Defkalion
Administrator
- Μηνύματα
- 11.455
- Likes
- 17.526
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα
Από σήμερα ξεκινάει μια νέα ενότητα στο Travelstories, οι συνεντεύξεις από μέλη της κοινότητάς μας, με σκοπό να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα κάποια μέλη που έχουμε ήδη γνωρίσει μέσα από τα γραπτά τους εδώ. 
Οι συνεντεύξεις θα μπαίνουν ανά τακτά διαστήματα στην αντίστοιχη -νέα- ενότητα, και αν θέλετε να ενημερώνεστε με ειδοποίηση κάθε φορά που μπαίνει μια νέα συνέντευξη, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να πάτε στο αντίστοιχο φόρουμ (εδώ) και να πατήσετε το κουμπάκι "παρακολουθήστε το φόρουμ"
Ξεκινάμε με τον @10900km
1. Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τα ταξίδια;
Τη δεκαετία τού ‘80, συχνά-πυκνά μέναμε χωρίς ρεύμα στο σπίτι, λόγω απεργίας στη ΔΕΗ. Οι γονείς μου άναβαν κεριά, κι άρχιζαν τις ιστορίες από τα ταξίδια που είχαν κάνει επί 10 χρόνια πριν γεννηθώ (είχαν ζήσει στην Ιταλία, την Ολλανδία και τη Γερμανία). Νομίζω ότι τότε/έτσι άρχισα να ονειρεύομαι ταξίδια, ειδικά τα... “επικά”, εκείνα που κρατούν καιρό, και κατά τη διάρκειά τους διασχίζεις... μισή ήπειρο.
2. Ποιο είναι το ταξίδι που σου έχει μείνει περισσότερο στη μνήμη και γιατί;
Μελβούρνη και Σίδνεϊ, Ιανουάριος 2004, τρεις ονειρεμένες εβδομάδες. Λάτρεψα τα πάντα, και τόσο, που πριν ακόμα επιστρέψω στη Θεσσαλονίκη, είχα ήδη αποφασίσει να παρατήσω τις τέσσερις δουλειές που είχα τότε, να χωρίσω με την κοπέλα που ήμασταν μαζί, και να αφήσω τους γονείς μου... σύξυλους, ανακοινώνοντας σε όλους ότι θα επέστρεφα στη Μελβούρνη σχεδόν άμεσα για μόνιμη – ήλπιζα, αφελώς, βλακωδώς – εγκατάσταση.
3. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου προορισμός; Πες μας λίγα λόγια γιατί.
Κολομβία λόγω κόσμου, Βραζιλία λόγω ποδοσφαίρου και μουσικής, Αργεντινή λόγω γλώσσας, Μαλαισία λόγω φαγητού, Κούβα λόγω... ιδιαιτερότητας, Εκουαδόρ λόγω “value for money”, Ουκρανία λόγω γενικότερων όμορφων αναμνήσεων, Ινδία λόγω... μαθημάτων ζωής, Ιαπωνία λόγω... Η Ιαπωνία θέλει μία παράγραφο μόνη της...
4. Η ομορφότερη πόλη που έχεις δει;
Σίδνεϊ το καλοκαίρι (του), Ρίο ανεξαρτήτως εποχής.
5. Σε ποιο μέρος συμπάθησες περισσότερο τους ανθρώπους και σε ποιο τους αντιπάθησες;
Συμπάθεια, Κολομβία-Γουατεμάλα-Ιάβα (δεν έχω ταξιδέψει εκτενώς στην Ινδονησία, μόνο στην Ιάβα έχω περάσει περισσότερες από λίγες ημέρες), με αυτήν τη σειρά. Αντιπάθεια, πουθενά, επειδή η λέξη είναι πολύ δυνατή. Με “τσάτισαν” πολλοί στο Βιετνάμ, περισσότεροι από οπουδήποτε αλλού, κόσμος που με έβλεπε σαν “εύκολο θύμα με γεμάτη τσέπη”.
6. Ποιο είναι τα αγαπημένο σου μουσείο/εστιατόριο/μνημείο;
Μουσείο, το του ποδοσφαίρου στο Πακαεμπού, στο Σάο Πάουλο. Και τις δύο φορές που πήγα, πέρασα τον περισσότερο χρόνο με την τρίχα σηκωμένη. Εστιατόρια, δύο στο νότιο Τσέρας, λίγο έξω από την Κουάλα Λούμπουρ, και τα δύο με κινεζο-μαλαισιανό φαγητό. Μνημείο, Μαρακανά. Για μένα είναι μνημείο. Είναι το μόνο... κτίσμα που βλέποντάς το για πρώτη φορά, δάκρυσα(!) από συγκίνηση. Την πρώτη φορά που πήγα (2007, πριν την ανακατασκευή του για το Μουντιάλ τού ‘14), αν δεν ντρεπόμουν, θα είχα πέσει στα γόνατα και θα είχα φιλήσει το πάτωμα.
7. Ποιο είναι το χειρότερο ταξίδι που έχεις κάνει; Τι συνέβη;
Μελβούρνη, Μάιος 2004. Όπως είχα σχεδιάσει, επέστρεψα εκεί λίγο καιρό μετά το πρώτο ταξίδι, τον Ιανουάριο του ίδιου χρόνου. Αντί να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου, ή έστω αρκετούς μήνες, σε έξι βδομάδες τα είχα μαζέψει κι ήμουν πίσω στη Θεσσαλονίκη. Τα έκανα όλα λάθος εκεί. Όλα. Θυμάμαι ότι Ιούνιο του 2004, οι γείτονές μου στην Τούμπα ούρλιαζαν στα γκολ μας στο Euro, κι εγώ έμενα απαθής. Μου πήρε μήνες να συνέλθω. Έμαθα ότι αν έχεις ένα όνειρο, δεν χρειάζεται μόνο καλώς εννοούμενη τρέλα (για να το κυνηγήσεις), αλλά και... στοιχειώδες know-how (για να το κάνεις να δουλέψει/πετύχει).
8. Σε ποιο μέρος δε θα ταξίδευες ποτέ και γιατί;
Οπουδήποτε κάνει πολύ κρύο. Έχω περάσει κατά καιρούς καλά σε μέρη που έκανε κρύο, όμως μου έχω υποσχεθεί να μην ξοδέψω ποτέ ξανά χρήματα για να ταξιδέψω κάπου που θα διστάζω να βγάλω τα – μέσα σε γάντια – χέρια από τις τσέπες χοντρού μπουφάν.
9. Ποιο είναι το ταξίδι-όνειρο που δεν έχεις κάνει ακόμα;
Τώρα πλέον, Αργεντινή και Ουρουγουάη το 2030, αν τους δώσουν την ευκαιρία να συνδιοργανώσουν το Μουντιάλ.
10. Από τις Ταξιδιωτικές Ιστορίες που έχεις γράψει στο φόρουμ ποια είναι η αγαπημένη σου;
Η πρώτη (ουσιαστικά μία, αλλά “σπασμένη” σε δύο), το 2009, για τους τέσσερις μήνες στις ΗΠΑ (λινκ), κυρίως στη Γουατεμάλα (λινκ), λιγότερο στο Μεξικό και στην Κούβα. Μόλις είχα φύγει από Ελλάδα χωρίς συγκεκριμένη ημερομηνία επιστροφής (δεν φανταζόμουν ότι θα επέστρεφα για τα καλά δέκα ολόκληρα χρόνια αργότερα), ήμουν... απελευθερωμένος/ενθουσιασμένος, και νομίζω ότι μου έβγαινε στα κείμενα.
11. Ποια ή ποιες είναι οι Ταξιδιωτικές Ιστορίες από άλλα μέλη που έχεις απολαύσει περισσότερο ή που θυμάσαι περισσότερο από το φόρουμ;
Έχω αναφέρει σε κείμενα δικών μου ιστοριών ότι εκείνες που διαβάζω περισσότερο... καθηλωμένος είναι οι του @Yorgos, λόγω ύφους γραφής. Έχω διαβάσει ιστορίες του ακόμα και για προορισμούς που δεν με... παθιάζουν, επειδή ήξερα ότι γραμμένες από εκείνον, ο χρόνος που θα περνούσα διαβάζοντάς τες θα ήταν... καλοξοδεμένος.
12. Ποιο είναι το πιο σημαντικό “εργαλείο” που πρέπει να έχει κάποιος μαζί του ταξιδεύοντας, ειδικά σε ταξίδια που κρατούν περισσότερο από μια-δυο βδομάδες;
Χιούμορ. Σε ταξίδια μου έχω λύσει κάθε λογής προβλήματα με χρήματα, με τα άνω του μετρίου Αγγλικά μου, μιλώντας κουτσά-στραβά άλλες γλώσσες, με υπομονή, με ευελιξία (όταν το πλάνο άλλαζε αναγκαστικά, κι έπρεπε να καταστρώσω καινούργιο), όμως τα σημαντικότερα-σημαντικότερα προβλήματα τα ξεπέρασα με χιούμορ. Αντίστροφα, έπιασα πάτο στις περιπτώσεις που δεν το βρήκα μέσα μου να αυτοσαρκαστώ και μ’ άφησα να μιζεριάσω.
13. Μια αντιπροσωπευτική ή αγαπημένη φωτογραφία από κάποιο ταξίδι σου;
Κοπακαμπάνα, Ρίο ντε Ζανέιρο, Ιανουάριος 2018:
Ευχαριστούμε πολύ τον @10900km για τη συνέντευξη, μπορείτε να δείτε το προφίλ του και τις Ταξιδιωτικές Ιστορίες που έχει γράψει εδώ.
Όλες οι συνεντεύξεις μελών εδώ.
Travelstories for ever.
Οι συνεντεύξεις θα μπαίνουν ανά τακτά διαστήματα στην αντίστοιχη -νέα- ενότητα, και αν θέλετε να ενημερώνεστε με ειδοποίηση κάθε φορά που μπαίνει μια νέα συνέντευξη, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να πάτε στο αντίστοιχο φόρουμ (εδώ) και να πατήσετε το κουμπάκι "παρακολουθήστε το φόρουμ"
Ξεκινάμε με τον @10900km
1. Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τα ταξίδια;
Τη δεκαετία τού ‘80, συχνά-πυκνά μέναμε χωρίς ρεύμα στο σπίτι, λόγω απεργίας στη ΔΕΗ. Οι γονείς μου άναβαν κεριά, κι άρχιζαν τις ιστορίες από τα ταξίδια που είχαν κάνει επί 10 χρόνια πριν γεννηθώ (είχαν ζήσει στην Ιταλία, την Ολλανδία και τη Γερμανία). Νομίζω ότι τότε/έτσι άρχισα να ονειρεύομαι ταξίδια, ειδικά τα... “επικά”, εκείνα που κρατούν καιρό, και κατά τη διάρκειά τους διασχίζεις... μισή ήπειρο.
2. Ποιο είναι το ταξίδι που σου έχει μείνει περισσότερο στη μνήμη και γιατί;
Μελβούρνη και Σίδνεϊ, Ιανουάριος 2004, τρεις ονειρεμένες εβδομάδες. Λάτρεψα τα πάντα, και τόσο, που πριν ακόμα επιστρέψω στη Θεσσαλονίκη, είχα ήδη αποφασίσει να παρατήσω τις τέσσερις δουλειές που είχα τότε, να χωρίσω με την κοπέλα που ήμασταν μαζί, και να αφήσω τους γονείς μου... σύξυλους, ανακοινώνοντας σε όλους ότι θα επέστρεφα στη Μελβούρνη σχεδόν άμεσα για μόνιμη – ήλπιζα, αφελώς, βλακωδώς – εγκατάσταση.
3. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου προορισμός; Πες μας λίγα λόγια γιατί.
Κολομβία λόγω κόσμου, Βραζιλία λόγω ποδοσφαίρου και μουσικής, Αργεντινή λόγω γλώσσας, Μαλαισία λόγω φαγητού, Κούβα λόγω... ιδιαιτερότητας, Εκουαδόρ λόγω “value for money”, Ουκρανία λόγω γενικότερων όμορφων αναμνήσεων, Ινδία λόγω... μαθημάτων ζωής, Ιαπωνία λόγω... Η Ιαπωνία θέλει μία παράγραφο μόνη της...
4. Η ομορφότερη πόλη που έχεις δει;
Σίδνεϊ το καλοκαίρι (του), Ρίο ανεξαρτήτως εποχής.
5. Σε ποιο μέρος συμπάθησες περισσότερο τους ανθρώπους και σε ποιο τους αντιπάθησες;
Συμπάθεια, Κολομβία-Γουατεμάλα-Ιάβα (δεν έχω ταξιδέψει εκτενώς στην Ινδονησία, μόνο στην Ιάβα έχω περάσει περισσότερες από λίγες ημέρες), με αυτήν τη σειρά. Αντιπάθεια, πουθενά, επειδή η λέξη είναι πολύ δυνατή. Με “τσάτισαν” πολλοί στο Βιετνάμ, περισσότεροι από οπουδήποτε αλλού, κόσμος που με έβλεπε σαν “εύκολο θύμα με γεμάτη τσέπη”.
6. Ποιο είναι τα αγαπημένο σου μουσείο/εστιατόριο/μνημείο;
Μουσείο, το του ποδοσφαίρου στο Πακαεμπού, στο Σάο Πάουλο. Και τις δύο φορές που πήγα, πέρασα τον περισσότερο χρόνο με την τρίχα σηκωμένη. Εστιατόρια, δύο στο νότιο Τσέρας, λίγο έξω από την Κουάλα Λούμπουρ, και τα δύο με κινεζο-μαλαισιανό φαγητό. Μνημείο, Μαρακανά. Για μένα είναι μνημείο. Είναι το μόνο... κτίσμα που βλέποντάς το για πρώτη φορά, δάκρυσα(!) από συγκίνηση. Την πρώτη φορά που πήγα (2007, πριν την ανακατασκευή του για το Μουντιάλ τού ‘14), αν δεν ντρεπόμουν, θα είχα πέσει στα γόνατα και θα είχα φιλήσει το πάτωμα.
7. Ποιο είναι το χειρότερο ταξίδι που έχεις κάνει; Τι συνέβη;
Μελβούρνη, Μάιος 2004. Όπως είχα σχεδιάσει, επέστρεψα εκεί λίγο καιρό μετά το πρώτο ταξίδι, τον Ιανουάριο του ίδιου χρόνου. Αντί να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου, ή έστω αρκετούς μήνες, σε έξι βδομάδες τα είχα μαζέψει κι ήμουν πίσω στη Θεσσαλονίκη. Τα έκανα όλα λάθος εκεί. Όλα. Θυμάμαι ότι Ιούνιο του 2004, οι γείτονές μου στην Τούμπα ούρλιαζαν στα γκολ μας στο Euro, κι εγώ έμενα απαθής. Μου πήρε μήνες να συνέλθω. Έμαθα ότι αν έχεις ένα όνειρο, δεν χρειάζεται μόνο καλώς εννοούμενη τρέλα (για να το κυνηγήσεις), αλλά και... στοιχειώδες know-how (για να το κάνεις να δουλέψει/πετύχει).
8. Σε ποιο μέρος δε θα ταξίδευες ποτέ και γιατί;
Οπουδήποτε κάνει πολύ κρύο. Έχω περάσει κατά καιρούς καλά σε μέρη που έκανε κρύο, όμως μου έχω υποσχεθεί να μην ξοδέψω ποτέ ξανά χρήματα για να ταξιδέψω κάπου που θα διστάζω να βγάλω τα – μέσα σε γάντια – χέρια από τις τσέπες χοντρού μπουφάν.
9. Ποιο είναι το ταξίδι-όνειρο που δεν έχεις κάνει ακόμα;
Τώρα πλέον, Αργεντινή και Ουρουγουάη το 2030, αν τους δώσουν την ευκαιρία να συνδιοργανώσουν το Μουντιάλ.
10. Από τις Ταξιδιωτικές Ιστορίες που έχεις γράψει στο φόρουμ ποια είναι η αγαπημένη σου;
Η πρώτη (ουσιαστικά μία, αλλά “σπασμένη” σε δύο), το 2009, για τους τέσσερις μήνες στις ΗΠΑ (λινκ), κυρίως στη Γουατεμάλα (λινκ), λιγότερο στο Μεξικό και στην Κούβα. Μόλις είχα φύγει από Ελλάδα χωρίς συγκεκριμένη ημερομηνία επιστροφής (δεν φανταζόμουν ότι θα επέστρεφα για τα καλά δέκα ολόκληρα χρόνια αργότερα), ήμουν... απελευθερωμένος/ενθουσιασμένος, και νομίζω ότι μου έβγαινε στα κείμενα.
11. Ποια ή ποιες είναι οι Ταξιδιωτικές Ιστορίες από άλλα μέλη που έχεις απολαύσει περισσότερο ή που θυμάσαι περισσότερο από το φόρουμ;
Έχω αναφέρει σε κείμενα δικών μου ιστοριών ότι εκείνες που διαβάζω περισσότερο... καθηλωμένος είναι οι του @Yorgos, λόγω ύφους γραφής. Έχω διαβάσει ιστορίες του ακόμα και για προορισμούς που δεν με... παθιάζουν, επειδή ήξερα ότι γραμμένες από εκείνον, ο χρόνος που θα περνούσα διαβάζοντάς τες θα ήταν... καλοξοδεμένος.
12. Ποιο είναι το πιο σημαντικό “εργαλείο” που πρέπει να έχει κάποιος μαζί του ταξιδεύοντας, ειδικά σε ταξίδια που κρατούν περισσότερο από μια-δυο βδομάδες;
Χιούμορ. Σε ταξίδια μου έχω λύσει κάθε λογής προβλήματα με χρήματα, με τα άνω του μετρίου Αγγλικά μου, μιλώντας κουτσά-στραβά άλλες γλώσσες, με υπομονή, με ευελιξία (όταν το πλάνο άλλαζε αναγκαστικά, κι έπρεπε να καταστρώσω καινούργιο), όμως τα σημαντικότερα-σημαντικότερα προβλήματα τα ξεπέρασα με χιούμορ. Αντίστροφα, έπιασα πάτο στις περιπτώσεις που δεν το βρήκα μέσα μου να αυτοσαρκαστώ και μ’ άφησα να μιζεριάσω.
13. Μια αντιπροσωπευτική ή αγαπημένη φωτογραφία από κάποιο ταξίδι σου;
Κοπακαμπάνα, Ρίο ντε Ζανέιρο, Ιανουάριος 2018:
Ευχαριστούμε πολύ τον @10900km για τη συνέντευξη, μπορείτε να δείτε το προφίλ του και τις Ταξιδιωτικές Ιστορίες που έχει γράψει εδώ.
Όλες οι συνεντεύξεις μελών εδώ.
Travelstories for ever.
