Επειδή βλέπω την Κρήτη να πάει να σηκώσει κεφάλι με κάτι βράχια και ηλιοβασιλέματα αναγκάζομαι να επιστρατεύσω το πιο δυνατό μας όπλο, τα θεϊκά Φιλιατρά δηλαδή μαζί με την αξεπέραστη λέιντι
και με την ευκαιρία την διαπίστωση του γιώργου χωρίς να θέλω να κάνω πολιτικό σχόλιο, δεν θυμάμαι εποχή που στην τιβι ή στις εφημερίδες, όπως εδώ, βλέπαμε τέτοια πράγματα, νομίζω ότι έχω παραισθήσεις
Στο πρώτο κατάλαβα μόνο το βαρύ χέρι της νοσοκόμας, στο δεύτερο (μιλάμε για πφάιζερ πάντα) το χέρι ήταν ελαφρύ, αλλά είμαι καλά μόνο όταν κοιμάμαι. Τώρα με πονάνε τα κόκαλα (είναι και τα γηρατειά) αλλά νοιώθω ότι θα είμαι καλά αν κοιμηθώ, επίσης αρνούμαι να πάρω ντεπόν, είχα πολύ καιρό να...
τι να λέμε τώρα από τον όγδοο αι. π.Χ ξέρανε οι άνθρωποι τι θα πει καλό πιοτό φαγητό και καλοπέραση
Είμαι το καλόπιοτο ποτήρι του Νέστορος·
όποιος πιεί από τούτο το ποτήρι αμέσως θα τον
καταλάβει ο πόθος της καλλιστέφανης Αφροδίτης.
Καλό δεν λέω αλλά το παιχνίδι παίζεται από δεκαετίες στο Μιλάνο, το μετρό της Νάπολης κατάφερε και κέρδισε μια θέση αναφοράς στη σύγχρονη αρχιτεκτονική
Και ο Πειραιάς είναι άλλος Δήμος ενώ στην ουσία είναι το λιμάνι της Αθήνας και η Ελευσίνα ένας από τους ιερούς της χώρους. Η Βραυρώνα Ραμνούντας το Σούνιο το ίδιο. Τα είπαμε αυτά, δεν μπορείς να απομονώσεις έτσι απλά μια πόλη από την ενδοχώρα και τη θάλασσα επειδή δε σε βολεύει.