Ηνωμένο Βασίλειο Μπέρμιγχαμ : Κυριακάτικο πρωϊνό στα αζήτητα ενός μουσείου

[galat]

Εισαγωγική πρατήρηση :
Το κείμενο αυτό δεν αποτελεί ταξιδιωτική ιστορία. Μάλλον, δεν αποτελεί καν ιστορία. Είναι μια απλή, φωτογραφική κύρια, αναφορά στην επίσκεψη της αποθήκης ενός μουσείου. Είναι μια αναφορά σε ορισμένες απλές και όχι ακριβές ενέργειες, που κάνουν συχνά σε χώρες του εξωτερικού, για να δώσουν στους πολίτες τους την ευκαιρία να περάσουν ευχάριστα και δημιουργικά τον ελεύθερό τους χρόνο.
Την τοποθέτησα στις ταξιδιωτικές ιστορίες, από αδυναμία να την τοποθετήσω κάπου αλλού. Εάν οι moderators έχουν καλύτερη ιδέα, ας την τοποθετήσουν εκεί που είναι καλύτερα.

Τέλη Οκτώβρη του 2009 βρεθήκαμε για ορισμένες μέρες στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας. Δεν ήταν η πρώτη μας επίσκεψη στην πόλη, αφού την είχαμε ήδη επισκεφτεί 2-3 φορές στο παρελθόν. Έχοντας δει λοιπόν τα βασικά, ψάξαμε να βρούμε πράγματα διαφορετικά, που θα μπορούσαμε να κάνουμε κατά την παραμονή μας εκεί.

Μία εκδήλωση, που διοργάνωνε το Μουσείο του Μπέρμιγχαμ, μας τράβηξε την προσοχή. Για 3-4 συνεχόμενες Κυριακές, το Μουσείο άνοιγε τις αποθήκες του για να τις δει το κοινό. Εκθέματα, που δεν χώραγαν πλέον στις κύριες αίθουσες του μουσείου, ή που δεν κρίθηκαν ποτέ ότι αξίζουν να εκτεθούν σε αυτές, ή που απλά περίσσευαν γιατί πολλά παρόμοιά τους αντικείμενα εκτίθονταν ήδη, αντικείμενα ελαττωματικά μεν αλλά παρ' όλα αυτά άξια λόγου, αντικείμενα που δεν τραβάνε πλέον το ενδιαφέρον βρίσκονταν τοποθετημένα στην θέση τους στις αποθήκες και για πρώτη φορά θα δίνονταν στο κοινό η ευκαιρία να τα δει από κοντά.

Έτσι ένα παγωμένο Κυριακάτικο πρωινό στα τέλη του Οκτώβρη βρεθήκαμε στον σταθμό του Duddeston να περπατάμε στους έρημους δρόμους της περιοχής ψάχνοντας για τις αποθήκες του Μουσείου του Μπέρμιγχαμ. Δεν ξέρω πως φαντάζεστε εσείς την αποθήκη ενός μουσείου; Εμείς έχοντας μάλλον στο μυαλό μας την Ελληνική πραγματικότητα, περιμέναμε έναν σκονισμένο χώρο με πλίνθους και κέραμους ατάκτως ειρημένους. Αντιθέτως βρήκαμε έναν πεντακάθαρο αποθηκευτικό χώρο, οργανωμένο και ταξινομημένο στην εντέλεια, που πολλά πραγματικά μουσεία θα ωχριούσαν μπροστά του. Ένας μεγάλος αποθηκευτικός χώρος, ύψους 10 περίπου μέτρων, ήταν γεμάτος με πανύψηλα ράφια, τεσσάρων επιπέδων. Οι διάδρομοι σηματοδοτημένοι, τα ράφια αριθμημένα, τα εκθέματα με επιγραφές εκτυπωμένες πρόχειρα μεν από τον υπολογιστή, αλλά πλήρως επεξηγηματικές, κάθε ράφι με αναλυτική κατάσταση όλων των αντικειμένων που περιείχε, αριθμημένων και κωδικοποιημένων, με σημειωμένο το βάρος του καθενός, τον χρόνο απόκτησης κλπ κλπ κλπ. Μην σας περάσει από το μυαλό ότι η ταξινόμηση και τοποθέτηση των αντικειμένων είχε γίνει για τις ανάγκες της εκδήλωσης. Απλά οι άνθρωποι έτσι δουλεύουν.

Η εκδήλωση δεν περιοριζόταν στην απλή έκθεση των αντικειμένων της αποθήκης. Η πρόσκληση καλούσε όσους ενδιαφέρονταν να φέρουν μαζί τους τα καβαλέτα τους μαζί με κάρβουνα και χρώματα, να τα στήσουν στους διαδρόμους και να ζωγραφίσουν ό,τι τους εμπνέει, έτσι ώστε από την εκδήλωση να προκύψει και μία μικρή ζωγραφική έκθεση. Μία μικρή ομάδα παρευρισκομένων είχε εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να κάνει στον χώρο μαθήματα και πρακτική φωτογραφίας. Ο κόσμος δεν ήταν πολύς και έτσι η όλη εκδήλωση σου έδινε την αίσθηση μιας υπέροχης ηρεμίας, που ταίριαζε απόλυτα με το Κυριακάτικο πρωϊνό. Στην έξοδο της αποθήκης σε περίμεναν υπάλληλοι του μουσείου και σου ζητούσαν ευγενικά να συμπληρώσεις ερωτηματολόγιο με τις εντυπώσεις, τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις σου για την καλύτερη οργάνωση του μουσείου και των εκδηλώσεών του.

Για τα εκθέματα δεν έχω να σας πω τίποτα, νομίζω ότι οι φωτογραφίες μπορούν να μιλήσουν από μόνες τους. Το μόνο που αξίζει να πω είναι ότι η επίσκεψη στην αποθήκη του μουσείου του Μπέρμιγχαμ μας ικανοποίησε πολύ περισσότερο από πολλά άλλα μουσεία, που έχουμε επισκεφτεί και μας έδωσε την ευκαιρία να δούμε τα πιο διαφορετικά πράγματα, που δεν θα μπορούσαμε να δούμε αλλιώς. Από ένα μαρμάρινο ντροπαλό κοριτσάκι, μέχρι μια μηχανή προπόνησης ποδοσφαίρου και από ένα παμπάλαιο τηλεφωνικό κέντρο μέχρι ένα από τα πρώτα μοτοποδήλατα.

Παλαιό μαγνητόφωνο του BBC. Μην σας ξεγελάει η φωτογραφία, έχει ύψος περίπου 1 μέτρο.

Τηλεφωνικό κέντρο

Σύστημα φωτισμού με κερί. Το φώς του κεριού διαχέεται μέσα από το υγρό των γυάλινων σφαιρών και φωτίζει τον χώρο πολύ καλύτερα από ένα απλό κερί.

Ηχείο

Μηχανισμός που πετάει μπάλες για την προπόνηση των ποδοσφαιριστών

Γυάλινη παιδική νεκροφόρα

Ένα από τα πρώτα μοτοποδήλατα

Οδοστρωτήρας

 

[Yorgos]

Πάρα πολύ ενδιαφέρον το βρήκα.

 

[alexstef2]

Ευχαριστούμε Galat!!! Κάπου στον Οκτώβριο του 2009 είχα πάει και γω Μπέρμιγχαμγια μια μόνο μέρα αλλά δυστυχώς όχι στην έκθεση που παρουσίασες!

 

[ΕΡΣΗ]

Εξαιρετικα ενδιαφερον! Ευχαριστουμε galat. Να ρωτησω: το μουσειο του Birmingham τι ακριβως περιλαμβανει στην κυριως συλλογη του;

 

[galat]

Εξαιρετικα ενδιαφερον! Ευχαριστουμε galat. Να ρωτησω: το μουσειο του Birmingham τι ακριβως περιλαμβανει στην κυριως συλλογη του;

Αναφερόμενος στο Μουσείο του Μπέρμιγχαμ εννοώ το Birmingham Museums & Art Galery (BMAG), που περιλαμβάνει 7-8 επι μέρους μουσεία. Το κεντρικό μουσείο περιλαμβάνει πινακοθήκη και ευρωπαϊκά έργα τέχνης από την Αναγέννηση μέχρι σήμερα, ακόμα και αιγυπτιακές μούμιες. Είναι γνωστό για την συλλογή από τους προραφαηλίτες ζωγράφους.

Στο site του BMAG μπορείς να βρεις αναλυτικά στοιχεία για τα επιμέρους μουσεία. Η αποθήκη στην οποία αναφέρομαι είναι το Museum Collections Centre, το οποίο όπως θα δεις στο site, είναι ανοικτό στο κοινό μία μέρα το μήνα. Όπως αναφέρει το site, η εν λόγω αποθήκη έχει έκταση 1,5 εκταρίου (15.000 μ2) και περιλαμβάνει εκατοντάδες χιλιάδες αντικείμενα. Σε αυτά περιλαμβάνονται ατμομηχανές, γλυπτά, μία ολόκληρη συλλογή από αυτοκίνητα Austin, Rover και MG, μέχρι και ένα ηλεκτροκίνητο Sinclair C5 (το οποίο εγώ προσωπικά δεν το είδα ή δεν το θυμάμαι)

 

[pattyyy]

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η ιστορία-"ταξίδι στο μουσείο".Οι φωτογραφίες σου αποτελούν πρόκληση για να το επισκεφτεί κανείς!

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ευρώπης.