Μέχρι πρόσφατα η αναφορά του ονόματος του Πακιστάν στους κύκλους των ταξιδιωτών έφερνε στο μυαλό κυρίως έννοιες όπως τρομοκρατία, εξτρεμισμός, διαφθορά και πάντως όχι την έννοια του τουριστικού προορισμού.
Λίγοι ωστόσο γνωρίζουν ότι από το 2013 το Πακιστάν έχει κάνει άλματα στον τομέα της ασφάλειας και ότι την τελευταία τριετία ο αριθμός των ξένων επισκεπτών έχει τριπλασιαστεί, επιτρέποντας σιγά – σιγά στην σπάνια ομορφιά της χώρας της Ασίας να αναδειχθεί και να αρχίσει να λαμβάνει θέση στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη.
Ποιοι είναι μερικοί βασικοί επαρχιακοί πόλοι έλξης που μπορούν να οδηγήσουν κάποιον να κάνει το μακρινό ταξίδι στη «Γη των Αγνών» (η ερμηνεία της λέξης Πακιστάν στα περσικά) για να «χαθεί» μέσα στην ομορφιά τους;
- Κοιλάδα του Νάλταρ
Το Νάλταρ είναι γνωστό για τις πολύχρωμες λίμνες του, 2,5 ώρες οδήγησης μακριά από το Γκίλγκιτ, στον βορρά της χώρας. Εκεί καλλιεργούνται μερικές από τις πιο νόστιμες πατάτες στον πλανήτη. Γεμάτη πεύκα, η κοιλάδα μοιάζει να είναι αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο.
Όσοι την έχουν επισκεφθεί, την έχουν ερωτευθεί.
- Σανγκρίλα, Σκάρντου
Στο βορειότατο άκρο του Πακιστάν, η Σανγκρίλα, στην κοιλάδα του Σκάρντου, αποτελεί επιτομή ομορφιάς, γαλήνης και άγριας φύσης.
Μετά το Τζάγκλοτ στην εθνική οδό του Καρακοράμ, ένα στενό δρομάκι οδηγεί το Σκάρντου. Το ταξίδι είναι πολύωρο, αλλά το «διακόπτουν» ρέματα, πηγές και η φιλόξενη οικειότητα που δημιουργούν οι κάτοικοι της περιοχής.
Διασχίζοντας την ξύλινη γέφυρα που περνά πάνω από τον Ινδό ποταμό, φτάνει κανείς στη Σανγκρίλα. Το εστιατόριο στο τοπικό πανδοχείο θεωρείται ατραξιόν της περιοχής.
- Μουμπάρακ, Καράτσι
Το Μουμπάρακ, στον νότο, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ψαροχώρι στην ευρύτερη περιοχή της μεγαλύτερης πόλης του Πακιστάν και έκτης μεγαλύτερης στο κόσμο, Καράτσι. Στο τοπίο της περιοχής συναγωνίζονται οι χρυσοί λόφοι με τα τιρκουάζ νερά.
Μακριά από τη φρενίτιδα της πυκνοκατοικημένης πόλης, η χαρακτηριστικότερη εικόνα του Μουμπάρακ είναι οι βάρκες των αλιέων να πάλλονται ράθυμα στα κρυστάλλινα νερά κάτω από έναν καταγάλανο ουρανό.
- Λόφος του Γκόρακ
Το χιόνι «βάφει» λευκές τις βουνοκορφές στην επαρχία Σιντ. Το Γκόρακ είναι οροπέδιο σε υψόμετρο 1733 μέτρων, μέρος του ευρύτερου ορεινού όγκου Κιρτάρ. Βορειοδυτικά βρίσκεται το Τσιπορσούν, τα όρια του οποίου αγγίζουν την επαρχία Γουχάν του Αφγανιστάν. Δέκα τετραγωνικά χιλιόμετρα προς βορρά, αρχίζει το έδαφος του Τατζικιστάν, δημοκρατίας την πρώην Σοβιετικής Ένωσης στην κεντρική Ασία. Ο αυτοκινητόδρομος Καρακομάρ, ο οποίος συνδέει το Πακιστάν με την Κίνα, περνά επίσης από την κοιλάδα του Γκοτζάλ και εισέρχεται στην Κίνα στο συνοριακό πέρασμα Χουντζεράμπ.
- Πεδιάδα της Ράμα
Λίγο μετά το χωριό Ράμα, στα 11 χιλιόμετρα από την Αστόρη, βρίσκεται η όμορφη και γαλήνια ομώνυμη πεδιάδα.
Η Ράμα χαρακτηρίζεται από παγωμένα και λευκά στο χρώμα του γάλακτος νερά που τρέχουν σε ρυάκια, πρόβατα και αγελάδες που βόσκουν μέσα σε κλίμα ραστώνης, άπειρα πεύκα, ενώ στο βάθος δεσπόζει η καλυμμένη από τον πάγο κορυφή του όρους Τσόνγκρα.
Φωτο: @Muhammad Imran Saeed https://www.flickr.com/photos/meemainseen/
