Takis83psa
Member
1η ημέρα: Η μεγάλη μέρα είχε φτάσει! Ξύπνημα νωρίς (στις 4:00!), τα πράγματα τα είχα ήδη ετοιμάσει από την προηγούμενη και πλέον μετρούσα αντίστροφα. Η πτήση ήταν προγραμματισμένη για τις 6:40 με την AEGEAN. Φτάνω στο αεροδρόμιο κάνω check-in από τα αυτόματα μηχανήματα (στη Ρώμη βρήκα αντίστοιχα μηχανήματα, αλλά όχι για την AEGEAN, από της ALITALIA για παράδειγμα μπορούσες να εκτυπώσεις και για άλλες εταιρείες όπως η LUFTHANSA κ.α., οπότε καλό είναι να ζητήσετε από το ξενοδοχείο να σας εκτυπώσει τα εισιτήρια από την προηγούμενη ημέρα). Τις βαλίτσες τις παρέδωσα στο Ηράκλειο και τις παρέλαβα από την Ρώμη, αλλά η αλήθεια είναι πως ένα άγχος το είχα μην τυχόν και τις έβγαζαν στην Αθήνα. Γενικά να ξέρετε πως σε πτήσεις transit τις βαλίτσες σας θα τις παραλάβετε από τον τελικό προορισμό εφόσον όλες οι πτήσεις πραγματοποιηθούν εντός 48 ωρών.
Το αεροπλάνο έφυγε στην ώρα του και σε 35-40 λεπτά είχε προσγειωθεί στο Ελευθέριος Βενιζέλος. Στο αεροδρόμιο δεν πρόκειται να χαθείτε αφού υπάρχουν παντού ταμπελάκια για το που θα πάτε. Η πτήση για Ρώμη ήταν για τις 9:00 και είχα μπροστά μου λίγη ώρα αναμονής. Λίγο internet (δωρεάν στο αεροδρόμιο) και ο χρόνος πέρασε. Η ώρα πλησίαζε 9:00 και επιτέλους ξεκίνησε η επιβίβαση. Όλοι δίπλα μου με τα διαβατήρια και εγώ να λέω από μέσα μου ‘’Τι έγινε ρε παιδιά;’’, αφού ήμουν ο μόνος που δεν είχε διαβατήριο. Τελικά το διαβατήριο δεν είναι απαραίτητο για τις χώρες εντός Σένγκεν (δεν ξέρω σίγουρα αν ισχύει και για Μεγάλη Βρετανία). Τελικά το αεροπλάνο ήταν το ίδιο που με είχε φέρει από Ηράκλειο, οπότε σταμάτησα να ανησυχώ και για τις βαλίτσες!
Η 1 ώρα και 40 λεπτά μέχρι το Fiumicino πέρασαν γρήγορα. Πλησιάζοντας στη Ρώμη το αεροπλάνο πέρασε πάνω από την πόλη. Είχε αρκετή συννεφιά και το Termini ήταν το πρώτο που ξεχώρισα. Το Βατικανό δεν το είδα καθόλου και η τελευταία εικόνα ήταν το Olimpico. Τελικά στις 9:50 είχαμε προσγειωθεί και ξεκίνησε η αποβίβαση. Καλό θα είναι πριν πάτε στην Ιταλία να έχετε μάθει μερικές φράσεις καθώς οι περισσότεροι Ιταλοί δεν μιλούν καθόλου αγγλικά. Όσοι γνωρίζετε την γλώσσα κάντε μια-δυο επαναλήψεις και όλα θα πάνε καλά. Εγώ άρχισα πριν 1 μήνα περίπου το διάβασμα για να τα ξαναθυμηθώ και δεν είχα κανένα πρόβλημα στη συνεννόηση. Πάμε πάλι πίσω στο Fiumicino. Επειδή το αεροδρόμιο δεν είναι τόσο σύγχρονο όσο το Ελ. Βενιζέλος, οι σημάνσεις δεν είναι και οι καλύτερες. Να ακολουθήτε τους συνεπιβάτες σας και όλα θα πάνε καλά! ‘’Uscita’’ σημαίνει ‘’Έξοδος και ‘’Bagagli’’ ‘’Αποσκευές’’. Μετά από λίγο φτάνω στην παραλαβή αποσκευών. Περιμένω αρκετή ώρα μέχρι που τελικά παίρνω την βαλίτσα (ήταν η τελευταία!). Κάνω και ένα τηλέφωνο στην Ελλάδα να τους πω πως όλα πήγαν καλά. Για όσους ανησυχείτε για τις χρεώσεις δεν είναι σημαντικές. 0,3 €/ λεπτό ομιλίας για τις εξερχόμενες, 0,1€ περίπου για τις εισερχόμενες το ίδιο και για τα μηνύματα. Νομίζω πάντως πως από 1/1/2015 όλα αυτά καταργούνται και οι χρεώσεις θα είναι οι ίδιες με την Ελλάδα!
Στο Fiumicino μπορείτε να αγοράσετε διάφορες κάρτες για την Ρώμη (ημερήσιες, τριήμερες, εβδομαδιαίες για το Metro, RomaPass κ.α.) Αγόρασα μία εβδομαδιαία κάρτα απεριορίστων διαδρομών για Μετρό και λεωφορεία. Κόστος 24€, καλό θα είναι, ανάλογα την ώρα που θα φτάσετε, να την χρησιμοποιήσετε από το επόμενο πρωί. Την χρησιμοποίησα από το Termini (που να’ξερα τι με περίμενε!) την ίδια μέρα. (19/3 και έληξε 25/3 στις 23:59). Όσο για την RomaPass δεν ξέρω κατά πόσο συμφέρει. Σου δίνει 2 δωρεάν επισκέψεις σε μουσεία-αρχαιολογικούς χώρους (και έκπτωση στους υπόλοιπους) και 3 μέρες δωρεάν μεταφορικά. Κόστος 36€ νομίζω και δεν ισχύει για τα Μουσεία του Vaticano.
Από το Fiumicino υπάρχουν αρκετές επιλογές στο πως θα φύγει κανείς. Ανάλογα με το που μένετε επιλέγετε την καλύτερη λύση για εσάς. Η επιλογή μου ήταν το express Fiumicino-Termini. Χρειάζεται περίπου 30 με 35 λεπτά για να φτάσει, χωρίς ενδιάμεσες στάσεις. Κόστος 14€. Η όλη διαδρομή μέχρι τον κεντρικό σταθμό θα δείξει την πιο παρακμιακή εικόνα της πόλης. Μην βιαστείτε όμως! Η Ρώμη είναι υπέροχη και θα είναι άδικο να την κρίνεται από αυτή την πρώτη ματιά! Το Termini είναι μεγάλος σταθμός και θα χρειαστεί ποδαρόδρομος μέχρι να πάτε από το τρένο που σας έφερε μέχρι τον σταθμό του Metro. Επιπλέον δεν πρέπει να βασίζεστε στις κυλιόμενες σκάλες (όσες φορές πέρασα από Termini δεν λειτουργούσαν). Όταν είσαι χωρίς βαλίτσα αυτό μπορεί να μην είναι πρόβλημα, όταν όμως έχεις βαλίτσα (ζύγιζε περίπου 20kg), βαλιτσάκι για laptop και επιπλέον μία κρεμαστή τσάντα δεν είναι και ότι καλύτερο να ανεβοκατεβαίνεις 60-80 σκαλοπάτια. Εδώ ξεκίνησα να χρησιμοποιώ και την κάρτα που έβγαλα στο αεροδρόμιο. Προσοχή! Φυλάξτε την καλά γιατί εγώ δεν πρόσεχα και έπεσε νερό πάνω της με αποτέλεσμα να δυσκολεύομαι να την χρησιμοποιήσω. Την προτελευταία μέρα είχα την φαεινή ιδέα να κόψω το μέρος που είχε ‘’μαλακώσει’’ με αποτέλεσμα να την αχρηστέψω τελείως! Είχε βγάλει ήδη όμως τα λεφτά της! Τα μεταφορικά θα μου κόστιζαν περίπου 45-50 ευρώ και με την κάρτα μου στοίχισαν πάνω κάτω τα μισά!
Από το Termini περνούν 2 γραμμές: η Α (Anagnina-Battistini) και η B (Laurentina-Rebibbia). Παίρνω την γραμμή Α για Ottaviano με κατεύθυνση Battistini. 6 στάσεις μετά έχω φτάσει στο Ottaviano που είναι ο κυριότερος σταθμός αν θες να πας στο Vaticano και στα μουσεία του. Κατεβαίνω την Via Otaviano και στο βάθος φαίνονται τα τείχη του Vaticano και από πάνω τους, στο βάθος, ο θόλος του Αγίου Πέτρου! Προσέξτε τις διαβάσεις γιατί δεν υπάρχουν φανάρια πεζών, ακόμα και σε κεντρικούς δρόμους. Αν κάνετε κίνηση πάντως, για να περάσετε, οι οδηγοί θα σταματήσουν ακόμα και αν έχουν πράσινο! Φτάνω στην Piazza Risorgimento και χάνω το λεωφορείο 32 για ένα λεπτό. Δεν πειράζει, λέω, περνά κάθε δέκα λεπτά. Η ώρα ήταν 12:00. Μέχρι την 1:30 δεν είχε ξαναπεράσει λεωφορείο. Ρωτάω ένα ζευγάρι αν ξέρει κάτι και μου λένε πως μέχρι τις 5:00 υπάρχει κάτι σαν απεργία και εκτελούνται ελάχιστα δρομολόγια.
Παίρνω την απόφαση να ξεκινήσω για το ξενοδοχείο με τα πόδια και αν βρω στο δρόμο κάποιο λεωφορείο να ανέβω. Το ξενοδοχείο ήταν στα βόρεια της πόλης στο Tor Di Quinto, 16 στάσεις από το Risorgimento (περίπου 6 km!) Πλησιάζοντας το Foro Italico ανέβηκα για 3-4 στάσεις σε ένα λεωφορείο που βρήκα. Θα μπορούσα να είχα συνεχίσει 2-3 στάσεις ακόμα αλλά δεν ήξερα προς τα πού πάει. Λίγο μετά την Ponte Milvio κατέβηκα. Στο βάθος φαινόταν η εντυπωσιακή Ponte Flaminio με τους τεράστιους μαρμάρινους αετούς. Ήξερα πως μετά την Ponte Flaminio το ξενοδοχείο είναι περίπου 1,5 km μακριά. Ακολουθώ την Corso di Francia μέχρι να βρω την Via Flaminia και στην συνέχεια βρίσκω την στάση Bevagna (σε αυτή τη στάση θα κατέβαινα αν είχα πάρει το λεωφορείο από το Risorgimento). Μετά από 2-3 λεπτά φτάνω επιτέλους στην Piazza Monteleone di Spoleto! Το ξενοδοχείο (Grand Hotel Fleming)φαινόταν μια χαρά. Μπαίνω, κάνω το check-in και ανεβαίνω στο δωμάτιο. Ωραίο δωμάτιο, στον 5ο όροφο, με μπαλκόνι, διπλό κρεβάτι, minibar κ.α.
Το ξενοδοχείο έχει δικό του εστιατόριο (το μεσημέρι μπουφέ με 10€ και το βράδυ μενού στα 17€). Το πρωινό του αρκετά καλό, με πολλές επιλογές, ξεκινούσε στις 6:45 μέχρι τις 9:00. Τα μόνα αρνητικά είναι η μεγάλη απόσταση από το κέντρο (λίγο πάνω από μισή ώρα για Vaticano), 2 μόνο ασανσέρ για 300 δωμάτια, και το check-inπου αρχίζει στις 15:00. Υπάρχει ένα μαγαζάκι στη γωνία Via Bevagna και Piazza Monteleone di Spolleto με παραδοσιακά προϊόντα (αλλαντικά, τυριά, κρασί κ.α.) αν θέλετε να αγοράσετε τέτοια είδη. Επίσης από εδώ να αγοράστε νερό καθώς δεν υπάρχει supermarket στη γύρω περιοχή (μόνο χαμηλά στη συμβολή με την Corso di Francia). Γενικά μην περιμένετε να αγοράσετε νερό και αναψυκτικά από περίπτερα καθώς αυτά πουλάνε μόνο εφημερίδες και περιοδικά. Γύρω από το ξενοδοχείο υπάρχουν 3-4 τράπεζες, μια μικρή λαϊκή, ένα κατάστημα με παιχνίδια, μερικά με ρούχα και παπούτσια (στη via Flaminia) και αρκετά μαγαζάκια με γρήγορο φαγητό.
Ξεκουράζομαι μέχρι τις 17:00 και ξεκινάω για βόλτα! Αυτή τη φορά περίμενα λίγο στη στάση (η απεργία είχε λήξει), ήταν όμως αργά και αποφάσισα να δω λίγο το Vaticano και το Trastevere. Φτάνω στην Piazza Risorgimento με το λεωφορείο 32 και ξεκινάω για τον Άγιο Πέτρο. Καθώς πλησιάζει κανείς από την βόρεια πλευρά περνά δίπλα από τα τείχη που σε αυτό το σημείο είναι σχετικά χαμηλά, μέχρι να φτάσει να περάσει κάτω από το Passeto di Borgo στο Λεόντειο τείχος. Σε αυτό το σημείο βρισκόμουν στην κιονοστοιχία του Bernini, αλλά συνέχισα μέχρι το κέντρο της πλατείας χωρίς να γυρίσω να δω τον Άγιο Πέτρο. Περίμενα να φτάσω στο κέντρο για να απολαύσω την εικόνα! Η εκκλησία και η ίδια η πλατεία είναι πραγματικά εντυπωσιακές, τα μεγέθη τεράστια και απορεί κανείς πως κατάφεραν να φτιάξουν τέτοιες κατασκευές πριν από 500 περίπου χρόνια. Στη μέση της πλατείας υπάρχει ο αιγυπτιακός οβελίσκος, δεξιά το σιντριβάνι του Carlo Maderno και στη νότια πλευρά το σιντριβάνι του Bernini (δεν λειτουργεί). Το θέαμα πάντως των χιλιάδων πλαστικών καρεκλών και οι γιγαντοοθόνες κάτω από τα αγάλματα των αποστόλων Πέτρου και Παύλου δεν είναι και ότι καλύτερο.
Αποφασίζω να μπω στην εκκλησία, αφού δεν υπήρχε μεγάλη ουρά. Ο έλεγχος είναι περίπου σαν αυτόν στο αεροδρόμιο αλλά σε 5 λεπτά ήμουν μέσα στην εκκλησία. Στα δεξιά της εισόδου του ναού υπάρχει η Ιερή Πόρτα που ανοίγει κάθε 25 χρόνια. Μπροστά της κυριαρχεί η μαρμάρινη Pieta του Μιχαήλ Άγγελου. Δεν μπορείτε να πλησιάσετε αρκετά καθώς είναι κλεισμένη σε αλεξίσφαιρο τζάμι. Είναι το μοναδικό έργο που έχει την υπογραφή του καλλιτέχνη, αλλά είναι δύσκολο να την διακρίνεις. Στον κεντρικό διάδρομο προς το ιερό θα δείτε διάφορα χρυσά αστέρια και από κάτω τους το όνομα μιας εκκλησίας. Αυτά αντιπροσωπεύουν τα μήκη διάφορων άλλων ναών σε σχέση με τον Άγιο Πέτρο. Στο τέλος του διαδρόμου υπάρχει το τεράστιο baldacchino έργο και αυτό του Gian Lorenzo Bernini. Από εδώ είναι και η είσοδος για τον τάφο του Αγίου Πέτρου. Δεν επιτρέπεται η είσοδος και αν θέλετε να δείτε τα γκρότο θα πρέπει να βγείτε από την εκκλησία και να μπείτε από μία είσοδο στο τέλος των σκαλιών από τα οποία μπήκατε στην εκκλησία. Γύρω από το baldacchino υπάρχουν 4 αγάλματα πραγματικά τεράστια. Λίγο πριν, δεξιά στον διάδρομο υπάρχει ο θρόνος με το μαύρο άγαλμα του Αγίου Πέτρου. Στην εκκλησία υπάρχουν αρκετοί τάφοι από Πάπες, έργα διάφορων καλλιτεχνών. Δεν συνέχισα για πολύ ακόμα μιας και δεν είχα μαζί μου τον οδηγό για να ξέρω τι βλέπω, ενώ υπήρχε και μια λειτουργία που δεν μου επέτρεπε να δω το μπροστά μέρος του ναού. Φεύγοντας από την εκκλησία θα δείτε, λίγο πριν το άγαλμα του Αγίου Πέτρου, ένα φυλάκιο με την ελβετική φρουρά του Πάπα.
Η συνέχεια είχε βόλτα προς το Trastevere. Ξεκίνησα από την Via della Conciliazione (την μεγάλη λεωφόρο μπροστά από την πλατεία) προς το Castel Sant’Angelo. Συνέχισα κατά μήκος του Τίβερη μέχρι την Ponte Mazzini. Από εδώ, ουσιαστικά, ξεκινά το Trastevere. Περνάτε την Porta Settimiana και είστε στην πιο γραφική περιοχή της Ρώμης! Στόχος όλων είναι να φτάσουν στην Santa Maria in Trastevere και στο σιντριβάνι της πλατείας. Ο πιο εύκολος τρόπος είναι να ακολουθήσεις το πλήθος, αυτό έκανα και εγώ. Η πλατεία είχε αρκετό νεαρόκοσμο, υπάρχουν αρκετά εστιατόρια και καφετέριες τριγύρω, αλλά είχα αποφασίσει να πάω για φαγητό λίγο πιο χαμηλά στο Ivo's στην San Francesco a Ripa, που ήταν πρόταση από τα παιδιά στο site (σας ευχαριστώ!). Αν και ήταν εύκολο να το βρω δυσκολεύτηκα λίγο: αν φτάσετε στην πλατεία από τα αριστερά της Santa Maria ακολουθήστε το κάτω δεξιό δρομάκι για να βγείτε στην πλατεία San Calisto. Από εκεί συνεχίστε και σε 50 μέτρα είστε στο Ivo’s. Πρόκειται για μια τυπική ιταλική trattoria, με φιλικό σέρβις και ωραία ατμόσφαιρα. Οι τιμές είναι αρκετά καλές: για μια μπρουσκέτα με τυρί και μανιτάρια πορτσίνι, μια πίτσα caccioepepe (λεπτό ζυμάρι με τυρί κατσιότα και πιπεριά) και ένα ποτήρι κρασί πλήρωσα 15€!
Ξεκίνησα για μια τελευταία βόλτα πριν την επιστροφή στο ξενοδοχείο, γύρω στις 20:00 και η αλήθεια είναι πως απογοητεύτηκα καθώς μετά το κλείσιμο των μαγαζιών κυκλοφορεί ελάχιστος κόσμος! Στις 10 το βράδυ νόμιζες πως είναι ξημερώματα, αξίζει όμως να πάει κανείς στα αξιοθέατα της πόλης τέτοια ώρα καθώς είναι εκπληκτικά φωτισμένα.
View attachment 59821 View attachment 59822 View attachment 59823 View attachment 59824 View attachment 59825 View attachment 59826 View attachment 59827
Το αεροπλάνο έφυγε στην ώρα του και σε 35-40 λεπτά είχε προσγειωθεί στο Ελευθέριος Βενιζέλος. Στο αεροδρόμιο δεν πρόκειται να χαθείτε αφού υπάρχουν παντού ταμπελάκια για το που θα πάτε. Η πτήση για Ρώμη ήταν για τις 9:00 και είχα μπροστά μου λίγη ώρα αναμονής. Λίγο internet (δωρεάν στο αεροδρόμιο) και ο χρόνος πέρασε. Η ώρα πλησίαζε 9:00 και επιτέλους ξεκίνησε η επιβίβαση. Όλοι δίπλα μου με τα διαβατήρια και εγώ να λέω από μέσα μου ‘’Τι έγινε ρε παιδιά;’’, αφού ήμουν ο μόνος που δεν είχε διαβατήριο. Τελικά το διαβατήριο δεν είναι απαραίτητο για τις χώρες εντός Σένγκεν (δεν ξέρω σίγουρα αν ισχύει και για Μεγάλη Βρετανία). Τελικά το αεροπλάνο ήταν το ίδιο που με είχε φέρει από Ηράκλειο, οπότε σταμάτησα να ανησυχώ και για τις βαλίτσες!
Η 1 ώρα και 40 λεπτά μέχρι το Fiumicino πέρασαν γρήγορα. Πλησιάζοντας στη Ρώμη το αεροπλάνο πέρασε πάνω από την πόλη. Είχε αρκετή συννεφιά και το Termini ήταν το πρώτο που ξεχώρισα. Το Βατικανό δεν το είδα καθόλου και η τελευταία εικόνα ήταν το Olimpico. Τελικά στις 9:50 είχαμε προσγειωθεί και ξεκίνησε η αποβίβαση. Καλό θα είναι πριν πάτε στην Ιταλία να έχετε μάθει μερικές φράσεις καθώς οι περισσότεροι Ιταλοί δεν μιλούν καθόλου αγγλικά. Όσοι γνωρίζετε την γλώσσα κάντε μια-δυο επαναλήψεις και όλα θα πάνε καλά. Εγώ άρχισα πριν 1 μήνα περίπου το διάβασμα για να τα ξαναθυμηθώ και δεν είχα κανένα πρόβλημα στη συνεννόηση. Πάμε πάλι πίσω στο Fiumicino. Επειδή το αεροδρόμιο δεν είναι τόσο σύγχρονο όσο το Ελ. Βενιζέλος, οι σημάνσεις δεν είναι και οι καλύτερες. Να ακολουθήτε τους συνεπιβάτες σας και όλα θα πάνε καλά! ‘’Uscita’’ σημαίνει ‘’Έξοδος και ‘’Bagagli’’ ‘’Αποσκευές’’. Μετά από λίγο φτάνω στην παραλαβή αποσκευών. Περιμένω αρκετή ώρα μέχρι που τελικά παίρνω την βαλίτσα (ήταν η τελευταία!). Κάνω και ένα τηλέφωνο στην Ελλάδα να τους πω πως όλα πήγαν καλά. Για όσους ανησυχείτε για τις χρεώσεις δεν είναι σημαντικές. 0,3 €/ λεπτό ομιλίας για τις εξερχόμενες, 0,1€ περίπου για τις εισερχόμενες το ίδιο και για τα μηνύματα. Νομίζω πάντως πως από 1/1/2015 όλα αυτά καταργούνται και οι χρεώσεις θα είναι οι ίδιες με την Ελλάδα!
Στο Fiumicino μπορείτε να αγοράσετε διάφορες κάρτες για την Ρώμη (ημερήσιες, τριήμερες, εβδομαδιαίες για το Metro, RomaPass κ.α.) Αγόρασα μία εβδομαδιαία κάρτα απεριορίστων διαδρομών για Μετρό και λεωφορεία. Κόστος 24€, καλό θα είναι, ανάλογα την ώρα που θα φτάσετε, να την χρησιμοποιήσετε από το επόμενο πρωί. Την χρησιμοποίησα από το Termini (που να’ξερα τι με περίμενε!) την ίδια μέρα. (19/3 και έληξε 25/3 στις 23:59). Όσο για την RomaPass δεν ξέρω κατά πόσο συμφέρει. Σου δίνει 2 δωρεάν επισκέψεις σε μουσεία-αρχαιολογικούς χώρους (και έκπτωση στους υπόλοιπους) και 3 μέρες δωρεάν μεταφορικά. Κόστος 36€ νομίζω και δεν ισχύει για τα Μουσεία του Vaticano.
Από το Fiumicino υπάρχουν αρκετές επιλογές στο πως θα φύγει κανείς. Ανάλογα με το που μένετε επιλέγετε την καλύτερη λύση για εσάς. Η επιλογή μου ήταν το express Fiumicino-Termini. Χρειάζεται περίπου 30 με 35 λεπτά για να φτάσει, χωρίς ενδιάμεσες στάσεις. Κόστος 14€. Η όλη διαδρομή μέχρι τον κεντρικό σταθμό θα δείξει την πιο παρακμιακή εικόνα της πόλης. Μην βιαστείτε όμως! Η Ρώμη είναι υπέροχη και θα είναι άδικο να την κρίνεται από αυτή την πρώτη ματιά! Το Termini είναι μεγάλος σταθμός και θα χρειαστεί ποδαρόδρομος μέχρι να πάτε από το τρένο που σας έφερε μέχρι τον σταθμό του Metro. Επιπλέον δεν πρέπει να βασίζεστε στις κυλιόμενες σκάλες (όσες φορές πέρασα από Termini δεν λειτουργούσαν). Όταν είσαι χωρίς βαλίτσα αυτό μπορεί να μην είναι πρόβλημα, όταν όμως έχεις βαλίτσα (ζύγιζε περίπου 20kg), βαλιτσάκι για laptop και επιπλέον μία κρεμαστή τσάντα δεν είναι και ότι καλύτερο να ανεβοκατεβαίνεις 60-80 σκαλοπάτια. Εδώ ξεκίνησα να χρησιμοποιώ και την κάρτα που έβγαλα στο αεροδρόμιο. Προσοχή! Φυλάξτε την καλά γιατί εγώ δεν πρόσεχα και έπεσε νερό πάνω της με αποτέλεσμα να δυσκολεύομαι να την χρησιμοποιήσω. Την προτελευταία μέρα είχα την φαεινή ιδέα να κόψω το μέρος που είχε ‘’μαλακώσει’’ με αποτέλεσμα να την αχρηστέψω τελείως! Είχε βγάλει ήδη όμως τα λεφτά της! Τα μεταφορικά θα μου κόστιζαν περίπου 45-50 ευρώ και με την κάρτα μου στοίχισαν πάνω κάτω τα μισά!
Από το Termini περνούν 2 γραμμές: η Α (Anagnina-Battistini) και η B (Laurentina-Rebibbia). Παίρνω την γραμμή Α για Ottaviano με κατεύθυνση Battistini. 6 στάσεις μετά έχω φτάσει στο Ottaviano που είναι ο κυριότερος σταθμός αν θες να πας στο Vaticano και στα μουσεία του. Κατεβαίνω την Via Otaviano και στο βάθος φαίνονται τα τείχη του Vaticano και από πάνω τους, στο βάθος, ο θόλος του Αγίου Πέτρου! Προσέξτε τις διαβάσεις γιατί δεν υπάρχουν φανάρια πεζών, ακόμα και σε κεντρικούς δρόμους. Αν κάνετε κίνηση πάντως, για να περάσετε, οι οδηγοί θα σταματήσουν ακόμα και αν έχουν πράσινο! Φτάνω στην Piazza Risorgimento και χάνω το λεωφορείο 32 για ένα λεπτό. Δεν πειράζει, λέω, περνά κάθε δέκα λεπτά. Η ώρα ήταν 12:00. Μέχρι την 1:30 δεν είχε ξαναπεράσει λεωφορείο. Ρωτάω ένα ζευγάρι αν ξέρει κάτι και μου λένε πως μέχρι τις 5:00 υπάρχει κάτι σαν απεργία και εκτελούνται ελάχιστα δρομολόγια.
Παίρνω την απόφαση να ξεκινήσω για το ξενοδοχείο με τα πόδια και αν βρω στο δρόμο κάποιο λεωφορείο να ανέβω. Το ξενοδοχείο ήταν στα βόρεια της πόλης στο Tor Di Quinto, 16 στάσεις από το Risorgimento (περίπου 6 km!) Πλησιάζοντας το Foro Italico ανέβηκα για 3-4 στάσεις σε ένα λεωφορείο που βρήκα. Θα μπορούσα να είχα συνεχίσει 2-3 στάσεις ακόμα αλλά δεν ήξερα προς τα πού πάει. Λίγο μετά την Ponte Milvio κατέβηκα. Στο βάθος φαινόταν η εντυπωσιακή Ponte Flaminio με τους τεράστιους μαρμάρινους αετούς. Ήξερα πως μετά την Ponte Flaminio το ξενοδοχείο είναι περίπου 1,5 km μακριά. Ακολουθώ την Corso di Francia μέχρι να βρω την Via Flaminia και στην συνέχεια βρίσκω την στάση Bevagna (σε αυτή τη στάση θα κατέβαινα αν είχα πάρει το λεωφορείο από το Risorgimento). Μετά από 2-3 λεπτά φτάνω επιτέλους στην Piazza Monteleone di Spoleto! Το ξενοδοχείο (Grand Hotel Fleming)φαινόταν μια χαρά. Μπαίνω, κάνω το check-in και ανεβαίνω στο δωμάτιο. Ωραίο δωμάτιο, στον 5ο όροφο, με μπαλκόνι, διπλό κρεβάτι, minibar κ.α.
Το ξενοδοχείο έχει δικό του εστιατόριο (το μεσημέρι μπουφέ με 10€ και το βράδυ μενού στα 17€). Το πρωινό του αρκετά καλό, με πολλές επιλογές, ξεκινούσε στις 6:45 μέχρι τις 9:00. Τα μόνα αρνητικά είναι η μεγάλη απόσταση από το κέντρο (λίγο πάνω από μισή ώρα για Vaticano), 2 μόνο ασανσέρ για 300 δωμάτια, και το check-inπου αρχίζει στις 15:00. Υπάρχει ένα μαγαζάκι στη γωνία Via Bevagna και Piazza Monteleone di Spolleto με παραδοσιακά προϊόντα (αλλαντικά, τυριά, κρασί κ.α.) αν θέλετε να αγοράσετε τέτοια είδη. Επίσης από εδώ να αγοράστε νερό καθώς δεν υπάρχει supermarket στη γύρω περιοχή (μόνο χαμηλά στη συμβολή με την Corso di Francia). Γενικά μην περιμένετε να αγοράσετε νερό και αναψυκτικά από περίπτερα καθώς αυτά πουλάνε μόνο εφημερίδες και περιοδικά. Γύρω από το ξενοδοχείο υπάρχουν 3-4 τράπεζες, μια μικρή λαϊκή, ένα κατάστημα με παιχνίδια, μερικά με ρούχα και παπούτσια (στη via Flaminia) και αρκετά μαγαζάκια με γρήγορο φαγητό.
Ξεκουράζομαι μέχρι τις 17:00 και ξεκινάω για βόλτα! Αυτή τη φορά περίμενα λίγο στη στάση (η απεργία είχε λήξει), ήταν όμως αργά και αποφάσισα να δω λίγο το Vaticano και το Trastevere. Φτάνω στην Piazza Risorgimento με το λεωφορείο 32 και ξεκινάω για τον Άγιο Πέτρο. Καθώς πλησιάζει κανείς από την βόρεια πλευρά περνά δίπλα από τα τείχη που σε αυτό το σημείο είναι σχετικά χαμηλά, μέχρι να φτάσει να περάσει κάτω από το Passeto di Borgo στο Λεόντειο τείχος. Σε αυτό το σημείο βρισκόμουν στην κιονοστοιχία του Bernini, αλλά συνέχισα μέχρι το κέντρο της πλατείας χωρίς να γυρίσω να δω τον Άγιο Πέτρο. Περίμενα να φτάσω στο κέντρο για να απολαύσω την εικόνα! Η εκκλησία και η ίδια η πλατεία είναι πραγματικά εντυπωσιακές, τα μεγέθη τεράστια και απορεί κανείς πως κατάφεραν να φτιάξουν τέτοιες κατασκευές πριν από 500 περίπου χρόνια. Στη μέση της πλατείας υπάρχει ο αιγυπτιακός οβελίσκος, δεξιά το σιντριβάνι του Carlo Maderno και στη νότια πλευρά το σιντριβάνι του Bernini (δεν λειτουργεί). Το θέαμα πάντως των χιλιάδων πλαστικών καρεκλών και οι γιγαντοοθόνες κάτω από τα αγάλματα των αποστόλων Πέτρου και Παύλου δεν είναι και ότι καλύτερο.
Αποφασίζω να μπω στην εκκλησία, αφού δεν υπήρχε μεγάλη ουρά. Ο έλεγχος είναι περίπου σαν αυτόν στο αεροδρόμιο αλλά σε 5 λεπτά ήμουν μέσα στην εκκλησία. Στα δεξιά της εισόδου του ναού υπάρχει η Ιερή Πόρτα που ανοίγει κάθε 25 χρόνια. Μπροστά της κυριαρχεί η μαρμάρινη Pieta του Μιχαήλ Άγγελου. Δεν μπορείτε να πλησιάσετε αρκετά καθώς είναι κλεισμένη σε αλεξίσφαιρο τζάμι. Είναι το μοναδικό έργο που έχει την υπογραφή του καλλιτέχνη, αλλά είναι δύσκολο να την διακρίνεις. Στον κεντρικό διάδρομο προς το ιερό θα δείτε διάφορα χρυσά αστέρια και από κάτω τους το όνομα μιας εκκλησίας. Αυτά αντιπροσωπεύουν τα μήκη διάφορων άλλων ναών σε σχέση με τον Άγιο Πέτρο. Στο τέλος του διαδρόμου υπάρχει το τεράστιο baldacchino έργο και αυτό του Gian Lorenzo Bernini. Από εδώ είναι και η είσοδος για τον τάφο του Αγίου Πέτρου. Δεν επιτρέπεται η είσοδος και αν θέλετε να δείτε τα γκρότο θα πρέπει να βγείτε από την εκκλησία και να μπείτε από μία είσοδο στο τέλος των σκαλιών από τα οποία μπήκατε στην εκκλησία. Γύρω από το baldacchino υπάρχουν 4 αγάλματα πραγματικά τεράστια. Λίγο πριν, δεξιά στον διάδρομο υπάρχει ο θρόνος με το μαύρο άγαλμα του Αγίου Πέτρου. Στην εκκλησία υπάρχουν αρκετοί τάφοι από Πάπες, έργα διάφορων καλλιτεχνών. Δεν συνέχισα για πολύ ακόμα μιας και δεν είχα μαζί μου τον οδηγό για να ξέρω τι βλέπω, ενώ υπήρχε και μια λειτουργία που δεν μου επέτρεπε να δω το μπροστά μέρος του ναού. Φεύγοντας από την εκκλησία θα δείτε, λίγο πριν το άγαλμα του Αγίου Πέτρου, ένα φυλάκιο με την ελβετική φρουρά του Πάπα.
Η συνέχεια είχε βόλτα προς το Trastevere. Ξεκίνησα από την Via della Conciliazione (την μεγάλη λεωφόρο μπροστά από την πλατεία) προς το Castel Sant’Angelo. Συνέχισα κατά μήκος του Τίβερη μέχρι την Ponte Mazzini. Από εδώ, ουσιαστικά, ξεκινά το Trastevere. Περνάτε την Porta Settimiana και είστε στην πιο γραφική περιοχή της Ρώμης! Στόχος όλων είναι να φτάσουν στην Santa Maria in Trastevere και στο σιντριβάνι της πλατείας. Ο πιο εύκολος τρόπος είναι να ακολουθήσεις το πλήθος, αυτό έκανα και εγώ. Η πλατεία είχε αρκετό νεαρόκοσμο, υπάρχουν αρκετά εστιατόρια και καφετέριες τριγύρω, αλλά είχα αποφασίσει να πάω για φαγητό λίγο πιο χαμηλά στο Ivo's στην San Francesco a Ripa, που ήταν πρόταση από τα παιδιά στο site (σας ευχαριστώ!). Αν και ήταν εύκολο να το βρω δυσκολεύτηκα λίγο: αν φτάσετε στην πλατεία από τα αριστερά της Santa Maria ακολουθήστε το κάτω δεξιό δρομάκι για να βγείτε στην πλατεία San Calisto. Από εκεί συνεχίστε και σε 50 μέτρα είστε στο Ivo’s. Πρόκειται για μια τυπική ιταλική trattoria, με φιλικό σέρβις και ωραία ατμόσφαιρα. Οι τιμές είναι αρκετά καλές: για μια μπρουσκέτα με τυρί και μανιτάρια πορτσίνι, μια πίτσα caccioepepe (λεπτό ζυμάρι με τυρί κατσιότα και πιπεριά) και ένα ποτήρι κρασί πλήρωσα 15€!
Ξεκίνησα για μια τελευταία βόλτα πριν την επιστροφή στο ξενοδοχείο, γύρω στις 20:00 και η αλήθεια είναι πως απογοητεύτηκα καθώς μετά το κλείσιμο των μαγαζιών κυκλοφορεί ελάχιστος κόσμος! Στις 10 το βράδυ νόμιζες πως είναι ξημερώματα, αξίζει όμως να πάει κανείς στα αξιοθέατα της πόλης τέτοια ώρα καθώς είναι εκπληκτικά φωτισμένα.
View attachment 59821 View attachment 59822 View attachment 59823 View attachment 59824 View attachment 59825 View attachment 59826 View attachment 59827