Ισπανία Πορτογαλία Μία γεύση από Β.Ισπανία και Πορτογαλία!!

[AnnyAnny]

Επιχείρηση πρώτης ταξιδιωτικής ιστορίας..



Ετοιμάστηκα ψυχολογικά για το ταξίδι μια μέρα πριν φύγω! Ήταν η πρώτη φορά που ταξίδευα μόνη και φοβόμουν μήπως δεν τα καταφέρω, μήπως μελαγχωλήσω, μήπως βαρεθώ ή αισθανθώ μοναξιά. Αλλά η θέληση για αλλαγή παραστάσεων, για ανανέωση και νέες εμπειρίες ήταν μεγαλύτερη απ' τους φόβους μου. Αυτό το ταξίδι ήταν μια δοκιμασία για μένα και όσο έφτανε η ώρα,τόσο ανυπομονούσα. Είχα κλείσει αεροπορικά και ξενοδοχεία, αλλά γενικά δεν ήθελα να οργανωθώ παραπάνω.
Έφτασε η μέρα! Αφού έκανα τα δρομολόγια του ΚΤΕΛ: Θεσσαλονίκη-Βόλος και Βόλος-Ν.Αγχίαλος, διανυκτέρευσα 1 νύχτα σ' ένα ξενοδοχείο της Ν.Αγχιάλου (32ευρώ/νύχτα) και τα ξημερώματα μοιράστηκα το ταξί για αεροδρόμιο με ένα ζευγάρι Ισπανών (ταρίφα 25 ευρώ).
Πετάξαμε από την αεροπορική βάση με Ryanair για Μιλάνο (αεροδρόμιο Bergamo). Το βράδυ της ίδιας μέρας θα πετούσα για Χιρόνα, αλλά επειδή είχα αρκετά μεγάλο κενό, πήγα μέχρι το κέντρο της ιταλικής πόλης.. στην περίφημη piazzadelDuomo! Γύρισα ένα μεγάλο μέρος της κεντρικής αγοράς (χωρίς να ψωνίσω!!) και χάζεψα τον καλοντυμένο κόσμο που περνούσε. Το ίδιο βράδυ έφτασα Χιρόνα και βρήκα το ξενοδοχείο (pensionMargarit, 36ευρώ/νύχτα) με τη βοήθεια ενός ζευγαριού. Πολύ ευχαριστημένη από το δωμάτιο και ειδικά από το μπάνιο! Το άλλο πρωί ξύπνησα νωρίς (πράγμα περίεργο για μένα!), έφαγα πρωινό και ξεχύθηκα στα στενά της πόλης. Πόλη γραφική με όμορφα στενάκια, μεσαιωνικά κτίρια.. γενικά ήσυχη πόλη με ελάχιστο τουρισμό. Δεν επιτρέπονται τα αυτοκίνητα στο ιστορικό κέντρο της Χιρόνας (όπως και στα περισσότερα άλλωστε). Επίσης, πολύ όμορφη και πανοραμική θέα υπάρχει στα τείχη και τα κάστρα που περιβάλλουν τη μισή πόλη. Μπορείς να δεις όλη την πόλη και αρκετό πράσινο από τους πυργίσκους. Μέσα σε 5 ώρες είχα καταφέρει να γυρίσω όλη την πόλη και το ιστορικό κέντρο (το τελευταίο τουλάχιστον 2 φορές), οπότε αποφάσισα να πάρω το απογευματινό τρένο για Βαρκελώνη. Θα συναντούσα και μια φίλη που έτυχε να βρίσκεται εκεί για τον αγώνα του Παναθηναϊκού.
Φτάνω λοιπόν Βαρκελώνη, βρίσκω εύκολα το hostel (SantJordiHostels) που είχα κλείσει μέσω booking.com(α,στο οποίο κάθε βράδυ διοργάνωναν fiestas!!), αφήνω τον σάκο μου, ενημερώνομαι από τα παιδιά που δούλευαν στο hostelγια την πόλη κ τα αξιοθέατα, χαζεύω λίγο στο δωρεάν internetτους και πάω να περπατήσω στην LasRamblas. (Είχα ήδη επισκεφτεί την Βαρκελώνη την άνοιξη του '09 και γι'αυτό δεν έκατσα παραπάνω από μισή μέρα). Περπατήσαμε την Barcelonetaκαι μετά ύπνο!



Επόμενο πρωί έφτασα στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα!! Με βοήθησε ένα παιδί απο Χιλή, ο Felipe, να βρω το ξενοδοχείο (παρεμπιπτόντως, πολύ καλή η τοποθεσία του, πολύ γραφικό δωμάτιο με ημίδιπλο κρεβάτι, πολύ ωραίο μπάνιο, ανακαινισμένο.. μέχρι και τα παραθυρόφυλλα ήταν με σκαλιστό ξύλο όπως και όλα τα υπόλοιπα έπιπλα, εκπληκτικά!! Ευχαριστώ θερμά για άλλη μια φορά τον Yorgo!) και αφού το βρήκα εύκολα, είχα άπλετο χρόνο να εξερευνήσω την ιερή πόλη του Αγίου Ιακώβου. Μπαίνοντας στο ιστορικό κέντρο, έπεσα πάνω σε μια λαϊκή αγορά τροφίμων (mercat,mercado.. ή όπως αλλιώς τη λένε αυτού του είδους την αγορά!) και δοκίμασα χταπόδι με χοντρό αλάτι. Έχουν αρκετές παραδοσιακές συνταγές με χταπόδι στην κουζίνα τους οι Γαλικιανοί, απ'ότι κατάλαβα. Έπειτα, άρχισα να περπατάω στην τύχη όποια στενάκια μου έκαναν αίσθηση και σύντομα βρέθηκα (άθελά μου) στη μεγάλη πλατεία του Αγίου Ιακώβου, στο 0 χλμ του CaminodeSantiago! Υπέροχο θέαμα! Απίστευτος ο καθεδρικός από κοντά, καμία σχέση με τις φωτογραφίες που είχα δει στο google! Αδικείται! Σε μεταφέρει σε άλλη εποχή! Πίσω στον Μεσαίωνα! Όλη η πόλη είναι απίστευτα γραφική, με όμορφα πέτρινα κτίρια και μοναστήρια και πολύ ευγενικό κόσμο! (Αν και δεν μιλάνε αγγλικά, τη βρήκα την άκρη) Το μόνο που με ενόχλησε λίγο ήταν οι αμέτρητοι τουρίστες λόγω του Xacobeo 2010 (έτυχα πάνω στο Άγιο Έτος δυστυχώς)! Το ίδιο βράδυ φυσικά ξαναπήγα στην πλατεία του Αγίου Ιακώβου και ξάπλωσα κάτω όπως οι περισσότεροι τουρίστες για να απολαύσω τον ναό φωτισμένο! Είχα χαζέψει απ'το θέαμα! Στο βάθος άκουγα και μια χορωδία που έπαιζε παραδοσιακά τραγούδια και είχε μαζευτεί πολύς κόσμος. Μέχρι τις 11 είχα ήδη πέσει για ύπνο...

 

• 1
• 2

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 2

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[pattyyy]

Kαλή αρχή στις ταξιδιωτικές σου ιστορίες anny! Διαβάζω με ενδιαφέρον την αφήγησή σου και πριμένω ανυπόμονα τη συνέχεια!

 

[Yorgos]

ο μόνο που με ενόχλησε λίγο ήταν οι αμέτρητοι τουρίστες λόγω του Xacobeo 2010 (έτυχα πάνω στο Άγιο Έτος δυστυχώς)!

Έχεις δίκιο, είναι λίγο σπαστικό, αλλά άλλοι περιμένουν πώς και πώς για να πέσουν πάνω σε Άγιο Έτος. Το επόμενο είναι το 2021, οπότε για τα επόμενα 10 χρόνια θα είμαστε ήσυχοι... Σε διαβεβαιώνω πάντως ότι ούτε μέχρι τότε θα έχουν μάθει Αγγλικά οι Γαλιθιάνοι, εδώ ακόμη και τα Ισπανικά μερικοί δεν τα παλεύουν...

Χαιρόμαστε ιδιαιτέρως όταν πηγαίνει ο κόσμος στο πραγματικό Σαντιάγο (αυτά της Κούβας και της Χιλής είναι γιαλατζί, απομιμήσεις κα δευτεράτζες) και περνάει καλά. Εύγε, και εις ανώτερα.

 

[anny]

Μπράβο διπλοσυνονόματη, καλή η αρχή!!

Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[Rebequita]

Περιμενουμε την συνεχεια της ιστοριας...

 

[AnnyAnny]

Σε διαβεβαιώνω πάντως ότι ούτε μέχρι τότε θα έχουν μάθει Αγγλικά οι Γαλιθιάνοι, εδώ ακόμη και τα Ισπανικά μερικοί δεν τα παλεύουν...

Ναι ναι... οντως! Τώρα που το λες.. είχα περάσει από ένα μαγαζί που είχε πινακίδα πως απαγορεύεται να μπουν άτομα με την ισπανική σημαια στα ρούχα τους..χαχα... ειναι τρελλοί αυτοι οι Ισπανοί!! Κανενας δε θέλει να ανήκει σ'αυτή τη χώρα..και εχούν γεμίσει τη χώρα με άπειρες διαλέκτους..

 

[kanaliotis]

Πολύ καλή! Περιμένουμε συνέχεια.

 

[latina]

σε διαβαζω κι εγω!!!
περιμενουμε συνεχεια!!

 

[Yorgos]

Κανενας δε θέλει να ανήκει σ'αυτή τη χώρα..και εχούν γεμίσει τη χώρα με άπειρες διαλέκτους..

Εμ, αφού δεν είναι χώρα... εδώ ο εθνικός τους ύμνος...δεν έχει λόγια! Είναι μόνο "λα λα λα". Και τα Γαλιθιάνικα δεν είναι διάλεκτος, είναι γλώσσα κανονικότατη, λιγότερο κοντά στα Ισπανικά απ' ό,τι τα Ιταλικά ας πούμε (είναι πολύ πιο κοντά στα λατινογενέστερα Πορτογαλικά). Τα Ιταλικά δεν τα λέμε διάλεκτο, έτσι δεν είναι;
Αν κάποιος είναι διάλεκτος κάποιου, τότε τα Πορτογαλικά είναι διάλεκτος των Γαλιθιάνικων, κάποτε τους είχαν για υπηρέτες τους Πορτογάλους οι Γαλιθιάνοι, αλλά γύρισε ο τροχός, οι Πορτογάλοι έγιναν ανεξάρτητ κράτος κι επέβαλαν τη δική τους βερσιόν των γαλιθιάνικων.

Όσο για τα βάσκικα, είναι από άλλη ήπειρο τελείως (μη σου πω και από άλλο πλανήτη).

Σε αντίθεση πάντως με τους Καταλανούς και τους Βάσκους, που ως τα πλουσιότερα κομμάτια της Ισπανίας έχουν οικονομικό συμφέρον να αποσχιστούν (θεωρούν πως οι "τεμπέληδες" της Μαδρίτης τους τρώνε τα λεφτά και ουσιαστικά έχουν δίκιο, οι δύο αυτές αυτονομίες είναι η ατμομηχανή της ισπανικής οικονομίας), η Γαλικία δεν έχει τέτοιες βλέψεις, η οικονομία της είναι για κλάμματα.

 

[AnnyAnny]

όσο ζω μαθαίνω..! Απο Ιστορία (πόσο μάλλον ισπανική) είμαι άσχετη!! χαχα.. στο σχολείο από την Ιστορία μάθαινα κυρίως Γεωγραφία!! Ευχαριστώ

 

[AnnyAnny]

Την άλλη μέρα, αφού μου τη βάρεσε και κουρεύτηκα σ΄ένα κομμωτήριο κοντά στην πανσιόν μου, βγήκα για να αγοράσω αναμνηστικά δώρα. Όταν τελείωσα, σκέφτηκα να ανέβω στο τρενάκι να ξεκουραστώ και να δω ό,τι μου είχε ξεφύγει με τα πόδια από τα αξιοθέατα. Παρεμπιπτόντως, ο καιρός ήταν θαυμάσιος ενώ μου είχαν πει ότι συνήθως βρέχει. Αφού τελείωσε η βόλτα με το τρενάκι, έκατσα τυχαία σε ένα εστιατόριο να φάω. (Μου είχαν προτείνει ντόπιοι 2 όμορφα εστιατόρια με σπιτικό φαγητό, κρυμμένα σε κάτι στενά, αλλά τα τραπέζια τους ήταν λίγα και όλα κατειλημμένα, οπότε έκατσα κάπου στην τύχη.) Επιστροφή στο δωμάτιο για λίγη ξεκούραση και το απόγευμα ξανά έξω. Το τελευταίο μου απόγευμα στην Κομποστέλα συνάντησα τον Felipe με τον ντόπιο φίλο του, τον Javier, ο οποίος μας ξενάγησε λίγο στην πόλη του, στα αγγλικά. Μας πήγε στο λαογραφικό μουσείο Museo Do Pobo Galego. Πολύ ωραία ξενάγηση.. διαπίστωσα πόσο μοιάζει η κουλτούρα τους με την δική μας! Μετά περάσαμε πάλι απ'τη στοά με τα σκαλοπάτια που οδηγεί στην praza do Obradoiro Catedral και τη θέση του πρωινού καλλιτέχνη με την gaida είχε πάρει ένας νεαρός με κιθάρα. Πολύ ατμοσφαιρική πόλη!! Και όντως, με έντονο κέλτικο στοιχείο. Πιο αργά μας πήγε ο Javier σε μια pub με ζωντανή παραδοσιακή μουσική να δοκιμάσουμε την τοπική μπύρα! Ήπιαμε την μπύρα γρήγορα στα όρθια γιατί γινόταν χαμός και μετά πήγα στο ξενοδοχείο για ύπνο.
Την επόμενη μέρα υποτίθεται ότι έπρεπε να φύγω πρωί με τρένο για Πόρτο, αλλά επειδή δεν είχα προλάβει (η αλήθεια είναι πως δεν έχω καθόλου υπομονή με τις μεγάλες ουρές) να μπω στον καθεδρικό, έφαγα μισή μέρα στην ουρά.. αλλά άξιζε τον κόπο! Κατά τις 16.30 αποχαιρέτησα το όμορφο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα και πήρα τρενο για Vigo και από κει για Πόρτο.
Το ξενοδοχείο στο Οπόρτο ήταν χάλια (Residencial Belo Sonho), αλλά σε πολύ κεντρική τοποθεσία. Πολύ όμορφη πόλη, θέλει τουλάχιστον 3-4 μέρες γιατί έχει αρκετά μέρη να δει κανείς, μα δυστυχώς εγώ είχα στη διάθεση μου 1,5 μέρα. (Την επόμενη φορά θα ξέρω, γιατί σίγουρα θα επιστρέψω!) Ξεκίνησα, λοιπόν, το πρωινό περπάτημα από τις κεντρικότερες οδούς με άπειρα μαγαζιά και όμορφα εμπορικά κέντρα. Μετά πήγα με το μετρό (υπερσύγχρονο το μετρό σε αντίθεση με την εικόνα της πόλης που σε πάει χρόνια πίσω) να επισκεφτώ το Dragao για να πάρω και μπλούζα της ομάδας για τον αδερφό μου. Ο καιρός θαυμάσιος αλλά με αρκετή ομίχλη που δυσκόλευε την πανοραμική θέα. Αν και οι άνθρωποι δε μιλάνε καθόλου αγγλικά, είναι τόσο εξυπηρετικοί και φιλόξενοι που ακόμα και οι κυριούλες βγαίνουν απ' το δρόμο τους για να σε βοηθήσουν. Επιστρέφουμε στο Dragao, το οποίο βρίσκεται σε πανοραμική θέση με απίστευτη θέα-πιάτο όλη η πόλη και ακριβώς απέναντι απ' το γήπεδο υπάρχει ένα εμπορικό κέντρο υπερπαραγωγή! Επόμενη στάση μου, η Ribeira! Βόλτα στις όχθες του ποταμού Douro! Και ο τουρισμός ξεχείλιζε! Στενάκια χαριτωμένα, σπιτάκια πολύχρωμα σαν ψεύτικα, οι μπουγάδες κρεμασμένες από το ένα μπαλκονάκι στο άλλο! Επίσης, εκεί στο ποτάμι είναι και η αφετηρία του τραμ (-αντίκα) που κατευθύνεται στο τέλος του ποταμού και στην αρχή του Ατλαντικού ωκεανού! Η διαδρομή απολαυστική, καθώς βλέπεις τη μη τουριστική πλευρά της πόλης, πάρκα, έναν χαμό από θαλασσοπούλια, γραφικές βαρκούλες και όταν φτάσεις στο τέλος βλέπεις γιαγιάδες να πλέκουν δίπλα απ' τους κυματοθραύστες! Πολλοί ντόπιοι ψαρεύουν, κάποιοι κάνουν μπάνιο και άλλοι απλώς ξαπλώνουν στην αμμουδιά. Όταν ξαναγύρισα στο κέντρο είχε έρθει η ώρα του φαγητού και έκατσα να φάω σε ένα εστιατόριο στην Ribeira (παρεμπιπτόντως πολύ φθηνή πόλη!). Έπειτα έκανα μία βόλτα στην πιο βόρεια πλευρά της πόλης και (ενώ είχε νυχτερινή ζωή) αποφάσισα να κοιμηθώ νωρίς γιατί είμαι και γνωστό party-animal!! Ξύπνημα στις 4παρά τα αξημέρωτα για να προλάβω και τα 2 λεωφορεία για αεροδρόμιο.
Άρχισε το ταξίδι της επιστροφής. Πρώτη στάση: Μαδρίτη! Δε με εντυπωσίασε. Η μάλλον το μόνο που με εντυπωσίασε ήταν το Santiago Bernabeu!! Τις λίγες ώρες που είχα ανάμεσα στις 2 πτήσεις μου τις ξόδεψα σε βιτρίνες και πάρκα κυρίως στο κέντρο της πόλης! Το μετρό τους πολύ εύχρηστο και καθαρό και το κυριότερο.. φτάνει μέχρι το αεροδρόμιο και εξυπηρετεί τους ταξιδιώτες με μεγάλα κενά στις ανταποκρίσεις των πτήσεων. Κατά τ' άλλα, απρόσωπη πόλη και συνέχεια είχα την αίσθηση ότι βρισκόμουν Ιταλία, μάλλον λόγω των επιβλητικών κτιρίων. Α! Ανακάλυψα και το πάρκο με το άγαλμα του Δον Κιχώτη εντελώς τυχαία! Το βράδυ έφτασα Μιλάνο (αεροδρόμιο Bergamo με Ryanair κλασσικά), πρόλαβα να κοιμηθώ ελάχιστες ώρες στο κοντινό χωριό Stezzano και το πρωί της επομένης βρισκόμουν Βόλο!
Αυτό ήταν το όχι ξεκούραστο, αλλά απολαυστικό ταξίδι μου (που πραγματοποιήθηκε μέσα Σεπτέμβρη)! Πήρα μια μικρή γεύση από Ισπανία και Πορτογαλία!!
THE END

 

[getxowoman]

Συντομη και ευχαριστη ιστορια. Ευγε που διαλεξες να πας Σαντιαγο! Καλη συνεχεια στα ταξιδια σου και μιας και μας εγραψες την 1η σου ιστορια, να συνεχισεις να μας γραφεις τις ταξιδιωτικες σου περιπετειες!

Ωραιο avatar.