Λαύριο, το θησαυροφυλάκιο της Αττικής γης!

[dimosf]

Έρμη Αττική γη! Που σου ’λαχε να πέσεις στα χέρια ημών των Νεοελλήνων για να σε «τακτοποιήσουμε» δεόντως! Σου δώσαμε και κατάλαβες!

Τύχη αγαθή μας χάρισε αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Και τι δεν έδωσε αυτός σε αντάλλαγμα! Ταπεινά αγαθά αλλά και πλούτο. Πλούτο μεγάλο ικανό να φτιάξει ολάκερο πολιτισμό. Μνημεία μοναδικής ακτινοβολίας στο χώρο και το χρόνο.
Ασήμι έρευσε άφθονο από τα έγκατά της και έγινε πλοία και αυτά έφεραν νίκες κατά βαρβάρων και εμπόριο και έφεραν κι άλλο πλούτο. Και η μάνα πόλη γέμισε μνημεία και μέγαρα. Και αξίες. Πάνω από 5 αιώνες δούλοι έσκαβαν τη γη και έβγαζαν το αργυρούχο μετάλλευμα. Ώσπου αυτό λιγόστεψε τόσο που έγινε ασύμφορο. Και έτσι τα μεταλλεία του Λαυρίου έπεσαν στην αφάνεια μέχρι τον 19ο αιώνα. Τότε αναβιώνει η εκμετάλλευση γης και ανθρώπων που συρρέουν από όλες τις γύρω περιοχές για το μεροκάματο. Πολλά συνέβησαν από τότε. Και καλά, αλλά κυρίως κακά. Και υπαίτιοι ήταν και ξένοι αλλά και «Έλληνες» που πίνοντας το αίμα του κοσμάκη («Λαυρεωτικά», το πρώτο χρηματιστηριακό σκάνδαλο στην νεώτερη Ελλάδα) τελικά έφτασαν να φιγουράρουν για εθνικοί ευεργέτες. Εδώ και οι απαρχές του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα με αιματηρές κινητοποιήσεις. Τα μεταλλεία λειτούργησαν μέχρι τη δεκαετία του 1980 και έκλεισαν οριστικά το 1992. Από τότε το Λαύριο παρήκμασε και μόνο τα τελευταία χρόνια με κάποιες προσπάθειες ξαναπαίρνει τα πάνω του. Είναι μια πολύ γραφική πόλη με όμορφα νεοκλασικά αλλά και «λαϊκά»-εργατικά κτίρια, που πολλά όμως από αυτά ρημάζουν. Ο δρόμος-συνέχεια της Αττικής οδού, το «έφερε» πολύ κοντά στην πρωτεύουσα. Τα πολλά αξιοθέατά του και η γειτνίαση με άλλα αξιοθέατα πρώτης γραμμής, όπως ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο καθώς και η λειτουργία (αλήθεια πότε θα ολοκληρωθεί; ) του νέου λιμανιού είναι σοβαρά κίνητρα ανάπτυξης. Αρκεί αυτή να γίνει με σοβαρότητα για να μην καταλήξει κι αυτό σαν τόσα και τόσα «αναπτυγμένα» μέρη του τόπου μας.

Στο Λαύριο έχουμε πάει πολλές φορές. Είναι μια ευχάριστη βόλτα για μας. Τις περισσότερες φορές για φαγητό ή καφέ. Πριν πολλά χρόνια είχα πάει ξανά και ξανά με μαθητές μου σε στοές μεταλλείων και στη δολίνη «Χάος» στα πλαίσια προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Ήξερα ότι στην πόλη μέσα υπάρχει ορυκτολογικό μουσείο αλλά δεν το είχαμε επισκεφτεί. Ακόμα κάποια στιγμή είδα ότι υπάρχει και αρχαιολογικό μουσείο. Ούτε όμως και στο αρχαίο θέατρο του Θορικού είχαμε πάει. Αποφασίσαμε λοιπόν να ξεκινήσουμε να δούμε κάποια πράγματα.
Τρίτη μέρα του νέου χρόνου 2011 πήγαμε να δούμε το ορυκτολογικό μουσείο. Σωστή η μέρα, λάθος η ώρα. Το μουσείο λειτουργεί μόνο τρεις μέρες την εβδομάδα 10-12 το πρωί. Έτσι το βρήκαμε κλειστό μιας και είχε κιόλας μεσημεριάσει.

Έτσι εκείνη τη μέρα περιορίστηκα σε μερικές φωτογραφίες του κτιρίου

και του γύρω χώρου.
Ένα μήνα μετά και πάλι εκεί. Αυτή τη φορά έγκαιρα. Το μουσείο βρίσκεται στο χώρο όπου υπάρχουν τα υπολείμματα των κτιρίων του 19ου αι. Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του μουσείου
«Το κτίριο του μουσείου είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του Λαυρείου του περασμένου αιώνα και ένα από τα λίγα απομεινάρια του εκπληκτικού βιομηχανικού συγκροτήματος των Πλυντηρίων μεταλλεύματος της "Ελληνικής Εταιρείας", που είχε ανεγερθεί λίγο μετά το 1873, σύμφωνα με σχέδια του γερμανού C. Luhrig» (emel.gr).
Μικρό το κτίριο και προβληματικό όσον αφορά το σκοπό του αλλά τόσο ταιριαστό με αυτό που υπηρετεί.

Λίγες οι προθήκες με μοναδικά, απίστευτα όμορφα και τόσα πολλά ορυκτά. Και όλα, μα όλα από τη Λαυρεωτική.

Είναι τόσα πολλά που κυριολεκτικά πνίγονται.

Ευτυχώς που σε θαμπώνουν με την ομορφιά τους που παραβλέπεις το «πήξιμο».

Σε μια προθήκη υπάρχουν τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν οι μεταλλωρύχοι και μερικοί αρχαίοι λύχνοι που έδιναν το λιγοστό τους φως στα έγκατα της γης στους δούλους αλλοτινών εποχών.
Βγαίνοντας από το Ορυκτολογικό μουσείο πήγαμε σχεδόν απέναντι στο Αρχαιολογικό. Πολύ μικρό μα πολύ ενδιαφέρον.

Μπαίνοντας μια μικρή αίθουσα για τα αρχαία μεταλλεία με ευρήματα και μια αναπαράσταση της διαδικασίας εξόρυξης και μεταλλουργίας.

Στη συνέχεια ένα αίθριο καλυμμένο με τζαμαρία, στο οποίο δεσπόζει το μωσαϊκό δάπεδο μιας παλαιοχριστιανικής βασιλικής του 4ου-5ου μ.Χ. αι.

Γύρω μερικά μαρμάρινα εκθέματα με σημαντικότερα τις πλάκες της ζωφόρου του ναού του Ποσειδώνα του Σουνίου. Τέλος άλλη μια μικρή αίθουσα με προθήκες από ευρήματα από τις ανασκαφές διαφόρων θέσεων της γύρω περιοχής και που καλύπτουν όλη την αρχαιότητα από τη Νεολιθική κιόλας εποχή.

Σημαντικότερα εδώ κατά τη γνώμη μου τα μικρά αγγεία καλλωπισμού.
Βγήκαμε και από αυτό το μουσείο και επειδή ήταν ακόμα νωρίς για το ψαράκι μας, σειρά είχε το Αρχαίο Θέατρο του Θορικού. Ερχόμενοι από Αθήνα και λίγο πριν το Λαύριο, αριστερά πάνω από τη θάλασσα δεσπόζει το αρχαιότερο σωζόμενο θέατρο της χώρας μας.

Χρονολογείται μεταξύ του 525 και 480 π.Χ. και αποτελείται από ορθογώνια ορχήστρα και 21 σειρές καθισμάτων. Το μισό έχει αναστυλωθεί ενώ το υπόλοιπο περιμένει τα σχετικά κονδύλια (!!). Όλος ο χώρος είναι λίγο παραμελημένος, ανοικτός και χωρίς φύλαξη. Έκανα τις βόλτες μου, έβγαλα αρκετές φωτογραφίες και γυρίσαμε στο λιμάνι για το μεσημεριανό μας. Φυσικά ψαράκι, όπως πάντα.
Γύρω στις 2.30 φύγαμε αφού είχαμε τηλεφωνηθεί με φίλους για ένα καφέ στην Πεντέλη. Φυσικά στην περιοχή της Λαυρεωτικής έχουμε ακόμα πολλά να δούμε. Κάθε φορά που φεύγω από αυτή την πόλη έχω έντονο το συναίσθημα ότι κάτι έχω αφήσει να με περιμένει για την επόμενη φορά. Και κάθε φορά που πάω βρίσκω και κάτι νέο. Φυσικά αυτό που πάντα θα είναι εκεί να μας περιμένει, είναι το φρέσκο ψάρι και οι μοναδικές θαλασσινές εικόνες, δυο βήματα από την πόρτα μας!

Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/dimoshellas2/Lavrio31522011#

Μερικές ιστοσελίδες για περισσότερες πληροφορίες:


Λαύριο
Μείνατε στην Αθήνα; Γνωρίστε το Λαύριο | Άρθρα | Ελευθεροτυπία
- :
Λαύριο - Βικιπαίδεια
Θορικός
Θορικός - Βικιπαίδεια
Περιοδικό Αρχαιολογία - Αρχείο ειδήσεων 2009 - Βελγικός μποναμάς αρχαίων ευρημάτων από το Θορικό Λαυρίου
- :
Ορυκτολογικό μουσείο
emel.gr
- -
Ορυκτολογικό μουσείο Λαυρίου - Βικιπαίδεια
Λαυρεωτικά
Τα Λαυρεωτικά Πατρίδα μου
Τα Λαυρεωτικά και το Χρηματιστήριο «Η ωραία Ελλάς» - TO BHMA
Μεταλλεία
Μεταλλεία Λαυρίου - Βικιπαίδεια


Από το το δισάκι μου στον ώμο...

 

[ΕΡΣΗ]

Αχ μπραβο! Δημο μου πολυ με συγκινησες αποψε!
Ο πατερας μου ενα φεγγαρι, τη δεκαετια του 50 νομιζω, ειχε δουλεψει εκει για καποιους μηνες. Απο τοτε μας εχουν μεινει ενθυμιο δυο λυχναρακια αρχαια ναναι; βυζαντινα; δεν ξερω. Μου ελεγε οτι οι στοες ηταν γεματες τετοια εγκαταλελειμενα λυχναρια απο καιρους αρχαιους.

 

[anny]

Σ'ευχαριστούμε πολύ Δήμο.

Το Λαύριο πράγματι για πολλά χρόνια ήταν αφημένο στην τύχη του.
Τα τελευταία περίπου 5 χρόνια, έχουν γίνει κάποιες σοβαρότερες κινήσεις αναβάθμισής του. Σε αυτό βέβαια βοήθησε όπως λες και ο καινούριος δρόμος (ο παλιός ήταν το λιγότερο απελπισία).
Από το φθινόπωρο ξεκίνησαν να φτιάχνουν και τους δρόμους μέσα στη πόλη (μάλλον έπαιξαν ρόλο και οι δημοτικές εκλογές σε αυτό).
Εχουν ανοίξει νέα μαγαζιά (εστιατόρια και καφέ) και ανακαινίζονται και ομορφαίνουν τα ήδη υπάρχοντα. Η πόλη έχει πλέον αρκετή ζωή, ακόμα και το χειμώνα. Και τώρα με τον Καλλικράτη, το Λαύριο είναι το κέντρο του δήμου Λαυρεωτικής.

Ενα μέρος της ζωντάνιας τουλάχιστον τα Σ/Κ οφείλεται και στα πολλά εξοχικά που υπάρχουν στη νοτιοανατολική Αττική. Ανήκουμε και εμείς σε αυτούς και πάντα όταν βρισκόμαστε στην περιοχή, μια βολτίτσα στο Λαύριο για περπάτημα δίπλα στα σκάφη, καφεδάκι ή καλό φαγητό, είναι επιβεβλημένη.

 

[canf]

Πολυ ωραια περιγραφη!!!Μπραβο!

 

[travelina]

...
Ερχόμενοι από Αθήνα και λίγο πριν το Λαύριο, αριστερά πάνω από τη θάλασσα δεσπόζει το αρχαιότερο σωζόμενο θέατρο της χώρας μας.

​

Χρονολογείται μεταξύ του 525 και 480 π.Χ. και αποτελείται από ορθογώνια ορχήστρα και 21 σειρές καθισμάτων. Το μισό έχει αναστυλωθεί ενώ το υπόλοιπο περιμένει τα σχετικά κονδύλια (!!). Όλος ο χώρος είναι λίγο παραμελημένος, ανοικτός και χωρίς φύλαξη....

Σκεφτόμουν πως θα αξιοποιούταν και τι τύχη θα είχε το πρώτο σωζόμενο πέτρινο θέατρο του κόσμου αν βρισκόταν σε άλλη χώρα...

...Απο τοτε μας εχουν μεινει ενθυμιο δυο λυχναρακια αρχαια ναναι; βυζαντινα; δεν ξερω...

Μάλλον αρχαία αθηναϊκά θα είναι, στους βυζαντινούς χρόνους νομίζω είχε σταματήσει η εκμετάλλευση.

 

[Borealis]

Αχ μπραβο! Δημο μου πολυ με συγκινησες αποψε!
Ο πατερας μου ενα φεγγαρι, τη δεκαετια του 50 νομιζω, ειχε δουλεψει εκει για καποιους μηνες. Απο τοτε μας εχουν μεινει ενθυμιο δυο λυχναρακια αρχαια ναναι; βυζαντινα; δεν ξερω. Μου ελεγε οτι οι στοες ηταν γεματες τετοια εγκαταλελειμενα λυχναρια απο καιρους αρχαιους.

Τουλάχιστον τα έχεις δηλώσει στην αρχαιολογική υπηρεσία? τον Μητσοτάκη τι τον έχεις?

 

[ΕΡΣΗ]

Που ηταν η αρχαιολογικη υπηρεσια οταν οι εργατες τα τσουβαλιαζαν και τα πετουσαν εξω απο τις στοες;

Θα επρεπε να τον εχω κατι; Σε παρακαλω πες μου οχι! Φοβαμαι....
Καλως ηρθες! Μας ελειψες!

 

[Borealis]

Αν τα λυχνάρια μοιάζουν με αυτά που έχει ο Δήμος στη φωτό με τα ''φωτιστικά'' ναι είναι αρχαία και καλό είναι (ήταν) να είναι δηλωμένα.
Στο Λαύριο έχει γίνει τεράστια αρχαιολογική δουλειά και με πολλές και καλές δημοσιεύσεις. Δυστυχώς οι χώροι αρχαιολογικού ενδιαφέροντος είναι αναρίθμητοι και χρειάζονται μέρες για να αντιληφθείς το μέγεθος. Νομίζω ότι τώρα κάπως ο χώρος είναι καλύτερα οργανωμένος. Τέλος δεν θα το πιστέψεις αλλά λυχνάρι βρήκαμε και εμείς επισκεπτόμενοι εκπαιδευτικά το χώρο, το παραδώσαμε στον αρχαιοφύλακα. Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα.

 

[kanlen]

Λαύριο!!!!!

Ευχαριστώ κι εγώ για το άρθρο, εκεί έχω περάσει πολλά σ/κ από μικρή.
Στο Λαύριο βγαίνοντας από το λιμάνι υπάρχει κι ο ιστιοπλοϊκός όμιλος Λαυρίου www.naol.gr,με εξαιρετικά χαμηλές τιμές σε σχέση με άλλους ομίλους,και "οικογενειακό"κλίμα.(έχει και για παιδάκια)
Το Λαύριο και η λαυρεωτική μέχρι το Σούνιο δίνει τη δυνατότητα για όμορφες βόλτες πάνω στο κύμα ,που σε ελάχιστα σημεία διακόπτεται από βίλες.
Για τούς ενδιαφερομένους το κομμάτι από την "Ορτυγία" (παραλιακό συγκρότημα κατοικιών περίπου στο 61 km)μέχρι τον Ναό του Ποσειδώνα έχει πλούσιο βυθό, με αχινούς, χταπόδια, σμέρνες, σαργούς , τσιπούρες, πετρομπαρμπουνα,συκιους, ροφούς ,στυρες, μέχρι και "flying dancer" (αν το γράφω σωστά) έχω δει!Αν σας αρέσει το "fish watcing" βάλτε μάσκες κι ελάτε στις ξερες!
Νομίζω ότι αυτό το κομμάτι τις αττικής είναι μαγικό. Κάπου διάβασα(συγχωρήστε μου την κακή μνήμη) ότι είναι ο δεύτερος πλουσιότερος τόπος στη γη σε ποικιλία μεταλλευμάτων.Στους λόφους του εθνικού δρυμού Σουνίου την άνοιξη ανθίζουν άγριες ορχιδέες!(έχω μετρήσει 5 είδη).
(θα προσπαθήσω να ανεβάσω φωτογραφίες, σύντομα)
Καθόλου αμελητέο ότι έχει και δυνατότητα καλού φαγητού σε κάποια σημεία
της παραλιακής διαδρομής για τις μονοήμερες εκδρομές μας!
Μάλλον καταλάβατε ότι είμαι λάτρης

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ελλάδας.