Ti en glicea tusi nifta ti en oria (Τι γλυκειά που είναι η νύχτα κι' ωραία)
C' evo 'e pplonno penseonta 's esena (δεν κοιμάμαι και σκέφτομαι εσένα)
C' ettumpi sti ffenestras su agapimou (κι όταν βγεις στο παράθυρο σου αγάπη μου)
Tis kardiammu su nifto ti penna (της καρδιάς μου άκου λόγια θλιμμένα)
Evo panta 's esena penseo (Εγώ πάντα στη σκέψη μου έχω εσένα)
Jati 'sena fsichimmu 'gapo (γιατί εσένα ψυχή μου αγαπώ)
Ce pu pao, pu sirno, pu steo (κι όπου πάω, όπου βρεθώ όπου κι αν είμαι,)
'sti kkardia panta sena 'vasto (στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ)
La ri o - la ri o - la le o,
la ri o - la ri o - la la.
la ri o - la ri o - la le o,
la ri o – la ri o la la.
C' esu mai de' me gapise oriamu (Μα εσύ ποτέ δεν μ' αγάπησες ωραία μου)
'e ssu ponies mai pus emena (και δεν πόνεσε ποτέ η καρδιά σου για 'μενα )
Mai citt oria chilisu 'en enifse (πότε τα ωραία χείλη σου δεν άνοιξες)
Na mu pi loja agapi vloimena (να μου πεις λόγια αγάπης ευλογημένα)
{ ltt' ammaaissu to mago o gliceo (αυτό το βλέμμα σου το μαγικό το γλυκό) }
{ en ghela mai ja mena o ftecho (δεν χαμογελάει σ εμένα τον φτωχό) }
{ mentre evo 'ci pu sirno pu steo (ενώ εγώ όπου βρεθώ όπου κι αν είμαι) }
{ 'sti kkardia panta 'sena vasto (στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ) }
T asteracia pu panu me vlepune (Τα αστεράκια από πάνω με βλέπουνε)
Ce mo fengo krifizzu 'nnomena (και μιλούνε κρυφά στο φεγγάρι)
ce jelu ce mu leune: ston anemo (και γελούν και μου λένε: στον άνεμο)
Ta traudia pelis I' chamena (τα τραγούδια πετάς είναι χαμένα)
La ri o - la ri o - la le o,
la ri o - la ri o - la la.
la ri o - la ri o - la le o,
la ri o – la ri o la la.
{ ma ta jelato evo en ekkiteo (μα τα γέλια τους εγώ δεν κοιτώ) }
{ ce sta lojato 'en vaddho skupo (και στα λόγια τους δεν βάζω σκοπό) }
{ jati panta 's esena penseo (γιατί πάντα σκέφτομαι εσένα) }
{Sti kkardia panta sena vasto (στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ) }
{ma su plonni teleste ce s ipuno (μα εσύ κοιμάσαι και ίσως στον ύπνο σου) }
{ste tori cino pu e gapimeno (θωρείς αυτόν που σου είναι αγαπημένος) }
{ti jelonta fili t ammadaciasu (σου γελάει σου φιλάει τα ματάκια σου) }
{ce ce ssifti sto pettottu ohimena (και σε σφίγγει στο στήθος του οϊμένα) }
Kali nifta! Se finνo ce feo (καλή νύχτα σ' αφήνω και πάω)
Plaia su ti pirta priko (κοιμήσου εσύ κι εγώ φεύγω πικραμένος)
Ma pu pao pu sirno pu steo (μα όπου πάω όπου φεύγω όπου στέκομαι)
Sti kkardia panta sena vasto (στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ)
La ri o - la ri o - la le o,
la ri o - la ri o - la la.
la ri o - la ri o - la le o,
la ri o – la ri o la la.
La ri o - la ri o - la le o,
la ri o - la ri o - la la.
la ri o - la ri o - la le o,
la ri o – la ri o la la.
Πώς να κατανοήσεις και πώς να περιγράψεις την ψυχή και την ζωή αυτών των ανθρώπων.
Πώς να αντιληφτείς πως λειτουργεί ένας λαός που δημιουργεί τέτοια μουσική, που ονομάζει το χωριό του " kalimera " και που σε υποδέχεται και σε φιλοξενεί σα να ήσουν ξενιτεμένος, που μόλις επέστρεψες στην πατρίδα σου.
Αν με ρωτήσετε ειλικρινά δεν ξέρω ποιος είναι περισσότερο Έλληνας και πιο κοντά στην αρχαία Ελλάδα. Εγώ; Ή αυτοί; Ακόμα κι αν δηλώνουν πλέον Ιταλοί, πίνοντας Grappa ενώ χορεύουν τον « χορό της αναγέννησης» ψήνοντας κοκορέτσια και αρνιά.
Η συνέχεια επί της οθόνης, αφού βάλω σε μια τάξη τα γεγονότα.
kokomilko
C' evo 'e pplonno penseonta 's esena (δεν κοιμάμαι και σκέφτομαι εσένα)
C' ettumpi sti ffenestras su agapimou (κι όταν βγεις στο παράθυρο σου αγάπη μου)
Tis kardiammu su nifto ti penna (της καρδιάς μου άκου λόγια θλιμμένα)
Evo panta 's esena penseo (Εγώ πάντα στη σκέψη μου έχω εσένα)
Jati 'sena fsichimmu 'gapo (γιατί εσένα ψυχή μου αγαπώ)
Ce pu pao, pu sirno, pu steo (κι όπου πάω, όπου βρεθώ όπου κι αν είμαι,)
'sti kkardia panta sena 'vasto (στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ)
La ri o - la ri o - la le o,
la ri o - la ri o - la la.
la ri o - la ri o - la le o,
la ri o – la ri o la la.
C' esu mai de' me gapise oriamu (Μα εσύ ποτέ δεν μ' αγάπησες ωραία μου)
'e ssu ponies mai pus emena (και δεν πόνεσε ποτέ η καρδιά σου για 'μενα )
Mai citt oria chilisu 'en enifse (πότε τα ωραία χείλη σου δεν άνοιξες)
Na mu pi loja agapi vloimena (να μου πεις λόγια αγάπης ευλογημένα)
{ ltt' ammaaissu to mago o gliceo (αυτό το βλέμμα σου το μαγικό το γλυκό) }
{ en ghela mai ja mena o ftecho (δεν χαμογελάει σ εμένα τον φτωχό) }
{ mentre evo 'ci pu sirno pu steo (ενώ εγώ όπου βρεθώ όπου κι αν είμαι) }
{ 'sti kkardia panta 'sena vasto (στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ) }
T asteracia pu panu me vlepune (Τα αστεράκια από πάνω με βλέπουνε)
Ce mo fengo krifizzu 'nnomena (και μιλούνε κρυφά στο φεγγάρι)
ce jelu ce mu leune: ston anemo (και γελούν και μου λένε: στον άνεμο)
Ta traudia pelis I' chamena (τα τραγούδια πετάς είναι χαμένα)
La ri o - la ri o - la le o,
la ri o - la ri o - la la.
la ri o - la ri o - la le o,
la ri o – la ri o la la.
{ ma ta jelato evo en ekkiteo (μα τα γέλια τους εγώ δεν κοιτώ) }
{ ce sta lojato 'en vaddho skupo (και στα λόγια τους δεν βάζω σκοπό) }
{ jati panta 's esena penseo (γιατί πάντα σκέφτομαι εσένα) }
{Sti kkardia panta sena vasto (στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ) }
{ma su plonni teleste ce s ipuno (μα εσύ κοιμάσαι και ίσως στον ύπνο σου) }
{ste tori cino pu e gapimeno (θωρείς αυτόν που σου είναι αγαπημένος) }
{ti jelonta fili t ammadaciasu (σου γελάει σου φιλάει τα ματάκια σου) }
{ce ce ssifti sto pettottu ohimena (και σε σφίγγει στο στήθος του οϊμένα) }
Kali nifta! Se finνo ce feo (καλή νύχτα σ' αφήνω και πάω)
Plaia su ti pirta priko (κοιμήσου εσύ κι εγώ φεύγω πικραμένος)
Ma pu pao pu sirno pu steo (μα όπου πάω όπου φεύγω όπου στέκομαι)
Sti kkardia panta sena vasto (στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ)
La ri o - la ri o - la le o,
la ri o - la ri o - la la.
la ri o - la ri o - la le o,
la ri o – la ri o la la.
La ri o - la ri o - la le o,
la ri o - la ri o - la la.
la ri o - la ri o - la le o,
la ri o – la ri o la la.
Πώς να κατανοήσεις και πώς να περιγράψεις την ψυχή και την ζωή αυτών των ανθρώπων.
Πώς να αντιληφτείς πως λειτουργεί ένας λαός που δημιουργεί τέτοια μουσική, που ονομάζει το χωριό του " kalimera " και που σε υποδέχεται και σε φιλοξενεί σα να ήσουν ξενιτεμένος, που μόλις επέστρεψες στην πατρίδα σου.
Αν με ρωτήσετε ειλικρινά δεν ξέρω ποιος είναι περισσότερο Έλληνας και πιο κοντά στην αρχαία Ελλάδα. Εγώ; Ή αυτοί; Ακόμα κι αν δηλώνουν πλέον Ιταλοί, πίνοντας Grappa ενώ χορεύουν τον « χορό της αναγέννησης» ψήνοντας κοκορέτσια και αρνιά.
Η συνέχεια επί της οθόνης, αφού βάλω σε μια τάξη τα γεγονότα.
kokomilko
Last edited by a moderator:
