s.kats.
Member
- Μηνύματα
- 5
- Likes
- 24
Δεν έχουμε δύο μέρες που επιστρέψαμε από το ταξίδι μας στη Ρουμανία και αποφάσισα να γράψω την πρώτη μου ταξιδιωτική ιστορία.
Για την ιστορία, είναι η δεύτερη φορά που επισκέπτομαι τη συγκεκριμένη χώρα για διακοπές με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά είχαμε μαζί και τα τέσσερα παιδιά μας (3-15 ετών) ενώ την προηγούμενη είχαμε πάει με φιλικό ζευγάρι.
Το πρόγραμμα της εκδρομής είχε ως εξής:
1. Σοφία
2. Βουκουρέστι
3. Μπρασόβ (2 βράδια)
4. Σιγκισοαρα- Σιμπίου (διανυκτέρευση)
5. Κραϊόβα
6. Σοφία
Συνολικά δηλαδή 7 βράδια.
1η μέρα: Πρεβεζα- Σοφία
Ξεκινησαμε από Πρέβεζα Κυριακή γύρω στις 11 η ώρα. Μαζί μας με διαφορετικό αυτοκίνητο ήταν και ο κουνιάδος μου με την οικογένειά του. Ειχα μια ανησυχία για το πώς θα βγει το ταξίδι με τον μικρό (σχεδόν τριών ετών) καθώς ήταν το πρώτο ταξίδι με τοσο μικρό παιδί στο εξωτερικό. Ευτυχώς όλες τις μέρες παρά τα πολύωρα ταξίδια δεν διαμαρτυρηθηκε καθολου. Έφτιαξα και ένα κουτί δραστηριοτήτων με ιδέες από το Pinterest ενώ προσπάθησα να διαμορφώσω τους χώρους του αυτοκινήτου έτσι που να εξυπηρετουμαστε στο αυτοκίνητο με κουτιά, θήκες κλπ. Στον δρόμο για τα σύνορα βγάλαμε και τις κατάλληλες βινιετες για Βουλγαρία. Εμείς βγάλαμε μηνιαία καθώς η εβδομαδιαια έληγε το Σάββατο ενώ εμείς θα αφήναμε την Βουλγαρία την επόμενη Κυριακή. Ο κουνιάδος μου έβγαλε μια εβδομαδιαία και όταν ξαναμπήκαμε Βουλγαρία έβγαλε μια του Σαββατοκύριακου.
Στα σύνορα είχε κίνηση και χάσαμε περίπου 1 ώρα. Φαγητό είχαμε ετοιμάσει από το σπίτι κάτι πρόχειρο και φαγαμε τις ώρες τις αναμονής. Σκοπός ήταν να φτάσουμε Σοφία το συντομότερο. Φτάσαμε γύρω στις 6. Κάναμε τσεκ ιν στα δωμάτια που είχα κλείσει μέσω booking και ξεκινήσαμε για το κέντρο με τα πόδια (γύρω στο 1.5 χλμ από τη Vitosha, τον κεντρικό δρόμο της πόλης). Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με κάποια κτίρια, με τα μεγάλα πάρκα και τα τεράστια συντριβάνια. Το μόνο αρνητικό ήταν ότι μάλλον λόγω Κυριακής τα μαγαζιά συναλλάγματος ήταν κλειστά και δεν μπορέσαμε να κάνουμε συνάλλαγμα και δεν βρίσκαμε μαγαζί να δέχεται ευρώ ή κάρτα εκτός από ελάχιστα.
2η μέρα: Σοφία- Βουκουρέστι
Το πρωί ξυπνήσαμε και ετοιμάσαμε βαλίτσες. Τα παιδιά θα γίνονταν εξπερ σε αυτό μέσα στις επόμενες μέρες. Είχαμε φροντίσει ο καθένας να έχει τη δική του βαλίτσα (καμπίνας) για να μπορεί να την ετοιμάζει γρήγορα και να κάνει κουμάντο στα πράγματα του. Φαγητό πήραμε από τον φούρνο των Lidl γιατί όπως είπα πριν δεν είχαμε κάνει συνάλλαγμα. Ευτυχώς βρήκαμε κι ένα καφέ που δεχόταν κάρτα και ξεκινήσαμε για Βουκουρέστι αφού πρώτα κάναμε ένα τουρ στην πόλη με το αυτοκίνητο. Περάσαμε από τον Ναό Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι ο οποίος όσο επιβλητικός είναι απ' έξω τόσο παραμελημένος μου φάνηκε από μέσα. Δυστυχώς η κρυπτη- μουσείο ήταν κλειστή λόγω Δευτέρας. Περάσαμε επίσης από την όμορφη εκκλησία του Αγίου Νικολάου( ρωσική).
Στη συνέχεια βάλαμε καύσιμα (τα οποία ΔΕΝ ήταν πιο φτηνά από την Ελλάδα) και συνεχίσαμε για τα σύνορα μέσω Ρούσε σε έναν δρόμο όχι και τόσο καλό. Ευτυχως που στα σύνορα δεν είχε αναμονή και περάσαμε πολύ γρήγορα.
Όλοι ήμασταν πολύ χαρούμενοι που μπήκαμε στη Ρουμανία. Τα παιδιά είχαν έναν λόγο παραπάνω γιατί τους είχα τάξει μία έκπληξη για εκείνο το απόγευμα. Ήξεραν ότι θα χρειαστούν μαγιό και πετσέτα και φαντάζονταν ότι θα πάμε σε νεροτσουλήθρες. Σε νεροτσουλήθρες πήγαν τελικά αλλά όχι σε ο,τι φαντάζονταν...
Προσοχή, προσοχή. Με το που μπήκαμε στη Ρουμανία, λίγο μετά ο δρόμος ξεκινάει να περνάει μέσα από χωριά. Εκεί έχει συνέχεια διαβάσεις, οι πεζοί περνάνε χωρίς καν να κοιτάνε και θέλει προσοχή. Είναι στην κουλτούρα τους από ότι διαπιστώσαμε αλλά θέλει προσοχή για εμάς που δεν είμαστε μαθημενοι έτσι. Όταν είσαι πεζός, ακόμη κι αν στέκεσαι στην άκρη του δρόμου, θα σταματήσουν τα αυτοκίνητα να περάσεις, κάτι που έχουμε συναντήσει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Επίσης στους κυκλικούς κόμβους που είναι άπειροι, προτεραιότητα έχει αυτός που είναι μέσα, όχι αυτός που εισέρχεται, κάτι που διάβασα εδώ στο φορουμ από άλλο μέλος και αποδείχτηκε σωτηρία πληροφορία.
Φτάσαμε λοιπόν στο Βουκουρέστι, κάναμε check in, φορέσαμε μαγιό και ξεκινήσαμε για το Therme. Κατά τις 6 είχαμε ήδη πληρώσει και ετοιμαζόμασταν να μπούμε.... ώσπου φαγαμε πόρτα για τις...παντοφλες! Λοιπόν, είχα πει σε όλους να έχουν παντόφλες. Εγώ τις δικές μου και του άντρα μου τις είχα σε σακουλιτσα ενώ όλοι οι υπόλοιποι τις είχαν φορέσει μόλις κατέβηκαν από το αυτοκίνητο. Εκεί δεν άφηναν της υπόλοιπους να μπούνε με τη λογική ότι οι παντόφλες ήταν βρώμικες καθώς τις είχαμε φορέσει ήδη έξω (και καλά κανανε δηλαδή, απλά εμείς δεν το ξέραμε). Φυσικά πουλούσε εκεί παντόφλες με 27 lei το ζευγάρι (τα lei έγιναν περίπου 5 lei/1 €. Τελικά αγόρασαν παντόφλες όσοι χρειάστηκαν και δεν το μετανιωσαμε καθόλου γιατί περασαμε τρεις παραδεισένιες ώρες...
Για τα παιδιά βγάλαμε εισιτήρια για τον χώρο Galaxy με κάμποσες τεράστιες νεροτσουλήθρες στις οποίες τα παιδιά έμπαιναν ανάλογα με την ηλικία και πισίνα με τεχνητό κύμα. Ένας τουλάχιστον από εμάς καθόταν σε εκείνο τον χώρο για επιβλεψη. Υπήρχαν παντού ναυαγοσώστες.
Οι υπόλοιποι και ο μικρός ήμασταν στον χώρο Palm. Εκεί δεν επιτρέπονται παιδιά 3-15, προφανώς για να υπάρχει ησυχία... Η άλλη μου παράβλεψη ήταν ότι είχα διαβάσει ότι δεν επιτρέπονται φουσκωτά (εννοούσε για τις νεροτσουλήθρες) και δεν πήρα τίποτα για τον μικρό και τον είχα όλη την ώρα αγκαλιά και αυτό με κούρασε. Οι πισίνες είναι ρηχές, ως 1.5μ. και το νερό είναι ζεστό. Έχει υδρομασάζ τριγύρω, χώρο που μπορείς να πιεις ποτό ή αναψυκτικό με καθίσματα μέσα στο νερό, ιαματικές πισίνες με μαγνήσιο κλπ. Και όλα αυτά κάτω από έναν τεράστιο θόλο και αληθινους φοίνικες και άλλα εξωτικά φυτά τριγύρω. Επίσης ο χώρος διαθέτει χώρους για να αλλάξεις (που κλειδώνουν αν κατεβάσεις το ραφακι στον πλαϊνό τοίχο) αλλά και ντουλάπια που ασφαλίζουν με το προσωπικό locker που φοράς στο χέρι από τη στιγμή που πληρώνεις το εισιτήριο σου και αντιστοιχεί μόνο στον δικό σου αριθμό. Επίσης έχει ντους με αφρολουτρο και πιστολάκι μαλλιών κι έτσι μετά το μπάνιο ήμασταν έτοιμοι για έξοδο στην πόλη του Βουκουρεστίου.
Το βράδυ,λοιπόν, πήγαμε στο κέντρο, κοντά στην οδό Stavropoleos και τριγύρω. Είχε πολύ κόσμο! Περάσαμε και από το φημισμένο Caru cu bere αλλά δεν καθίσαμε. Εμείς είχαμε καθίσει για φαγητό σε προηγούμενο ταξίδι μας...
Είχε διαβάσει εδώ για το εστιατόρια Le placinte όμως επειδή ήμασταν όλοι λίγο κουρασμένοι δεν ήθελα να τους τρέχω. Έτσι φαγαμε κάπου στο κέντρο. Το αστείο είναι ότι μόλις γυρίσαμε εκεί που είχαμε παρκάρει το αυτοκίνητό, κοιτάζω πίσω ακριβώς και ήταν το Le placinte. Είχαμε όμως ήδη φάει...
3η μέρα: Βουκουρέστι -Σινάια- Μπρασόβ
Την επόμενη μέρα το πρωί, επισκεφτηκαμε το Παλάτι του Λαού (εξωτερικά) για τις ανάλογες φωτό. Ακριβώς πίσω είδαμε Μια τεράστια εκκλησία να χτίζεται με χρυσούς τρούλους. Το αναζήτησα στο Google και είδα ότι πρόκειται για την μεγαλύτερη ορθόδοξη εκκλησία. Νομίζω λέγεται Ναός της Σωτηρίας του Ρουμανικού Λαού, κάτι τέτοιο.. Φυσικά δεν έχει ολοκληρωθεί και δεν είναι επισκέψιμη...
Στη συνέχεια επισκεφτηκαμε το Μουσείο του Χωριού. Τι να πω για αυτό το μέρος; Ενθουσιάστηκαμε όλοι. Στην αρχή βγάζαμε φωτογραφίες σε κάθε ένα σπιτάκι, μετά το πήραμε απόφαση ότι δεν θα τελειώναμε ποτέ και τα περάσαμε λίγο πιο γρήγορα. Σε αυτό το μουσείο έχουν φέρει γνήσια ρουμανικά σπίτια από διάφορες περιοχές της Ρουμανίας. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Κάποια από αυτά είναι επιπλωμένα και επισκέψιμα και στο εσωτερικό τους.
Πραγματικά άξιζε!!
Στη συνέχεια, ξεκινήσαμε για τη Σινάια. Το τοπίο πανέμορφο! Η πόλη είχε αρκετό κόσμο. Καθίσαμε εκεί να φάμε. Πήγαμε ως το παλάτι Πελες. Ήξερα ότι ήταν κλειστό αλλά δεν θα το επισκεπτομασταν στο εσωτερικό του καθώς εμείς είχαμε ήδη πάει παλαιότερα. Πήγαμε και στο παλάτι των Καντακουζηνών που ήταν σχεδόν πάνω στο δρόμο και δεν το είχαμε επισκεφτεί. Όταν τα παιδιά ήταν ότι εκεί γυρίστηκε η Wednesday ενθουσιάστηκαν!
Για την ιστορία, είναι η δεύτερη φορά που επισκέπτομαι τη συγκεκριμένη χώρα για διακοπές με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά είχαμε μαζί και τα τέσσερα παιδιά μας (3-15 ετών) ενώ την προηγούμενη είχαμε πάει με φιλικό ζευγάρι.
Το πρόγραμμα της εκδρομής είχε ως εξής:
1. Σοφία
2. Βουκουρέστι
3. Μπρασόβ (2 βράδια)
4. Σιγκισοαρα- Σιμπίου (διανυκτέρευση)
5. Κραϊόβα
6. Σοφία
Συνολικά δηλαδή 7 βράδια.
1η μέρα: Πρεβεζα- Σοφία
Ξεκινησαμε από Πρέβεζα Κυριακή γύρω στις 11 η ώρα. Μαζί μας με διαφορετικό αυτοκίνητο ήταν και ο κουνιάδος μου με την οικογένειά του. Ειχα μια ανησυχία για το πώς θα βγει το ταξίδι με τον μικρό (σχεδόν τριών ετών) καθώς ήταν το πρώτο ταξίδι με τοσο μικρό παιδί στο εξωτερικό. Ευτυχώς όλες τις μέρες παρά τα πολύωρα ταξίδια δεν διαμαρτυρηθηκε καθολου. Έφτιαξα και ένα κουτί δραστηριοτήτων με ιδέες από το Pinterest ενώ προσπάθησα να διαμορφώσω τους χώρους του αυτοκινήτου έτσι που να εξυπηρετουμαστε στο αυτοκίνητο με κουτιά, θήκες κλπ. Στον δρόμο για τα σύνορα βγάλαμε και τις κατάλληλες βινιετες για Βουλγαρία. Εμείς βγάλαμε μηνιαία καθώς η εβδομαδιαια έληγε το Σάββατο ενώ εμείς θα αφήναμε την Βουλγαρία την επόμενη Κυριακή. Ο κουνιάδος μου έβγαλε μια εβδομαδιαία και όταν ξαναμπήκαμε Βουλγαρία έβγαλε μια του Σαββατοκύριακου.
Στα σύνορα είχε κίνηση και χάσαμε περίπου 1 ώρα. Φαγητό είχαμε ετοιμάσει από το σπίτι κάτι πρόχειρο και φαγαμε τις ώρες τις αναμονής. Σκοπός ήταν να φτάσουμε Σοφία το συντομότερο. Φτάσαμε γύρω στις 6. Κάναμε τσεκ ιν στα δωμάτια που είχα κλείσει μέσω booking και ξεκινήσαμε για το κέντρο με τα πόδια (γύρω στο 1.5 χλμ από τη Vitosha, τον κεντρικό δρόμο της πόλης). Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με κάποια κτίρια, με τα μεγάλα πάρκα και τα τεράστια συντριβάνια. Το μόνο αρνητικό ήταν ότι μάλλον λόγω Κυριακής τα μαγαζιά συναλλάγματος ήταν κλειστά και δεν μπορέσαμε να κάνουμε συνάλλαγμα και δεν βρίσκαμε μαγαζί να δέχεται ευρώ ή κάρτα εκτός από ελάχιστα.
2η μέρα: Σοφία- Βουκουρέστι
Το πρωί ξυπνήσαμε και ετοιμάσαμε βαλίτσες. Τα παιδιά θα γίνονταν εξπερ σε αυτό μέσα στις επόμενες μέρες. Είχαμε φροντίσει ο καθένας να έχει τη δική του βαλίτσα (καμπίνας) για να μπορεί να την ετοιμάζει γρήγορα και να κάνει κουμάντο στα πράγματα του. Φαγητό πήραμε από τον φούρνο των Lidl γιατί όπως είπα πριν δεν είχαμε κάνει συνάλλαγμα. Ευτυχώς βρήκαμε κι ένα καφέ που δεχόταν κάρτα και ξεκινήσαμε για Βουκουρέστι αφού πρώτα κάναμε ένα τουρ στην πόλη με το αυτοκίνητο. Περάσαμε από τον Ναό Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι ο οποίος όσο επιβλητικός είναι απ' έξω τόσο παραμελημένος μου φάνηκε από μέσα. Δυστυχώς η κρυπτη- μουσείο ήταν κλειστή λόγω Δευτέρας. Περάσαμε επίσης από την όμορφη εκκλησία του Αγίου Νικολάου( ρωσική).
Στη συνέχεια βάλαμε καύσιμα (τα οποία ΔΕΝ ήταν πιο φτηνά από την Ελλάδα) και συνεχίσαμε για τα σύνορα μέσω Ρούσε σε έναν δρόμο όχι και τόσο καλό. Ευτυχως που στα σύνορα δεν είχε αναμονή και περάσαμε πολύ γρήγορα.
Όλοι ήμασταν πολύ χαρούμενοι που μπήκαμε στη Ρουμανία. Τα παιδιά είχαν έναν λόγο παραπάνω γιατί τους είχα τάξει μία έκπληξη για εκείνο το απόγευμα. Ήξεραν ότι θα χρειαστούν μαγιό και πετσέτα και φαντάζονταν ότι θα πάμε σε νεροτσουλήθρες. Σε νεροτσουλήθρες πήγαν τελικά αλλά όχι σε ο,τι φαντάζονταν...
Προσοχή, προσοχή. Με το που μπήκαμε στη Ρουμανία, λίγο μετά ο δρόμος ξεκινάει να περνάει μέσα από χωριά. Εκεί έχει συνέχεια διαβάσεις, οι πεζοί περνάνε χωρίς καν να κοιτάνε και θέλει προσοχή. Είναι στην κουλτούρα τους από ότι διαπιστώσαμε αλλά θέλει προσοχή για εμάς που δεν είμαστε μαθημενοι έτσι. Όταν είσαι πεζός, ακόμη κι αν στέκεσαι στην άκρη του δρόμου, θα σταματήσουν τα αυτοκίνητα να περάσεις, κάτι που έχουμε συναντήσει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Επίσης στους κυκλικούς κόμβους που είναι άπειροι, προτεραιότητα έχει αυτός που είναι μέσα, όχι αυτός που εισέρχεται, κάτι που διάβασα εδώ στο φορουμ από άλλο μέλος και αποδείχτηκε σωτηρία πληροφορία.Φτάσαμε λοιπόν στο Βουκουρέστι, κάναμε check in, φορέσαμε μαγιό και ξεκινήσαμε για το Therme. Κατά τις 6 είχαμε ήδη πληρώσει και ετοιμαζόμασταν να μπούμε.... ώσπου φαγαμε πόρτα για τις...παντοφλες! Λοιπόν, είχα πει σε όλους να έχουν παντόφλες. Εγώ τις δικές μου και του άντρα μου τις είχα σε σακουλιτσα ενώ όλοι οι υπόλοιποι τις είχαν φορέσει μόλις κατέβηκαν από το αυτοκίνητο. Εκεί δεν άφηναν της υπόλοιπους να μπούνε με τη λογική ότι οι παντόφλες ήταν βρώμικες καθώς τις είχαμε φορέσει ήδη έξω (και καλά κανανε δηλαδή, απλά εμείς δεν το ξέραμε). Φυσικά πουλούσε εκεί παντόφλες με 27 lei το ζευγάρι (τα lei έγιναν περίπου 5 lei/1 €. Τελικά αγόρασαν παντόφλες όσοι χρειάστηκαν και δεν το μετανιωσαμε καθόλου γιατί περασαμε τρεις παραδεισένιες ώρες...
Για τα παιδιά βγάλαμε εισιτήρια για τον χώρο Galaxy με κάμποσες τεράστιες νεροτσουλήθρες στις οποίες τα παιδιά έμπαιναν ανάλογα με την ηλικία και πισίνα με τεχνητό κύμα. Ένας τουλάχιστον από εμάς καθόταν σε εκείνο τον χώρο για επιβλεψη. Υπήρχαν παντού ναυαγοσώστες.
Οι υπόλοιποι και ο μικρός ήμασταν στον χώρο Palm. Εκεί δεν επιτρέπονται παιδιά 3-15, προφανώς για να υπάρχει ησυχία... Η άλλη μου παράβλεψη ήταν ότι είχα διαβάσει ότι δεν επιτρέπονται φουσκωτά (εννοούσε για τις νεροτσουλήθρες) και δεν πήρα τίποτα για τον μικρό και τον είχα όλη την ώρα αγκαλιά και αυτό με κούρασε. Οι πισίνες είναι ρηχές, ως 1.5μ. και το νερό είναι ζεστό. Έχει υδρομασάζ τριγύρω, χώρο που μπορείς να πιεις ποτό ή αναψυκτικό με καθίσματα μέσα στο νερό, ιαματικές πισίνες με μαγνήσιο κλπ. Και όλα αυτά κάτω από έναν τεράστιο θόλο και αληθινους φοίνικες και άλλα εξωτικά φυτά τριγύρω. Επίσης ο χώρος διαθέτει χώρους για να αλλάξεις (που κλειδώνουν αν κατεβάσεις το ραφακι στον πλαϊνό τοίχο) αλλά και ντουλάπια που ασφαλίζουν με το προσωπικό locker που φοράς στο χέρι από τη στιγμή που πληρώνεις το εισιτήριο σου και αντιστοιχεί μόνο στον δικό σου αριθμό. Επίσης έχει ντους με αφρολουτρο και πιστολάκι μαλλιών κι έτσι μετά το μπάνιο ήμασταν έτοιμοι για έξοδο στην πόλη του Βουκουρεστίου.
Το βράδυ,λοιπόν, πήγαμε στο κέντρο, κοντά στην οδό Stavropoleos και τριγύρω. Είχε πολύ κόσμο! Περάσαμε και από το φημισμένο Caru cu bere αλλά δεν καθίσαμε. Εμείς είχαμε καθίσει για φαγητό σε προηγούμενο ταξίδι μας...
Είχε διαβάσει εδώ για το εστιατόρια Le placinte όμως επειδή ήμασταν όλοι λίγο κουρασμένοι δεν ήθελα να τους τρέχω. Έτσι φαγαμε κάπου στο κέντρο. Το αστείο είναι ότι μόλις γυρίσαμε εκεί που είχαμε παρκάρει το αυτοκίνητό, κοιτάζω πίσω ακριβώς και ήταν το Le placinte. Είχαμε όμως ήδη φάει...
3η μέρα: Βουκουρέστι -Σινάια- Μπρασόβ
Την επόμενη μέρα το πρωί, επισκεφτηκαμε το Παλάτι του Λαού (εξωτερικά) για τις ανάλογες φωτό. Ακριβώς πίσω είδαμε Μια τεράστια εκκλησία να χτίζεται με χρυσούς τρούλους. Το αναζήτησα στο Google και είδα ότι πρόκειται για την μεγαλύτερη ορθόδοξη εκκλησία. Νομίζω λέγεται Ναός της Σωτηρίας του Ρουμανικού Λαού, κάτι τέτοιο.. Φυσικά δεν έχει ολοκληρωθεί και δεν είναι επισκέψιμη...
Στη συνέχεια επισκεφτηκαμε το Μουσείο του Χωριού. Τι να πω για αυτό το μέρος; Ενθουσιάστηκαμε όλοι. Στην αρχή βγάζαμε φωτογραφίες σε κάθε ένα σπιτάκι, μετά το πήραμε απόφαση ότι δεν θα τελειώναμε ποτέ και τα περάσαμε λίγο πιο γρήγορα. Σε αυτό το μουσείο έχουν φέρει γνήσια ρουμανικά σπίτια από διάφορες περιοχές της Ρουμανίας. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Κάποια από αυτά είναι επιπλωμένα και επισκέψιμα και στο εσωτερικό τους.
Πραγματικά άξιζε!!
Στη συνέχεια, ξεκινήσαμε για τη Σινάια. Το τοπίο πανέμορφο! Η πόλη είχε αρκετό κόσμο. Καθίσαμε εκεί να φάμε. Πήγαμε ως το παλάτι Πελες. Ήξερα ότι ήταν κλειστό αλλά δεν θα το επισκεπτομασταν στο εσωτερικό του καθώς εμείς είχαμε ήδη πάει παλαιότερα. Πήγαμε και στο παλάτι των Καντακουζηνών που ήταν σχεδόν πάνω στο δρόμο και δεν το είχαμε επισκεφτεί. Όταν τα παιδιά ήταν ότι εκεί γυρίστηκε η Wednesday ενθουσιάστηκαν!
Attachments
Last edited:
