Η ανάβαση για τη χώρα της Φολεγάνδρου πραγματοποιήθηκε με λεωφορείο... και ήταν άκρως ενδιαφέρουσα, με τη ματιά μας να μη χορταίνει τόση ομορφιά. Από τη μία το σεληνιακό, ξερό τοπίο με τις λευκές εκκλησιές, από την άλλη τα σκαρφαλωμένα στον γκρεμό σπίτια που σου έκοβαν την ανάσα. Έπειτα λοιπόν από τον εξαντλητικό ποδαρόδρομο προς την Παναγία (από όπου είναι τραβηγμένη και η φωτογραφία), μας περίμενε μια έκλπηξη. Το τελευταίο λεωφορείο για το λιμάνι είχε μόλις φύγει...
Και τώρα τι κάνουμε;
Βλέπεις να υπάρχει άλλη λύση; απαντάω στο σύζυγό μου.
Κάτσε να ρωτήσω πόση ώρα είναι περίπου.
Και τι θα κερδίσεις παιδάκι μου; Άντε πάμε και ο Θεός βοηθός.
Πράγματι... η κατάβαση μας ήταν γεγονός.
