Καλησπέρα φίλοι και φίλες, λάτρεις των ταξιδιών. Εγώ θα μιλήσω για την εμπειρία μου από την ανατρεπτική Βαρκελώνη, αφού πήρα σημαντικές πληροφορίες για την οργάνωση του ταξιδιού μου από τα πολύτιμα σχόλιά σας σε αυτό εδώ το σάιτ.
Πραγματοποιήθηκε στις 8 με 13 Νοεμβρίου, μία άρκετα καλή περίοδο όσον αφορά τις καιρικες συνθήκες. Τη βροχή, βέβαια, δε τη γλιτώσαμε!
Πριν απ' το ταξίδι πρέπει να πω ότι είχα ψάξει αρκετά για τα αξιοθέατα που αξίζει να δεις, μερη να επισκεφτεις και μαγαζιά που μετράνε, οπότε είχα διαλέξει σύμφωνα με τα δικά μας γούστα τι προκειται να δούμε και είχα κάνει έναν πρόχειρο προγραμματισμό κάθε μέρας, έτσι ώστε να μην γυρνάμε τις ίδιες περιοχές ξανά και ξανά.
Άλλο ένα που είχα κάνει ήταν να αγοράσω διαδικτυακά την Barcelona card, διάρκειας 5 ημερών (εφόσον δεν υπάρχει για 6) και κόστους 50 ευρώ, η οποία φαντάστηκα ότι θα συνέφερε λόγω της κάλυψης του κόστους μεταφοράς και των διάφορων εκπτώσεων σε αξιοθέατα κλπ. Από άποψη μεταφοράς είναι λογικό να βγάλει κανείς κάρτα που τον καλύπτει για πολλές μέρες διότι η βαρκελώνη έχει πάρα πολύ καλή συγκοινωνία, ειδικά το μετρό της έχει στάση σε κάθε γειτονιά. Βέβαια, είμαι και της άποψης ότι αν δεν την περπατήσεις την πόλη δεν τη γνωρίζεις, αλλά αυτό είναι υποκειμενικό και είναι ανάλογα αν κάποιος επιλέγει να μείνει στο κέντρο ή σε προάστιο. Απ την άλλη, όσον αφορά το κομμάτι της Barcelona card με τα αξιοθέατα, πρέπει να γνωριζει κανεις ότι δωρεαν εισοδο παρέχει σε συγκεκριμενα μερη, τα οποια θεωρουνται δευτερευοντα για καποιον επισκεπτεται για πρωτη φορα την πολη. Εκπτωσεις παρεχονται σε αρκετα μουσεια ή άλλες ατραξιόν, ωστόσο προσωπικά δεν πιστεύω οτι σε εμενα απόσβεσε τα 50 ευρω. Επισης, πρέπει να σημειωθει οτι σε περίπτωση απωλειας της καρτας, είτε συγκοινωνιών είτε αξιοθεατων, η υπηρεσία δεν προσφέρει αντικατάστασή της ακομα και αν αποδεδειγμενα μολις ειχες αγορασει την καρτα. Αυτο ήταν κάτι που με απογοήτευσε πληρως και κόστισε στην διάθεση μου κατα τη διάρκεια του ταξιδιού, αφου πέρα από τη σπατάλη χρηματων ειχα υπολογίσει και οτι δεν θα χρειάζεται να μεριμνήσουμε για τους τροπους μεταφορας μας ή για το χρονο που θα ξοδεψουμε.
Στο ψητο λοιπόν, όσον αφορά το καθημερινό πρόγραμμά μας, είχα οργανώσει τις μέρες έτσι ώστε να συνδυάζουν αξιοθεατα που βρίσκονται κοντα, προσπαθώντας να γεμισω τις μέρες με οσο το δυνατόν πιο πολλά, χωρίς όμως υπερβολές αφού πάντα κάτι διαφορετικό θα προκύψει.
Ξεκινώντας, την ημερα που φτασαμε στη Βαρκελωνη δεν ειχαμε τη δυνατοτητα να κανουμε πολλα πραγματα, αφου η πτηση μας προσγειωνοταν αργα το απογευμα και η κουραση ηταν αυξημενη. Συνεπως, καταφυγαμε απευθειας στο ξενοδοχείο που ειχαμε κλείσει. Οσον αφορά αυτο το κομματι, η οικονομική λύση του Amrey Sant Peau απέβη επιτυχής, αφού μας προώθησαν σε διαμέρισμα της ιδιοκτησιας του ξενοδοχείου, το οποίο βρισκόταν 2 τετραγωνα πιο κατω, 2 μετρα από τη στάση του μετρο Camp de l' Arpa. Το δωματιο ήταν φουλ εξοπλισμενο, ευρύχωρο και καθαρότατο, συνεπώς από την σκοπιά της διαμονής είχαμε ικανοποιηθεί πλήρως. Αφού βολευτήκαμε, βγηκαμε για μια συντομη βολτα στην περιοχή όπου αντιληφθήκαμε ότι ο κεντρικος δρομος Industria δεν έχει εστιατόρια, αλλά σε κάθε τετραγωνο εχει τουλαχιστον μια μπυραρια κι ενα μικρο σουπερμαρκετ, τα περισσοτερα 24ωρα. Κατευθηνθηκαμε στην Avenue de Gaudi οπου βρισκει κανείς εστιατορια και εμεις επιλέξαμε τo Pharaoh, που αν και irish pub ειχε απιστευτο φαγητο, ποικιλία επιλογων και πολύ προσεγμένο, εκκεντρικό χωρο. Αξιζει όσο τιποτα να δοκιμασετε τα λαχταριστα fajitas τους. Συστηνω ανεπιφύλακτα, ακόμα κι αν πρέπει να παρετε μετρο για να φτασετε. Παντως, δεν απέχει πολύ από τη Σαγράδα Φαμίλια, συνεπώς μπορείτε να το συνδυάσετε.
Η πρωτη ολοκληρωμενη ημερα ξεκινάει με μετάβαση στην υπεροχη Placa Catalunya, η οποία αποτελεί και την αρχή της κεντρικότερης αγοράς, τη La Ramblas. Διασχίσαμε ολη τη διαδρομή και καταλήξαμε στο εντυπωσιακο Αγαλμα του Κολόμβου, όπου και ανεβήκαμε με μια μικρή έκπτωση λόγω Barcelona card. Πιστεύω πως αξίζει η επισκεψη αφού έχει χαμηλο γενικο εισητηριο και προσφέρει μια πληρη θέα σε βουνο και θαλασσα, οπου απλώνεται η πολη της Βαρκελωνης. Στη συνέχεια, με άδεια στομάχια προχωρήσαμε προς το Mare Magnum, ένα “mall” μέσα στη θάλασσα, στο οποίο θεωρήσαμε οτι δεν μας επαιρνε να φάμε, αφού τα περισσότερα εστιατόρια μέσα ηταν τσιμπημένα. Αποφασίζοντας να το εγκαταλείψουμε, ανακαλύψουμε από την πίσω μεριά του ισογείου του κτηρίου τον παράδεισο! Κοινώς, το FrescoCo, ένα εστιατόριο απεριοριστης κατανάλωσης όπου με κοστος 13ευρώ(!), μπορεις να φας όσο θες, επιλέγοντας ορεκτικα, κυρίως πιάτα, γαρνιτούρες και γλυκο από μια αξιοσέβαστη ποικιλία. Ξεκάθαρα value for money, επισκεφτείτε το όπως και δηποτε! Μετα από ένα εύλογο χρονικό διαστημα χωνεψης, καταφέραμε να αφήσουμε πισω αυτή την εξαισια εφεύρεση και να διασχίσουμε τον υπολοιπο μόλο του Mare Magnum, που καταλήγει στο Aquarium. Απ'τα καλύτερα στην Ευρωπη αξίζει να το επισκεφτείτε ειδικά για το περιστρεφομενο δωματιο με τους καρχαριες, μην αγοράσετε ωστόσο τον αγγλικό οδηγό που προσφέρει πληροφορίες, αφού όλα τα είδη αναγραφονται μέσα στο ενυδρείο και χαμενα τα 7 ευρω. Η συντομη βολτα στο Barrio Gotico που ακολουθησε δεν αρκουσε και ηταν δεδομενο οτι θα επιστρεψουμε, ωστόσο μπηκαμε στον Καθεδρικό ναό οπου μπορεί κανείς με το εισητηριο του να ανέβει στην οροφή του κτηρίου με ασανσέρ. Τέλος, περπατώντας στα αμέτρητα στενά της περιοχής καταλήξαμε να πινουμε υπέροχη δροσιστική σαγκρια στο πολυσύχναστο El Chalito πανω στο δρομο Ramblas.
Η επόμενη μέρα μας βρισκει να διασχίζουμε την Avenue de Gaudi, με προορισμό την εντυπωσιακή Sagrada Familia, αρκεστήκαμε ωστοσο στην εξωτερική θέα αφού το εισητήριο είναι τσιμπημένο. Συνεχιζουμε μια μεγαλη διαδρομη με τα ποδια ως την Placa de Espanya, με ενδιάμεση στάση στην Casa Batlo του μοναδικού Gaudi η οποία απλά εμφανίστηκε τυχαία στο δρόμο μας (ούτε εδώ μπηκαμε μέσα, πιστεύω δεν αξίζει τα λεφτά η επισκεψη). Περνώντας την πλατεία λοιπόν, κατευθυνομαστε προς το παρκο του Montjuic, όπου πρωτα επισκεπτομαστε το μουσειο MNAC (δωρεαν εισοδος τις κυριακές) και υστερα περιφερόμαστε στους δρομους του. Λόγω κουρασης από τον ατελειωτο ποδαροδρομο δεν μπορέσαμε να τα επισκεφτούμε, αλλά στο χώρο βρίσκεται το ίδρυμα Juan Miro και το ισπανικό χωριο (Poble Espanyol). Έτσι εμείς καταφύγαμε στα τελεφερικ, τα οποία μας κατέβασαν στη Barcelonetta, αν και μπορεις να διαλεξεις να σε πανε βολτα πανω από το κάστρο του Μονζουικ. Δυστυχως η εμπειρια δεν μας ικανοποίησε πλήρως, αφού στο ίδιο τελεφερίκ έμπαιναν 25 άτομα τα οποία στεκονταν ορθια σε ενα χωρο πολυ περιορισμενο προφανως, οποτε δεν μπορουσες να απολαυσεις ολοκληρωτικα τη θεα που προσφερει κατι τετοιο. Φτάνοντας στην Barcelonetta αποφασισαμε να φαμε κοντα στη θάλασσα, διαλέγοντας το Surf House, το οποίο προφέρει νοστιμες υγιεινές επιλογές. Απολαυσαμε τα ιδιαίτερα καλοφτιαγμενα nachos και poke με τονο και κοτοπουλο- plus τα δροσιστικοτατα cocktails τους. Η βραδια κλεινει με -τι αλλο- βολτα στη γοτθικη συνοικια, σταση στο Chocolat Box για μινι κρεπα με παγωτο και τελος Jazz night στο ιδιαιτερο Cafe Schilling.
Τρίτο πρωινο (αλλά 4η μερα) ξεκινάμε με επίσκεψη στο Parc Guell το οποιο είναι χωρις εισοδο και προσφερει ιδανική θεα της πολης απο ψηλα. Η περιηγηση του ειναι χαλαρωτικη, σε αντιθεση με το ανθρωποκυνηγητο που συμβαίνει εναντίον των μικροπωλητων που προσπαθουν να πουλησουν αναμνηστικα για 0,50Ε στο χωρο. Βλεπουμε εξωτερικα το Casa Museu Gaudi και επιστρεφουμε στο κεντρο της πολης. Για φαγητο επιλεγουμε το πολυσυζητημενο Le Quinze Nits με σκοπό να δοιμασουμε επιτελους παραδοσιακη paella, ωστόσο η τιμή της είναι παραλογα ακριβή ανά άτομο και επιλέγουμε άλλα πιατα τα οποία μας απογοητεύουν, παρότι τσιμπημένα. Δεν το συνιστω με τιποτα, λοιπον! Ακολουθεί βολτα στα πανεμορφα στενα της περιοχής-μη ρωτησετε που, ουτε εμεις ξεραμε! Ειναι τοσα πολλά τα στενάκια της Βαρκελώνης που ποτέ δε μπορεις να τα βαρεθείς ή να τα δεις όλα... Καταληγουμε και παλι στη γοτθικη συνοικια (απιστευτο) και πηγαινουμε στο λιλιπούτειο La Granlja, το οποίο αποδεικνύεται οτι κάνει υπεροχη σοκολάτα συνοδευόμενη από λαχταριστα churros. Τέλος, η βραδιά καταλήγει με παράσταση φλαμένκο στο θεατρο City Hall της Ramblas-πολυ καλό.
Τελευταία ολόκληρη μέρα και κατευθυνόμαστε Parc de Ciutadella, όπου κάνουμε ακόμη μία βόλτα. Τρώμε στο εστιατόριο La Hacienda το οποίο είχε οικονομικότατα ατομικά μενού αλλα το φαί δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό. Συνεχιζουμε την περιπλάνηση και σειρά έχει η επιβλητική Αψίδα του Θριαμβου. Στην περιοχή βρισκονται πολλοί καλλιτέχνες -χορευτές, τραγουδιστές κλπ- και δινουν μια ωραια νοτα στη βολτα. Ο περιπατος καταλήγει σε καφέ στο πολυσύχναστο Ciutat Comtal, στο οποιο δεν θα προτεινα να διαλεξετε καποιο γλυκο αν δεν θελετε να χει το μεγεθος από σοκολατακι αλλα την τιμή πάστας. Τελος, επιστροφή στο διαμέρισμα για να μαζέψουμε βαλιτσες και να προετοιμαστουμε ψυχολογικά για να αποχαιρετήσουμε αυτή τη μαγική πόλη. Η τελευταία μέρα μας βρήκε από νωρίς στο αεροδρομιο για τα σχετικά ψώνια και την επιστροφή στα πατρια εδάφη.
20181112_171310.jpg
Εισαγωγή:
Προσπάθησα να αναφέρω σύντομα τα βασικά σημεία που επισκεφτήκαμε ως πρωταρηδες στην μαγευτική Βαρκελώνη. Ανυπομονώ να διαβάσετε τη διηγηση μου και να σχολιάσετε, θετικά ή αρνητικά ολα καλοδεχούμενα. Εννοείται ο,τι απορίες έχετε, μη διστάσετε! Ελπιζω να σας άρεσε, εγώ ξαναβίωσα όλο το ταξιδι!!!
Πραγματοποιήθηκε στις 8 με 13 Νοεμβρίου, μία άρκετα καλή περίοδο όσον αφορά τις καιρικες συνθήκες. Τη βροχή, βέβαια, δε τη γλιτώσαμε!
Πριν απ' το ταξίδι πρέπει να πω ότι είχα ψάξει αρκετά για τα αξιοθέατα που αξίζει να δεις, μερη να επισκεφτεις και μαγαζιά που μετράνε, οπότε είχα διαλέξει σύμφωνα με τα δικά μας γούστα τι προκειται να δούμε και είχα κάνει έναν πρόχειρο προγραμματισμό κάθε μέρας, έτσι ώστε να μην γυρνάμε τις ίδιες περιοχές ξανά και ξανά.
Άλλο ένα που είχα κάνει ήταν να αγοράσω διαδικτυακά την Barcelona card, διάρκειας 5 ημερών (εφόσον δεν υπάρχει για 6) και κόστους 50 ευρώ, η οποία φαντάστηκα ότι θα συνέφερε λόγω της κάλυψης του κόστους μεταφοράς και των διάφορων εκπτώσεων σε αξιοθέατα κλπ. Από άποψη μεταφοράς είναι λογικό να βγάλει κανείς κάρτα που τον καλύπτει για πολλές μέρες διότι η βαρκελώνη έχει πάρα πολύ καλή συγκοινωνία, ειδικά το μετρό της έχει στάση σε κάθε γειτονιά. Βέβαια, είμαι και της άποψης ότι αν δεν την περπατήσεις την πόλη δεν τη γνωρίζεις, αλλά αυτό είναι υποκειμενικό και είναι ανάλογα αν κάποιος επιλέγει να μείνει στο κέντρο ή σε προάστιο. Απ την άλλη, όσον αφορά το κομμάτι της Barcelona card με τα αξιοθέατα, πρέπει να γνωριζει κανεις ότι δωρεαν εισοδο παρέχει σε συγκεκριμενα μερη, τα οποια θεωρουνται δευτερευοντα για καποιον επισκεπτεται για πρωτη φορα την πολη. Εκπτωσεις παρεχονται σε αρκετα μουσεια ή άλλες ατραξιόν, ωστόσο προσωπικά δεν πιστεύω οτι σε εμενα απόσβεσε τα 50 ευρω. Επισης, πρέπει να σημειωθει οτι σε περίπτωση απωλειας της καρτας, είτε συγκοινωνιών είτε αξιοθεατων, η υπηρεσία δεν προσφέρει αντικατάστασή της ακομα και αν αποδεδειγμενα μολις ειχες αγορασει την καρτα. Αυτο ήταν κάτι που με απογοήτευσε πληρως και κόστισε στην διάθεση μου κατα τη διάρκεια του ταξιδιού, αφου πέρα από τη σπατάλη χρηματων ειχα υπολογίσει και οτι δεν θα χρειάζεται να μεριμνήσουμε για τους τροπους μεταφορας μας ή για το χρονο που θα ξοδεψουμε.
Στο ψητο λοιπόν, όσον αφορά το καθημερινό πρόγραμμά μας, είχα οργανώσει τις μέρες έτσι ώστε να συνδυάζουν αξιοθεατα που βρίσκονται κοντα, προσπαθώντας να γεμισω τις μέρες με οσο το δυνατόν πιο πολλά, χωρίς όμως υπερβολές αφού πάντα κάτι διαφορετικό θα προκύψει.
Ξεκινώντας, την ημερα που φτασαμε στη Βαρκελωνη δεν ειχαμε τη δυνατοτητα να κανουμε πολλα πραγματα, αφου η πτηση μας προσγειωνοταν αργα το απογευμα και η κουραση ηταν αυξημενη. Συνεπως, καταφυγαμε απευθειας στο ξενοδοχείο που ειχαμε κλείσει. Οσον αφορά αυτο το κομματι, η οικονομική λύση του Amrey Sant Peau απέβη επιτυχής, αφού μας προώθησαν σε διαμέρισμα της ιδιοκτησιας του ξενοδοχείου, το οποίο βρισκόταν 2 τετραγωνα πιο κατω, 2 μετρα από τη στάση του μετρο Camp de l' Arpa. Το δωματιο ήταν φουλ εξοπλισμενο, ευρύχωρο και καθαρότατο, συνεπώς από την σκοπιά της διαμονής είχαμε ικανοποιηθεί πλήρως. Αφού βολευτήκαμε, βγηκαμε για μια συντομη βολτα στην περιοχή όπου αντιληφθήκαμε ότι ο κεντρικος δρομος Industria δεν έχει εστιατόρια, αλλά σε κάθε τετραγωνο εχει τουλαχιστον μια μπυραρια κι ενα μικρο σουπερμαρκετ, τα περισσοτερα 24ωρα. Κατευθηνθηκαμε στην Avenue de Gaudi οπου βρισκει κανείς εστιατορια και εμεις επιλέξαμε τo Pharaoh, που αν και irish pub ειχε απιστευτο φαγητο, ποικιλία επιλογων και πολύ προσεγμένο, εκκεντρικό χωρο. Αξιζει όσο τιποτα να δοκιμασετε τα λαχταριστα fajitas τους. Συστηνω ανεπιφύλακτα, ακόμα κι αν πρέπει να παρετε μετρο για να φτασετε. Παντως, δεν απέχει πολύ από τη Σαγράδα Φαμίλια, συνεπώς μπορείτε να το συνδυάσετε.
Η πρωτη ολοκληρωμενη ημερα ξεκινάει με μετάβαση στην υπεροχη Placa Catalunya, η οποία αποτελεί και την αρχή της κεντρικότερης αγοράς, τη La Ramblas. Διασχίσαμε ολη τη διαδρομή και καταλήξαμε στο εντυπωσιακο Αγαλμα του Κολόμβου, όπου και ανεβήκαμε με μια μικρή έκπτωση λόγω Barcelona card. Πιστεύω πως αξίζει η επισκεψη αφού έχει χαμηλο γενικο εισητηριο και προσφέρει μια πληρη θέα σε βουνο και θαλασσα, οπου απλώνεται η πολη της Βαρκελωνης. Στη συνέχεια, με άδεια στομάχια προχωρήσαμε προς το Mare Magnum, ένα “mall” μέσα στη θάλασσα, στο οποίο θεωρήσαμε οτι δεν μας επαιρνε να φάμε, αφού τα περισσότερα εστιατόρια μέσα ηταν τσιμπημένα. Αποφασίζοντας να το εγκαταλείψουμε, ανακαλύψουμε από την πίσω μεριά του ισογείου του κτηρίου τον παράδεισο! Κοινώς, το FrescoCo, ένα εστιατόριο απεριοριστης κατανάλωσης όπου με κοστος 13ευρώ(!), μπορεις να φας όσο θες, επιλέγοντας ορεκτικα, κυρίως πιάτα, γαρνιτούρες και γλυκο από μια αξιοσέβαστη ποικιλία. Ξεκάθαρα value for money, επισκεφτείτε το όπως και δηποτε! Μετα από ένα εύλογο χρονικό διαστημα χωνεψης, καταφέραμε να αφήσουμε πισω αυτή την εξαισια εφεύρεση και να διασχίσουμε τον υπολοιπο μόλο του Mare Magnum, που καταλήγει στο Aquarium. Απ'τα καλύτερα στην Ευρωπη αξίζει να το επισκεφτείτε ειδικά για το περιστρεφομενο δωματιο με τους καρχαριες, μην αγοράσετε ωστόσο τον αγγλικό οδηγό που προσφέρει πληροφορίες, αφού όλα τα είδη αναγραφονται μέσα στο ενυδρείο και χαμενα τα 7 ευρω. Η συντομη βολτα στο Barrio Gotico που ακολουθησε δεν αρκουσε και ηταν δεδομενο οτι θα επιστρεψουμε, ωστόσο μπηκαμε στον Καθεδρικό ναό οπου μπορεί κανείς με το εισητηριο του να ανέβει στην οροφή του κτηρίου με ασανσέρ. Τέλος, περπατώντας στα αμέτρητα στενά της περιοχής καταλήξαμε να πινουμε υπέροχη δροσιστική σαγκρια στο πολυσύχναστο El Chalito πανω στο δρομο Ramblas.
Η επόμενη μέρα μας βρισκει να διασχίζουμε την Avenue de Gaudi, με προορισμό την εντυπωσιακή Sagrada Familia, αρκεστήκαμε ωστοσο στην εξωτερική θέα αφού το εισητήριο είναι τσιμπημένο. Συνεχιζουμε μια μεγαλη διαδρομη με τα ποδια ως την Placa de Espanya, με ενδιάμεση στάση στην Casa Batlo του μοναδικού Gaudi η οποία απλά εμφανίστηκε τυχαία στο δρόμο μας (ούτε εδώ μπηκαμε μέσα, πιστεύω δεν αξίζει τα λεφτά η επισκεψη). Περνώντας την πλατεία λοιπόν, κατευθυνομαστε προς το παρκο του Montjuic, όπου πρωτα επισκεπτομαστε το μουσειο MNAC (δωρεαν εισοδος τις κυριακές) και υστερα περιφερόμαστε στους δρομους του. Λόγω κουρασης από τον ατελειωτο ποδαροδρομο δεν μπορέσαμε να τα επισκεφτούμε, αλλά στο χώρο βρίσκεται το ίδρυμα Juan Miro και το ισπανικό χωριο (Poble Espanyol). Έτσι εμείς καταφύγαμε στα τελεφερικ, τα οποία μας κατέβασαν στη Barcelonetta, αν και μπορεις να διαλεξεις να σε πανε βολτα πανω από το κάστρο του Μονζουικ. Δυστυχως η εμπειρια δεν μας ικανοποίησε πλήρως, αφού στο ίδιο τελεφερίκ έμπαιναν 25 άτομα τα οποία στεκονταν ορθια σε ενα χωρο πολυ περιορισμενο προφανως, οποτε δεν μπορουσες να απολαυσεις ολοκληρωτικα τη θεα που προσφερει κατι τετοιο. Φτάνοντας στην Barcelonetta αποφασισαμε να φαμε κοντα στη θάλασσα, διαλέγοντας το Surf House, το οποίο προφέρει νοστιμες υγιεινές επιλογές. Απολαυσαμε τα ιδιαίτερα καλοφτιαγμενα nachos και poke με τονο και κοτοπουλο- plus τα δροσιστικοτατα cocktails τους. Η βραδια κλεινει με -τι αλλο- βολτα στη γοτθικη συνοικια, σταση στο Chocolat Box για μινι κρεπα με παγωτο και τελος Jazz night στο ιδιαιτερο Cafe Schilling.
Τρίτο πρωινο (αλλά 4η μερα) ξεκινάμε με επίσκεψη στο Parc Guell το οποιο είναι χωρις εισοδο και προσφερει ιδανική θεα της πολης απο ψηλα. Η περιηγηση του ειναι χαλαρωτικη, σε αντιθεση με το ανθρωποκυνηγητο που συμβαίνει εναντίον των μικροπωλητων που προσπαθουν να πουλησουν αναμνηστικα για 0,50Ε στο χωρο. Βλεπουμε εξωτερικα το Casa Museu Gaudi και επιστρεφουμε στο κεντρο της πολης. Για φαγητο επιλεγουμε το πολυσυζητημενο Le Quinze Nits με σκοπό να δοιμασουμε επιτελους παραδοσιακη paella, ωστόσο η τιμή της είναι παραλογα ακριβή ανά άτομο και επιλέγουμε άλλα πιατα τα οποία μας απογοητεύουν, παρότι τσιμπημένα. Δεν το συνιστω με τιποτα, λοιπον! Ακολουθεί βολτα στα πανεμορφα στενα της περιοχής-μη ρωτησετε που, ουτε εμεις ξεραμε! Ειναι τοσα πολλά τα στενάκια της Βαρκελώνης που ποτέ δε μπορεις να τα βαρεθείς ή να τα δεις όλα... Καταληγουμε και παλι στη γοτθικη συνοικια (απιστευτο) και πηγαινουμε στο λιλιπούτειο La Granlja, το οποίο αποδεικνύεται οτι κάνει υπεροχη σοκολάτα συνοδευόμενη από λαχταριστα churros. Τέλος, η βραδιά καταλήγει με παράσταση φλαμένκο στο θεατρο City Hall της Ramblas-πολυ καλό.
Τελευταία ολόκληρη μέρα και κατευθυνόμαστε Parc de Ciutadella, όπου κάνουμε ακόμη μία βόλτα. Τρώμε στο εστιατόριο La Hacienda το οποίο είχε οικονομικότατα ατομικά μενού αλλα το φαί δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό. Συνεχιζουμε την περιπλάνηση και σειρά έχει η επιβλητική Αψίδα του Θριαμβου. Στην περιοχή βρισκονται πολλοί καλλιτέχνες -χορευτές, τραγουδιστές κλπ- και δινουν μια ωραια νοτα στη βολτα. Ο περιπατος καταλήγει σε καφέ στο πολυσύχναστο Ciutat Comtal, στο οποιο δεν θα προτεινα να διαλεξετε καποιο γλυκο αν δεν θελετε να χει το μεγεθος από σοκολατακι αλλα την τιμή πάστας. Τελος, επιστροφή στο διαμέρισμα για να μαζέψουμε βαλιτσες και να προετοιμαστουμε ψυχολογικά για να αποχαιρετήσουμε αυτή τη μαγική πόλη. Η τελευταία μέρα μας βρήκε από νωρίς στο αεροδρομιο για τα σχετικά ψώνια και την επιστροφή στα πατρια εδάφη.
20181112_171310.jpg
Εισαγωγή:
Προσπάθησα να αναφέρω σύντομα τα βασικά σημεία που επισκεφτήκαμε ως πρωταρηδες στην μαγευτική Βαρκελώνη. Ανυπομονώ να διαβάσετε τη διηγηση μου και να σχολιάσετε, θετικά ή αρνητικά ολα καλοδεχούμενα. Εννοείται ο,τι απορίες έχετε, μη διστάσετε! Ελπιζω να σας άρεσε, εγώ ξαναβίωσα όλο το ταξιδι!!!
