Runvel
Member
- Μηνύματα
- 40
- Likes
- 216
Πρόκειται για το νοτιότερο άκρο της χώρας και ένα από τα γνωστά τουριστικά θέρετρα της. Είναι μια μικρή κωμόπολη με άναρχη δόμηση που η κεντρική οδός της ουσιαστικά είναι η ακτογραμμή της. Τοποθετημένη 240 χλμ νότια της πρωτεύουσας Κολόμπο και 5 χιλιόμετρα περίπου από την κοντινότερη πόλη Weligama. Είναι ένας τροπικός παράδεισος που μπορεί να συνδυάσει ήρεμες διακοπές, καλό φαγητό και υπαίθριες δραστηριότητες.
Τα καταλύματα που υπάρχουν στην περιοχή μπορούν να ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό. Σύγχρονες τουριστικές μονάδες με υπαλλήλους security στην είσοδο γειτνιάζουν με ενοικιαζόμενα δωμάτια που ξεκινούν από 8$ το άτομο. Με αυτή τη θέα.
Όλοι οι περίπατοι οδηγούν στην υπέροχη παράλια με τα πάμπολλα εστιατόρια πλάι στο κύμα. Η περιοχή δίνει στον επισκέπτη την εξής δυνατότητα. Βγαίνει ξυπόλητος από το ξυλόσπιτο του (που απέχει 10 μέτρα από τη θάλασσα ) περπατά λίγο στην ακρογιαλιά και παραγγέλνει μια ποικιλία θαλασσινών σε ένα υπέροχο κατάστημα με αύρα Ινδικού. Μαγικό.
Οι τιμές είναι αρκετά καλές και χορταίνεις επιτέλους ο καψερός από αστακούς και γίγας γαρίδες, δίχως να σκέπτεσαι το πορτοφόλι σου. Όλα αυτά συνοδείας μια τοπικής μπύρας Lion ή λευκού οίνου. Τα κρασιά είναι συνήθως από τη νότια Αμερική, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Ως απαιτητικός πελάτης ήθελα να συνοδεύσω τον αστακό μου με έναν ελληνικό λευκό οίνο (στηρίζοντας την παραγωγή μας), αλλά αρκέστηκα σε έναν αξιόλογο οίνο εκ Χιλής προερχόμενο.
Δυο πράγματα προκαλούν δέος αγναντεύοντας νοτίως τον απέραντο Ινδικό Ωκεανό. Πρώτον ότι η επόμενη στεριά που συναντά κανείς είναι η Ανταρκτική και δεύτερον ότι το 2004 η περιοχή δεν γλύτωσε από την μανία του τσουνάμι που άφησε πίσω της πολλούς νεκρούς και αναρίθμητες υλικές ζημιές. Στη μανία του ωκεανού κατά την περίοδο των μουσώνων υποκλίνεται και ο πιο θαλασσοδαρμένος. Τα ρεύματα όλη τη διάρκεια του έτους είναι ισχυρά και απαιτείται μεγάλη προσοχή από τους κολυμβητές.
Τούτα τα ρεύματα εκμεταλλεύονται οι ορδές surfers (ντόπιων και μη) κάνοντας τη Mirissa την μητρόπολη του surf στην Κεϋλάνη. Τα κύματα επίσης συμβάλλουν καθοριστικά στη χλωρίδα της περιοχής. Διακρίνεται η μαγεία της φύσης όταν επιπλέοντες καρποί κοκοφοίνικα προσαράζουν βιαίως στην ξηρά και δημιουργούν σε λίγες μέρες ριζικό σύστημα. Τούτη η διαδικασία φαίνεται στην πλούσια παράκτια βλάστηση.
Μια άλλη ατραξιόν της περιοχής που μάλιστα στηρίζει κατά μεγάλο βαθμό την τοπική οικονομία είναι το whale watching. Η νότια Σρι Λάνκα είναι πέρασμα κητών κάποιες περίοδοι του έτους. Εκεί ντόπιοι καπετάνιοι με τα σύγχρονα πλοιάρια τους υπόσχονται στο επισκέπτη παρατήρηση φαλαινών και δελφινιών έναντι αδράς αμοιβής για τα δεδομένα της χώρας. Όσοι μείνουν στην στεριά θα αρκεστούν στην όμορφη εικόνα του ψαρέματος από πάσσαλο.
Τα καταστήματα με σουβενίρ και τουριστικά είδη είναι ελάχιστα και βρίσκονται στο δρόμο παράλληλα της ακτής. Κάπου εκεί εντύπωση μου προκάλεσε η θέα ενός μίνι λασπωμένου νεκροταφείου στο πλάι ενός χωματόδρομου εντός κατοικημένης περιοχής.
Η περιοχή μου επιφύλασσε και ένα ευτράπελο. Καθώς δοκίμαζα του δώρο που έκανα στον εαυτό μου (ένα σαρόνγκ, τοπικό ανδρικό ένδυμα που μοιάζει με φούστα) και απολάμβανα τον ήχο των μαϊμούδων στα γύρω δέντρα. Μια αλήτισσα από αυτές άπλωσε το χέρι της στο παράθυρο του μπάνιου και λήστεψε το χαρτί υγείας μου πετάζοντας το λίγα μέτρα πιο περά. Ήταν γκοφρέ ίσως να χρειαζόταν πιο απαλό.
Να αναφέρω ότι το σαρόνγκ έγινε ένα πολύ ωραίο τραπεζομάντιλο με την επιστροφή μου στην πατρίδα.
Ίσως ο καιρός την περίοδο της επίσκεψης μου να μην ήταν σύμμαχος. Όμως θεώρησα πως η Mirissa είναι ότι πιο κοντά σε παράδεισο επί γης έχει να επιδείξει η Σρι Λάνκα.
Τα καταλύματα που υπάρχουν στην περιοχή μπορούν να ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό. Σύγχρονες τουριστικές μονάδες με υπαλλήλους security στην είσοδο γειτνιάζουν με ενοικιαζόμενα δωμάτια που ξεκινούν από 8$ το άτομο. Με αυτή τη θέα.
Όλοι οι περίπατοι οδηγούν στην υπέροχη παράλια με τα πάμπολλα εστιατόρια πλάι στο κύμα. Η περιοχή δίνει στον επισκέπτη την εξής δυνατότητα. Βγαίνει ξυπόλητος από το ξυλόσπιτο του (που απέχει 10 μέτρα από τη θάλασσα ) περπατά λίγο στην ακρογιαλιά και παραγγέλνει μια ποικιλία θαλασσινών σε ένα υπέροχο κατάστημα με αύρα Ινδικού. Μαγικό.
Οι τιμές είναι αρκετά καλές και χορταίνεις επιτέλους ο καψερός από αστακούς και γίγας γαρίδες, δίχως να σκέπτεσαι το πορτοφόλι σου. Όλα αυτά συνοδείας μια τοπικής μπύρας Lion ή λευκού οίνου. Τα κρασιά είναι συνήθως από τη νότια Αμερική, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Ως απαιτητικός πελάτης ήθελα να συνοδεύσω τον αστακό μου με έναν ελληνικό λευκό οίνο (στηρίζοντας την παραγωγή μας), αλλά αρκέστηκα σε έναν αξιόλογο οίνο εκ Χιλής προερχόμενο.
Δυο πράγματα προκαλούν δέος αγναντεύοντας νοτίως τον απέραντο Ινδικό Ωκεανό. Πρώτον ότι η επόμενη στεριά που συναντά κανείς είναι η Ανταρκτική και δεύτερον ότι το 2004 η περιοχή δεν γλύτωσε από την μανία του τσουνάμι που άφησε πίσω της πολλούς νεκρούς και αναρίθμητες υλικές ζημιές. Στη μανία του ωκεανού κατά την περίοδο των μουσώνων υποκλίνεται και ο πιο θαλασσοδαρμένος. Τα ρεύματα όλη τη διάρκεια του έτους είναι ισχυρά και απαιτείται μεγάλη προσοχή από τους κολυμβητές.
Τούτα τα ρεύματα εκμεταλλεύονται οι ορδές surfers (ντόπιων και μη) κάνοντας τη Mirissa την μητρόπολη του surf στην Κεϋλάνη. Τα κύματα επίσης συμβάλλουν καθοριστικά στη χλωρίδα της περιοχής. Διακρίνεται η μαγεία της φύσης όταν επιπλέοντες καρποί κοκοφοίνικα προσαράζουν βιαίως στην ξηρά και δημιουργούν σε λίγες μέρες ριζικό σύστημα. Τούτη η διαδικασία φαίνεται στην πλούσια παράκτια βλάστηση.
Μια άλλη ατραξιόν της περιοχής που μάλιστα στηρίζει κατά μεγάλο βαθμό την τοπική οικονομία είναι το whale watching. Η νότια Σρι Λάνκα είναι πέρασμα κητών κάποιες περίοδοι του έτους. Εκεί ντόπιοι καπετάνιοι με τα σύγχρονα πλοιάρια τους υπόσχονται στο επισκέπτη παρατήρηση φαλαινών και δελφινιών έναντι αδράς αμοιβής για τα δεδομένα της χώρας. Όσοι μείνουν στην στεριά θα αρκεστούν στην όμορφη εικόνα του ψαρέματος από πάσσαλο.
Τα καταστήματα με σουβενίρ και τουριστικά είδη είναι ελάχιστα και βρίσκονται στο δρόμο παράλληλα της ακτής. Κάπου εκεί εντύπωση μου προκάλεσε η θέα ενός μίνι λασπωμένου νεκροταφείου στο πλάι ενός χωματόδρομου εντός κατοικημένης περιοχής.
Η περιοχή μου επιφύλασσε και ένα ευτράπελο. Καθώς δοκίμαζα του δώρο που έκανα στον εαυτό μου (ένα σαρόνγκ, τοπικό ανδρικό ένδυμα που μοιάζει με φούστα) και απολάμβανα τον ήχο των μαϊμούδων στα γύρω δέντρα. Μια αλήτισσα από αυτές άπλωσε το χέρι της στο παράθυρο του μπάνιου και λήστεψε το χαρτί υγείας μου πετάζοντας το λίγα μέτρα πιο περά. Ήταν γκοφρέ ίσως να χρειαζόταν πιο απαλό.
Να αναφέρω ότι το σαρόνγκ έγινε ένα πολύ ωραίο τραπεζομάντιλο με την επιστροφή μου στην πατρίδα.
Ίσως ο καιρός την περίοδο της επίσκεψης μου να μην ήταν σύμμαχος. Όμως θεώρησα πως η Mirissa είναι ότι πιο κοντά σε παράδεισο επί γης έχει να επιδείξει η Σρι Λάνκα.
