Το τσίπουρο που ρέει άφθονο και που πάντα συνοδεύεται από πεντανόστιμους μεζέδες, οι πρωϊνές βόλτες στο λιμάνι, στην φασαριόζικη Ιάσωνος και τα βραδυνά ξενύχτια πάλι εκεί, οι εκδρομές στο Πήλιο και στις κοντινές παραλίες κάνουν την πρωτεύουσα της Μαγνησίας έναν μοναδικό προορισμό, οικείο και ταυτόχρονα γεμάτο εκπλήξεις.
Από το 1922 και μετά πρόσφυγες της Μικράς Ασίας αρχίζουν να εγκαθίστανται στον Βόλο και μαζί τους φέρνουν την παράδοση του τσίπουρου, μέσα στα χρόνια η παράδοση αυτή γίνεται “θεσμός” και σήμα κατατεθέν της πόλης, και κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα με τον Βόλο να μετρά πλέον εκατοντάδες τσιπουράδικα. Εμείς ξεχωρίσαμε το παραλιακό και αρκούντως παραδοσιακό Παπαδής -όπως μας είπε και το παιδί που μας σέρβιρε “το μότο του μαγαζιού είναι όσο εσείς πίνετε, εμείς σας ταΐζουμε”- το πιο νεανικό και σύγχρονο Με Ζεν στην Αλονήσσου, ένα όμορφο στενάκι κοντά στο λιμάνι, και φυσικά τον Δεμίρη στην περιοχή της Νέας Ιωνίας, όπου δοκιμάσαμε τις πιο ζωντανές και λαχταριστές γυαλιστερές.
Το Πήλιο, το βουνό των Κενταύρων, απέχει δυο βήματα από την πόλη και οι εξορμήσεις στα μαγευτικά χωριά του είναι must επιλογή. Μέσα σε ένα 20λεπτο και διασχίζοντας μια καταπράσινη διαδρομή μπορείς να επισκεφτείς την Μακρυνίτσα, το μπαλκόνι του Βόλου, να αράξεις στην πλατεία με τα τεράστια πλατάνια και να απολαύσεις τη θέα ολόκληρου του Παγασητικού. Η επομενη στάση εννοείται πως είναι στην Τσαγκαράδα με τις αμέτρητες ομορφιές, ενώ αν έχεις όρεξη για περισσότερα χιλιόμετρα και λαχταράς μπανάκι, μπορείς να φτάσεις στην “πίσω” πλευρά του Πηλίου και να βουτήξεις στα πεντακάθαρα νερά του Μυλοπόταμου ή του Αγίου Ιωάννη.
Αν προτιμάτε την ησυχία και την δυνατοτήτα περισυλλογής που προσφέρει το φυσικό τοπίο μπορείτε να διαμείνετε σε έναν απο τους δεκάδες ξενώνες που βρίσκονται διάσπαρτοι στα χωριά του Πηλίου, αν όμως είστε πιο κοσμικοί σας προτείνουμε το ξενοδοχείο Φίλιππος, με την στρατηγική τοποθεσία στο κέντρο του Βόλου και το κλασσάτο Αίγλη με την ασύγκριτη θέα στην παραλία.