tsiamaloug
Member
- Μηνύματα
- 34
- Likes
- 37
- Επόμενο Ταξίδι
- όσα ταξίδια με το νου...
- Ταξίδι-Όνειρο
- νησιά Πάσχα
Οι διακοπές των Χριστουγέννων μου το 2012 στην Χαιδελβέργη- Νυρεμβέργη- Στρασβούργο
Στις διακοπές των Χριστουγέννων ξεκουράστηκα και πέρασα υπέροχα. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι ήταν το ταξίδι που έκανα με την μητέρα μου στην Ευρώπη Για πρώτη φόρα στη ζωή μου ταξίδεψα έξω από τα ελληνικά σύνορα.
Αμέσως μετά που έκλεισαν τα σχολειά πέταξα με την αεροπορική εταιρία LUFTHANSA για Φρανκφούρτη. Μου έκανε εντύπωση το μέγεθος του αεροδρόμιου της Φρανκφούρτης που είναι το μεγαλύτερο της Ευρώπης .Ένα από τα ξενοδοχεία που είχε το αεροδρόμιο είχε το σχήμα του καραβιού και ήταν πέντε φόρες μεγαλύτερο από τα μεγάλα καράβια που γνωρίζουμε ια να πάρουμε τις βαλίτσες μας έπρεπε να περπατήσουμε 2,5 χλμ. Ευτυχώς όμως που είχαν κυλιόμενους διάδρομους .
Η πρώτη μας στάση ήταν η Χαιδελβέργη όπου την διέσχιζε ένα φουσκωμένο ποτάμι και στο ιστορικό της κέντρο είχε το αρχαιότερο πανεπιστήμιο της Γερμανίας . Με τελεφερίκ ανεβήκαμε στο κάστρο που δεσπόζει πάνω από την πολη και θαυμάσαμε την θέα από ψηλά. Τα Γερμανικά σπιτάκια με τις μυτερές σκεπές και τις εκκλησιές γοτθικού ρυθμού με τα ψηλά καμπαναριά. Μέσα στο κάστρο εντύπωση μου έκανε το μεγαλύτερο βαρέλι του κόσμου που φτιάχτηκε γιατί τα παλιά χρόνια οι πολίτες πλήρωναν τους φόρους τους σε κρασί.
Η επόμενη στάση μας ήταν η πόλη της Νυρεμβέργης. Εκεί συναντήσαμε την μεγαλύτερη Χριστουγεννιάτικη αγοράς της Ευρώπης. Εκατοντάδες μικρά μαγαζάκια πουλούσαν χειροποίητα χριστουγεννιάτικα στολίδια παραδοσιακά γλυκίσματα και το χαρακτηριστικό ζεστό αρωματισμένο Χριστουγεννιάτικο κρασί. Έφαγα γερμανικά λουκάνικα σε ψωμάκια και δοκίμασα χυμό μηλου. Στην Νυρεμβέργη μας έδειξαν το δικαστήριο που καταδικαστήκαν οι 20 επικεφαλής αρχηγοί των Ναζί στο τέλος του β παγκοσμίου πόλεμου. Σε ένα δρόμο είχαν ένα κομμάτι από το τοίχος του Βερολίνου και εγώ έβγαλα φωτογραφία.
Το Μπάμπεργκ ήταν η τελευταία επίσκεψη της ημέρας. Είχε σπιτάκια κτισμένα ακριβώς δίπλα στο ποτάμι και έμοιαζε με τη Βενετία. Εκεί κέρασα την μητέρα μου ένα γεύμα από το χαρτζιλίκι μου για να την ευχαριστήσω που με πηρέ μαζί της. Εκείνη παρήγγειλε μια σούπα γκουλας.
Την επομένη μέρα επισκεφτήκαμε το Μπάντεν Μπάντεν όπου ήταν μια λουτρόπολη με ιαματικά θεραπευτικά νερά που είχε πολύ όμορφα κτήρια και αγορά πολύ όμορφα στολισμένη. Εκεί είπα τα κάλαντα στους Έλληνες συνταξιδιώτες μου γιατί ήταν παραμονή Χριστουγέννων χωρίς τριγωνακι γιατί τα κάλαντα δεν συμπεριλαμβάνονται στα έθιμα των γερμανών. Αφού περάσαμε τον πόταμο Ρήνο βρεθήκαμε στην Γάλλια και επισκεφτήκαμε το Στρασβούργο όπου είναι μια από τις πρωτεύουσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Καθεδρικός ναός της πολης είχε 142 μετρά ύψος και μέσα έψαλαν χριστουγεννιάτικη ψαλμωδία με το εκκλησιαστικό όργανο των καθολικών που μοιάζει με το αρμόνιο. Εντυπωσιακό ήταν και το αστρονομικό ρολόι μέσα στο ναό το οποίο έπιανε ένα ολόκληρο τοίχο. Αστείο μου φάνηκε που η ξεναγός έπρεπε να βάζει 20 λεπτά κάθε τόσο για να μένουν τα φωτά ανοικτό και να μας το παρουσιάζει εξηγώντας μας όλες τις λεπτομέρειες.. Το παλιό κομμάτι της πόλης που ονομάζεται Μικρή Γαλλία είναι πολύ εντυπωσιακό. Το βραδύ κοιμηθήκαμε στο ξενοδοχείο Χίλτον και εγώ ήμουν πολύ χαρούμενος γιατί μας παρείχαν χωρίς χρήματα Η/Υ και ίντερνετ και μπορούσα να επικοινωνήσω με τα αδέλφια μου. Επίσης μας πρόσφεραν εορταστικό δείπνο.
Την επομένη μέρα που ήταν Χριστούγεννα ανεβήκαμε στο δάσος με τα μαύρα έλατα που το ονομάζουν Μέλανα Δρυμό. Εκεί είδαμε επιτέλους χιόνια και είχα πολύ ενθουσιαστεί. Επισκεφτήκαμε τους καταρράκτες Τριμπεργκ και την λίμνη Τιτιζέε που σχηματίζεται από λυόμενους πάγους. Εκεί έφτιαχναν χειροποίητα ρολόγια κούκους και αγόρασα ένα για το μαγαζί του μπαμπά μου .Στην πολύ Σελεστά μας είπαν ότι από το 1527 άρχισαν να στολίζουν Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Η πολύ Κολμάρ της επαρχίας Αλσατίας ήταν η πιο όμορφη από τις πόλεις που επισκεφτήκαμε. Αυτός ήταν και ο τελευταίος σταθμός του ταξιδιού μου. Η μαμά είπε ότι θα κάνω πολλά ταξίδια στη ζωή μου αλλά θα θυμάμαι πάντα κάθε λεπτομέρεια από το πρώτο! Την επομένη μέρα φύγαμε για το
αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης και επιστρέψαμε πίσω! Εγώ ανυπομονώ για το επόμενο μου ταξίδι. Είναι μάλλον επειδή είμαι τοξότης. Οι τοξότες αγαπούν τα ταξίδια!
Χάρης
Χανια Κρητης
Χρονων 10
Στις διακοπές των Χριστουγέννων ξεκουράστηκα και πέρασα υπέροχα. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι ήταν το ταξίδι που έκανα με την μητέρα μου στην Ευρώπη Για πρώτη φόρα στη ζωή μου ταξίδεψα έξω από τα ελληνικά σύνορα.
Αμέσως μετά που έκλεισαν τα σχολειά πέταξα με την αεροπορική εταιρία LUFTHANSA για Φρανκφούρτη. Μου έκανε εντύπωση το μέγεθος του αεροδρόμιου της Φρανκφούρτης που είναι το μεγαλύτερο της Ευρώπης .Ένα από τα ξενοδοχεία που είχε το αεροδρόμιο είχε το σχήμα του καραβιού και ήταν πέντε φόρες μεγαλύτερο από τα μεγάλα καράβια που γνωρίζουμε ια να πάρουμε τις βαλίτσες μας έπρεπε να περπατήσουμε 2,5 χλμ. Ευτυχώς όμως που είχαν κυλιόμενους διάδρομους .
Η πρώτη μας στάση ήταν η Χαιδελβέργη όπου την διέσχιζε ένα φουσκωμένο ποτάμι και στο ιστορικό της κέντρο είχε το αρχαιότερο πανεπιστήμιο της Γερμανίας . Με τελεφερίκ ανεβήκαμε στο κάστρο που δεσπόζει πάνω από την πολη και θαυμάσαμε την θέα από ψηλά. Τα Γερμανικά σπιτάκια με τις μυτερές σκεπές και τις εκκλησιές γοτθικού ρυθμού με τα ψηλά καμπαναριά. Μέσα στο κάστρο εντύπωση μου έκανε το μεγαλύτερο βαρέλι του κόσμου που φτιάχτηκε γιατί τα παλιά χρόνια οι πολίτες πλήρωναν τους φόρους τους σε κρασί.
Η επόμενη στάση μας ήταν η πόλη της Νυρεμβέργης. Εκεί συναντήσαμε την μεγαλύτερη Χριστουγεννιάτικη αγοράς της Ευρώπης. Εκατοντάδες μικρά μαγαζάκια πουλούσαν χειροποίητα χριστουγεννιάτικα στολίδια παραδοσιακά γλυκίσματα και το χαρακτηριστικό ζεστό αρωματισμένο Χριστουγεννιάτικο κρασί. Έφαγα γερμανικά λουκάνικα σε ψωμάκια και δοκίμασα χυμό μηλου. Στην Νυρεμβέργη μας έδειξαν το δικαστήριο που καταδικαστήκαν οι 20 επικεφαλής αρχηγοί των Ναζί στο τέλος του β παγκοσμίου πόλεμου. Σε ένα δρόμο είχαν ένα κομμάτι από το τοίχος του Βερολίνου και εγώ έβγαλα φωτογραφία.
Το Μπάμπεργκ ήταν η τελευταία επίσκεψη της ημέρας. Είχε σπιτάκια κτισμένα ακριβώς δίπλα στο ποτάμι και έμοιαζε με τη Βενετία. Εκεί κέρασα την μητέρα μου ένα γεύμα από το χαρτζιλίκι μου για να την ευχαριστήσω που με πηρέ μαζί της. Εκείνη παρήγγειλε μια σούπα γκουλας.
Την επομένη μέρα επισκεφτήκαμε το Μπάντεν Μπάντεν όπου ήταν μια λουτρόπολη με ιαματικά θεραπευτικά νερά που είχε πολύ όμορφα κτήρια και αγορά πολύ όμορφα στολισμένη. Εκεί είπα τα κάλαντα στους Έλληνες συνταξιδιώτες μου γιατί ήταν παραμονή Χριστουγέννων χωρίς τριγωνακι γιατί τα κάλαντα δεν συμπεριλαμβάνονται στα έθιμα των γερμανών. Αφού περάσαμε τον πόταμο Ρήνο βρεθήκαμε στην Γάλλια και επισκεφτήκαμε το Στρασβούργο όπου είναι μια από τις πρωτεύουσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Καθεδρικός ναός της πολης είχε 142 μετρά ύψος και μέσα έψαλαν χριστουγεννιάτικη ψαλμωδία με το εκκλησιαστικό όργανο των καθολικών που μοιάζει με το αρμόνιο. Εντυπωσιακό ήταν και το αστρονομικό ρολόι μέσα στο ναό το οποίο έπιανε ένα ολόκληρο τοίχο. Αστείο μου φάνηκε που η ξεναγός έπρεπε να βάζει 20 λεπτά κάθε τόσο για να μένουν τα φωτά ανοικτό και να μας το παρουσιάζει εξηγώντας μας όλες τις λεπτομέρειες.. Το παλιό κομμάτι της πόλης που ονομάζεται Μικρή Γαλλία είναι πολύ εντυπωσιακό. Το βραδύ κοιμηθήκαμε στο ξενοδοχείο Χίλτον και εγώ ήμουν πολύ χαρούμενος γιατί μας παρείχαν χωρίς χρήματα Η/Υ και ίντερνετ και μπορούσα να επικοινωνήσω με τα αδέλφια μου. Επίσης μας πρόσφεραν εορταστικό δείπνο.
Την επομένη μέρα που ήταν Χριστούγεννα ανεβήκαμε στο δάσος με τα μαύρα έλατα που το ονομάζουν Μέλανα Δρυμό. Εκεί είδαμε επιτέλους χιόνια και είχα πολύ ενθουσιαστεί. Επισκεφτήκαμε τους καταρράκτες Τριμπεργκ και την λίμνη Τιτιζέε που σχηματίζεται από λυόμενους πάγους. Εκεί έφτιαχναν χειροποίητα ρολόγια κούκους και αγόρασα ένα για το μαγαζί του μπαμπά μου .Στην πολύ Σελεστά μας είπαν ότι από το 1527 άρχισαν να στολίζουν Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Η πολύ Κολμάρ της επαρχίας Αλσατίας ήταν η πιο όμορφη από τις πόλεις που επισκεφτήκαμε. Αυτός ήταν και ο τελευταίος σταθμός του ταξιδιού μου. Η μαμά είπε ότι θα κάνω πολλά ταξίδια στη ζωή μου αλλά θα θυμάμαι πάντα κάθε λεπτομέρεια από το πρώτο! Την επομένη μέρα φύγαμε για το
αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης και επιστρέψαμε πίσω! Εγώ ανυπομονώ για το επόμενο μου ταξίδι. Είναι μάλλον επειδή είμαι τοξότης. Οι τοξότες αγαπούν τα ταξίδια!
Χάρης
Χανια Κρητης
Χρονων 10
