Ολλανδία Άμστερνταμ - ένα έντονο ταξίδι...

[Primo]

Μοιάζει σαν χθες όταν ένας φίλος μου, ο Γιάννης πρότεινε το ταξίδι στο Άμστερνταμ.. Φοιτητοπαρέα εμείς, 2ο έτος πάντα όταν κανονίζαμε κάτι μακρυπρόθεσμο, είμαστε και παρέα 8 ατόμων, σπάνια πραγματοποιόταν..οπότε το ψιλοπεράσαμε στο ντούκου..:xmas_rolleyes:
Σιγά σιγά όμως το συζητήσαμε και αποφασίσαμε να το οργανώσουμε.Σύνολο 5 άτομα- 2 αγόρια , 3 κορίτσια.. Στην αρχή αποφασίσαμε να κλείσουμε ημερομηνία τέλη Σεπτέμβρη όταν θα είχαμε ξεμπερδέψει με την επαναληπτική εξεταστική αλλά τελικά καταλήξαμε στην περίοδο 27 Οκτώβρη-1 Νοεμβρη, που ήταν και η 28η Οκτωβρίου- ευκαιρία ήταν. Ήταν Απρίλιος τότε-λίγο μετά το πάσχα νομίζω και είχαμε μπροστά μας 6 μήνες να οργανωθούμε...
Αρχίσαμε να ψάχνουμε εισιτήρια, αν θα μείνουμε σε hostel ή σε ξενοδοχείο κλπ.. Όλο το καλοκαίρι έτσι πέρασε ώσπου τελικά έιπαμε να νοικιάσουμε ένα πανέμορφο 3όροφο σπίτι στην καρδιά του Άμστερνταμ με κουζινίτσα και τα όλα του ώστε να είμαστε άνετα..Από τιμές , ήταν ότι καλύτερο μπορούσαμε να πετύχουμε!!
Εκεί λοιπόν που όσο να΄ναι δεν το είχαμε συνειδητοποιήσει ότι θα πηγαίναμε το πρώτο μας ταξίδι σαν παρέα μόνοι μας εντελώς :xmas_razz:, φτάνει 22 Οκτώβρη..
Με έπιασε πανικός!! Είχα πάρει βαλίτσα, ρούχα, τα πάντα! Αλλά σκεφτόμουν διάφορα.. Και αν περάσουμε χάλια-και αν είναι απάτη το διαμέρισμα και κάτι άλλα κουφά..Καλά , λέω, υπερβάλλω...
27 Οκτώβρη!!! Έφτασε!!! Πετούσαμε στις 6.45 πουρνό -πουρνό για να έχουμε κέρδος στο χρόνο οπότε πήραμε τα λεωφορειάκια μας και πήγαμε στο Ελ.Βενιζέλος..Το ταξίδι ήταν ήσυχο , κανονικό, είχαμε και μια στάση στο Μόναχο όπου το κρύο ήταν απίστευτο...

1η ΜΕΡΑ
Καλά, το ξέρω ότι κάθε αρχή και δύσκολη αλλά αυτό παραπάει!!!!
Με το που πατάμε το πόδι μας στο αεροδρόμιο του SchipHol , πάμε για τις αποσκευές..πωωω...
Δεν ήταν εκεί οι βαλιτσούλες μας..:xmas_sad:.. μάλλον είχαν ξεμείνει στο Μόναχο λόγω της γρήγορης αλλαγής αεροπλάνων...Μας ενημέρωσαν ότι θα μας τηλεφωνούσαν και θα μας τις έφερναν στο σπίτι γιατί μάλλον θα έρχονταν με την επόμενη πτήση..πφφ...
Whatever, λέμε, πάμε προς το σπίτι ώστε να συναντήσουμε τον πράκτορα να μας δώσει τα κλειδιά. Επειδή δεν ξέραμε ακόμα τίποτα για την πόλη, το πήραμε με τα πόδια-μέγα λάθος...Δεν ξέρω πόση ώρα περπατούσαμε!!!!Έβρεχε,έκανε κρύο και εκεί λέγαμε πάλι καλά που δεν είχαμε να κουβαλάμε και τις βαλίτσες μας!!Εκεί λοιπόν που συνειδητοποίησα ότι το Άμστερνταμ δεν είναι δα και τόσο μικρή πόλη όσο λένε, φτάσαμε στο πρακτορείο.. Φάγαμε άλλη μια ώρα εκεί γιατί ήθελαν και ένα security deposit το οποίο όμως δεν μας είχαν ξεκαθαρίσει..Οπότε ψάχναμε για πιστωτικές κάρτες ,να δώσουμε αριθμό λογαριασμού. Εγώ προσωπικά ,δεν ηρεμούσα αν δεν μπω στο σπίτι!!
Να μην τα πολυλογώ, τελικά πήραμε τα κλειδιά και κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι..Φτάνουμε στη διέυθυνση αλλά ήταν δύσκολο να καταλάβεις ποιο σπίτι ήταν στην διαστάυρωση εκεί....Και εκεί , με τα κλειδιά στο χέρι, είδαμε ένα σπίτι στην γωνία που έμοιαζε με μια φωτογραφία που είχαμε και προσπαθήσαμε να ανοίξουμε την πόρτα..Περιττό να πω ότι το σπίτι δεν ήταν το δικό μας αλλά κάποιων άλλων ανθρώπων , και τυπικά εμείς προσπαθούσαμε να το διαρρήξουμε..πώς δεν μας είδε κανένας έτσι που προσπαθούσαμε..Εντάξει λεω, τι άλλο μπορεί να πάει στραβά σήμερα!! ΈΛΕΟΣ!!! Τι σπίτι μας τελικά ήταν στην απέναντι γωνία και αφού ταλαιπωρηθήκαμε να το ανοίξουμε και αυτό :xmas_confused:, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μπήκαμε μέσα!!!
Ε, εντάξει!! Εκεί ένιωσα ότι για ό,τι είχε πάει στραβά , τώρα έπρεπε να αποζημιωθούμε!! Το σπίτι ήταν εκπληκτικό και 10 φορές καλύτερο από ότι στην διαφημιση στο website... Στον πρώτο όροφο είχε ένα γωνιακό καναπέ κρεβάτι, την κουζίνα και μια τραπεζαρία, όπως και ένα WC.Στον δεύτερο όροφο ήταν επίσης ένας διπλός καναπές κρεβάτι, άλλοι 2 καναπέδες κανονικοί, μια τηλεόραση, ηχοσύστημα και μια ντουλάπα μεγάλη! Α, και ένας μεγάλος οριζόντιος καθρέφτης με ένα ξύλινο έπιπλο...Τέλος στον 3ο όροφο είχε μια κρεβατοκάμαρα με ένα μεγάλο μπάνιο και ντουζιέρα!
Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να ηρεμήσουμε επιτέλους..πρέπει να ήταν 3.30 περίπου το μεσημέρι..Δυστυχώς , δεν είχαμε τις βαλίτσες μας να αλλάξουμε ρούχα..Το σπίτι όμως είχε και θέρμανση και μια υπέροχη θέα από τα βικτωριανού στυλ παράθυρα που υπήρχαν και απλά εκεί ένοιωθες ότι ήσουν σε ένα παραμύθι..οι άνθρωποι με τα ποδήλατα, τα χρώματα, το κρύο,μέχρι και οι ήχοι απ’έξω….η μέρα δεν άρχισε καλά, είναι αλήθεια, αλλά ένιωθα ότι καταδίκασα σχεδόν την πόλη .. και τότε μια ματιά στο παράθυρο αρκούσε για να σου πει ότι όχι μόνο κάνεις λάθος, αλλά η πόλη αυτή αξίζει και με το παραπάνω τα όσα τραβήξαμε..
Το απογευματάκι κατά τις 7 είπαμε να βγούμε για βραδινό γιατί δεν είχαμε φάει σχεδόν τίποτα όλη την ημέρα..
Οπότε βγήκαμε έξω και οι 5 μας στα όμορφα και γραφικά σοκάκια του Άμστερνταμ όπου τα gay-bars βρίσκονται δίπλα στα ανθοπωλεία και οι άνθρωποι τόσο ζεστοί και ευγενικοί..Πήγαμε προς τη Leidseplein , μια κεντρική πλατεία στο νότιο κομμάτι του Άμστερνταμ, όπου και υπήρχαν τόσα διαφορετικά μαγαζιά, και εστιατόρια .. Εγώ πέτυχα και ένα κατάστημα Accessorize στο δρόμο- το γλυκό κερασάκι στην τούρτα του ταξιδιού! Επίσης, όλοι οι άνθρωποι-κυρίως οι Ολλανδοί- ήταν καλοντυμένοι!πραγματικά!Άντρες με καμπαρντίνες,κασκόλ,γάντια και γυναίκες με στιλάτα και μοντέρνα ρούχα..Βέβαια το εμπνέει ο καιρός, αλλά και πάλι αυτοί οι άνθρωποι το’χουν!Απλά το’χουν!!
Πήγαμε σε μια αλυσίδα εστιατορίων , το Rancho,φημισμένο steakhouse στην πόλη και το φαγητό ήταν πραγματικά αντάξιο της φήμης του!!Συνεχίσαμε έπειτα την βόλτα μας στα δρομάκια και πήγαμε για ζεστή σοκολάτα σε ένα μπαράκι εκεί κοντά , και πήραμε και τσιγάρο( όχι το κανονικό)-και επιστροφή a la casa…κατά τις 9.30..Εδώ βλέπεις και την διαφορά στις συνήθειες καθώς στην Ελλάδα δεν νοείται σχεδόν να βγείς για φαγητό βράδυ και να γυρίσεις σπίτι στις 9.30..Γενικά πιστεύω ότι τα πάντα ήταν 2 ώρες πίσω..ή εμείς ήμασταν..!
Γυρίσαμε σπίτι , και δεν μας είχαν πάρει ακόμα από το αεροδρόμιο.. Δεν απελπίστηκα ότι χάθηκαν οι βαλίτσες αλλά για όνομα του Θεού- ήθελα να αλλάξω ρούχα!!!!!! Δεν το χωρούσε ο νους μου ότι θα κοιμόμουν πάλι με αυτά τα ρούχα από το πρωί!!ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝΕ:xmas_evil::xmas_evil:! Ήμασταν μέσα στην μπίχλα!!! Τα αγόρια τα πήρε ο ύπνος στους καναπέδες και εμείς τα κορίτσια κατεβήκαμε στον 1ο όροφο όπου κάναμε το σούπερ-ντούπερ τσιγάρο-μπάφο με την ησυχία μας, χασκογελώντας για τα πάντα..Σε κάποια φάση χτυπάει ένα κινητό από πάνω και ήταν από το αεροδρόμιο- Κατάτις 12 θα ερχόντουσαν οι βαλίτσες μας!!! ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!! Μετά πό λίγη ώρα, χτύπησε το κουδούνι και ήταν ένας κακόμοιρος άνθρωπος με 5 τεράστιες βαλίτσες ..εμείς από το χόρτο γελάγαμε σαν βλαμμένα..οπότε ο Γιάννης, το μπρατσόνι της παρέας ανέλαβε να τις μεταφέρει στον 2ο όροφο..Α, οι σκάλες ήταν επίσης ένα μικρό πρόβλημα, καθώς αφενός το σκαλοπάτι ήταν πολύ μικρό και αφετέρου, η σκάλα είχε τεράαααστια κλίση, μπορεί και 75%!! Βλέπεις λοιπόν τον Γιάννη να κουβαλάει στην σκάλα την τιτανοτεράστια βαλίτσα της Έφης, πηγαίνωντας πέρα δώθε δεξιά και αριστερά στον τοίχο από το βάρος..εμείς απλά είχαμε ΛΥΘΕΙ στα γέλια!!!!!!!!Τελικά το χόρτο μάλλον μας βοήθησε να δούμε και την αστεία πλευρά της ημέρας..:xmas_cheesygrin::xmas_cheesygrin:

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Soctama]

Ναι μαι και εγώ μόλις γύρισα με αδειούλα και σας ξαναβρίσκω... Και τι καλύτερο απο το να διαβάσω μια ιστοριούλα για το Αμστερνταμ.. Περιμένω την συνέχεια...!!

 

[Primo]

Επειδή έχω κοινό, συνεχίζω!:xmas_redface:
2η ΜΕΡΑ
Εγώ συνήθως δεν πίνω καφέ-με κάνει πολύ νευρική! Αλλά είχαμε στην κουζίνα μία καφετιέρα Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Α!! Κάθε πρωί έπινα γαλλικό καφέ και μου έφτιαχνε την ημέρα! Σε κάποια φάση λοιπόν είχα ξυπνήσει μόνο εγώ-ήταν 9 η ώρα νομίζω και είχα ανέβει στον 3ο όροφο να κάνω ντουζάκι . Με το που πάω να κατέβω την σκάλα και να κάνω και ησυχία,παιδιά, τρώω μια σαβούρα στις σκάλες…:xmas_cheesygrin: προσπάθησα να κρατηθώ από το πλαινό κάγκελο και στο τσακ την γλίτωσα..Η πλάκα είναι μία φίλη μου ξύπνησε απότομα, μου είπε καλημέρα και ξανακοιμήθηκε..Αργότερα όταν την ρώτησα αν με άκουσε που γλίστρησα, μου είπε ότι δεν θυμότανε τίποτα…
Έτσι είπαμε να ξεκινήσουμε την πρωινή εξόρμηση.Είχε σταματήσει να βρέχει και υπήρχε ένα παγωμένο ελαφρύ αεράκι που σου έλεγε ότι ok, ώρα για κασκόλ,σκουφί και γάντια!!!! Επιτέλους γιατί στην Ελλάδα ακόμα με το ζακετάκι είμαστε!! Προχωρήσαμε σε μία πλατεία που δεν θυμάμαι βασικά πως λεγόταν, αλλά εκεί είχε ένα καταπληκτικό μαγαζί με κρέπες και pancakes-τα αυθεντικά!- το οποίο είχε και ένα τεράστιο καρουζέλ μέσα!! Εκεί φάγαμε πρωινό-μεσημεριανό υπέροχα pancakes αλμυρά και γλυκά , όπως και pofferties, τα οποία ήταν μικρά pancakes με βούτυρο-υπέροχα..! Αφού καρδαμώσαμε, είπαμε να αρχίσουμε και το εκπαιδευτικό κομμάτι της εκδρομής-τα μουσεία!! Προσωπικά λατρύω τα μουσεία-ειδικά τα τέχνης!! Πήγαμε λοιπόν στο μουσείο Βαν Γκογκ, όπου είχε πίνακες που σου έκοβαν κυριολεκτικά την άνάσα..τσακίσαμε και το gift shop !! Μετά, οι άλλες 2 κοπέλες, η Ειρήνη και η Έφη ,πήγαν προς το σπίτι, ενώ εγώ με τα αγόρια πήγαμε στο Heineken Experience..Είχε γενικά για την ιστορία της μπύρας , ήπιαμε 2 μπύρες( ναι, εγώ έκανα 8άρια στον γυρισμό :xmas_lol:!), και πήραμε μία αυθεντική μπύρα(!) , η οποία ακόμα κάθεται στο γραφείο μου και δεν μου πάει η καρδιά να την πιώ..!! Καθώς γυρνούσαμε προς το σπίτι, ο δρόμος ήταν γεμάτος πεσμένα φύλλα , κίτρινα πράσινα και κόκκινα, ακριβώς όπως το φόντο που έχουν τα Windows και εκεί νιώθεις φθινόπωρο-χειμώνα.Η ομορφιά της φύσης με την επιβλητικότητα της πόλης…σε μία αρμονία.
Στο σπίτι λοιπόν , η Έφη μας πετάει μία ιδέα που αποδείχτηκε μία από τις καλύτερες αναμνήσεις μου( thank you woman!!!!) από το Άμστερνταμ…το pubcrawling!! Αυτό είναι κάτι σαν event, όπου άμα θες πληρώνεις 20 ευρώ , και πηγαίνεις σε 6 διαφορετικά bar και clubs με δωρεάν ένα ποτό-συνήθως μπύρα ή jagermeister ή βότκα..
Στην αρχή δεν ψηνόμουνα-βασικά βαριόμουνα τόοοοοσο πολύ :xmas_eek:, ειδικά μέχρι να φτιάξουμε και το μαλλί εμείς οι κοπέλες-θέλουμε χρόνο.. Είναι το κλασικό συναίσθημα που έχεις όταν είναι να βγείς και βαριέεεσαι τόοοοοσο πολύ!! Αλλά είναι να βγείς έξω από το σπίτι-έτσι και κάνεις την αρχή , περνάς καταπληκτικά!!! Οπότε λέω, άντε να πάμε!!!Αρχίζουμε να ετοιμαζόμαστε λοιπόν όλοι μαζί, γίναμε όλοι κούκλοι(ισχύει!!), και βγήκαμε έξω…
Οι φήμες έλεγαν ότι το event αυτό άρχιζε στις 8.45 νομίζω ή 9.45 δεν θυμάμαι- σε ένα bar κάπου στην Leidseplein..Εμείς πήγαμε σύνολο σε 3 bars, στο Amsterdamned,στο Pirates( Yo ho ho!!), και στο Royalty.. Και στα 3 περάσαμε υπέροχα και γενικά χορέψαμε αρκετά:xmas_cool:- έβαζε μόνιμα το waka-waka και άλλα κομμάτια που όταν τα ακούμε τώρα, είναι αλλιώς!! Οι Ολλανδοί γενικά πολύ ωραίοι, συστήνω ανεπιφύλακτα στις κοπέλες να πάτε, και ειδικά η Έφη,τι να πω…είχε ΤΗΝ πέραση…όχι πως εμείς πήγαμε και άσχημα ..
Πολύς κόσμος γενικά στα μπαράκια και αυτό που μου άρεσε ήταν ότι πήγαινες όπως ήθελες- χύμα!! Σταράκια, τζην, μπλουζάκι..αυτό είναι !! Και εδώ μπαίνει ατάκα Έφης: ΄΄Στην Ελλάδα άμα συναντηθούν 2 γυναίκες στην τουαλέτα, κοιτάνε ποια φοράει πιο ψηλό τακούνι ή έχει πιο έξαλλο φόρεμα.. στο Άμστερνταμ σε κοιτάνε και σου λένε πόσο όμορφη είσαι:xmas_rolleyes:!΄΄ Αυτό ακριβώς είναι η διαφορά επιπέδου με την Ελλάδα…
Δεν φύγαμε αργά από τα bar, το σχολάσαμε κατά τις 12 νομίζω.. Γυρίσαμε χαλαρά σπίτι, με τσιγαράκι και άπειρα παιχνίδια Δηλωτής… Πήγαμε χαλαρά για ύπνο όταν μεταξύ ύπνου και ξύπνιου άκουγα έναν απόμακρο ήχο σαν τραγούδι..δεν μπορούσα να το προσδιορίσω.. Πεταγόμουνα και έβλεπα και τον Γιάννη στον καναπέ επίσης να πετάγεται γιατί ο ήχος ήταν δυνατός αλλά βαριόμουν τόοσο να σηκωθώ-δεν ήξερα καν τι ήταν!! Ξαναέπεσα για ύπνο και εκεί που πάω να κοιμηθώ κανονικά, 1 ώρα μετά νομίζω, άντε πάλι αυτός ο ήχος- πάλι πεταχτήκαμε πάνω!! Αυτό ξανάγινε 2-3 φορές, όταν άκουσα την Ειρήνη να κατεβαίνει τις σκάλες από πάνω και να ψάχνει το κινητό της..Οπότε την ρωτάω μές τα νεύρα ΄΄Το κινητό σου είναι???΄΄ Μου λέει ναι..και κάτι άλλο που δεν κατάλαβα.. και της λέω ακόμα πιο απότομα ΄΄Ε, ΞΕΦΟΡΤΩΣΟΥ ΤΟ:xmas_evil::xmas_evil:!!!!!!΄΄. Ακόμα γελάω τώρα που το θυμάμαι γιατί το είπα με πολύ ύφος- πολύ γέλιο!!! Συνεχίσαμε ήσυχα τον ύπνο μας για την επόμενη μέρα, η οποία και προβλεπότανε κρίσιμη για την πορεία του ταξιδιού…
Στην φωτογραφία είναι ο 1ος όροφος! κουζίνα κλπ!

 

[romantic woman]

Γράψαμε κι εμείς ιστορίες...αλλά η δική σου βγάζει μια γλυκιά"τρέλλα",μια ανεμελιά!εμ νεολαίοι!
αυτό με το εισιτήριο των 20ευρώ για 6 μπαράκια...δηλαδή στο τέλος γίνεσαι στουπί;:xmas_lol:συνηθίζεται και πουθενά αλλού;
όσο για την ευγένεια των Ολλανδών καλά αυτό το ήξερα αλλά μέχρι και του σημείου να κάνει η μία γυναίκα φιλοφρόνηση στην άλλη στις τουαλέττες:xmas_lol:..αυτό θα πεί υπεράνω!!

 

[Primo]

Χαχα!! το pubcrawling είναι γενικά ένας θεσμός που ισχύει στην Ευρώπη- και στην Βαρκελώνη που το είχα ψάξει.. όσο για την ευγένεια, ναι! το είπαν συτό στην φίλη μου και το θαυμάζω! από αύριο θα γράψω για την 3η μέρα ...:xmas_smile:

 

[fotast]

Ωραία τα γράφεις!

Νεολαιιστικό στύλ!

 

[pattyyy]

Γράφεις με πολύ ευχάριστο και ενδιαφέρον στυλ! Αναμένω τη συνέχεια της παρέας στο Άμστερνταμ!

 

[Primo]

Προσπαθώ να δημοσιέυσω την συνέχεια αλλά δεν μου το δέχεται...

 

[Primo]

3η ΜΕΡΑ
Έπειτα από το τέλειο pubcrawling, και τον περίεργο ύπνο, ξυπνήσαμε πάλι με σούπερ γαλλικό καφέ και ελληνικό!(μην ξεχνιόμαστε!!:xmas_cheesygrin: ). Την προηγούμενη μέρα βγάλαμε επίσης την iamsterdam, μια κάρτα που προσφέρει για 1,2 ή 3 μέρες δωρεάν μετακινήσεις και πολλές εκπτώσεις σε μουσεία και άλλα μέρη, και την εγκαινιάσαμε με το VanGogh..
Πήγαμε για πρωινό σε ένα ωραίο καφέ που είχε bagels, που είναι ψημένα ψωμάκια...Πήραμε με τυρί κρέμα, μαρμελάδα, αλλά και αλμυρά...Η γεύση του παραδείσου παιδιά!!!! Καλοψημένα, γευστικά , τραγανά αλλά μέσα ήταν αφράτα και τόσο νόστιμα...ακόμα τα θυμάμαι..!
Σήμερα λέγαμε να πάρουμε τα ποδήλατα ! Το Άμστερνταμ είναι μία πόλη πιο φιλική στα ποδήλατα παρά στους ίδιους τους κατοίκους με λίγα αυτοκίνητα και έξυπνα ανεπτυγμένο δίκτυο τραμ στο κέντρο της πόλης! Δεν κινδυνεύεις να σε πατήσει αυτοκίνητο-ΌΟΟΟΟΧΙ!!- θα σε πατήσει το τραμ ή τα ποδήλατα!! Είναι πολλά! Και οι ποδηλάτες δεν προειδοποιούν-εσύ φταις που είσαι στο δρόμο τους..:xmas_lol::xmas_lol:
Εγώ λοιπόν,δεν ξέρω να κάνω ποδήλατο..:xmas_sad: Ναι, ακούγεται κάπως αλλά ποτέ δεν έμαθα, και ούτε η Ειρήνη ήξερε, και αφού δεν μπορούσαμε να το αποφύγουμε, -και αφού γελάγαμε λέγοντας ότι θα ξεκινήσουμε ένα τέταρτο νωρίτερα από τους άλλους για να πάμε με τα πόδια!!- είπαμε τουλάχιστον ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ να μάθουμε ποδήλατο.. Πήγαμε λοιπόν σε μία αλυσίδα καταστημάτων-τα MacBikes!!- όπου είχε διάφορα ποδήλατα και μου δίνουν ένα θεόρατο , που ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι δεν θα κατάφερνα…Ο τύπος στα MacBikesήταν αλλού-στον κόσμο του :xmas_wink::xmas_wink: , αλλά πολύ φιλικός!!Πήραμε λοιπόν τα ποδήλατα να πάμε στο Vondelpark,ένα πάρκο 2 λεπτά μακριά με πολύ πράσινο και δρομάκια-ιδανικό για ποδήλατο..
Ο Παναγιώτης βοηθούσε την Ειρήνη να μάθει και εγώ είχα την Έφη με τον Γιάννη.. Μάταιο..ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΩ! Νευρίασα τόσο πολύ που άρχισα να κλαίω.. !μα καθόλου πρόοδος..?
Οπότε, πήραμε εγώ με την Ειρήνη τα ποδήλατα στο πλάι και δώσαμε ραντεβού στο Hermitage , ένα μουσείο που εκείνη την περίοδο είχε εκθέματα με θέμα τον Μέγα Αλέξανδρο( Η πατρίδα από πίσω πάντα!!!!). Οι άλλοι πήραν κανονικά τα ποδήλατα, αλλά επειδή οι ποδηλατολωρίδες είναι συγκεκριμένες , δεν μπορούσαμε να ακολουθήσουμε κοινή πορεία..Οπότε εμείς πήραμε μια πιο γραφική πορεία, βλέποντας διαφορετικά μικρά μαγαζάκια και διασχίζοντας τα κανάλια που διαχώριζαν την πόλη..Η Ειρήνη βρήκε και λεφτά στον δρόμο!-25 ή 15 ευρώ!!Μια στο τόσο δοκιμάζαμε να ισορροπήσουμε και στα ποδήλατα, αλλά δεν είδαμε προκοπή…!
Μόλις φτάσαμε στο μουσείο, κλειδώσαμε σε ένα στύλο τα ποδήλατα και μπήκαμε μέσα.. Μου άρεσε που εμείς ξέραμε ήδη αρκετά για τον Αλέξανδρο και τα εκθέματα απλά επαινούσαν και τιμούσαν με ένα τέτοιο τρόπο την Ελλάδα , που ούτε η ίδια η χώρα μας δεν το κάνει.. Πανέμορφες ταπετσαρίες, πίνακες, γλυπτά… Νιώσαμε πολύ περήφανοι για την ιστορία μας εκείνη την μέρα..:xmas_cool:

 

[Primo]

Ήταν ήδη μεσημέρι και λέγαμε να πάμε προς τον ζωολογικό κήπο- είχαμε και έκπτωση με την κάρτα οπότε τι κάναμε? Για να μην σέρνουμε εμείς τα ποδήλατα και κάνουμε 10 χρόνια να φτάσουμε στον ζωολογικό, τα αφήσαμε στο Hermitageκαι πήγαμε δικάβαλο δύο- δύο προς τα εκεί…Πλάκα είχε!! Τα σαμαράκια ήταν λίγο άβολα αλλά σε γενικές γραμμές φτάσαμε γρήγορα!
Εγώ σε ζωολογικό με λιοντάρια , τίγρεις κλπ δεν είχα ξαναπάει-μόνο στην Βαρκελώνη είχαμε πάει στο MareMagnun-ένα τεράστιο ενυδρείο και είχα δει πιγκουίνους και τα της θάλασσας…. Ήταν ήδη 4 και η Έφη ήταν κουρασμένη και γύρισε σπίτι.. Εμείς όμως αποφασίσαμε να μπούμε! Ο ζωολογικός για να τον γυρίσεις πρέπει να ήθελες στο σύνολο πάνω από 2 ώρες…είχε τα ΠΑΝΤΑ!! Καμηλοπαρδάλεις, έντομα, ψάρια, λιοντάρια, ζέβρες! Τάισα και ένα ζωάκι- κάτι σαν λάμα , το οποίο έτρωγε ξύλα- κυριολεκτικά, κλαδιά!- και άρπαξα ένα και του το πρόσφερα απλόχερα.. το έφαγε ευχαριστημένο!! Από τότε ένιωσα ότι είχαμε ένα ξεχωριστό δεσμό…:love2: !
Συνεχίσαμε να γυρνάμε το μέρος, και είχε ήδη πάει 6 και, οπότε είπαμε να φύγουμε γιατί λέγαμε να πάμε και πάλι pubcrawling( yeah!!)..Οπότε τα αγόρια πήραν τα ποδήλατά τους και εμείς περάσαμε από το Hermitageώστε να πάρουμε τα δικά μας που ήταν ακόμα κλειδωμένα στον στύλο , για να τα γυρίσουμε σπίτι….. Επειδή με ενοχλούσε η τσάντα την έδεσα στο ποδήλατο στη σχάρα. Δοκιμάσαμε με την Ειρήνη να ισορροπήσουμε στον γυρισμό αλλά και πάλι..ανεπίδεκτες μαθήσεως..!:xmas_rolleyes:
Φτάνουμε στο σπίτι και λέμε το βραδάκι που είναι και άδειος ο δρόμος, ευκαιρία να κάνουμε λίγο practice..Εκεί λοιπόν που κλειδώνουμε τα ποδήλατα κάτω από το σπίτι, μας φωνάζει από πάνω ο Παναγιώτης, να μας δώσει τα κλειδιά, γιατί εμείς δεν είχαμε..Μας τα πετάει λοιπόν και εμείς παάλι ταλαιπωρηθήκαμε να ανοίξουμε την πόρτα αλλά δεν πειράζει..
Μπήκαμε μέσαστο σπίτι και χαλαρώσαμε στην κουζίνα- σχεδιάζαμε τι θα κάναμε το βράδυ-ήταν περίπου 8 παρά…
Σε κάποια φάση κάτι ήθελα από την τσάντα μου- τα handsfreeνομίζω,δεν θυμάμαι… Ψάχνω, ψάχνω, που άφησα πάλι την τσάντα μου..?
Και τότε τρώω φλασιά.. Φίλε, την ξέχασα στο ποδήλατο…

 

[Primo]

Το λεω στα παιδιά, κοιτάμε όλοι από το παράθυρο..Η τσάντα είχε κάνει φτερά από το ποδήλατο..δεδομένου ότι είχε περάσει περίπου μία ώρα από τότε που μπήκαμε στο σπίτι..
Εντάξει, εκείνη την στιγμή, πάγωσα για περίπου 10 δευτερόλεπτα… Κατέβηκα με τα ρούχα του σπιτιού με τον Γιάννη να ψάχνουμε τα σοκάκια γύρω από το σπίτι μπας και ηταν κάπου πεταμένη αλλά τίποτα…Πάει..
Τότε συνειδητοποίησα 2 τραγικά πράγματα-αφενός, μέσα στην τσάντα μου είχα όλα μου τα λεφτά-300 ευρώ περίπου- και γάντια, γυαλιά ηλίου, λιπ γκλος, handsfree, πάσο πανεπιστημίου, ταυτότητες, ένα μάυρο κασκόλ και κάτι αναμνηστικά από ένα μουσείο…Δηλαδή μαζί με τα πράγματα, η συνολική αξία ήταν περίπου 500 ευρώ..

 

[Primo]

Αφετέρου σκέφτηκα το εξής: μόλις κατέστρεψα την εκδρομή… Γιατί τώρα πρέπει να τρέχουμε σε αστυνομίες, εγώ δεν είχα λεφτά καθόλου και υπήρχε και το θέμα της ταυτότητας-πώς γυρνάς πίσω που φεύγαμε σε 3 μέρες..? Και θέλαμε τόσο πολύ αυτό το ταξίδι και εγώ τους το χάλασα κλπ κλπ..

Απλά δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω όμως τι μου είχε συμβεί- δεν γινόταν αυτό… Με έπιασε μία τρέλα, φρίκαρα…Ρώτησα ένα πεζό που είναι το πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα και μου είπε κοντά στην Leidseplein-πάλι καλά..!- και με ρώτησε τι μου είχε συμβεί- του εξήγησα και μου ευχήθηκε καλή τύχη.. Μακάρι…

Οπότε με την Ειρήνη και τον Παναγιώτη τραβήξαμε για το τμήμα ψάχνοντας τριγύρω και στην πλατεία βρήκαμε κάτι αστυνομικούς τούμπανα (πραγματικά!!), τους είπα τι συνέβη και μας έδειξαν το τμήμα να πάμε για κατάθεση..Καλά, ο αστυνομικός όλα τα λεφτά! Σου εμπνέει σεβασμό και ότι όλα θα πάνε καλά- εν μέρει μου έφυγε η πολλά ανησυχία.. Φαντάσου λέω να ήμουν τώρα στην Ελλάδα-ούτε κατά διάνοια τέτοια εξυπηρέτηση..

Φτάνουμε στο τμήμα όπου η αστυνομικός στο γραφείο μου έδωσε μία αίτηση να συμπληρώσω και της εξήγησα ότι δεν ξέρω τι να κάνω με την ταυτότητα , καθώς δεν ξέρω αν θα μπορούσα να επιστρέψω στην Ελλάδα.. Μου πρότεινε να πάμε στην Ελληνική πρεσβεία στη Χάγη(!), για να μου δώσουν κάποιο πιστοποιητικό…Δοκιμάζει η κοπέλα να πάρει τηλέφωνο και βγαίνει τηλεφωνητής (περίεργο!!!!) .

Αν έχετε το Θεό σας..το ηχογραφημένο μήνυμα έλεγε στα ελληνικά ότι λόγω πεντηκοστής ( πρέπει να ήταν από το Πάσχα το μήνυμα!!!!!!!!! ) , η υπηρεσία δεν είναι ανοιχτή εκείνη την Δευτέρα…Και το σαββατοκύριακο επίσης δεν λειτουργούσε. Δεδομένου ότι ήταν Παρασκευή, άρχισα να απελπίζομαι…

Η αστυνομικός μου έδωσε ένα έγγραφο με την κατάθεσή μου και μας πρότεινε να πάμε σε ένα άλλο αστυνομικό τμήμα όχι πολύ μακριά, ώστε να αυξηθούν οι πιθανότητες να βρεθεί έστω και το πορτοφόλι μου..Επίσης μας είπε το πρωί του Σαββάτου να πάμε σε ένα κτίριο όπου πήγαιναν τα απωλεσθέντα αντικείμενα, μήπως ήταν εκεί η τσάντα.. Γενικά με καθησύχασε λέγοντας ότι συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις βρίσκονται κάποια αντικείμενα..Ξέρω’γω, θα δείξει…

Πήγαμε και στο επόμενο αστυνομικό τμήμα, και στο δρόμο συνειδητοποίησα κάτι ακόμα πιο τραγικό…Το Άμστερνταμ είναι γεμάτο κανάλια…! Η τσάντα το πιο πιθανόν είναι να βρίσκεται σε κάποιο πάτο και να κάνει παρέα με τα ψάρια ή και τις πάπιες.. Τώρα μόνο ένα θαύμα με έσωζε…

Φτάσαμε και στο άλλο τμήμα και τους έδειξα την κατάθεση.. Εκεί λοιπόν που περιμέναμε, μπαίνει μέσα ένας μάυρος ( δεν μιλάω ρατσιστικά), και μπάινει απευθείας μέσα στο δωμάτιο του WC, προσπερνώντας την ρεσεψιόν όπου είμασταν εμείς.. Η αστυνομικός που κοίταζε την κατάθεσή μου, τον ρωτάει κάτι στα Ολλανδικά, μάλλον κάτι σαν ‘’τι κάνεις?’’και αυτός της απάντησε μάλλον ότι ήθελε να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα.. και χωρίς να κλείσει την πόρτα (!), αρχίζει να ξεκουμπώνει το παντελόνι του… !

Τότε λοιπόν, η αστυνομικός σηκώνει το τηλέφωνο που συνδεόταν με το μέσα δωμάτιο και τότε εμφάνίζονται 2 αστυνομικοί από την πόρτα, 2 τούμπανα , και ο ένας ήταν απίστευτα όμορφος ..ειλικρινά…και τον αρπάζουν από τα χέρια και τον βγάζουνε έξω από το τμήμα… Εντάξει, respect, τους κοίταζα με το στόμα ανοιχτό λες και είδα τον Σούπερμαν….Η αστυνομικός χαμογέλασε επίσης γιατί πραγματικά ήταν πολύ αστεία όλη η φάση.. Και αυτός δεν μπορούσε να πάει στο διπλανό καφέ να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα?? Στο τμήμα βρήκε να πάει???Whatever!!

Δεν είχαμε κάτι άλλο να κάνουμε οπότε γυρνάγαμε προς το σπίτι και είπαμε να βγούμε για φαγητό, να βρούμε την Έφη και τον Γιάννη. Συναντηθήκαμε σε ένα ιταλικό εστιατόριο, συμπαθητικό, και πηραμε καρμπονάρα, αραμπιάτα, η οποία μου είπαν ότι ήταν απίστευτα καυτερή, και μία πίτσα.. Προσωπικά δεν είχα και τα κέφια μου, και τα παιδιά μου έλεγαν ότι θα κάλυπταν τα δικά μου έξοδα αλλά και πάλι δεν ήταν αυτό..δεν είχα τίποτα..ή όπως έλεγαν η Έφη και ο Γιάννης ‘’Συνειδητοποιείς ότι η Τζότζο( εγώ), αυτή την στιγμή δεν έχει Τίιι-πο-τααααα!!!!! Και ίσχυε!! Μόνο το κινητό μου είχα στην τσέπη μου επειδή δεν το βάζω ποτέ στην τσάντα, και είναι το μόνο που δεν θα με πείραζε να χάσω, γιατί θέλω να πάρω καινούριο!!!!!

Εκείνη την στιγμή κοίταξα τον εαυτό μου.Φορούσα την φαρδιά μάυρη φόρμα για το σπίτι, ένα γκρι –εμπριμέ κοντομάνικο που φόραγα στον ύπνο, μπότες , και την αρκούδα( ένα μπουφάν υφασμάτινο αλλά με γούνινη επένδυση,αρκετά ζεστό) ..ήμουν το πιο αντισεξουαλικό πλάσμα στο Άμστερνταμ..τα μαλλιά δεν τα σχολιάζω με την υγρασία..Το περίεργο ήταν ότι στον γυρισμό προς το σπίτι, εισέπραξα αρκετά κολακευτικά βλέμματα…τέλοσπάντων..

Γυρίσαμε σπίτι και σκεφτόμουν,πώς γίνεται να ξέχασα την τσάντα μου..Και τότε θυμήθηκα.. Κλείδωνα το ποδήλατο όταν μου φώναξε από πάνω ο Παναγιώτης για τα κλειδιά τα οποία μας πέταξε και τα έψαχνα στην κουκούλα της Ειρήνης και μετά προσπαθήσαμε να ανοίξουμε την πόρτα..Η προσοχή μου απλά αποσπάστηκε..και επειδή η τσάντα ήταν ελαφριά και η αρκούδα είναι ένα μπουφάν χοντρό, ποτέ δεν ένιωθα ως αισθητό βάρος την τσάντα..οπότε και την ξέχασα…

Προσπάθησα να χαλαρώσω στο σπίτι και να σκεφτώ την επόμενη κίνησή μου..είχα να πάω στο Lost and Found κτίριο, να επιστρέψω το κ***ποδήλατο (με το συμπάθειο, αλλά με κατέστρεψε!!), να παώ για κανένα νέο στο τμήμα,και να τηλεφωνήσω και στην Lufthansa με την οποία πετούσαμε να δω αν θα είχαν σε κάθε περίπτωση πρόβλημα να δεχτούν την αναφορά της αστυνομίας, αν δεν έβρισκα την ταυτότητα

…πωωω…πάει το ταξίδι μας…

Αλλά είχα ένα προαίσθημα..καλό..η 1η ημέρα ήταν γκαντέμικη, η 2η τέλεια, η 3η καταστροφική, οπότε αναλογικά η 4η πρέπει να είναι σούπερ!!!!ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ!!! Η Έφη επέμενε ότι θα έπρεπε να ειδοποιήσω τους γονείς μου, αλλά αρνήθηκα αμέσως. Ήμουν κατηγορηματική ότι το πρόβλημα θα το λύσω μόνη μου..στο κάτω κάτω δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι..αν στο τέλος προέκυπτε μεγάλο πρόβλημα τότε θα τους το έλεγα..

Οπότε πάμε για ύπνο..και μακάρι η αυριανή μέρα να ήταν καλή…