Από τα μέσα του δεκάτου ενάτου αιώνα και μετά, η Εβραϊκή κοινότητα της Βουδαπέστης άρχισε να αυξάνει και να ακμάζει, παίζοντας μεγάλο ρόλο στην βιομηχανική και πολιτιστική έκρηξη της Ουγγαρίας. Έτσι οι 45.000 Εβραίοι που ζούσαν στην πόλη το 1850, είχαν φτάσει τις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου πολέμου πάνω από 200.000, αποτελώντας περίπου το ένα τέταρτο του πληθυσμού της πόλης. Δυστυχώς όμως, τα μισά σχεδόν μέλη αυτής της πολυπληθούς και ακμάζουσας κοινότητας, βρήκαν τραγικό τέλος στα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα υπόλοιπα, μετά το τέλος του πόλεμου, εγκατέλειψαν την πόλη σκορπίζοντας στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
H οδός Rumbach είναι ένας μικρός δρόμος στο κέντρο της Πέστης, στην καρδιά της παλιάς εβραϊκής συνοικίας της Βουδαπέστης. Στο νούμερο 9 αυτού του δρόμου, θα συναντήσετε ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα, την παλιά μικρή συναγωγή της πόλης, που δυστυχώς από το 1957 μέχρι σήμερα παραμένει κλειστή και εγκαταλελειμμένη. Πρόκειται για ένα Μαυριτανικού ρυθμού, ιδιοφυές δημιούργημα του μεγάλου Αυστριακού αρχιτέκτονα και πατέρα του Jugentstil, Όττο Βάγκνερ. κτισμένο το 1873, κατά την πρώιμη δημιουργική του περίοδο.
Προσοχή, ο επισκέπτης δεν πρέπει να συγχέει αυτή την συναγωγή με την μεγάλη συναγωγή της πόλης, που λειτουργεί κανονικά, αποτελεί τουριστική ατραξιόν και βρίσκεται λίγα τετράγωνα πιο μακριά.
Extra tip. Ακριβώς απέναντι από αυτό το υπέροχο κτίριο, βρίσκεται το Printa, ένας καταπληκτικός πολυχώρος, πραγματικό κόσμημα στην συνεχώς αναπτυσσόμενη πολιτιστική ζωή της Βουδαπέστης. Ο καφές στο μικρό café είναι από τους καλύτερους στην πόλη, οι περιοδικές εκθέσεις που διοργανώνονται αξιολογότατες και τα ρούχα ή τα μικροαντικείμενα που πωλούνται στους χώρους του, πρωτοποριακά και εξόχως καλόγουστα.
