Νορβηγία Ένας Έλληνας, ένας Ούγγρος, μια Κροάτισσα και τρεις Τούρκοι στη Νορβηγία

[Panos_Red]

Έχουν περάσει 5 χρόνια από τη στιγμή που έκανα εγγραφή στο σάιτ. Τότε μαθητής λυκείου ακόμη δεν είχα ταξιδέψει ποτέ στο εξωτερικό παρά μόνο μια ολιγοήμερη επισκέψη στη γειτονική Σόφια που για μένα τότε φάνταζε ως κάτι συγκλονιστικό. Πως να μην ήταν άλλωστε αφού το ταξίδι αυτό σήμανε την αρχή για να κάνω αυτό που μέχρι τότε απλώς ονειρευόμουν. Να ταξιδεύω. Στο διάστημα αυτό τα περιοδικά cosmos travel της δεκαετίας του 90’ που μανιωδώς συνέλεγε ο μπαμπάς μου και οι παλιότεροι σίγουρα γνωρίζουν καθώς και το ίδιο το σάιτ γιγάντωσαν το πάθος μου για τα ταξίδια που έγιναν πλέον η καθημερινότητα μου, ένα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Τα χρόνια λοιπόν πέρασαν και με την ιδιότητα του φοιτητή πλέον δεν θα μπορόυσα να αφήσω ανεκμετάλλευτη την μεγαλύτερη εμπειρία που θα μπορούσα ποτέ να έχω. Την εμπειρία της ανταλλαγής. Το γνωστό σε όλους μας Erasmus. Μια εμπειρία ζωής, μια εμπειρία που κάθε φοιτητής πρέπει να ζήσει. Η απόφαση πάρθηκε σχετικά γρήγορα. Για διάφορους λόγους ο μόνος προορισμός που μπορούσα να επιλέξω ήταν η μακρινή Πολωνία. Μια χώρα που ίσως υποτίμησα στην αρχή, αλλά κατάφερε τελικά μέσα από τα καλά της αλλά και τα κακά της να κλέψει την καρδιά μου. Μια χώρα που μου χάρισε απλόχερα έντονες συγκινήσεις και θα τη θυμάμαι πάντα με μια γλυκιά νοσταλγία. Πέρασα μόνο ένα εξάμηνο στο ιδιαίτερο Πόζναν,στο οποίο όμως ερωτεύτηκα, γιόρτασα, μέθυσα, έκανα φίλους, απογοητεύτηκα ίσως κάποιες στιγμές αλλά κυρίως ταξίδεψα και έμαθα να ζω. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο το ρητό πως η ανταλλαγή δεν είναι ένας χρόνος στη ζωή σου αλλά μια ολόκληρη ζωή στον χρόνο αυτό.

Το διάστημα αυτό ταξίδεψα πολύ. Εκμεταλλεύτηκα στο έπακρο τις ευκαιρίες που μπορεί να σου προσφέρει μια τόσο οικονομικά προσιτή χώρα όπως η Πολωνία. Η Στοκχόλμη με μάγεψε, την Κοπεγχάγη την ερωτεύτηκα, το Βερολίνο ήταν ακριβώς στα γόυστα μου, ενώ οι πρωτεύουσες της κεντρικής Ευρώπης κάλυψαν με το παραπάνω της προσδοκίες μου. Ακόμα και οι εκδρομές στην επαρχία της Πολωνίας ήταν αρκετές για να μου χαρίσουν δυνατές στιγμές. Ωστόσο μία ήταν η χώρα που κατάφερε χωρίς ιδιαίτερο κόπο να με κερδίσει και αυτή δεν είναι άλλη από την χώρα των φιορδ, η Νορβηγία. Ίσως ήταν η παρέα, ίσως το φυσικό τοπίο σε συνδυασμό με την ανεπιτήδευτη ευγένεια των κατοίκων, ίσως ο ανεξήγητα ανοιξιάτικος καιρός στην καρδια του χειμώνα. Ειλικρινά δεν ξέρω. Μπορεί να μην μάθω και ποτέ, ίσως να μην χρειάζεται κιόλας.


Ελπίζω να μην σας κούρασα με τον τόσο συναισθηματικό μου πρόλογο αλλά αυτή είναι η πρώτη μου απόπειρα να καταγράψω μια ταξιδιωτική εμπερία και έχει ιδιαίτερη αξία για μένα. Θα μοιραστώ λοιπόν μαζί σας, σε μια πολυπολιτισμική αφήγηση, ιστορίες από το ταξίδι μου στο Μπέργκεν σε μια προσπάθεια να ανακαλέσω στο μυαλό μου γλυκές αναμνήσεις αλλά και να εμπνεύσω νέα άτομα να τολμούν οτιδήποτε μόιαζει ακατόρθωτο. Γιατί αν όχι τώρα, πότε?

Σε λίγο η συνέχεια

 

[oanna mpourletou]

Έχουν περάσει 5 χρόνια από τη στιγμή που έκανα εγγραφή στο σάιτ. Τότε μαθητής λυκείου ακόμη δεν είχα ταξιδέψει ποτέ στο εξωτερικό παρά μόνο μια ολιγοήμερη επισκέψη στη γειτονική Σόφια που για μένα τότε φάνταζε ως κάτι συγκλονιστικό. Πως να μην ήταν άλλωστε αφού το ταξίδι αυτό σήμανε την αρχή για να κάνω αυτό που μέχρι τότε απλώς ονειρευόμουν. Να ταξιδεύω. Στο διάστημα αυτό τα περιοδικά cosmos travel της δεκαετίας του 90’ που μανιωδώς συνέλεγε ο μπαμπάς μου και οι παλιότεροι σίγουρα γνωρίζουν καθώς και το ίδιο το σάιτ γιγάντωσαν το πάθος μου για τα ταξίδια που έγιναν πλέον η καθημερινότητα μου, ένα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Τα χρόνια λοιπόν πέρασαν και με την ιδιότητα του φοιτητή πλέον δεν θα μπορόυσα να αφήσω ανεκμετάλλευτη την μεγαλύτερη εμπειρία που θα μπορούσα ποτέ να έχω. Την εμπειρία της ανταλλαγής. Το γνωστό σε όλους μας Erasmus. Μια εμπειρία ζωής, μια εμπειρία που κάθε φοιτητής πρέπει να ζήσει. Η απόφαση πάρθηκε σχετικά γρήγορα. Για διάφορους λόγους ο μόνος προορισμός που μπορούσα να επιλέξω ήταν η μακρινή Πολωνία. Μια χώρα που ίσως υποτίμησα στην αρχή, αλλά κατάφερε τελικά μέσα από τα καλά της αλλά και τα κακά της να κλέψει την καρδιά μου. Μια χώρα που μου χάρισε απλόχερα έντονες συγκινήσεις και θα τη θυμάμαι πάντα με μια γλυκιά νοσταλγία. Πέρασα μόνο ένα εξάμηνο στο ιδιαίτερο Πόζναν,στο οποίο όμως ερωτεύτηκα, γιόρτασα, μέθυσα, έκανα φίλους, απογοητεύτηκα ίσως κάποιες στιγμές αλλά κυρίως ταξίδεψα και έμαθα να ζω. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο το ρητό πως η ανταλλαγή δεν είναι ένας χρόνος στη ζωή σου αλλά μια ολόκληρη ζωή στον χρόνο αυτό.

Το διάστημα αυτό ταξίδεψα πολύ. Εκμεταλλεύτηκα στο έπακρο τις ευκαιρίες που μπορεί να σου προσφέρει μια τόσο οικονομικά προσιτή χώρα όπως η Πολωνία. Η Στοκχόλμη με μάγεψε, την Κοπεγχάγη την ερωτεύτηκα, το Βερολίνο ήταν ακριβώς στα γόυστα μου, ενώ οι πρωτεύουσες της κεντρικής Ευρώπης κάλυψαν με το παραπάνω της προσδοκίες μου. Ακόμα και οι εκδρομές στην επαρχία της Πολωνίας ήταν αρκετές για να μου χαρίσουν δυνατές στιγμές. Ωστόσο μία ήταν η χώρα που κατάφερε χωρίς ιδιαίτερο κόπο να με κερδίσει και αυτή δεν είναι άλλη από την χώρα των φιορδ, η Νορβηγία. Ίσως ήταν η παρέα, ίσως το φυσικό τοπίο σε συνδυασμό με την ανεπιτήδευτη ευγένεια των κατοίκων, ίσως ο ανεξήγητα ανοιξιάτικος καιρός στην καρδια του χειμώνα. Ειλικρινά δεν ξέρω. Μπορεί να μην μάθω και ποτέ, ίσως να μην χρειάζεται κιόλας.


Ελπίζω να μην σας κούρασα με τον τόσο συναισθηματικό μου πρόλογο αλλά αυτή είναι η πρώτη μου απόπειρα να καταγράψω μια ταξιδιωτική εμπερία και έχει ιδιαίτερη αξία για μένα. Θα μοιραστώ λοιπόν μαζί σας, σε μια πολυπολιτισμική αφήγηση, ιστορίες από το ταξίδι μου στο Μπέργκεν σε μια προσπάθεια να ανακαλέσω στο μυαλό μου γλυκές αναμνήσεις αλλά και να εμπνεύσω νέα άτομα να τολμούν οτιδήποτε μόιαζει ακατόρθωτο. Γιατί αν όχι τώρα, πότε?


View attachment 204356

Σε λίγο η συνέχεια

καλως το καινουργιο αστερακι του φορουμ

 

[KostasLia]

Καλως Ορισες...πολύ ωραία η αρχή σου και υπέροχος ο συναισθηματικός σου πρόλογος.
Περιμένουμε συνέχεια..

 

[Panos_Red]

καλως το καινουργιο αστερακι του φορουμ

Καλώς σας βρήκα λοιπόν!

Καλως Ορισες...πολύ ωραία η αρχή σου και υπέροχος ο συναισθηματικός σου πρόλογος.
Περιμένουμε συνέχεια..

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!Συνέχεια θα υπάρξει παρά την πίεση της εξεταστικής

 

[Samion]

ανεξήγητα ανοιξιάτικος καιρός στην καρδια του χειμώνα.

https://en.m.wikipedia.org/wiki/North_Atlantic_Current

 

[Panos_Red]

https://en.m.wikipedia.org/wiki/North_Atlantic_Current

Να λοιπόν και η επιστημονική εξήγηση!

 

[jimp]

Ωραίος! Στη φωτογραφία ποιος είσαι, ο μεσαίος ο μερακλής ή ο αριστερός ερωτευμένος;

Καλή συνέχεια!

 

[Panos_Red]

Ωραίος! Στη φωτογραφία ποιος είσαι, ο μεσαίος ο μερακλής ή ο αριστερός ερωτευμένος;

Καλή συνέχεια!

Ευχαριστω πολυ!
χαχα είμαι ο τρίτος της παρέας που δεν ανέφερες

 

[Grerena]

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!Συνέχεια θα υπάρξει παρά την πίεση της εξεταστικής

Ποιάάά εξεταστικήήή;;;;;; (πως λέμε ποιά Αμστελ)
Τη συνέχεια θέλουμε...

 

[Panos_Red]

Ποιάάά εξεταστικήήή;;;;;; (πως λέμε ποιά Αμστελ
Τη συνέχεια θέλουμε...

χαχαχα είναι αναγκαίο κακό δυστυχώς Η συνέχεια έρχεται σε λίγα λεπτά!

 

[Panos_Red]

Έπειτα από μια έντονη Πρωτοχρονιά στη Βουδαπέστη όπου περάσαμε τέσσερις υπέροχες ημέρες αποφάσισα ότι αυτό θα είναι και το τελευταίο μου ταξίδι εκτός Πολωνίας. Είχα δει ήδη περισσότερα μέρη απ όσα περιμένα και έμενε πρακτικά σχεδόν ένας μήνας για την ολοκλήρωση του Erasmus. Παράλληλα είχα ήδη ξοδέψει αρκετά χρήματα, οπότε ήταν κι αυτός ένας σημαντικός παράγοντας που με έκανε να πιστέυω ότι το ταξίδι μου στην Ουγγαρία θα είναι και το τελευταίο. Το τελευταίο μέχρι το επόμενο όπως αποδείχτηκε τελικά. H λογική μου έλεγε να σταματήσω. Δεν συμφωνούσε όμως και η ταξιδιωτική μου συνείδηση.


΄Ομορφες στιγμές από το βράδυ της Πρωτοχρονιάς στη Βουδαπέστη

Μόλις δεκαπέντε μέρες έμεναν ακόμη για την επιστροφή μου στην Ελλάδα και προσπαθούσα να εκμεταλλευτώ την κάθε μέρα, την κάθε στιγμή που μου απέμενε στην πολωνική πόλη. Την ίδια στιγμή οι φίλοι μου επιθυμούσαν ακόμα ένα ταξίδι. Κάτι σαν τελευταίο αντίο πριν ο καθένας από μας πάρει τον γλυκόπικρο δρόμο της επιστροφής στις πατρίδες μας. Μετά από αρκετή σκέψη και προτάσεις κατέληξαν στο Μπέργκεν της Νορβηγίας , έχοντας βρει κάτι πολύ οικονομικά εισητήρια από το αεροδρόμιο του Γκτανσκ στα βόρεια της Πολωνίας. Προσπάθησαν πολύ να με πείσουν να πάω μαζί τους. Η αλήθεια είναι ότι το ήθελα όσο τίποτε άλλο, μιας και το Μπέργκεν ήταν ανέκαθεν από τους πρώτους προορισμούς στην ταξιδιωτική μου λίστα. Σταδιακά λοιπόν, παρά την αρχική μου άρνηση κυρίως λόγω του οικονομικού παράγοντα, η όλη ιδέα άρχισε να ωριμάζει μέσα μου. ''Ποτέ θα μου δοθεί ξανά η ευκαιρία να πάω στην Νορβηγία με τόσα λίγα χρήματα?'', ''Αν δεν παώ τώρα που είμαι τόσο κοντά τότε πότε?''. Σκέψεις σαν κι αυτές γυρνούσαν αδιάκοπα στο μυαλό μου μέχρι που μια τρομέρη τιμή στο Airbnb για ένα σπίτι στην νορβηγική εξοχή έβαλε ένα τέλος σ’αυτόν τον ''γλυκό'' πονοκέφαλο . Δίχως δεύτερη σκέψη, και πλέον τρομέρα ενθουσιασμένοι αποφασίζουμε να κλείσουμε τα αεροπορικά εισητήρια καθώς και το σπίτι που θα μας φιλοξενούσε για τα επόμενα τέσσερα βράδια. Αφού όλα τακτοποιήθηκαν, περίμενα καρτερικά να έρθει η στιγμή που θα ζούσα για τρίτη φορά εκείνη την περιόδο την σκανδιναβική εμπειρία. Οι μέρες όσο κοντά και να ήταν, στο μυαλό μου κυλούσαν βασανιστικά αργά. Σε αντίθεση με τον ενθουσιασμό μου που για άλλη μια φορά με είχε καταβάλλει πλέον ολοκληρωτικά.


Σ’αυτό το σημείο να αναφέρω πως τα αεροπορικά κόστισαν τριάντα ευρώ με επιστροφή απο το αεροδρόμιο του Γκτανσκ. Πετάξαμε με Wizzair. Το συγκεκριμένο αεροδρόμιο είναι ιδιαίτερα χαριτωμένο και το πλέον κατάλληλο στην Πολωνία για οικονομικές αποδράσεις κυρίως σε σκανδιναβικούς προορισμούς. Το σπίτι το κλείσαμε μέσω του Airbnb και για τέσσερα βράδια κόστισε μόλις τριαντατέσσερα ευρώ το άτομο. Ναι καλά ακούσατε ή μάλλον πιο σωστά διαβάσατε. Έίχα την μεγάλη ευκαιρία να μείνω σε ένα τυπικό σκανδιναβικό σπίτι, όπως θα δείτε και παρακάτω στην φώτο, με μόλις λίγα χρήματα. Προσπαθώντας να αιτιολογήσω την παράλογη αυτή τιμή για τα δεδομένα της τσουχτερής αυτής οικονομικά χώρας κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι μάλλον λόγω της μεγάλης απόστασης από το Μπέργκεν. Εξάλλου αυτό ήταν αυτό που θέλαμε. Ωραίες οι πρωτεύουσες δεν λέω, σε μαγνητίζουν με την αρχοντική τους παρουσία. Αλλά σ’αυτό το ταξίδι θέλαμε κάτι άλλο. Κάτι που μέχρι τότε δεν είχαμε ξανακάνει αλλά πάντα είχαμε στο μυαλό μας. Ήταν το τελευταίο μας ταξίδι όλοι μαζί όπως σας είπα και το θέλαμε πιο ανθρώπινο και εσωτερικό. Η προσέγγιση μας ήταν διαφορετική. Θέλαμε σ’αυτό το ταξίδι η μόνη μας έγνοια να είναι αν θα έχουμε την τύχη να δούμε το βόρειο σέλας και όχι αν θα ακούσουμε το ξυπνητήρι για ένα ακόμη τουρ στο κέντρο μιας ευρωπαικής πρωτεύουσας..

Και οι μέρες τελικά πέρασαν...η επόμενη κιόλας θα με έβρισκε στη Νορβηγία!

 

[Grerena]

Έπειτα από μια έντονη Πρωτοχρονιά στη Βουδαπέστη όπου περάσαμε τέσσερις υπέροχες ημέρες αποφάσισα ότι αυτό θα είναι και το τελευταίο μου ταξίδι εκτός Πολωνίας. Είχα δει ήδη περισσότερα μέρη απ όσα περιμένα και έμενε πρακτικά σχεδόν ένας μήνας για την ολοκλήρωση του Erasmus. Παράλληλα είχα ήδη ξοδέψει αρκετά χρήματα, οπότε ήταν κι αυτός ένας σημαντικός παράγοντας που με έκανε να πιστέυω ότι το ταξίδι μου στην Ουγγαρία θα είναι και το τελευταίο. Το τελευταίο μέχρι το επόμενο όπως αποδείχτηκε τελικά. H λογική μου έλεγε να σταματήσω. Δεν συμφωνούσε όμως και η ταξιδιωτική μου συνείδηση.


΄Ομορφες στιγμές από το βράδυ της Πρωτοχρονιάς στη Βουδαπέστη
View attachment 204358


Μόλις δεκαπέντε μέρες έμεναν ακόμη για την επιστροφή μου στην Ελλάδα και προσπαθούσα να εκμεταλλευτώ την κάθε μέρα, την κάθε στιγμή που μου απέμενε στην πολωνική πόλη. Την ίδια στιγμή οι φίλοι μου επιθυμούσαν ακόμα ένα ταξίδι. Κάτι σαν τελευταίο αντίο πριν ο καθένας από μας πάρει το δρόμο για το γλυκόπικρο δρόμο της επιστροφής στις πατρίδες μας. Μετά από αρκετή σκέψη και προτάσεις κατέληξαν στο Μπέργκεν της Νορβηγίας , έχοντας βρει κάτι πολύ οικονομικά εισητήρια από το αεροδρόμιο του Γκτανσκ στα βόρεια της Πολωνίας. Προσπάθησαν πολύ να με πείσουν να πάω μαζί τους. Η αλήθεια είναι ότι το ήθελα όσο τίποτε άλλο, μιας και το Μπέργκεν ήταν ανέκαθεν από τους πρώτους προορισμούς στην ταξιδιωτική μου λίστα. Σταδιακά λοιπόν, παρά την αρχική μου άρνηση κυρίως λόγω του οικονομικού παράγοντα, η όλη ιδέα άρχισε να ωριμάζει μέσα μου. ''Ποτέ θα μου δοθεί ξανά η ευκαιρία να πάω στην Νορβηγία με τόσα λίγα χρήματα?'', ''Αν δεν παώ τώρα που είμαι τόσο κοντά τότε πότε?''. Σκέψεις σαν κι αυτές γυρνούσαν αδιάκοπα στο μυαλό μου μέχρι που μια τρομέρη τιμή στο Airbnb για ένα σπίτι στην νορβηγική εξοχή έβαλε ένα τέλος σ’αυτόν τον ''γλυκό'' πονοκέφαλο . Δίχως δεύτερη σκέψη, και πλέον τρομέρα ενθουσιασμένοι αποφασίζουμε να κλείσουμε τα αεροπορικά εισητήρια καθώς και το σπίτι που θα μας φιλοξενούσε για τα επόμενα τέσσερα βράδια. Αφού όλα τακτοποιήθηκαν, περίμενα καρτερικά να έρθει η στιγμή που θα ζούσα για τρίτη φορά εκείνη την περιόδο την σκανδιναβική εμπειρία. Οι μέρες όσο κοντά και να ήταν, στο μυαλό μου κυλούσαν βασανιστικά αργά. Σε αντίθεση με τον ενθουσιασμό μου που για άλλη μια φορά με είχε καταβάλλει πλέον ολοκληρωτικά.


Σ’αυτό το σημείο να αναφέρω πως τα αεροπορικά κόστισαν τριάντα ευρώ με επιστροφή απο το αεροδρόμιο του Γκτανσκ. Πετάξαμε με Wizzair. Το συγκεκριμένο αεροδρόμιο είναι ιδιαίτερα χαριτωμένο και το πλέον κατάλληλο στην Πολωνία για οικονομικές αποδράσεις κυρίως σε σκανδιναβικούς προορισμούς. Το σπίτι το κλείσαμε μέσω του Airbnb και για τέσσερα βράδια κόστισε μόλις τριαντατέσσερα ευρώ το άτομο. Ναι καλά ακούσατε ή μάλλον πιο σωστά διαβάσατε. Έίχα την μεγάλη ευκαιρία να μείνω σε ένα τυπικό σκανδιναβικό σπίτι, όπως θα δείτε και παρακάτω στην φώτο, με μόλις λίγα χρήματα. Προσπαθώντας να αιτιολογήσω την παράλογη αυτή τιμή για τα δεδομένα της τσουχτερής αυτής οικονομικά χώρας κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι μάλλον λόγω της μεγάλης απόστασης από το Μπέργκεν. Εξάλλου αυτό ήταν αυτό που θέλαμε. Ωραίες οι πρωτεύουσες δεν λέω, σε μαγνητίζουν με την αρχοντική τους παρουσία. Αλλά σ’αυτό το ταξίδι θέλαμε κάτι άλλο. Κάτι που μέχρι τότε δεν είχαμε ξανακάνει αλλά πάντα είχαμε στο μυαλό μας. Ήταν το τελευταίο μας ταξίδι όλοι μαζί όπως σας είπα και το θέλαμε πιο ανθρώπινο και εσωτερικό. Η προσέγγιση μας ήταν διαφορετική. Θέλαμε σ’αυτό το ταξίδι η μόνη μας έγνοια να είναι αν θα έχουμε την τύχη να δούμε το βόρειο σέλας και όχι αν θα ακούσουμε το ξυπνητήρι για ένα ακόμη τουρ στο κέντρο μιας ευρωπαικής πρωτεύουσας..

View attachment 204359


Και οι μέρες τελικά πέρασαν...η επόμενη κιόλας θα με έβρισκε στη Νορβηγία!

Τελικά το ξανασκέφτηκα...
Μάλλον θα πρέπει να γυρίσεις στην εξεταστική σου, γιατί αλλιώς εγώ θα πέσω σε κατάθλιψη...
Δεν είναι εποχή τώρα για να φουντώνω...Εχω άλλα στο πρόγραμμα.
Μπράβο! Μπράβο!