snow
Member
- Μηνύματα
- 63
- Likes
- 156
Περιεχόμενα
Καλημέρα σας.
Χθες επέστρεψα από την Πόλη. Οι εντυπώσεις μου απίστευτες. Από που να ξεκινήσω και από πού να τελειώσω.
Λοιπόν επειδή ποτέ δεν ταξιδεύω με τουριστικό γραφείο είπα αυτή την φορά να το δοκιμάσω γιατί ήξερα ότι είναι λίγο περίεργα στην πόλη μιας και δεν υπάρχουν πινακίδες στα αγγλικά και οι φίλοι μου τα περιμένουν πάντα όλα από μένα είπα να απολαύσω και εγώ το ταξίδι μου σαν θεατής και όχι μέσα στους χάρτες και τους ταξιδιωτικούς οδηγούς και ένας ακόμα λόγος ήταν ότι αν έκλεινα μόνος μου το κόστος θα ήταν 450Ευρώ αεροπορικός, με γραφείο 600 Ευρώ αεροπορικός, έτσι έκλεισα με τουριστικό γραφείο από Αργολίδα όπου κατάγομαι με κόστος 250 Ευρώ με λεωφορείο 2 διανυκτερεύσεις Κομοτηνή και 3 στην Πόλη. Πολύ καλή τιμή!!! Ξεκινήσαμε λοιπόν χαράματα, εκτός από τους πολλούς παππούδες που είχε το λεωφορείο είχε και άλλους 6 με 7 νέους και νέες που κάναμε τελικά απίστευτη παρέα. Στην πρώτη στάση του ταξιδίου μετά από 2 ώρες δρόμο μία γιαγιά πέφτει και κτυπάει λίγο το κεφάλι της. Δεν ξεκινήσαμε καλά λέω… την βάζουν σε ταξί και επιστρέφει άδοξα σπίτι της. Κοντά στην Κατερίνη χαλάει ένα σωληνάκι πίεσης λαδιού στο λεωφορείο με αποτέλεσμα να καθυστερήσουμε 3 ώρες λέω να το δεύτερο σημάδι μένει άλλο ένα για να τριτώσει το κακό και να πάνε όλα καλά στη συνέχεια, που τελικά ήρθε την δεύτερη μέρα στα σύνορα. Μια γιαγιά είχε την φαεινή ιδέα να “σκανάρει” την ταυτότητα της, να της κάνει και πλαστικοποίηση και να αφήσει την κανονική της στο σπίτι της να μην την χάσει. Ο υπεύθυνος του γραφείου δεν την είχε πάρει στα χέρια του να την ελέγξει γιατί η γιαγιά είχε στείλει φωτοτυπία με φάξ τα στοιχεία της όταν μας ζητήθηκε από το γραφείο. Στα ελληνικά σύνορα δεν μας κοίταξαν καθόλου της ταυτότητες λόγο εμπιστοσύνης στο γραφείο. Όταν φτάσαμε στα τουρκικό τελώνιο είδαν την ταυτότητα και επικράτησε ένας πανικός…. Κάτσαμε εκεί 3 ώρες με την αβεβαιότητα στο βλέμμα όλων αν τελικά θα μας αφήσουν να περάσουμε ή όχι. Τελικά μας άφησαν και η έξυπνη γιαγιάκα έκανε 3 μέρες να ξαναγυρίσει με λεωφορεία των ΚΤΕΛ σπίτι της. Αφού δεν την έκλεισαν και στην στενή πάλι καλά να λέει. Είπα τέλος οι αναποδιές οι οποίες δεν είχαν καταφέρει να μου χαλάσουν την διάθεση. Χαίρομαι που πέρασα τα σύνορα οδικός και είδα τα ασπρομπλέ κάγκελα του ποταμού Έβρου με τα φανταράκια μας και τον τσολιά να γίνονται ασπροκόκκινα… Δέος.
Όλα στην διαδρομή υπέροχα, πολύ καλός ο ξεναγός και το πρόγραμμα χωρίς κενά και καθυστερήσεις. Μέσα στο πρόγραμμα ήταν και 3 γεύματα τα οποία ήταν ελεεινά. Γι’ αυτό δε φταίει το γραφείο μιας και για να κλείσουν έπρεπε να κλείσουν μέσα από Τουρκικό τουριστικό γραφείο και σου λένε στο πακέτο που κλείνεις περιλαμβάνει 3 γεύματα και 3 διαμονές και διαλέγεις εσύ που. Κάποιες φορές ένοιωθα τελείως τουρίστας και όχι ταξιδιώτης με το να μην έχουν πουθενά τιμοκαταλόγους και να σου πουλάνε ότι θέλουν και όσο θέλουν. Πληρώναμε ακριβότερα τα πράγματα από ότι στην Ελλάδα και στα παζάρια τους νόμιζες ότι κατάφερνες κάτι με το να ρίξεις την τιμή που πουλούσαν τα πράγματα πολλές φορές και κάτω του μισού αλλά στην ουσία πλήρωνες κανονικά. Στα περίπτερα το μικρό νερό κόστιζε 25 λεπτά του Euro για να καταλάβετε πόσο θα έπρεπε να ήταν οι τιμές. Πιστεύω ότι σε λίγα χρόνια θα χάσουν τον τουρισμό γιατί και εμείς κάποτε τα ίδια κάναμε. Η Πόλη είναι η πόλη των αντιθέσεων φτωχογειτονιές και χλιδή να εναλλάσσετε αρμονικά. Φτωχοί άνθρωποι με πάγκους βρόμικοι να τρέχον από εδώ και από εκεί, μικροαπατεωνίσκοι να έχουν ποτίσει με άρωμα κομπολόγια να στα πουλάνε στο δρόμο για κεχριμπάρι, να μην σε αφήνουν να περάσεις μέχρι να πάρεις και να φωνάζει ο συνέταιρος του από πίσω πάρε του 10 Ευρώ πάρε του 10 Ευρώ…. Πίνα καταραμένη. Από την άλλη τα εστιατόρια τα ξενοδοχεία και τα σπίτια πάνω στον Βόσπορο παλάτια πολλών εκατομμυρίων Ευρώ, μένεις με το στόμα ανοιχτό. Όσων αναφορά τα ταξί όποιος είναι καρδιακός να μην μπει, δεν έχω δει πουθενά αλλού στον κόσμο να τρέχουν τόσο γρήγορα. Ιδικά το βράδυ που είναι ποιο ανοιχτός ο δρόμος και μπορούν να τρέξουν να πάρουνε και άλλες κούρσες πάνε του σκοτωμού. Εμείς περάσαμε 3 φανάρια με κόκκινο και κοντέψαμε να τρακάρουμε άλλες τόσες. Σε όποιον περισσεύει αδρεναλίνη να μπει οπωσδήποτε για μια βόλτα. Φιλόξενοι πάντως οι περισσότεροι Τούρκοι και χαίρονταν όταν άκουγαν ότι είμαστε από την Ελλάδα. Αρκετοί ήξεραν για να μην πω όλοι Ελληνικά αν και κάποιοι έκαναν ότι δεν ήξεραν.
Τέλος δεν θα σας πω που πρέπει να πάτε γιατί υπάρχουν όλα ήδη μέσα στο site.Μόνο το ότι η Αγία Σοφία και ο Βόσπορος είναι 2 πράγματα που πρέπει να δει κάθε Έλληνας πιστεύω.
Αυτά από το τελευταίο μου ταξίδι και το πρώτο στην Πόλη. Σίγουρα θα ξανά επιστρέψω κάποια μέρα και δεν μετάνιωσα που πήγα με λεωφορείο από Πελοπόννησο και οι παππούδες και γιαγιάδες που είχα αμφιβολίες στην αρχή αν θα πέρναγα καλά μαζί τους ήταν γλυκύτατοι και έκαναν ευχάριστη παρέα.
Χθες επέστρεψα από την Πόλη. Οι εντυπώσεις μου απίστευτες. Από που να ξεκινήσω και από πού να τελειώσω.
Λοιπόν επειδή ποτέ δεν ταξιδεύω με τουριστικό γραφείο είπα αυτή την φορά να το δοκιμάσω γιατί ήξερα ότι είναι λίγο περίεργα στην πόλη μιας και δεν υπάρχουν πινακίδες στα αγγλικά και οι φίλοι μου τα περιμένουν πάντα όλα από μένα είπα να απολαύσω και εγώ το ταξίδι μου σαν θεατής και όχι μέσα στους χάρτες και τους ταξιδιωτικούς οδηγούς και ένας ακόμα λόγος ήταν ότι αν έκλεινα μόνος μου το κόστος θα ήταν 450Ευρώ αεροπορικός, με γραφείο 600 Ευρώ αεροπορικός, έτσι έκλεισα με τουριστικό γραφείο από Αργολίδα όπου κατάγομαι με κόστος 250 Ευρώ με λεωφορείο 2 διανυκτερεύσεις Κομοτηνή και 3 στην Πόλη. Πολύ καλή τιμή!!! Ξεκινήσαμε λοιπόν χαράματα, εκτός από τους πολλούς παππούδες που είχε το λεωφορείο είχε και άλλους 6 με 7 νέους και νέες που κάναμε τελικά απίστευτη παρέα. Στην πρώτη στάση του ταξιδίου μετά από 2 ώρες δρόμο μία γιαγιά πέφτει και κτυπάει λίγο το κεφάλι της. Δεν ξεκινήσαμε καλά λέω… την βάζουν σε ταξί και επιστρέφει άδοξα σπίτι της. Κοντά στην Κατερίνη χαλάει ένα σωληνάκι πίεσης λαδιού στο λεωφορείο με αποτέλεσμα να καθυστερήσουμε 3 ώρες λέω να το δεύτερο σημάδι μένει άλλο ένα για να τριτώσει το κακό και να πάνε όλα καλά στη συνέχεια, που τελικά ήρθε την δεύτερη μέρα στα σύνορα. Μια γιαγιά είχε την φαεινή ιδέα να “σκανάρει” την ταυτότητα της, να της κάνει και πλαστικοποίηση και να αφήσει την κανονική της στο σπίτι της να μην την χάσει. Ο υπεύθυνος του γραφείου δεν την είχε πάρει στα χέρια του να την ελέγξει γιατί η γιαγιά είχε στείλει φωτοτυπία με φάξ τα στοιχεία της όταν μας ζητήθηκε από το γραφείο. Στα ελληνικά σύνορα δεν μας κοίταξαν καθόλου της ταυτότητες λόγο εμπιστοσύνης στο γραφείο. Όταν φτάσαμε στα τουρκικό τελώνιο είδαν την ταυτότητα και επικράτησε ένας πανικός…. Κάτσαμε εκεί 3 ώρες με την αβεβαιότητα στο βλέμμα όλων αν τελικά θα μας αφήσουν να περάσουμε ή όχι. Τελικά μας άφησαν και η έξυπνη γιαγιάκα έκανε 3 μέρες να ξαναγυρίσει με λεωφορεία των ΚΤΕΛ σπίτι της. Αφού δεν την έκλεισαν και στην στενή πάλι καλά να λέει. Είπα τέλος οι αναποδιές οι οποίες δεν είχαν καταφέρει να μου χαλάσουν την διάθεση. Χαίρομαι που πέρασα τα σύνορα οδικός και είδα τα ασπρομπλέ κάγκελα του ποταμού Έβρου με τα φανταράκια μας και τον τσολιά να γίνονται ασπροκόκκινα… Δέος.
Όλα στην διαδρομή υπέροχα, πολύ καλός ο ξεναγός και το πρόγραμμα χωρίς κενά και καθυστερήσεις. Μέσα στο πρόγραμμα ήταν και 3 γεύματα τα οποία ήταν ελεεινά. Γι’ αυτό δε φταίει το γραφείο μιας και για να κλείσουν έπρεπε να κλείσουν μέσα από Τουρκικό τουριστικό γραφείο και σου λένε στο πακέτο που κλείνεις περιλαμβάνει 3 γεύματα και 3 διαμονές και διαλέγεις εσύ που. Κάποιες φορές ένοιωθα τελείως τουρίστας και όχι ταξιδιώτης με το να μην έχουν πουθενά τιμοκαταλόγους και να σου πουλάνε ότι θέλουν και όσο θέλουν. Πληρώναμε ακριβότερα τα πράγματα από ότι στην Ελλάδα και στα παζάρια τους νόμιζες ότι κατάφερνες κάτι με το να ρίξεις την τιμή που πουλούσαν τα πράγματα πολλές φορές και κάτω του μισού αλλά στην ουσία πλήρωνες κανονικά. Στα περίπτερα το μικρό νερό κόστιζε 25 λεπτά του Euro για να καταλάβετε πόσο θα έπρεπε να ήταν οι τιμές. Πιστεύω ότι σε λίγα χρόνια θα χάσουν τον τουρισμό γιατί και εμείς κάποτε τα ίδια κάναμε. Η Πόλη είναι η πόλη των αντιθέσεων φτωχογειτονιές και χλιδή να εναλλάσσετε αρμονικά. Φτωχοί άνθρωποι με πάγκους βρόμικοι να τρέχον από εδώ και από εκεί, μικροαπατεωνίσκοι να έχουν ποτίσει με άρωμα κομπολόγια να στα πουλάνε στο δρόμο για κεχριμπάρι, να μην σε αφήνουν να περάσεις μέχρι να πάρεις και να φωνάζει ο συνέταιρος του από πίσω πάρε του 10 Ευρώ πάρε του 10 Ευρώ…. Πίνα καταραμένη. Από την άλλη τα εστιατόρια τα ξενοδοχεία και τα σπίτια πάνω στον Βόσπορο παλάτια πολλών εκατομμυρίων Ευρώ, μένεις με το στόμα ανοιχτό. Όσων αναφορά τα ταξί όποιος είναι καρδιακός να μην μπει, δεν έχω δει πουθενά αλλού στον κόσμο να τρέχουν τόσο γρήγορα. Ιδικά το βράδυ που είναι ποιο ανοιχτός ο δρόμος και μπορούν να τρέξουν να πάρουνε και άλλες κούρσες πάνε του σκοτωμού. Εμείς περάσαμε 3 φανάρια με κόκκινο και κοντέψαμε να τρακάρουμε άλλες τόσες. Σε όποιον περισσεύει αδρεναλίνη να μπει οπωσδήποτε για μια βόλτα. Φιλόξενοι πάντως οι περισσότεροι Τούρκοι και χαίρονταν όταν άκουγαν ότι είμαστε από την Ελλάδα. Αρκετοί ήξεραν για να μην πω όλοι Ελληνικά αν και κάποιοι έκαναν ότι δεν ήξεραν.
Τέλος δεν θα σας πω που πρέπει να πάτε γιατί υπάρχουν όλα ήδη μέσα στο site.Μόνο το ότι η Αγία Σοφία και ο Βόσπορος είναι 2 πράγματα που πρέπει να δει κάθε Έλληνας πιστεύω.
Αυτά από το τελευταίο μου ταξίδι και το πρώτο στην Πόλη. Σίγουρα θα ξανά επιστρέψω κάποια μέρα και δεν μετάνιωσα που πήγα με λεωφορείο από Πελοπόννησο και οι παππούδες και γιαγιάδες που είχα αμφιβολίες στην αρχή αν θα πέρναγα καλά μαζί τους ήταν γλυκύτατοι και έκαναν ευχάριστη παρέα.