jmar
Member
- Μηνύματα
- 333
- Likes
- 5.228
- Επόμενο Ταξίδι
- Overlanding Africa
- Ταξίδι-Όνειρο
- World
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Πίσω στο 2015
- Προετοιμασία
- Αποστολή της μηχανής
- 1η μέρα : Χανιά - Αθήνα - Άμστερνταμ
- Άμστερνταμ
- Άμστερνταμ ΙΙ
- Άμστερνταμ ΙΙΙ
- 2η μέρα : Almere - Hornnes
- Άφιξη στη Νορβηγία
- Horness
- 3η μέρα : Hornnes - Lysebotn - Jørpeland
- Byglandsfjord
- Διαδρομή προς Lysebotn
- Διαδρομή προς Lysebotn ΙΙ
- Lysebotn pass & Lysefjorden
- Lysebotn
- Διαδρομή προς Jørpeland
- 4η μέρα : Jorpeland - Bergen
- Preikestolen
- Lovrafjorden - Καταρράκτης hangandvikfossen
- Λίμνη Svartavatnet
- Kαταρράκτης Latefossen - Διαδρομή προς Bergen
- 5η μέρα : Bergen - Lunde
- Laerdal Tunnel - Aurlandfjorden
- Διαδρομή προς Lunde
- Gaularfjellet
- Καταρράκτης Likholefossen - Άφιξη στο Lunde
- 6η μέρα : Lunde - Alesund
- Πέρασμα Videdalen
- Geiranger
- Geiranger II
- Alesund
- Alesund II
- Alesund III
- 7η μέρα : Alesund - Trondheim
- Trollstigen
- Atlantic Road
- Trondheim
- Trondheim II
- 8η μέρα : Trondheim - Rossvol
- Διαδρομή προς Rossvol
- Άφιξη στο Rossvol
- 9η μέρα : Rossvol - Moskenes (Lofoten Islands)
- Άφιξη στα Lofoten Islands
- 10η μέρα : Moskenesstraumen Camping - Strandbu Camping Skibotn
- Διαδρομή στα Lofoten
- Lofoten Islands
- Διαδρομή στα Lofoten II
- 11η μέρα : Moskenesstraumen Camping - Strandbu Camping Skibotn - Nordkapp
- Διαδρομή προς Nordkapp
- Nordkapp
- 12η μέρα : Nordkapp - Rovaniemi
- 13η μέρα : Ροβανιέμι - Ελσίνκι
- Ελσίνκι
- 14η μέρα : Ελσίνκι - Τούρκου
- Ελσίνκι - Τούρκου
- 15η μέρα : Τούρκου - Ταλίν
- Ταλίν
- Ταλίν ΙΙ
- 16η μέρα : Ταλίν - Cesis Castle - Ρίγα
- Ρίγα
- Ρίγα ΙΙ
- 17η μέρα : Ρίγα - Κάουνας - Βίλνιους
- Κάουνας
- Βίλνιους
- Βίλνιους ΙΙ
- 18η μέρα : Βίλνιους - Λβίβ
- 19η μέρα : Λβίβ - Σορόκα
- Λβίβ
- Διαδρομή στην Ουκρανία
- 20η μέρα : Σορόκα - Οδησσός
- Διαδρομή στη Μολδαβία
- Οδησσός
- Οδησσός ΙΙ
- 21η μέρα : Οδησσός - Βέλικο Τάρνοβο
- 22η μέρα : Βέλικο Τάρνοβο - Σίβηρη Χαλκιδικής
- Βέλικο Τάρνοβο
- Τέλος
Φτάνοντας Ελσίνκι, είχαμε κλείσει ένα μικρό διαμέρισμα σε πολυκατοικία πολύ κοντά στο κέντρο το οποίο ανέφερε ότι είχε ιδιωτικό πάρκινγκ (όπως είπαμε ήταν το πρώτο που κοιτούσαμε!) Φτάνουμε στην οδό που μας είπε ο νοικάρης και αρχίσαμε το ψάξιμο στο μεγάλο μπλοκ κατοικιών, η αλήθεια ήταν πως το κτίριο βρισκόταν υπό ανακαίνιση και εξωτερικά ήταν κλειστό με ψηλές καγκελόπορτες και εσωτερικά στην ιδιωτική του αυλή υπήρχαν πολλά μπάζια και μηχανήματα σκαλωσιές κλπ. Εκεί καθώς ήμασταν στο δρόμο και ψάχναμε πως θα βάλουμε τις μηχανές μέσα, μας πλησιάζει ένα ζευγάρι από Έλληνες γύρω στα 55. Είχαν ακούσει τα Ελληνικά που μιλούσαμε προφανώς.
Γεια σου πατρίδα! Πως απ τα μέρη μας, μας ρώτησε ο κυριούλης! Του αναφέραμε το ταξίδι μας κι από που ερχόμαστε και γούρλωσε τα μάτια!
Κάπου εκεί τον ρωτήσαμε κι εμείς πως και βρίσκεται στο Ελσίνκι κι ακούσαμε φυσικά τον αυτονόητο λόγο...για δουλειά φυσικά και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης! Όλα δουλεύουν ρολόι εδώ και είμαστε ήσυχοι οτι θα περάσουμε ήρεμα γεράματα, με την περίθαλψη μας και την σύνταξη μας, χωρίς να έχουμε άγχος...α ρε πατριώτη του λέω, είναι ακριβώς έτσι που τα λες! Φαντάσου κι εμάς που ουσιαστικά είμαστε στα 30αντα... Σίγουρα η ζωή εκεί είναι πολύ διαφορετική και πρέπει να μπορείς να την αποδεχθείς, εμείς επιλέξαμε την οικογενειακή ασφάλεια γαλήνη μας είπε! Βέβαια νοσταλγούν την Ελλάδα και την ζωή εκεί αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα!
Μας ευχήθηκε καλό ταξίδι και χάθηκε ήρεμος στους άδειους δρόμους...
Απ ότι μας ανέφερε μπορούσαμε να αφήσουμε τις μηχανές κι έξω απλά μέχρι της 9 το πρωί, μετά το πρόστιμο θα ήταν τσουχτερό Αλλά δεν θέλαμε να τις αφήσουμε έξω κι εν τέλη βρήκαμε τρόπο και ανοίξαμε τις εξωτερικές καγκελόπορτες και τις βάλαμε σε μια γωνίτσα μέσα, να μην εμποδίζουν όσο το δυνατό!
Ανεβήκαμε να βρούμε το διαμέρισμα και εσωτερικά η πολυκατοικία ήταν εργοτάξιο
Δεν μας πείραξε και ιδιαίτερα άλλωστε έναν ύπνο θα κάναμε, το σπίτι ήταν αρκετά μεγάλο κι από καθαριότητα έτσι κι έτσι...αλλά με 55 ευρώ τα 4 άτομα ήταν σούπερ . Άλλωστε το προσον του ηταν που βάλαμε τις μηχανές μέσα και το οτι ήταν πάρα πολύ κοντά στο κέντρο.
Αφού μπανιαριστήκαμε κατεβήκαμε κάτω για βολτούλα και μαμ
Κάτω φορτίζαμε το καινούργιο μας Tesla
Τα παιδεία παίζει
Μέχρι να κατέβουμε ο ήλιος είχε ήδη δύσει, ο καιρός ήταν πολύ καλός χωρίς κρύο. Καλοκαίρι βέβαια δεν το λες, την είχε την ψυχρούλα του
Κατευθυνθήκαμε προς την Plaza Narinkka, μια μεγάλη πλατεία με πολλά εμπορικά καταστήματα, αλυσίδες φαγητου ξενοδοχεία κλπ Κόσμος πολύς δεν κυκλοφορούσε η αλήθεια είναι...
Που και που μόνο κάποια αξιόλογα κορίτσια
Η μεγάλη ''σαλατιέρα'' στην μια πλευρά της πλατείας
Είναι το παρεκκλήσι Kamppi, είναι επίσης γνωστό ως το "Παρεκκλήσι της Σιωπής", δεδομένου ότι προορίζεται να είναι ένας χώρος ηρεμίας γαλήνης και σιωπής, σε μία από τις πιο πολυσύχναστες περιοχές της Φινλανδίας. Το παρεκκλήσι είναι οικουμενικό και καλωσορίζει όλους ανεξάρτητα από τη θρησκεία ή τη φιλοσοφία της ζωής τους
(Φωτο google)
Κάνουμε απλά χούμορ
Γενικά σε πρώτη εντύπωση η πόλη του Ελσίνκι δεν μας ξετρέλανε, ήταν κλασική μεγαλούπολη με κάποιες μοντέρνες αρχιτεκτονικά πινελιές, έχει κι αρκετά παλιά κτίρια, όχι όμως ιδιαίτερης ομορφιάς (προσωπική πάντα γνώμη). Εν ολίγοις κατ εμέ είναι μια πόλη που δεν θα μου άρεσε να επισκεφθώ εξ επί τούτου και να κάτσω μέρες όπως πχ άλλες πρωτεύουσες ή πόλεις
Ακόμα και μικρές υπαίθριες καντινούλες αλλά και κάποια εστιατόρια ήταν άδεια!
Κατευθυνθήκαμε προς τον επιβλητικό και όμορφο κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης
Το κτίριο του σταθμού σχεδιάστηκε από τον Eliel Saarinen και εγκαινιάστηκε το 1919. Το Helsinki Central επιλέχθηκε ως ένας από τους πιο όμορφους σιδηροδρομικούς σταθμούς στον κόσμο από το BBC
Railway Square
Μουσείο Τέχνης Αθήναιον (Konstmuseet Ateneum)
Statue of Aleksis Kivi (Φιλανδός συγγραφέας)
Το Εθνικό θέατρο στο Ελσίνκι
Lightrails στους (σχεδόν) άδειους δρόμους του Ελσίνκι
Κινηθήκαμε προς τους πλακόστρωτους πεζόδρομους Kluuvikatu και Mikonkatu στους οποίους βρίσκονται πολλά εμπορικά καταστήματα αλλά και αρκετά ρεστοραν καφέ μπαρ κλπ
Σιγά σιγά πήραμε τον δρόμο του γυρισμού αποκαμωμένοι από τα πολλά οδηγικά χλμ. Την επόμενη μέρα (ατυχώς) ευελπιστούσαμε να περάσουμε απέναντι, στο Ταλιν, λογαριάζαμε όμως χωρίς τον ''ξενοδόχο'' (αργία τριημερου ισημερίας) που ούτε καν είχαμε αντιληφθεί. Ίσως γι αυτό το λόγο και στο Ελσίνκι επικρατούσε...''νέκρα''
Τέλος 13ης μέρας
Γεια σου πατρίδα! Πως απ τα μέρη μας, μας ρώτησε ο κυριούλης! Του αναφέραμε το ταξίδι μας κι από που ερχόμαστε και γούρλωσε τα μάτια!
Κάπου εκεί τον ρωτήσαμε κι εμείς πως και βρίσκεται στο Ελσίνκι κι ακούσαμε φυσικά τον αυτονόητο λόγο...για δουλειά φυσικά και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης! Όλα δουλεύουν ρολόι εδώ και είμαστε ήσυχοι οτι θα περάσουμε ήρεμα γεράματα, με την περίθαλψη μας και την σύνταξη μας, χωρίς να έχουμε άγχος...α ρε πατριώτη του λέω, είναι ακριβώς έτσι που τα λες! Φαντάσου κι εμάς που ουσιαστικά είμαστε στα 30αντα... Σίγουρα η ζωή εκεί είναι πολύ διαφορετική και πρέπει να μπορείς να την αποδεχθείς, εμείς επιλέξαμε την οικογενειακή ασφάλεια γαλήνη μας είπε! Βέβαια νοσταλγούν την Ελλάδα και την ζωή εκεί αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα!
Μας ευχήθηκε καλό ταξίδι και χάθηκε ήρεμος στους άδειους δρόμους...
Απ ότι μας ανέφερε μπορούσαμε να αφήσουμε τις μηχανές κι έξω απλά μέχρι της 9 το πρωί, μετά το πρόστιμο θα ήταν τσουχτερό Αλλά δεν θέλαμε να τις αφήσουμε έξω κι εν τέλη βρήκαμε τρόπο και ανοίξαμε τις εξωτερικές καγκελόπορτες και τις βάλαμε σε μια γωνίτσα μέσα, να μην εμποδίζουν όσο το δυνατό!
Ανεβήκαμε να βρούμε το διαμέρισμα και εσωτερικά η πολυκατοικία ήταν εργοτάξιο
Δεν μας πείραξε και ιδιαίτερα άλλωστε έναν ύπνο θα κάναμε, το σπίτι ήταν αρκετά μεγάλο κι από καθαριότητα έτσι κι έτσι...αλλά με 55 ευρώ τα 4 άτομα ήταν σούπερ . Άλλωστε το προσον του ηταν που βάλαμε τις μηχανές μέσα και το οτι ήταν πάρα πολύ κοντά στο κέντρο.
Αφού μπανιαριστήκαμε κατεβήκαμε κάτω για βολτούλα και μαμ
Κάτω φορτίζαμε το καινούργιο μας Tesla
Τα παιδεία παίζει
Μέχρι να κατέβουμε ο ήλιος είχε ήδη δύσει, ο καιρός ήταν πολύ καλός χωρίς κρύο. Καλοκαίρι βέβαια δεν το λες, την είχε την ψυχρούλα του
Κατευθυνθήκαμε προς την Plaza Narinkka, μια μεγάλη πλατεία με πολλά εμπορικά καταστήματα, αλυσίδες φαγητου ξενοδοχεία κλπ Κόσμος πολύς δεν κυκλοφορούσε η αλήθεια είναι...
Που και που μόνο κάποια αξιόλογα κορίτσια
Η μεγάλη ''σαλατιέρα'' στην μια πλευρά της πλατείας
Είναι το παρεκκλήσι Kamppi, είναι επίσης γνωστό ως το "Παρεκκλήσι της Σιωπής", δεδομένου ότι προορίζεται να είναι ένας χώρος ηρεμίας γαλήνης και σιωπής, σε μία από τις πιο πολυσύχναστες περιοχές της Φινλανδίας. Το παρεκκλήσι είναι οικουμενικό και καλωσορίζει όλους ανεξάρτητα από τη θρησκεία ή τη φιλοσοφία της ζωής τους
(Φωτο google)
Κάνουμε απλά χούμορ
Γενικά σε πρώτη εντύπωση η πόλη του Ελσίνκι δεν μας ξετρέλανε, ήταν κλασική μεγαλούπολη με κάποιες μοντέρνες αρχιτεκτονικά πινελιές, έχει κι αρκετά παλιά κτίρια, όχι όμως ιδιαίτερης ομορφιάς (προσωπική πάντα γνώμη). Εν ολίγοις κατ εμέ είναι μια πόλη που δεν θα μου άρεσε να επισκεφθώ εξ επί τούτου και να κάτσω μέρες όπως πχ άλλες πρωτεύουσες ή πόλεις
Ακόμα και μικρές υπαίθριες καντινούλες αλλά και κάποια εστιατόρια ήταν άδεια!
Κατευθυνθήκαμε προς τον επιβλητικό και όμορφο κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης
Το κτίριο του σταθμού σχεδιάστηκε από τον Eliel Saarinen και εγκαινιάστηκε το 1919. Το Helsinki Central επιλέχθηκε ως ένας από τους πιο όμορφους σιδηροδρομικούς σταθμούς στον κόσμο από το BBC
Railway Square
Μουσείο Τέχνης Αθήναιον (Konstmuseet Ateneum)
Statue of Aleksis Kivi (Φιλανδός συγγραφέας)
Το Εθνικό θέατρο στο Ελσίνκι
Lightrails στους (σχεδόν) άδειους δρόμους του Ελσίνκι
Κινηθήκαμε προς τους πλακόστρωτους πεζόδρομους Kluuvikatu και Mikonkatu στους οποίους βρίσκονται πολλά εμπορικά καταστήματα αλλά και αρκετά ρεστοραν καφέ μπαρ κλπ
Σιγά σιγά πήραμε τον δρόμο του γυρισμού αποκαμωμένοι από τα πολλά οδηγικά χλμ. Την επόμενη μέρα (ατυχώς) ευελπιστούσαμε να περάσουμε απέναντι, στο Ταλιν, λογαριάζαμε όμως χωρίς τον ''ξενοδόχο'' (αργία τριημερου ισημερίας) που ούτε καν είχαμε αντιληφθεί. Ίσως γι αυτό το λόγο και στο Ελσίνκι επικρατούσε...''νέκρα''
Τέλος 13ης μέρας
Attachments
-
42 bytes Προβολές: 0
-
42 bytes Προβολές: 0
Last edited by a moderator: