StellAnna
Member
- Μηνύματα
- 921
- Likes
- 365
- Επόμενο Ταξίδι
- Αίγυπτος επιτέλους!!!!!!!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μποτσουάνα? Γιατί όχι?
΄Ισως ο πιο όμορφος, ο πιο μαγευτικός, ο πιο γαλάζιος παγετώνας του πλανήτη μας
ο Perito Moreno.
Στα Νότια της Αργεντινής, στο Los Glaciares National Park , στα νοτιοανατολικά της Santa Cruz
΄Εχοντας τη σύμφωνη γνώμη του Δημήτρη Παρούση, παρεθέτω το κείμενό του σχετικά με τον Perito Moreno, όπως το έχει δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα του http://www.godimitris.gr/ καθ΄ όσον είμαι απολύτως σίγουρη πως η δική του αφήγηση καλύπτει και επισκιάζει κάθε άλλη δική μου,
Αργεντινή, Perito Moreno, 23 Μαΐου 2006
Το ουίσκι που πίνω έχει ωριμάσει σε σκοτζέζικα βαρέλια για δώδεκα χρόνια. Ο πάγος που έχω στο ποτήρι μου είναι τουλάχιστον 400 ετών, ίσως να είναι και 600. Αν έσκαβα πιο βαθιά ίσως να ήταν και χιλίων χρόνων.
Βρίσκομαι πάνω στον παγετώνα Perito Moreno. Έναν από τους μεγαλύτερους του κόσμου και από τους ελάχιστους στον κόσμο, που κόντρα στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, μεγαλώνει κάθε μέρα.
Ενας τεράστιος όγκος από τιρκουάζ πάγο. Μήκους 30 χιλιομέτρων και πλάτους μέχρι και 6 χιλιομέτρων. Το δε ύψος του από την επιφάνεια της λίμνης είναι περίπου 80 μέτρα και κάτω από τη λίμνη φτάνει και τα 700 μέτρα. Δεν είναι παγόβουνο. Ο πάγος φτάνει μέχρι το βυθό. Είναι ένα με τη γη. Κι όλος αυτός ο όγκος σέρνεται κάθε μέρα περίπου δύο μέτρα. Τα τελευταία δέκα χρόνια «προχώρησε» τρία χιλιόμετρα.
Σαν ένα προϊστορικό ερπετό που χιλιάδες χρόνια πριν η μητέρα της Μέδουσας το κοίταξε στα μάτια και με απίστευτη δύναμη το πάγωσε. Κι αυτό μέχρι σήμερα ζει και κουβαλά αυτή την κατάρα. Κινείται, μεγαλώνει και βρυχάται.
Στο τέλος του παγετώνα αποκολλούνται κάθε λίγο τεράστιοι όγκοι πάγου. Ολόκληρα κομμάτια, σαν τετραώροφες πολυκατοικίες, έπειτα από ταξίδι υπομονής χιλιάδων χρόνων, πέφτουν στα νερά της λίμνης. Ο θόρυβος θα μπορούσε να συγκριθεί με όσο κρότο κάνουν εκατό κεραυνοί μαζί. Περίπου κάθε τρία χρόνια αποκολλούνται ολόκληρα τετράγωνα. Οσοι είχαν την τύχη να βρίσκονται τη στιγμή εκείνη εκεί, κάνουν λόγο για τον υπέρτατο θόρυβο που στο βάθος είναι σαν να κλαίει ένα μωρό. Ισως η κραυγή του «ερπετού» που προσπαθεί να απαλλαγεί από την κατάρα. . .
Στην επιφάνειά του υπάρχουν βουνά, χαράδρες, ποτάμια. Όλα από πάγο. Δεν είσαι στο Βόρειο Πόλο. Η θερμοκρασία κοντά στους 2 βαθμούς. Το καλοκαίρι ο πάγος μπορεί να έχει θερμοκρασία ακόμη και 7 βαθμούς. Δεν λιώνει. Αντιθέτως. Δίπλα σου είναι πραγματικά βουνά. Πάνω στον παγετώνα έχεις την εντύπωση όταν σε λίγο θα αγγίξεις τις βουνοκορφές που φτάνουν τα 1.700 μέτρα. Στα 80 μέτρα πιο κάτω είναι μια τεράστια λίμνη, δημιούργημα και αυτή του παγετώνα.
Για να περπατήσεις στον Perito Moreno χρειάζεσαι ειδικά παπούτσια. Επιστράτευσα και όλα μου τα ρούχα. Μπήκα στη δοκιμασία. Περπατούσα τρεις ώρες σε έναν κόσμο από πάγο. Δίπλα σου τρύπες που μπορούν να σε καταπιούν, να γλιστρήσεις και να χαθείς σε κανάλια που χάνονται στα έγκατα του παγετώνα. Ο αέρας θέλει να σε κάνει ένα με το τοπίο. Το χρώμα του πάγου είναι το ίδιο με αυτό της σημαίας της Αργεντινής. Σαν να περπατάς στον ουρανό και την ίδια στιγμή νομίζεις ότι διασχίζεις θάλασσα με κρυστάλλινα νερά. Αν κάτσεις περισσότερο ίσως να δεις νεράιδες και αν ξεχαστείς θα μείνεις για πάντα εκεί, ένα με τον πάγο.
Αισθάνεσαι τόσο μικρός και κυρίως τόσο εφήμερος.
Το ουίσκι με τον πάγο με συνέφερε. Επέστρεψα με τον οδηγό και τους ελάχιστους συνοδοιπόρους στη λίμνη. Σε μια βδομάδα οι περιηγήσεις στον παγετώνα θα σταματήσουν. Ο χειμώνας δεν επιτρέπει άλλες ξεναγήσεις. Πήραμε το μικρό πλοίο και πήγαμε απέναντι στο παρατηρητήριο όπου απλώνεται όλη η μαγεία του τιρκουάζ «ερπετού». Είναι τόσο όμορφο που σε κάνει να παγώνεις και να το χαζεύεις για ώρες. Τοπίο επιβλητικό. Τρέμουν τα πόδια σου. Νομίζεις ότι θα πέσουν κομμάτια σου στη λίμνη και θα ακουστούν οι κρότοι από δεκάδες κεραυνούς.
Ακόμη και η εξάντλησή σου είναι παγωμένη. Δεν μπορεί να σε καταβάλει. Απλά υπάρχει.
Το Perito Moreno βρίσκεται 50 χιλιόμετρα από το El Calafate. Στο εθνικό πάρκο των παγετώνων. Στην περιοχή υπάρχουν άλλοι 300 παγετώνες. Εκεί συσσωρεύεται ο τεράστιος όγκος του χιονιού από τις αμέτρητες βουνοκορφές των Ανδεων.
Αν βρεθείτε στην Αργεντινή, πρέπει να το δείτε.
Το ταξίδι συνεχίζεται. . .
ο Perito Moreno.
Στα Νότια της Αργεντινής, στο Los Glaciares National Park , στα νοτιοανατολικά της Santa Cruz
΄Εχοντας τη σύμφωνη γνώμη του Δημήτρη Παρούση, παρεθέτω το κείμενό του σχετικά με τον Perito Moreno, όπως το έχει δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα του http://www.godimitris.gr/ καθ΄ όσον είμαι απολύτως σίγουρη πως η δική του αφήγηση καλύπτει και επισκιάζει κάθε άλλη δική μου,
Αργεντινή, Perito Moreno, 23 Μαΐου 2006
Το ουίσκι που πίνω έχει ωριμάσει σε σκοτζέζικα βαρέλια για δώδεκα χρόνια. Ο πάγος που έχω στο ποτήρι μου είναι τουλάχιστον 400 ετών, ίσως να είναι και 600. Αν έσκαβα πιο βαθιά ίσως να ήταν και χιλίων χρόνων.
Βρίσκομαι πάνω στον παγετώνα Perito Moreno. Έναν από τους μεγαλύτερους του κόσμου και από τους ελάχιστους στον κόσμο, που κόντρα στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, μεγαλώνει κάθε μέρα.
Ενας τεράστιος όγκος από τιρκουάζ πάγο. Μήκους 30 χιλιομέτρων και πλάτους μέχρι και 6 χιλιομέτρων. Το δε ύψος του από την επιφάνεια της λίμνης είναι περίπου 80 μέτρα και κάτω από τη λίμνη φτάνει και τα 700 μέτρα. Δεν είναι παγόβουνο. Ο πάγος φτάνει μέχρι το βυθό. Είναι ένα με τη γη. Κι όλος αυτός ο όγκος σέρνεται κάθε μέρα περίπου δύο μέτρα. Τα τελευταία δέκα χρόνια «προχώρησε» τρία χιλιόμετρα.
Σαν ένα προϊστορικό ερπετό που χιλιάδες χρόνια πριν η μητέρα της Μέδουσας το κοίταξε στα μάτια και με απίστευτη δύναμη το πάγωσε. Κι αυτό μέχρι σήμερα ζει και κουβαλά αυτή την κατάρα. Κινείται, μεγαλώνει και βρυχάται.
Στο τέλος του παγετώνα αποκολλούνται κάθε λίγο τεράστιοι όγκοι πάγου. Ολόκληρα κομμάτια, σαν τετραώροφες πολυκατοικίες, έπειτα από ταξίδι υπομονής χιλιάδων χρόνων, πέφτουν στα νερά της λίμνης. Ο θόρυβος θα μπορούσε να συγκριθεί με όσο κρότο κάνουν εκατό κεραυνοί μαζί. Περίπου κάθε τρία χρόνια αποκολλούνται ολόκληρα τετράγωνα. Οσοι είχαν την τύχη να βρίσκονται τη στιγμή εκείνη εκεί, κάνουν λόγο για τον υπέρτατο θόρυβο που στο βάθος είναι σαν να κλαίει ένα μωρό. Ισως η κραυγή του «ερπετού» που προσπαθεί να απαλλαγεί από την κατάρα. . .
Στην επιφάνειά του υπάρχουν βουνά, χαράδρες, ποτάμια. Όλα από πάγο. Δεν είσαι στο Βόρειο Πόλο. Η θερμοκρασία κοντά στους 2 βαθμούς. Το καλοκαίρι ο πάγος μπορεί να έχει θερμοκρασία ακόμη και 7 βαθμούς. Δεν λιώνει. Αντιθέτως. Δίπλα σου είναι πραγματικά βουνά. Πάνω στον παγετώνα έχεις την εντύπωση όταν σε λίγο θα αγγίξεις τις βουνοκορφές που φτάνουν τα 1.700 μέτρα. Στα 80 μέτρα πιο κάτω είναι μια τεράστια λίμνη, δημιούργημα και αυτή του παγετώνα.
Για να περπατήσεις στον Perito Moreno χρειάζεσαι ειδικά παπούτσια. Επιστράτευσα και όλα μου τα ρούχα. Μπήκα στη δοκιμασία. Περπατούσα τρεις ώρες σε έναν κόσμο από πάγο. Δίπλα σου τρύπες που μπορούν να σε καταπιούν, να γλιστρήσεις και να χαθείς σε κανάλια που χάνονται στα έγκατα του παγετώνα. Ο αέρας θέλει να σε κάνει ένα με το τοπίο. Το χρώμα του πάγου είναι το ίδιο με αυτό της σημαίας της Αργεντινής. Σαν να περπατάς στον ουρανό και την ίδια στιγμή νομίζεις ότι διασχίζεις θάλασσα με κρυστάλλινα νερά. Αν κάτσεις περισσότερο ίσως να δεις νεράιδες και αν ξεχαστείς θα μείνεις για πάντα εκεί, ένα με τον πάγο.
Αισθάνεσαι τόσο μικρός και κυρίως τόσο εφήμερος.
Το ουίσκι με τον πάγο με συνέφερε. Επέστρεψα με τον οδηγό και τους ελάχιστους συνοδοιπόρους στη λίμνη. Σε μια βδομάδα οι περιηγήσεις στον παγετώνα θα σταματήσουν. Ο χειμώνας δεν επιτρέπει άλλες ξεναγήσεις. Πήραμε το μικρό πλοίο και πήγαμε απέναντι στο παρατηρητήριο όπου απλώνεται όλη η μαγεία του τιρκουάζ «ερπετού». Είναι τόσο όμορφο που σε κάνει να παγώνεις και να το χαζεύεις για ώρες. Τοπίο επιβλητικό. Τρέμουν τα πόδια σου. Νομίζεις ότι θα πέσουν κομμάτια σου στη λίμνη και θα ακουστούν οι κρότοι από δεκάδες κεραυνούς.
Ακόμη και η εξάντλησή σου είναι παγωμένη. Δεν μπορεί να σε καταβάλει. Απλά υπάρχει.
Το Perito Moreno βρίσκεται 50 χιλιόμετρα από το El Calafate. Στο εθνικό πάρκο των παγετώνων. Στην περιοχή υπάρχουν άλλοι 300 παγετώνες. Εκεί συσσωρεύεται ο τεράστιος όγκος του χιονιού από τις αμέτρητες βουνοκορφές των Ανδεων.
Αν βρεθείτε στην Αργεντινή, πρέπει να το δείτε.
Το ταξίδι συνεχίζεται. . .
