Μαρόκο Rockin' the Casbah και άλλες ιστορίες στο Μαρόκο το Ραμαζάνι

[evaT]

Απολογισμός

Tempus fugit λοιπόν, κοινώς όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και φτάσαμε στο σημείο του απολογισμού.

Στην τελική αξιολόγηση αποφάσισα να πρωτοτυπήσω, οι περισσότεροι αποτιμούν μια χώρα και πόλεις εγώ θα το πάω ένα βήμα μακρύτερα και θα αξιολογήσω εντελώς αμερόληπτα τους συμμετέχοντες του ταξιδιού όπως φυσικά και τον εαυτό μου!

• Οδηγός. ΔονΤάσος! Στα τρία πρώτα αρίστευσε, το τέταρτο το προσπάθησε πολύ αλλά λίγο του ξέφευγε γιατί είναι βαρυπόδαρος. Η δε βωμολοχία του χαίρει ικανότητας σεμιναριακού επιπέδου...
• Συνοδηγός (Εγώ). Η Αρχηγός. Μαρκάρω άνετα και στα 4 κουτάκια, ενώ ως Dj διαπρέπω και εύκολα διεκδικώ θέση παραγωγού στον 89 Rainbow. Aδύναμο σημείο μου όταν μου χαλάνε τα προγράμματα (πολύ), και γυρίζει το μάτι μου, είμαι ικανή να σπάσω τα νεύρα της ταξιδιωτικής μου παρέας, του περίγυρου και ολόκληρου του Ισλάμ μαζί. Ευτυχώς δεν διαρκεί παραπάνω από μερικά λεπτά. Σύντομα εφευρίσκω νέο focus και επικεντρώνομαι εκεί.
• Ο πίσω επιβάτης. Αντώνης, αλλά απαντάει και στο Salamocaceres . Εξαιρετικός στο νο1 και σέρβις των επιβατών μπροστά και εμμονικός να ανακαλύπτει στο χάρτη τα off the beaten track, μέχρι τις αετοφωλιές που δεν κατοικήθηκαν ποτέ. Ο χρόνος άλλωστε είναι έννοια σχετική.

Η σημαντικότερη διαπίστωση όμως, είναι πως αυτή η παρέα, με τη συγκεκριμένη σύνθεση και τις ψυχασθένειες του καθενός , τελικά βγάζει τη σωστή ταξιδιωτική χημεία και καταλήγουμε να περνάμε σούπερ ακόμη κι όταν έχουμε σιχαθεί να βλέπουμε ο ένας τα μούτρα του άλλου. Και αυτό φαίνεται!

Στην αποτίμηση του ταξιδιού και στα επιμέρους στοιχεία που μπορεί να βοηθήσουν τους επίδοξους ταξιδευτές. (επιτέλους)

Πάμε λοιπόν...
Πρώτη φορά για μένα στην Αφρική, εξακολουθώ να νιώθω πως αυτά που είδα δεν έχουν τόσο σχέση με Αφρική, όσο με Μέση Ανατολή.

10 γεμάτες-πιο γεμάτες δε γίνεται ημέρες, σχεδόν 2.500 χιλιόμετρα, πολλές, ατελείωτες ώρες στο δρόμο, με τις απρόσμενες εικόνες να σβήνουν την όποια κούραση και ταλαιπωρία, κατάφεραν να ξεπεράσουν προσδοκίες και φαντασία και μας χάρισαν ένα σημαντικό ταξιδιωτικό αφήγημα.

Η χώρα είναι μαγική, γεμάτη αντιθέσεις και πολυπρόσωπη. Οι σύγχρονες μεγαλουπόλεις στα παράλια του Ατλαντικού έχουν δυτικό προφίλ και οι παραδόσεις του Ισλάμ συνυπάρχουν ήρεμα δίχως να ενοχλούν ή να ενοχλούνται.
Αντίθετα στην ενδοχώρα, οι χωμάτινες κάσμπες, ο επιβλητικός 'Ατλαντας και τα σκόρπια, ανεπιτήδευτα χωριά έχουν αύρα, χρώμα Ανατολής και αγγίζουν τον επισκέπτη.
Ο Βορράς μορφολογικά ανήκει ξεκάθαρα στη Μεσόγειο. 'Οπου και η παρουσία των 'Ιβηρων είναι συντριπτική.

Πιο συγκεκριμένα για τις πόλεις που βρεθήκαμε έχουμε και λέμε:

1. Μαρακές Η εντυπωσιακή είσοδος στη χώρα. Εδώ θα συμφωνήσω απόλυτα με τον συνταξιδιώτη μου τον Αντώνη, η πόλη είναι ιδανική για 5στερο τουρισμό. Αφού χορτάσεις τις βόλτες σου στα πολύβουα σουκς και πάρεις τη δόση σου από τους πραματευτές στην Jemaa El Fna, μπορείς να περνάς άνετα τις ώρες σου πίνοντας κοκτέηλς στη μεσημεριανή ντάγκλα δίπλα από μιά πισίνα σ ένα από τα πάμπολα 5στερα ξενοδοχεία και να κλαμπάρεις δίχως αύριο στο πλούσιο night life της πόλης. Εδώ οι Αμερικανοί τουρίστες περισσεύουν. 'Οπως και το χρήμα. Από εμάς είναι όχι και όχι.
2. Εσσαουίρα. Κρίμα να τη χάσεις. Συνδυάζει, ατμόσφαιρα, χάρη και ιστορία, χάρμα οφθαλμών και αισθήσεων και ψαροφαγία μέχρι σκασμού (ακόμη και από τους χέιτερς σαν εμένα)
3. Ait Ben Haddou. Η οχυρωμένη πόλη (ksar) της καρδιάς μας. Η διανυκτέρευση εντός της κάσμπας πρόσθεσε έξτρα πόντους σε σχέση με την εικόνα που θα μας έμενε αν είμασταν απλά διερχόμενοι.
4. Merzouga-διανυκτέρευση στην έρημο. Χωριό της ερήμου και των καραβανιών, απλό και ήσυχο, ξαφνικά μπαίνεις σε περιβάλλον στέπας και με κάποιο τρόπο καταφέρνει να κρύβει τον όγκο των τουριστών που δέχεται ως κέντρο διανομής των γκρουπ της ερήμου. Το καμπ αναμενόμενα φτιαγμένο για να εξυπηρετεί τη ματαιοδοξία των τουριστών, η βόλτα με τις καμήλες και τον καμηλιέρη όμως απλή και γλυκιά δεν θα ξεχαστεί εύκολα.
5. Fes, η ατμοσφαιρική μεγαλούπολη του Ισλάμ. Θορυβώδης, βρωμερή, σκοτεινή και απίθανα γοητευτική. Χωρίς αυτή δε νοείται Μαρόκο.
6. Σεφσαουέν. Το μπλε μαργαριτάρι και ένα σωρό άλλα προσωνύμια. Καταφέρνει να ξεπεράσει τις προσδοκίες ακόμη κι αν έχεις δει εκατοντάδες φωτογραφίες. Το μπλε-λουλακί απλά φωτίζει τη μέρα σου.
7. Ραμπάτ. Η καλοφτιαγμένη κυρία του Μαρόκο. Η πρωτεύουσα που μας υποδέχθηκε με φαρδείς δρόμους, φοίνικες, παλάτια και ένα πολύ προσεγμένο παραλιακό μέτωπο. Η παραδοσιακή μεδίνα σου θυμίζει που βρίσκεσαι. Μας άρεσε, της έδινα κι άλλο χρόνο αν τον είχα.
8. Καζαμπλάνκα. Περαστικοί μόνο για το υπερτζαμί Ηassan II, οι πάντες έλεγαν ότι κατά τ άλλα είναι αδιάφορη και δεν είχαμε λόγο να το αμφισβητήσουμε
9. And the winner is....τα μικρά, διάσπαρτα, πάμφτωχα, καθημερινά χωριά της ενδοχώρας με τα καθαρά πρόσωπα των κατοίκων, που έτσι απλά μας αιχμαλώτισαν. Οι εικόνες ήταν μιας άλλης εποχής, περνούσαμε, βλέπαμε, βουβαθήκαμε και συγκινηθήκαμε. Αλησμόνητο φήλινγκ.

Γενικές Πληροφορίες

• Το αυτοκίνητο (Yaris 1500cc) νοικιάστηκε από τη σελίδα Best Car Rental Deals with Free Cancellation, Compare & Save! | Discover Cars με 265 ευρώ για 10 μέρες και φουλ ασφάλεια. H δε βενζίνη στα 1,10 ευρώ το λίτρο, τσάμπα.
• Διόδια στους αυτοκινητόδρομους στα δυτικά της χώρας, στοίχισαν γύρω στα 8-10 ευρώ
• Οι δρόμοι κυρίως στο νότο και προς τη Φες αστυνομεύονται αυστηρά. Υπάρχουν συχνά μπλόκα για την ταχύτητα αλλά και απλούς ελέγχους στα έντυπα νομιμότητας. Oπότε πάμε με τα όρια του δρόμου (που είναι τραγελαφικά)
• Οι τιμές στα σουκς δεν είναι φθηνές. Τα παζάρια ρίχνουν την τιμή αλλά θέλει πολύ υπομονή για να τα πάρεις σε πραγματικά καλή τιμή. Στο σημείο εκείνο λίγο πριν σπάσουν τα νεύρα σου απλά ενδίδεις -πέντε πάνω,πέντε κάτω- δε χάθηκε ο κόσμος. Μου άρεσαν πολύ τα μουσικά όργανα. Θα ήθελα να πάρω ένα τουμπερλέκι να σπάσω και τα νεύρα των γειτόνων μου, αλλά είχα μόνο χειραποσκευή.
• Οι τιμές στη διαμονή (σε ριάντ) ήταν λογικότατες. Με 15-25 το άτομο τη βραδιά σε καταλύματα άνω του μέσου όρου. Είχε και ακριβότερα αλλά δεν υπήρχε λόγος (για εμάς)
• Το φαγητό είναι στη μισή τιμή σχεδόν από την Ελλάδα. Για ένα μεσαίο εστιατόριο-ταβέρνα. Το street food πάμφθηνο-αυτή τη φορά δεν το τολμήσαμε. Φταίει η μύγα. Μόνο κάποια πιτάκια που δοκιμάσαμε στη Σεφ, που όμως τα έφερναν φρέσκα εκείνη την ώρα και μάλιστα σκεπασμένα, ήταν αχτύπητα.
• Συνάλλαγμα. Είχαμε και οι τρεις Ρέβολουτ, την γυρίσαμε σε Ντιράμ και κάναμε ανάληψη από την τράπεζα El Barid (υπάρχει παντού), χωρίς προμήθεια. Πήραμε μάλιστα 11 ντιράμ στο ευρώ ενώ τα ανταλλακτήρια έδιναν 10. Τα καταλύματα τα πλήρωσα επί τόπου σε ντιράμ αλλά στο τέλος που ξέμεινα, μια χαρά τους βόλεψαν και τα ευρώ.
• Χρηματίζονται οι πάντες μέχρι και ο υπάλληλος στο κάουντερ του αεροδρομίου
• Ραμαζάνι. Για τους τουρίστες όλα καλά όλα ανθηρά. Η ώρα που σπάνε εκείνοι τη νηστεία είναι η χειρότερη ώρα να ψάχνεις να φας ο ίδιος. Το αλκοόλ εφόσον το επιθυμείς πρέπει να το έχεις φροντίσει νωρίτερα.
• Οι θερμοκρασίες μήνα Μάρτιο ήταν από βαθιά άνοιξη έως κατακαλόκαιρο αλλά η ζέστη πολύ πιο ανεκτή από τη χώρα μας. Με ένα ελαφρύ μπουφανάκι κ ένα φούτερ για ώρα ανάγκης τη βγάλαμε μια χαρά.
• Συνολικό κόστος ταξιδίου 10 ημέρες μαζί με τα ψώνια 930 ευρώ (για εμένα).

Μυθιστορηματική από τη φύση μου, οι υπερβάλλουσες εικόνες που μου χαρίστηκαν απλόχερα σ αυτό το ταξίδι, σε συνδιασμό με την εξαιρετικά επιτυχή σύνθεση της παρέας, το κατατάσσουν εύκολα ανάμεσα στα καλύτερα στο ταξιδιωτικό μου βιογραφικό.
Ανάλογα απόλαυσα τις διηγήσεις μου προς εσάς και αφήνομαι πια στην κρίση των ταλαίπωρων των αναγνωστών όπως και σε αυτήν των πολυαγαπημένων μου συνταξιδιωτών που με τις ευχάριστες παρεμβάσεις τους χρωμάτισαν την ιστορία μου.

Αντώνη it's your turn mate, βάλε μου τα (συγγραφικά) γυαλιά , όπως πάντα!

Μέχρι το επόμενο απλά....επιφυλάσσομαι!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 13
• 14
• 15

First Προηγούμενη 15 of 15

Go to chapter

Go

[KIKI]

Τι ωραία , επιασα στασίδι και περιμενω!

 

[evaT]

Σχεδιασμός Ταξιδιού

Αν δεν κάνω λάθος η τελευταία ιστορία που γράφτηκε στο φόρουμ για το Μαρόκο αφορά το 2019. Οπότε θα κάνω αναμετάδοση των ανατιμήσεων (ξανά).
Για όσους δεν το γνωρίζουν, η μακροβιότερη επαγγελματική μου ιδιότητα ήταν/είναι αυτή της λογίστριας, έτσι το κουσούρι με ακολουθεί…


Ταξιδιωτικά έχω έρθει σε επαφή με το μουσουλμανικό στοιχείο στην Τουρκία την οποία έχω επισκεφτεί τρείς φορές σε Κωνσταντινούπολη και Αδριανούπολη, επομένως είχα μικρή σχετικά εμπειρία αφού σε εκείνο το κομμάτι η Τουρκία είναι αρκετά εξευρωπαϊσμένη.

Τα ίδια βέβαια διάβαζα και για το Μαρόκο, όπου όμως το αράβικο στοιχείο υπερτερεί και μπορεί να μην είναι Σαουδική Αραβία, όμως έξω από τις πολύ τουριστικές γραμμές-δεν μπορεί- κάτι θα παραπάνω θα έπιανε το μάτι μας.


‘Εβαλα κάτω τις ιστορίες και το χάρτη κ έσπαγα το κεφάλι μου τι να βάλω, τι να βγάλω, ως συνήθως θέλω να δω τα πάντα και μέχρι να χωνέψω ότι πρέπει να προσαρμοστώ στο εφικτό τα πέρασα όλα από κόσκινο και τα 40 κύματα.

Ο Τάσος ως συνήθως δεν ξέρει καλά καλά που πάει. Εγώ ρίχνω πληροφορίες στην συνομιλία αλλά ούτε που τις βλέπει-με αφήνει να αποφασίζω εν λευκώ και τα μαθαίνει την τελευταία στιγμή (καμιά φορά ούτε καν τότε, απλά τα βλέπει μπροστά του )

Ο Αντώνης είχε ξαναπάει Μαρόκο καμιά 20ριά χρόνια πριν με πρακτορείο και γκρουπ , αλλά του έλειπαν λέει εικόνες από έρημο και 2-3 ακόμη μέρη.

Κι αυτός πάντως με αφήνει να παίρνω πρωτοβουλίες (αν μπορεί ας κάνει κ αλλιώς )

Ωστόσο πάνω που είχα βρει ένα μπούσουλα πως θα κινηθούμε, πήρα χαμπάρι ότι μόλις 1 μέρα από την άφιξή μας θα ξεκινούσε το ραμαζάνι του Ισλάμ. Άλλο άγχος. Θα βρίσκουμε ανοιχτά να τρώμε; Ειδικά στο δρόμο με το αυτοκίνητο; Αλλού έλεγαν πως δεν υπάρχει κανένα θέμα για τους τουρίστες, αλλού πως τα πάντα είναι κλειστά και πως γενικά ότι τρως και πίνεις στη διάρκεια της μέρας το κάνεις στα μουλωχτά.
Σούπερ μάρκετ λοιπόν για το τσιμπολόγημα της μέρας και φαγητό αναγκαστικά μετά τη δύση του ηλίου και μεις. Ημιραμαζάνι.



Η τελική μορφή του ταξιδιού βγήκε από το φούρνο ως εξής.

Μαρακές- Εσσαουίρα (ημερήσια)- Ait ben Haddou – Μεγάλος Άτλαντας, δρόμος με τις χίλιες Κάσμπες, Μερζούγκα – ‘Ερημος (γκαμήλες) – Φες – Σεφσαουέν – Ραμπάτ – Καζαμπλάνκα και ξανά Μαρακές για αναχώριση.


Φιλόδοξο και κουραστικό αλλά φρόντισα ώστε τα χιλιόμετρα να μοιραστούν τίμια και να μην ξεθεώσουμε τη σωφεράτζα μας!

‘Έκλεισα και τις διανυκτερεύσεις με ακύρωση (καλού κακού) και μπήκαν όλα σε μια σειρά.

Το αυτοκίνητο νοικιάστηκε από την discovercars.com ένα Toyota Υaris 1400-1500cc με 250 ευρώ για 10 μέρες και φουλ έξτρα ασφάλεια.

Προσωπική ασφάλεια υγείας κόστισε 25 ευρώ το άτομο από την Interamerican.


‘Εξτρα μπόνους. Η γιορτή μου συμπωματικά θα έπεφτε τη μέρα που είχαμε τη δραστηριότητα στην έρημο, το οποίο πρόσθεσε κ άλλους πόντους στον ήδη ασυγκράτητο ενθουσιασμό μου.

Σπανίως αυτό που φανταζόμαστε πριν το ταξίδι ανταποκρίνεται τελικά σ αυτό που συναντάμε. Μπορεί να είναι καλύτερο, χειρότερο ή απλά διαφορετικό.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η πραγματικότητα ξεπέρασε κάθε φαντασία και το ζήσαμε περίπου ονειρικά.

 

[mariath]

Τι ωραία , επιασα στασίδι και περιμενω!

Στριμώξου Κική, έρχομαι και γω!

 

[KIKI]

Εύα με τι αεροπορική πήγατε και πόσο κόστισε; Κοίταξα για μέσα Μαϊου Αθήνα -Μαρακες -Αθηνα στην Αegean και το έχει 818 ευρώ!

 

[evaT]

Εύα με τι αεροπορική πήγατε και πόσο κόστισε; Κοίταξα για μέσα Μαϊου Αθήνα -Μαρακες -Αθηνα στην Αegean και το έχει 818 ευρώ!

818;;;;

Το γράφω στο πρόλογο Κική μου, 168 ευρώ με την προσφορά 50% της Aegean το Δεκέμβριο.
Πέρισυ είχα βρει με Ryanair μέσω Μπέργκαμο με 220 με την προτεραιότητα και 2 χειραποσκευές.

 

[KIKI]

818;;;;

Το γράφω στο πρόλογο Κική μου, 168 ευρώ με την προσφορά 50% της Aegean το Δεκέμβριο.
Πέρισυ είχα βρει με Ryanair μέσω Μπέργκαμο με 220 με την προτεραιότητα και 2 χειραποσκευές.

Ωραίος τύπος είμαι. Διάβασα τον πρόλογο πολύ πρωί χωρίς να έχει πιάσει ο καφές ακόμα. Με παρέσυρε και το μελωδικό τρίφωνο που μυαλό για τιμές!

 

[paefstra]

Εύα με τι αεροπορική πήγατε και πόσο κόστισε; Κοίταξα για μέσα Μαϊου Αθήνα -Μαρακες -Αθηνα στην Αegean και το έχει 818 ευρώ!

12-19 Μαιου στα 210 ευρω, light.

 

[evaT]

12-19 Μαιου στα 210 ευρω, light.


έτσι ναι. Βέβαια 7 μέρες φτάνουν για το μισό γύρο επίσης Μάιο αρχίζει κ σφίγγει η ζέστη.
Εμείς είχαμε μέσα Μάρτη από στα βόρεια μέχρι 36 στο Μαρακές την τελευταία μέρα!

 

[nickostraveller]

Γεια σου συναδερφισσα το ιδιο κουσουρι βλεπω εχουμε επαγγελματικα !!Περιμενουμε την ιστορια με αγωνια γιατι οπως εγραψα σε κατι προηγουμενα ποστ φλερταρτω εντονα με το Μαροκο να ειναι επομενη μου κρατηση

 

[KIKI]

Χθες κοιταξα 16-23 Μαιου στη flex.Η αναχωρηση ειναι 13.20 η ωρα.
Τωρα κοιταξα το 12-19 Μαιου στη flex το εχει 250 , μια χαρά.Δεν βολευουν ομως οι ημερομηνιες
και φευγει 07.40 η ωρα. Εμεις οι επαρχιωτες ξεκιναμε με 100 ευρω επιπλεον το πηγαινε-ελα Αθηνα.
Οταν φευγει πρωι κανουμε διανυκτερευση Αθήνα και μερα χαμενη την προηγουμενη και ταξι το ξημερωμα. Ο κούκος αηδόνι μας ερχεται.

Και τώρα που κοίταξα έχει πέσει στα 626 ευρώ.Χθες ηταν και το Αθηνα Μαρακες στα 400 ευρω , οποτε σωστα μου εβγαζε 818.

 

[evaT]

Μέρα πρώτη
Πάμε ένα ταξιδάκι Θεσσαλονίκη - Μαρακές

Η πτήση ήταν πολύ πρωινή-γαλατάδικη. Αλλά το ταξίδι είναι ένας από τους ελάχιστους λόγους που δεν με ενοχλεί να ξυπνήσω νωρίς. Αν δηλαδή έκλεισε το μάτι για πάνω από τρεις ώρες όλη νύχτα...

Μου έκατσε και παραθυράκι οπότε είχα πιάτο την ανατολή.
Χαλκιδικάρα

πετάξαμε πάνω από την Αθήνα και είδα το γήπεδο της ΑΕΚ ,την Αγιά Σοφιά...ε ρε μάτι που το έχω....

Στο Βενιζέλος αλλάξαμε αεροπλάνο και μπήκαμε μαζί με τα μεγάλα γκρουπ για Μαρόκο.
'Ακουγα τους αρχηγούς του Versus και του Manessis πως συντόνιζαν τον κόσμο τους και έλεγα στον Τάσο, ακούς;; εσύ είσαι το γκρουπ μου θα με ακούς ότι λέω προσεχτικά
(Για όσους δεν το ξέρουν η δεύτερη ιδιότητά μου είναι αρχηγός σε εκδρομικά γκρουπ-ενίοτε!)
Ο Τάσος γενικά με άκουγε αλλά η μέρα του είχε ξεκινήσει λίγο περίεργα αφού είχε ένα μικρό πιάσιμο στη μέση...Με έζωσαν τα φίδια διότι τον είχα τσιπάρει για να οδηγήσει κανά διχίλιαρο-και βάλε χιλιόμετρα, με διαβεβαίωσε πάντως ότι δεν ήταν κάτι σοβαρό. Νόμιζε!

'Υστερα από λίγο η Aegean μας πέταξε αυτό για να χορτάσουμε σε 4ωρη πτήση...

και λίγο πριν φτάσουμε , έδωσε ένα μπισκότο σε ειδικό μέγεθος κ αυτό, δεν άντεξα και είπα στην αεροσυνοδό, "φτάνει καλέ, μας κακομαθαίνετε"! γέλασε κ αυτή τι να κάνει...

Το αεροσκάφος ήταν γενικά σχεδόν τίγκα αλλά εμείς είχαμε τριπλέτα θέσεων μόνοι μας οπότε με το που πιάσαμε Αφρική βυθίστηκα στο παράθυρο να χαζεύω.
Το σκηνικό άλλαξε σε πιο...χωμάτινο
Ξεχωρίζει στο βάθος και η ραχοκοκκαλιά του 'Ατλαντα

Καμουφλαρισμένα χωριά

Εεεεπ τι έχουμε εδώ;; Hellooooo Marrakesh!!!!

Οι φαγάνες και η ανοικοδόμηση σε πρώτο πλάνο, ήταν μια εικόνα που είδαμε πολύ τις επόμενες ημέρες. Από έκταση και οικόπεδο άλλο τίποτα, η πόλη επεκτείνεται ως εκεί που φτάνει το μάτι.

Η διαδικασία του τελωνειακού ελέγχου ήταν απλή και γρήγορη αφού ο κόσμος ήταν ελάχιστος την ώρα εκείνη. Γαλλικά δεν μιλάω οπότε στην ερώτηση του υπαλλήλου του τι δουλειά κάνω αδυνατούσε να καταλάβει το δημοτικός υπάλληλος (για όσους δεν το ξέρουν αυτή είναι η πρωταρχική μου απασχόληση) και κατέληξα με ένα... I work for the government που είναι κ πιο πιασάρικο. Κοπάνησε τη σφραγιδούλα στο διαβατήριο και με...συναδελφικό χαμογελάκι, έξω από την πόρτα.

Βγήκαμε απότομα στους 27+ κ αρχίσαμε το ξεβράκωμα. Ξαφνικά καλοκαιράκι, τι ωραία!!
Βρήκαμε το σταντ της εταιρείας ενοικίασης αυτοκινήτων στο πάρκινγκ όπου μας ενημέρωσαν πως το Yaris μας δεν θα ήταν διαθέσιμο πριν το μεσημέρι και μας έκαναν upgrade σε μεγαλύτερη κατηγορία ένα Dacia κάτι...sedan με τεράστιους χώρους. Το πήραμε και φύγαμε αλλά στο δρόμο δεν ήθελε να συνεργαστεί και να συνδεθεί με το κινητό μου για να έχουμε μουσική και πλοήγηση από τα μεγάφωνα.
Επειδή ένας...καλοπροαίρετος (πάντα) φίλος γέλασε σαρκαστικά που το θεώρησα τόσο σοβαρό θέμα αυτό, εγώ χωρίς μουσική δεν ανεβαίνω ούτε στο ποδήλατο! 'Οχι να κάνω 2.500 χιλιόμετρα μούγγα στη στρούγκα

Ο Αντωνάκης (παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω) που θα συμπλήρωνε το γκρουπ (μου) ήταν ήδη στο Μαρακές από την προηγούμενη μέρα προερχόμενος από Κανάριους Νήσους παρακαλώ και μας περίμενε στο ριάντ, να δει επιτέλους κι αυτός ένα οικείο πρόσωπο μετά από δύο ολόκληρους μήνες σόλο τράβελιγκ κ εκτεταμένη μουντρουχαλίαση.
Του είχα βάλει τασκ- όσο θα σουλατσέρνει να αγοράσει τις σιμ ώστε να έχουμε άμεσα ιντερνετάκι.

Μας περίμενε στο Riad που είχα κλείσει, παρκάραμε απέξω στο δρόμο, όπου ένας μαροκινός γενικός κουμανταδόρος ανέλαβε να βρει χώρο για το ογκώδες σεντάν και μας πήρε με το έτσι θέλω 9 ευρώ!! για 24 ώρες πιάνοντάς μας στον ύπνο...Μόλις βέβαια ξύπνησα και συντονίστηκα με το περιβάλλον δεν ξαναείδε πάνω από 3 ευρώ το 24ωρο...
Κατέβασα ένα app για να σημειώνω τα έξοδα ώστε να έχουμε ένα μπούσουλα και σημείωσα Μπαρουτοκαπνισμένος παρκαδόρος, νταβατζιλίκι στο δρόμο ευρώ, 9!

Το Riad από επίπλωση ήταν ελαφρώς μαυσωλείο αλλά η εσωτερική αυλή τα έσπαγε

Ο Αντώνης μας πήρε από το χεράκι για την πρώτη αναγνωριστική βόλτα αφού είχε ήδη κάνει τις βόλτες του και είχε και προυπηρεσία στην περιοχή.
Εγώ με τον Τάσο σε ημι-πολιτισμικό σοκ και κατάσταση "εδώ πατώ και κεί βρίσκομαι" από την αυπνία και την απότομη αλλαγή περιβάλλοντος.

Μα είμαστε ήδη Αφρική;

Πρώτη στάση το Τζαμί Koutoubia με τον 77μετρο μιναρέ
Το Τζαμί

Προχωρήσαμε προς τη κεντρική Πλατεία και σημείο αναφοράς του Μαρακές

Jemaa el-fna

Πριν φτάσουμε απαραίτητη στάση στην τράπεζα El Barid. Σημειώστε την όλοι οι Revolutοκάτοχοι.
Το τιπ μου ήρθε από το trip advisor ότι όλες οι υπόλοιπες τράπεζες στο Μαρόκο πετάνε προμήθεια (αληθές). Η El Barid είναι το ΕΛΤΑ του Μαρόκο και τράβηξα 2500 ντιράμ με τη μία χωρίς καμία επιβάρυνση. Επιπλέον έδινε 11 στο ευρώ ενώ τα ανταλλακτήρια 10.
Με φρέσκο χρήμα στην τσέπη προχωρήσαμε παρακάτω.

Η πλατεία όπως έχει ειπωθεί πολλάκις ένα ατελείωτο πανηγύρι. 'Αγιος Μάμας στο ζενίθ του.

Εδώ οι γητευτές φιδιών. Μακριά από μένα τα φίδια κι όλα καλά...

Χυμοί φρούτων

Και μπήκαμε στο παζάρι

Είχε μια γραφικότητα

Τι να πω...μ αρέσει η παλιατζούρα!

Αυτός εδώ φώναζε Eat here, Νo diarrhea !!!! χαχαχαχα

Δεν έφαγα και προχώρησα.

Βγήκαμε στην Casbah του Μαρακές

Ο πρώτος μεντερσές (ή μεντρεσές)

Ωραίος ήταν ειδικά που ήταν ο πρώτος που είδα.

Ξεκινήσαμε και τα πρώτα ψώνια με ομολογουμένως αποτυχημένες συναλλαγές αφού δεν είχαμε ακόμη ζεσταθεί στην τέχνη του παζαριού.
Εννοείται πως σε όλη την βόλτα μας την έπεφταν από παντού, να μας πάνε, να μας δείξουν να μας πουλήσουν, τα πάντα όλα σε συμφέρουσα τιμή.
No and no and no, και τελειωμό δεν είχε. 'Αλλοι ήταν ευγενικοί, άλλοι σχεδόν επιθετικοί και όλοι ανεξαιρέτως φορτικοί. Το ξέραμε όμως αυτό είναι μέρος της κουλτούρας τους.

Αποφασίσαμε να ψωνίσουμε τα μαντήλια που ήταν απαραίτητα για την έρημο και οπωσδήποτε μέρος της διαδικασίας είναι η τέχνη να το φορέσεις σωστά.

Εδώ ένα (από τα πολλά) βίντεο που οι φίλοι μου, με διασύρουν ενώ προσπαθώ να κάνω τις αγορές μου, τις χέννες μου κλπ κλπ
Μαντήλι πήγα να πάρω, νύφη με βάφτισαν

'Οταν βγήκαμε είχε ήδη σουρουπώσει

Πήγαμε ξανά στο αεροδρόμιο να αλλάξουμε το 'μουγγό" αυτοκίνητο και παραλάβαμε το ωραίο μας yaris, το οποίο συνδέθηκε αμέσως πρόθυμα με το τηλέφωνό μου και έπαιζε ασταμάτητα Rainbow89 από Θεσσαλονίκη για να τσακίσει τα νεύρα του Τάσου.

Κάναμε μια μεγάλη βόλτα στο Gueliz, την καινούργια πόλη, ροζουλί παντού με εντυπωσιακό φωτισμό, φοινικόδεντρα και ξενοδοχειάρες και θα μείνετε με την περιγραφή μόνο, διότι ενώ είπαμε να ξαναπεράσουμε από εκεί κάποια άλλη στιγμή για να φωτογραφίσουμε, η ζωή τα έφερε αλλιώς.
Ο Τάσος ήδη πονούσε πολύ., Ευτυχώς είχαμε μαζί ισχυρά αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά. Φτιάξαμε μια πρόχειρη αγωγή και ξεκίνησε το χαπάκωμα.

Καταλήξαμε σ ένα μοντέρνο εμπορικό όπου στεγαζόταν κι ένα Carrefour. Πρώτη επιδρομή στην ...κάβα. Πήραμε τα νερά μας και 2 μπουκάλια κρασί να τα δοκιμάσουμε και κάτι μπύρες και ησύχασα ότι τελικά θα βρίσκω αλκοόλ (νόμιζα). Ψωνίσαμε και τα σαλαμοκάσερά μας-την γκουρμεδιά του Αντώνη που θα επεξηγήσω αργότερα (όχι που νόμιζε θα το γλυτώσει!) και έχω να πω ότι πάλι οι τιμές ήταν τσιμπημένες σαν τις δικές μας και όπως είχα διαβάσει σε τοπικό πόρταλ υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια του κόσμου και εκεί για τις ανατιμήσεις στα τρόφιμα αλλά δεν ξέρω πόσο έντονα την εκφράζουν με αρχηγό κράτους βασιλιά! Βλέπω και εμάς που υποτίθεται ότι έχουμε δημοκρατία βέβαια, αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση.
Γεγονός ήταν πως το σούπερ μάρκετ ήταν ασφυκτικά γεμάτο, έχω να δω πολύ καιρό τέτοιο πλήθος στα δικά μας. Με πρωταγωνίστρια βέβαια τη μαντήλα.

Κάπου εκεί είχαμε παραδώσει πνεύμα και σώμα. Φάγαμε σ ένα μπεργκεράδικο εντός του mall παρέα με τη μοντέρνα μουσουλμανική νεολαία (μαντήλα, τζιν & Nike) και σβήσαμε τη μεγάλη αυτή μέρα με λίγο κρασάκι στην τέλεια αυλή μας.