-
Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάιο - Σεπτέμβριο 2020 !
Βέλγιο Γαλλία Γερμανία Έτσι χωρίς πρόγραμμα. Road Trip από το πρωί των Χριστουγέννων έως το βράδυ της Πρωτοχρονιάς
- Thread starter gelf
- Ημερομηνία δημιουργίας
paefstra
Member
- Μηνύματα
- 14.148
- Likes
- 45.662
Άντε πάλι......
James
Member
- Μηνύματα
- 1.018
- Likes
- 5.455
- Επόμενο Ταξίδι
- Ανατολική Κρήτη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού
Φίλε οι φωτογραφίες είναι τρομερές! Έχω πάθει πλάκα! Και ωραία τοπία αλλά και ωραία τραβηγμένες! Ωραία πρόταση για ταξίδι!
Keep up the good work!
Keep up the good work!
greco
Member
- Μηνύματα
- 1.157
- Likes
- 3.360
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γυρος Τουρκιας
Εντυπωσιακο το ταξιδι σου κι εκπληκτικη η αφηγηση σου!
Thanasis_v
Member
- Μηνύματα
- 100
- Likes
- 90
Επειδή και εμένα το κρασί είναι στα ενδιαφέροντά μου, περιμένω να διαβάσω τη συνέχεια της ιστορίας σου.
demie
Member
- Μηνύματα
- 410
- Likes
- 798
Εξαιρετικη περιγραφη για ενα εξαιρετικο μερος! Οι πληροφοριες σου ειναι παραπανω απο ακριβεις! Αναφερομαι στο Στρασβουργο που το ξερω απο πρωτο χερι!
Δεν εχω λογια να περιγραψω τα συναισθηματα που μου ξυπνησες! Σ'ευχαριστω!
Δεν εχω λογια να περιγραψω τα συναισθηματα που μου ξυπνησες! Σ'ευχαριστω!
kabamarou
Member
- Μηνύματα
- 1.489
- Likes
- 2.529
Εξιστόρηση με φωτογραφίες που με κάνανε να νιώθω σαν να έκανα εγώ το ταξίδι.
Πολύ ποτό όμως...Πρόσεχε μην μας πάθεις τίποτα σε παρακαλώ και στερηθεί το forum μελλοντικές ιστορίες σου
Πολύ ποτό όμως...Πρόσεχε μην μας πάθεις τίποτα σε παρακαλώ και στερηθεί το forum μελλοντικές ιστορίες σου
gelf
Member
- Μηνύματα
- 659
- Likes
- 12.798
Κεφάλαιο 5
Ο δρόμος του κρασιού - Colmar
Έφυγα λοιπόν από το Στρασβούργο με το όραμα του δρόμου του κρασιού. Συνέχιζε να χιονίζει. Όμως όπως έγραψα στο προηγούμενο κεφάλαιο, τόσο οι δημοτικές αρχές, όσο και οι πολίτες ήταν απόλυτα προετοιμασμένοι για τα καιρικά φαινόμενα. Αυτό το θεώρησα φυσιολογικό λόγω της συχνότητας αυτών των καιρικών φαινομένων τα οποία σε εμάς φαντάζουν ακραία. Και πώς να μην μας φαντάζουν σε εμάς ακραία, όταν Γενάρη μήνα, εμείς είμαστε στη θάλασσα και κολυμπάμε.
(Την παραπάνω φωτογραφία - η οποία είναι άσχετη με το θέμα μας - την αφιερώνω στους φίλους μας στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Μόλις βγήκα από τη θάλασσα και πάω να συνεχίσω το γράψιμο. Την υποθερμία λόγω του μπάνιου του Ιανουαρίου θα την αντιμετωπίσω με ένα αλσατικό κρασί το οποίο έφερα από το ταξίδι μου,)
Έτσι τα προβλήματα που αντιμετώπισα ήταν απειροελάχιστα και εντοπίζονταν μέχρι να βγω από την πόλη του Στρασβούργου, όπου και εκεί είχε ληφθεί πρόνοια για την ομαλή κυκλοφορία οχημάτων. Στις εθνικές οδούς ή στους επαρχιακούς δρόμους το πρόβλημα είχε επιλυθεί απόλυτα. Στο δρόμο προσπαθούσα να αποφασίσω σε ποιό σημείο να αφήσω την εθνική οδό και να πάρω το δρόμο του κρασιού. Αφήνω την εθνική οδό νότια του Obernai. Βρίσκω λίγο νοτιότερα από εκεί ένα πανέμορφο χωριό.
Τα εκχιονιστικά μηχανήματα ήταν παντού. Ακόμα και στο τελευταίο χωριό.
Περνάω από το κρασοχώρι Barr. Ήταν υπέροχο.
Θέλω να σταματήσω την περιήγηση και να μείνω εδώ.. Είμαι πολύ ευτυχισμένος που είμαι στην Αλσατία.
Για το δρόμο του κρασιού δεν χάνεσαι με τίποτα. Οι ταμπέλες είναι σαφείς:
Route de vins d' Alsace.
Είμαστε εδώ! Ευχαριστώ και το «Θεό» για να παραφράσω και το γνωστό σύνθημα των Αρειανών. Ευχαριστώ που είμαι στην Αλσατία. Σκέφτομαι ότι όλοι μας, σε κάποια στιγμή της ζωής μας είμαστε Αρειανοί. Και ας βρισκόμαστε εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τη Θεσσαλονίκη. Ας βρισκόμαστε στη Νότια Ελλάδα. Ας όψεται ο μεγάλος Νίκος Γκάλης.
Τέλος πάντων ας σταματήσουμε τις σκέψεις για το παρελθόν, γιατί τα αλσατικά κρασιά είναι εδώ και μας περιμένουν. Βρίσκομαι πλέον στην πηγή.
Συνεχίζω στο δρόμο του κρασιού.
Γυρίζω «από χωρίου εις χωρίον» απολαμβάνοντας τα τοπία
μέχρις ότου έφθασα στο Colmar!
Το Κολμάρ είναι πόλη του διαμερίσματος του Άνω Ρήνου της περιφέρειας της Αλσατίας στη βορειοανατολική Γαλλία. Αποτελεί την πρωτεύουσα του διαμερίσματος αυτού και έδρα Δικαστηρίου με πληθυσμό 65.000 περίπου κατοίκων.Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το Colmar είναι η πιο όμορφη πόλη στην Ευρώπη. Βέβαια εγώ σημειώνω ότι πολλές πόλεις έχουν χαρακτηριστεί ως οι πιο όμορφες στην Ευρώπη, Μία από αυτές είναι η Μπριζ στην οποίαν ήμουν προχθές. Άλλη είναι η Φλωρεντία, ενώ άλλοι ταξιδιώτες θεωρούν ως ομορφότερη πόλη τη Βενετία, την Πράγα, την Κρακοβία κλπ. Ο κατάλογος αυτός δεν έχει τέλος. Τέλος πάντων ας τελειώσουμε με αυτόν. Δεν υπάρχει η πιο όμορφη πόλη, όπως δεν υπάρχει η καλύτερη ταινία. Ας επικεντρωθούμε στο ταξίδι και στην ομορφιά που βλέπουμε μπροστά μας. Είμαστε στην πόλη Colmar. Ο ποταμός Ρήνος περνάει 16 χιλιόμετρα, περίπου, ανατολικά της πόλης, η οποία συνδέεται με αυτόν μέσω ενός καναλιού το οποίο συνδέει τον ποταμό Ρήνο με τον ποταμό Λάουχ. Ο ποταμός Λάουχ είναι αυτός ο οποίος διασχίζει την πόλη. Στα δυτικά της πόλης Κολμάρ, όπως και στο σύνολο της Αλσατίας ευρίσκεται η οροσειρά των Βοσγίων. Στην οροσειρά αυτήν και στην προστασία την οποία δίνει η οροσειρά αυτή στην περιοχή, οφείλεται η φήμη και η ποιότητα των αλσατικών κρασιών. Παρκάρω σε ένα δημόσιο parking σε απόσταση πέντε περίπου λεπτών με τα πόδια από τη Μικρή Βενετία, το σημείο για το οποίο έχει γίνει γνωστό το Κολμάρ. Περπατώ στο δρόμο δίπλα στο κανάλι για να φθάσω στη Μικρή Βενετία.
Η Μικρή Βενετία είναι τμήμα της πόλης με παραδοσιακά κτήρια στις όχθες του ποταμού Λάουχ. Μουσεία,καθεδρικοί ναοί, αρχιτεκτονικά μνημεία, κοσμούν την πόλη, πληθυσμού 65.000 περίπου κατοίκων όπως έχω προαναφέρει.
Συλλογίζομαι πως από τη μικρή Γαλλία του Στρασβούργου φθάνω σε λίγες ώρες στη μικρή Βενετία του Κολμάρ. Έχουν τον τρόπο τους οι Γάλλοι να σου πλασάρουν το κάθε τι. Και μάλιστα σε μικρό μέγεθος. Όπως τα αρώματα. Μικρή η Γαλλία στο Στρασβούργο, Μικρή και η Βενετία στο Κολμάρ. Τέλος πάντων, ας μη σκέφτομαι και πολύ και ας απολαύσω αυτό που ζω.
Φθάνω στη Μικρή Βενετία. Το θέαμα πράγματι σου κόβει την ανάσα.
Νόμισα ότι το παραμύθι ήταν μόνο στο Στρασβούργο. Αλλά ήταν και εδώ. Έκανα μια βόλτα στο κέντρο της πόλης.
Επέστρεψα στη Μικρή Βενετία και σε ένα κουκλίστικο μαγαζάκι. Η τάρτα φλαμπέ με αλσατικό κρασί με περίμενε.
Έφαγα την τάρτα, ήπια το κρασάκι μου. Έπρεπε όμως να φύγω. Πολύ ωραία η πόλη Κολμάρ. Όμως ο χρόνος είναι αμείλικτος. Σε αυτό το ταξίδι δεν ήρθα για άραγμα.
Δυστυχώς πρέπει να φύγω. Το Eguisheim με περιμένει. Σε αυτό το ταξίδι έπρεπε να αναπαυθώ κάποια στιγμή για λίγες ώρες. Ως ησυχαστήριο κατέφυγα στο Eguisheim. Το θεώρησα καλή ιδέα να ξεκουραστώ στη μέση – περίπου - του ταξιδιού. Άλλωστε το άλλο βράδυ με περίμενε – μακριά βέβαια – η Αμβέρσα με την έντονη ζωή. Έτσι αυτό το βράδυ θα έκανα αποτοξίνωση σε ένα χωριό. Θα έκανα; Μάλλον όχι. Το Eguisheim με περιμένει και είναι κοντά, σε απόσταση μικρότερη των έξι χιλιομέτρων από το δημόσιο parking του Κολμάρ. Πάω προς το parking. Παίρνω το αυτοκίνητο και κατευθύνομαι προς Eguisheim.
Αν είμαι σε κατάλληλη διάθεση το βράδυ θα επιστρέψω για ένα ποτό στο Colmar. Όμως τώρα θα πάω στο Eguisheim. Έχω διαβάσει πολλά για αυτό το κρασοχώρι. Θα είμαι σε ένα χώρο στην πηγή των αλσατικών κρασιών. Πιστεύω ότι θα αναλύσω τα αλσατικά κρασιά. Γνωρίζω ότι δεν είμαι τόσο γευσιγνώστης σε σχέση με τα κρασιά. Εγώ γνωρίζω πολύ καλά τα μαλτ ουίσκι. Όμως τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι και με τα κρασιά. Τα τελευταία μου ταξίδια στη Ρουμανία, Γερμανία, Γαλλία, Ισραήλ, αλλά και σε οινοποιεία στην Ελλάδα αρχίζουν να με κάνουν πιο ειδικό. Θα τα καταφέρω με τα αλσατικά κρασιά; Δεν το γνωρίζω. Πάντως θα το προσπαθήσω. Είμαι ευτυχής! Μπαίνω στο αυτοκίνητο και γκαζώνω. Eguisheim έρχομαι!
.
Ο δρόμος του κρασιού - Colmar
Έφυγα λοιπόν από το Στρασβούργο με το όραμα του δρόμου του κρασιού. Συνέχιζε να χιονίζει. Όμως όπως έγραψα στο προηγούμενο κεφάλαιο, τόσο οι δημοτικές αρχές, όσο και οι πολίτες ήταν απόλυτα προετοιμασμένοι για τα καιρικά φαινόμενα. Αυτό το θεώρησα φυσιολογικό λόγω της συχνότητας αυτών των καιρικών φαινομένων τα οποία σε εμάς φαντάζουν ακραία. Και πώς να μην μας φαντάζουν σε εμάς ακραία, όταν Γενάρη μήνα, εμείς είμαστε στη θάλασσα και κολυμπάμε.
(Την παραπάνω φωτογραφία - η οποία είναι άσχετη με το θέμα μας - την αφιερώνω στους φίλους μας στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Μόλις βγήκα από τη θάλασσα και πάω να συνεχίσω το γράψιμο. Την υποθερμία λόγω του μπάνιου του Ιανουαρίου θα την αντιμετωπίσω με ένα αλσατικό κρασί το οποίο έφερα από το ταξίδι μου,)
Έτσι τα προβλήματα που αντιμετώπισα ήταν απειροελάχιστα και εντοπίζονταν μέχρι να βγω από την πόλη του Στρασβούργου, όπου και εκεί είχε ληφθεί πρόνοια για την ομαλή κυκλοφορία οχημάτων. Στις εθνικές οδούς ή στους επαρχιακούς δρόμους το πρόβλημα είχε επιλυθεί απόλυτα. Στο δρόμο προσπαθούσα να αποφασίσω σε ποιό σημείο να αφήσω την εθνική οδό και να πάρω το δρόμο του κρασιού. Αφήνω την εθνική οδό νότια του Obernai. Βρίσκω λίγο νοτιότερα από εκεί ένα πανέμορφο χωριό.
Τα εκχιονιστικά μηχανήματα ήταν παντού. Ακόμα και στο τελευταίο χωριό.
Περνάω από το κρασοχώρι Barr. Ήταν υπέροχο.
Θέλω να σταματήσω την περιήγηση και να μείνω εδώ.. Είμαι πολύ ευτυχισμένος που είμαι στην Αλσατία.
Για το δρόμο του κρασιού δεν χάνεσαι με τίποτα. Οι ταμπέλες είναι σαφείς:
Route de vins d' Alsace.
Είμαστε εδώ! Ευχαριστώ και το «Θεό» για να παραφράσω και το γνωστό σύνθημα των Αρειανών. Ευχαριστώ που είμαι στην Αλσατία. Σκέφτομαι ότι όλοι μας, σε κάποια στιγμή της ζωής μας είμαστε Αρειανοί. Και ας βρισκόμαστε εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τη Θεσσαλονίκη. Ας βρισκόμαστε στη Νότια Ελλάδα. Ας όψεται ο μεγάλος Νίκος Γκάλης.
Τέλος πάντων ας σταματήσουμε τις σκέψεις για το παρελθόν, γιατί τα αλσατικά κρασιά είναι εδώ και μας περιμένουν. Βρίσκομαι πλέον στην πηγή.
Συνεχίζω στο δρόμο του κρασιού.
Γυρίζω «από χωρίου εις χωρίον» απολαμβάνοντας τα τοπία
μέχρις ότου έφθασα στο Colmar!
Το Κολμάρ είναι πόλη του διαμερίσματος του Άνω Ρήνου της περιφέρειας της Αλσατίας στη βορειοανατολική Γαλλία. Αποτελεί την πρωτεύουσα του διαμερίσματος αυτού και έδρα Δικαστηρίου με πληθυσμό 65.000 περίπου κατοίκων.Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το Colmar είναι η πιο όμορφη πόλη στην Ευρώπη. Βέβαια εγώ σημειώνω ότι πολλές πόλεις έχουν χαρακτηριστεί ως οι πιο όμορφες στην Ευρώπη, Μία από αυτές είναι η Μπριζ στην οποίαν ήμουν προχθές. Άλλη είναι η Φλωρεντία, ενώ άλλοι ταξιδιώτες θεωρούν ως ομορφότερη πόλη τη Βενετία, την Πράγα, την Κρακοβία κλπ. Ο κατάλογος αυτός δεν έχει τέλος. Τέλος πάντων ας τελειώσουμε με αυτόν. Δεν υπάρχει η πιο όμορφη πόλη, όπως δεν υπάρχει η καλύτερη ταινία. Ας επικεντρωθούμε στο ταξίδι και στην ομορφιά που βλέπουμε μπροστά μας. Είμαστε στην πόλη Colmar. Ο ποταμός Ρήνος περνάει 16 χιλιόμετρα, περίπου, ανατολικά της πόλης, η οποία συνδέεται με αυτόν μέσω ενός καναλιού το οποίο συνδέει τον ποταμό Ρήνο με τον ποταμό Λάουχ. Ο ποταμός Λάουχ είναι αυτός ο οποίος διασχίζει την πόλη. Στα δυτικά της πόλης Κολμάρ, όπως και στο σύνολο της Αλσατίας ευρίσκεται η οροσειρά των Βοσγίων. Στην οροσειρά αυτήν και στην προστασία την οποία δίνει η οροσειρά αυτή στην περιοχή, οφείλεται η φήμη και η ποιότητα των αλσατικών κρασιών. Παρκάρω σε ένα δημόσιο parking σε απόσταση πέντε περίπου λεπτών με τα πόδια από τη Μικρή Βενετία, το σημείο για το οποίο έχει γίνει γνωστό το Κολμάρ. Περπατώ στο δρόμο δίπλα στο κανάλι για να φθάσω στη Μικρή Βενετία.
Η Μικρή Βενετία είναι τμήμα της πόλης με παραδοσιακά κτήρια στις όχθες του ποταμού Λάουχ. Μουσεία,καθεδρικοί ναοί, αρχιτεκτονικά μνημεία, κοσμούν την πόλη, πληθυσμού 65.000 περίπου κατοίκων όπως έχω προαναφέρει.
Συλλογίζομαι πως από τη μικρή Γαλλία του Στρασβούργου φθάνω σε λίγες ώρες στη μικρή Βενετία του Κολμάρ. Έχουν τον τρόπο τους οι Γάλλοι να σου πλασάρουν το κάθε τι. Και μάλιστα σε μικρό μέγεθος. Όπως τα αρώματα. Μικρή η Γαλλία στο Στρασβούργο, Μικρή και η Βενετία στο Κολμάρ. Τέλος πάντων, ας μη σκέφτομαι και πολύ και ας απολαύσω αυτό που ζω.
Φθάνω στη Μικρή Βενετία. Το θέαμα πράγματι σου κόβει την ανάσα.
Νόμισα ότι το παραμύθι ήταν μόνο στο Στρασβούργο. Αλλά ήταν και εδώ. Έκανα μια βόλτα στο κέντρο της πόλης.
Επέστρεψα στη Μικρή Βενετία και σε ένα κουκλίστικο μαγαζάκι. Η τάρτα φλαμπέ με αλσατικό κρασί με περίμενε.
Έφαγα την τάρτα, ήπια το κρασάκι μου. Έπρεπε όμως να φύγω. Πολύ ωραία η πόλη Κολμάρ. Όμως ο χρόνος είναι αμείλικτος. Σε αυτό το ταξίδι δεν ήρθα για άραγμα.
Δυστυχώς πρέπει να φύγω. Το Eguisheim με περιμένει. Σε αυτό το ταξίδι έπρεπε να αναπαυθώ κάποια στιγμή για λίγες ώρες. Ως ησυχαστήριο κατέφυγα στο Eguisheim. Το θεώρησα καλή ιδέα να ξεκουραστώ στη μέση – περίπου - του ταξιδιού. Άλλωστε το άλλο βράδυ με περίμενε – μακριά βέβαια – η Αμβέρσα με την έντονη ζωή. Έτσι αυτό το βράδυ θα έκανα αποτοξίνωση σε ένα χωριό. Θα έκανα; Μάλλον όχι. Το Eguisheim με περιμένει και είναι κοντά, σε απόσταση μικρότερη των έξι χιλιομέτρων από το δημόσιο parking του Κολμάρ. Πάω προς το parking. Παίρνω το αυτοκίνητο και κατευθύνομαι προς Eguisheim.
Αν είμαι σε κατάλληλη διάθεση το βράδυ θα επιστρέψω για ένα ποτό στο Colmar. Όμως τώρα θα πάω στο Eguisheim. Έχω διαβάσει πολλά για αυτό το κρασοχώρι. Θα είμαι σε ένα χώρο στην πηγή των αλσατικών κρασιών. Πιστεύω ότι θα αναλύσω τα αλσατικά κρασιά. Γνωρίζω ότι δεν είμαι τόσο γευσιγνώστης σε σχέση με τα κρασιά. Εγώ γνωρίζω πολύ καλά τα μαλτ ουίσκι. Όμως τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι και με τα κρασιά. Τα τελευταία μου ταξίδια στη Ρουμανία, Γερμανία, Γαλλία, Ισραήλ, αλλά και σε οινοποιεία στην Ελλάδα αρχίζουν να με κάνουν πιο ειδικό. Θα τα καταφέρω με τα αλσατικά κρασιά; Δεν το γνωρίζω. Πάντως θα το προσπαθήσω. Είμαι ευτυχής! Μπαίνω στο αυτοκίνητο και γκαζώνω. Eguisheim έρχομαι!
.
Last edited:
gelf
Member
- Μηνύματα
- 659
- Likes
- 12.798
Κεφάλαιο 6
Eguisheim
Πριν αποφασίσω για διανυκτέρευση στο Eguisheim είχα διαβάσει ότι στη Γαλλία πολλά χωριά είχαν σχεδιαστεί με ομόκεντρο σχεδιασμό Το Eguisheim είναι το πλέον χαρακτηριστικό γαλλικό χωριό με αυτόν τον ομόκεντρο σχεδιασμό και ένα από τα παλαιότερα χωριά με αυτόν τον σχεδιασμό. Οι παραπάνω πληροφορίες με εξίταραν.
Το Eguisheim δεν φαίνεται να έχει αλλάξει τους τελευταίους αιώνες. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, το χωριό αυτό οχυρώθηκε για πρώτη φορά το έτος 1257 και τον 16ο αιώνα κατασκευάστηκαν στενά πέτρινα σοκάκια σε κύκλους, δίνοντας στο Eguisheim τον μοναδικό αυτό χαρακτήρα
Το Eguisheim με πληθυσμό 1500 περίπου κατοίκων ψηφίστηκε ως το αγαπημένο χωριό της Γαλλίας το έτος 2013.
Το ξενοδοχείο το οποίο είχα επιλέξει στο Eguisheim ήταν το Hοtel Saint Hubert, ανάντη του χωριού και σε μικρή απόσταση από αυτό. Σκέφτηκα ότι αυτό θα είναι το απόλυτο ησυχαστήριο στο μέσον ενός σχετικά πυκνού και κουραστικού ταξιδιού. Παρκάρω έξω από το ξενοδοχείο, παίρνω την χειραποσκευή μου και μπαίνω στο ξενοδοχείο. Η ώρα ήταν περασμένες 19.00. Σκέφτομαι πόσο γρήγορα περνά η ώρα όταν ταξιδεύεις. Συλλογίζομαι όμως ότι αυτή η ώρα πολλαπλασιάζεται όταν είσαι σε ένα μέρος το οποίο ή δεν έχεις επισκεφτείς ή έχεις καιρό να το επισκεφτείς. Πόσο δίκιο είχε ο Αϊνστάιν με τη θεωρία της σχετικότητας.
Συλλογίζομαι το πόσo χρόνo, σχετικά, παραπάνω σου προσφέρουν τα ταξίδια.
Τέλος πάντων ας διακόψω τους συλλογισμούς και ας ασχοληθώ με κάτι πιο πρακτικό .Αρχίζω να σκέφτομαι ότι πολύ στη θεωρία το έχω ρίξει, αλλά πράξη μηδέν. Μου έρχεται στο μυαλό το ανέκδοτο με τον μηχανικό και τον μαθηματικό που μας λέγανε οι καθηγητές μας στο πολυτεχνείο και σκάω μόνος μου στα γέλια. Συλλογίζομαι ότι ωραία εποχή ήταν τότε στη σχολή, ωραιότερη όμως είναι τώρα στα κρασοχώρια. Κάθε πράγμα στον καιρό του και το κρασί στην Αλσατία.
Μπαίνω στο ξενοδοχείο και κάνω check in.
Η προειδοποίηση της γυναίκας στο ξενοδοχείο ήταν σαφής! «μην πας μετά τις 21.00 για φαί. Δεν θα βρείς τίποτα ανοιχτό»
Έπρεπε να επιταχύνω.
Μετά από ένα σύντομο ντους, μια ματιά στο χάρτη του δρόμου του κρασιού που βρήκα στο ξενοδοχείο, καθώς και μια σύντομη ανάγνωση στο βιβλίο μου για την περιοχή, ετοιμάστηκα να βγω. Πρέπει να σημειώσω, ότι στο βιβλίο μου, μια έκδοση του National Geographic, είχε μια εκτενή αναφορά στα αλσατικά κρασιά. Έτσι ανέφερε ότι τα κρασιά της Αλσατίας παρασκευάζονται το καθένα από καθορισμένη ποικιλία σταφυλιού, φέροντας και το όνομα της ποικιλίας αυτού.
Οι βασικές ποικιλίες οι οποίες αναφερόντουσαν στο βιβλίο ήταν οι εξής:
Riesling: φρουτώδη κρασιά με άρωμα λουλουδιών.
Gewurztraminer: δυνατά αρωματικά κρασιά με φρουτώδη και πιπεράτη γεύση.
Tokay Pinot Gris: κρασί με μεστή γεύση και σύνθετο άρωμα.
Pinot Blanc: δροσιστικά, αρμονικά στη γεύση κρασιά.
Sylvaner: ελαφρά δροσιστικά λευκά κρασιά.
Muscated’Alsace: γεύση εσπεριδοειδούς, ελαφρώς αρωματικό και ιδιαίτερα ξηρά κρασιά
Βγαίνω από το ξενοδοχείο και αρχίζω την περιπλάνηση.
Παρατηρώ ότι στο Trip Advisor αρκετά εστιατόρια στο Eguisheim έχουν σχεδόν άριστο χαρακτηρισμό. Αποφάσισα να πάω στο πρώτο εξ αυτών.
Αυτό το οποίο αναφερόταν ως πρώτο στην κατάταξη ήταν το Au Vieux Porche, 16 rue Trois Châteaux.
Μεγάλη εντύπωση μου έκανε ότι έξω από το ρεστοράν είχε σε βαρέλια όλες τις ποικιλίες των αλσατικών κρασιών που είχα διαβάσει μόλις πριν στο βιβλίο.
και συγκεκριμένα:
το Sylvaner
το Pinot Blanc
το Riesling
το Tokay Pinot Gris
το Muscate d’ Alsace
το Gewurztraminer
Ως απεριτίφ με κέρασαν ένα Pinot Blanc, ενώ στη συνέχεια παρήγγειλα ένα μπουκάλι Riesling.
Τα φαγητά ήταν εξαιρετικά και το ρεστοράν δικαίωσε τη φήμη του.
Στη συνέχεια δοκίμασα και τα υπόλοιπα αλσατικά κρασιά και επιβεβαίωσα τις γεύσεις που είχαν αναφερθεί στο βιβλίο μου..
Χάρηκα πολύ που βρέθηκα στην Αλσατία.
Ήμουν ο τελευταίος πελάτης που βγήκα από το ρεστοράν. Είχα φάει υπέροχα. Όμως, από τον δικαιολογημένο φόβο μήπως κλείσουν τα εστιατόρια, δεν είχα εξερευνήσει το χωριό.
Αρχίζω την περιπλάνηση στο χωριό. Ο χώρος είναι μαγευτικός. Ήμουν μόνος. Αισθανόμουν ως φάντασμα.
Κάποια στιγμή, αποφασίζω να επιστρέψω στο ξενοδοχείο. Ήταν μετά τα μεσάνυχτα και είχα πει ότι το βράδυ αυτό θα ήταν νύχτα ξεκούρασης.
Ήμουν μαγεμένος από το χωριό.
Ξυπνάω νωρίς το πρωί και βουτάω στην πισίνα του ξενοδοχείου πριν από το πρωινό.
Ο χώρος του πρωινού ήταν υπέροχος όπως φαίνεται και στις παρακάτω φωτογραφίες.
Η θέα προς τους αμπελώνες ήταν απρόσκοπτη.
Στη συνέχεια και πριν από το πολύωρο ταξίδι, που είχα μπροστά μου, έκανα μια σύντομη βόλτα στο χωριό για να το δω ημέρα και παράλληλα να χωνέψω. Σε αντίθεση με το προηγούμενο βράδυ, το χωριό είχε έντονη ζωή το πρωί.
Η χριστουγεννιάτικη αγορά ήταν μικρή, όμως ήταν από τις ομορφότερες που συνάντησα στο ταξίδι μου αυτό.
Όμως δυστυχώς έπρεπε να φύγω. Όπως έχω αναφέρει και προηγούμενα το ταξίδι αυτό δεν ήταν για άραγμα. Σήμερα είχα να διανύσω πολλά χιλιόμετρα. Η ξεκούραση την οποία είχα προγραμματίσει στη μέση, περίπου, ενός απρογραμμάτιστου ταξιδιού είχε ολοκληρωθεί. Έπρεπε να επιστρέψω στο Βέλγιο. Η αγαπημένη μου Αμβέρσα με περιμένει. Τέλος τα αλσατικά κρασιά. Οι μοναστηριακές μπύρες είναι στην Αμβέρσα και με περιμένουν. Τα χιλιόμετρα τα οποία πρέπει να διανυθούν είναι πολλά. Όμως δεν πτοούμαι. Αμβέρσα έρχομαι!
Eguisheim
Πριν αποφασίσω για διανυκτέρευση στο Eguisheim είχα διαβάσει ότι στη Γαλλία πολλά χωριά είχαν σχεδιαστεί με ομόκεντρο σχεδιασμό Το Eguisheim είναι το πλέον χαρακτηριστικό γαλλικό χωριό με αυτόν τον ομόκεντρο σχεδιασμό και ένα από τα παλαιότερα χωριά με αυτόν τον σχεδιασμό. Οι παραπάνω πληροφορίες με εξίταραν.
Το Eguisheim δεν φαίνεται να έχει αλλάξει τους τελευταίους αιώνες. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, το χωριό αυτό οχυρώθηκε για πρώτη φορά το έτος 1257 και τον 16ο αιώνα κατασκευάστηκαν στενά πέτρινα σοκάκια σε κύκλους, δίνοντας στο Eguisheim τον μοναδικό αυτό χαρακτήρα
Το Eguisheim με πληθυσμό 1500 περίπου κατοίκων ψηφίστηκε ως το αγαπημένο χωριό της Γαλλίας το έτος 2013.
Το ξενοδοχείο το οποίο είχα επιλέξει στο Eguisheim ήταν το Hοtel Saint Hubert, ανάντη του χωριού και σε μικρή απόσταση από αυτό. Σκέφτηκα ότι αυτό θα είναι το απόλυτο ησυχαστήριο στο μέσον ενός σχετικά πυκνού και κουραστικού ταξιδιού. Παρκάρω έξω από το ξενοδοχείο, παίρνω την χειραποσκευή μου και μπαίνω στο ξενοδοχείο. Η ώρα ήταν περασμένες 19.00. Σκέφτομαι πόσο γρήγορα περνά η ώρα όταν ταξιδεύεις. Συλλογίζομαι όμως ότι αυτή η ώρα πολλαπλασιάζεται όταν είσαι σε ένα μέρος το οποίο ή δεν έχεις επισκεφτείς ή έχεις καιρό να το επισκεφτείς. Πόσο δίκιο είχε ο Αϊνστάιν με τη θεωρία της σχετικότητας.
Συλλογίζομαι το πόσo χρόνo, σχετικά, παραπάνω σου προσφέρουν τα ταξίδια.
Τέλος πάντων ας διακόψω τους συλλογισμούς και ας ασχοληθώ με κάτι πιο πρακτικό .Αρχίζω να σκέφτομαι ότι πολύ στη θεωρία το έχω ρίξει, αλλά πράξη μηδέν. Μου έρχεται στο μυαλό το ανέκδοτο με τον μηχανικό και τον μαθηματικό που μας λέγανε οι καθηγητές μας στο πολυτεχνείο και σκάω μόνος μου στα γέλια. Συλλογίζομαι ότι ωραία εποχή ήταν τότε στη σχολή, ωραιότερη όμως είναι τώρα στα κρασοχώρια. Κάθε πράγμα στον καιρό του και το κρασί στην Αλσατία.
Μπαίνω στο ξενοδοχείο και κάνω check in.
Η προειδοποίηση της γυναίκας στο ξενοδοχείο ήταν σαφής! «μην πας μετά τις 21.00 για φαί. Δεν θα βρείς τίποτα ανοιχτό»
Έπρεπε να επιταχύνω.
Μετά από ένα σύντομο ντους, μια ματιά στο χάρτη του δρόμου του κρασιού που βρήκα στο ξενοδοχείο, καθώς και μια σύντομη ανάγνωση στο βιβλίο μου για την περιοχή, ετοιμάστηκα να βγω. Πρέπει να σημειώσω, ότι στο βιβλίο μου, μια έκδοση του National Geographic, είχε μια εκτενή αναφορά στα αλσατικά κρασιά. Έτσι ανέφερε ότι τα κρασιά της Αλσατίας παρασκευάζονται το καθένα από καθορισμένη ποικιλία σταφυλιού, φέροντας και το όνομα της ποικιλίας αυτού.
Οι βασικές ποικιλίες οι οποίες αναφερόντουσαν στο βιβλίο ήταν οι εξής:
Riesling: φρουτώδη κρασιά με άρωμα λουλουδιών.
Gewurztraminer: δυνατά αρωματικά κρασιά με φρουτώδη και πιπεράτη γεύση.
Tokay Pinot Gris: κρασί με μεστή γεύση και σύνθετο άρωμα.
Pinot Blanc: δροσιστικά, αρμονικά στη γεύση κρασιά.
Sylvaner: ελαφρά δροσιστικά λευκά κρασιά.
Muscated’Alsace: γεύση εσπεριδοειδούς, ελαφρώς αρωματικό και ιδιαίτερα ξηρά κρασιά
Βγαίνω από το ξενοδοχείο και αρχίζω την περιπλάνηση.
Παρατηρώ ότι στο Trip Advisor αρκετά εστιατόρια στο Eguisheim έχουν σχεδόν άριστο χαρακτηρισμό. Αποφάσισα να πάω στο πρώτο εξ αυτών.
Αυτό το οποίο αναφερόταν ως πρώτο στην κατάταξη ήταν το Au Vieux Porche, 16 rue Trois Châteaux.
Μεγάλη εντύπωση μου έκανε ότι έξω από το ρεστοράν είχε σε βαρέλια όλες τις ποικιλίες των αλσατικών κρασιών που είχα διαβάσει μόλις πριν στο βιβλίο.
και συγκεκριμένα:
το Sylvaner
το Pinot Blanc
το Riesling
το Tokay Pinot Gris
το Muscate d’ Alsace
το Gewurztraminer
Ως απεριτίφ με κέρασαν ένα Pinot Blanc, ενώ στη συνέχεια παρήγγειλα ένα μπουκάλι Riesling.
Τα φαγητά ήταν εξαιρετικά και το ρεστοράν δικαίωσε τη φήμη του.
Στη συνέχεια δοκίμασα και τα υπόλοιπα αλσατικά κρασιά και επιβεβαίωσα τις γεύσεις που είχαν αναφερθεί στο βιβλίο μου..
Χάρηκα πολύ που βρέθηκα στην Αλσατία.
Ήμουν ο τελευταίος πελάτης που βγήκα από το ρεστοράν. Είχα φάει υπέροχα. Όμως, από τον δικαιολογημένο φόβο μήπως κλείσουν τα εστιατόρια, δεν είχα εξερευνήσει το χωριό.
Αρχίζω την περιπλάνηση στο χωριό. Ο χώρος είναι μαγευτικός. Ήμουν μόνος. Αισθανόμουν ως φάντασμα.
Κάποια στιγμή, αποφασίζω να επιστρέψω στο ξενοδοχείο. Ήταν μετά τα μεσάνυχτα και είχα πει ότι το βράδυ αυτό θα ήταν νύχτα ξεκούρασης.
Ήμουν μαγεμένος από το χωριό.
Ξυπνάω νωρίς το πρωί και βουτάω στην πισίνα του ξενοδοχείου πριν από το πρωινό.
Ο χώρος του πρωινού ήταν υπέροχος όπως φαίνεται και στις παρακάτω φωτογραφίες.
Η θέα προς τους αμπελώνες ήταν απρόσκοπτη.
Στη συνέχεια και πριν από το πολύωρο ταξίδι, που είχα μπροστά μου, έκανα μια σύντομη βόλτα στο χωριό για να το δω ημέρα και παράλληλα να χωνέψω. Σε αντίθεση με το προηγούμενο βράδυ, το χωριό είχε έντονη ζωή το πρωί.
Η χριστουγεννιάτικη αγορά ήταν μικρή, όμως ήταν από τις ομορφότερες που συνάντησα στο ταξίδι μου αυτό.
Όμως δυστυχώς έπρεπε να φύγω. Όπως έχω αναφέρει και προηγούμενα το ταξίδι αυτό δεν ήταν για άραγμα. Σήμερα είχα να διανύσω πολλά χιλιόμετρα. Η ξεκούραση την οποία είχα προγραμματίσει στη μέση, περίπου, ενός απρογραμμάτιστου ταξιδιού είχε ολοκληρωθεί. Έπρεπε να επιστρέψω στο Βέλγιο. Η αγαπημένη μου Αμβέρσα με περιμένει. Τέλος τα αλσατικά κρασιά. Οι μοναστηριακές μπύρες είναι στην Αμβέρσα και με περιμένουν. Τα χιλιόμετρα τα οποία πρέπει να διανυθούν είναι πολλά. Όμως δεν πτοούμαι. Αμβέρσα έρχομαι!
georgeant
Member
- Μηνύματα
- 608
- Likes
- 2.607
- Ταξίδι-Όνειρο
- Road trip B. Αμερική
Εκπληκτική ιστορία, υπέροχες φωτογραφίες! Έχουμε ταξιδέψει κι εμείς μαζί σου! Μια ερώτηση για την αγαπημένη Γαλλία και ειδικά για την Αλσατία. Το Colmar και το Eguisheim, πιστεύεις οτι αξίζει να τα δει κανεις το χειμώνα όπως εσύ ή καλύτερα την άνοιξη που θα είναι και όλα ανθισμένα; Σίγουρα βέβαια τα Χριστούγεννα έχουν τη δική τους μαγεία με τις αγορές κλπ, αλλά ο καιρός δε σε δυσκολεύει στο να κάνεις άνετα την περιήγησή σου;
gelf
Member
- Μηνύματα
- 659
- Likes
- 12.798
Σας ευχαριστώ όλους σας για τα καλά σας λόγια. Ευχαριστώ και όλους τους φίλους οι οποίοι με τα θετικά τους σχόλια μου δίνουν δύναμη να προχωρήσω στην ολοκλήρωση ιστορίας. Πράγματι πιστεύω ότι η καλύτερη εποχή να κάνεις το δρόμο του κρασιού της Αλσατίας είναι η άνοιξη ή/και το φθινόπωρο. Τότε δεν βλέπεις το χιονισμένο τοπίο, αλλά τη φύση σε όλο της το μεγαλείο. Άλλωστε την άνοιξη προγραμματίζω μια συνέχεια στον αλσατικό δρόμο του κρασιού. Πάντως και τα Χριστούγεννα έχουν τη δική τους ιδιαίτερη μαγεία. Γενικά κάθε εποχή του χρόνου ενδείκνυται για ταξίδια. Εμένα δεν με πειράζει το κρύο, άρα ο καιρός δεν δυσκολεύει τις κινήσεις μου. Αποφεύγω τη ζέστη στα ταξίδια. Χωρίς να είναι κανόνας εν γένει το καλοκαίρι προτιμάω την ασφάλεια της δροσερής θάλασσάς μου.
Και πάλι σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας και για τα likes της ιστορίας. Πάω να βάλω ένα ποτό και επανέρχομαι δριμύτερος.
Πρέπει να ολοκληρώσω γρήγορα αυτήν την ιστορία.
Έχω ήδη ολοκληρώσει την ιστορία του Ισραήλ (ταξίδι το οποίο πραγματοποιήθηκε το τέλος του Νοέμβρη του 2014), ενώ δεν έχω ολοκληρώσει την ιστορία της Ρουμανίας (επίσης Νοέμβρης του 2014).
Για το ταξίδι στο Ισραήλ βιάστηκα να ολοκληρώσω την ιστορία, γιατί φοβάμαι ότι οι πολιτικές εξελίξεις εκεί θα είναι ταχύτατες
Η επόμενη ταξιδιωτική μου ιστορία θα έχει τίτλο <Κάτω από τη σκιά του συντρόφου Μάο>, οπότε καταλαβαίνετε ποιο θα είναι το επόμενο ταξίδι μου
Και πάλι σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας και για τα likes της ιστορίας. Πάω να βάλω ένα ποτό και επανέρχομαι δριμύτερος.
Πρέπει να ολοκληρώσω γρήγορα αυτήν την ιστορία.
Έχω ήδη ολοκληρώσει την ιστορία του Ισραήλ (ταξίδι το οποίο πραγματοποιήθηκε το τέλος του Νοέμβρη του 2014), ενώ δεν έχω ολοκληρώσει την ιστορία της Ρουμανίας (επίσης Νοέμβρης του 2014).
Για το ταξίδι στο Ισραήλ βιάστηκα να ολοκληρώσω την ιστορία, γιατί φοβάμαι ότι οι πολιτικές εξελίξεις εκεί θα είναι ταχύτατες
Η επόμενη ταξιδιωτική μου ιστορία θα έχει τίτλο <Κάτω από τη σκιά του συντρόφου Μάο>, οπότε καταλαβαίνετε ποιο θα είναι το επόμενο ταξίδι μου
Last edited:
Aντε τυχερε!!! Περιμενουμε τις ιστοριες σου... Α! Μπορεις να βαλεις λινκ της ιστοριας της Ρουμανιας! Ευχαριστω εκ των προτερων και ξανα μπραβο!
Εκπομπές Travelstories
