margarita1992
Member
- Μηνύματα
- 26
- Likes
- 18
- Επόμενο Ταξίδι
- ελπιζω Ισπανια!!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μεξικο!
Περιεχόμενα
Μαρεσουν τα ισπανικά...Λατρευω την Ισπανια.. Γενικότερα οτι εχει να κανει με αυτη τη χωρα...Οι φιλοι απο πολυ πριν αρχισω να μαθαινω τη γλωσσα με κοροιδευαν και με αντιμετωπιζαν σαν να ειμαι ισπανιδα.. Πλεον, και ειδικα μετα απο αυτο το ταξιδι, θεωρούν δεδομενο οτι καποια στιγμη θα παω να μεινω εκει...
Αρχισα στη πρωτη λυκείου να κανω ιδιαίτερα στα ισπανικα ( επιτελους! )...το επομενο καλοκαιρι κιολας εφυγα για 2 εβδομαδες στη Βαρκελωνη για να κανω μαθηματα ισπανικων...Μιλαγα τη γλωσσα λιγοτερο απο ενα χρονο, δεν ειχα κλεισει καλα-καλα τα 17 και ταξιδευα μονη μου για Βαρκελωνη!! Η περιπετεια μολις αρχιζε... Δεν ειχα ιδεα ποσο ανατρεπτικο θα ηταν αυτο το ταξιδι!
Εμενα σε μια οικογένεια μαζι με μια αλλη κοπελα απο τη Γερμανια, ιδιας ηλικιας με μενα που ηταν εκει για τον ίδιο λογο με μενα... Ηταν ας πουμε η καλυτερη μου φίλη για όσο καιρο βρισκόμουν εκει...Φτασαμε και οι δυο Κυριακη, καναμε μια πρωτη βολτα στη περιοχη και γνωριστηκαμε..Την επομενη μερα ξεκινουσαμε τα μαθηματα..
Σηκωθηκαμε νωρις το πρωι αφου επρεπε να παμε λιγο νωριτερα ωστε να δουν το επιπεδο της γλωσσας μας και να μας χωρισουν στα αντιστοιχα τμηματα.. Οσοι ημασταν στην ιδια ηλικια, γιναμε μια παρεα..Ημασταν 6 ατομα απο διαφορετικες χωρες.. Το πρωι 9-12 μαθημα μετα πηγαιναμε να φαμε συνηθως καποιο σαντουιτς, μετα βολτα, σπιτι να αλλαξουμε, να διαβασουμε και κατι
, το βραδυ παλι εξω! Οσο δεν εβγαινα στην Ελλαδα βγηκα εκεινες τις 2 εβδομαδες μαζεμενα!
Τα υπολοιπα παιδια ηταν εκει μια εβδομαδα νωριτερα απο εμας εκει...Οποτε η δικη μας πρωτη βδομαδα για αυτους ηταν δευτερη και τελευταια της διαμονης τους...
Την δευτερη βδομαδα ειχαμε μεινει εγω και η φιλη μου απο τη γερμανια, πιστευα οτι θα ηταν ωραια αλλα οχι τόσο οσο η πρωτη αφου πλεον η παρεα μας ειχε λιγο διαλυθει...Ποσο λαθος εκανα!
Μια απο τις επομενες ημερες και ενω εβγαινα απο το κολεγιο, μια κοπελα μου εδωσε 2 προσκλησεις για ενα μπαρακι στη μπαρσελονετα...Δεν ειχα και πολυ ορεξη να παω, και πιστευα οτι ουτε η φιλη μου θα ηθελε να παμε, για αυτο στη αρχη αρνηθηκα. Η κοπελα ομως επεμενε και ετσι δεχτηκα τις προσκλησεις.. Οταν πηγα σπιτι και είπα στη φιλη μου για το μπαρακι ενθουσιαστηκε! Ετσι αποφασισαμε να παμε, το μερος μας ηταν ήδη γνωστο εξαλλου...
_____________________________________________________________
photo by wikipedia.org
Αυτό το αρχείο εικόνας διανέμεται με τους όρους της άδειας Creative Commons / Αναφορά - Παρόμοια Διανομή 3.0 Μη εισαγόμενο
Εκεινο το βραδυ λοιπον πηγαμε στο μπαρακι, χαλαρα οι δυο φιλες για να περασουμε ενα ήσυχο βραδυ...Που να ξερα οτι εκεινο το βραδυ θα ηταν μόνο η αρχη!
Καθομασταν κουβετιάζοντας οταν μας πλησίασε ενα αγορι. Ηταν ισπανος κοντα στην ηλικια μας και καθοταν στο ιδιο μαγαζι με τη παρεα του. Μας πρότεινε να παμε και εμεις μαζι τους στο τραπεζι. Καθομασταν λοιπον ολοι μαζι, μιλώντας κυριως για το πως μας φαίνεται η Ισπανία, τι διαφορές εχει με τις δικές μας χώρες κλπ. Γυρω στις 3 το πρωι μας διωξαν απο το μαγαζι γιατι επρεπε να κλείσουν και αυτοι...Ομως μόλις ειχαμε αρχισει τη κουβέντα μας οπότε πηγαμε και κατσαμε στη παραλια, δηλαδη ακριβως εξω απο το μαγαζι! Εδω να σημειώσω οτι οι ισπανοι συνηθίζουν πολυ να καθονται το βραδυ στη παραλια και πολυ περισσοτερο να αγοραζουν μπυρα απο πλανωδιους.. Εμεις δεν θα ξεφευγαμε απο αυτον τον κανονα, εξαλλου με ισπανους καναμε παρεα! Αγορασαμε λοιπον απο μια μπυρα και κατσαμε στην αμμουδια συνεχίζοντας τη κουβεντα..Βεβαια δεν είχε σημασια που πιναμε ήδη μπυρα, συνεχιζαν να ερχονται και να σε ρωτανε '' θελεις μπυρα?''
Με το αγορι που μας ειχε πλησιασει αρχικα, ειχα ερθει πιο κοντα, καθως μιλουσαμε περισσοτερο...Ετσι ανταλλαξαμε κινητα για να βρεθουμε και καποια αλλη στιγμη αφου περνουσαμε αρκετα καλα. Δεν είχα και πολυ καιρο βεβαια, ήταν τεταρτη και το σαββατο εφευγα..( ναι, ναι, όπως καταλαβατε εχουμε και love story στην ιστορια)
Μετα απο 2 μερες συνατηθηκαμε στο ιδιο σημειο που γνωριστηκαμε, στις 2 το πρωι! Βλεπετε δουλευε ως σερβιτορος οποτε τετοια ωρα σχολαγε... Καναμε μια βολτα στη παραλια και καποια στιγμη γυρναει και μου λεει '' πρεπει να κιανεις βραδυνο μπανιο! Οι ισπανοι το συνηθίζουμε..'' δεν ελεγε ψεματα αφου οντως ηταν πολλοι που εκαναν..'' την προηγουμενη φορα'' μου λεει '' μου ειχες πει σαν δικαιολογια οτι φοβασαι μην αρρωστησεις, αλλα μεθαυριο φευγεις οποτε δεν σε νοιαζει.'' Μην τα πολυλογω, με επεισε τελικα και βουτηξαμε στη θαλασσα. Φοβομουν πολυ για τα πραγματα μου ομως γιατι στη Βαρκελωνη συνηθίζουν να κλεβουν πολυ. Εβαλε και εκεινος τα δικα του πραγματα στη τσαντα μου για μεγαλυτερη ασφαλεια και βουτηξαμε...
Μετα απο λιγο βγηκαμε αλλα η τσαντα μου ηταν αφαντη! Οποτε εχουμε και λεμε...Εγω μονη σε μια ξενη πολη, χωρις λεφτα, κινητο, κλειδια για να γυρισω σπιτι και μουσκεμα! Με επιασε πανικος στην αρχη, αλλα ευτυχως εκεινος ηταν αρκετα ψυχραιμος οποτε γρηγορα ηρεμησα..Ψαξαμε κατα μηκος της παραλιας και βρηκαμε την τσαντα μου παρατημενη. Βεβαια τα ειχαν παρει ολα, αλλα ευτυχως ειχαν αφησει τα κλειδια του σπιτιου μου και τα κλειδια της μηχανης και του σπιτιου του..Τουλαχιστον θα μπορουσα να μπω σπιτι!
Εγω στο πορτοφολι μου ειχα λιγα λεφτα και ευτυχως δεν ειχα μαζι μου τη ταυτοτητα οποτε δεν ανησυχουσα. Το παιδι αυτο ζουσε σε ενα χωριο εξω απο τη Βαρκελωνη, αλλα δουλευε στο κεντρο και επισης ζουσε και η γιαγια του στο κεντρο. Ετσι πηραμε τη μηχανη και πηγαμε στο σπιτι της γιαγιας του ωστε να ακυρωσει συνδεση τηλεφωνου και πιστωτικη. Με λιγα λογια ανεβηκα και σε μηχανη για πρωτη φορα στη ζωη μου.
Αφου λοιπον πηγαμε στο σπιτι και ακυρωσε μεσω του υπολογιστη τα παντα, με πηγε και βολτα! Για τη ακριβεια πηγαμε στα λεγομενα fuentes. Συντριβανια δηλαδη, αλλα οχι απλα συντριβανια. Κανονικα εχει συγκεκριμενες ωρες και μερες που μπορεις να πας και να τα θαυμασεις. Βεβαια την ωρα που πηγαμε εμεις δεν ηταν κανεις και τα συντριβανια δεν λειτουργουσαν...Παρολαυτα θυμαμαι οτι το μερος ηταν αρκετα εντυπωσιακο. Αν δεν κανω λαθος κιολας, μου ειχε πει οτι εκει ειχε γινει η τελετη εναρξης των ολυμπιακων αγωνων το 1992...
Ε, ενταξει μετα απο κει με πηγε σπιτι μου!...Η επομενη μερα προβλεποταν το ιδιο ανατρεπτικη!
Την επομενη μερα σηκώθηκα εξαντλημενη αφου δεν ειχα κοιμηθει σχεδον καθολου και με περιμενε μεγαλη μερα..Για μαθημα δεν πηγα αν κ τελευταια μερα γιατι επρεπε να βρω ενα τροπο να μιλησω με την οικογενεια μου και να τους εξηγησω τι ειχε γινει... Σηκωθηκα λοιπον κανονικα νωρις το πρωι εξηγησα στην μητερα της οικογενειας τι ειχε συμβει ( τη φιλη μου την ειχα ξυπνησει ήδη οταν εφτασα σπιτι και της τα πα...) και ξεκινησα για το κεντρο της πολης σε καταστημα γνωστης κινητής τηλεφωνίας στην Ισπανια με σκοπο να παρω το πιο φτηνο κινητο και ενα νουμερο τηλεφωνου...Αφου περιμενα ποοοοση ωρα μεχρι να εξυπηρετηθω με ενημερωσαν οτι δεν μπορουσαν να μου δωσουν νουμερο γιατι δεν ειχα κλεισει τα 18! Αφου παθαινω ενα σοκ, ειχε μεσημεριασει και γω δεν ειχα ακομη μιλησει με τους δικους μου, ψιλοτσακωνομαι και με την υπαλληλο καθως στη φιλη μου που ηταν ιδιας ηλικιας ειχε δωσει κανονικα νουμερο φευγω για να αγορασω καρτες για καρτοτηλεφωνο...Και ερχεται η στιγμη που μιλαω με τους δικους μου...Συνηθως παντα τετοια ωρα εποικινωνουσαμε οποτε δνε πιστευα οτι θα ειχαν προλαβει να καταλαβουν τι ειχε συμβει...Η φωνη του πατερα μου ομως με εκανε να αλλαξω γνωμη...Αυτος που μου ειχε κλεψει τα πραγματα μεσα σε ολα και το κινητο μου ειχε το θρασσος να το σηκωσει κιολας οταν με καλλο9υσε ο πατερας μου! (ξεφυγα παλι, συνεχιζω...)
Γυρισα σπιτι εξαντλημενη με την ελπιδα να πεσω στο κρεβατι μεχρι να φυγω για ελλαδα...Με το που ανοιγω τη πορτα ερχεται τρεχωντας η μητερα της οικογενειας για να μου πει '' πηγαινε γρηγορα στο κολεγιο! σε ψαχνει η αστυνομια, μαλλον βρηκαν καποια απο τα πραγματα σου!'' Ποτε μπηκα σπιτι και ποτε βγηκα στο δρομο για το κολεγιο ουτε που το καταλαβα...Καλα να βρηκαν καποια απο τα πραγματα μου, αλλα εμενα πως με βρηκαν αφου δεν ειχα ταυτοτητα και τιποτα αλλο που να λεει τα στοιχεια μου στη τσαντα?
Η γραμματεας ηρθε να μου δωσει τις απαντησεις και να με αφησει αφωνη με την οργανωση της ισπανικης αστυνομιας...Μεσα σατ πραγματα που ειχα χασει ηταν η φωτογραφικη μου μηχανη και το mp3 μου...Αυτα τα εντοπισε η αστυνομια ( δεν εχω ιδεα πως!). Μεσα λοιπον στη φωτογραφικη μηχανη ειχα τραβηξει μια φωτογραφια που ημουν ακριβως εξω απο το κολεγιο. Η αστυνομια λοιπον εκτυπωσε αυτη τη φωτογραφια και με αναζητησε εκει..Με αναγνωρισαν και ετσι ηρθαν σε εποικινωνια με την οικογενεια...Τωρα αυτο που επρεπε να κανω ηταν να παω απο την αστυνομια να παρω τα πραγματα μου...Και ενω η γραμματεας ειχε βγαλει χαρτες για να μου δειξει πως θα παω εκει, ακουω καποιον να φωναζει '' μαργαριτα!'' γυρναω και τι να δω...Ο φιλος μου αυτος ειχε ερθει εκει! Τον ειχε ειδοποιησει και αυτον η αστυνομια οτι ειχαν βρει καποια απο τα πραγματα του..Ηρθε λοιπον και με πηγε αυτος στο αστυνομικο τμημα...Καναμε καταθεση, πηρα τα πραγματα μου και ολα μια χαρα!..
Καπου εδω θα τελειωσω την ιστορια...Ειπα το μεγαλυτερο και σπουδαιοτερο ισως μερος της...Αυτην την ιστορια ετσι οπως την αφηγηθηκα εδω δεν την εχω πει παρα σε λιγες φιλες μου...Ολοι οι υπολοιποι ξερουν απλως οτι περασα υπεροχα στη Βαρκελωνη..Στους γονεις μου βεβαια αναγκαστηκα να πω καποια πραγματα αλλα οχι ολα...Θυμαμαι οταν η μητερα μου ανοιξε τη βαλιτσα και βρηκε το φορεμα μου νωπο ακομη απο τη θαλασσα ( ουτε 2 μερες δεν ειχαν περασει) το δικαιολογησε ευτυχως καπως απο μονη της...Δεν θυμαμαι πως, θυμαμαι απλα οτι με ειχε βολεψει η δικαιολογια της....Αυτο το ταξιδι ηταν ιδιαιτερο για μενα, δεν ξερω αν θα ξανακανω τετοια ταξιδια, αν θα γνωρισω τοσο καλους φιλους αλλα ειμαι χαρουμενη που εστω και μια φορα εζησα μια τετοια ''περιπετεια'' ας πουμε..
Με το παιδι αυτο το μονο που εχω να σας πω ειναι οτι οχι μονο δεν ηταν στο κολπο αλλα με βοηθησε παρα πολυ και χωρις αυτον δεν ξερω πως ακριβως θα τα ειχα καταφερει...Και παντα το χαρτι απο την αστυνομια που εχω στο συρταρι θα μου θυμιζει 2 εβδομαδες αξεχαστες...
Αρχισα στη πρωτη λυκείου να κανω ιδιαίτερα στα ισπανικα ( επιτελους! )...το επομενο καλοκαιρι κιολας εφυγα για 2 εβδομαδες στη Βαρκελωνη για να κανω μαθηματα ισπανικων...Μιλαγα τη γλωσσα λιγοτερο απο ενα χρονο, δεν ειχα κλεισει καλα-καλα τα 17 και ταξιδευα μονη μου για Βαρκελωνη!! Η περιπετεια μολις αρχιζε... Δεν ειχα ιδεα ποσο ανατρεπτικο θα ηταν αυτο το ταξιδι!
Εμενα σε μια οικογένεια μαζι με μια αλλη κοπελα απο τη Γερμανια, ιδιας ηλικιας με μενα που ηταν εκει για τον ίδιο λογο με μενα... Ηταν ας πουμε η καλυτερη μου φίλη για όσο καιρο βρισκόμουν εκει...Φτασαμε και οι δυο Κυριακη, καναμε μια πρωτη βολτα στη περιοχη και γνωριστηκαμε..Την επομενη μερα ξεκινουσαμε τα μαθηματα..
Σηκωθηκαμε νωρις το πρωι αφου επρεπε να παμε λιγο νωριτερα ωστε να δουν το επιπεδο της γλωσσας μας και να μας χωρισουν στα αντιστοιχα τμηματα.. Οσοι ημασταν στην ιδια ηλικια, γιναμε μια παρεα..Ημασταν 6 ατομα απο διαφορετικες χωρες.. Το πρωι 9-12 μαθημα μετα πηγαιναμε να φαμε συνηθως καποιο σαντουιτς, μετα βολτα, σπιτι να αλλαξουμε, να διαβασουμε και κατι
, το βραδυ παλι εξω! Οσο δεν εβγαινα στην Ελλαδα βγηκα εκεινες τις 2 εβδομαδες μαζεμενα!Τα υπολοιπα παιδια ηταν εκει μια εβδομαδα νωριτερα απο εμας εκει...Οποτε η δικη μας πρωτη βδομαδα για αυτους ηταν δευτερη και τελευταια της διαμονης τους...
Την δευτερη βδομαδα ειχαμε μεινει εγω και η φιλη μου απο τη γερμανια, πιστευα οτι θα ηταν ωραια αλλα οχι τόσο οσο η πρωτη αφου πλεον η παρεα μας ειχε λιγο διαλυθει...Ποσο λαθος εκανα!
Μια απο τις επομενες ημερες και ενω εβγαινα απο το κολεγιο, μια κοπελα μου εδωσε 2 προσκλησεις για ενα μπαρακι στη μπαρσελονετα...Δεν ειχα και πολυ ορεξη να παω, και πιστευα οτι ουτε η φιλη μου θα ηθελε να παμε, για αυτο στη αρχη αρνηθηκα. Η κοπελα ομως επεμενε και ετσι δεχτηκα τις προσκλησεις.. Οταν πηγα σπιτι και είπα στη φιλη μου για το μπαρακι ενθουσιαστηκε! Ετσι αποφασισαμε να παμε, το μερος μας ηταν ήδη γνωστο εξαλλου...
_____________________________________________________________
photo by wikipedia.org
Αυτό το αρχείο εικόνας διανέμεται με τους όρους της άδειας Creative Commons / Αναφορά - Παρόμοια Διανομή 3.0 Μη εισαγόμενο
Εκεινο το βραδυ λοιπον πηγαμε στο μπαρακι, χαλαρα οι δυο φιλες για να περασουμε ενα ήσυχο βραδυ...Που να ξερα οτι εκεινο το βραδυ θα ηταν μόνο η αρχη!
Καθομασταν κουβετιάζοντας οταν μας πλησίασε ενα αγορι. Ηταν ισπανος κοντα στην ηλικια μας και καθοταν στο ιδιο μαγαζι με τη παρεα του. Μας πρότεινε να παμε και εμεις μαζι τους στο τραπεζι. Καθομασταν λοιπον ολοι μαζι, μιλώντας κυριως για το πως μας φαίνεται η Ισπανία, τι διαφορές εχει με τις δικές μας χώρες κλπ. Γυρω στις 3 το πρωι μας διωξαν απο το μαγαζι γιατι επρεπε να κλείσουν και αυτοι...Ομως μόλις ειχαμε αρχισει τη κουβέντα μας οπότε πηγαμε και κατσαμε στη παραλια, δηλαδη ακριβως εξω απο το μαγαζι! Εδω να σημειώσω οτι οι ισπανοι συνηθίζουν πολυ να καθονται το βραδυ στη παραλια και πολυ περισσοτερο να αγοραζουν μπυρα απο πλανωδιους.. Εμεις δεν θα ξεφευγαμε απο αυτον τον κανονα, εξαλλου με ισπανους καναμε παρεα! Αγορασαμε λοιπον απο μια μπυρα και κατσαμε στην αμμουδια συνεχίζοντας τη κουβεντα..Βεβαια δεν είχε σημασια που πιναμε ήδη μπυρα, συνεχιζαν να ερχονται και να σε ρωτανε '' θελεις μπυρα?''
Με το αγορι που μας ειχε πλησιασει αρχικα, ειχα ερθει πιο κοντα, καθως μιλουσαμε περισσοτερο...Ετσι ανταλλαξαμε κινητα για να βρεθουμε και καποια αλλη στιγμη αφου περνουσαμε αρκετα καλα. Δεν είχα και πολυ καιρο βεβαια, ήταν τεταρτη και το σαββατο εφευγα..( ναι, ναι, όπως καταλαβατε εχουμε και love story στην ιστορια
)Μετα απο 2 μερες συνατηθηκαμε στο ιδιο σημειο που γνωριστηκαμε, στις 2 το πρωι! Βλεπετε δουλευε ως σερβιτορος οποτε τετοια ωρα σχολαγε... Καναμε μια βολτα στη παραλια και καποια στιγμη γυρναει και μου λεει '' πρεπει να κιανεις βραδυνο μπανιο! Οι ισπανοι το συνηθίζουμε..'' δεν ελεγε ψεματα αφου οντως ηταν πολλοι που εκαναν..'' την προηγουμενη φορα'' μου λεει '' μου ειχες πει σαν δικαιολογια οτι φοβασαι μην αρρωστησεις, αλλα μεθαυριο φευγεις οποτε δεν σε νοιαζει.'' Μην τα πολυλογω, με επεισε τελικα και βουτηξαμε στη θαλασσα. Φοβομουν πολυ για τα πραγματα μου ομως γιατι στη Βαρκελωνη συνηθίζουν να κλεβουν πολυ. Εβαλε και εκεινος τα δικα του πραγματα στη τσαντα μου για μεγαλυτερη ασφαλεια και βουτηξαμε...
Μετα απο λιγο βγηκαμε αλλα η τσαντα μου ηταν αφαντη! Οποτε εχουμε και λεμε...Εγω μονη σε μια ξενη πολη, χωρις λεφτα, κινητο, κλειδια για να γυρισω σπιτι και μουσκεμα! Με επιασε πανικος στην αρχη, αλλα ευτυχως εκεινος ηταν αρκετα ψυχραιμος οποτε γρηγορα ηρεμησα..Ψαξαμε κατα μηκος της παραλιας και βρηκαμε την τσαντα μου παρατημενη. Βεβαια τα ειχαν παρει ολα, αλλα ευτυχως ειχαν αφησει τα κλειδια του σπιτιου μου και τα κλειδια της μηχανης και του σπιτιου του..Τουλαχιστον θα μπορουσα να μπω σπιτι!
Εγω στο πορτοφολι μου ειχα λιγα λεφτα και ευτυχως δεν ειχα μαζι μου τη ταυτοτητα οποτε δεν ανησυχουσα. Το παιδι αυτο ζουσε σε ενα χωριο εξω απο τη Βαρκελωνη, αλλα δουλευε στο κεντρο και επισης ζουσε και η γιαγια του στο κεντρο. Ετσι πηραμε τη μηχανη και πηγαμε στο σπιτι της γιαγιας του ωστε να ακυρωσει συνδεση τηλεφωνου και πιστωτικη. Με λιγα λογια ανεβηκα και σε μηχανη για πρωτη φορα στη ζωη μου.
Αφου λοιπον πηγαμε στο σπιτι και ακυρωσε μεσω του υπολογιστη τα παντα, με πηγε και βολτα!
Για τη ακριβεια πηγαμε στα λεγομενα fuentes. Συντριβανια δηλαδη, αλλα οχι απλα συντριβανια. Κανονικα εχει συγκεκριμενες ωρες και μερες που μπορεις να πας και να τα θαυμασεις. Βεβαια την ωρα που πηγαμε εμεις δεν ηταν κανεις και τα συντριβανια δεν λειτουργουσαν...Παρολαυτα θυμαμαι οτι το μερος ηταν αρκετα εντυπωσιακο. Αν δεν κανω λαθος κιολας, μου ειχε πει οτι εκει ειχε γινει η τελετη εναρξης των ολυμπιακων αγωνων το 1992...Ε, ενταξει μετα απο κει με πηγε σπιτι μου!...Η επομενη μερα προβλεποταν το ιδιο ανατρεπτικη!
Την επομενη μερα σηκώθηκα εξαντλημενη αφου δεν ειχα κοιμηθει σχεδον καθολου και με περιμενε μεγαλη μερα..Για μαθημα δεν πηγα αν κ τελευταια μερα γιατι επρεπε να βρω ενα τροπο να μιλησω με την οικογενεια μου και να τους εξηγησω τι ειχε γινει... Σηκωθηκα λοιπον κανονικα νωρις το πρωι εξηγησα στην μητερα της οικογενειας τι ειχε συμβει ( τη φιλη μου την ειχα ξυπνησει ήδη οταν εφτασα σπιτι και της τα πα...) και ξεκινησα για το κεντρο της πολης σε καταστημα γνωστης κινητής τηλεφωνίας στην Ισπανια με σκοπο να παρω το πιο φτηνο κινητο και ενα νουμερο τηλεφωνου...Αφου περιμενα ποοοοση ωρα μεχρι να εξυπηρετηθω με ενημερωσαν οτι δεν μπορουσαν να μου δωσουν νουμερο γιατι δεν ειχα κλεισει τα 18! Αφου παθαινω ενα σοκ, ειχε μεσημεριασει και γω δεν ειχα ακομη μιλησει με τους δικους μου, ψιλοτσακωνομαι και με την υπαλληλο καθως στη φιλη μου που ηταν ιδιας ηλικιας ειχε δωσει κανονικα νουμερο φευγω για να αγορασω καρτες για καρτοτηλεφωνο...Και ερχεται η στιγμη που μιλαω με τους δικους μου...Συνηθως παντα τετοια ωρα εποικινωνουσαμε οποτε δνε πιστευα οτι θα ειχαν προλαβει να καταλαβουν τι ειχε συμβει...Η φωνη του πατερα μου ομως με εκανε να αλλαξω γνωμη...Αυτος που μου ειχε κλεψει τα πραγματα μεσα σε ολα και το κινητο μου ειχε το θρασσος να το σηκωσει κιολας οταν με καλλο9υσε ο πατερας μου! (ξεφυγα παλι, συνεχιζω...)
Γυρισα σπιτι εξαντλημενη με την ελπιδα να πεσω στο κρεβατι μεχρι να φυγω για ελλαδα...Με το που ανοιγω τη πορτα ερχεται τρεχωντας η μητερα της οικογενειας για να μου πει '' πηγαινε γρηγορα στο κολεγιο! σε ψαχνει η αστυνομια, μαλλον βρηκαν καποια απο τα πραγματα σου!'' Ποτε μπηκα σπιτι και ποτε βγηκα στο δρομο για το κολεγιο ουτε που το καταλαβα...Καλα να βρηκαν καποια απο τα πραγματα μου, αλλα εμενα πως με βρηκαν αφου δεν ειχα ταυτοτητα και τιποτα αλλο που να λεει τα στοιχεια μου στη τσαντα?
Η γραμματεας ηρθε να μου δωσει τις απαντησεις και να με αφησει αφωνη με την οργανωση της ισπανικης αστυνομιας...Μεσα σατ πραγματα που ειχα χασει ηταν η φωτογραφικη μου μηχανη και το mp3 μου...Αυτα τα εντοπισε η αστυνομια ( δεν εχω ιδεα πως!). Μεσα λοιπον στη φωτογραφικη μηχανη ειχα τραβηξει μια φωτογραφια που ημουν ακριβως εξω απο το κολεγιο. Η αστυνομια λοιπον εκτυπωσε αυτη τη φωτογραφια και με αναζητησε εκει..Με αναγνωρισαν και ετσι ηρθαν σε εποικινωνια με την οικογενεια...Τωρα αυτο που επρεπε να κανω ηταν να παω απο την αστυνομια να παρω τα πραγματα μου...Και ενω η γραμματεας ειχε βγαλει χαρτες για να μου δειξει πως θα παω εκει, ακουω καποιον να φωναζει '' μαργαριτα!'' γυρναω και τι να δω...Ο φιλος μου αυτος ειχε ερθει εκει! Τον ειχε ειδοποιησει και αυτον η αστυνομια οτι ειχαν βρει καποια απο τα πραγματα του..Ηρθε λοιπον και με πηγε αυτος στο αστυνομικο τμημα...Καναμε καταθεση, πηρα τα πραγματα μου και ολα μια χαρα!..
Καπου εδω θα τελειωσω την ιστορια...Ειπα το μεγαλυτερο και σπουδαιοτερο ισως μερος της...Αυτην την ιστορια ετσι οπως την αφηγηθηκα εδω δεν την εχω πει παρα σε λιγες φιλες μου...Ολοι οι υπολοιποι ξερουν απλως οτι περασα υπεροχα στη Βαρκελωνη..Στους γονεις μου βεβαια αναγκαστηκα να πω καποια πραγματα αλλα οχι ολα...Θυμαμαι οταν η μητερα μου ανοιξε τη βαλιτσα και βρηκε το φορεμα μου νωπο ακομη απο τη θαλασσα ( ουτε 2 μερες δεν ειχαν περασει) το δικαιολογησε ευτυχως καπως απο μονη της...Δεν θυμαμαι πως, θυμαμαι απλα οτι με ειχε βολεψει η δικαιολογια της
....Αυτο το ταξιδι ηταν ιδιαιτερο για μενα, δεν ξερω αν θα ξανακανω τετοια ταξιδια, αν θα γνωρισω τοσο καλους φιλους αλλα ειμαι χαρουμενη που εστω και μια φορα εζησα μια τετοια ''περιπετεια'' ας πουμε..Με το παιδι αυτο το μονο που εχω να σας πω ειναι οτι οχι μονο δεν ηταν στο κολπο αλλα με βοηθησε παρα πολυ και χωρις αυτον δεν ξερω πως ακριβως θα τα ειχα καταφερει...Και παντα το χαρτι απο την αστυνομια που εχω στο συρταρι θα μου θυμιζει 2 εβδομαδες αξεχαστες...
