Ηνωμένο Βασίλειο Ένας Αγγλικανικός γάμος, η διαμονή στην…μέση του πουθενά και ένα ταξίδι διαφορετικό από τα άλλα.

[alma]

Χμ …κατάκοποι για ξεκούραση είπα; ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ; Όχι τόσο γρήγορα… Αυτή τη φορά είπαμε να δοκιμάσουμε να πάμε κάπου με τα πόδια. Ακούω γέλια; Το κοντινότερο χωριό ήταν χιλιόμετρα μακριά και μάλιστα αν δεν ξέρεις τους εσωτερικούς δρόμους-όπου υπάρχουν,γιατί σε κάποια σημεία δεν υπάρχουν καν- δίπλα στη λεωφόρο κινδυνεύεις να σε πατήσουν τα αυτοκίνητα που τρέχουν σαν τρελά.


Πήγαμε όμως! Και το αποτέλεσμα μας αποζημίωσε! Για κάποιο διάστημα περπατούσαμε βλέποντας μόνο το πράσινο της φύσης που διέκοπταν τα χρώματα των μούρων, δίνοντας μια πιο ζωντανή νότα! Λίγο νερό που είχαμε μαζί μας ότι πρέπει για να πλύνεις τα φρέσκα κόκκινα, έντονα μοβ και μαύρα μούρα. Αυτές τις απλές στιγμές της ζωής ωστόσο τις θυμάμαι ακόμα. Την απλή άδολη χαρά να περπατάμε στη φύση με μόνη μας «πολυτέλεια» δυο μπουκαλάκια νερό, να ακούς τα καλέσματα των πουλιών και των ζώων και τα θροίσματα των φύλλων των δέντρων που διακόπτονταν βέβαια από τους βάρβαρους ήχους των αυτοκινήτων της λεωφόρου. Κατά τ’άλλα κανένας πεζός καμία εμφανής ανθρώπινη παρουσία. Που και που λίγα αγροτόσπιτα και κανένα ξενοδοχείο σε παραδοσιακό στυλ πέτρινο με υπέροχο κήπο μαρτυρούσε τα μοναδικά μέρη της περιοχής όπου θα έβρισκες κατοικίες.

Κι ύστερα; Ύστερα ήρθε η ανακάλυψη ενός μονοπατιού . Όπου υπήρχαν κάποιοι κάτοικοι. Αυτοί εδώ.

Με τους οποίους γίναμε φίλοι.


Το επόμενο πρωί ο Αγγλικανικός γάμος.

 

[alma]

Ο γάμος θα ξεκινούσε νωρίς το μεσημέρι. Επειδή όμως τα παλιά κόκκινα διώροφα λεωφορεία αντίκες που θα μας μετέφεραν στην εκκλησία ήταν ήδη αρκετά νωρίτερα εκεί, συγκεντρωθήκαμε αρκετά νωρίς.


Εδώ να πω πως συνηθίζεται λεωφορεία που έχουν πια αποσυρθεί από το Λονδίνο, να ναυλώνονται για μεταφορές καλεσμένων σε γάμους και παρόμοιους σκοπούς.

Μόλις συγκεντρωθήκαμε στην κύρια αίθουσα του ξενοδοχείου για να πάμε προς το λεωφορείο, έμεινα άφωνη στην θέα των πρώτων κυριών που αντίκρισα. Αν και καπέλα φορούσαν μόνο οι μισές περίπου από τις καλεσμένες, ήταν πραγματικά εντυπωσιακά. Κάποια είχαν επάνω τους φτερά, άλλα ήταν σε εντυπωσιακά χρώματα και είχαν βέλο και κάποια άλλα ήταν μεν σκουρόχρωμα αλλά μεγάλου μεγέθους ώστε όποια τα φορούσε να μην περνάει απαρατήρητη.


Όταν φτάσαμε στην εκκλησία , ήμουν πολύ περίεργη για την τελετή μιας και ήταν η πρώτη φορά που θα παρακολουθούσα αγγλικανικό γάμο. Στα στασίδια που καθίσαμε βρίσκονταν πλεκτά μαξιλαράκια τα οποία εμείς οι αδαείς παραλίγο να τα χρησιμοποιήσουμε για να καθίσουμε επάνω τους (γελάστε ελεύθερα με την άγνοια μας), ενώ η χρήση προορίζονταν φυσικά για να στηρίζουν τα πόδια του κόσμου που γονατίζει.


Στη συνέχεια μας μοίρασαν ένα φυλλάδιο για την τελετή. Πέρα από τα συνηθισμένα για όλους τους Χριστιανούς θα έλεγαν και έναν νόμο της φυσικής (;;;;;;!!!!!!!!!)που όπως μετά μας εξήγησαν -με το υπέροχο αγγλικό αυτοσαρκαστικό χιούμορ που διέπει τους Άγγλους-καμιά φορά διαβάζεται μιας και η Αγγλικανική Εκκλησία είναι αρκετά μοντέρνα και υπάρχει μια ελευθερία στην τελετή. Ως ενός σημείου το ζευγάρι επιλέγει τι θα ακουστεί στην τελετή.

Επίσης θα διαβαζόταν η επιστολή του Αποστόλου Παύλου Περί Αγάπης ή αλλιώς ο ύμνος της Αγάπης όπως είναι γνωστός. Ομολογώ ότι αυτή ήταν μία πολύ κατανυκτική και συγκινητική στιγμή της τελετής και πως τελικά κατάφερνε όλη η τελετή να προσφέρει αρκετό συναίσθημα ακόμα και για όσους δεν ακολουθούσαν το δόγμα. Τόσο μοντέρνα και τόσο παραδοσιακά μόνο Άγγλοι θα το κατάφερναν.

Ο ιερέας βέβαια πριν αρχίσουν όλα αυτά προειδοποίησε να κλείσουν τα πάντα πριν την τελετή, φωτογραφικές, κάμερες κλπ. Και να μείνει μόνο ο επίσημος φωτογράφος, αλλιώς θα βγάλει έξω όποιον τραβάει φωτο και ακούγεται το κλικ της κάμερας την ώρα του γάμου!!!!!!


Επίσης την στιγμή που ρώτησε αν υπάρχει αντίρρηση κανενός για αυτό το γάμο και ακούστηκε η καθιερωμένη σιωπή, είπε χαμογελώντας: “That’s the right answer” και συνέχισε την τελετή.


Μετά το τέλος το ρύζι πετάχτηκε στον προαύλιο χώρο και ουχί μέσα στην εκκλησία.


Φτάνοντας στη δεξίωση σερβιρίστηκε το πρώτο ποτό και φυσικά όλα διακόπηκαν για να βγει ο πρώτος λόγος. Μετά ακολούθησαν και πολλοί άλλοι και κάθε φορά που κάποιος νόμιζε πως τελείωσαν, ένας λόγος διέκοπτε το ποτό, το πρώτο πιάτο, το δεύτερο κλπ.

Αν και κάποιοι θα περίμεναν να είναι κυρίως συγκινητικοί και δακρύβρεχτοι δεν ήταν καθόλου έτσι. Αντιθέτως το μεγαλύτερο μέρος τους ήταν αστείο και κατάφερνε να κρατά το ενδιαφέρον των καλεσμένων αμείωτο, με περιγραφές κορυφαίων αστείων περιστατικών από τη ζωή του γαμπρού και της νύφης .


Ήταν πια σχεδόν βράδυ όταν το φαγητό και οι λόγοι τελείωσαν και άρχισε ο χορός. Οι περισσότεροι νέοι (ακόμα και πολλοί γηραιότεροι) Άγγλοι αποδείχτηκαν ευλύγιστοι και χορευταράδες με αμείωτο κέφι και ατέλειωτες δυνάμεις, απόδειξη πως τα απανωτά ποτά από το μπαρ, δεν κατάφερναν να τους ζαλίσουν ούτε στο ελάχιστο.

 

[alma]

Την επόμενη μέρα ως μανιακοί ταξιδιώτες φυσικά θα την αφιερώναμε και πάλι στην εξερεύνηση. Αυτή τη φορά Bourton-on the-Water. Να πω την αλήθεια ήταν μακράν το ωραιότερο χωριό-κωμόπολη από όσα επισκεφτήκαμε. Μάλιστα για μένα ξεχώριζε με διαφορά και σε γραφικότητα και φυσικά σε δραστηριότητες και αξιοθέατα.

Η ομορφιά του, το ποτάμι και τα πέτρινα γεφυράκια από πάνω του, έχουν χαρίσει στο χωριό τον τίτλο "Venice of the Cotswolds". Η Βενετία των Cotswolds λοιπόν προσφέρει ένα συνδυασμό που προσωπικά με ξετρέλανε. Αρκετά αξιοθέατα για το μέγεθος και τον πληθυσμό της περιοχής, αρκετά όμορφα καφέ σε στυλ English Country για να πιείς το τσάι σου, επιλογές για φαγητό και αγορές αναμνηστικών .Και αν και φθινόπωρο ο καιρός παρέμενε σύμμαχος.

Κάναμε μια αναγνωριστική βόλτα. Γύρω από το ποτάμι με τα παπάκια, στα σοκάκια με τα πέτρινα σπίτια, στα μαγαζάκια με τα αναμνηστικά.

Πρώτο αξιοθέατα από αυτά που θα μπαίναμε με είσοδο; Model Village.

Πρόκειται για μια μικρογραφία όλου του χωριού τόσο πετυχημένη και λεπτοδουλεμένη που νομίζεις πως είσαι σε παραμύθι. Άνοιξε την δεκαετία του’30 και από τότε προσελκύει αρκετό κόσμο όπως θα διαπιστώναμε από τις διάφορες γλώσσες (ρώσικα,κινέζικα κλπ) στις οποίες ήταν γραμμένες οι πληροφορίες.

Όταν η έκθεση τελείωνε ένας μικρός χώρος δίπλα σε ειδοποιούσε πως πληρώνοντας 1 λίρα ακόμα θα έβλεπες μινιατούρες από την καθημερινή ζωή, σχολεία σπίτια, μανάβικα κλπ


Ευτυχώς δεν κάναμε το λάθος να το παραλείψουμε. Στο επόμενο κεφάλαιο φωτογραφίες και από εκεί.

 

[alexandra80]

Την επόμενη μέρα ως μανιακοί ταξιδιώτες φυσικά θα την αφιερώναμε και πάλι στην εξερεύνηση. Αυτή τη φορά Bourton-on the-Water. Να πω την αλήθεια ήταν μακράν το ωραιότερο χωριό-κωμόπολη από όσα επισκεφτήκαμε. Μάλιστα για μένα ξεχώριζε με διαφορά και σε γραφικότητα και φυσικά σε δραστηριότητες και αξιοθέατα.

View attachment 162313

View attachment 162315

Η ομορφιά του, το ποτάμι και τα πέτρινα γεφυράκια από πάνω του, έχουν χαρίσει στο χωριό τον τίτλο "Venice of the Cotswolds". Η Βενετία των Cotswolds λοιπόν προσφέρει ένα συνδυασμό που προσωπικά με ξετρέλανε. Αρκετά αξιοθέατα για το μέγεθος και τον πληθυσμό της περιοχής, αρκετά όμορφα καφέ σε στυλ English Country για να πιείς το τσάι σου, επιλογές για φαγητό και αγορές αναμνηστικών .Και αν και φθινόπωρο ο καιρός παρέμενε σύμμαχος.

View attachment 162316
View attachment 162317


Κάναμε μια αναγνωριστική βόλτα. Γύρω από το ποτάμι με τα παπάκια, στα σοκάκια με τα πέτρινα σπίτια, στα μαγαζάκια με τα αναμνηστικά.

View attachment 162319

View attachment 162320

View attachment 162321
View attachment 162322

Πρώτο αξιοθέατα από αυτά που θα μπαίναμε με είσοδο; Model Village.

View attachment 162323

Πρόκειται για μια μικρογραφία όλου του χωριού τόσο πετυχημένη και λεπτοδουλεμένη που νομίζεις πως είσαι σε παραμύθι. Άνοιξε την δεκαετία του’30 και από τότε προσελκύει αρκετό κόσμο όπως θα διαπιστώναμε από τις διάφορες γλώσσες (ρώσικα,κινέζικα κλπ) στις οποίες ήταν γραμμένες οι πληροφορίες.


View attachment 162324

View attachment 162325
View attachment 162326
View attachment 162327

View attachment 162328
View attachment 162329
View attachment 162330

View attachment 162331

Όταν η έκθεση τελείωνε ένας μικρός χώρος δίπλα σε ειδοποιούσε πως πληρώνοντας 1 λίρα ακόμα θα έβλεπες μινιατούρες από την καθημερινή ζωή, σχολεία σπίτια, μανάβικα κλπ


Ευτυχώς δεν κάναμε το λάθος να το παραλείψουμε. Στο επόμενο κεφάλαιο φωτογραφίες και από εκεί.

Bourton-on the-Water!Μαζί με το Great Tew,τα ομορφότερα ,χωριό και κωμόπολη, των Cotswolds και για μένα!

 

[alma]

Bourton-on the-Water!Μαζί με το Great Tew,τα ομορφότερα ,χωριό και κωμόπολη, των Cotswolds και για μένα!

Δυστυχώς Great Tew δεν έχω πάει αλλά για να το βάζεις μαζί με Bourton-on the-Water στα ομορφότερα ταιριάζουν τα γούστα μας. Πολύ θα ήθελα να πάω.

Να φανταστείς πριν πάω στο Bourton-on the-Water, σκεφτόμουν "μωρέ ωραία τα Cotswolds αλλά οκ δεν εντυπωσιάστηκα". Μόλις είδα το Bourton άλλαξα γνώμη.

 

[Action]

Αχχχχχ τι ωραία!!!

 

[alma]

Κάθε μικρό τετραγωνάκι ήταν ένας ολόκληρος κόσμος. Στις φωτογραφίες δεν φαίνεται βέβαια πόσο μικρά είναι, καθώς έπρεπε να κολλήσεις την μηχανή επάνω για να τα φωτογραφίσεις.

Σκηνές από τη ζωή περασμένων δεκαετιών ξετυλίγονταν με λεπτομέρειες σε κάθε προσεγμένη μινιατούρα. Η ζωή στα παντοπωλεία, τα σχολεία, τις μοδίστρες όπου έραβαν τα ρούχα οι ευκατάστατες, παντού.

Κάποιες δε από τις μινιατούρες ήταν χιουμοριστικού χαρακτήρα.

Πραγματικά φωτογράφισα ελάχιστες σε σχέση με το πόσες είχε.

Επίσης οι Άγγλοι (χαρακτηριστικά πειραχτήρια) ρωτούσαν διάφορα όπως αν μπορείς να βρεις τα ποντίκια, που είχαν κρύψει σε απίθανα μέρη κάθε σπιτιού-μινιατούρας και άλλα παρόμοια.



Δεν αφιερώσαμε πολύ χρόνο γιατί επόμενος στόχος μας ήταν η επίσκεψη στο Birdland.

Η...κουκουβάγια του χιονιού

Εκατοντάδες ήδη πτηνών από διαφορετικές χώρες και ηπείρους περιμένουν τον επισκέπτη. Μολονότι έχοντας επισκεφτεί πολλά παρόμοια πάρκα στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική, ενθουσιάζομαι δυσκολότερα πια, ομολογώ πως ήταν αρκετά ευχάριστη η βόλτα στο πάρκο, ως τη στιγμή που άρχισε να βρέχει και φύγαμε παραλείποντας αρκετά πτηνά. Ωστόσο και μόνο πως αυτή τη φορά μπόρεσα και χάιδεψα τους πιγκουίνους, θα μου μείνει αξέχαστη η εμπειρία. Τι συμπαθητικά πλάσματα!!!!

 

[alma]

Ο καιρός φαινόταν να έχει αμιγώς αγγλικό στυλ, οπότε οι συχνές αλλαγές σε έκαναν να μην ξέρεις αν μια βόλτα σε ανοιχτό χώρο ενδείκνυται ή όχι. Ο ήλιος όμως που άρχισε να ξαναβγαίνει σε συνδυασμό με την κουκλίστικη ομορφιά του Bourton-on the-Water, μας έκανε να μην αντισταθούμε σε μία ακόμη βόλτα.

Τα μαγαζιά όπως και στο Λονδίνο βάζουν κι εκεί τα γιορτινά τους νωρίς.

Επόμενη στάση; The Cotswold Motoring Museum.


Ομολογώ πως δεν ανυπομονούσα στην ιδέα της επίσκεψης. Πίστευα πως τα μουσεία αυτοκινήτων, μοτοσικλετών κλπ είναι κυρίως αντρικού ενδιαφέροντος και πως θα βαρεθώ εκεί μέσα. Τελικά ευτυχώς διαψεύστηκα.

Το Cotswold Motoring Museum έδινε έμφαση στη λεπτομέρεια και όχι μόνο στα τροχοφόρα που παρουσίαζε. Λεπτομερείς περιγραφές για το κάθε μοντέλο, την εταιρία που το κατασκεύαζε ,αν συνεχίζει να υπάρχει η εταιρεία ή αν χρεοκόπησε και πότε …

Όμως δεν ήταν μόνο αυτά. Μικροαντικείμενα της κάθε εποχής κατάφερναν να βάζουν τον επισκέπτη ακριβώς μέσα στο κλίμα κάθε δεκαετίας. Υπήρχαν ακόμα πολλά παιχνίδια περασμένων δεκαετιών. Μέσα στα τροχόσπιτα παρουσιαζόταν όλος ο εξοπλισμός από σκεύη φαγητού μέχρι περιοδικά εποχής.

Ήταν εντυπωσιακό πόσα αξιοθέατα και μουσεία μπορούσε κανείς να βρει σε ένα τόσο μικρό μέρος όπως το Bourton-on the-Water. Οι Άγγλοι δεν επαναπαύτηκαν στην ομορφιά του τοπίου αλλά δημιούργησαν ένα σωρό μέρη διαφορετικού ενδιαφέροντος να επισκεφτεί κανείς. Αξιόλογη προσπάθεια και απέδωσε.




Καθίσαμε για φαγητό σε ένα παραδοσιακό μαγαζάκι με τυπική αγγλική country διακόσμηση, ζεστές σούπες –ότι πρέπει για την εποχή- και κυρίως ντόπιο κόσμο που γνωρίζονταν μεταξύ τους.



Ήταν η τελευταία μέρα στα Cotswolds, οπότε μία μελαγχολία υπήρχε ήδη όταν πήραμε το δρόμο της επιστροφής στο ξενοδοχείο.


Την επόμενη μέρα θα πηγαίναμε στο Moreton-In-Marsh για να πάρουμε το τρένο για Λονδίνο.

 

[Dina Z]

Ωραιες φωτογραφιες, ωραια ιστορια και κυριως - οπως καταλαβαινω - ωραια εμπειρια. Ζηλευω!

 

[alma]

ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Α) Από το γάμο

Όπως είπαμε και πιο πάνω ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχαμε σε έναν Αγγλικανικό γάμο και έτσι το τελετουργικό του ήταν άγνωστο για εμάς .Όπως και μας έκανε εντύπωση πως παρόλο που η Αγγλικανική Εκκλησία είναι πιο «ελεύθερη» από την Καθολική και την Ορθόδοξη, σε κάποια θέματα μας φάνηκε πιο αυστηρή. Εξηγούμαι. Η επιλογή της εκκλησίας έγινε γιατί τους άρεσε το μέρος, το ίδιο το εκκλησάκι κλπ. Όμως δεν μπορείς να παντρευτείς έτσι σε οποιαδήποτε εκκλησία, όπως μας εξήγησαν. Πρέπει να δημιουργήσεις δεσμούς με την εκκλησία…Έτσι οι γονείς του ζευγαριού επι 6 μήνες πήγαιναν στο εν λόγω εκκλησάκι, για να υπάρξει κάποιου είδους «οικογενειακό δέσιμο» και να μπορέσει το ζευγάρι να παντρευτεί εκεί. Τώρα γιατί οι γονείς;Τι να σας πω μάλλον τους ήταν ευκολότερο να πηγαίνουν εκείνοι.


Στη δεξίωση σε κάποια σημεία ειλικρινά νόμιζα πως πέρασαν καμποσες ώρες με το δίπτυχο ποτό και λόγος. Ερχόταν η σαμπάνια, σηκωνόμασταν γιατί κάποιος έβγαζε λόγο. Ερχόταν το κρασί σταματούσαμε γιατί κάποιος θα έβγαζε ξανά λόγο.

Όμως πραγματικά οι άνθρωποι έχουν ταλέντο. Κανένας λόγος δεν ήταν βαρετός, κανένας δεν ήταν ακριβώς το αναμενόμενο. Ίσως γιατί δεν φοβόνται να τσαλακωθούν, να βγάλουν τα εσώψυχα τους, γιατί έχουν χιούμορ και κυρίως αυτοσαρκασμό.




Όταν τελείωσε και το φαγητό και ήρθε η ώρα του χορού, όλοι έκαναν διάλλειμα για να επισκεφτούν το μπαρ και να πιούν ξανά. Και με κοιτούσαν με τα ορθάνοιχτα γαλάζια μάτια τους γεμάτα απορία όταν πήγαινα στο μπαρ μόνο για ένα ποτήρι δροσερό νερό, ενώ εκείνοι έπιναν ποτά ασταμάτητα σαν να μην υπάρχει αύριο.



Παρόλα αυτά οι περισσότεροι έμοιαζαν σχεδόν νηφάλιοι. Και μπορώ να πω πως ήταν ευγενέστατοι και ένα μεγάλο ποσοστό των Άγγλων ανταποκρίνεται στην φράση «Άγγλος gentleman» με μεγάλη επιτυχία, άψογη συμπεριφορά και ναι δεν είναι όλοι σαν αυτά τα απεχθή περιστατικά που βλέπουμε στο Φαληράκι της Ρόδου και αλλού.


Ότι πίνουν βέβαια περισσότερο από τους Έλληνες , ε ναι όντως.




Β)Από τα Cotswolds

Είναι απίστευτο σχεδόν πως σε λίγο περισσότερο από μία ώρα απόσταση από το πολύβουο, πολυεθνικό, τεράστιο κυριολεκτικά και μεταφορικά Λονδίνο, βρίσκεσαι σε έναν καθαρά αγγλικό παράδεισο με πέτρινα σπιτάκια,cozy tea rooms, δάση με ελάφια και άλλα ζωάκια. Σαν να είσαι σε άλλο κόσμο. Και ενώ σε καμία περίπτωση δεν θα πρότεινα σε κανέναν που πάει π.χ. πρώτη φορά Λονδίνο να το αφήσει και να τρέχει στις εξοχές, γιατί πραγματικά είναι για μένα από τις κορυφαίες ,για να μην πω κορυφαία πόλη στον κόσμο, θεωρώ τους Άγγλους και τους μόνιμους κατοίκους του Λονδίνου τυχερούς που μπορούν να ξεφεύγουν και να έχουν μία πραγματική αίσθηση εξοχής σε τόσο κοντινή απόσταση από το Λονδίνο.

 

[alma]

Έτσι έφτασε στο τέλος της και αυτή η ιστορία.Ελπίζω να έδωσε μία ιδέα για την περιοχή σε όσους ενδιαφέρονταν,μιας και όπως είδα υπάρχαν ελαχιστότατες πληροφορίες στο φόρουμ για τα Cotswolds και καμία ιστορία.
Ευχαριστώ όσους την παρακολούθησαν!Όποιος mod θέλει μπορεί να την μεταφέρει στις ολοκληρωμένες.

 

[Dina Z]

Ευχαριστώ όσους την παρακολούθησαν!

Εμείς σε ευχαριστούμε!
Για μένα που λατρεύω την αγγλική εξοχή - και δεν έχω πάρει παρά μόνο μια μικρή γεύση από αυτήν - ήταν πραγματική απόλαυση να διαβάσω την ιστορία σου και να χαζεύω τις φωτογραφίες σου.
Να σαι καλά να ξαναπάς και να μας ξαναπάρεις μαζί σου