Εάν η Αυτοκρατορία των Ίνκας είχε επιζήσει και δημιουργούσε ένα σύγχρονο κράτος, αυτό το δίχως άλλο θα ήταν η Βολιβία. Με την συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της αυτόχθονες και τα πρόσωπα τους σατανικά ίδια με αυτά που απεικονίζονται στους τοπικούς αρχαίους ναούς, με ήθη και έθιμα απαράλλακτα τους τελευταίους αιώνες, με μια θρησκεία χαλαρή, ελάχιστα μπολιασμένη με τον Καθολικισμό και με πολλούς κατοίκους να μιλούν ακόμη την παλιά γλώσσα των Ίνκας, η Βολιβία πράγματι, είναι το κοντινότερο και πιο γνήσιο κομμάτι της παλιάς χαμένης Αυτοκρατορίας.
Σε αυτή λοιπόν την μοναδική χώρα, που γνώρισε την πιο βάρβαρη πλευρά του Ισπανικού επεκτατισμού και έχει έκταση διπλάσια της Γαλλίας αλλά πληθυσμό μόλις το ένα έκτο της, βρίσκονται δύο από τις πιο ιστορικές πόλεις του Νέου Κόσμου, το Ποτοσί και το alter ego του το Σούκρε. Το Ποτοσί βρίσκεται ψηλά, στις Άνδεις, δίπλα στα κολαστήρια των μεταλλείων, εκεί που για αιώνες ολόκληρους, εκατομμύρια σκλάβοι έλιωναν, για να φτάσει το ασήμι στην αυλή του Ισπανού Αυτοκράτορα. Οι τοπικοί βαρόνοι του ασημιού, θησαύριζαν, διασκέδαζαν, γλεντούσαν, μα το υψόμετρο και το βαρύ κλίμα για πάντα θα χαντάκωναν την πόλη. Κι έτσι ήρθε η ώρα του Σούκρε. Κτισμένο εκατόν πενήντα περίπου χιλιόμετρα νοτιότερα, με ιδανικό κλίμα, έγινε η νέα πρωτεύουσα της περιοχής και η διοικητική της βάση. Μοιραία, μια που οι άρχοντες και οι οικογένειες τους μετακόμισαν στο Σούκρε, ο πλούτος που έρρε από το Ποτοσί, ξοδεύονταν εδώ. Η πόλη στολίστηκε σύμφωνα με τα Ισπανικά πρότυπα κι απέκτησε κοσμοπολίτικο αέρα. Μέγαρα φτιάχτηκαν, εκκλησίες χτίστηκαν, σχολειά ιδρύθηκαν κι έτσι το ασήμαντο Σούκρε μέσα σε λίγα χρόνια, έγινε από τις λαμπρότερες πόλεις της ηπείρου. Το Ποτοσί όμως παρέμενε πάντα η πηγή του πλούτου. Όσο τα μεταλλεία δούλευαν τόσο το Σούκρε άνθιζε.
Στις μέρες μας και οι δύο αυτές πόλεις είναι ζωντανά μουσεία και δίκαια χαρακτηρίστηκαν από την UNESCO μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς. Διατηρούν και οι δύο την απίστευτη αποικιοκρατική τους γοητεία, με τα λαμπρά μέγαρα, τις υπέροχες εκκλησίες, τις νοσταλγικές πλατείες, μεταφέροντας τον επισκέπτη σε αλλοτινές εποχές. Ειδικά στο Ποτοσί, η επίσκεψη στα περίφημα μεταλλεία, που κι αυτά είναι μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, είναι εκ των ουκ άνευ.
Extra tip. Το Parador Santa Maria La Real, είναι το ιδανικό μέρος για να μπει αμέσως ο επισκέπτης στο αποικιοκρατικό κλίμα του Σούκρε. Στεγάζεται σε ένα πανέμορφο αρχοντικό στο κέντρο της πόλης, με υπέροχες εσωτερικές αυλές και εντυπωσιακή διακόσμηση εποχής. Το Hotel Museo Cayara βρίσκεται περίπου είκοσι λεπτά από το Ποτοσί. Το μέρος και η γύρω περιοχή είναι πέραν πάσης περιγραφής. Μην το χάσετε.
http://www.parador.com.bo/?lang=en
