Η κούραση ήταν στο πικ μαζί με τη ζέστη και την βροχή "ρίχνω δε ρίχνω και σας σπάω τα νεύρα" αλλά η Σιγκαπούρη ήταν ένας κόσμος μόνη της. Στις στιγμές έξαψης που μας πρόσφερε είχαμε ήδη αναζωογονηθεί!
ΥΓ: Εύα, ή σε βρίσκω πολύ λακωνική ή δε χορταίνω τη διήγηση σου! :) :rolleyes:
Ένσταση πρώτη, αυτά που μου έμειναν ήταν το Κλέφτικο, η Σίφνος και το Σούνιο και μετά η ελληνική βραδιά και οι μεσοπελάγιες βουτιές.
Ένσταση δεύτερη, δε συγκρίνεται το κάμπινγκ με το σκάφος. Εγώ σιχαίνομαι το κάμπινγκ αλλά δεν αντέχω διακοπές εκτός σκάφους. Λόγω πολλών ταξιδιών θα πω ότι σωστά...
Το πιο κουφό σε αυτά τα ταξίδια είναι ότι ενώ την 2η μέρα νομίζεις πως ταξιδεύεις ήδη μια βδομάδα, το 7ήμερο συνολικά μοιάζει με ταξίδι δύο ωρών. Τα πολύ καλά νέα είναι ότι, ανεξάρτητα από την αίσθηση του χρόνου, τα συναισθήματα είναι απανωτά και οι εμπειρίες μοναδικές. @evaT , στα επόμενα! :)
Είπες την καταλληλότερη λέξη για τη Σιφνάρα, Κλασάτη! Δεν είπες τη λαχτάρα που ζήσαμε όταν μεσάνυχτα περάσαμε ξυστά μια σημαδούρα και σταμάτησαν 10 καρδιές να χτυπάνε!