Σε μια απόπειρα να ενισχύσουν τον πολιτιστικό τουρισμό στον Αραβοπερσικό Κόλπο, οι ιθύνοντες του Εμιράτου του Αμπου Ντάμπι (πρωτεύουσας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων) έβαλαν μπροστά το πρότζεκτ της δημιουργίας του δικού τους Λούβρου.
Αναπτύσσοντας τους τομείς του τουρισμού, της εκπαίδευσης και των υπηρεσιών, οι εμίρηδες του Κόλπου ετοιμάζονται για την μεταπετρελαϊκή εποχή.Και μολονότι ζήτησαν τη βοήθεια των ειδικών, δηλαδή των Γάλλων, ο Λούβρος των ΗΑΕ δεν θα αποτελεί επ’ ουδενί μία φθηνή αντιγραφή του εμβληματικού μουσείου του Παρισιού. Πρόκειται για ένα μουσείο «οικουμενικού» χαρακτήρα, το οποίο αντανακλά πλήρως την κουλτούρα και τη φυσιογνωμία της χώρας στην οποία φιλοξενείται. Σε αντίθεση με τα κλασσικά μουσεία, των οποίων τα εκθέματα είναι οργανωμένα γραμμικά, με βάση σχολές και τεχνικές, ο Λούβρος του Αμπού Ντάμπι φιλοδοξεί να αναδείξει τη διασύνδεση μεταξύ πολιτιστικών σχολών και πολιτισμών, ακόμη και αν αυτοί απέχουν χρονικά και γεωγραφικά.
Το μουσείο φιλοξενείται στην νήσο Σααντιγιάτ, στον λεγόμενο «νέο αστικό πολιτιστικό ιστό», λίγα χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης του Αμπού Ντάμπι, μαζί με το Εθνικό Μουσείο Ζαγέντ και το Γκέγκενχαϊμ Αμπού Ντάμπι. Με την επιμέλεια του βραβευμένου Γάλλου αρχιτέκτονα Ζαν Νουβέλ, ο οποίος χρησιμοποίησε την κλασική, αραβική μηχανική τεχνική του φαλάτζ, η «πόλη» του μουσείου καλύπτει 64 στρέματα γης, με 6.000 τετραγωνικά μέτρα για τα μόνιμα εκθέματα και 2.000 τ.μ. για τις εκθέσεις.
Η συλλογή του μουσείου ξεκίνησε κυριολεκτικά από το μηδέν και, στο μοντέλο του Λούβρου των Παρισίων, το «δρακόντειο» χέρι της Επιτροπής Εκθεμάτων έχει τον τελικό λόγο για τον εμπλουτισμό της. Στη συλλογή συμπεριλαμβάνεται ήδη χρυσό βραχιόλι με μορφές λεόντων, κατασκευασμένο στην περιοχή του σύγχρονου Ιράν πριν από 3.000 χρόνια, καρφίτσες από χρυσό και λυχνίτη (κόκκινο πολύτιμο λίθο) από την Ιταλία του 5ου αι. π.Χ., ένα από τα έργα με θέμα «Η Παρθένος και το Τέκνο» του Μπελίνι, καθώς και έργα των Γιόρντενς, Καγεμπότ, Μανέ, Γκογκέν και Μαγκρίτ, ένα κολάζ του Πάμπλο Πικάσο το οποίο δεν έχει εκτεθεί ποτέ στο παρελθόν, καθώς και εννέα έργα σε μουσαμά του Αμερικανού ζωγράφου Σάι Τουόμπλι.
Τα εκτιθέμενα έργα, ωστόσο, δεν περιορίζονται ως προς την προέλευσή τους στη Μέση Ανατολή και στη Δύση, αλλά έχουν προέλευση ακόμη και από το Μάλι της δυτικής Αφρικής, την Ινδία και την Κίνα, εισφέροντας ουσιαστικά στην οικουμενική φυσιογνωμία του πρότζεκτ.
Στον χώρο του Λούβρου του Αμπού Ντάμπι, πέραν της μόνιμης έκθεσης φωτογραφίας, θα φιλοξενούνται και έργα διακοσμητικής τέχνης, μεταξύ άλλων καράφα την οποία έχει σχεδιάσει ο Άγγλος σχεδιαστής και θεωρητικός της διακόσμισης Κρίστοφερ Ντρέσερ.
Το μουσείο θα ανοίξει τις πύλες του στις 11 Νοεμβρίου.
