Στο μυαλό μου η επίσκεψη στα Ζαγοροχώρια ήταν μια κατεξοχήν χειμερινή εκδρομή. Ονειρευόμουν ξύλινους ξενώνες, αναμμένα τζάκια να τριζοβολούν, κρυστάλλινο τσίπουρο και χαμηλές θερμοκρασίες. Και αυτή ακριβώς ήταν η πραγματικότητα. Μόνο που, επιστρέφοντας, ανυπομονώ να επιστρέψω για να ξαναδώ τα ίδια τοπία λουσμένα με τα ανοιξιάτικα ή τα φθινοπωρινά χρώματα. Γιατί τα Ζαγοροχώρια κρύβουν μέσα τους πολλά ταξίδια.
Ζαγοροχώρια λοιπόν, τα 46 μοναδικά χωριά των Ιωαννίνων (άλλωστε Ζαγόρι σημαίνει στη σλαβική διάλεκτο «πίσω από το βουνό»), κάποια πιο διάσημα, κάποια πιο ήσυχα, ένα προς ένα ξεχωριστά. Μείναμε στο χωριό Κήποι, στο κεντρικό Ζαγόρι, και παρακάτω μερικά από τα αγαπημένα μας, χωριά, φαγητά, διαδρομές.
Χαράδρα του Βίκου
Η χαράδρα του Βίκου είναι ο απόλυτος βασιλιάς της περιοχής. Δύσκολο πράγματι να αντισταθείς στην ομορφιά της απόλυτης αβύσσου. Το φαράγγι κρατά μάλιστα διάφορα ρεκόρ, όπως ότι έχει το μεγαλύτερο βάθος αναλογικά με το πλάτος του (και να μη το θυμάστε θα σας το πουν συχνά οι ντόπιοι). Περνάγαμε τις μέρες μας ψάχνοντας ευκαιρίες να ρίξουμε μια ακόμα ματιά στην εκπληκτική θέα. Το καλύτερο σημείο ήταν από τη θέση Μπελόη έξω από το χωριό Βραδέτο. Δεύτερη τη τάξει η θέση Οξυά έξω από το χωριό Μονοδένδρι, η Αγία Παρασκευή στο ίδιο χωριό, ενώ ανεμπόδιστη θέα έχετε φυσικά και από το ομώνυμο χωριό Βίκος.
Γεφύρια
Οι Κήποι είναι ιδανικοί για… bridge spotting, αν υπήρχε τέτοιο σπορ! Στο δρόμο για το χωριό βρίσκουμε το μονότοξο γεφύρι του Κοκκόρου ενώ ακριβώς στην είσοδο του χωριού μας υποδέχεται το επίσης μονότοξο γεφύρι του Λαζαρίδη. Φυσικά την παράσταση κλέβει το τρίτοξο γεφύρι του Πλακίδα (ή Καλογερικό) που μοιάζει να βρίσκεται σε μια αέναη κίνηση.
Οι διάσημότητες
Ξεκινώντας από τους Κήπους μπορείς να δεις όλα τα διάσημα χωριά του Ζαγορίου σε μία και μόνη ημερήσια εκδρομή. Πρώτη στάση στα Άνω και στα Κάτω Πεδινά. Συνεχίζετε για Αρίστη (και εδώ αξίζει να κάνετε την παράκαμψη για τον Ελαφότοπο, ένα παραγνωρισμένο αλλά πραγματικά όμορφο χωριό), ενώ τα πασίγνωστα Μικρό και Μεγάλο Πάπιγκο περιμένουν να σας εντυπωσιάσουν στο τέλος της διαδρομής. Από εδώ ξεκινούν τα μονοπάτια για τη φημισμένη Δρακόλιμνη, η αλπική λίμνη που καλεί περιπατητές απ’ όλο τον κόσμο να την κατακτήσουν. Ανάμεσα στο Μικρό και το Μεγάλο Πάπιγκο βρίσκονται επίσης οι διάσημες Κολυμπήθρες – μικρές βάθρες, φυσικές πισίνες που σχηματίζονται στο βράχο καθώς το ποτάμι κυλά από πάνω τους.
Οι εναλλακτικοί
Η αγαπημένη μας διαδρομή ήταν ακριβώς η ανάποδη από αυτή που κάναμε για να επισκεφτούμε τις διασημότητες. Πρώτη στάση το κουκλίστικο χωριό Κουκούλι, σκέτη απόλαυση να περπατάς στα πέτρινα στενά του -και αν πετύχετε και ανοιχτό το καφενείο «Βικογιατρος» θα ολοκληρωθεί η εμπειρία σας. Επόμενη στάση το Καπέσοβο, παρκάρετε στην κορυφή και κατηφορίζετε τον πλακόστρωτο «κεντρικό» δρόμο του για να συναντήσετε στην κεντρική πλατεία δυο κουκλίστικα καφενεδάκια για ελληνικό, τσίπουρο και κουβέντα. Πριν συνεχίσετε προς το όμορφο Τσεπέλοβο, κάνετε αριστερά για να δείτε την περίφημη σκάλα του Βραδέτου, μια εντυπωσιακή πέτρινη κατασκευή που ήταν μέχρι το 1970 η μόνη δίοδος επικοινωνίας του Βραδέτου με τον έξω κόσμο. Ευτυχώς για εσάς πλέον υπάρχει κανονικός ασφαλτοστρωμένος δρόμος κι έτσι μπορείτε να επισκεφτείτε το Βραδέτο (και κατ’ επέκταση τη θέση Μπελόη) με την ασφάλεια των τεσσάρων τροχών σας. Μετά και το Τσεπέλοβο, κλείστε τη μέρα όπως κι εμείς: με μια επίσκεψη στο υπέροχο χωριό Δίλοφο και ένα χορταστικό γεύμα με καθαρό τσίπουρο στου Τάκη. Δοκιμάσαμε πολλά, δεν θα φάτε πουθενά καλύτερα.
