Το Εθνικό Πάρκο του Ντούρμιτορ, στο φαράγγι του ποταμού Τάρα, βρίσκεται «κρυμμένο» στον βορρά του Μαυροβουνίου, κοντά στα σύνορα με τη Βοσνία – Ερζεγοβίνη.
Πρόκειται για ένα από τα βαθύτερα φαράγγια στον κόσμο, γεγονός που συντέλεσε στην ανακήρυξη του πάρκου σε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1980, όταν η περιοχή ανήκε ακόμη στην ενιαία Γιουγκοσλαβία.
Η πρόσβαση στο πάρκο και ειδικότερα στη λίμνη γίνεται αποκλειστικά οδικώς, μέσω της πολίχνης του Ζάμπλιακ. Το τελευταίο βρίσκεται σε υψόμετρο 1.450 μέτρων, γεγονός που το καθιστά την «υψηλότερη» αστική κορυφή των Βαλκανίων. Το σημείο από το οποίο είναι προσβάσιμη – με πεζοπορία 10 έως 15 λεπτών – η Μαύρη Λίμνη απέχει οδικώς από την πρωτεύουσα Ποντγκόριτσα 2 ώρες και ένα τέταρτο. Με κόστος 3€ κατ’ άτομο και 2€ για τη στάθμευση αυτοκινήτου, έχει κανείς την ευκαιρία να περπατήσει μέσα στην πυκνή βλάστηση του πάρκου, να παίξει ταΐζοντας τους φιλικούς και εξοικοιωμένους με την ανθρώπινη παρουσία σκίουρους και να καταλήξει στο πλάτωμα που «φιλοξενεί» τη Μαύρη Λίμνη. Το όνομά της οφείλειται στο πυκνό μαύρο πεύκο που αγκαλιάζει τα νερά της και χαρίζει στον επισκέπτη μια σπάνια εικόνα χειμερινής ευφορίας.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και την πλέον γνωστή από τις 18 παγετώδεις λίμνες του όρους Ντούρμιτορ, ενώ υποδιαρείται στη Μεγάλη Λίμνη και τη Μικρή Λίμνη, η οποία είναι και η βαθύτερη. Οι δύο «υπολίμνες» ενώνονται μέσω μιας στενής υδάτινης λωρίδας, η οποία ξηραίνεται κάθε καλοκαίρι, διχάζοντας τα δύο τμήματα της Crno Jezero για να τα ενώσει ξανά το φθινόπωρο. Η κολύμβηση στη λίμνη συστήνεται κυρίως στα τέλη Αυγούστου, καθώς λόγω του βάθους και της παγετώδους φύσης της, τους περισσότερους μήνες του χρόνου η θερμοκρασία του νερού είναι απαγορευτική. Σε απόσταση λίγων δεκάδων μέτρων από τις όχθες της Μαύρης Λίμνης, θα βρείτε ένα απέριττο «ξύλινο» καφέ, στο οποίο μπορείτε να κάνετε τη στάση σας, να τσιμπήσετε και να αλλάξετε, αν έχετε κάνει το τολμηρό βήμα να βουτήξετε στα νερά της.
