Defkalion
Administrator
- Μηνύματα
- 11.455
- Likes
- 17.526
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα
Συνέχεια στις συνεντεύξεις μελών μας με τον @travelbreak 
1. Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τα ταξίδια;
Δύο από τα 4-5 επαγγέλματα που ήθελα μικρός να κάνω όταν μεγάλωνα είχαν σχέση με τη μετακίνηση και συνεπώς με τα ταξίδια. Το ένα ήταν ναυτικός και το άλλο ταξιτζής. Το ναυτικός είναι ολοφάνερο ότι περιέχει μέσα το ταξίδι αλλά όχι το επάγγελμα του οδηγού ταξί. Κι όμως, στα παιδικά μου χρόνια στο χωριό ο ταξιτζής έκανε ταξίδια. Πήγαινε αποστάσεις και πενήντα και εκατό χιλιόμετρα από το χωριό μας. Τότε μου φαινόταν ταξίδια.
Τα επόμενα 15 χρόνια είχα άλλα ενδιαφέροντα και στο μυαλό μου το εξωτερικό δεν υπήρχε. Έκανα βόλτες ανά τις πανεπιστημιουπόλεις της Ελλάδας για να δω φίλους που σπούδαζαν, αλλά μέχρι εκεί. Ούτε μια βόλτα μέχρι τον Παρνασσό δεν είχα πάει. Όμως ξαφνικά στα 22 μου χρόνια έμεινα τελείως ανεξάρτητος στη ζωή μου, μακριά από οικογένειες και δεν έδινα λογαριασμό σε κανένα. Ταυτόχρονα είχα μια οικονομική άνεση με ένα μέσο μισθό και ένα φίλο κολλητό με τα ίδια χαρακτηριστικά. Από τη στιγμή που έμεινα μόνος άρχισα να σκέφτομαι το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό με σακίδιο στην πλάτη. Το πραγματοποίησα τέσσερις μήνες μετά με τον κολλητό μου με inter-rail και το έχω περιγράψει στο travelstories. Ήταν μια αποκάλυψη για μένα. Άρχισα να πηγαίνω τα επόμενα 3-4 χρόνια ένα ή δυο ταξίδια το χρόνο. Αν έβρισκα παρέα πήγαινα χωρίς πρακτορείο, αλλά αν ήμουν μόνος πήγαινα με γκρουπ. Ακολούθησαν στρατός, δουλειά, οικογένεια, που με έφεραν πίσω ταξιδιωτικά. Σιγά-σιγά άρχισα να επανακάμπτω, και στα 35 τα έβαλα στο ετήσιο πρόγραμμά μου. Τα τελευταία χρόνια βέβαια το παράκανα.
2. Ποιο είναι το ταξίδι που σου έχει μείνει περισσότερο στη μνήμη και γιατί;
Σε όσους αρέσουν τα ταξίδια δεν το αλλάζουν με τίποτα. Κάθε ένα έχει το δικό του ενδιαφέρον και η άποψή μου είναι ότι δεν πρέπει να ξεχωρίζουμε ένα από αυτά. Φυσικά δεν μου προκαλεί το ίδιο ενδιαφέρον σήμερα ένα ταξίδι στην Λιθουανία σε σχέση με τη Μαδαγασκάρη. Αλλά δε μου είναι εύκολο να ξεχωρίσω το Θιβέτ από το Περού και πολλά άλλα. Σήμερα πια κρίνω ένα ταξίδι από το πόσο έκπληκτο με αφήνει. Όταν δηλαδή βλέπω κάτι και σκέφτομαι πόσο τυχερός (ευλογημένος λένε κάποιοι άλλοι) που το ζω. Έτσι κρίνοντας λοιπόν, θα έλεγα ότι το ταξίδι που με εξέπληξε λίγο παραπάνω από το Μεξικό ήταν οι 18 μέρες που έζησα σε ένα ταξίδι δρόμου στις Δυτικές ΗΠΑ.
3. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου προορισμός; πέσμας λίγα λόγια γιατί.
Δεν είναι πολλές οι χώρες που έχω επισκεφτεί για δεύτερη φορά. Έτσι ως αγαπημένο προορισμό θα αναφέρω ολόκληρη περιοχή που δε χορταίνω να πηγαίνω. Και είναι η Νότια Αμερική. Είναι οι άνθρωποι, είναι η φύση, είναι το υψόμετρο, είναι τα μνημεία. Και πάλι σημειώνω ότι υποχρεώνομαι να ονομάσω μια περιοχή.
4. Η ομορφότερη πόλη που έχεις δει;
Συχνά αναφέρω εδώ στο φόρουμ ότι οι προτιμήσεις μου αφορούν τη φύση και όχι τις πόλεις. Φυσικά έχω επισκεφτεί πολλές και νομίζω το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ευρωπαϊκές. Και αν πρέπει να πω μία από όλες θα πω μάλλον τη Βενετία. Την τοποθετώ στην κορυφή για συναισθηματικούς κυρίως λόγους. Από την πρώτη φορά που την επισκέφτηκα ένιωσα ότι δεν υπάρχει δεύτερη. Όμως θα ήμουν ευτυχισμένος αν μπορούσα να ζήσω μια εβδομάδα της ζωής μου στην Οαχάκα του Μεξικού.
5. Σε ποιο μέρος συμπάθησες περισσότερο τους ανθρώπους και σε ποιο τους αντιπάθησες;
Γενικά δεν τα πάω άσχημα με τους ανθρώπους στις χώρες που επισκέπτομαι. Δεν έχω βέβαια και πολλές επαφές, οπότε η κρίση μου δεν είναι και τόσο αντικειμενική. Συμπάθησα πολύ τους Γιαπωνέζους και μου έκατσαν στο λαιμό οι γείτονές τους οι Κινέζοι. Τους πρώτους για την βαθειά ευγένειά τους και τους δεύτερους γιατί κοιτάνε πως θα σου τη φορέσουν.
6. Ποιο είναι τα αγαπημένο σου μουσείο/εστιατόριο/μνημείο;
Στα ταξίδια μου δεν επισκέπτομαι πολλά μουσεία αλλά μόνο μνημεία. Ως μουσείο θεωρώ κορυφαίο το Πράδο στη Μαδρίτη και ως μνημείο το Καρνάκ στην Αίγυπτο. Φυσικά τώρα θα πέσει όλο το Σινικό τείχος πάνω μου να με πλακώσει. Και καλύτερα το Σινικό τείχος από το Τεοτιουακάν στο Μέξικο Σίτυ. Από εστιατόρια δεν τα πάω καθόλου καλά, αφού σπανίως επισκέπτομαι. Γενικά πολύ μου άρεσαν όμως τα εστιατόρια με τα κρέατα της Αργεντινής. Μου άρεσε και στο Ναϊρόμπι ένα με τοπικά κρεατικά.
7. Ποιο είναι το χειρότερο ταξίδι που έχεις κάνει; τι συνέβη;
Για μένα υπάρχουν δυο ταξίδια που θεωρώ τα χειρότερα όλων, αλλά για τελείως διαφορετικούς λόγους. Το πρώτο ήταν το 1995 στη Βουλγαρία με πρακτορείο που δε μου προκάλεσε κανένα ενδιαφέρον αλλά κυρίως επειδή είχε τελείως αδιάφορους συνεπιβάτες. Το άλλο ταξίδι ήταν πάλι με πρακτορείο στην Αίγυπτο κάπου το 2000 με τα μικρά παιδιά μου (10-12 ετών). Όταν γύρισα έγραψα μια επιστολή με πάνω από δέκα παράπονα που είχα για να την πάω στον ΕΟΤ. Την πήγα και μου είπαν ότι αν την παραδώσω, το πρακτορείο θα κλείσει την άλλη μέρα και την πήρα πίσω. Θα αναφέρω μερικά από αυτά που έγιναν: φτάνοντας στο Κάιρο ο αρχηγός δε μας είχε στον κατάλογο και δεν ήθελε να πάει για ξενάγηση, αλλά φοβήθηκε ότι θα φάει ξύλο και υποχώρησε. Στο Λούξορ με άφησαν με τα παιδιά μια ολόκληρη μέρα μόνους να περιμένουμε τη βραδινή πτήση για Κάιρο. Στο Κάιρο μείναμε δυο μέρες επίσης μόνοι γιατί δεν είχαν εισιτήριο επιστροφής. Και ας πω ότι για να κλείσω την εκδρομή είχα θέσει ως απαραίτητη προϋπόθεση να είμαστε συνέχεια με τα ίδια άτομα για να μπορούν τα μικρά μου να κάνουν παρέες.
8. Σε ποιο μέρος δε θα ταξίδευες ποτέ και γιατί;
Δε νομίζω ότι υπάρχει μέρος που δε θα ταξίδευα ποτέ. Υπάρχει όμως τρόπος που δε θα πήγαινα ποτέ σε ένα μέρος. Δε μου αρέσουν τα ταξίδια που έχουν ρίσκα. Ε, δεν είμαι πια και 25 χρονών!
9. Ποιο είναι το ταξίδι-όνειρο που δεν έχεις κάνει ακόμα;
Πιστεύω ότι αν κάνω κάποια εποχή και τον Υπερσιβηρικό, δε θα έχω κάτι άλλο να περιμένω. Και είπαμε δεν το κάνω γιατί δεν ακολουθεί και η σύζυγος. Και δεν είναι ότι δε με αφήνει να πάω μόνος αλλά δεν βολεύει γιατί θέλω να το κάνω καλοκαίρι και αυτή την εποχή πάντα πάμε κάπου μακριά.
10. Από τις Ταξιδωτικές Ιστορίες που έχεις γράψει στο φόρουμ ποια είναι η αγαπημένη σου;
Ως τώρα έχω γράψει περίπου είκοσι ιστορίες στο Φόρουμ. Νομίζω ότι η αγαπημένη μου είναι το inter rail του 1981. (λινκ)
11. Ποια ή ποιες είναι οι Ταξιδιωτικές Ιστορίες από άλλα μέλη που έχεις απολαύσει περισσότερο ή που θυμάσαι περισσότερο από το φόρουμ;
Η αγαπημένη ιστορία άλλου μέλους είναι η: Ρωσία Ουκρανία Γεωργία Travelling along the ''Roof of the World" Pamir Highway..η ιστορία του δρόμου από τον @jmar . Την αγάπησα γιατί είναι ένας προορισμός που θέλω να πάω και ταυτόχρονα ο συγγραφέας ήταν πολύ λιτός στις περιγραφές του. Δεν είμαι τύπος που διαβάζει πολύ στον υπολογιστή και ας με συγχωρήσουν οι φίλοι στο φόρουμ που δεν διαβάζω ενδελεχώς τις ιστορίες τους.
12. Με τι παρέα πας τα ταξίδια σου;
Μια ερώτηση που δεν έγινε αλλά θα ήθελα να ξέρω από τους συμφορουμίτες εδώ τις απαντήσεις τους, είναι: με τι παρέα πάτε τα ταξίδια σας. Εγώ τα μικρά και «ταπεινά» της Ευρώπης τα κάνω μόνο με τη σύζυγο. Τα μεγαλύτερα με μια συγκεκριμένη παρέα, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις. Οι μόνιμοι είναι φίλοι που γνώρισα σε ένα ταξίδι πριν δέκα χρόνια. Θα μπορούσα πάντως να βρω μια παρέα για ένα μεγάλο ταξίδι από το φόρουμ, αρκεί να συμφωνούσαμε σε μερικά βασικά. Είναι αλήθεια πάντως ότι δεν είναι εύκολο να ταιριάξουν μεταξύ τους διάφοροι άνθρωποι.
13. Γνωρίζεις παρέες και κάνεις φίλους στα ταξίδια σου;
Εμείς κανέναν, εκτός και αν πάμε με πρακτορείο. Και επειδή παλιότερα πηγαίναμε κυρίως οργανωμένα ταξίδια από άλλους, είχαμε γνωρίσει πολύ κόσμο. Ακόμα και σήμερα κάνομε πολλές παρέες από εκείνες τις εποχές. Λίγοι όμως είναι πραγματικοί φίλοι. Πιστεύω ότι φταίει η ηλικία μας. Αν ήμασταν μικρότεροι θα δενόμασταν περισσότερο. Στα ταξίδια που κάνομε μόνοι μας επειδή έχουν τρέξιμο δε γνωρίζουμε κανέναν άνθρωπο.
14. Ποια οδική διαδρομή σου άρεσε περισσότερο;
Νομίζω ότι ξεχωρίζουν οι διαδρομές στην έρημο Γκόμπι της Μογγολίας. Αυτό το απέραντο τίποτα με τους έφιππους βοσκούς να εμφανίζονται αίφνης, είναι απίθανο. Και πότε-πότε μια μικρή συστάδα από γιούρτες. Τοπία που θέλω να ξαναδώ στην κεντρική Ασία μια μέρα.
15. Ποια πεζοπορία σου άρεσε περισσότερο;
Με τα ταξίδια δρόμου που κάνω δεν έχω κάνει κάτι ιδιαίτερο. Θυμάμαι όμως πάντα την μία ώρα περπάτημα για να ανέβω στη κορυφή του όρους Τσακαλτάγια (Chacaltaya) στη Βολιβία σε ύψος 5.400 μέτρα. Λίγο αλλά αξέχαστο: να βλέπω τις βουνοκορφές των Άνδεων με τους παγετώνες και τις λιμνούλες στα πέντε χιλιόμετρα! Τόσο πολύ με συνεπήρε το τοπίο που σταμάτησε ο πονοκέφαλος του υψομέτρου και ανέπνεα λες και ήμουν στο επίπεδο της θάλασσας.
12. Μια αγαπημένη σου φωτογραφία από κάποιο ταξίδι σου;
Μογγολία:
Ευχαριστούμε πολύ τον @travelbreak για τη συνέντευξη! Μπορείτε να δείτε το προφίλ του και τις Ταξιδιωτικές Ιστορίες που έχει γράψει εδώ.
Όλες οι συνεντεύξεις μελών εδώ.
Travelstories for ever.
1. Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τα ταξίδια;
Δύο από τα 4-5 επαγγέλματα που ήθελα μικρός να κάνω όταν μεγάλωνα είχαν σχέση με τη μετακίνηση και συνεπώς με τα ταξίδια. Το ένα ήταν ναυτικός και το άλλο ταξιτζής. Το ναυτικός είναι ολοφάνερο ότι περιέχει μέσα το ταξίδι αλλά όχι το επάγγελμα του οδηγού ταξί. Κι όμως, στα παιδικά μου χρόνια στο χωριό ο ταξιτζής έκανε ταξίδια. Πήγαινε αποστάσεις και πενήντα και εκατό χιλιόμετρα από το χωριό μας. Τότε μου φαινόταν ταξίδια.
Τα επόμενα 15 χρόνια είχα άλλα ενδιαφέροντα και στο μυαλό μου το εξωτερικό δεν υπήρχε. Έκανα βόλτες ανά τις πανεπιστημιουπόλεις της Ελλάδας για να δω φίλους που σπούδαζαν, αλλά μέχρι εκεί. Ούτε μια βόλτα μέχρι τον Παρνασσό δεν είχα πάει. Όμως ξαφνικά στα 22 μου χρόνια έμεινα τελείως ανεξάρτητος στη ζωή μου, μακριά από οικογένειες και δεν έδινα λογαριασμό σε κανένα. Ταυτόχρονα είχα μια οικονομική άνεση με ένα μέσο μισθό και ένα φίλο κολλητό με τα ίδια χαρακτηριστικά. Από τη στιγμή που έμεινα μόνος άρχισα να σκέφτομαι το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό με σακίδιο στην πλάτη. Το πραγματοποίησα τέσσερις μήνες μετά με τον κολλητό μου με inter-rail και το έχω περιγράψει στο travelstories. Ήταν μια αποκάλυψη για μένα. Άρχισα να πηγαίνω τα επόμενα 3-4 χρόνια ένα ή δυο ταξίδια το χρόνο. Αν έβρισκα παρέα πήγαινα χωρίς πρακτορείο, αλλά αν ήμουν μόνος πήγαινα με γκρουπ. Ακολούθησαν στρατός, δουλειά, οικογένεια, που με έφεραν πίσω ταξιδιωτικά. Σιγά-σιγά άρχισα να επανακάμπτω, και στα 35 τα έβαλα στο ετήσιο πρόγραμμά μου. Τα τελευταία χρόνια βέβαια το παράκανα.
2. Ποιο είναι το ταξίδι που σου έχει μείνει περισσότερο στη μνήμη και γιατί;
Σε όσους αρέσουν τα ταξίδια δεν το αλλάζουν με τίποτα. Κάθε ένα έχει το δικό του ενδιαφέρον και η άποψή μου είναι ότι δεν πρέπει να ξεχωρίζουμε ένα από αυτά. Φυσικά δεν μου προκαλεί το ίδιο ενδιαφέρον σήμερα ένα ταξίδι στην Λιθουανία σε σχέση με τη Μαδαγασκάρη. Αλλά δε μου είναι εύκολο να ξεχωρίσω το Θιβέτ από το Περού και πολλά άλλα. Σήμερα πια κρίνω ένα ταξίδι από το πόσο έκπληκτο με αφήνει. Όταν δηλαδή βλέπω κάτι και σκέφτομαι πόσο τυχερός (ευλογημένος λένε κάποιοι άλλοι) που το ζω. Έτσι κρίνοντας λοιπόν, θα έλεγα ότι το ταξίδι που με εξέπληξε λίγο παραπάνω από το Μεξικό ήταν οι 18 μέρες που έζησα σε ένα ταξίδι δρόμου στις Δυτικές ΗΠΑ.
3. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου προορισμός; πέσμας λίγα λόγια γιατί.
Δεν είναι πολλές οι χώρες που έχω επισκεφτεί για δεύτερη φορά. Έτσι ως αγαπημένο προορισμό θα αναφέρω ολόκληρη περιοχή που δε χορταίνω να πηγαίνω. Και είναι η Νότια Αμερική. Είναι οι άνθρωποι, είναι η φύση, είναι το υψόμετρο, είναι τα μνημεία. Και πάλι σημειώνω ότι υποχρεώνομαι να ονομάσω μια περιοχή.
4. Η ομορφότερη πόλη που έχεις δει;
Συχνά αναφέρω εδώ στο φόρουμ ότι οι προτιμήσεις μου αφορούν τη φύση και όχι τις πόλεις. Φυσικά έχω επισκεφτεί πολλές και νομίζω το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ευρωπαϊκές. Και αν πρέπει να πω μία από όλες θα πω μάλλον τη Βενετία. Την τοποθετώ στην κορυφή για συναισθηματικούς κυρίως λόγους. Από την πρώτη φορά που την επισκέφτηκα ένιωσα ότι δεν υπάρχει δεύτερη. Όμως θα ήμουν ευτυχισμένος αν μπορούσα να ζήσω μια εβδομάδα της ζωής μου στην Οαχάκα του Μεξικού.
5. Σε ποιο μέρος συμπάθησες περισσότερο τους ανθρώπους και σε ποιο τους αντιπάθησες;
Γενικά δεν τα πάω άσχημα με τους ανθρώπους στις χώρες που επισκέπτομαι. Δεν έχω βέβαια και πολλές επαφές, οπότε η κρίση μου δεν είναι και τόσο αντικειμενική. Συμπάθησα πολύ τους Γιαπωνέζους και μου έκατσαν στο λαιμό οι γείτονές τους οι Κινέζοι. Τους πρώτους για την βαθειά ευγένειά τους και τους δεύτερους γιατί κοιτάνε πως θα σου τη φορέσουν.
6. Ποιο είναι τα αγαπημένο σου μουσείο/εστιατόριο/μνημείο;
Στα ταξίδια μου δεν επισκέπτομαι πολλά μουσεία αλλά μόνο μνημεία. Ως μουσείο θεωρώ κορυφαίο το Πράδο στη Μαδρίτη και ως μνημείο το Καρνάκ στην Αίγυπτο. Φυσικά τώρα θα πέσει όλο το Σινικό τείχος πάνω μου να με πλακώσει. Και καλύτερα το Σινικό τείχος από το Τεοτιουακάν στο Μέξικο Σίτυ. Από εστιατόρια δεν τα πάω καθόλου καλά, αφού σπανίως επισκέπτομαι. Γενικά πολύ μου άρεσαν όμως τα εστιατόρια με τα κρέατα της Αργεντινής. Μου άρεσε και στο Ναϊρόμπι ένα με τοπικά κρεατικά.
7. Ποιο είναι το χειρότερο ταξίδι που έχεις κάνει; τι συνέβη;
Για μένα υπάρχουν δυο ταξίδια που θεωρώ τα χειρότερα όλων, αλλά για τελείως διαφορετικούς λόγους. Το πρώτο ήταν το 1995 στη Βουλγαρία με πρακτορείο που δε μου προκάλεσε κανένα ενδιαφέρον αλλά κυρίως επειδή είχε τελείως αδιάφορους συνεπιβάτες. Το άλλο ταξίδι ήταν πάλι με πρακτορείο στην Αίγυπτο κάπου το 2000 με τα μικρά παιδιά μου (10-12 ετών). Όταν γύρισα έγραψα μια επιστολή με πάνω από δέκα παράπονα που είχα για να την πάω στον ΕΟΤ. Την πήγα και μου είπαν ότι αν την παραδώσω, το πρακτορείο θα κλείσει την άλλη μέρα και την πήρα πίσω. Θα αναφέρω μερικά από αυτά που έγιναν: φτάνοντας στο Κάιρο ο αρχηγός δε μας είχε στον κατάλογο και δεν ήθελε να πάει για ξενάγηση, αλλά φοβήθηκε ότι θα φάει ξύλο και υποχώρησε. Στο Λούξορ με άφησαν με τα παιδιά μια ολόκληρη μέρα μόνους να περιμένουμε τη βραδινή πτήση για Κάιρο. Στο Κάιρο μείναμε δυο μέρες επίσης μόνοι γιατί δεν είχαν εισιτήριο επιστροφής. Και ας πω ότι για να κλείσω την εκδρομή είχα θέσει ως απαραίτητη προϋπόθεση να είμαστε συνέχεια με τα ίδια άτομα για να μπορούν τα μικρά μου να κάνουν παρέες.
8. Σε ποιο μέρος δε θα ταξίδευες ποτέ και γιατί;
Δε νομίζω ότι υπάρχει μέρος που δε θα ταξίδευα ποτέ. Υπάρχει όμως τρόπος που δε θα πήγαινα ποτέ σε ένα μέρος. Δε μου αρέσουν τα ταξίδια που έχουν ρίσκα. Ε, δεν είμαι πια και 25 χρονών!
9. Ποιο είναι το ταξίδι-όνειρο που δεν έχεις κάνει ακόμα;
Πιστεύω ότι αν κάνω κάποια εποχή και τον Υπερσιβηρικό, δε θα έχω κάτι άλλο να περιμένω. Και είπαμε δεν το κάνω γιατί δεν ακολουθεί και η σύζυγος. Και δεν είναι ότι δε με αφήνει να πάω μόνος αλλά δεν βολεύει γιατί θέλω να το κάνω καλοκαίρι και αυτή την εποχή πάντα πάμε κάπου μακριά.
10. Από τις Ταξιδωτικές Ιστορίες που έχεις γράψει στο φόρουμ ποια είναι η αγαπημένη σου;
Ως τώρα έχω γράψει περίπου είκοσι ιστορίες στο Φόρουμ. Νομίζω ότι η αγαπημένη μου είναι το inter rail του 1981. (λινκ)
11. Ποια ή ποιες είναι οι Ταξιδιωτικές Ιστορίες από άλλα μέλη που έχεις απολαύσει περισσότερο ή που θυμάσαι περισσότερο από το φόρουμ;
Η αγαπημένη ιστορία άλλου μέλους είναι η: Ρωσία Ουκρανία Γεωργία Travelling along the ''Roof of the World" Pamir Highway..η ιστορία του δρόμου από τον @jmar . Την αγάπησα γιατί είναι ένας προορισμός που θέλω να πάω και ταυτόχρονα ο συγγραφέας ήταν πολύ λιτός στις περιγραφές του. Δεν είμαι τύπος που διαβάζει πολύ στον υπολογιστή και ας με συγχωρήσουν οι φίλοι στο φόρουμ που δεν διαβάζω ενδελεχώς τις ιστορίες τους.
12. Με τι παρέα πας τα ταξίδια σου;
Μια ερώτηση που δεν έγινε αλλά θα ήθελα να ξέρω από τους συμφορουμίτες εδώ τις απαντήσεις τους, είναι: με τι παρέα πάτε τα ταξίδια σας. Εγώ τα μικρά και «ταπεινά» της Ευρώπης τα κάνω μόνο με τη σύζυγο. Τα μεγαλύτερα με μια συγκεκριμένη παρέα, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις. Οι μόνιμοι είναι φίλοι που γνώρισα σε ένα ταξίδι πριν δέκα χρόνια. Θα μπορούσα πάντως να βρω μια παρέα για ένα μεγάλο ταξίδι από το φόρουμ, αρκεί να συμφωνούσαμε σε μερικά βασικά. Είναι αλήθεια πάντως ότι δεν είναι εύκολο να ταιριάξουν μεταξύ τους διάφοροι άνθρωποι.
13. Γνωρίζεις παρέες και κάνεις φίλους στα ταξίδια σου;
Εμείς κανέναν, εκτός και αν πάμε με πρακτορείο. Και επειδή παλιότερα πηγαίναμε κυρίως οργανωμένα ταξίδια από άλλους, είχαμε γνωρίσει πολύ κόσμο. Ακόμα και σήμερα κάνομε πολλές παρέες από εκείνες τις εποχές. Λίγοι όμως είναι πραγματικοί φίλοι. Πιστεύω ότι φταίει η ηλικία μας. Αν ήμασταν μικρότεροι θα δενόμασταν περισσότερο. Στα ταξίδια που κάνομε μόνοι μας επειδή έχουν τρέξιμο δε γνωρίζουμε κανέναν άνθρωπο.
14. Ποια οδική διαδρομή σου άρεσε περισσότερο;
Νομίζω ότι ξεχωρίζουν οι διαδρομές στην έρημο Γκόμπι της Μογγολίας. Αυτό το απέραντο τίποτα με τους έφιππους βοσκούς να εμφανίζονται αίφνης, είναι απίθανο. Και πότε-πότε μια μικρή συστάδα από γιούρτες. Τοπία που θέλω να ξαναδώ στην κεντρική Ασία μια μέρα.
15. Ποια πεζοπορία σου άρεσε περισσότερο;
Με τα ταξίδια δρόμου που κάνω δεν έχω κάνει κάτι ιδιαίτερο. Θυμάμαι όμως πάντα την μία ώρα περπάτημα για να ανέβω στη κορυφή του όρους Τσακαλτάγια (Chacaltaya) στη Βολιβία σε ύψος 5.400 μέτρα. Λίγο αλλά αξέχαστο: να βλέπω τις βουνοκορφές των Άνδεων με τους παγετώνες και τις λιμνούλες στα πέντε χιλιόμετρα! Τόσο πολύ με συνεπήρε το τοπίο που σταμάτησε ο πονοκέφαλος του υψομέτρου και ανέπνεα λες και ήμουν στο επίπεδο της θάλασσας.
12. Μια αγαπημένη σου φωτογραφία από κάποιο ταξίδι σου;
Μογγολία:
Ευχαριστούμε πολύ τον @travelbreak για τη συνέντευξη! Μπορείτε να δείτε το προφίλ του και τις Ταξιδιωτικές Ιστορίες που έχει γράψει εδώ.
Όλες οι συνεντεύξεις μελών εδώ.
Travelstories for ever.
