφτηκα και η οπτική μου ήταν ακόμα πολύ αγνή. Επόμενο όνειρο η "Μαύρη" Αφρική, το οποίο πραγματοποίησα το 2008 πηγαίνοντας στην Κένυα. Ήταν ένα ταξίδι-μάθημα ζωής από διάφορες απόψεις, το οποίο μου άνοιξε τα μάτια σε πολλά.

Πιο πρόσφατα Ιράν (επίσης ταξίδι ζωής που μακροπρόθεσμα αντιλήφθηκα πόσο με άγγιξε) και ΝΑ Ασία, την οποία θέλω να επισκεφτώ πιο εκτεταμένα. Με άλλα λόγια κανένα από τα ταξίδια-όνειρα ζωής δεν με έχει απογοητεύσει μέχρι τώρα.

Στα ανεκπλήρωτα παραμένουν η Ινδία, η Ισλανδία, η Ιαπωνία, η Παλαιστίνη, περισσότερη ΝΑ Ασία, η Κασπία Θάλασσα, η Νήσος του Πάσχα και πάνω από όλα η Ανταρκτική.
Και φυσικά προστίθενται συνέχεια νέα θέλω, όπως η Αιθιοπία, οι Αζόρες, η Γροιλανδία, η Μογγολία, το Ουζμπεκιστάν, η Σιβηρία.

 

[alice~]

Ειμαι αρκετά μικρή για να λέω ότι έχω κάνει το ταξίδι-ονειρο, γιατί θέλω να πάω σε πολλά μέρη ακόμα, αλλά νομίζω ότι ένα από αυτά πραγματοποιήθηκε το 2015, όταν πήγα στην Νέα Υόρκη Ήταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι, φοβερή εμπειρία και με καλή παρεα! Χαίρομαι παρα πολύ που είχα την ευκαιρία να πάω ως εκεί, θέλω να πάω σε πολλά μέρη ακόμα αλλά ήταν ένα από τα ταξίδια που νόμιζα ότι θα ήταν δύσκολο να πραγματοποιηθεί! Όταν φτάναμε και έβλεπα τους πρώτους ουρανοξύστες νόμιζα ότι έβλεπα ονειρο